Αυτή είναι η ιατρός που αυτοκτόνησε στην Αυστρία

 Το πολύ περίεργο είναι ότι δεν έδωσαν στην δημοσιότητα η επιστολή πού άφησε 

31 Ιουλίου 1953. Υπογράφηκε η σύμβαση για την εξαγορά από το Ελληνικό Κράτος της Κωπαΐδας από την Άγγλική εταιρεία που ήταν ιδιοκτήτρια

 

Το 1887 η Κωπαΐδα ξαναγίνεται λίμνη. Οι Γάλλοι μηχανικοί Ταράτ και Ποσσέ είχαν κάνει το βασικό λάθος να μη λάβουν υπόψη τους ότι ο πυθμένας της λίμνης αποτελείτο από σάπια φύκια και ύλη πάχους 4μ που πήρε φωτιά μετά την αποξήρανση και καιγόταν σε έκταση δεκάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων χωρίς να μπορεί να σβηστεί για πολλά χρόνια. Από το γεγονός αυτό η επιφάνεια του εδάφους έπεσε περισσότερο από τρία μέτρα με αποτέλεσμα να βρεθεί η διώρυγα αιωρούμενη και άχρηστη για το έργο για το οποίο κατασκευάστηκε. Η Γαλλική εταιρία μη μπορώντας να αντεπεξέλθει στα έξοδα ανακατασκευής του έργου, αναγκάζεται να δανεισθεί από την διεθνή χρηματαγορά. Άγγλοι κεφαλαιούχοι και μεγάλοι χρηματο-οικονομικοί οργανισμοί, με πολύ παλαιές διασυνδέσεις με την Ελλάδα, δανείζουν την Γαλλική Εταιρεία. Παρόλα αυτά το 1887 η εταιρεία δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της και αναγκάζεται να εκχωρήσει το κτήμα στους Άγγλους δανειστές οι οποίοι ιδρύουν την Ανώνυμη Εταιρεία "Lake Copais Co Ltd". Στις 2 Ιουνίου του 1887 o Leon pochet και o Les Lowencour αντιπρόσωποι της Γαλλικής εταιρίας υπογράφουν στο Λονδίνο τη σχετική συμφωνία με τον εκπρόσωπο της Αγγλικής εταιρίας Arles Cheston. Το ιδρυτικό κεφάλαιο της εταιρείας θα ανερχότανε στο 1.000.000 λίρες στερλίνες και η Γαλλική Εταιρεία θα έπαιρνε 500.000 στερλίνες σε μετοχές, που θα ίσχυαν μετά την τελική αποξήρανση, για τις μελέτες και τα έργα που είχε εκτελέσει μέχρι τότε. Η αναγνώριση της ίδρυσης της Lake Copais Co Ltd από το Ελληνικό κράτος θα δημοσιευτεί στο υπ΄ αριθμ. 256/16-9-1887 φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως και με το Β.Δ της 18-7-1887 «περί εγκρίσεως μεταβιβάσεως των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων της Γαλλικής Εταιρείας προς την Ανώνυμη Εταιρεία της λίμνης Κωπαΐδας» θα παραχωρηθεί και τυπικά ο κάμπος της Κωπαΐδας στους νέους επενδυτές. Στη συνέχεια συγκροτήθηκε και το Διοικητικό Συμβούλιο αποτελούμενο από 7 μέλη με πρόεδρο τον γνωστό, τότε στην Αγγλία, επιχειρηματία Ερρίκο Δη. Η Αγγλική Εταιρεία αναλαμβάνοντας όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της προκατόχου, έπρεπε να κάνει ολόκληρο αγώνα για να διορθώσει το λάθος των Γάλλων. 1888 1888-1891 Επειδή η φωτιά εξακολουθούσε να καίει την Κωπαϊδική γη οι Άγγλοι αναγκάστηκαν να κάνουν πολλά πρόσθετα αποστραγγιστικά και αρδευτικά έργα, με διώρυγες, τάφρους και φράγματα σε διάφορα σημεία. Καθώς πλησίαζε το τέλος του συμβατικού χρόνου περατώσεως των έργων αποξήρανσης και ή εταιρεία προσπαθούσε αγωνιωδώς να προλάβει τις προθεσμίες, η κυβέρνηση Δεληγιάννη συνέστησε μια επιτροπή προκειμένου να δει, αν υπάρχουν καθυστερήσεις στα μέχρι τότε προδιαγεγραμμένα έργα. Στο υπόμνημα που παρέδωσε η επιτροπή στην κυβέρνηση διαπιστωνόταν ότι ορισμένα έργα στο τομέα της αποστράγγισης καθυστερούσαν, ενώ στο τομέα της άρδευσης δεν είχαν αρχίσει ακόμη. Η Εταιρεία απέδωσε την καθυστέρηση στην σφοδρή κακοκαιρία του χειμώνα του 1890-1891, στις ιδιόμορφες συνθήκες που επικρατούσαν στην περιοχή και στην σοβαρή έλλειψη εργατικών χεριών. Υποσχέθηκε να αυξήσει τους εργάτες, από 300 που απασχολούσε μέχρι τότε, στους 1100-1200, ώστε τα έργα να έχουν τελειώσει μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους. Σε πολλά σημεία του κάμπου η αυτό-ανάφλεξη της τύρφης δεν μπορούσε, ούτε να προβλεφθεί, ούτε να αντιμετωπισθεί, γιατί διέγραφε μια μακρόχρονη πορεία μέχρι που η φωτιά να σβήσει μόνη της. Παρ΄ όλα αυτά η Ελληνική κυβέρνηση κήρυξε εκπρόθεσμη την Εταιρεία και της επέβαλε πρόστιμο ύψους 1.550.000 δρχ. Η Αγγλική εταιρεία, που αρνήθηκε να πληρώσει το πρόστιμο, διαμαρτυρήθηκε έντονα στην Ελληνική κυβέρνηση για παραβίαση των στοιχειωδών κανόνων δεοντολογίας, να καλέσει δηλαδή σε απολογία τον έτερο των αντιδίκων, προκειμένου να ακούσει και τις απόψεις του. 1892 Στις βουλευτικές εκλογές του 1892 νικητής αναδείχθηκε ο Χαρίλαος Τρικούπης, ο οποίος έχοντας ανάγκη να συνάψει δάνειο από την χρηματαγορά του Λονδίνου, αναγκάζεται να ανακαλέσει το πρόστιμο που είχε επιβάλει η προηγούμενη κυβέρνηση. Τελικά τα έργα τελείωσαν το 1892, όπως είχε υποσχεθεί η Εταιρεία, η λίμνη αποστραγγίστηκε και έγινε κάμπος ύστερα από 3.500 χρόνια περίπου. Στις 21-9-1892 υπογράφεται στη Θήβα το πρωτόκολλο παραλαβής του έργου. Την παραλαβή από Ελληνικής πλευράς υπέγραψαν οι: Σούλης-Κελλενέκ και Ισηγόνης και από πλευράς της Αγγλικής εταιρείας ο Λέον Ποσσέ (Leon Pochet), που από στέλεχος της Γαλλικής Εταιρείας τον βλέπουμε να υπηρετεί και στη νέα Εταιρεία. Ήταν ο ίδιος που σαν εκπρόσωπος της Γαλλικής εταιρείας είχε υπογράψει και την πώληση της στους Άγγλους επενδυτές. Έτσι φθάσαμε στο τέλος μιας μακρόχρονης προσπάθειας. Είχε εκτελεσθεί το μεγαλύτερο μέχρι τότε έργο από τη σύσταση του Ελληνικού κράτους. Οι δύο εταιρίες η Γαλλική και αντικαταστάτριά της Αγγλική για να πετύχουν αυτό το κατόρθωμα διέθεσαν τεράστια κεφάλαια. Πολλοί ειδικοί Άγγλοι, Γάλλοι και Έλληνες και μεγάλο πλήθος εργατών, εργαζόμενοι κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, μέσα στα βαλτόνερα, και τις πλημμύρες που κατέστρεφαν τα αναχώματα ανάσχεσης, με φτυάρια και κασμάδες κατάφεραν να τελειώσουν ένα τεράστιο έργο για την εποχή του και να αποδώσουν στην καλλιέργεια μια εύφορη πεδιάδα. Η λίμνη Κωπαΐδα τους θερινούς μήνες. Η λίμνη Κωπαΐδα τους χειμερινούς μήνες. Η λίμνη Κωπαΐδα (1837), σε πίνακα του Carl Anton Joseph Rottmann. Μετοχή της Γαλλικής εταιρίας που ανέλαβε την αποξήρανση. Έργα αποξήρανσης Κωπαΐδας. Ξυλογραφία, Έσπερος 15/27.8.1886. Η σήραγγα της Καρδίτσας (Ακραιφνίου). Γέφυρα στην κεντρική διώρυγα της Καρδίτσας (1886). Γκρεμίστηκε κατά τη Γερμανική κατοχή. Η κεντρική διώρυγα 2 χιλιόμετρα πριν από την παραπάνω γέφυρα (1886). img_divider Το πρόβλημα με τους παραλίμνιους καλλιεργητές Η ασάφεια που περικλείει ο όρος της περιμετρικής ζώνης και η μη σαφής οριοθέτηση από τους αρμόδιους νόμο-μηχανικούς, έδωσαν την ευκαιρία στους παραλίμνιους καλλιεργητές να εισχωρούν ήδη από το 1882 σε εδάφη που η εταιρεία θεωρούσε ότι ανήκουν στην ιδιοκτησία της. Συνηθισμένοι οι αγρότες να καλλιεργούν αυτά τα κτήματα επί πολλά χρόνια όταν η στάθμη της λίμνης υποχωρούσε, δεν μπορούσαν να δεχτούν ότι με την αποξήρανση θα έχαναν αυτό το δικαίωμα. Πολλοί από τους καλλιεργητές επικαλούνταν επί πλέον και Οθωμανικούς τίτλους ιδιοκτησίας ή άλλους τίτλους μεταβίβασης και μισθωτήρια συμβόλαια. Με την μεταβίβαση των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων της Γαλλικής Εταιρείας στην Lake Copais Co Ld μεταβιβάστηκε και το άλυτο ζήτημα των παραλιμνίων εκτάσεων. Η Αγγλική Εταιρεία αποφασισμένη να μην υποχωρήσει, άρχισε να διαμαρτύρεται έντονα στο Ελληνικό κράτος και να καταγγέλλει ότι διάφοροι περίοικοι γαιοκτήμονες καθώς προχωρούν τα έργα αποξήρανσης και υποχωρούν τα νερά καταλαμβάνουν και κατέχουν παράνομα μεγάλες εκτάσεις. Η Εταιρεία υπολόγισε το σύνολο των εκτάσεων που είχαν καταπατηθεί σε 28.427 στρέμματα. Το πρόβλημα θα απασχολήσει για πολλά χρόνια τις Ελληνικές κυβερνήσεις. Οι συμβάσεις που έγιναν μεταξύ του Ελληνικού Κράτους και της Εταιρείας το 1902, 1904,1906,1907, και το 1909 δεν κατάφεραν να επικυρωθούν από την Ελληνική Βουλή και έτσι το πρόβλημα παρέμενε άλυτο. Το 1924 ύστερα από 30 χρόνια συνεχών πιέσεων των Άγγλων η Ελληνική κυβέρνηση Μιχαλακοπούλου αναγκάστηκε να δεχθεί Διεθνή διακανονισμό για την οριστική επίλυση όλων των διαφορών με την Εταιρεία. Στο Διεθνές Δικαστήριο την Ελλάδα εκπροσωπούσε ο αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου Κ. Γεωργιάδης την δε Αγγλική Εταιρεία ο Sr. Robert Windham Graves. Σε περίπτωση διαφωνίας των δύο πλευρών θα διοριζόταν επιδιαιτητής από τον Πρόεδρο της Ελβετικής Δημοκρατίας ή από τον πρόεδρο του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης. Τελικά το 1925 εκδόθηκε η απόφαση, η οποία επικυρώθηκε από την κυβέρνηση Πάγκαλου στις 10/8/1925 και έγινε νόμος του κράτους. Η απόφαση προέβλεπε: να πληρώσει το Ελληνικό Δημόσιο στη Εταιρεία το ποσόν των 60.000 λιρών ως αποζημίωση για τα 28.427 στρέμματα που είχαν καταπατηθεί από τους παραλίμνιους καλλιεργητές. να προστεθούν στην κυριότητα της Εταιρίας άλλα 30.000 στρέμματα πλέον των 80.000 στρεμμάτων που προέβλεπε η σύμβαση του 1865. να εκχωρηθεί στην Εταιρεία η χρήση όλων των υδάτινων πόρων της Υλίκης και της Παραλίμνης για την παραγωγή Ηλεκτρικής Ενέργειας και την άρδευση της πεδιάδας με την χρήση αντλιοστασίων. 

Πηγή Κωπαΐδα – Δήμος Ορχομενού Βοιωτίας (orchomenos.gr)

Η ερώτηση της ημέρας

 Επίσης Χατζαρα από πού προκύπτει ότι ο Μακάριος ήταν πράκτορας των Άγγλων;😂😂😂😂😂😂😂😂😂

Ο Πούτιν με μια φράση του έσπειρε πανικό στο Ηνωμένο Βασίλειο

Το νέο Ναυτικό Δόγμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας ορίζει τις ενέργειες των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ ως απειλή για την ασφάλεια

Στην ομιλία του στην Αγία Πετρούπολη, για την  Ημέρα του Ρωσικού Ναυτικού  είπε ότι το ρωσικό ναυτικό θα παραλάβει  σύντομα τους υπερηχητικούς πυραύλους "Ζίρκον" με ταχύτητα άνω των δέκα χιλιάδων χιλιομέτρων την ώρα και οτι η φρεγάτα "Ναύαρχος Γκορσκο" θα είναι το πρώτο πλοίο στο οποίο θα εγκατασταθούν αυτοί οι πύραυλοι.

Οι  "Zircon" μπορούν να κινηθούν εννέα φορές πιο γρήγορα από την ταχύτητα του ήχου και να φτάσουν στο Λονδίνο σε περίπου πέντε λεπτά. 

Τα πλοία του Ρωσικού Ναυτικού που είναι εξοπλισμένα με υπερηχητικά όπλα θα αποτελέσουν σοβαρό πρόβλημα για τον Βρετανικό Στόλο. 

Η Ρωσία τον τελευταίο χρόνο έχει πραγματοποιήσει πολλές δοκιμαστικές εκτοξεύσεις αυτών των πυραύλων από πολεμικά πλοία και υποβρύχια. Στην ομιλία του προς τιμήν της Ημέρας του Ρωσικού Ναυτικού, ο Πούτιν είπε ότι η παράδοση των υπερηχητικών πυραυλικών συστημάτων Zircon στις ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις θα πραγματοποιηθεί τους επόμενους μήνες. 

Νωρίτερα,  η ρωσική τηλεόραση έδειξε πλάνα από ένα από τα πιο μυστικά υποβρύχια το "Severodvinsk". Από αυτό, τον Οκτώβριο του 2021 εκτοξεύτηκε για πρώτη φορά ο υπερηχητικός πύραυλος Zircon. 

Το πλήρωμα του πυρηνικού υποβρυχίου χτύπησε με επιτυχία έναν στόχο στη Θάλασσα του Μπάρεντς. Πριν από αυτό, οι εκτοξεύσεις του Zircon πραγματοποιήθηκαν μόνο από πλοία επιφανείας. 

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν υπέγραψε σήμερα το νέο Ναυτικό Δόγμα της Ρωσίας το οποία χαρακτηρίζει τα ύδατα της Αρκτικής, τα ύδατα της Μαύρης Θάλασσας, της Θάλασσας του Αχότσκ τη Βερίγγεια Θάλασσα, τη Βαλτική και τα Στενά των Κουριλών ως ζώνες στρατηγικού ενδιαφέροντος για τη Ρωσία, Η επιθυμία των Ηνωμένων Πολιτειών να κυριαρχήσουν στους ωκεανούς προσδιορίζεται ως μία από τις κύριες απειλές για την εθνική ασφάλεια της Ρωσίας στους ωκεανούς. «Οι κύριες προκλήσεις και απειλές για την εθνική ασφάλεια και τη βιώσιμη ανάπτυξη της Ρωσικής Ομοσπονδίας που σχετίζονται με τους Παγκόσμιους Ωκεανούς είναι η στρατηγική πορεία των Ηνωμένων Πολιτειών για κυριαρχία στους Ωκεανούς και ο παγκόσμιος αντίκτυπός τους στη χρήση των μεταφορικών επικοινωνιών και των ενεργειακών πόρων του Παγκόσμιου Ωκεανού», αναφέρει το κείμενο του εγγράφου. Η αύξηση της δραστηριότητας και η προώθηση της στρατιωτικής υποδομής του ΝΑΤΟ στα σύνορα της Ρωσικής Ομοσπονδίας αναφέρεται επίσης ως απειλή για την εθνική ασφάλεια της Ρωσίας στη θάλασσα. Επιπλέον, σύμφωνα με το νέο δόγμα, οι βασικοί κίνδυνοι για τις θαλάσσιες δραστηριότητες είναι η εξάρτηση της Ρωσίας από τις θαλάσσιες μεταφορές και η λειτουργία υπεράκτιων συστημάτων αγωγών, οι διεθνείς κυρώσεις κατά των ναυπηγικών επιχειρήσεων του βιομηχανικού συγκροτήματος και των εταιρειών πετρελαίου και φυσικού αερίου, καθώς και η έλλειψη επαρκούς αριθμού σημείων βάσης για πλοία και σκάφη του Πολεμικού Ναυτικού εκτός Ρωσίας

Η Τατάνα η Κλιματική Αλλαγή το 1922. Οι Αθηναίοι έπεφταν κάτω ξαφνικά σαν εμβολιασμένοι

 Άκου φίλε μου, 41 υπό σκιάν η Αθήνα στις 31 Ιουλίου 1922

31 Ιουλίου 1922. Ενω από την Κωνσταντινούπολη μεταδόθηκε οτι ευρισκόμεθα προ σοβαρότατων εξελίξεων , βροντοφώναξε ζήτω το Αγγλικό Εθνος η Σαλανίκ

...........................................

.........................................

................................

Πρωτοσέλιδο σκίτσο του Σκριπ στην 2η επέτειο της δολοφονίας του Δραγούμη

 

Παρακαλώ να με διαβάζουν προσεκτικά ιδίως ο φίλοι του κ. Ταξιάρχου. Η γνώμη μου είναι πολύ σαφής και ξεκάθαρη

Το πραξικόπημα των «δυσαρεστημένων», Πρακτόρων της Αγγλίας κατά του Καποδίστρια και οι αρχιπραξικοπηματίες Μιαούλ ή Μπούκας και Ρουφιανογιάννης . Στις 31 Ιουλίου / 12 Αυγούστου 1831 , ο υδραίος Κωλοέλληνας και εθνοπροδότης Μιαούλης διέταξε με εντολή της Αγγλίας την παγίδευση με εκρηκτικά των Εθνικών πλοίων στο ναύσταθμο του Πόρου

 

Του Σπυρίδωνα  Χατζάρα 

 Η συνωμοσία των «συνταγματικών» του Λονδίνου, για την ανατροπή της εθνικής κυβέρνησης και του Καποδίστρια προετοιμαζόταν από το 1828, και η πολιτική προσπάθεια που γινόταν δεν ήταν κρυφή. 

 Ο Καποδίστριας είχε προσπαθήσει να μιλήσει για απευθείας με τις  « κεφαλές» και να τους συγκρατήσει, για να αποτρέψει την νέα συμμαχία των Υδραίων με τον Μαυροκορδάτο, τον οποίο προόριζε για πρεσβευτή στο Παρίσι. 

 Στον Κουντουριώτη από τον Πόρο έγραφε στις 2/14 Νοεμβρίου 1828: « σας εξήγησα και προφορικά σας επαναλαμβάνω και γραπτά τις οδυνηρές αναφορές που λαμβάνω από παντού σχετικά με τη στάση κάποιων προσώπων που εστάλησαν στην Πελοπόννησο για να συλλέξουν στατιστικά στοιχεία από τους συναδέλφους σας στο Πανελλήνιον. Στους νομούς Αργολίδας, Αχαΐας, Κάτω Μεσσηνίας, οι επίτροποι ούτοι αντί να συλλέγουν στατιστικά στοιχεία συγκεντρώνονταν τις δημογεροντίες και αφού τους όρκιζαν να κρατήσουν μυστικές τις πατριωτικές αποκαλύψεις που θα τους έκαναν, έλεγαν ότι η κυβέρνηση είναι Δεσποτική και ότι έχει στόχο να αποστέρηση τον λαό και τους Προύχοντες από τα δικαιώματά και τα προνόμια τους, και πρότειναν στους δημογέροντες να ζητούν πλήρη φορολογική απαλλαγή των περιοχών τους, ενώ διέδιδαν ότι τα στατιστικά στοιχεία θα αξιοποιούντο για να διατεθεί η γη προς όφελος των ξένων. δεν θέλω να πιστέψω ότι οι επίτροποι πήραν εντολές για να εκτελέσουν αυτές τις εγκληματικές παραγγελίες». 

 Οι πολιτικές αυτές ίντριγκες γινόντουσαν την ίδια ώρα που ο Δ. Υψηλάντης συνέχιζε να μάχεται στη Στερεά για την διασφάλιση την συνοριακής γραμμής Αμβρακικού-Παγασητικού. 

Βασικός παράγων της συνομωσίας ήταν ο Μακρυγιάννης που είχε τοποθετηθεί το 1829,από τον Καποδίστρια Γενικός Αρχηγός της Εκτελεστικής Δύναμης της Πελοποννήσου, με έδρα το Άργος. 

Η τελική έφοδος για την «έξωση» του Κυβερνήτη εξαπολύθηκε τον Μάιο του 1831, όταν οριστικοποιήθηκε η πολιτική απόφαση του Ιωάννη Καποδίστρια, να προχωρήσει στη διανομή των «Εθνικών Γαιών» στους ακτήμονες, για την τόνωση της οικονομίας , που έπληττε καίρια τα συμφέροντα των ιουδαίων τραπεζιτών , που είχαν πάρει ενέχυρο την εθνική γη για τα «δάνεια της υποτέλειας», και τα συμφέροντα των «μεγάλων οικογενειών» του Μοριά, που είχαν μέσω των Τούρκων την εκμετάλλευση της γης. 

Η αγγλική «φατρία της Υδρας»,τον Μάιο του 1831 εξαγόρασε τον Τζάμη Καρατάσο, και του έδωσαν χρήματα για να φύγει απ΄ το Ναύπλιο να μεταβεί στη Ρούμελη και να ξεσηκώσει τη Στερεά Ελλάδα, κατά του Κυβερνήτη. 

Αυτός με επτά συντρόφους του ,πήγαν στη Σαλαμίνα και από εκεί απέστειλαν επιστολές στο Λάζαρο και τον Γεώργιο Κουντουριώτη στην Ύδρα και σε διάφορους οπλαρχηγούς της Ρούμελης.

 Ο Καρατάσος έγραψε και στον στρατηγό Νότη Μπότσαρη του ανήγγειλε την αποστολή του στη Ρούμελη και τον προέτρεπε να μιμηθεί τους Υδραίους 

Το σώμα που συγκρότησε ο Καρατάσος συγκεντρώθηκε στην Κάντζα και επετέθη στη Θήβα. Εκεί κατάργησε την αστυνομία και εξέδωσε προκηρύξεις τις οποίες υπέγραφε με συμβολικά στοιχεία. 

 Όταν εμφανίστηκαν οι κυβερνητικοί στρατιώτες το σώμα Καρατάσου κατέφυγε στις κατεχόμενες από τους Οθωμανούς περιοχές απ’ όπου έστειλαν τον Μ. Γρίβα στην Ύδρα ζητώντας βοήθεια.

 Επανελθόντες περικυκλώθηκαν στη θέση Κουδούνα όπου το σώμα διελύθη ο δε Καρατάσος διέφυγε στην Ύδρα. 

 Οι πράκτορες του Λονδίνου με την καθοδήγηση του Αρμοστή Φρεντερίκ Άνταμ του συμπολεμιστή στο Βατερλώ του Ουέλλιγκτον από τον οποίο έπαιρνε απευθείας εντολές είχαν οργανώσει εξέγερση των «δυσαρεστημένων» κατά του Εθνικό Κυβερνήτη. 

 Με προτροπή των Άγγλων, εγκαταστάθηκε στην Ύδρα, ο πολιτικός εγκέφαλος της «συνταγματικής Αντιπολίτευσης», και διεκδικητής της εξουσίας, Αλ. Μαυροκορδάτος, που συγκρότησε μια «παράλληλη αυτόνομη εξουσία», που την αποτελούσαν ο «μεγαλονοικοκύρης» της Ύδρας Λάζαρος Κουντουριώτης, το δεξί χέρι του Μαυροκορδάτου, και ο μεγαλοαπατεώνας Ιωάννης Ορλάντο, που υπέγραψε τα δάνεια της Αγγλίας, ο Δημήτριος Βούλγαρης υιός του επί τουρκοκρατίας διοικητή της Ύδρας, Γ. Βούλγαρη, ο Ιωάννης Κριεζής και ο Ιωάννης Μπουδούρης. Ο Ζαΐμης και ο Μαυροκορδάτος «καθοδηγούσαν» πολιτικά τις ενέργειες της επιτροπής. 

Η εξαγωγή της εξέγερσης έγινε με τα Υδραίικα, πλοία που έκαναν καταδρομές στα νησιά του Αιγαίου για να εξασφαλίσουν την προσχώρηση τους στο κίνημα . 

 Οι Μαυροκορδάτος και Κόμπανυ , κατά την τετραήμερη παραμονή τους στο Ναύπλιο στις αρχές Ιουνίου 1831, πού έγινε για να συναντηθούν με τους τρείς αντιπρέσβεις , φρόντισαν να εξαγοράσουν την φρουρά του Παλαμηδίου. 

 Ο Μιαούλης, έστειλε τον Μακρυγιάννη και προσκάλεσε τον φρούραρχο του Παλαμηδίου Αναστάσιο Ροδίτη στο σπίτι που διέμενε, και εκεί, παρουσία του Μακρυγιάννη και του Κωνσταντίνου Δούκα, του προσέφερε τρεις χιλιάδες ισπανικά δίστηλα για να παραδώσει το Παλαμήδι στους Υδραίους, δεχόμενος στη φρουρά οκτώ Υδραίους πυροβολητές. 

 Ό Ροδίτης, ανέφερε την πρόταση στον συντοπίτη του υπουργό στρατιωτικών, Παναγιώτη Ρόδιο, που τον παρουσίασε στο Καποδίστρια. Ο Κυβερνήτης και ο υπουργός είπαν στον φρούραρχο να πάρει τα χρήματα να δεχθεί εντός του Παλαμηδίου τούς Υδραίους ,και να τους συλλάβει κατόπιν. Ο Μακρυγιάννης, ομολογεί στα απομνημονεύματα του ότι η κατάληψη του Παλαμηδιού ήταν μέρος του σχεδίου των «συνταγματικών», που είχαν προσκαλέσει τους πληρεξούσιους της Τετάρτης Εθνοσυνέλευσης στην Ύδρα.

 Οι συνωμότες παράλληλα, προσπάθησαν να προκαλέσουν εξέγερση του τακτικού τάγματος που στάθμευε στο Ναύπλιο. 

 Ο Πολυζωίδης έγραψε επιστολή προς τον διοικητή του τακτικού τάγματος Π. Διαμαντίδη και ο Φαρμακίδης προς τους αξιωματικούς Μαμάκη, Καμπότη και Γενοβέλη για να κινήσουν σε αποστασία το τάγμα τους στο Ναύπλιο. Το εγχείρημα απέτυχε και μόνο ο Γενοβέλης αυτομόλησε στην Ύδρα. 

 Με τα κλεμμένα χρήματα των δανείων, ο Μαυροκορδάτος, οι Κουντουρώτες, οι Δεληγιανναίοι, οι Ζαίμηδες, και οι Λόντοι χρηματοδοτούσαν την «αντίδραση», εξαγόραζαν ανθρώπους και διέδιδαν την προπαγάνδα τους, με την φυλλάδα ο «ΑΠΟΛΛΩΝ» του Αναστ. Πολυζωΐδη που διανέμονταν στην ελεύθερη Ελλάδα με τα Υδραίικα πλοία. 

Στην εφημερίδα αυτή, δημοσιεύθηκαν ψεύδη, ύβρεις και συκοφαντίες κατά του αρχηγού του έθνους και καλούσαν το κοινό σε απείθεια στους νόμους, περιφρόνηση της κυβέρνησης και αποστασία. 

Τα πράγματα έφτασαν σε κρίσιμο σημείο, στο τέλος Ιουνίου , όταν οι συνωμότες της Ύδρας, αποφάσισαν με πρόταση του Μαυροκορδάτου, την αιφνιδιαστική κατάληψη του ναυστάθμου του Πόρου, με την αποστολή την νύχτα της 14/26 Ιουλίου του Κριεζή με 70 ένοπλους ναύτες, οι οποίοι κατέλαβαν το μεγαλύτερο πλοίο του εθνικού στόλου, τη φρεγάτα «ΕΛΛΑΣ», με 64 πυροβόλα. 

Η επιχείρηση είχε την βοήθεια του επιόρκου στρατιωτικού διοικητή του Πόρου Χριστόδουλου Μέξη , τον οποίον δωροδόκησαν , και φρόντισε ώστε άνδρες της φρουράς να βοηθήσουν τους στασιαστές. Στο λιμάνι του Πόρου ήταν ακόμη παροπλισμένες οι κορβέτες «Υδρα» και «Νήσος των Σπετσών» με κυβερνήτη τον Κανάρη, τα ατμόπλοια «Αστιγξ» και «Καλαβρία» καθώς και άλλα μικρότερα, ανάμεσά τους και ο θρυλικός « Αγαμέμνων », της μακαρίτισσας Μπουμπουλίνας που τον είχε δωρίσει στο έθνος.

Οι «επαναστάτες», δωροδόκησαν και την φρουρά στο Μπούρτζι του Πόρου και ο Ιταλός διοικητής Γκιουζέπε Αμπάτι το παρέδωσε στους στασιαστές αμαχητί. Στις 16 /28 Ιουλίου, έφθασε στον Πόρο, ο προδότης Μιαούλης με άλλους 200 ναύτες, συνέλαβε τον Κανάρη και τον φυλάκισε στην φρεγάτα ΕΛΛΑΣ, αλλά ο Κανάρης, κατάφερε να ξεφύγει, και έσπευσε στην Αίγινα, με τον κεφαλλονίτη Δημήτριο Ορλώφ και ενεργοποίησαν , τα μπρίκια του Στόλου ΗΡΑΚΛΗΣ και ΑΘΗΝΑ. 

 Με την άφιξη του Μιαούλη προσχώρησαν στην προδοσία ο διοικητής του Ναυστάθμου Γ. Σαχτούρης, ο ιουδαίος Γ. Σαχίνης της κορβέτας ΥΔΡΑ και ο Υδραίος Ι. Φαλάγκας. 

 Στις 18/30 Ιουλίου κατέφθασε στον Πόρο η Ρωσική μοίρα υπό τον ναύαρχο Ρίκορντ, με 4 πλοία μάχης και απέκλεισε το βόρειο στενό, ενώ στον Γαλατά στρατοπέδευσαν οι κυβερνητικές δυνάμεις με μία ίλη ιππικού υπό τον συνταγματάρχη Δ. Καλλέργη, και 1200 πεζούς με διοικητή τον Νικηταρά. 

Το βράδυ της 18ης/30ης Ιουλίου έγινε η πρώτη συνάντηση του Ρώσου ναυάρχου Ρίκορντ με τον Μιαούλη στην παραλία του Πόρου, μια και ο Μιαούλης φοβήθηκε να πάει στη ρωσική ναυαρχίδα. 

Ο Μιαούλης εκφράζοντας το πραξικόπημα, είπε πως μέχρι τη σύγκληση της Εθνοσυνέλευσης στη ΥΔΡΑ, αναγνωρίζει ως αρχή μόνο τη Δημογεροντία της Ύδρας, και κάλεσε τον Ρίκορντ να μην ανακατεύεται στα Ελληνικά πράγματα, όπως έκαναν και οι Αγγλογάλλοι. Ο Μαυροκορδάτος γνωρίζοντας την επικείμενη άφιξη στις 23 Ιουλίου/4 Αυγούστου της Αγγλικής φρεγάτας ΜΑΔΑΓΑΣΚΑΡΗ και της Γαλλικής ΚΑΛΥΨΩ, έσπευσε στον Πόρο για να ηγηθεί των διαπραγματεύσεων. 

Στις 28 Ιουλίου / 9 Αυγούστου ο Νικηταράς με εξακόσιους στρατιώτες πέρασε επάνω στον Πόρο . 

Στις 29 Ιουλίου/10 Αυγούστου, η φατρία της Ύδρας έστειλε στο Κρανίδι τον Παπαθανασόπουλο για να ξεσηκώσει τους κατοίκους και να επιτεθούν μαζί με τους Υδραίους στον ΝΙκηταρα , αλλά εκδιώχθηκε, και οι αποκλεισμένοι στον Πόρο, Υδραίοι ναύτες, ανατίναξαν την κορβέτα ΝΗΣΟΣ ΣΠΕΤΣΩΝ, και τον ΑΓΑΜΕΜΝΩΝΑ της Μπουμπουλίνας και κατέφυγαν στο Μπούρτζι. 

Ο Μιαούλης περίμενε μέχρι την 31 Ιουλίου / 12 Αυγούστου την επιστροφή από το Ναύπλιο, των αγγλογάλλων «συμμάχων», αλλά επειδή λιποτακτούσαν οι άνδρες του, εδωσε την εντολή παγίδευσης των πλοίων, και την 1/13 Αυγούστου, δραπέτευσε και αυτός για να σώσει το τομάρι του, ανατινάζοντας την κορβέτα ΥΔΡΑ πρώτα, και την φρεγάτα ΕΛΛΑΣ , ενώ αμέσως μετά, ο Γκ. Αμπάτι ανατίναξε το φρούριο του Ναυστάθμου. 

 Ο Μιαούλης με τον Ιωάννη Κριεζή διέφυγαν με βάρκα στην Ύδρα. 

Η ΚΑΡΤΕΡΙΑ και το παλαιό δίκροτο ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ σώθηκαν επειδή ο Μυκονιάτης ναύτης Γιώργος Γαλασίδης κι ένας στρατιώτης, κολυμπώντας πρόλαβαν την τελευταία στιγμή να αποκόψουν τα φυτίλια. Ο Κανάρης, αμέσως μετά την ανατίναξη των ΕΘΙΚΩΝ ΠΛΟΙΩΝ, ανέφερε από τον Πόρο στον Κυβερνήτη : 

«Ὁ Μιαούλης παρέδωκεν εἰς τάς φλόγας τήν Ἑλλάδα καί τήν κορβέτα Ὓδρα˙ εἴθε νά παραδωθῆ τό ὄνομα τοῦ αὐτουργοῦ τοιαύτης πράξεως βαρβαροτάτης εἰς αιώνιον ανάθεμα». 

Το πραξικόπημα στο Ναύπλιο περιέγραψε λεπτομερώς στα απομνημονεύματα του ο Μακρυγιάννης. 

 «Τότε βρίσκω έναν ανιψιόν του Δεσπότη Ησαΐα. Αυτός ήταν φρούραρχος εις το Παλαμήδι. Τον Κυβερνήτη τον φοβέριζαν πολλοί να τον σκοτώσουνε, ότι έκαμεν εξορίαν όλους τους σημαντικούς της πατρίδας άλλους εις τη Νύδρα κι᾿ άλλους αλλού, κ᾿ ο καθείς από αυτούς είχε το κόμμα του και συγγενείς του, και κιντύνευε. Εγώ εις τον Κυβερνήτη είχα μίαν συμπάθεια, ότι έλπιζα να μετανοήση και να ᾿ρθη εις τον καλόν δρόμον. Και τον ᾿παινούσα κι᾿ ας με πείραζε αδίκως -δεν μου κακοφαίνεταν. Τότε δια να μην του γένη κάνα δυστύχημα αυτεινού και κιντυνέψη η πατρίδα, μίλησα μ᾿ εκείνον οπού ήταν φρούραρχος του Παλαμηδιού να μας δώση το Παλαμήδι και να του δώσουμεν δυο χιλιάδες τάλλαρα. Συνφωνήσαμεν ᾿σ αυτό και πούθε να μας μπάση και να λάβωμεν τις αναγκαίες τάμπιες. Με πήρε πήγαμεν οι δυο μας εις το Παλαμήδι είδα τις θέσες, τα πολεμοφόδια, όλα. Τότε ορκίζομαι και με τον Μήτρο Ντεληγιώργη, στενό μου φίλον, τίμιον αγωνιστή, συνάζομεν ανθρώπους μυστικά τους είχαμεν εις την Νεόπολη, τους δώσαμεν και χαρτζιλίκι, ξοδιάσαμεν καμμιά τετρακοσιαριά τάλλαρα και τους λέγαμεν των ανθρώπων ότι θα πάμεν κλέφτες. Τότε είχαμεν χαζίρι αυτούς κι᾿ ανθρώπους πιστούς να στείλωμεν συνχρόνως εις Ρούμελην, εις Πελοπόννησο και νησιά να γένουν οι πληρεξούσιοι θα ᾿ρχονταν οι ίδιγοι οπού ᾿ταν εις την Τετάρτη Συνέλεψη». Στη συνέχεια μετά την αποτυχία του πραξικοπήματος ο τοκογλύφος Ρουφιανογιάννης ζητούσε πίσω τα χρήματα του δαπάνησε και στα απομνημόνευμα γραφει: «λέγω του Μιαούλη να πάγη εις τη Νύδρα και ειπή του Μαυροκορδάτου, των Κουντουργιωταίων και του Ζαΐμη να του δώσουνε τις δυο χιλιάδες τάλλαρα . Του είπα να πάρη και καμπόσους Νυδραίγους να γνωρίζουν από κανόνια και εις την Πρόνοια ανταμωνόμαστε. Πήγε ο Μιαούλης το λέγει αυτεινών. «Πες του Μακρυγιάννη, λένε του Μιαούλη, να τραβήξη χέρι από αυτό και θα γένη διαφορετικό το πράμα». Τότε διαλύσαμεν τους ανθρώπους χάσαμεν και τα χρήματά μας».

Μέσα από τα, «του είπα να πάει», «του λέγω», με τα οποία προσωποποιεί και υποκαθιστά την επικοινωνία του με τους στασιαστές , στον Πόρο και την Υδρα, όπως κάνουν συχνά οι αγράμματοι , αποκάλυψε όλη τη συνωμοσία, της οποίας ήταν μέρος. Η «Φατρία της Ύδρας», σχεδίασε την δολοφονία του Καποδίστρια. Ο Μακρυγιάννης, αφού παρέμβαλε την ιστορία για τους Μαυρομιχαλαίους , (προς τους οποίους επίσης είχε δανείσει με τόκο 300 γρόσια), κατέληξε. «Αποφάσισαν να σκοτώσουνε τον Κυβερνήτη». 

Ο συνωμότης και τοκογλύφος Ι. Μακρυγιάννης που ήταν ρουφιάνος των «Συνταγματικών» στο Καποδιστριακό Ναύπλιο, μας άφησε στα απομνημονεύματα του, το κλειδί, για την αναζήτηση των δολοφόνων του Καποδίστρια. Ήταν το μήνυμα που του έστειλαν από την Ύδρα, τον Αύγουστο του 1831, όταν απέτυχε η κατάληψη του Παλαμηδιού. «Άσε θα γένει αλλιώς το πράγμα».

Η λεηλασία των ερειπίων του Παρθενώνα από τους Πεπολιτισμένους Άγγλους

 

31 Ιουλίου 1801. Άρχισε η λεηλασία του Παρθενώνα που ήταν ιδιοκτησία των κατακτητών Οθωμανών  Τούρκων και τον πούλησαν στους πεπολιτισμένους Κλέφτες από το Λονδίνο . Μαζί τους έδρασαν και οι Αθηναίικές Κωλο-οικογένειες που εργάζονταν για την Εταιρίας της Ανατολής και την Φιλόμουσο.

Στην τουρκοκρατούμενη Αθήνα, στις 31 Ιουλίου 1801 ο πρωθιερέας της αγγλικής πρεσβείας της Κωνσταντινούπολης, αιδεσιμότατος Φ. Χάντ, ως απεσταλμένος του λόρδου Ελγιν, με την βοήθεια ενός ξυλουργού και 5 ναυτών, αφαίρεσε από τον Παρθενώνα την μια Μετόπη.

Η επίσκεψη Μουσολίνι στην Αθήνα. Το φιλμ από την επίσκεψη στην κατεχόμενη Αθήνα προβλήθηκε στους Κινηματογράφους της Ρώμης στις 31 Ιουλίου 1942.

 

Ο Μουσολίνι επισκέφτηκε την Αθήνα στις 20 Ιούλιου του 1942 προερχόμενος από τη Λιβύη  και έμεινε ένα εικοσιτετράωρο. 

Προσγειώθηκε στο Τατόϊ με αεροσκάφος που οδηγούσε ο ίδιος και στη συνέχεια επισκέφθηκε την ιταλική πρεσβεία στη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας και την έδρα του Ιταλού στρατηγού Τζελόζο (ο οποίος είχε επιτάξει το κτίριο του υπουργείου Εξωτερικών). 

 Επισκέφθηκε την Ακρόπολη, το δημαρχείο Αθηνών στην οδό Αθηνάς, τους ιταλικούς στρατώνες στο Γουδί και το ιταλικό γυμνάσιο στην οδό Κυψέλης. 

Στις 30 Ιουλίου του 1937, ένας πολύ κακός άνθρωπος συγκρότησε στη Σοβιετία τις τριμελείς Επιτροπές Θανάτου που οδήγησαν στον θάνατο χιλιάδες ανθρώπους. Ο αιμοσταγής κοντός και μελαχρινός «σκαντζόχοιρος» δεν ήταν ούτε Ρώσος ούτε Λιθουανός, ήταν Εβραϊκής καταγωγής. Κανείς όμως δεν αναφέρεται στην πραγματική καταγωγή του επειδή ένας τέτοιος παλιάνθρωπος δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι Εβραίος. Όπως και όλοι οι άλλοι εβραίοι εγκληματίες συνεργάτες του .

 O Νικολάι Γιοζόφ ήταν ένας ακόμη Εβραίος μπολσεβίκος που γεννήθηκε στο Μαριάμπολε, της Λιθουανίας, στην οποία τότε, ο μισός πληθυσμός ήταν Εβραίοι, αλλά υιοθέτησε «ρωσικό» όνομα, όπως οι περισσότεροι Εβραίοι Μπολσεβίκοι.

 Τώρα τον χαρακτηρίζουν «Λιθουανό». Όπως ο μαύρος εύζωνας «Γιάνης» είναι Έλληνας. Όπου γης και Πατρίς. 

Στο ερωτηματολόγιο του Κόμματος που συμπλήρωσε το 1917,  ισχυρίστηκε ψευδώς ότι γεννήθηκε το 1895 στην Αγία Πετρούπολη και ότι ο πατέρας του ήταν ρώσος προλετάριος εργάτης χυτηρίου. 

Στα ερωτηματολόγια για το 1922 και το 1924 έγραψε ότι «εκφράζεται στα πολωνικά και τα λιθουανικά». 

Το 1934-1935, ο Γιοζόφ, ηγήθηκε της έρευνας για τη δολοφονία του Κίροφ και την απέδωσε  στις δραστηριότητες των πρώην αντιπολιτευόμενων Ζινόβιεφ, Κάμενεφ και Τρότσκι. 

Το 1935 ,έγινε Πρόεδρος της Επιτροπής Ελέγχου στο πλαίσιο της Κεντρικής Επιτροπής. Διαδέχθηκε τον εβραίο Λαζάρ Μοϊσέβιτς Καγκάνοβιτς, τον οργανωτή του Λιμού της Ουκρανίας και προστάτη του Εβραίου Χρουτσόφ.

Στις 26 Σεπτεμβρίου του 1936, με την πτώση του πάτρωνα του Ενοχ Γιεχούντα, έγινε επικεφαλής της NKVD. 

Η περίοδος αυτή ονομάστηκε «Γιοζόβσινα» , ή «η Περίοδος του σκαντζόχοιρου», αφού «γιoζ» σημαίνει σκαντζόχοιρος. 

Ως Λαϊκός Κομισάριος Εσωτερικών Υποθέσεων, ο Γιοζόφ ήταν ο κύριος διοργανωτής του μαζικού διωγμού του 1937-1938, γνωστού ως ο Μεγάλος Τρόμος. 

Στις 23 Νοεμβρίου 1938, ο Γιόζοφ υπέβαλε την παραίτηση του προς τον Στάλιν και το Πολιτικό Γραφείο αναλαμβάνοντάς τις ευθύνες του «για τις δραστηριότητες δολιοφθοράς διαφόρων «εχθρών του λαού» που είχαν διεισδύσει στη NKVD και στην εισαγγελία την οποία επέβλεπε.

Ο Γιοζόφ ανέλαβε την ευθύνη για την απόδραση αρκετών αξιωματικών πληροφοριών και αξιωματικών της NKVD στο εξωτερικό. 

Το 1938, ο (εβραίος από τη Οδησσό) επικεφαλής της NKVD στην Άπω Ανατολή, Γκένριχ Σαμοήλοβιτς Λιουσκόφ , αυτομόλησε στην Ιαπωνία, την ίδια στιγμή που ο εβραίος επικεφαλής της NKVD στην Ουκρανία Αλεξάντρ Ιβάνοβιτς Ουσπένσκι υπό την καθοδήγηση του Χρουστόφ εξόντωσε 36000 ανθρώπους. 

Τον Ιούνιο του 1938, δήλωσε ότι «μόνο μετά την άφιξη του Νικίτα Σεργκέιβιτς Χρουστσόφ στην Ουκρανία ξεκίνησε σοβαρά η συντριβή των εχθρών του λαού». 

Στις 14 Νοεμβρίου 1938 αφού προειδοποιήθηκε από τον Χρουστσόφ για την επικείμενη σύλληψή του ο Ουσπένσκι κατέφυγε στα Ουράλια Όρη . 

Εντοπίστηκε και συνελήφθη στις 15 Απριλίου 1939. 

Στις 27 Ιανουαρίου 1940, καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε την επόμενη μέρα.

 Ο στενότερος συνεργάτης του Γιοζόφ. ο επικεφαλής της NKVD του Λένινγκραντ Μωϋσής (aka Μιχαήλ) Ιωσήφοβιτς Λίτβιν αυτοκτόνησε , περιμένοντας τη σύλληψη του .

Το 1939 ο Γιόζοφ συνελήφθη με εντολή του Στάλιν και ένα χρόνο αργότερα εκτελέστηκε για αντισοβιετικές ενέργειες.

 Στην Ελληνική «Βικιπαιδεία» οι «αντικειμενικοί» αλλά «ανώνυμοι» Ρουφιάνοι γράφουν ότι «ο (καημένος) Γιοζόβ τελικά έπεσε και αυτός θύμα των σταλινικών εκκαθαρίσεων. 

Το 1940 συνελήφθη και εκτελέστηκε ως αντεπαναστάτης και υπονομευτής της ΕΣΣΔ». Θύμα του κακού Γεωργιανού . του Στάλιν και αυτός. 

Στις 30 Ιουλίου του 1937, ο Σκατζόχοιρος με τη διαταγή 00447, την οποία εξέδωσε, συγκρότησε τις τρόικες της NKVD , που αποτελούνταν από ένα (Εβραίο) στέλεχος της NKVD, έναν (Εβραίο) εκπρόσωπο του κόμματος και έναν (τυχαίο) της εισαγγελίας, που είχαν δικαίωμα να διατάξουν την εκτέλεση των εχθρών του λαού και τον εκτοπισμό τους στα Γκουλάγκ, ειτε ομοφώνως είτε κατά πλεοψηφία. 

Στο διάστημα από την 1η Αυγούστου 1937 ως τις 25 Νοεμβρίου 1938 που ο Στάλιν τον απομάκρυνε , 681.692 άνθρωποι εκτελέστηκαν από τις τρόικες , με συνοπτικές διαδικασίες για «εγκλήματα κατά του κράτους».

 Ο πληθυσμός των Γκουλάγκ αυξήθηκε κατά 685.201 κρατουμένους, ενώ στο διάστημα αυτό τα επίσημα αρχεία της NKVD αναφέρουν πάνω 140.000 θανάτους κρατουμένων στα Γκουλάγκ. 

Για τις 850.000 ανθρώπους που σκότωσε ο πολύ κακός Εβραίος Σκατζόχοιρος έφταιγε μόνο ο Στάλιν.

Σπυρίδων Χατζάρας

Ο ΑΓΓΛΙΚΌΣ ΠΑΡΑΓΩΝ. ΔΥΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ ΣΤΟ ΕΜΠΡΟΣ ΤΗΣ 30 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974 ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΤΗΝ 25 ΙΟΥΛΙΟΥ 1965 ΑΝΑΤΡΕΠΟΥΝ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΟΣΩΝ ΞΕΡΟΥΜΕ , ΜΑΘΑΜΕ, ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ, ΜΑΣ ΕΙΠΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ, ΤΑ ΙΟΥΛΙΑΝΑ ΤΟΥ 1965, ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΤΟΝ ΙΟΥΛΙΟ ΤΟΥ 1974 ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΤΤΙΛΑ.

ΤΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ "ΕΜΠΡΟΣ" ΤΟ ΕΓΡΑΨΕ "ΕΙΔΙΚΟΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ". ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ. ΗΞΕΡΕ ΟΜΩΣ ΟΛΟ ΤΟΝ ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ. ΚΑΙ ΗΞΕΡΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΦΟΒΟΤΑΝ ΜΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΟΥΝ Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ.

 ΓΙΑ ΤΟ 1965 ΣΑΣ ΤΑ ΕΧΩ ΓΡΑΨΕΙ ΗΔΗ.

ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΓΓΛΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΥΛΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΤΟ 1974 - 1983

 ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΕΜΠΡΟΣ

ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΟΥΜΕ ΤΙ ΛΕΕΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 1. -1. Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΈΧΕΙ ΤΡΙΑ ΣΤΑΔΙΑ ΟΣΑ ΚΑΙ              Ο ΑΤΤΙΛΑΣ. 

2.Ο Μακάριος ήταν πράκτορας των Άγγλων

 3. Το αγγλικό σχέδιο ενεργείας συμφωνήθηκε με τον Κίσινγκερ, που τον Αύγουστο του 1973 και ενημέρωσε τον Καραμανλή 

4.Η απόφαση του Μακαρίου για την εκδίωξη των Ελλήνων Αξιωματικών ήταν πρόταση των Άγγλων την οποία υποστήριξαν οι αμερικανοί. 

5. Ο λεγόμενος αόρατος Ταξίαρχος που συζητούσε με τον Γκας μια λύση Πακέτο σε Αιγαίο και Κύπρο με βάση το σχέδιο Άτσενσον που ήταν «αμερικανικό», δεν γνώριζε το αγγλικό σχέδιο και αιφνιδιάστηκε από την απόφαση του Μακάριου να διώξει τους Έλληνες Αξιωματικούς.

 6.Οι Τούρκοι γνώριζαν το αγγλικό σχέδιο. 

7. Ο πράκτωρ Μακάριος ζήτησε την τουρκική εισβολή βάσει αγγλικών οδηγιών. 

8. Η μεταπολίτευση δεν έγινε για να αποκρουστεί η τουρκική επίθεση αλλά για να επιτύχει.

ΤΩΡΑ ΞΕΡΕΤΕ ΓΙΑΤΙ Η ΚΟΥΛΑ ΚΑΛΕΣΕ ΤΟΝ ΚΑΡΟΛΟ ΓΙΑ ΤΑ 200 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΠΟΔΙΤΣΕΣ ΚΡΟΥΑΣΑΝΟΜΑΧΟΙ ΣΤΡΑΤΗΓΟΙ ΤΟΥ ΧΤΥΠΟΥΣΑΝ ΠΡΟΣΟΧΕΣ

 ΕΠΕΤΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ. 

ΥΓΕΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ!

Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ. Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΕΥΗΣ ΠΟΥ ΥΠΕΓΡΑΨΑΝ ΜΑΥΡΟΣ ΚΑΙ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ. (ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ)

 

Η Ρωσία ενδέχεται να χτυπήσει το κέντρο λήψης αποφάσεων στο Κίεβο σε απάντηση στην επίθεση των Ουκρανών στον Αρχηγείο του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας στη Σεβαστούπολη

 

Στο Αρχηγείο του στόλου της Μαύρης Θάλασσας στη Σεβαστούπολη, εξερράγη ένας εκρηκτικός μηχανισμός χαμηλής ισχύος. Ο Στόλος της Μαύρης Θάλασσας διευκρίνισε ότι ο εκρηκτικός μηχανισμός μεταφέρθηκε  με  ένα τηλεχειριζόμενο αεροπλανάκι  . Πέντε άνθρωποι τραυματίστηκαν εξαιτίας της διασποράς θραυσμάτων υαλοπινάκων σε ένα από τα γραφεία. Σήμερα στη Σεβαστούπολη, λόγω της επίθεσης των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στην έδρα του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας, όλες οι εκδηλώσεις με την ευκαιρία της Ημέρας του Ρωσικού Ναυτικού ακυρώθηκαν.

ΜΟΣΧΑ, 31 Ιουλίου - RIA Novosti. Ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν επιθεώρησε τον Στόλο της Βαλτικής στον ναύσταθμο της Κροστάνδης . Επιβιβάστηκε μαζί με τον Υπουργός Άμυνας Σεργκέϊ Σοϊγκού σε άκατο και περιέπλευσε   τη γραμμή παρέλασης των πολεμικών πλοίων . Ο Πρόεδρος απηύθυνε  χαιρετισμό  στα πληρώματα. «Σας συγχαίρω για την Ημέρα του Πολεμικού Ναυτικού», είπε ο αρχηγός του κράτους απευθυνόμενος στους ναύτες. Του απάντησαν με τρία "Ζήτω" ("Ουρά")

 Για την τέταρτη  ημέρα, το πυροβολικό των συμμαχικών δυνάμεων βομβαρδίζει την Αβντίϊβκα . Πιο συγκεκριμένα, ολόκληρο το τόξο Γιασινοβάταγια- Αβντίϊκα-Βεσιόλογιε δέχεται κατεγιδμό βλημάτων κάθε διαμετρήματος.Μαζί με το πυροβολικό, είναι παρούσα και η ρωσική αεροπορία. Οι ανταποκριτές περιγράφουν αυτ’ό που βλέπου και ακούν σαν  «πραγματική κόλαση».

Οι συμμαχικές δυνάμεις απελευθέρωσαν σήμερα το πρωί το χωριό Κρυνίσνε, στη Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ (DPR). Ειναι ο 264ος Οικισμός που απελευθερώθηκε.

Ο αναπληρωτής επικεφαλής της διοίκησης της περιοχής της Χερσώνας, Κύριλ Στρεμούσοφ  δήλωσε σήμερα ότι η ειδική επιχείρηση για την προστασία του Donbass πρέπει να επεκταθεί.    Οι συμμαχικές δυνάμεις της Ρωσίας και του Ντονμπάς, είπε,  θα πρέπει να απελευθερώσουν το Νικολάγιεφ, την Οδησσό, το Χάρκοβο, το Ντνιπροπετρόφσκ και το υπόλοιπο τμήμα της περιοχής της Ζαπορίζιε . 

Στις 27 Ιουλίου, ο επικεφαλής του Κρατικού Συμβουλίου της Δημοκρατίας της Κριμαίας, Βλαντιμίρ Κονσταντίνοφ, μίλησε υπέρ της επέκτασης της ειδικής επιχείρησης στην Οδησσό και το Νικολάγιεφ.

Είναι τόσο, μα τόσο μακάκες οι ΜΗΤΣΟΤΑΚ ΚωλοΈλληνες

 

 «Πονηρός» ΚωλοΕλληνας από αυτούς που ταΐζει η ΚωλοΟικογένεια από τις Απόρρητες Εθνικές Δαπάνες , μου έστειλε το ακόλουθο σχόλιο στην ανάρτηση μου: «Θα ρίξουμε τους Μητσοτάκηδες στο Καιάδα. Ο  Στόχος , είναι, τα ξερίζωμα, το ξεκλήρισμα και η εξαφάνιση της Ιουδαϊκής Δυναστείας που μας έχουν επιβάλει».

«Αλλά μετά ποιον θα φέρουν οι Αθεατοι; Τον Ανδρουλάκη και τον Τσιπρα;»

Το «ΑΘΕΑΤΟΙ» το έβαλε για να μου δείξει οτι τάχα είναι «δικός μου».

Η ΟΥΣΙΑ είναι ότι ΑΝ ΡΙΞΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΔΕΣ ΣΤΟΝ ΚΑΙΑΔΑ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ  Ο ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ ΚΑΙ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ.

ΟΠΟΤΕ;

Για μερικούς «Ακούλτουρους» λούμπεν «εθνικιστές» που ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΝΤΑΙ εξηγώ:

 Το «ΚωλοΈλληνες δεν είναι δικό μου».Το έγραψε το 1989,                 ο Ιουδαίος Σαλονικιός τροβαδούρος του ΜΗΤΣΟΤΑΚ, και αναφερόταν σε ΟΛΟΥΣ που δεν ανήκαμε στη φυλή τους.

Τους το επιστρέφω . 

ΟΛΟΙ ΟΙ ΜΗΤΣΟΤΑΚΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΩΛΟΕΛΛΗΝΕΣ

 Σε ότι αφορά τους «φυλακισμένους», όταν τους έβαλε στην φυλακή  η Κούλα Εφιαλτένσκι,  η πολιτική τους αξία είχε μηδενιστεί. Δια της φυλακής τους αναβάθμισε. Και το «ταγεράκι» μπορεί να ξαναφορεθεί. Η ΦΥΛΑΚΗ ήταν σχολείο για τους Κομμουνιστές.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΤΖΑΡΑΣ

ΥΓ. ΚΑΝΤΕ ΥΠΟΜΟΝΗ. ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΑΡΘΡΑΚΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΩΡΕΙΑ ΤΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ

 

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ. Ο ΕΦΙΑΛΤΕΝΣΚΙ ΚΑΙ ΤΟ MI6 ΕΨΑΧΝΑΝ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΌΡΡΗΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ ΕΚ ΠΑΡΑΔΡΟΜΗΣ ΕΠΕΣΑΝ ΠΑΝΩ ΣΕ "ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ"

ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ ΚΑΙ ΤΖΕΡΕΜΙ ΘΟΡΠ. ΔΥΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΚΒΙΑΖΑΝ!!!!!

 ΑΝΔΡΟΥΛΑΤΣΗΣ ΤΕΤΕΛΕΣΘΑΙ

ΠΛΕΟΝ Η ΕΙΔΗΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΟΚΛΟΠΗ         ΑΛΛΑ Ο ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ 

ΕΑΝ ΣΕ ΕΚΒΙΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΑΡΧΗΓΟΣ ΠΑΣ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ

Η 31η Ιουλίου 1974.7η ημέρα της Μεταπολίτευσης. Οι Τούρκοι επιτέθηκαν στην Κύπρο αλλά ο Καραμανλής άρχισε την σταδιακή αποστράτευση,

 

48 χρόνια μετά την Προδοσία της Κύπρου παραμένει άγνωστο γιατί ο Μακάριος, ο νόμιμος Πρόεδρος της Κύπρου που τον αναγνώριζε το Συμβούλιο Ασφαλείας αλλά και ο Καραμανλής δεν πήγε στην Διάσκεψη της Γενεύης και γιατί αυτό το δέχτηκε η Αθήνα;  

Η ΕΙΔΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ ΣΤΑ ΑΔΑΝΑ

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΚΩΛΟΕΛΛΗΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΗΑ ΓΙΝΟΥΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΙΟΥΔΑΪΚΗ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ ΤΩΝ ΕΦΙΑΛΤΕΝΣΚΙ

 ΕΝΑΣ "ΒΑΘΥΣΤΟΧΑΣΤΟΣ" ΑΛΛΑ "ΜΑΡΤΥΡΙΑΡΗΣ" ΚΛΩΤΣΟΚΑΦΑΣΗΣ ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ.                           ΧΑΡΤΙ ΚΑΙ ΚΑΛΑΜΑΡΙ !

ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

ΗΤΑΝ ΤΟΥ ΑΝΤΡΕΑ. ΑΛΛΑ  ΤΟΥΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ. ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΠΡΩΤΑ Η ΕΛΛΑΔΑ ΗΤΑΝ ΤΟΥ ΛΑΛΙΩΤΗ.

ΣΕ ΛΙΓΟ, ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ  ΘΑ ΦΩΝΑΖΟΥΝ                                  ΚΑΙ, "ΑΛΛΑΓΗ-ΑΛΛΑΓΗ ΛΑΪΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ". 

(ΤΟ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ ΤΟΥ ΛΑΘΟΣ "ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΕΙΣΟΔΟ" ΑΝΤΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ "ΜΙΑ  ΑΠΛΗ ΕΙΣΟΔΟΣ" ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΔΩΣΕΤΕ ΣΤΟΝ ΕΒΡΑΪΚΌ ΔΑΙΜΩΝΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ ) .

Η 31η Ιουλίου στην Ιστορία

Η 31η Ιουλίου είναι η 212η ημέρα του έτους. Απέμειναν 153 μέρες ως την 31η Δεκεμβρίου

904. Η ¨Άλωση της Θεσσαλονίκης από τους Σαρακηνούς Πειρατές μετά από τρεις ημέρες πολιορκίας .Έκαναν ρεσάλτο από τα πλοία τους στο θαλάσσιο τείχος.

1097. Κατά την Πρώτη Σταυροφορία, οι  σταυροφόροι έφτασαν  στην Αντιόχεια της Φρυγίας.

1201. Στις 31 Ιουλίου του 1201 εκδηλώθηκε στην Κωνσταντινούπολη το πραξικόπημα του Ιωάννη Κομνηνού του Παχύ, κατά του Αλέξιου Γ Άγγελου, που είχε την υποστήριξη του Αλέξιου Δούκα του Μούρτζουφλου. Με την υποστήριξη του λαού της πρωτεύουσας, οι συνωμότες κατάφεραν να καταλάβουν το μεγαλύτερο μέρος του Μεγάλου Παλατιού , και ο Ιωάννης Κομνηνός στέφθηκε στην Αγία Σοφία. Ο Άγγελος που είχε οχυρωθεί στην κατοικία του, έστειλε το βράδυ του Βαράγγους, δια θαλάσσης στα νότα των επαναστατών, και δεν συνάντησαν δυσκολία στην καταστολή του πραξικοπήματος. Ο Ιωάννης Κομνηνός με πολλούς από τους οπαδούς του συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν.

1330. Πέθανε, μετά τον τραυματισμό του στη μάχη με τους Σέρβους Βέλμπαστ, ο ηγεμών των Βουλγάρων  Μιχαήλ Ασέν Γ΄, 

1423. Κατά τον εκατονταετή πόλεμο σε μια γέφυρα στο Κραβάντ της Βουργουνδίας , 2500 Άγγλοι και 2000 Βουργουνδοί νίκησαν 8000 Γάλλους που τους υποστήριζαν και μερικές χιλιάδες Σκωτσέζοι. Οι Γάλλοι και οι Σκώτοι είχαν 3000 νεκρούς και 2000 πιάστηκαν αιχμάλωτοι. 

  1514 . Ο Τσάρος της Μόσχας Βασίλειος Γ ́ εισήλθε επίσημα στο Σμολένσκ, το οποίο παραδόθηκε. 

1602. Αποκεφαλίστηκε στη Βαστίλη και όχι στην Place de Grève του Παρισιού, ως συνήθως. από τη «μεγαλοψυχία» του βασιλιά. ο καταδικασμένος για Προδοσία  στρατάρχης της Γαλλίας Σαρλ ντε Γκοντώ-Μπιρόν

1620. Η Ειρήνη της Ουλμ, που υπογράφηκε  με τη μεσολάβηση της Γαλλίας, απέφερε  την κστάπαύση των συγκρούσεων μεταξύ των Καθολικών και τον Λουθηριανών.  

1648. Σε μάχη με τους Τούρκους στο Ζέτσεβο της Δαλματίας σκοτώθηκε ο Σέρβος οπλαρχηγός Βουκ Μάντουσιτς που βρισκόταν στην υπηρεσία της Βενετίας, κατά τον Κρητικό Πόλεμο.

1655 . Κατά τον ρωσο-Πολωνικό πόλεμο (1654–67) ο ρωσικός στρατός εισήλθε στην πρωτεύουσα του Μεγάλου Δουκάτου της Λιθουανίας, Βίλνιους, η οποία παρέμεινε υπό ρωσική κατοχή για έξι χρόνια.

1667.Υπογράφηκε η Συνθήκη της Μπρέντα με την οποία τερματίστηκε ο Δεύτερος Αγγλο-Ολλανδικός Πόλεμος.

1705 .Κατά τον Μεγάλο Βόρειο Πόλεμος
ο συμμαχικός Στρατός Πολωνών Ρώσων και Σαξόνων υπό τη διοίκηση του Υποστράτηγου Ότο Άρνολντ φον Πέικουλ νικήθηκε από τους Σουηδούς κοντά στη Βαρσοβία. Οι σύμμαχοι είχαν 1000 νεκρούς και οι Σουηδοί 144.

1741. Κατά τον Πόλεμο της Αυστριακής διαδοχής ο Κάρολος Ζ΄ από τον Οίκο των Βίττελσμπαχ ως Άγιος Ρωμαίος Αυτοκράτορας του Γερμανικού Έθνους εισέβαλε με στρατεύματα στην Άνω Αυστρία και τη Βοημία.


1789 . Κατά τον έβδομο ρωσοτουρκικό πόλεμο , (1787-1792), στις 20/31 Ιουλίου,οι σύμμαχοι Ρώσοι και Αυστριακοί, προήλασαν από το Σιρέτ σε δύο στήλες. Ο Σουβαρόφ διοικούσε την αριστερά στήλη, και ο Ιωσίας της Σαξονίας-Κόμπουρκ-Ζάαλφελτ την δεξιά. Απέκτησαν επαφή με τις προφυλακές του Οσμάν Πασά, του ανέτρεψαν και εκείνοι υποχώρησαν στο στρατόπεδο του τουρκικού στρατού στη Φωξάνη.

1791. Στις 31 Ιουλίου/11 Αυγούστου 1791 έγινε η ναυμαχία , του Ακρωτηρίου Καλιάκρα, της Βάρνας. Ήταν η τελευταία ναυμαχία του Ρωσοτουρκικού Πολέμου του 1787-1791. Ο ρωσικός στόλος, υπό τη διοίκηση του Υποναύαρχου Φιοντόρ Ουσάκοφ, αποτελούμενος από 15 θωρηκτά,2 φρεγάτες και 19 μικρότερα πλοία με 990 κανόνια αντιμετώπισε τον ενωμένο τουρκοαλγερινό στόλο υπό τον Καπουδάν Πασά Χουσείν και τον Αλγερινό Πασά Σαΐντ Αλί, που αποτελείτο από 18 θωρηκτά, και 17 φρεγάτες με 1600 κανόνια. Οι Τούρκοι υπέστησαν συντριπτική ήττα, και στις 8/19 Αυγούστου ζήτησαν εκεχειρία.

1801. Στην τουρκοκρατούμενη Αθήνα, ο αιδεσιμότατος Χάντ, ο πρωθιερέας της αγγλικής πρεσβείας της Κωνσταντινούπολης με την βοήθεια ενός ξυλουργού και 5 μελών του πληρώματος ενός βρετανικού πλοίου αφαίρεσε από τον Παρθενώνα την καλύτερα ως τότε διατηρημένη μετόπη του μνημείου.

1818. Πέθανε στην Κωνσταντινούπολη ο Νικόλαος Σκουφάς.

1831. 
1856 . Mε βασιλικό διάταγμα του Όθωνα απαγορεύτηκε το κάπνισμα στους δημόσιους κλειστούς χώρους λόγω του κινδύνου πυρκαϊάς.

1877. Κατά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο μετά τη μάχη της Στάρα Ζάγκρα, τα στρατεύματα του Σουλεϊμάν Πασά κατέλαβαν και έκαψαν την πόλη της Στάρα Ζάγκορα.

1893. Πραγματοποιήθηκαν εκλογές στη Βουλγαρία που τις κέρδισε το Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα του Στέβαν Σταμπούλοφ.

1914 . Στις 31 Ιουλίου του 1914 σε ένα καφέ στην Μονμάρτρη ο Ραούλ Βιλαίν, πυροβόλησε και σκότωσε τον Γάλλο σοσιαλιστή και φιλειρηνιστή πολιτικό και ιδrυτή της «Ουυμανιτέ», Ζαν Ζωρές.

1917. Κατά τον Πρώτο Παγκόσμιος Πόλεμος στη Φλάνδρα ξεκίνησε η τρίτη μάχη του Υπρ.

1919. Η γερμανική Εθνοσυνέλευση υιοθέτησε το Σύνταγμα της Βαϊμάρης, που κατάργησε τα βασίλεια και καθιέρωσε τη δημοκρατία και το οποίο τέθηκε σε ισχύ στις 14 Αυγούστου. Οι Λευκοί του στρατηγού Ντένικιν κατέλαβαν το Κίεβο.

1920. Στις 31 Ιουλίου/13 Αυγούστου ο Ίων Δραγούμης δολοφονήθηκε με εντολή του Εμμανουήλ Μπενάκη από άνδρες του βενιζελικού παρακρατικού Παύλου Γύπαρη. Ο Ίων Δραγούμης συνελήφθη ενώ πήγαινε στο γραφείου του περιοδικού που εξέδιδε τότε της «Πολιτικής Επιθεώρησης». Επικεφαλής του αποσπάσματος που τον συνέλαβε και τον εκτέλεσε στη συμβολή των οδών Βασιλίσσης Σοφίας και Παπαδιαμαντοπούλου ήταν ο λοχίας Σαρτζέτης. Κυβερνητικό ανακοινωθέν της 1ης/14ης Αυγούστου 1920 για τα έκτροπα που ακολούθησαν τη γνωστοποίηση της απόπειρας δολοφονίας κατά του Ελευθέριου Βενιζέλου στο Παρίσι, ανέφερε: «Οι πλείστοι των Αρχηγών της Αντιπολιτεύσεως συνελήφθησαν, καθ' όσον υπάρχουσι σοβαραί ενδείξεις, ότι ενέχονται εις την δολοφονικήν απόπειραν. Ο εκ των Αρχηγών της συνεργαζόμενης αντιπολιτεύσεως Ιωάν. Δραγούμης, συλληφθείς επίσης, απεπειράθη να διαφύγη. Εφ' ω, πυροβοληθείς, εφονεύθη».

1924. Η πολωνική κυβέρνηση απαγόρευσε τη χρήση της ουκρανικής γλώσσας σε κυβερνητικές υπηρεσίες στην Ανατολική Γαλικία..

1925. Η απεργία των Άγγλων ανθρακωρύχων τελείωσε με την πλήρη νίκη τους. («Κόκκινη Παρασκευή»).

1932. Το Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα κέρδισε το 37,3% των ψήφων στις γερμανικές εκλογές.

1937. Χιλιάδες συλλήψεις από τη NKVD στην Τσετσενία.

1938 . Υπογράφηκε στη Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο του Βαλκανικού Συμφώνου από την Τουρκία, τη Ρουμανία, τη Γιουγκοσλαβία την Ελλάδα και τη Βουλγαρίας, Σύμφωνο μη επίθεσης. Τα μέρη δεσμεύθηκαν να μην καταφύγουν σε πόλεμο στις σχέσεις τους. Τα Βασίλεια, της Βουλγαρίας, της Ελλάδας, της Γιουγκοσλαβίας, της Ρουμανίας και η Τουρκία, επέτρεψαν τον επανεξοπλισμό της Βουλγαρίας.
Στη Περσέπολη Αρχαιολόγοι ανακοίνωσαν ότι βρήκαν εγχάρακτες πλάκες από χρυσό και ασήμι του βασιλιά Δαρείου του Μεγάλου.


1945 . Ο φυγόδικος Πιέρ Λαβάλ, πρώην πρωθυπουργός της Κυβέρνησης του Βισύ, παραδόθηκε στους στρατιώτες των Συμμάχων στην Αυστρία.

1948. Ο επικεφαλής της γερμανικής εταιρείας «Κρουπ» Αλφρεντ Κρουπ καταδικάστηκε σε 12 χρόνια φυλακή για συνεργασία με το ναζιστικό καθεστώς.

1953. Υπογράφηκε η σύμβαση για την εξαγορά της Κωπαΐδας από τους Άγγλους

1956. Στη Μόσχα πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια του Κεντρικού Σταδίου Λένιν, η οποία αργότερα έγινε μέρος του Ολυμπιακού Συγκροτήματος Λουζνικί.

1958. Στην Κύπρο οι Τούρκοι σκότωσαν την 44χρονη Όλγα Ιωάννου. Ο πρώτος γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης, Χρουστσόφ, επισκέφθηκε κρυφά την Κίνα και συναντήθηκε με το, Μάο Τσε-τουνγκ, και άλλους ηγέτες.

1959. Μια ομάδα Βάσκων φοιτητών ίδρυσε την οργάνωση ETA. (Euskadi Ta Askatasuna). (Πατρίδα και Ελευθερία).

1960 . Σε επίσημη τελετή στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας. Έγινε η παράδοση της ελληνικής σημαίας στην Ελληνική Δύναμη Κύπρου (ΕΛΔΥΚ), εν όψει της αναχωρήσεώς της για το νησί.

1963. Ο Μανώλης Γλέζος ο οποίος βρίσκονταν στη σοβιετική πρωτεύουσα για να τιμηθεί με το βραβείο Λένιν, μετά τη συνάντησή του με τον Νικίτα Χρουστσόφ στο Κρεμλίνο είπε στη συνέντευξη του ότι το πρόβλημα των μακεδονικών μειονοτήτων πρέπει να λυθεί με τριμερείς διαπραγματεύσεις Ελλάδας, Βουλγαρίας και Γιουγκοσλαβίας, και αναγέρθηκε σε «αυτόνομη Μακεδονία».

1964. Το Συμβούλιο της Επικρατείας ανέστειλλε την ποινή της αργίας που επέβαλε η κυβέρνηση στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Κωνσταντίνο Κόλλια.

1965 .Το Ηνωμένο Βασίλειο απαγόρευσε τις διαφημίσεις τσιγάρων από την τηλεόραση.

1974. Οι Τούρκοι παρά την εκεχειρία και τη Συμφωνία της Γενεύης κατέλαβαν τα χωριά Λάπιθος και Καραβάς στην περιοχή της Κυρήνειας. Περίπου 300 Έλληνες αιχμάλωτοι μεταφέρθηκαν στις φυλακές των Αδάνων.

1976.Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Κωνσταντίνος Καραμανλής, με επιστολή του, προς τον πρόεδρο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής λόρδο Κιλάνιν, πρότεινε τη μόνιμη τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα.

1981. Στην Κριμαία συναντήθηκαν Τσαουσέσκου και Μπρέζνιεφ.

1984. Η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου ανακοίνωσε την απόφασή για τον αποκλεισμό των F-18 και των Τορνάντο από τον διαγωνισμό για την την αγορά 80 μαχητικών αεροσκων για την ελληνική Πολεμική Αεροπορία («Αγορά του αιώνα»). Απέμειναν τα γαλλικά Mirage-2000 και τα F-16.

1991.Οι πρόεδροι των ΗΠΑ και της ΕΣΣΔ Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και ο Τζορτζ Μπους υπέγραψαν στη Μόσχα τη συνθήκη START I για τον περιορισμό των πυρηνικών όπλων, μεγάλου βεληνεκούς. Στη Γιουγκοσλαβία στο Βούκοβαρ, δολοφονήθηκαν 4 Σέρβοι.

1992. Η Γεωργία έγινε μέλος των Ηνωμένων Εθνών.

1995. Στο Μπριόνι της Αδριατικής πραγματοποιήθηκε η συνάντηση της κρατικής και στρατιωτικής ηγεσία της Κροατίας, στην οποία συμφωνήθηκαν τα τελικά σχέδια της επιχείρησης «Θύελλα», για τον διωγμό 250.000 Σέρβων από την περιοχή Κράινα.

2006 .Ο Φιντέλ Κάστρο παραχώρησε την εξουσία στον αδελφό του Ραούλ.

2007. Tο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ αποφάσισε να σταλεί στο Σουδάν, στην περιοχή του Νταρφούρ, ειρηνευτική δύναμη αποτελούμενη από 26.000 άνδρες. Τερματίστηκε η παρουσία του Βρετανικού στρατού στη Βόρεια Ιρλανδία,