Οι επιπτώσεις ήταν άμεσες σε όλο τον κόσμο.
Στην Ελλάδα, τα πρώτα σημάδια της κρίσης άρχισαν να φαίνονται με την μείωση των εξαγωγών σταφίδας και καπνού και τη δυσκολία έξωθεν χρηματοδότησης . Σε σχέση με το 1930, οι ελληνικές εξαγωγές μειώθηκαν κατά 23,2% σε όγκο, και κατά 30% σε αξία. Ο διοικητής της Τ.τ.Ε Αλέξανδρος Διομήδης, έκλεισε με τους τοκογλύφους του Λονδίνου στις 19 Μαρτίου 1931 δάνειο 4,6 εκ στερλινών με επιτόκιο 6%. Η προμήθεια των τραπεζιτών ήταν 16,5% και «θεωρήθηκε φιλική». Ο Βενιζέλος πήρε 3,8 εκ στερλίνες.
Στο μεταξύ, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Χούβερ , πρότεινε στις 20 Ιουνίου 1931 την ετήσια αναστολή των πληρωμών από τη Γερμανία, των επανορθώσεων προς τους Συμμάχους και ετήσια αναστολή της πληρωμής των πολεμικών χρεών των Συμμάχων προς την Αμερική. Δέκα μέρες μετά , στις 30 Ιουνίου 1931 , ο διορισμένος από την Κοινωνία των Εθνών Άγγλος Επίτροπος της Τράπεζας της Ελλάδας, ενημέρωσε τον Βενιζέλο ότι , «…εξακολουθεί να υφίσταται στην Ελλάδα σοβαρή έλλειψις οικονομικής ισσοροπίας και ότι, αν δε ληφθούν διορθωτικά μέτρα, είναι δυνατόν να δημιουργηθεί μια σοβαρή κατάστασις…».
Παρά το χρεοστάσιο Χούβερ » η κατάσταση στην Ευρώπη επιδεινώθηκε.
Η Γερμανία επέβαλε έλεγχο του συναλλάγματος κι έκλεισε τα χρηματιστηριακά ιδρύματα. Η δέσμευση των αγγλικών χρημάτων επέφερε την ταχεία πτώση της τιμής της αγγλικής λίρας. Στην Αγγλία τον Αύγουστο σχηματίστηκε εθνική κυβέρνηση(24/08) και η λίρα Αγγλίας αποσυνδέθηκε από τον χρυσό στις 21 Σεπτεμβρίου. Στις 28 Σεπτεμβρίου 1931 η κυβέρνηση Βενιζέλου αποσυνέδεσε τη δραχμή από την στερλίνα και την συνέδεσε με το με το δολάριο που ακόμα διατηρούσε τη σχέση του με το χρυσό. 1 δολάριο ήταν 77,05 δρχ. Η αποσύνδεση της δραχμής από την αγγλική λίρα είχε άμεση συνέπεια την κερδοσκοπική υποτίμηση της δραχμής σε σχέση με τη λίρα κατά 31,2%. Στο Λονδίνο η κερδοσκοπία έστειλε την τιμή των ελληνικών ομολογιών στα Τάρταρα και οι αγορές προεξοφλούσαν την επικείμενη χρεοκοπία της Ελλάδας.
Ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας και κατοπινός πρωθυπουργός της κυβέρνησης του Λονδίνου, Τσουδερός, πήγε στο Τραπεζικό Κέντρο για να εξασφαλίσει δάνειο, αλλά «δεν τα κατάφερε». Στα τέλη του 1931, το μέσο ονομαστικό ημερομίσθιο του εργάτη στην περιοχή Αθήνας-Πειραιά παρουσίασε πτώση 10%. Η ανεργία υπερδιπλασιάστηκε. Από 75.000 άτομα το 1928 πήγε στα 165.000 άτομα και στα 218.000 άτομα το 1932). Η ύφεση που ξεκίνησε το 1930, με μείον 3,48% , πήγε στο μείον 4,6% το 1931 και στο μείον 3,98% το 1932. Κάπως έτσι, έφτασε η χρεοκοπία του 1932, που έστειλε το ΚΚΕ λτδ στο 5,76%.
Σαν σήμερα ξεκίνησε στο Κομπαρίντ της σημερινής Σλοβενίας, που οι Ιταλοί το λένε Καπορέττο, η μάχη που δίδαξε στον Μπαντόλιο, την επίθεση από την Πίνδο. Στις 2:00 π.μ. της 24ης Οκτωβρίου 1917, εξαπολύθηκε η επίθεση των Γερμανών και του Αυστροουγγρικού Στρατού στο Καπορέττο, που κατέληξε στην χειρότερη ήττα στην ιστορία του Ιταλικού στρατού. Ο Μπαντόλιο, στη μάχη του Καπορέττο, διοικούσε το 27ο Σώμα Στρατού . Ο Ιταλικός στρατός μελετούσε την ήττα στο Καπορέττο στην οποία συνέβαλαν τα μέγιστα οι Γερμανοί Αλπινιστές , που πλευροκόπησαν την Ιταλική αμυντική γραμμή διασχίζοντας τους Αλπικούς όγκους, του όρους Ερμάντα, του όρους Ορτιγκάρα, και του όρους Ματαζούρ.
Το μάθημα από την καταστροφή του Καπορέττο, το αφομοίωσε ο Μπαντόλιο, που έστειλε τους αλπινιστές της Τζούλια, στην Πίνδο. Ο μπάσταρδος θείος του Γεωργίου Β, δεν είχε πάρει χαμπάρι το Καπορέττο, και είχε αφήσει να φυλάνε την Πίνδο 1000 φαντάροι. Αλλά, ο Μπαντόλιο, δεν έπεσε πάνω στον Παπάγο.
Έπεσε πάνω στον Βραχνό, που δεν ακολούθησε τις διαταγές του άκαπνου Διαγγελέα από τα υπόγεια της Μεγάλης Βρετανίας, και έκανε αντεπίθεση για να αποκόψει τις γραμμές ανεφοδιασμού των Ιταλών, και άλλαξε την πορεία του πολέμου.
Το πιο πλήρες και διασταυρωμένο χρονολόγιο με τα γεγονότα της 24ης Οκτωβρίου, που το συντάσσω με κόπο και μόχθο, θα το διαβάσετε εδώ....
https://ta-mavra-nea.blogspot.com/2018/10/24.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου