Το Αυγουστιάτικο Πραξικόπημα με τα μαγιώ , των Σοβιετικών Ηλιθίων

 

Γράφει ο Σπυρίδων Χατζάρας

Η άνοδος στην κοινωνική Πυραμίδα είναι μια ελεγχόμενη από τα πάνω διαδικασία. Και αυτοί που την ελέγχουν έχουν τη φυσική τάση να εξοντώνουν όσους είναι επικίνδυνοι για να τους ανατρέψουν. 

Ο πολιτικός νόμος της γραφειοκρατίας διδάσκει ότι οι Ενοίκοι των Άνω Ορόφων της Πυραμίδας επιτρέπουν την είσοδο στους κάτω ορόφους των λιγότερο ικανών και λιγότερο έξυπνων από αυτούς, που αποτελούν την γραφειοκρατική βάση . Μερικοί απελπισμένοι από τον παραγκωνισμό τους έξυπνοι προσπαθούν να υποκριθούν τον ηλίθιο και κάνουν τον Καραγκιόζη προκειμένου να προωθηθούν στο βλακοκρατούμενο γραφειοκρατικό σύστημα, αλλά δεν επιτυγχάνουν απολύτως τίποτα μακροπρόθεσμα, διότι και η απλή παρουσία του ευφυούς είναι για το κοινωνικό βλάκα στο έπακρο προκλητική. 

Το μίσος, ο φθόνος και ο φόβος που προκαλεί ο έξυπνος με την εμφάνισή του, κινητοποιεί ολόκληρο τον αμυντικό μηχανισμό του βλάκα, που τον αποβάλλει από τις τάξεις του καθεστώτος , διατηρώντας την «παράταξή» πάντα «καθαρή» από την εξυπνάδα. Διότι δυό κεφάλια για να συνεννοηθούν πρέπει να είναι ή εξίσου άδεια ή εξίσου πλήρη. 

Έτσι, ενώ η συνεννόηση μεταξύ ηλιθίων είναι δυνατή, η συνεννόηση μεταξύ ηλιθίων και ευφυών είναι απολύτως αδύνατη. Αυτό το εξασφάλιζε ο μηχανισμός του Λενινιστικού, Δημοκρατικού Συγκεντρωτισμού και της Αυτοκριτικής.

 Συν τω χρόνω, με την «ωρίμανση» η σοβιετική βλακοκρατία ανήλθε στη την Κορυφή. Η βάση της Πυραμίδας έγινε κορυφή και η Πυραμίδα ανετράπηκε.

 Ο βλάξ Γκορμπατσώφ, είναι ο μοναδικός ηγέτης στην ανθρώπινη Ιστορία που κάπου έχασε την εξουσία, χωρίς να καταλάβει που του έπεσε. Κανείς δεν πήρε την εξουσία από τον Γκορμπατσώφ. Απλώς κάπου τη έπεσε και δεν κατάλαβε πότε και πως. 

Ο Γκορμπατσώφ ήταν ο ιδανικός σοβιετικός βλάκας. Το 1966 ανεδείχθη Γραμματέας της τοπικής Επιτροπής του Κ.Κ.Σ.Ε. στη Σταυρούπολη. Στην αρμοδιότητα του ήταν τα «Σανατόρια» του Πιατιγκόρσκ , όπου πήγαιναν όλοι οι ηλίθιοι γέροντες του ΚΚΣΕ για να πίνουν υγιεινό νερό και να κάνουν λουτρά.           Ο Γκορμπατσώφ φρόντιζε να είναι πάντα όλα στην ώρα τους, και οι γέροντες των συμπαθούσαν.Ηταν ένας καλός και χαμογελαστός νέος. Για τον λόγο αυτό το 1971 προήχθη σε μέλος της Κεντρικής Επιτροπή και το 1978, αφού ωρίμασε, μπήκε στη Γραμματεία της Κεντρικής Επιτροπής. Το 1979 εκλέχτηκε αναπληρωματικό μέλος του Πολιτικού Γραφείου του Κ.Κ.Σ.Ε. και το 1985, με πρόταση του γέροντα Γκρομύκο διαδέχτηκε τον αποθανόντα γέροντα Κονσταντίν Τσερνιένκο, ως Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Σ.Ε. 

Ήταν η προσωποποίηση της ανανέωσης και της μεταρρύθμισης. Και διέλυσε τη Σοβ. Ένωση. 

Μάλιστα είναι τόσο βλάκας που σε συνεντεύξεις του έλεγε ότι, « οι ηγέτες της Δύσης δεν ήθελαν να καταρρεύσει η ΕΣΣΔ, γιατί ανησυχούσαν για τις επιπτώσεις της διάλυσης». Τόσο μαλάκας. Οι Αμερικανοί του διέλυσαν τη χώρα και δήλωνε ότι, «ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους είχε προσπαθήσει να εμποδίσει την Ουκρανία και τις χώρες της Βαλτικής να κηρύξουν την ανεξαρτησία τους». Τόσο απίστευτα μαλάκας ήταν ο Γκορμπατσόφ. 

Στις 19 Αυγούστου 1991, έκαναν πραξικόπημα με τα μαγιώ οι άλλοι ηλίθιοι. Οι από κάτω. Από το Κόμμα και τις μυστικές υπηρεσίες. Εμπνευστές του πραξικοπήματος ήταν ο αντιπρόεδρος Γενάντι Γιανάγιεφ, ο αρχηγός της KGB Βλαντιμίρ Κριούτσκοφ και οι υπουργοί Άμυνας και Εσωτερικών. Απολύτως Ανίκανοι. Όπως είπε ο βλαξ Γκορμπατσόφ , ποτέ δεν πίστεψε ότι «ήταν τόσο ηλίθιοι για να τον ρίξουν». 

Και τους πήρε τα σώβρακα ο μέθυσος Γιέλτσιν, που ήταν παρότι επιλεγμένος βλάξ της κομματοκρατίας, είχε άλλους ιακνούς και έξυπνους γύρο του, και στις κρίσιμες στιγμές ήτανπερισσότερο αποφασιστικός παρότι κρετίνος, και μεθυσμένος για εξουσία. 

 Ο βλάξ Μπόρις Γιέλτσιν, έγινε ήρωας από το τίποτα, ανεβαίνοντας σε ένα τεθωρακισμένο και βγάζοντας «δεκάρικους πύρινους» λόγους κατά των πραξικοπηματιών. Η μία βλακοκρατία, η βίαιη ανατράπηκε και την διαδέχτηκε η διεφθαρμένη βλακοκρατία. Η Κλεπτοκρατία. Σα να λέμε, Μεταπολίτευση!