Οι ξαφνικές αλλά σκηνοθετημένες επιθέσεις εναντίον μου με Υλικά από το "παρελθόν" είναι επειδή υποστηρίζω το Κίνημα 21 και τον Ζώη

Το υπ αριθ.1 πρόβλημα του βαθέως συστήματος είναι ο Ζώης και το Κίνημα 21. 

 Ο Χατζάρας, αποτελεί πρόβλημα μόνο στο βαθμό που υποστηρίζει τον εχθρό τους, τον Ζώη, και το Κίνημα 21. 

Κάποιοι ηλίθιοι επικοινωνιολόγοι που πιστεύουν ότι είμαι "λάτρης του Αντρέα",  θέλησαν να με «προκαλέσουν» με την δημοσίευση της «Επιστολής» προς τον Αδάμαντα. Και έκαναν πολύ λάθος. Δεν είμαι ούτε αισθάνομαι «Παπανδρεϊκός». Είμαι και αισθάνομαι Καποδιστριακός. 

 Τους έγραψα λοιπόν στα παλιά μου υποδήματα, αλλά χρησιμοποίησα την ευκαιρία για να αναφερθώ στην Νατουραλιζέ Κώλο- Οικογένεια των Πεπελάσσσσς. 

Και στενοχωρήθηκαν, οι άνωθεν.

 Τους βγήκε κάπως ξυνό. 

 Αλλά συνεχίζουν.

 Σε "δεύτερο κύμα", να προσπαθούν με κάθε τρόπο να με εμπλέξουν σε έναν καυγά για τον Ανδρέα,  γιατί τους είπαν ότι πρέπει να μας επαναφέρουν σε έναν ανύπαρκτο διαχωρισμό των δεξιών μπλε με τους κεντροαριστερούς Πράσινους. 

Για αυτό οι βαλτοί ,που το παίζουν.  δήθεν «πολύ φανατικοί», προσπαθούν με βλακώδη μανία να θυμίσουν στους ακροατές του ράδιο Ελλάς 21, ότι το 1980 εργαζόμουν στην (πεάσινη) ΕΡΤ και ότι στις εκλογές του 1985 και του 1989 υποστήριξα το ΠΑΣΟΚ. 

Από κοντά και οι Κόκκινοι ρουφιάνοι που θυμήθηκαν ότι χαρακτήρισα εθνικά ωφέλιμη την εκτέλεση των 200 Κόκκινων καθαρμάτων  στην Καισαριανή και επειδή χαρακτήρισα τις Σφαγές Καλαμάτας- Μελιγαλά- Γαργαλιάνων ως Γενοκτονία,αναλογικά με τη Σρεμπρενίτσα. 

 Οι ρουφιάνοι , οι περιέργοι, οι Χρυσαυγητες, οι Κυπατζήδες, με μια λέξη οι Λούμπεν που κλωτσάνε καφάσια, δεν έχουν κανένα ρόλο στο μεγάλο πλειοψηφικό ρεύμα που αναπτύσσεται. 

Δεν είναι καλοί Έλληνες και δεν είναι Φιλογενείς. Ειναι Ιδιοφελείς.

 Δεν με ενδιαφέρει να είμαι συμπαθής προς αυτούς τους Φερναδιέρους, ούτε και προς τους αριστερούς μισθοφόρους. Με ενδιαφέρει να είμαι ωφέλιμος για τους Φιλογενής .

 Ο έχων ώτα, ακούειν, ακουέτο.

 Σπυρίδων Χατζάρας 

ΥΓ.

1. Δεν είμεθα υποχρεωμένοι να κλωτσάμε ΟΛΟΙ καφάσια. 

2. Έχω εμπιστοσύνη μόνο στη δική μου έρευνα και μεθοδολογία