Ήταν το βράδυ της 22ας Ιουλίου 1974 . Μπήκα στο τρόλεϊ στην Πλατεία Αμερικής για να πάω στην Ακαδημίας και να πάρω το λεωφορείο για να γυρίσω στην Αγία Παρασκευή.
Στο ύψος τους Πεδίου του Άρεως ακούσαμε τις φωνές, και το Σύνθημα, «Αθήνα ξύπνα η Κύπρος καίγεται», και μετά τους είδαμε.
Θα ήταν καμιά 200αριά, Κύπριοι φοιτητές που είχαν ξεκινήσει από την Φοιτητική Εστία.
Μπροστά τους πήγαινε κρατώντας την ελληνική σημαία, ο πρωταθλητής Κυριάκος Ονησιφόρου.
200 μόνοι τους.
Σαν τους τριακόσιους του Λεωνίδα.
Φωνάζουν, «Αθήνα ξύπνα η Κύπρος καίγεται», και γύρω τους σαστισμένοι αστυφύλακες που δεν ήξεραν τι να κάνουν με αυτή τη διαδήλωση. Βγήκαμε στα παράθυρα να τους χαζέψουμε.
Ήμουν ο μόνος από το τρόλεϊ που κατέβηκα στο Πολυτεχνείο και τους ακολούθησαν μέχρι την Ακαδημίας.
Φώναξα και εγώ «Αθήνα ξύπνα η Κύπρος καίγεται». Αλλά η Αθήνα δεν ξύπνησε.
Ξαναφώναξαν «Αθήνα ξύπνα η Κύπρος καίγεται» και τις επόμενες ήμερες.
Μάταια.
πήρες από μικρός μια γεύση της δημοκρατίας, hoi polloi(χόι πολλόι) που λένε οι Αμερικάνοι, αποφάσισαν ότι θα πιουν τον καφέ τους, υπέφεραν τόσο πολύ από την χούντα που είχαν αράξει στις πλατείες με καφέ......
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλο και πιο πίσω πάει το χρονικό ορόσημο της αδιαφορίας για τον συμπατριώτη. Είχα την εντύπωση πως ήταν φρούτο της δεκαετίας του '80 αλλά έκαμα λάθος. Η πολλή συμπαράσταση στη διαδήλωση των Κυπρίων μου θυμίζει την στήριξη στις συγκεντρώσεις των διωκομένων υγειονομικών.
ΑπάντησηΔιαγραφήθα σου εξηγήσω ακριβώς τι γίνεται, διαχρονικά οι Γραικικές μάζες είναι για φτύσιμο και κοροϊδεύουν οποιονδήποτε έχετε ιδέες και ιδανικά και προσπαθεί να βελτιώσει κάτι, όταν τελικά ο τρελός βρει μια ομάδα και κάνει πράξη αυτό που σκέφτεται, βλέπε Λεωνίδας, Θεμιστοκλής, Κολοκοτρωνης κλπ τότε δημιουργείται το αφήγημα ότι όλος ο λαός πολέμησε ηρωικά και τέτοια ενώ όσοι μπήκαν, μπήκαν όταν φαινότανε να πετυχαίνει η επανάσταση, σου θυμίζω ότι ο Θεμιστοκλής πέθανε εξοστρακισμένος στα Μικρασιατικά παραλία δίπλα στον Πέρση σατράπη με τιμές και πλούτη, μάλιστα οι φιλόλογοι και οι ιστορικοί επαινούν τους εξοστρακισμούς ως εργαλείο της δημοκρατίας για να μην αποκτάει κάποιος μεγάλη επιρροή....
ΔιαγραφήΟπωσδήποτε διαβάστε τον βίο του Καραϊσκάκη, πώς είχε μείνει να πολεμά μόνος του αυτός και 100 παλληκάρια του και ανέστησε τον αγώνα που πήγαινε να χαθεί. Λίγες εκατοντάδες Ελληναράδες ανέστησαν την Ελλάδα! Και πώς μετά τα ανδραγαθήματα σε Αράχωβα κτλ. στο στρατόπεδό του στο Φάληρο μαζεύτηκαν 12.000. Και πώς μόλις σκοτώθηκε ο Καραϊσκάκης οι 12.000 γενναίοι διαλύθηκαν εν ριπή οφθαλμού... και τους έψαχνες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Κολοκοτρώνης επέμενε για πολιορκία της Τριπολιτσάς και τους μάζευε με φοβέρες και διπλωματίες και παρακάλια, κι οι άλλοι τον λοιδωρουσαν κι από πάνω. Ο Παπαφλέσσας, όταν τον Κολοκοτρώνη που δεν έφευγε κάποτε έξω από την Τριπολιτσά τον παρατήσαν όλοι οι άλλοι σωματάρχες και φύγαν αφήνοντάς τον με τρεις τέσσερις νοματαίους μόνον είπε σε κάποιον παριστάμενο: "κάτσε εσύ εδώ μαζί του μην τον φάνε τίποτες λύκοι" και φύγαν όλοι. Σε μερικούς μήνες που έμαθαν πως πέφτει η Τριπολιτσά μαζεύτηκαν 40.000 - 50.000 όρνια καθάρματα. Αυτός ήταν ο λόγος που έγινε σφαγή στην άλωση, καθώς ήταν μαζεμένοι πολλοί απ' αυτούς και ο άλλος λόγος ότι στην Τριπολιτσά είχε μαζευτεί ό,τι κάθαρμα δολοφόνος Ελλήνων Τούρκος υπήρχε σε όλην την Πελοπόννησο για να γλυτώσει. Οι καθαροί αγωνιστές Έλληνες έσωσαν κάποιους τούρκους καλούς που υπήρχαν μέσα, τους αναφέρει ο Φωτάκος και άλλοι με τα ονόματα.
Μην έχετε αυταπάτες, μην περιμένετε τίποτε από κανέναν. Μετρημένοι στα δάχτυλα οι συναγωνιστές. Εδώ και χιλιάδες χρόνια η ίδια ιστορία. Μόνον όταν το αγγούρι περάσει κι αυτόν κι όλη την οικογένειά του από καμμιά 200 300 φορές ο Έλληνας παραδέχεται τον ανώτερό του συμπατριώτη του και μάλιστα τον παρατάει με την πρώτη ευκαιρία.
Βάσιμη η άποψη που άκουσα τώρα τελευταία πως οι σημερινοί "απαρτίζοντες" τον ελληνικό πληθυσμό είναι οι απόγονοι των κιοτηδων, καθώς οι γενναίοι διώκονταν και αγωνίζονταν με όλους τους κινδύνους να σκοτωθούν και λίγοι επιζούσαν.