Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 1940. η Ελλάς πανηγύριζε. Την 42η ημέρα του Πολέμου πήραμε το Αργυροκάστρου. Ο εστεμμένος τενεκές και ο θείος του εδοξάστησαν κοιμώμενοι. «Κατελήφθη το Άργυρόκαστρον, εντός του αλβανικού εδάφους», ανέφερε στο Ανακοινωθέν του ο Παπάγος.

 

Η 3η Μεραρχία του Μπάκου, είχε καταλάβει την 3η Δεκεμβρίου το ύψωμα Πλατυβούνι, το οποίο κάλυπτε τις περιοχές Δελβίνου – Αργυροκάστρου, διασπώντας τις γραμμές των Ιταλών. 

 Το 6ο Σύνταγμα Πεζικού της Κορίνθου , που ανήκε στην 3η Μεραρχίας, έφτασε στις 5 Δεκεμβρίου στα υψώματα της Χασιόβας , 8 χλμ νοτιοανατολικώς του Αργυροκάστρου, αλλά δεν συνέχισε την προέλαση του, διότι ο «αρχιστράτηγος» τους διέταξε να «ξεκουραστούν». 

 Οι Ιταλοί εγκατέλειψαν το Αργυρόκαστρο τη Νυχτα της 5ης Δεκεμβρίου.

 Η 3η Μεραρχία στις 6 Δεκεμβρίου έφθασε μέχρι την γραμμή Υψ. Μακρύκαμπος – χωριό Σούβλιανη, και περίμενε να αντικατασταθεί από την 4η Μεραρχία όπως διέταξε ο αρχιστράτηγος από τη Μεγάλη Βρετανία. 

 Οι Κορίνθιοι του 6ου Συντάγματος συναντήθηκαν στο Χωριό Καράτζι τη νύχτα της 7ης Δεκεμβρίου με το το 8ο ΣΠ της 4ης Μεραρχίας, το οποίο όμως δεν πήγε στο Αργυρόκαστρο, έλαβε εντολή να κατευθυνθεί στα βορειοδυτικά του Αργυρόκαστρου και μέχρι τις βραδινές ώρες εισήλθε στη Δερβιτσάνη και αναπτύχθηκε στα γύρω υψώματα. 

Η τιμή να εισέλθουν στο Αργυρόκαστρο δόθηκε στους Αρκάδες. Το 11ο Σύνταγμα Πεζικού Τριπόλεως, της 4ης Μεραρχίας, άρχισε το πρωί της 8ης Δεκεμβρίου 1940 την πορεία προς το Αργυρόκαστρο που το είχαν εγκαταλείψει οι Ιταλοί από τις 5 Δεκεμβρίου. Τελικά, κατά το μεσημέρι μπήκαν στο Αργυρόκαστρο αμαχητί.

 Ο Παπάγος εξέδωσε το πολεμικό ανακοινωθέν 43 , που μίλαγε αορίστως και ψευδώς για μάχες. Το απολύτως γελοίο «Ανακοινωθέν» του Παπάγου ανέφερε:« Γενικό Στρατηγείο, 8 Δεκεμβρίου 1940. Καθ' όλην την ημέραν τα στρατεύματά μας διεξήγαγον επιθετικούς αγώνας εις διαφόρους τομείς του μετώπου. Οι αγώνες ούτοι εστέφθησαν υπό πλήρους επιτυχίας και έσχον ως αποτέλεσμα την κατάληψιν νέων επικαίρων θέσεων εντός αλβανικού έδάφους. Κατελήφθη τό Άργυρόκαστρον»

Το ανακοινωθέν ηταν ενταλώς ψευδές. 

Λόγω τους χάους των αντικαταστάσεων η 8η Δεκεμβρίου ηταν μια γενικά ήσυχη ημέρα στο Μέτωπο.

 Εκτός από το άλμα προς το Αργυρόκαστρο, η Μεραρχία Ιππικού προώθησε τμήματά της ως το Ύψωμα 1150 στα βορειοδυτικά του χωριού Αλί Ποστιβάνι. 

 Επίσης το κουρασμένο από το περπάτημα απόσπασμα Λιούμπα κατέλαβε άνευ αγώνος το χωριό Πικεράσι και τη διάβαση Τατεζάτι, όπου και συνδέθηκαν με τμήματα της 3ης Μεραρχίας. 

Το αξεπέραστο είναι το, «εντός του αλβανικού εδάφους». «Κατελήφθη το Άργυρόκαστρον, εντός του αλβανικού εδάφους». έλεγε το ανακοινωθέν του Διαγγελέα «αρχιστράτηγου», για να μην έχουν την παραμικρή αμφιβολία οι Αγγλοι ότι δεν διεκδικούσε την Βόρεια Ήπειρο.

 Ο Μεταξάς στο ημερολόγιο του σημείωσε: 8 Δεκεμβρίου. «Κατελάβομεν το Αργυρόκαστρον. Ενθουσιασμός. Αλλά δεν βλέπω την λύσιν. Εν τω μεταξύ οι εδώ ασχολούνται με το αγγλικό τους σχολείον εις Μάλταν».

Το Αρχηγείο των Ιταλικών Ενόπλων Δυνάμεων στο Ανακοινωθέν Νο 184 στις 8 Δεκεμβρίου 1940 ανέφερε μάχες που δεν έγιναν και τηρούσε σιγήν ιχθύος για την υποχώρηση : 

«Στην Αλβανία, νέες εχθρικές επιθέσεις στην αριστερή πτέρυγα της 9ης Στρατιάς αποκρούστηκαν από τα στρατεύματά μας. Στις υπόλοιπες περιοχές του μετώπου δράση περιπόλων και από τις δύο πλευρές. Τα αεροσκάφη μας βομβάρδισαν στρατιωτικούς στόχους της Πρέβεζας και της Ιθάκης. Εχθρικά αεροσκάφη πραγματοποίησαν επιδρομές στην Αυλώνα. Ένα εχθρικό αεροσκάφος καταρρίφθηκε».

Η ΤΑΤΑΝΑ ΕΚΦΩΝΗΤΡΙΑ ΤΩΝ ΤΙΡΑΝΩΝ. Η ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΚΟΡΟΛΑΝΗ