O δωδεκάχρονος Σέρβος Νεομάρτυρας Σλόμπονταν Στογιάνοβιτς,

ΖΒΟΡΝΙΚ. Πραγματοποιήθηκε σήμερα στο νεκροταφείο στο Ντρίνιατσα κοντά στο Zβόρνικ το μνημόσυνο του Σλόμπονταν Στογιάνοβιτς, ενός 12χρονου αγοριού που έσφαξε πριν από 28 χρόνια στον οικισμό Καμέννιτσα η μουσουλμάνα Ελφέτα Βέσελι, μέλος του Στρατού της Βοσνίας Ερζεγοβίης από την αδελφή του Σλάζανα.

Στις 27 Ιουλίου  1992 , στην Βοσνία Ερζεγοβίνη , ο 12χρονος Σλόμπονταν Στογιάνοβιτς, γύρισε στο χωριό του, (έξω από τον Ζβόρνικ), που το είχε εγκαταλείψει η οικογένεια του λόγω της προσέγγισης  μουσουλμάνων παραστρατιωτικών, για να λύσει το σκύλο του. Αλλά, τον έπιασαν οι μουσουλμάνοι.

 Το σώμα του αγοριού βρέθηκε ένα χρόνο μετά, στις 16 Ιουνίου 1993, στον οικισμό Μπάιριτσι στο Νόβο Σέλο, κοντά στο Ζβόρνικ, σε ένα λάκκο, κατά τη διάρκεια εκταφής πέντε Σέρβων στρατιωτών.
 Αναγνωρίστηκε μέσω ανάλυσης DNA. 

Ο δωδεκάχρονος Σλόμπονταν κατακρεουργήθηκε από την μουσουλμάνα Ελφέτα Βέσελι που ήταν μέλος «Διμοιρίας Σαμποτάζ» του λεγόμενου Στρατού των Μουσουλμάνων και η οποία καταδικάστηκε έπειτα από 26 χρόνια, στις 8 Μαΐου, σε 10 χρόνια φυλάκισης για τη βάναυση δολοφονία του παιδιού. 

Σύμφωνα με τους (μουσουλμάνους) μάρτυρες στη δίκη, η Ελφέτα Βέσελι , άνοιξε την κοιλιά του παιδιού σε σχήμα σταυρού. 

Μετά την επιμνημόσυνη δέηση, ο ιερέας Μπάμπιτς είπε ότι ο Σλόμπονταν βασανίστηκε βάναυσα και ότι, η θυσία, του είναι ένα σύμβολο της ταλαιπωρίας όλων των 15 παιδιών που σκοτώθηκαν στο Πόντρινιε. 
 Ο ιερέας είπε ότι όλοι οι άνθρωποι πρέπει γνωρίζουν τι έγκλημα συνέβη, τι θυσία έκανε ο Σλόμπονταν, και δεν πρέπει να ξεχνάμε ούτε το δικό του όνομα ούτε τα αλλά αθώα θύματα , ανεξάρτητα από το αν ήταν παιδιά, πολίτες ή στρατιώτες, είπε ο ιερέας Μπάμπιτς. 
 Ο πατέρας του Σλόμπονταν, Ίλια, ρωτώντας για τη μοίρα του γιου, έμαθε από αρκετούς μουσουλμάνους ότι το παιδί είχε σκοτωθεί και ότι είχε σκοτωθεί από την Ελφέτα Βέσελι με το παρατσούκλι «Κοσοβάρα», κόρη του δασοφύλακα Ραχμάν που έζησε πριν από τον πόλεμο στον οικισμό Πισκάβιτς στη Βλασένιτσα. Ο Ίλια βρήκε το γιο του στις 16 Ιουνίου 1993, στο χωριό Μπαϊρίτσι, στο Νόβο Σέλο, σε λάκκο, κατά τη διάρκεια της εκταφής πέντε Σέρβων στρατιωτών. Το πτώμα του παιδιού ήταν στον πάτο του λάκκου. 
 Ο Σλόμπονταν Στογιάνοβιτς αναγνωρίστηκε από ανάλυση DNA, μετά την οποία θάφτηκε στο νεκροταφείο στη Ντρινιάτσα, όπου αργότερα θάφτηκαν οι γονείς του - η μητέρα του Ντεσάνκα και ο πατέρας του Ίλια.