Οι εκλογές του 1936.Οι άνευ λαϊκού αντικρίσματος «δημοκρατικοί» «αστέρες» , το ΜΕΙΟΨΗΦΙΚΟ ΕΑΜικό κίνημα, και ο «δικτάτορας» Μεταξάς ,

  Οι εκλογές της 26ης Ιανουαρίου 1936 διεξήχθησαν από την «άχρωμη» «υπερκομματική» κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Δεμερτζή με το σύστημα της απλής αναλογικής, και σε αυτές εκφράστηκε σχετικά ελεύθερα η βούληση του (ανδρικού) εκλογικού σώματος. 

 Τα αποτελέσματα αυτών των εκλογών έχουν τεράστια σημασία για την κατανόηση της 4ης Αυγούστου, του Πολέμου, της Κατοχής, της Απελευθέρωσης και της Κομμουνιστικής Στάσης. 

 Καταρχήν στις εκλογές της 26ης Ιανουαρίου 1936 ψήφισαν 1.278.085 άνδρες ψηφοφόροι. Για σύγκριση , δέκα χρόνια μετά, και αφού πέρασαν ο Πόλεμος, η Κατοχή, ο Λιμός, και η Πείνα της Κατοχής, και οι σφαγές του Μελιγαλά, του Κιλκίς, και των Δεκεμβριανών, ψήφισαν 1.121.693, ενώ το ΕΑΜ/ΚΚΕ έκανε αποχή. Από τα νούμερα αυτά αναμφιβόλως προκύπτει οτι ψηφισαν και τα δέντρα το 46.

Στις 26 Ιανουαρίου 1936, το Κόμμα των Φιλελευθέρων , και ο Θεμιστοκλής Σοφούλης, έλαβαν 474.651 και το Κόμμα έβγαλε 126, βουλευτές. Το ποσοστό τους ήταν 37,26%. Το Λαϊκό Κόμμα του Παναγή Τσαλδάρη πήρε 22, 10%, και 281.597 ψήφους και εξέλεξε 73. Η Λαϊκή Ριζοσπαστική Ένωσις, (Κονδύλης, Τζων Θεοτόκης, Ιωάννης Ράλλης), έλαβε 253,384 ψήφους ή 19,89% και έβγαλε 63, το Παλλαϊκό Μέτωπο (ΚΚΕ), με εκπρόσωπο το Νικόλαο Πλουμπίδη πήρε 5,76% (73.411 ψήφους) και έβγαλε 15, ο Δημοκρατικός Συνασπισμός των Καφαντάρη, Γεώργιου Παπανδρέου και Αλέξανδρου Παπαναστασίου με 4,23% και 53.693 ψήφους  και έβγαλε 7 , όσους και το Κόμμα των Ελευθεροφρόνων του Ιωάννη Μεταξά που έλαβε 50.137. (3,94%). 

 Το Μεταρρυθμιστικό Εθνικό Κόμμα του Σωτήρη Γκοτζαμάνη πήρε 1.40%, και 17.822 ψήφους και εξελέγησαν ο Γκοτζαμάνης και άλλοι τρεις. 

Το Αγροτικό Κόμμα Ελλάδος του Ιωάννη Σοφιανόπουλου  που υπέγραψε τη συμφωνία της Βάρκιζας πήρε 13.006 και βγήκε ο Σοφιανόπουλος. 

 Το Αγροτικό Δημοκρατικό Κόμμα του Αλέξανδρου Μυλωνά πήρε 12.333 και το Εθνικό Ενωτικό Κόμμα του Παναγιώτη Κανελλόπουλου 9.870 και δεν έβγαλαν βουλευτή.

 Βγήκαν και τρεις ανεξάρτητοι Κρητικοί, και ένας ακόμη «μεμονωμένος». Το σύνολο των υποψηφίων ήταν 1,665. 

 Ο Ιωάννης Ράλλης , ο «δοσίλογος», ο κατοχικός πρωθυπουργός, που ήταν υιός του πρωθυπουργού Δημητρίου Ράλλη και σύζυγος της Ζαίρας Θεοτόκη, (της αδελφής του Τζων), μετά τον θάνατο του Κονδύλη και την περιθωριοποίηση του Θεοτόκη στην Κέρκυρα, θεωρούσε επομένως το 1943, εαυτόν δικαίως και νομίμως, ως εκπρόσωπο του 20% των Ριζοσπαστών, και μεγάλου μέρους των οπαδών των πεθαμένων Τσαλδάρη και Μεταξά. 

Ο Μεταξάς, στις εκλογές του 1935, είχε κατέβη μαζί με τον Ιωάννη Ράλλη ως αντίπαλος των Τσαλδάρη-Κονδύλη και είχαν πάρει 152.285 ψήφους. 

 Οι «δεξιοί», βασιλόφρονες, στις εκλογές της 26ης Ιανουαρίου 1936 με απλή αναλογική ήσαν το 48,15%. 

Οι «Αντιβενιζελικοί» και οι «Συντηρητικοί» αντικομουνιστές αποτελούσαν σχεδόν το 65%,.

Σε αυτό το 65% θα πρέπει να προστεθούν και οι οπαδοί του Γεωργίου Παπανδρέου και του Μιχαλακόπουλου που ήσαν «Δημοκρατικοί» αλλά αντικομουνιστές .

 Ο βενιζελογενής Ιωάννης Σοφιανόπουλος, που προσκλήθηκε από τους Άγγλους στο Συνέδριο του Λιβάνου και ήταν ο πρόεδρος της Διάσκεψης της Βάρκιζας, και κατόπιν συνιδρυτής της ΕΔΑ, το 1936 είχε λάβει μόνο 13.000 ψήφους. Αυτό ήταν το πολιτικό του βάρος. 

 Για σύγκριση, ο «μεταρρυθμιστής» Σωτήρης Γκοτζαμάνης που μπήκε στην κυβέρνηση του Γεωργίου Τσολάκογλου, ως Υπουργός Οικονομικών είχε πάρει 17.822. 

Ο υπουργός Ναυτικών στην κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου και υπουργός Οικονομικών στη κυβέρνηση Πλαστήρα, Αλέξανδρος Μυλωνάς είχε 12.333. 

Το δε «Παλλαϊκό» ΚΚΕ μαζί με τους «Αγροτιστές» είχαν πάρει 73.000 ψήφους στα 6.127.593 των κατοίκων της Ελλάδας. Απόλυτα χαρακτηριστική  για την διάδοση των επαναστατικών ιδεών στο Λαό, είναι το αποτέλεσμα στο "Κόκκινο Νησί" της Λευκάδας.

  

 Το 1935, οι Κομμουνιστές, μαζί με τους «συνοδοιπόρους» αριστεροφιλελέ, είχαν πάρει 98.669 ψήφους.

 Το 1933, οι Κομμουνιστές και οι «συνοδοιπόροι» ήσαν 87.000.          Ο μεταπολεμικός ΕΑΜικός «χώρος», από τον Παπαναστασίου, και τον Σοφιανόπουλο, μέχρι και το ΚΚΕ, το 33-36 ήταν περίπου στο 10 %, και διευρύνθηκε προς το 30% , που ήσαν «Δημοκρατικοί» , και «Προοδευτικοί» γενικώς, και οι οποίοι μαζί με την αγέλη των ηλιθίων συγκρότησαν το «Μεγάλο», αλλά ΜΕΙΟΨΗΦΙΚΟ ΕΑΜικό κίνημα. 

 Η αντικομουνιστική Κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη της 7ης Σεπτεμβρίου 1947 την οποία συγκρότησαν το Λαϊκό Κόμμα και το Κόμμα Φιλελευθέρων, στις εκλογές του 1936 θα είχε την υποστήριξη του 85,41%. Οι άλλοι θα ήσαν με την κυβέρνηση του Βουνού. 

 Σπυρίδων Χατζάρας