1770. Κατά τον 6o Ρωσο-τουρκικό πόλεμο, τα ξημερώματα της 7ης Ιουλίου έγινε η καταστροφή του τουρκικού στόλου που είχε καταφύγει στον Τσεσμέ, μετά τη ναυμαχία του στενού της Χίου.
Υπό την κάλυψη των παράκτιων πυροβόλων οι κύριες δυνάμεις του τουρκικού στόλου είχαν παραταχθεί μεσα στον κόλπο του Τσέσμεν, σε δύο γραμμές των 8 και 7 θωρηκτών .
Η πρώτη γραμμή όμως προστάτευσε τους Ρώσους από τα πυρά της δεύτερης γραμμής. Κατά τη διάρκεια της ημέρας στις 6 Ιουλίου, τα ρωσικά πλοία βομβάρδιζαν τον τουρκικό στόλο και τις παράκτιες θέσεις.
Στις 17:00, η Κανονιοφόρος «Γκρομ» προσέγγισε στην είσοδο του Κόλπου και άρχισε να βομβαρδίζει τουρκικά πλοία.
Στις 0:30 τα θωρηκτά «Ευρόπα» και «Ριστισλάβ», πήραν και αυτά θέση στην είσοδο του Κόλπου βομβαρδίζοντας τους Τούρκους. Η μονομαχία των πυροβόλων ήταν η κάλυψη για την είσοδο μέσα στο κόλπο βοηθούσης και της νύχτας, των τεσσάρων πυρπολικών, που ήταν ελληνικά πλοία.
Ένα από αυτά ήταν το Σεμπέκι του Βαρβάκη.
Στις 01:30 σύμφωνα με τον Ορλόφ ή τα μεσάνυχτα, σύμφωνα με τον Ελφινστον εξεράγει ένα από τα τουρκικά θωρηκτά των 84 πυροβόλων, λόγω της πρόσδεσης σε αυτό του πυρπολικού του Βαρβάκη.
Η φωτιά εξαπλώθηκε γρήγορα και σε άλλα πλοία στον κόλπο. Μετά την έκρηξη στις 2:00 και δεύτερου τουρκικού πλοίου, οι Ρώσοι σταμάτησαν τους κανονιοβολισμούς.
Στο πυρπολικό του Βαρβάκη επέβαινε ως σύνδεσμός και ο ρώσος υποπλοίαρχος Ίλιν στον οποίο οι σύγχρονοι ρώσοι Ιστορικοί ,από μικροψυχία, αναγνωρίζουν το κατόρθωμα του Βαρβάκη που το αναγνώρισε όμως Ορλόφ στην αναφορά του στην Αυτοκράτειρα.
Μέχρι τις 2:30 π.μ., τρία ακόμα τουρκικά θωρηκτά είχαν εκραγεί. Περίπου στις 4:00 π.μ., τα ρωσικά πλοία έστειλαν βάρκες για να διασώσουν δύο μεγάλα σκάφη που δεν είχαν ακόμα καεί, αλλά μόνο το ένα από αυτά, το «Ρόδος», τον 60 κανονιών μπόρεσαν να σώσουν.
Μέχρι τις 8:00 π.μ., ο τουρκικός στόλος είχε καεί. Οι Χιώτες, οι Ψαριανοί και οι Σμυρνιοί, καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας και μέχρι τα ξημερώματα, ήσαν στις ακτές και παρακολουθούσαν τις εικόνες της καταστροφής. Το φρούριο του τσεσμέ καθώς και η κωμόπολη του Τσεσμέ εγκαταλείφθηκαν από τους Τούρκους κατοίκους. και τη φρουρά.
Το πρωί της 26 Ιουνίου/7ης Ιουλίου όταν φώτισε ο θεός την ημέρα , άρχισε η μάχη στον ποταμο Λάργκα στην σημερινή Μολδαβία μεταξύ 65.000 Τατάρων της Κριμαίας (ιππικό) και 15.000 Οθωμανών (πεζικό) υπό την ηγεσία του Κάπλαν Γκιρέι και 38.000 Ρώσων υπό τον στρατάρχη Ρουμιάνσεφ.
Η φωτιά εξαπλώθηκε γρήγορα και σε άλλα πλοία στον κόλπο. Μετά την έκρηξη στις 2:00 και δεύτερου τουρκικού πλοίου, οι Ρώσοι σταμάτησαν τους κανονιοβολισμούς.
Στο πυρπολικό του Βαρβάκη επέβαινε ως σύνδεσμός και ο ρώσος υποπλοίαρχος Ίλιν στον οποίο οι σύγχρονοι ρώσοι Ιστορικοί ,από μικροψυχία, αναγνωρίζουν το κατόρθωμα του Βαρβάκη που το αναγνώρισε όμως Ορλόφ στην αναφορά του στην Αυτοκράτειρα.
Μέχρι τις 2:30 π.μ., τρία ακόμα τουρκικά θωρηκτά είχαν εκραγεί. Περίπου στις 4:00 π.μ., τα ρωσικά πλοία έστειλαν βάρκες για να διασώσουν δύο μεγάλα σκάφη που δεν είχαν ακόμα καεί, αλλά μόνο το ένα από αυτά, το «Ρόδος», τον 60 κανονιών μπόρεσαν να σώσουν.
Μέχρι τις 8:00 π.μ., ο τουρκικός στόλος είχε καεί. Οι Χιώτες, οι Ψαριανοί και οι Σμυρνιοί, καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας και μέχρι τα ξημερώματα, ήσαν στις ακτές και παρακολουθούσαν τις εικόνες της καταστροφής. Το φρούριο του τσεσμέ καθώς και η κωμόπολη του Τσεσμέ εγκαταλείφθηκαν από τους Τούρκους κατοίκους. και τη φρουρά.
Ο ΠοταμόςΛάργκα είναι παραπόταμος του Προύθου. Η μάχη του Λάργκα κατέληξε σε μια αποφασιστική νίκη για τους Ρώσους που κατέλαβαν το στρατόπεδο του εχθρού και πήραν λάφυρα 33 τουρκικά κανόνια .
Για τη νίκη αυτή, ο Ρουμιάνσεφ τιμήθηκε με το μετάλλιο του Τάγματος του Αγίου Γεωργίου .
Δύο εβδομάδες αργότερα, οι Ρώσοι πέτυχαν μια ακόμα μεγαλύτερη νίκη στη μάχη του Καχούλ. Οι νίκες στο Λάργκα και το Καχούλ (αργότερα) άλλαξαν τη στρατηγική κατάσταση υπέρ της Ρωσίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου