Σε αυτούς τους δύσκολους και μαύρους καιρούς είναι σημαντικό να μην αισθάνεσαι μόνος.
Εγώ, τους δικούς μου τους έχασα νωρίς. Αλλά, οι φίλοι πήραν τη θέση τους. Ένα μεγάλο ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου.
Από τα Σεπόλια, την Αγία Παρασκευή στο Αμέρικα και το Κάναντα. Στο φίλο μου το γιατρό , στον καπετάνιο, στο Στάθη. Όλους.
Βγήκαμε πέρα! Θα «παραστώ μετά», και βλέπουμε.
Προς το παρόν, ένα άγχος λιγότερο.
Σπύρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου