Ο Καυγάς των βουλγαροκομμουνιστών για το Ίλιντεν και η μαρξιστική αλήθεια

Θύμωσαν οι «Καλοί Γείτονες», Βούλγαροι με τον σύντροφο Ζόραν, που οικοδομεί τη νέα Ευρώπη , «πάνω στα θεμέλια της πλαστής κομμουνιστικής Ιστορίας», επειδή μετά την επιστροφή του από το Μπλαγκόεβγκραντ, όπου μαζί με το Μπόικο τίμησε την 115η επέτειο της «εξέγερσης» του Ίλιντεν, είπε στην τηλεόραση των Σκοπίων ότι το Ίλιντεν ήταν «εξέγερση του Μακεδονικού λαού». 

Ο (πατριώτης) αναπληρωτής Πρωθυπουργός της Βουλγαρίας και αρχηγός του VMRO Κρασιμίρ Καρακατσάνοφ είπε ότι η «μπαγαποντιά» είναι συνήθως Βαλκανικό χαρακτηριστικό, και ο Ζάεφ έκανε στροφή 180 μοιρών μετά την υπογραφή της Συμφωνίας Φιλίας και του συνέστησε «να ξαναδιαβάσει την ιστορία». Η συντρόφισσα Κορνέλια , η ηγέτης των μετονομασμένων κομμουνιστών είπε:

 «Η φιλία μου με τον κ. Ζάεφ, οι κοινές μας ιδέες και η συνεργασία μεταξύ του Βουλγαρικού Σοσιαλιστικού Κόμματος και της Σοσιαλδημοκρατικής Ένωσης της Μακεδονίας, και το κοινό μέλλον των δύο χωρών μας ως μέρος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ , είναι πολύ σημαντικά και εμείς στεκόμαστε στο πλευρό τους, αλλά η ιστορική αλήθεια είναι μία και δεν μπορεί να αγνοηθεί ούτε να παρερμηνευθεί. Η εξέγερση ήταν βουλγαρικη». 

Στη Νίνοβα απάντησε η (πλούσια) Υπουργός Εξωτερικών της Βουλγαρίας Αικατερίνα Ζαχάριεβα που είπε ότι «η κυβέρνηση δε θα πάρει μαθήματα για το πώς να υπερασπιστεί τα εθνικά συμφέροντα, από ένα κόμμα το οποίο το 1946 παρέδωσε τα οστά του Γκότσε Ντέλτσεφ στη Γιουγκοσλαβία του Τίτο και οι οποίοι ανάγκασαν τους δικούς τους πολίτες να προσδιορίζονται ως Μακεδόνες».

 Η κ. Ζαχάριεβα έδωσε και γεωγραφική ερμηνεία στις «φιλικές» δηλώσεις Ζάεφ . « Η εξέγερση του Ίλιντεν μπορεί να θεωρηθεί με γεωγραφικό προσδιορισμό ως «μακεδονική» και ως «θρακική», αλλά ιστορικά είναι βουλγαρική», είπε. 

Η εξέγερση του «Ίλνιντεν», πρώτα και κύρια δεν ήταν «λαϊκή». Κανείς λαός, ούτε ο βουλγαρικός ούτε 
ο «μακεδονικός» δεν ξεσηκώθηκε. 

Το Ίλιντεν ήταν ένα «πραξικόπημα» των Βουλγαρόφωνων Μαρξιστών των οποίων η ιουδαϊκή καθοδήγηση βρισκόταν στην Σαλανίκ. Οι 600 «επαναστάτες» που κατέλαβαν του «Κρούσεβο», οι 800 της Αδριανούπολης, και οι 900 νεκροί στις μάχες με τους Τούρκους δεν παραπέμπουν σε λαϊκή εξέγερση αλλά σε πραξικόπημα που σχεδίασε η εβραϊκή Κοινότητα της Σαλανίκ, για να υποστηρίξει το (ουδέτερο) «Μακεδονικό Κράτος», το οποίο, θα έδινε έξοδο στο Αιγαίο, του εμπορείου της Αυστροουγγαρίας και της Ρωσίας.

 Η απογραφή του Χιλμί, και το πραξικόπημα του Ίλιντεν πάνε χέρι-χέρι. 

Τα άλλα, είναι κομμουνιστική ιστοριογραφία. Ήτοι μπούρδες. Κοινώς «παπαριές».