Το προδοτικό πρωτόκολλο Κάλφωφ-Πολίτη και η συμφωνία των Ψαράδων

Στο χάος του 1924 με τις διαδοχικές κυβερνήσεις Ελευθερίου Βενιζέλου ,Γεωργίου Καφαντάρη ,Αλεξάνδρου Παπαναστασίου, Θεμιστοκλή Σοφούλη, υπουργός εξωτερικών ήταν ο δικηγόρος Γεώργιος Ρούσσος που άσκησε τη δικηγορία στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. 
Το 1917 διορίστηκε από τον Βενιζέλο πρέσβης της Ελλάδας στην Ουάσινγκτον και έμεινε εκεί ως το 1923 όταν εξελέγη βουλευτής Αθηνών και βρέθηκε στην ηγεσία του Υπουργείου Εξωτερικών .
Τον Ιανουάριο του 1924 είχε προταθεί από τον Ελευθέριο Βενιζέλο ως πρωθυπουργός και ο Βενιζέλος προσπάθησε να τον επιβάλει ως διάδοχό του στην ηγεσία του κόμματος των Φιλελευθέρων. 

Αυτός ο «πολύτιμος» συνεργάτης του Λεφτεράκη,  θέλησε να λύσει το «μακεδονικό» με τη βοήθεια του στενού συνεργάτη του Βενιζέλου Νίκου Πολίτη, και προχώρησε σε συνομιλίες με τη Βουλγαρία που κατέληξαν στο πρωτόκολλο Χρίστο Κάλφωφ-Νίκου Πολίτη για την παροχή εθνικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων στη «βουλγαρική» μειονότητα στην Ελλάδα, που μονογραφήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 1924 στην Κοινωνία των Εθνών. 

Το πρωτόκολλο δεν κυρώθηκε ποτέ γιατί στις 20 Ιανουαρίου 1925 παραιτήθηκε ο Γεώργιος Ρούσσος και στις 26 Ιουνίου 1925, έγινε το στρατιωτικό πραξικόπημα του Θεόδωρου Πάγκαλου.

 Οπότε, οι προδότες δεν είναι κάτι καινούργιο. 
Ο Κοτζιάς του 1924 λεγόταν είτε Ρούσος είτε Πολίτης. Και οι Άγγλοι δεν τον ξέχασαν τον Ρούσο. Το 1943-1944 διατέλεσε αντιπρόεδρος και υπουργός Ναυτικών στην κυβέρνηση των εξόριστων πρακτόρων των Άγγλων του Εμμανουήλ Τσουδερού. Ο Πολίτης πέθανε το 1942 στην Γαλλία. Η καταγωγή του ήταν από τους Αχασβήρους της Κέρκυρας. Σαν «Δένδια» ένα πράγμα. 

Όλα τα γεγονόταα της 19ης Σεπτεμβρίου θα τα διαβάσετε εδώ
http://ta-mavra-nea.blogspot.com/2018/09/19.html