18 Ιουνίου 1943. Η ίδρυση των (αντικομουνιστικών) Ευζωνικών Τμημάτων στην Κατεχόμενη Ελλάδα που μετά έγιναν Τάγματα

Στις 18 Ιουνίου του 1943 δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 180 Α', ο Νόμος 260/1943, «Περί συγκροτήσεως τεσσάρων ευζωνικών τμημάτων» , για τα οποία προβλεπόταν δύναμη 600 ανδρών και 50 αξιωματικών.
Η επάνδρωσή θα γινόταν με κλήτευση αποστράτων αξιωματικών .
Στα Ευζωνικά Τμήματα της Φρουράς του Άγνωστου Στρατιώτη προβλεπόταν η τοποθέτηση ενός Γερμανού αξιωματικού, ως Συνδέσμου.

Τα Ευζωνικά Τμήματα, ως αυτοτελείς μονάδες, συγκροτήθηκαν με πρόταση του Θεόδωρου Πάγκαλου, του Στυλιανού Γονατά, και του Αναστάσιου Ταβουλάρη, (την οποία υπέβαλαν στους Γερμανούς δια του προπολεμικού αντιπροσώπου της Ζήμενς, Ιωάννη Βουλπιώτη), με σκοπό την προστασία της ελληνικής επαρχίας από την τρομοκρατία που ασκούσε το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.

Η οργανωτική ιδέα ήταν να διευρυνθεί η Ευζωνική Φρουρά του Άγνωστου Στρατιώτη που ήταν το μόνο Ελληνικό Στρατιωτικό Σώμα που υφίστατο στην Κατοχή. 

Η «φρουρά του Αγνώστου» αποτέλεσε το φυτώριο και για τα επόμενα τακτικά «ευζωνικά τμήματα», καθώς η βασική εκπαίδευση γινόταν εκεί και στη συνέχεια τα Τάγματα έφευγαν για την ύπαιθρο. Κυρίως την Στερεά Ελλάδα και την Πελοπόννησο.

Οι Πάγκαλος, Γονατάς, Ταβουλάρης Βουλπιώτης, έπεισαν τον Ιωάννη Ράλλη να αναλάβει πρωθυπουργός, και εκείνος έθεσε στους Γερμανούς και τους Ιταλούς ως όρο τη δημιουργία μιας ένοπλης δύναμης που σκοπό της θα είχε τη διατήρηση της έννομης τάξης και την καταπολέμηση των κομμουνιστών του ΕΛΑΣ.

Η Κυβέρνηση Ιωάννη Ράλλη ορκίστηκε στις 7 Απριλίου 1943 και την ίδια ημέρα ενέκρινε το νόμο για πρώτο Τάγμα Ασφαλείας, ή 1ο Τάγμα Ευζώνων, που συγκροτήθηκε τον Μάιο του 1943 με δύναμη 300 οπλιτών και 20 αξιωματικών και διοικητής του ανέλαβε ο Φωκίων Διαλέττης.

Η ανάπτυξη των Τμημάτων ήταν δυσχερείς λόγω και του δισταγμού Γερμανών και Ιταλών να δώσουν όπλα. Ωστόσο από τον Μάρτιο του 1942, με την έγκριση των Αρχών Κατοχής , οι Νομαρχίες άρχισαν να χορηγούν άδειες οπλοφορίας σε επιλεγμένα άτομα, τα οποία θα ενίσχυαν τους κατά τόπους Σταθμούς Χωροφυλακής. Αυτά τα άτομα ήσαν οι λεγόμενοι , «άνευ θητείας χωροφύλακες» που συγκρότησαν περίπου 19 τμήματα εθελοντών που με την πάροδο του χρόνου εντάχθηκαν στη δύναμη της Χωροφυλακής.

Τον Ιούνιο του 1943 ,μετά τη δημοσίευση του Νόμου 260, συγκροτήθηκε το 2ο Τάγμα, που μετακινήθηκε στην Πάτρα και απετέλεσε τον πυρήνα του 2ου Συντάγματος Ευζώνων και τα υπόλοιπα τρία νέα τάγματα μαζί με το 1ο συγκρότησαν το 1ο Σύνταγμα Ευζώνων Αθηνών, διοικητής του οποίου τοποθετήθηκε ο συνταγματάρχης Ιωάννης Πλυτζανόπουλος.
Στη συνέχεια δημιουργήθηκε η Ανωτάτη Διοίκηση Ευζωνικών Ταγμάτων του υπουργείου Εθνικής Αμύνης και στις 25 Νοεμβρίου Διοικητής της ΑΔΕΤ τοποθετήθηκε ο υποστράτηγος Βασίλειος Ντερτιλής.