Η Προδοσία της Κύπρου. Στις 11:30 πμ της 19ης Ιουλίου 1974 , ο τουρκικός στολίσκος από 6 αποβατικά απέπλευσε από τη Μερσίνα. Η στρατιωτική ηγεσία των Αθηνών που είχε ενημερωθεί για τον απόπλου με σήμα της ΚΥΠ δεν έκανε απολύτως τίποτα. Ενώ ο τουρκικός αποβατικός στόλος πήγαινε προς την Κύπρο ο Μακάριος μίλησε στον ΟΗΕ ως εκπρόσωπος του ΑΚΕΛ και ως φίλος του Ετζεβίτ και ζήτησε την επέμβαση των Τούρκων.
Η εισβολή της Τουρκίας ως εγγυήτριας δύναμης στην Κύπρο έγινε κατόπιν αιτήματος του Μακαρίου προς το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για αποκατάσταση της συνταγματικής τάξεως των συμφωνιών Ζυρίχης Λονδίνου
19 Ιουλίου 1974. Στις 02:00 , στην Άγκυρα ο Ετζεβίτ προήδρευσε της συνεδρίασης των αρχηγών των Επιτελείων και στη συνέχεια το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε ομόφωνα την επέμβαση στην Κύπρο.
Περίπου 10 ώρες μετά, στις 11:30 πμ της 19ης Ιουλίου, ο τουρκικός στολίσκος από 6 αποβατικά απέπλευσε από τη Μερσίνα, προς την Κύπρο.
Η ΚΥΠ ενημέρωσε την Αθήνα για τον απόπλου, αλλά οι προδότες των Αθηνών δεν συγκάλεσαν Πολεμικό Συμβούλιο και δεν κήρυξαν επιστράτευση.
Παράλληλα, ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος , έφυγε από το Λονδίνο και πήγε στη Νέα Υόρκη για να απευθυνθεί στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, και να ζητήσει την παρέμβαση της Τουρκίας για να αποκατασταθεί η Δημοκρατία .
Στις 13:00 επέστρεψε στην Αθήνα από Άγκυρα ο Σίσκο.
Οι πληροφορίες που μετέφερε από τουρκικής πλευράς κρίθηκαν από τους μετέχοντες στη σύσκεψη αυτή "μάλλον ενθαρρυντικές".
Αργότερα, περί τις 19:00, ο στρατηγός Μπονάνος κάλεσε τους αρχηγούς και τους ανακοίνωσε τις πληροφορίες που είχε μεταφέρει ο Σίσκο, ο οποίος στο μεταξύ είχε ήδη αναχωρήσει και πάλι προς την Άγκυρα.
Στις 16 Ιουλίου, ο Μακάριος πέταξε με βρετανικό αεροπλάνο στη Μάλτα και από εκεί στο Λονδίνο.
Την επομένη, 17 Ιουλίου, συνοδευόμενος από τον τότε Ύπατο Αρμοστή της Κύπρου στο Λονδίνο κ. Κώστα Ασσιώτη, έγινε δεκτός από τον Βρετανό πρωθυπουργό Χάρολντ Γουίλσον και τον υπουργό Εξωτερικών Τζέιμς Κάλαχαν. Και οι δύο, τον διαβεβαίωσαν ότι η Μεγάλη Βρετανία εξακολουθούσε να τον αναγνωρίζει ως τον νόμιμο πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ο Μακάριος συμφώνησε με τη βρετανική κυβέρνηση το τι θα έλεγε στο Συμβούλιο Ασφαλείας, και την βοήθησε να ανάψει το πράσινο φως στον Ετζεβίτ για να εισβάλει.
Το «Κλού» της ομιλίας του στο Συμβούλιο Ασφαλείας ήταν η ψευδής αναφορά στους κινδύνους για τους Τουρκοκυπρίους που απετέλεσε την πρόσκληση προς τον Αττίλα.
« Όπως ανέφερα ήδη, τα γεγονότα της Κύπρου δεν αποτελούν εσωτερική υπόθεση των Ελληνοκυπρίων. Αφορούν και επηρεάζουν και τους Τουρκοκυπρίους. Το πραξικόπημα της ελληνικής χούντας αποτελεί εισβολή, και οι συνέπειές του πλήττουν ολόκληρο τον κυπριακό λαό, Έλληνες και Τούρκους», είπε ο Μακάριος.
Κάθε καλόπιστος ιστορικός πρέπει να αναρωτηθεί αν αυτές οι αναφορές στους τουρκοκυπρίους ήταν αναγκαίες.
Μετά τη συνάντηση με τον Αρχιεπίσκοπο ο Γουίλσον και ο Κάλαχαν, δέχθηκαν τον Τούρκο πρωθυπουργό Μπουλέντ Ετζεβίτ, ο οποίος πρότεινε κοινή επέμβαση Τουρκίας και Μεγάλης Βρετανίας ως εγγυητριών δυνάμεων.
Οι Βρετανοί απόρριψαν την πρόταση αλλά του άφησαν την πόρτα ανοιχτή για την τουρκική απόβαση.
Εμείς, βγάζουμε τα συκώτια μας από τότε, για να εξηγούμε τα αμερικανικά και βρετανικά σχέδια για το νησί, και να τονίζουμε ότι το πραξικόπημα και η εισβολή του Αττίλα ήταν μια «χορογραφία» των αμερικανικών και βρετανικών μυστικών υπηρεσιών.
Όμως ο «Εθνάρχης» Μακάριος στην Νέα Υόρκη δεν είπε ούτε λέξη.
Στο Συμβούλιο Ασφαλείας εκφώνησε το σενάριο της «ελληνικής εισβολής» , των πρακτόρων του Αβράκωτου, που του το είχαν γράψει το Λονδίνο και η Cia.
Ο Μακάριος που ζητούσε από τις άλλες δυο εγγυήτριες δυνάμεις την Αγγλία και την Τουρκία, την αποκατάσταση της δικής του νομιμότητας, είπε ότι «το στρατιωτικό καθεστώς της Ελλάδας παραβίασε κατάφωρα την ανεξαρτησία και την κυριαρχία της Δημοκρατίας της Κύπρου και με το πραξικόπημα, που οργάνωσε το στρατιωτικό καθεστώς της Ελλάδας και το υλοποίησαν οι Έλληνες αξιωματικοί, που υπηρετούσαν και διοικούσαν την κυπριακή εθνοφρουρά, η ελληνική χούντα επεξέτεινε τη δικτατορία στο κυπριακό έδαφος», και ακόμα τόνισε:
«Δεν υπήρξε επανάσταση στην Κύπρο, που θα μπορούσε να θεωρηθεί εσωτερική υπόθεση. Υπήρξε εισβολή, που παραβίασε την ανεξαρτησία και την κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και η εισβολή συνεχίζεται, και θα συνεχίζεται όσο θα υπάρχουν Έλληνες αξιωματικοί στην Κύπρο.
Οι συνέπειες της εισβολής αυτής θα είναι καταλυτικές για την Κύπρο, εάν δεν επανέλθουμε στη συνταγματική ομαλότητα και εάν δεν αποκατασταθούν οι δημοκρατικές ελευθερίες».
Ούτε ΝΑΤΟ, ούτε Cia. Σκέτη Ελλάδα.
Η μάλλον ….Χούντα των Αθηνών.
Ο Μακάριος, μίλησε για «ελληνική εισβολή», με στόχο την Ένωση και έριξε πλήρως την ευθύνη για το αδιέξοδο των τότε διακοινοτικών συνομιλιών στην Χούντα.
Συγκεκριμένα σε συνεννόηση με το Λονδίνο είπε:
«Επί μακρό χρονικό διάστημα διεξήχθησαν συνομιλίες μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, με σκοπό την εξεύρεση ειρηνικής λύσης για το Κυπριακό.
Ο αντιπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα και δύο συνταγματολόγοι από την Ελλάδα και την Τουρκία παρακολούθησαν τις συνομιλίες αυτές.
Δεν μπορούμε να πούμε, ότι μέχρι σήμερα σημειώθηκε ικανοποιητική πρόοδος στις συνομιλίες. Πώς μπορούσε, όμως, να υπάρξει πρόοδος, όταν η πολιτική της Αθήνας για την Κύπρο ήταν διπρόσωπη;
Όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη είχαν συμφωνήσει, πως οι συνομιλίες διεξήγοντο με βάση την ανεξαρτησία.
Το καθεστώς των Αθηνών συμφώνησε σ' αυτό, και επανειλημμένα ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών δήλωσε, ότι η θέση της Ελλάδας στο ζήτημα είναι σαφής.
Αν αυτό ήταν αλήθεια, γιατί τότε το στρατιωτικό καθεστώς της Ελλάδας δημιούργησε και υποστήριξε την τρομοκρατική οργάνωση "ΕΟΚΑ Β", που είχε στόχο την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα και της οποίας τα μέλη αυτοαποκαλούντο «Ενωτικοί»;
Ο Αττίλας επενέβη για να αποτρέψει την… Ένωση.
Πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι τότε, στις 19 Ιουλίου 1974 ο «Ακελίστας» και άνθρωπος των Άγγλων Μακάριος, είπε στα Μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας τα εξής: «όπως έδειχναν να εξελίσσονται τα πράγματα, θεωρούσα τον τουρκικό κίνδυνο πιο ασήμαντο από τον ελληνικό. Και, όπως αποδείχθηκε, οι φόβοι μου ήσαν δικαιολογημένοι».
Και… «δικαιώθηκε»
Ο Μακάριος δικαιολόγησε την απομάκρυνση του από την Κύπρο ως εξής:
«….θα ήθελα να προσθέσω, ότι τη δεύτερη ημέρα της ένοπλης επίθεσης τα τεθωρακισμένα κατευθύνθηκαν προς την Πάφο, ενώ ταυτόχρονα ένα μικρό πολεμικό πλοίο της εθνοφρουράς άρχισε να βομβαρδίζει τη μητρόπολη της Πάφου, όπου έμενα. Υπ' αυτές τις συνθήκες, θεώρησα φρονιμότερο να εγκαταλείψω την Κύπρο, παρά να πέσω στα χέρια της ελληνικής χούντας. Είμαι ευγνώμων στη βρετανική κυβέρνηση, που μού χορήγησε ελικόπτερο, το οποίο με μετέφερε από την Πάφο στις βρετανικές βάσεις, και αεροπλάνο από τις βάσεις στο Λονδίνο, μέσω Μάλτας. Είμαι επίσης ευγνώμων στον ειδικό αντιπρόσωπο του Γενικού Γραμματέα και στο διοικητή των ειδικών ειρηνευτικών δυνάμεων του Ο.Η.Ε. στην Κύπρο, για το ενδιαφέρον που έδειξαν για την ασφάλειά μου.
Η παρουσία μου στην αίθουσα αυτή κατέστη δυνατή χάρις στη βοήθεια της βρεττανικής κυβέρνησης και των εκπροσώπων του Γενικού Γραμματέα, δρος Βαλντχάιμ. Το ενδιαφέρον τους για το άτομό μου, και για την κρίσιμη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Κύπρος, με συγκινεί ως τα μύχια της ψυχής μου».
Ο Μακάριος όφειλε να παραμείνει στην Πάφο και να ζητήσει την προστασία του από την εγγυήτρια δύναμη τη Μεγάλη Βρετανία και τον ΟΗΕ και όχι να το βάλει στα πόδια. Εάν έμενε, το σχέδιο Κίσινγκερ θα πήγαινε στον διάολο. Και η Χούντα των Αθηνών έπρεπε να στείλει τις ενισχύσεις με τα "Νοράτλας" την νύχτα της 19ης Ιουλίου, και να διατάξει την επιστράτευση από τις 1300 της 19ης Ιουλίου, όταν συνομιλούσε με τον Σίσκο.
Σπυρίδων Αλεξάνδρου Χατζάρας
Δεν υπηξε καμια πτωσις του εθνικου καθεστωτος
ΑπάντησηΔιαγραφήτο ιδιο διχως συνεννοηση εσωτερικη μετεδωκε και μαλιστα αντικανονικως παρελαβε μια θρακα τυχαρπαστων πολτικαντηδων απο αυθαιρετως παραδιδοντας σε αυθαιρετως παραλαβοντας
παλινορθωσι ηταν του αποτυχημενου δημοκρατικου καθεστωτος
οχι αποκαταστασι,γιατι η δημοκρατια δεν ειναι φυσιολογικο και τα αλλα καθεστωτα ανωμαλα οπως υπονοει η λεξις
σε μια κοινωνια το 2021 που η δημοκρατια εχει ξεπλυνει καθε ειδους ανωμαλια αναχθεισα σε προτυπο και εννομο τοτεμ ,ειναι αστειο να αποκαλει η ιδια τη δημοκρατια φυσιολογικο και τα αλλα ανωμαλα ετσι;
συναινετικη μεταβασις υπηρξε υπο ανωμαλες συνθηκες πολεμου σε ενα ξενο outremer μερικως ελλαδικο εδαφος που συγκατειχε και η τουρκια εξ αδιαιρετου τοτε με την αποφαση του προηγουμενου δημοκρατικου καθεστωτος και την υπογραφη του
μια ομαδα κλειδι εκ στρατιωτικων αποστατησε απο το καθεστως και παρεδωκε την διακυβερνησι σε διεφθαρμενους παλαιο πολιτικους αδειαζοντας του υπολοιπους που δεν ηθελαν να χυθει εσωτερικο αιμα εντος του καθεστωτος , απο δειλια να πολεμησει και εξαρτηση των μασονικων ελιτ της χωρας στο νατο
με επικεφαλης της μεταβασης και οχι πτωσης φυσικα , τον βασικο υπαιτιο του χαους της κυπρου απο τις συνθηκες 1960 λονδινου ζυριχης μαζι με τον ανεγκεφαλο και αλλοπροσαλο αρχομανη μουσκο
αυτοι,οι στρατιωτικοι αφου προδωσαν το καθεστως επειτα παρατησαν την κυπρο παρεα με τους πολιτικους και ελαβαν προσωπικως ανταλλαγματα ασυλιων
ΑπάντησηΔιαγραφήτετοιοι ηταν στο ηθος τους και δειλοι στη μαχη και συμφεροντολογοι με τους πολiτικαντηδες που μεχρι σημερα τους τιμουν και τους δινουν ασυλια ιστορικη καθως και ολα τα οικονομικα συνταξεις και αλλα ανταλλαγματα που συμφωνηθηκαν
οι τελευταιοι ενδιαφεροντο εκεινη την ωρα μονον για τις κουταλες της εξουσιας που τους ελειψαν ως διαχρονικως παρασιτα που ειναι και βλασταινουν στα δημοκρατικα καθεστωτα
εδειξαν ετσι το ποσο απατριδες αεριτζηδες τυχοδιωκτες και ποσο επισης συμφεροντολογοι οι δημοκρατες πολτικαντηδες και ποσο λιγοι ασφαλως σαν ηγετες ησαν την ωρα της μαχης που δεν εδωσαν
εδω η δημοκρατια εχει βγει λαδι για την μικρασιατικη καταστροφη που αυτη προκαλεσε εκει θα κολλουσαν οταν το αφηγημα ηταν ετοιμο για τον εθνικο στρατο ως ενοχο;
στο τελος φτιαξανε μια βολικη ιστορια που τα ριξανε στους αλλους εθνικους στρατιωτικους και στελεχη του εθνικου καθεστωτος και εκτοτε οι δημοκρατες κοροιδευουν τον οχλο των κρετινων
λησμονοντας βεβαια τη χρυση εποχη του εθνικου καθεστωτος που ολοι ησαν στα μπουζουκια και δουλευαν και κονομουσανε επι καθεστωτος εθνικου και κανεις σοφρων δεν κινδυνευε η ασφαλεια του η ζωη και η περιουσια του
οπου οι μονοι που σκουζανε ηταν οι πολιτικοι κοπριτες που χασανε κουταλες ανεργοι, οι αριστεροι μη ελληνες αλητες που χασανε παρασιτισμο και τα μαλακισμενα φοιτηταρια που λογω ηλικιας παρασυρονται σε μαλακιες αντιδραστικοτητας και σε ινστρουκτορες
μηδεν ανεργια μηδεν εγκληματικοτητα ελληνικο εθνος υγιες χωρις εκατομμυρια μπασταρδους εποικους και τα αποβρασματα της κοινωνιας στα μπουντρουμια και στα ξερονησια σε αναγκαστικες διακοπες με τα εξοδα πληρωμενα απο τους ελληνες φορολογουμενους αβαρια
τι αλλο να ζητησει ενας εντιμος ανθρωπος αρσενικος και ελλην;
εισοδημα και προσωπικη- περιουσιακη ασφαλεια απο ενα καθεστως αυτα μετρανε παντα με ολα τα καθεστωτα
για το χαλι του δημοκρατικου καθεστωτος σημερα ας μην τα συζητουμε
βια κτηνωδια φτωχεια εξαχρειωση ηθων εξαφανιση ελληνικης φυλης οικογενειας και αξιων εγκληματικοτητα και ξενες ρατσες βαρβαρων και φονιαδων να αλωνιζουν παντου ως κατακτητες διχως πολεμο και βιαστες του εθνους
χωρια τα ντοπια κατακαθια που ελεγχουν σημερα ως αφεντικα το χρεοκοπημενο δημοκρατικο μαφιοζικο καθεστως
απο τα ξερονησια κατευθειαν στην εξουσια
η συγκριση εργων και κοινωνιας με το εθνικο καθεστως τοτε ειναι καθαρως εις βαρος της δημοκρατιας σημερα
ουδεποτε η ελλας εχει βρεθει σε τετοια βαθεια ιστορικη πολιτισμικη παρακμη οσο την εφτασε σημερα το επαρατο δημοκρατικο καθεστως
και ουδεποτε τα προηγουμενα δημοκρατικα καθεστωτα ειχαν φτασει στην καταντια του σημερινου
καποτε η δημοκρατια ειχε καποιους ηγετες και καποιο ηθος σημερα ειναι μια γεννητρια χαους αδιεξοδων προστυχιας παρακμης και κτηνωδιας παντου ιδεολογικης και βιοτικης
χρηζει αμεσης αντικαταστασης
Σπύρο τον Μακάριο τον είχε διαψεύσει ο μακαρίτης Ραούφ Ντενκτάς πριν πολλά χρόνια βέβαια. Πρέπει να ήταν τέλη δεκαετίας 90 ή και αρχές 2000. Δεν θυμάμαι ακριβώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχε πει λοιπόν, ότι η εισβολή είχε γίνει για τα στρατηγικά συμφέροντα της Τουρκίας.
Εάν στόχος ήταν η προστασία των τουρκοκυπρίων, είχε πει, η Τουρκία δεν είχε παρά να χτίσει είκοσι-τριάντα πολυκατοικίες στην Τουρκία και να τους εγκαταστήσει.
Αυτό ακριβώς είχε πει. Το είχα διαβάσει σε Teletext σε κάποιο κανάλι και μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση, γι' αυτό και το θυμάμαι.