Η πρώτη μεγάλη περικύκλωση των ουκρανικών στρατευμάτων μετά τη Μαριούπολη έγινε στα μέτωπα στο Ντονμπάς. Ρωσικές μονάδες, μαζί τις Λαϊκές Πολιτοφυλακές συμμαχικά διέσπασαν το μέτωπο προς την κατεύθυνση ενός από τους βασικούς οικισμούς του Αρτεμόφσκ

 

Η πρώτη μεγάλη περικύκλωση των ουκρανικών στρατευμάτων μετά τη Μαριούπολη έγινε στα μέτωπα στο Ντονμπάς. Ρωσικές μονάδες, μαζί τις Λαϊκές Πολιτοφυλακές συμμαχικά διέσπασαν το μέτωπο προς την κατεύθυνση ενός από τους βασικούς οικισμούς του Αρτεμόφσκ.

Το πρωί της Τετάρτης, η περικύκλωση των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στην περιοχή των οικισμών Ζολότε  και Γκόρσκογιε τελικά πήρε σάρκα και οστά. Μέσα στο «λέβητα» ήταν από 2500 έως 3000 Ουκρανοί στρατιώτες Μονάδες των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων και της Λαϊκης Πολιτοφυλακής του Λουγκάνσκ  κατέλαβαν αρκετούς οικισμούς στα βόρεια και δυτικά του Γκόρσκι, συμπεριλαμβανομένης της Βραμπόφσκα. Έτσι, κόπηκε ο τελευταίος χωματόδρομος που αποτελούσα την διέξοδο από την περικύκλωση. Έτσι, τα ρωσικά  στρατεύματα  και η πολιτοφυλακή έθεσαν υπό τα πυρά τους  τον δρόμο Αρτεμόφσκ-Λισιτσάνσκ η αποκοπή του οποίου θα σημάνει την περικύκλωση όσων βρίσκονται στο Λισιτσάνσκ και το εργοστάσιο Αζότ.

 

Ο διοικητής της Λαϊκής Πολιτοφυλακής  του Λουγκάνσκ Αντρέϊ Μαρότσκο ανακοίνωσε  αναφέρθηκε την εκκαθάριση μιας ομάδας ξένων μισθοφόρων στην περιοχή Γκόρσκι και Ζολότε κοντά στο Λυσιτσάνσκ. «Μια ομάδα ξένων μισθοφόρων εξουδετερώθηκε σε αυτή την περιοχή όταν περικυκλώθηκε», δήλωσε ο Μαρότσκο.

Ο επικεφαλής της Τσετσενίας, Ραμζάν Καντίροφ, μίλησε για την επικείμενη κατάλληψη του Λισιτσάνσκ

Μικρές  ομάδες στρατιωτικών των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στο Λισιτσάνσκ που επιθυμούν να παραδοθούν βρίσκονται σε επαφή με μονάδες των συμμαχικών δυνάμεων,.

Ψάχνουν την ευκαιρία να εισέλθουν ανώδυνα και με ασφάλεια στο έδαφος που ελέγχεται από το LPR και να παραδοθούν. 

Σήμερα  τα Ρωσικά στρατεύματα κατέλαβαν τη Μιρνάγια Ντολίνα, μετά την οποία πλησίασαν στο βόρειο τομέα τα χωριά Μπελάγια Γκόρα (2 χιλιόμετρα) και Ουστινόβκα. Και η Μπάλα Γκόρα που είναι στην προάστιο του Λισιτσάνκ   στα νότια περίχωρά του.

 

Προς την ανατολική κατεύθυνση, έχοντας καταλάβει τη Βρούμποφκα, τα ρωσικά στρατεύματα μεταφέρθηκαν στη Νικολαέφκα. Έτσι, οι προπορευόμενες  μονάδες του  της «Βάγκνερ» ήταν περίπου 5 χιλιόμετρα από το Αρτεμόφσκ.

 Λίγο ανατολικά της Κοιλάδας ειρήνης, τμήματα των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας και του Λαικής Πολιτοφυλακής του Ντόνετσκ προχώρησαν στο σιδηρόδρομο και εισήλθαν στο χωριό Ποντλεσνογιε Ρωσικής Ομοσπονδίας.

 Η 57η μηχανοκίνητη Ταξιαρχία των Ουκρανών έχει υποστεί σημαντικές απώλειες και δεν έχει προβάλει σημαντική αντίσταση τις τελευταίες δύο ημέρες. Υπάρχουν αναφορές ότι οι απώλειες προσωπικού σε αρκετά τάγματα ανήλθαν σε περισσότερο από 60%. Το ηθικό της 57ης Ταξιαρχίας και των τυφεκιοφόρων  από τα Καρπάθια είναι εξαιρετικά κακό.

Οδομαχίες διεξάγονται  στο Κλινοβόγιε  στην άμεση περιοχή του  Αρτεμόφσκ που είναι βαριά οχυρωμένο. Αν ο Βάγκνερ μπορέσουν να καταλάβουν τη Νικολαγιέφκα σήμερα, τότε η θέση των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στην περιοχή του Λυσιτσάνσκ θα γίνει κρίσιμη.

 Το γεγονός είναι ότι τα ρωσικά στρατεύματα και σύμμαχοι τις τελευταίες ημέρες έχουν απλώς αποκλείσει το έδαφος του εργοστασίου των Αζοτ και της πόλης Λισιτσάνσκ, χωρίς να κάνουν προσπάθειες να τους εισβάλουν. Αυτό οφειλόταν στην προσδοκία των ενεργειών της ομάδας στο Γκόρσκι-Ζολοτό. Και σήμερα το πρωί, οι προηγμένες μονάδες του έφτασαν στα νότια προάστια του Λισιτσάνσκ, και άλλες μονάδες συνεχίζουν να μπλοκάρουν τον δρόμο Αρτέμοβσκ-Λισιτσάνσκ.

 Στην πραγματικότητα, αυτό σημαίνει την επιχειρησιακή περικύκλωση της εχθρικής ομάδας στο Λισιτσάνσκ και στο εργοστάσιο Αζοτ χωρίς την ευκαιρία να το ξεμπλοκάρει. Οι υπόλοιποι δρόμοι γύρω από τον αστικό οικισμό είναι εντελώς αποκομένοι. Οι προσπάθειες του εχθρού να αντεπιτεθέντες νότια του Αρτέμοβσκ οδήγησαν μόνο στις βαριές απώλειές του.

 Η περικύκλωση της ουκρανικής ομάδας στο Γκόρσκι-Ζολοτε είναι η πρώτη τέτοια επιτυχημένη επιχείρηση μετά την απελευθέρωση της Μαριούπολης. Πριν από αυτό, δεν ήταν δυνατή η δημιουργία λεβήτων και σημαντικοί οικισμοί είτε καταλήφθηκαν εξ εφόδου όπως η Ποπάσνα  και το Σεβεροντονέτσκ . Τώρα, για πρώτη φορά, μια κλασική επιχείρηση έχει εφαρμοστεί πλήρως για να περικυκλώσει τον εχθρό. Αυτός ο λέβητας, φυσικά, είναι σημαντικός από μόνος του, καθώς αφανίζει μια ολόκληρη ταξιαρχία των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας και μέρος των ορεινών τουφεκιών. Αλλά και πάλι, το πλαίσιο της ευρύτερης επιχείρησης για την περικύκλωση του Λισιτσάνσκ είναι πολύ πιο σημαντικό.

 

Έχει δημιουργηθεί μια παράδοξη κατάσταση. Ο εχθρός, προφανώς, ανέμενει αύξηση της πίεσης στο βόρειο τομέα του μετώπου κοντά στο Σέβερσκ, δηλαδή απευθείας στο Σλάβιανσκ και από το Σβυατογκόρσκ στο νότο. Και επίσης στα νότια στην Αβντιίβκα, όπου όλο αυτό το διάστημα έχουν γίνει μάχες πυροβολικού . Η διοίκηση του Κιέβου θεώρησε ότι οι θέσεις στο Γκόρσκι-Ζολοτόι ήταν ισχυρές και ακλόνητες, όπως ήταν προηγουμένως η Ποπάσνα. Ως αποτέλεσμα, το πρόβλημα για τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας προήλθε από εδώ

 

 

Σε γενικές γραμμές, αν κοιτάξετε προσεκτικά τις τοπικές μάχες στα πιο σημαντικά και δύσκολα τμήματα του μετώπου, μπορείτε να εντοπίσετε μια ενδιαφέρουσα τάση. Οι ρωσικές και συμμαχικές δυνάμεις ασκούν πίεση όχι σε καμία «κατεύθυνση της κύριας επίθεσης», αλλά προωθούν την άμυνα του εχθρού ταυτόχρονα σε διάφορα σημεία (τακτική Μπρούσιλοφ του 1916).

 

Από την άλλη, ο εχθρός δεν έχει χρόνο να αναπροσανατολιστεί και, φαίνεται, συνεχίζει να τηρεί κάποιο προηγουμένως γραμμένο γενικό αμυντικό σχέδιο. Ως αποτέλεσμα, η ουκρανική άμυνα στον κεντρικό τομέα του μετώπου γίνεται χαοτική και κακή διαχείριση. Επιπλέον, εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις επικοινωνίες και, ως εκ τούτου, μετέτρεψαν εκ των προτέρων τους οικισμούς σε φρούρια και τώρα αναγκάζονται να τα κρατήσουν .Για παράδειγμα, το Αρτεμόφσκ.

 

Με τέτοιες τακτικές, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας χάνουν το κύριο πλεονέκτημά τους - τον αριθμό. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλά από αυτά, σε ορισμένα μέρη αρκετά περισσότερα από τα δικά μας, αλλά κατανέμονται άνισα κατά μήκος του μετώπου. Μεγάλες και έτοιμες για μάχη μονάδες συνωστίζονται σε αυτούς τους πιο οχυρωμένους οικισμούς εν αναμονή της ρωσικής επίθεσης (παρεμπιπτόντως, η ίδια εικόνα παρατηρείται τώρα γύρω από το Χάρκοβο), και οι πλευρές αυτών των ομάδων φρουρούνται από αγνώστους ή μονάδες που έχουν ήδη χάσει τη σύνθεση του καταλόγου τους, την ικανότητα μάχης και το ηθικό τους.

 

Τώρα: στο Γκόρσκι, ο διοικητής των υπολειπόμενων της 57ης Ταξιαρχίας, συνταγματάρχης Μπακούλιν, θα μπορούσε να οργανώσει την άμυνα της οχυρωμένης περιοχής Ζολοτογιε για όσο χρονικό διάστημα ήθελε, και το μέτωπο του κατέρρευσε και στις δύο πλευρές. Η Λευκή σημαία είναι στα χέρια του μετά από αυτό.

 Επίσης εκπληκτική είναι η επίμονη επιθυμία να μην αποσυρθούν τα στρατεύματα από την περικύκλωση. Λογικά, η διοίκηση της 57ης Ταξιαρχίας θα έπρεπε να είχε δώσει εντολή για υποχωριση.Αλλά η διοίκηση της ταξιαρχίας συνέχισε να προσκολλάται στον Γκορσκόγιε.

 Η 57η ταξιαρχία στρατολογήθηκε αποκλειστικά από συμβασιούχους στρατιώτες, αλλά και αποκλειστικά από τις περιοχές της Χερσώνος και του Νικολάγιεφ /Δηλαδή, οι οικογένειες αυτών των στρατιωτικών βρίσκονται τώρα στο έδαφος που ελέγχεται από τη Ρωσική Ομοσπονδία και, ενδεχομένως, λαμβάνουν μαζικά ρωσικά διαβατήρια. Και μέχρι πολύ πρόσφατα, η 57η Ταξιαρχία θεωρούνταν μια επίλεκτη μονάδα, η οποία ήταν από τις πρώτες που έλαβαν δυτικά όπλα.

 

Κείμενο: Εβγκένι Κρούτικοφ