15/6/20

Το Βίτοβνταν, ο Σερβικός Μύθος

«Βίτοβνταν», θα πει η ημέρα του Αγίου Βίτου, όπως λένε «Ιλιντεν», του Προφήτη Ηλία. Αλλά, η εορτή του Αγίου Βίτου, ήταν και είναι στις 15 Ιουνίου δεν άλλαξε.
Ο άγιος Βίτος γιορταζόταν με το ενιαίο ημερολόγιο στις 15 Ιουνίου, και την ημέρα της μνήμης του, το 1389, διεξήχθη η μάχη του Κοσσυφοπεδίου. Έκτοτε, η ημέρα του Αγίου Βίτου, το Βίτοβνταν, έγινε η Σλάβα των Σέρβων και επίσης τιμάται η μνήμη του Αγίου Πρίγκιπος Λαζάρου και των Μαρτύρων που έπεσαν μαχόμενοι εναντίον των Τούρκων κατά την επική μάχη του Κοσσυφοπεδίου. 
Η 15 Ιουνίου είναι για τους Σέρβους ότι η 29 Μαΐου για τους Έλληνες. 
Στις 15/28 Ιουνίου 1914, την ημέρα του «Βίτοβνταν» με το παλιό, ο Γαβρίλος Πρίνσιπ, μέλος του κινήματος «Μλάντα Μπόσνα», εκτέλεσε στο Σεράγεβο τον αρχιδούκα της Αυστρίας Φραγκίσκο Φερδινάνδο, και τη σύζυγό του.
 Η Αυστρο-ουγγαρία, ακολουθως , χρησιμοποίησε τη δολοφονία ως πρόσχημα για να εισβάλει στην Σερβία, και τη συνέχεια την ξέρουν όλοι. 
Έτσι το "Βίτοβνταν", μετακόμισε (πολιτικά)   στις 28 Ιουνίου. 
Το 1921 βασιλιάς Αλέξανδρος Α΄ της Σερβίας, υπέγραψε στις 28 Ιουνίου, το νέο σύνταγμα του Βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας, που έμεινε γνωστό έκτοτε ως « το Σύνταγμα του Βίτοβνταν».
Ο κομμουνιστής εκσυγχρονιστής Μιλόσεβιτς οργάνωσε την συγκέντρωση στο Γκαζιμέσταν, στο Κόσοβο Πόλιε , στις 15/28 Ιουνίου 1989 για την 600η επέτειο της Μάχης του Κοσσυφοπεδίου που έγινε στις 15 Ιουνίου 1389, και στην οποία συγκεντρώθηκαν 1000000 Σέρβοι. 

Το Βίτοβνταν και η Σερβική Μυθολογία


Ο Άγιος Βίτος γεννήθηκε στη Σικελία, και μαρτύρησε στη Λυκαονία, μαζί με τον άγιο μάρτυρα Μόδεστο και την αγία Κρησκεντία το 303μ.Χ. κατά τους μεγάλους διωγμούς του Διοκλητιανού.
 Αφού τον έκαναν άγιο, τον διάλεξε για προστάτη της η συντεχνία των Ελευθέρων Ξιφομάχων.
 Η μεταθανάτια σταδιοδρομία του Αγίου ξεκίνησε το 836 όταν μεταφέρθηκαν τα οστά του στην Γερμανία από τον Δούκα της Σαξονίας Λιούντολφ, ο οποίος βρέθηκε στη Σικελία πολεμώντας κατά των Νορμανδών . 
Ο γιός του Λιούντολφ , Όθωνας Α’ χρησιμοποίησε τον Άγιο για να διαδώσει τον χριστιανισμό στους Σλάβους και ο Ερρίκος Ά της Γερμανίας, (919-936), δώρισε το 930 το ένα χέρι του Αγίου, στον Δούκα της Βοημίας Βέντσεσλας, ο οποίος έχτισε και την πρώτη εκκλησία του Αγίου στο κάστρο της Πράγας. 
Ετσι έγινε ο Άγιος Βίτος αγαπητός μεταξύ των Βοημών, και των Σλάβων της κεντρικής Ευρώπης,  και από αυτούς πέρασε στους Κροάτες και τους Ούγγρους, από τους οποίους τον έμαθαν και οι Σέρβοι. 

 Με το ενιαίο ημερολόγιο στις 15 Ιουνίου 1389, όταν η ορθόδοξη εκκλησία γιόρταζε τον Άγιο Βίτο εγινε η μάχη του Κοσσυφοπεδίου στην οποία οι Σέρβοι κατήγαγαν μια Πύρρεια Νίκη. Τους Οθωμανούς οδηγούσε ο Σουλτάνος Μουράτ Α΄, συνοδευόμενος από τους γιους του Βαγιαζήτ και Γιακούμπ.
Τους Σέρβους διοικούσε ο Κνέζης Σερβίας και βασιλεύς Γραικίας  Λάζαρος Χρεμπελιάνοβιτς. 
Η Σερβική εκκλησία αγιοποίησε τον Λάζαρο και στις 15 Ιουνίου μαζί με τον Αγιο Βίτο τιμά τον Άγιο Μεγαλομάρτυρα Λάζαρο, Τσάρο της Σερβίας που τραυματισμένος πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Τούρκους και αποκεφαλίστηκε, και τους χιλιάδες μάρτυρες που πολέμησαν μαζί του.
Ο πρίγκιπας Λάζαρος πίσω από τον Σταυρό, που είχε αφιερώσει στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου, και ο οποίος σώζεται, αναγράφεται με Κυριλλικά: «Λάζαρος εν Χριστώ τώ Θεώ Κνέζης Σερβίας και βασιλεύς Γραικίας, ανατίθημι το κραταιόν όπλον συν τη αχράντω Ζώνη της Παναγίας μου, τη Μονή Βατοπαιδίου της Βασιλείας μου» .

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου