Γράφει ο Σπύρος Χατζάρας . Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΧΟΡΗΓΟ. Ανένδοτος για να φύγουν οι Ψεύτες,οι κλέφτες,και οιΠροδότες.«Ου δη πάτριον εστί ηγείσθαι τους επήλυδας των αυτοχθόνων….»...
▼
14/4/21
Το Τούρκο ΜΠΟΥΡΛΑ πούλαγε στα σκλαβοπάζαρα τους Έλληνες από την Νάουσα αλλά το Ρωμιό Μπουρλά το φιλάντρωπο τους έδινε ψωμί και νερό
Το Τούρκο ΜΠΟΥΡΛΑ πούλαγε στα σκλαβοπάζαρα τους Έλληνες από την Νάουσα αλλά το Ρωμιό
Μπουρλά το φιλάντρωπο τους έδινε ψωμί
και νερό
Στη Σχολή Γαλαάδ μάς επιτράπηκε να διαλέξουμε τους μελλοντικούς μας συνεργάτες προτού πάρουμε τους ιεραποστολικούς μας διορισμούς. Η Ρουθ Χέμιγκ (τώρα Μπόσαρντ), μια εξαιρετική αδελφή, έγινε η συνεργάτιδά μου. Η Ρουθ και εγώ χαρήκαμε πολύ όταν πήραμε διορισμό για την Κωνσταντινούπολη—το σταυροδρόμι μεταξύ Ασίας και Ευρώπης! Ξέραμε ότι το έργο κηρύγματος δεν ήταν ακόμα αναγνωρισμένο στην Τουρκία, αλλά είχαμε απόλυτη εμπιστοσύνη στη βοήθεια του Ιεχωβά.
Η Κωνσταντινούπολη είναι όμορφη και κοσμοπολίτικη. Εκεί βρήκαμε πολυσύχναστα παζάρια, ένα μείγμα από τις καλύτερες κουζίνες του κόσμου, ενδιαφέροντα μουσεία, γραφικές γειτονιές και μια μονίμως σαγηνευτική προκυμαία.
Το σημαντικότερο είναι ότι βρήκαμε ειλικρινείς ανθρώπους οι οποίοι ήθελαν να μάθουν για τον Θεό.
Η μικρή ομάδα των Μαρτύρων στην Κωνσταντινούπολη αποτελούνταν κυρίως από Αρμένιους, Έλληνες και Εβραίους. Ωστόσο, υπήρχαν πολλές άλλες εθνικότητες, και το ότι γνωρίζαμε διάφορες γλώσσες, περιλαμβανομένης και της τουρκικής, αποδείχτηκε χρήσιμο.
Χαιρόμασταν πάρα πολύ που συναντούσαμε ανθρώπους διαφόρων εθνικοτήτων οι οποίοι διψούσαν για την αλήθεια. Πολλοί από αυτούς εξακολουθούν να υπηρετούν πιστά τον Ιεχωβά.
Το 1963 η άδεια παραμονής μου στην Τουρκία δεν ανανεώθηκε. Ήταν δύσκολο να αποχωριστώ συγχριστιανούς μου τους οποίους είχα δει να προοδεύουν πνευματικά και να αγωνίζονται να υπερνικήσουν πολλές αντίξοες συνθήκες. Για να με βοηθήσουν να διασκεδάσω τη θλίψη μου, οι συγγενείς μου μού έκαναν με καλοσύνη τα έξοδα για να πάω στην Πόλη της Νέας Υόρκης και να παρακολουθήσω μια συνέλευση εκεί. Δεν είχα πάρει ακόμα τον επόμενο διορισμό μου.
Μετά τη συνέλευση διορίστηκα στη Λίμα του Περού. Μαζί με μια νεαρή αδερφή του ελεους η οποία επρόκειτο να είναι η συνεργάτιδά μου, πήγα κατευθείαν από τη Νέα Υόρκη στον καινούριο μου διορισμό. Έμαθα την ισπανική και έμενα στον ιεραποστολικό οίκο ο οποίος στεγαζόταν πάνω από το γραφείο τμήματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Ήταν πολύ ευχάριστο να κηρύττω εκεί και να γνωρίζω τους ντόπιους αδελφούς και αδελφές.
Στη Σχολή Γαλαάδ μάς επιτράπηκε να διαλέξουμε τους μελλοντικούς μας συνεργάτες προτού πάρουμε τους ιεραποστολικούς μας διορισμούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Ρουθ Χέμιγκ (τώρα Μπόσαρντ), μια εξαιρετική αδελφή, έγινε η συνεργάτιδά μου. Η Ρουθ και εγώ χαρήκαμε πολύ όταν πήραμε διορισμό για την Κωνσταντινούπολη—το σταυροδρόμι μεταξύ Ασίας και Ευρώπης! Ξέραμε ότι το έργο κηρύγματος δεν ήταν ακόμα αναγνωρισμένο στην Τουρκία, αλλά είχαμε απόλυτη εμπιστοσύνη στη βοήθεια του Ιεχωβά.
Η Κωνσταντινούπολη είναι όμορφη και κοσμοπολίτικη. Εκεί βρήκαμε πολυσύχναστα παζάρια, ένα μείγμα από τις καλύτερες κουζίνες του κόσμου, ενδιαφέροντα μουσεία, γραφικές γειτονιές και μια μονίμως σαγηνευτική προκυμαία.
Το σημαντικότερο είναι ότι βρήκαμε ειλικρινείς ανθρώπους οι οποίοι ήθελαν να μάθουν για τον Θεό.
Η μικρή ομάδα των Μαρτύρων στην Κωνσταντινούπολη αποτελούνταν κυρίως από Αρμένιους, Έλληνες και Εβραίους. Ωστόσο, υπήρχαν πολλές άλλες εθνικότητες, και το ότι γνωρίζαμε διάφορες γλώσσες, περιλαμβανομένης και της τουρκικής, αποδείχτηκε χρήσιμο.
Χαιρόμασταν πάρα πολύ που συναντούσαμε ανθρώπους διαφόρων εθνικοτήτων οι οποίοι διψούσαν για την αλήθεια. Πολλοί από αυτούς εξακολουθούν να υπηρετούν πιστά τον Ιεχωβά.
Το 1963 η άδεια παραμονής μου στην Τουρκία δεν ανανεώθηκε. Ήταν δύσκολο να αποχωριστώ συγχριστιανούς μου τους οποίους είχα δει να προοδεύουν πνευματικά και να αγωνίζονται να υπερνικήσουν πολλές αντίξοες συνθήκες. Για να με βοηθήσουν να διασκεδάσω τη θλίψη μου, οι συγγενείς μου μού έκαναν με καλοσύνη τα έξοδα για να πάω στην Πόλη της Νέας Υόρκης και να παρακολουθήσω μια συνέλευση εκεί. Δεν είχα πάρει ακόμα τον επόμενο διορισμό μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά τη συνέλευση διορίστηκα στη Λίμα του Περού. Μαζί με μια νεαρή αδερφή του ελεους η οποία επρόκειτο να είναι η συνεργάτιδά μου, πήγα κατευθείαν από τη Νέα Υόρκη στον καινούριο μου διορισμό. Έμαθα την ισπανική και έμενα στον ιεραποστολικό οίκο ο οποίος στεγαζόταν πάνω από το γραφείο τμήματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Ήταν πολύ ευχάριστο να κηρύττω εκεί και να γνωρίζω τους ντόπιους αδελφούς και αδελφές.