19 Απριλίου 1941. Το πραξικόπημα που δεν έγινε. Ο Εστεμμένος τενεκές και η Φαυλοκρατία αφού κατέστρεψαν τη Ελλάδα το έβαλαν στα πόδια μαζί με τα χρυσαφικά τους.

 

Στις 19 Απριλίου 1941, ήταν Μεγάλο Σάββατο. Οι Γερμανοί απείχαν 350 χιλιόμετρα από την Αθήνα και πλησιάζαν.Την επομένη της «αυτοκτονίας» του Κορυζή, από τον Διάκο με δυο σφαίρες, έγινε η κηδεία του, ενώ οι Γερμανοί , μπήκαν στη Λάρισα, κατάλαβαν το αεροδρόμιο και συνέχισαν προς τη Λαμία. Οι Άγγλοι προέβαλαν αντίσταση στον Βόλο.

Η ψευδόμενη «Ακρόπολις» έγραφε στις 19 Απριλίου ότι.  « Έλληνες και Άγγλοι αμιλλώνται αλλήλους προς συγκράτηση του εχθρού»,  Η Αλήθεια ήταν ότι όλοι έτρεχαν για να φύγουν. Στα δυτικά, οι Γερμανοί κατέλαβαν τα Τρίκαλα και προωθηθήκαν προς τα Ιωάννινα. Η Λουφτβάφε βομβάρδισε για δεύτερη φορά τη Λαμία και την Άρτα.

Το Τμήμα Στρατιάς Ηπείρου, (Πιτσίκας) με την Α. Π. 8694)19-4-1941 αναφορά του Σώματος γνώρισε στην Αθήνα και στις Μεραρχίες την κυκλοφορία προκήρυξης των Κομμουνιστών με τίτλο « π ό λ ε μ ο ς  κ α τ ά  τ ο υ  π ο λ έ μ ο υ» .

Στο πλαίσιο της Συμφωνίας με τον Άξονα, ο βουλγαρικός στρατός εισήρθε στην Βαρντάρσκα και οι «Κομιτατζήδες» ανέλαβαν τη διοίκηση των πόλεων.

Το πρωί του Μεγάλου  Σαββάτου ο Γεώργιος Μπάκος έλαβε δια του ασυρμάτου πρόσκληση του στρατηγού Πιτσίκα, για να πάει στα Ιωάννινα. Ο στρατηγός Δεμέστιχας παρακίνησε τον Μπάκο τηλεγραφικά να μεταβούν, αλλά ο Μπάκος , φοβούμενος την σύλληψη του στα Ιωάννινα και κατεχόμενος από την ιδέα της αμέσου λύσεως λόγω της προσέγγισης των Γερμανών, δεν έδωσε απάντηση , αλλά επικοινώνησε προσωπικά με τον στρατηγό Τσολάκογλου, τον οποίον ενημέρωσε επί της αποφάσεως που είχε λάβει με του στρατηγό Δεμέστιχα. 

Σε αυτή τη συνομιλία ο Μπάκος είπε στον Τσολάκογλου για τους αργυρώνητους των Αθηνών. «Δεν πρέπει να ανεχθώμεν να μας προδίδουν οι εν Αθήναις ανάλγητοι και αργυρώνητοι […] ούτε πρέπει να ανεχθώμεν το αίσχος να μας διοική ο ανόητος Κοτζιάς και να κανονίζη την τύχην της Πατρίδος και των σφαγιαζομένων τέκνων της».

Η απόφαση των Δεμέστιχα-Μπάκου προέβλεπε τον σχηματισμό προσωρινής Επαναστατικής Κυβέρνησης Εθνικής Σωτηρίας με έδρα το Μέτσοβο, που δεν θα δεσμευόταν από υποχρεώσεις έναντι των Βρετανών, με πρωθυπουργό τον Μητροπολίτη  Σπυρίδωνα, που θα απευθυνόταν στον Χίτλερ και θα ζητούσε ανακωχή με «γαλλικούς όρους».

Αργότερα το πρωί του Σαββάτου, έφθασε στο σταθμό διοίκησης του Δευτέρου Σώματος στο Καλπάκι ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων, που συνιστούσε την επίσπευση της αποστολής κηρύκων προς τους Γερμανούς, λόγω της κατάστασης που είχε δημιουργηθεί στα Ιωάννινα, όπου συγκεντρωνόντουσαν οι φυγάδες, και θα πήγαινε και ο ίδιος, προς τους Γερμανούς ως αντιπρόσωπος της προσωρινής Κυβερνήσεως.

Περίμεναν το στρατηγό Δεμέστιχα για να μεταβούν μαζί και οι τρείς στον Σταθμό διοικήσεως του Τσολάκογλου.

Επειδή εκείνος αργούσε και δεν υπήρχε τηλεγραφική επικοινωνία, απεφάσισαν να μεταβούν ο Μητροπολίτης, ο Σωματάρχης, και ο διοικητής πυροβολικού του Α Σώματος ,Μαυρογιάννης στο Σταθμό διοικήσεως του Δεμέστιχα. Αναχώρησαν αλλά τους καθήλωσε η Λουφτβάφε και επέστρεψαν .

Ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων αναχώρησε στις 20.00 του Μ. Σαββάτου για το Βοτονάσι, όπου ο Σταθμός διοικήσεως του στρατηγού Τσολάκογλου μαζί με τους στρατηγούς Μουτούση και Ζυγούρη και τους συνταγματάρχες Μπαλή , που ήταν διοικητής πυροβολικού του Β' ΣΣ και Μαυρογιάννη.

Ο Μπάκος , έδωκε γραπτό σημείωμα στον συνταγματάρχη Μπαλή, που ανέφερε: «Σχηματισμός, λόγω αναχωρήσεως της Κυβερνήσεως Αθηνών, προσωρινής τοιαύτης υπό τον Μητροπολίτην με μέλη τους 3 Σωματάρχαρχας. Διάγγελμα προς τον λαόν, ίνα ενημερωθή δια την κατάστασιν και τους λόγους της αποφάσεως. Ανακοίνωσις της αποφάσεως προς την Γερμανικήν Κυβέρνησιν. Αίτησιν ανακωχής με βάσιν την κατάπαυσιν των εχθροπραξιών, έντιμον κατάθεσιν όπλων και επ' ουδενί λόγω παράδοσιν ουδενός.Εν περιπτώσει μη αποδοχής των αιτήσεων τούτων, συνέχεια του αγώνος έστω και υπό την αθλίαν κατάστασιν, δι' ομάδων εθελουσίως παραμενουσών με μονίμους αξιωματικούς και εφέδρους όσοι θα παρέμενον». 

Η επιστολή που είχε συντάξει ο Σπυρίδων προς τον Χίτλερ ανέφερε: «Εκπροσωπούντες τας μαχομένας ελληνικάς δυνάμεις και τον λαόν της μικράς, αλλά ενδόξου χώρας ταύτης, παρακαλούμεν θερμώς τον ηγέτη του μεγάλου γερμανικού έθνους να σταματήση τας εχθροπραξίας εις το μακεδονικόν και το αλβανικόν μέτωπον και είμεθα βέβαιοι, ότι η ηρωική προσπάθεια, η τιμή του Ελληνικού Στρατού και η τύχη της Ελλάδος θα ρυθμισθούν κατά τρόπον αντάξιον της μεγάλης ιστορίας της». 

Ζητούσαν δηλαδή μια Ελεύθερη Ελλάδα, χωρίς πλήρη στρατιωτική κατοχή με ελληνική πολιτική κυβέρνηση. Οι τρείς ετοίμασαν επίσης ένα διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό. Ο Τσολάκογλου , διαφωνούσε με τον σχηματισμό επαναστατικής κυβέρνησης πριν τη συνθηκολόγηση για να μην διασπαστεί η «Εθνική Ενότητα» και να μην καταγγελθεί η συμμαχία με την Αγγλία, «μετά της οποίας συνεταυτίσαμεν την τύχην της Ελλάδας».

Η άποψη του Τσολάκογλου που δεν ήθελε να κάνει πραξικόπημα και ήθελε να παραδοθεί σαν τον Μπακαλόπουλο, ήταν ο σχηματισμός κυβέρνησης μετά τη συνθηκολόγηση όπως και έπραξε.

 Όταν τα έγγραφα αποκαλύπτουν τους δολοφόνους του Κορυζή

 

 Η επίσημη εκδοχή της ώρας για την «αυτοκτονία» του Αλέξανδρου Κοριζή, από τον Διάκομείναι το πλαστό τηλεγράφημα προς το Λονδίνο του Πρέσβη της Αγγλίας Πάλερετ, που δίνει ως χρόνο τις 17.35.

Το πρωτοσέλιδο της Ακροπόλεως  τις 19ης Απριλίου ανέφερε: «Ώρα 4.00 μμ απεβίωσε χθες αιφνιδίως ο πρωθυπουργός Αλέξανδρος Κοριζής». Φυσικά και τα δύο είναι ψευδή. Το αποκαλύπτει το στενογραφημένο αγγλικό πρακτικό της σύσκεψης στη Μεγάλη Βρετανία με την παρουσία του Διοικητή των βρετανικών Δυνάμεων Μ. Ανατολής Άρτσιμπαλντ Ουέιβελ, τπυ εγινε το απόγευμα της 18ης Απριλίου 1941 , που δημοσιεύτηκε το 1980 στην έκδοση «Ελληνικά Διπλωματικά έγγραφα 1940-41» του Υπουργείου Εξωτερικών.

 

Παρόντες ήσαν : Γεώργιος Β', Βασιλεύς των Ελλήνων. Α.Παπάγος, Αρχιστράτηγος ελληνικών Ένοπλων Δυνάμεων. Μ. Πάλερετ Πρεσβευτής της Μ. Βρετανίας στην Αθήνα. Άρτσιμπαλντ Ουέιβελ, Διοικητής βρετανικών Δυνάμεων Μ. Ανατολής Η. Μ. Ουίλσων Αρχηγός των βρετανικών Δυνάμεων στην Ελλάδα . Ντ. Αλμπιακ, Αρχηγός των βρετανικών Αεροπορικών Δυνάμεων Μέσης Ανατολής Ναύαρχος Ο. Τερλ. Στρατηγός Ο. Χέιγουντ, Συνταγματάρχης Σάλσμπουρι-Τζόουνς. Αντισυνταγματάρχης Κ. Δόβας. Αντισυνταγματάρχης Ντόριαν Σμιτ. Συμμετείχαν επίσης , ο Διάδοχος Παύλος και ο Πρίγκιψ Πέτρος, ο στρατηγός (έ.ά.) Α. Μαζαράκης-Αίνιάν, και ο Λ. Μελάς, Διευθυντής Πολ. Υποθέσεων 'Τπ. Εξωτερικών.

Το πρακτικό αναφέρει ως ώρα έναρξης 16.00.

Η παρουσία του Αλέξανδρου Μαζαράκη Αινιάν , τον οποίο ο βασιλιάς Γεώργιος προόριζε για την για την αντιπροεδρία της κυβέρνησης αφού ανέλαβε ο ίδιος πρωθυπουργός μετα την παραίτηση Κοριζή και μάλιστα επιλογή αυτή έγινε αποδεκτή από τον Βρετανό πρέσβη Πάλερετ αν και δεν θεωρούσε τον Μαζαράκη «ηγετική προσωπικότητα», δείχνει ότι από την παραίτηση Κοριζή ως τις 1600, μεσολάβησε αρκετός χρόνος για να γίνουν διαβουλεύσεις , να ειδοποιηθεί  ο Μαζαράκης Αινιάν και να προσέλθει στην Μεγάλη Βρετανία.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Λογοκρισίας που δημοσίευσαν εφημερίδες της επομένης. «ο Κοριζής φεύγοντας από τη Μεγάλη Βρετανία, φίλησε το χέρι του βασιλιά κι έφυγε για να πάει σπίτι του να κλειστεί στο γραφείο του, ενώ ο διάδοχος έτρεχε πίσω του.

 Δεν πρόλαβε καν να χαιρετίσει τη σύζυγό του, όταν ακούστηκαν οι δύο πυροβολισμοί». Το «Ελεύθερον Βήμα» έγραψε: «O βασιλιάς φαίνεται να ανησύχησε κι έστειλε τον διάδοχο Παύλο στο σπίτι του, αλλά εκείνος έφτασε αργά. Ο θάνατός του επήλθεν αιφνιδίως.

Άρα στις 16.00 ο Παύλος, που «έτρεχε πίσω από τον Κοριζή» είχε προλάβει να πάει στην οδό Βασιλίσσης Σοφίας 51, στο σπίτι του Κοριζή, (στο υψος του Μετρό Ευαγγελισμός) και ανέβει στο γραφείο του, και να επιστρέψει στη Μεγάλη Βρετανία, στις 1600.