27 Ιανουαρίου 1940. Στο μέτωπο, μάχες στο Τεπελένι μέσα στα χιόνια και στην Αθήνα ο Μεταξάς αντιμετώπιζε την ΨωροΑλίτ και τις γκρίνιες της Πριγκηπίσσης

Η 27η Δεκεμβρίου 1940, ήταν μια μέρα γεμάτη ήλιο. Χαρά Θεού αλλά η Πρέβεζα έζησε ώρες εφιαλτικές. Από τις δέκα το πρωί ως τις τέσσερεις το απόγιομα ιταλικά αεροπλάνα τη βομβαρδίζανε χωρίς σταμάτημα, χωρίς να εμφανιστεί η ελληνική ή η αγγλική αεροπορία. Καμιά οβίδα δεν χτύπησε την πόλη, πέσανε όλες στις ελιές και τη θάλασσα. Ο Μεταξάς δεν ενημερώθηκε για τον βομβαρδισμό. Στο ημερολόγιο του σημείωσε:

Το, "ο βασιλεύς μένει σταθερός" σημαίνει ότι ΟΛΟΙ απαιτούσαν πιά την απομάκρυνσή του και ότι ο Γεώργιος δεν ενέδιδε. Ο Μεταξάς σημείωνε  και τα νέα για το υποβρύχιο "Παπανικολής" που το πρωί της 27ης μπήκε στον Ναύσταθμο  και σημείωνε οτι το 
 ήξερε "από  προχθές" διότι το ναυτικό τον ενημέρωνε.

Στο Μέτωπο,  σκληρές μάχες γινόντουσαν:  Στο Ύψωμα 1285. Εκεί σκοτώθηκε ο Δεκανέας Χαράλαμπος Τσέλος του 3^ου ΣΠ. Στο ύψωμα  1067, όπου  πολεμούσαν οι Ναυπλιώτες του 8^ου ΣΠ. Εκεί σκοτώθηκαν ο Ανθυπολοχαγός Αναστάσιος Λύκας από την Ποσύμνη κα ο στρατιώτης Σπυρίδων Κωστόπουλος από του Λάλουκα. Στις Βουνοπλαγιές της  κοιλάδας  που δημιουργούν τα όρη του Φράσερι και της Τρεμπεσίνας, μαχόταν η 15^η Μεραρχία. Εκεί έπεσε μαχόμενος ο στρατιώτης Παναγιώτης Βεργής σε υψόμετρο πάνω από 1100 μέτρα. Στο Τεπελένι έδινε τη μάχη για την  Μπένσια το 36^ο Σπ. Εκεί έπεσαν μαχόμενοι ο Λοχίας Γιώργος Ανανγωστόπουλος και οι  στρατιώτες Ευστάθιος Ζαροδήμος και  Ιωάννης Μοσχάκης .