Οι εκλογές της 26ης Ιανουαρίου 1936 που διεξήχθησαν από την «άχρωμη» «υπερκομματική» κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Δεμερτζή με το σύστημα της απλής αναλογικής, έχουν σημασία για τα πολιτικά μας πράγματα , κατά τον πόλεμο, κατά την κατοχή, και την απελευθέρωση.
Στις εκλογές εκείνες ψήφισαν 1.278.085 άνδρες ψηφοφόροι. Δέκα χρόνια μετά, αφού πέρασε ο πόλεμος,η κατοχή, ο λιμός, και η Πείνα της Κατοχής, και οι σφαγές του Μελιγαλά, των Δεκεμβριανών,
ψήφισαν 1.121.693, ενώ το ΕΑΜ/ΚΚΕ έκανε αποχή.
Στις 26 Ιανουαρίου 1936, το Κόμμα των Φιλελευθέρων , και ο Θεμιστοκλής Σοφούλης, έλαβαν 474.651 και το Κόμμα έβγαλε 126, βουλευτές. Το ποσοστό τους ήταν 37,26%. Το Λαϊκό Κόμμα του Παναγή Τσαλδάρη πήρε 22, 10%, και 281.597 ψήφους και εξέλεξε 73 . Η Λαϊκή Ριζοσπαστική Ένωσις, (Κονδύλης, Τζων Θεοτόκης, Ιωάννης Ράλλης), έλαβε 253,384 ψήφους ή 19,89% και έβγαλε 63, το Παλλαϊκό Μέτωπο (ΚΚΕ), με εκπρόσωπο το Νικόλαο Πλουμπίδη πήρε 5,76% (73.411 ψήφους) και έβγαλε 15, ο Δημοκρατικός Συνασπισμός των Καφαντάρη, Γεώργιου Παπανδρέου και Αλέξανδρου Παπαναστασίου με 4,23% και 53.693 ψήφους έβγαλε 7 , όσους και το Κόμμα των Ελευθεροφρόνων του Ιωάννη Μεταξά που έλαβε 50.137. (3,94%).
Το Μεταρρυθμιστικό Εθνικό Κόμμα του Σωτήρη Γκοτζαμάνη πήρε 1.40%, και 17.822 ψήφους και εξελέγησαν ο Γκοτζαμάνης και άλλοι τρεις.
Το Αγροτικό Κόμμα Ελλάδος του Ιωάννη Σοφιανόπουλου πήρε 13.006 και βγήκε ο Σοφιανόπουλος. \Το Αγροτικό Δημοκρατικό Κόμμα του Αλέξανδρου Μυλωνά πήρε 12.333 και το Εθνικό Ενωτικό Κόμμα του Παναγιώτη Κανελλόπουλου 9.870 και δεν έβγαλαν βουλευτή. Βγήκαν και τρεις ανεξάρτητοι Κρητικοί, και ένας ακόμη «μεμονωμένος». Το σύνολο των υποψηφίων ήταν 1,665.
Η αντικομουνιστική Κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη της 7ης Σεπτεμβρίου 1947
την οποία συγκρότησαν το Λαϊκό Κόμμα και το Κόμμα Φιλελευθέρων, στις εκλογές του 1936 είχε την υποστήριξη του 85,41%.
Ο Ιωάννης Ράλλης , ο «δοσίλογος», ο κατοχικός πρωθυπουργός, που ήταν υιός του πρωθυπουργού Δημητρίου Ράλλη και σύζυγος της Ζαίρας Θεοτόκη, (της αδελφής του Τζων), μετά τον θάνατο του Κονδύλη και την περιθωριοποίηση του Θεοτόκη στην Κέρκυρα, θεωρούσε εαυτόν επομένως δικαίως και νομίμως το 1943, ως εκπρόσωπο του 20% των Ριζοσπαστών, και μεγάλου μέρους των οπαδών του θανόντος Τσαλδάρη και του θανόντος Μεταξά.
Ο βενιζελογενής Ιωάννης Σοφιανόπουλος, που προσκλήθηκε από τους Άγγλους στο Συνέδριο του Λιβάνου και ήταν ο πρόεδρος της Διάσκεψης της Βάρκιζας, και κατόπιν συνιδρυτής της ΕΔΑ, είχε λάβει μόνο 13.000 ψήφους και ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος 9.870 .
Για σύγκριση, ο «μεταρρυθμιστής» Σωτήρης Γκοτζαμάνης που μπήκε στην κυβέρνηση του Γεωργίου Τσολάκογλου, ως Υπουργός Οικονομικών είχε πάρει 17.822.
Ο υπουργός Ναυτικών στην κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου και υπουργός Οικονομικών στη κυβέρνηση Πλαστήρα, Αλέξανδρος Μυλωνάς είχε 12.333.
Το δε «Παλλαϊκό» ΚΚΕ μαζί με τους «Αγροτιστές» είχαν πάρει 73.000 ψήφους στα 6.127.593 των κατοίκων της Ελλάδας.
Ο Μεταξάς, στις εκλογές του 1935, είχε κατέβη μαζί με τον Ιωάννη Ράλλη ως αντίπαλος των Τσαλδάρη-Κονδύλη και είχαν πάρει 152.285 ψήφους.
Τότε, οι Κομμουνιστές που εισέπραξαν τις ψήφους των ΕΑΜιτων «συνοδοιπόρων» αριστεροφιλελέ, (τύπου Σοφιανόπουλου που το 1932 είχε κατέβει στα εκλογές μαζί με το ΚΚΕ), είχαν πάρει 98.669 ψήφους.
Το 1933, οι Κομμουνιστές και οι «συνοδοιπόροι» ήσαν 87.000.
Ο ΕΑΜικός «χώρος», από τον Παπαναστασίου, τον Σοφιανόπουλο, μέχρι και το ΚΚΕ, το 33-36 ήταν (περίπου) 10 %.
Οι «δεξιοί», βασιλόφρονες, στις εκλογές της 26ης Ιανουαρίου 1936 με απλή αναλογική ήσαν το 48,15%.
Οι «Αντιβενιζελικοί» και οι «Συντηρητικοί» αντικομουνιστές το 1935 ήσαν σίγουρα 822.000 και αποτελούσαν σχεδόν το 65%, Σε αυτούς θα πρέπει να προστεθούν και οι οπαδοί του Γεωργίου Παπανδρέου και του Μιχαλακόπουλου που ήσαν αντικομουνιστές. Οι υπόλοιποι, περίπου το 30% , ήσαν «Δημοκρατικοί» , οι «Προοδευτικοί» γενικώς, που θα μπορούσαν να συνεργαστούν με τους Κομμουνιστές, και οι οποίοι μαζί με την αγέλη των ηλιθίων συγκρότησαν το «μεγάλο», αλλά ΜΕΙΟΨΗΦΙΚΟ ΕΑΜικό κίνημα.
.
Σπυρίδων Χατζάρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου