Οι Ουκρανοεβραίοι Χρουτσόφ και Καγκάνοβιτς δολοφόνησαν τον Στάλιν και επανέφεραν την Χαλδαιοκρατία στη Σοβιετική Ένωση

\

 Στις 9 και 50 της 5ης Μαρτίου ο Στάλιν πέθανε. Βρισκόταν σε κώμα από την 1η Μαρτίου. 

Πριν τον αιφνίδιο θάνατό του, ο Στάλιν σχεδίαζε μια νέα μεγάλη ανατροπή, με ανανέωση και απομάκρυνση παλιών συνεργατών, όπως ο Μολότοφ.

 Το Φεβρουάριο του 1953, ο Στάλιν διέταξε την κατασκευή τεσσάρων μεγάλων στρατοπέδων-φυλακών, στο Καζακστάν, στον Αρκτικό Βορρά και στη Σιβηρία, στα οποία σκόπευε να εκτοπίσει τους εβραίους. 

Η έναρξη της επιχείρησης που είχε αναλάβει ο Μπέρια θα γινόταν στις 5 Μαρτίου. 

Και οι επιφανές εβραίοι γύρω από τον Στάλιν ήταν ο αρχιδολοφόνος της Μόσχας Νικήτα Χρούτσεφ και ο μέντορας του Καγκάν(οβιτς).

 

Οπως είπε ο Κριστιάν Ρακόφσκι στην κατάθεση του στην Νικαβεντέ το 1938, οι «Αθέατοι» ελέγχουν πλήρως την προπαγάνδα, και κάνουν τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι εκείνοι θέλουν. 

«Όσο καλά και να δουλέψει η δική σας προπαγάνδα , η δική τους, είναι πολύ καλύτερη και ισχυρότερη . Ο προπαγανδιστικός μηχανισμός τους, θα κάνει τον κόσμο να πιστεύει ότι ο Στάλιν δολοφόνησε τον Λένιν . Και αυτή η υποψία, αυτή η φήμη, θα είναι πολύ πιο ισχυρή από όποια ομολογία αποσπάσετε εσείς από τον Λέβιν, εμένα, ή οποιονδήποτε άλλον».

 Ο ίδιος άνθρωπος, λίγο πριν, είχε ομολογήσει ότι ο Τρότσκι και οι «Αθέατοι» οργάνωσαν την δολοφονική επίθεση της Καπλάν κατά του Λένιν, και ότι «Αυτοί» τον δηλητηρίασαν μεθοδικά. 

Και ακριβώς, όπως προέβλεψε ο Ρακόφσκι, οι εκτελέσεις των καθαρμάτων, των πρακτόρων της Χρηματοπιστοτικής Διεθνούς , με τις δίκες της Μόσχας, έμειναν στην ιστορία σαν «η σφαγή των διαφωνούντων από τον αιμοσταγή Στάλιν, που θεωρείται ως ένας από τους πλέον στυγνούς δικτάτορες της ιστορίας, στο σύνολο σχεδόν του κόσμου. 

Και τώρα οι «ιστορικοί» λένε ότι ο Στάλιν δηλητηριάστηκε από τον αρχιφρουρό του, τον Χρουσταλιόφ, που υπάκουε στις διαταγές του Λαβρέντι Μπέρια. 

Κανείς δεν λέει ότι τον σκότωσαν οι Εβραίοι γιατροί του Κρεμλίνου, που υπάκουαν στον Χρούτσεφ και τον Καγκάν(οβιτς). 

Ο Ρακόφσκι στην κατάθεσή του είπε: 

Ρακόφκι.

 «Θα έλεγα να αφήσετε στην άκρη αυτό το ζήτημα Είναι πολύ επικίνδυνο για τον ίδιο τον Στάλιν. Όσο καλά και να δουλέψει η δική σας προπαγάνδα , η δική τους, είναι πολύ καλύτερη και ισχυρότερη . Το ερώτημα σε αυτή την περίπτωση θα είναι: « ποιος ωφελήθηκε από τον θάνατο του Λένιν. Ο προπαγανδιστικός μηχανισμός τους, θα κάνει τον κόσμο να πιστεύει ότι ο Στάλιν τον δολοφόνησε . Και αυτή η υποψία, αυτή η φήμη, θα είναι πολύ πιο ισχυρή από όποια ομολογία αποσπάσετε εσείς από τον Λέβιν, εμένα, ή οποιονδήποτε άλλον. Σε κάθε αναζήτηση του δολοφόνου, οι υποψίες στρέφονται σε αυτόν που επωφελείται. Επομένως σε ό,τι αφορά τη δολοφονία του Λένιν, αυτός που επωφελήθηκε, ήταν ο άνθρωπος του. Ο Στάλιν. Σκεφθείτε το. Και θα σας παρακαλούσα να μην κάνετε τέτοια σχόλια, γιατί μου αποσπάτε την προσοχή και δεν με αφήνετε να τελειώσω». Ακριβώς το αντίθετο έγινε με τον εβραίο Χρούτσεφ. 

Ενώ εκείνος επωφελήθηκε από τον θάνατο του Στάλιν, η προπαγάνδα των Αθέατων, δείχνει τον μακαρίτη Μπέρια. 

Πάντως οι δολοφόνοι του Στάλιν επιβραβεύτηκαν για τις υπηρεσίες τους,

Μετά την κηδεία του Στάλιν η συμμορία Καγκάνοβιτς-Χρουστσόφ χωρίς να έχει πλειοψηφία χάρη στους ανταγωνισμούς των ηλιθίων συνεργατών του Στάλιν πήραν την εξουσία στην ΕΣΣΔ. Πρώτα σκότωσαν τον Μπέρια που αποτέλεσε για σύντομο διάστημα μέλος της κυβερνώσας τρόικας με τον Γκεόργκι Μαλένκοφ και τον Βιάτσεσλαβ Μόλοτωφ.

26 Ιουνίου, 1953. Το πραξικόπημα του Ιουδαίου Χρουστσόφ και η Ανατροπή του Σταλινισμού 

 Ο Νικήτα Χρουστσόφ. συγκάλεσε συνεδρίαση της πολιτικής ηγεσίας της ΕΣΣΔ στις 26 Ιουνίου, κατά τη διάρκεια της οποίας εξαπέλυσε ξαφνική επίθεση κατά του Μπέρια, κατηγορώντας τον ότι είναι προδότης και κατάσκοπος της βρετανικής υπηρεσίας πληροφοριών. Ο Μπέρια αιφνιδιάστηκε εντελώς. Ο Μολότοφ και άλλοι επενέβησαν επίσης εναντίον του Μπέρια. Ο Χρουστσόφ πρότεινε την άμεση απόλυσή του. 

Ο στρατάρχης Γκεόργκι Ζούκοφ και μια ομάδα ενόπλων αξιωματικών που περίμεναν σε παρακείμενο δωμάτιο συνέλαβαν την Μπέρια. 

Ο υπουργός Άμυνας Νικολάι Μπουλγκάνιν διέταξε το Σύνταγμα τεθωρακισμένων «Καντεμίροβσκαγια» και το Μηχανοκίνητο Σώμα Τυφεκιοφόρων «Ταμαμανσκάγια» να καταλάβουν θέσεις στη Μόσχα για να αποτρέψουν την επέμβαση των δυνάμεων ασφαλείας που ήταν πιστές στην Μπέρια. 

 Πολλοί από τους υφισταμένους, προστατευόμενους και συνεργάτες του Μπέρια συνελήφθησαν επίσης, μεταξύ των οποίων οι Μερκούλοφ , Μπόγκνταν Κομπούλοφ , Σεργκέι Γκολγκίντζε, Βλάντιμιρ Ντεκανόζοφ , Πάβελ Μέσικ και Λεβ Βλοντζίμιρσκι . Μετά τη σύλληψή τους, κρατήθηκαν σε μυστική φυλακή κοντά στη Μόσχα. Η εφημερίδα «Πράβντα» , ανακοίνωσε τη σύλληψη του Μπέρια μόλις στις 10 Ιουλίου, κάνοντας λόγο για εγκληματικές δραστηριότητες εναντίον του κόμματος και του κράτους.

 Το Φεβρουάριο του 1955 η συμμορία Καγκάνοβιτς- Χρουστσόφ απομάκρυνε τον Γκεόργκι Μαλένκοφ από την θέση του Πρωθυπουργού και τοποθέτησε τον δικό τους Νικολάι Μπουλγκάνιν. 

Τον Ιούνιο του 1957, ο Καγκάνοβιτς οργάνωσε μια δήθεν προσπάθεια ανατροπής του Χρουστσόφ, για να εκτεθούν οι Σταλινικοί και να διαγραφούν από το Κόμμα. Ήταν δηλαδή ένα κομματικό πραξικόπημα-προβοκάτσια. Με αφορμή τη νέα οικονομική πολιτική του Χρουστσόφ, οι Γκεόργκι Μαλένκοφ, Βιάτσεσλαβ Μολότοφ και Λαζάρ Καγκάνοβιτς πρότειναν στο Προεδρείο της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος, την απομάκρυνση του Πρώτου Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής, Νικίτα Χρουστσόφ. Ο Μολότοφ, ο Μαλένκοφ και ο Καγκάνοβιτς, υποστηριζόμενοι από τους συνεργάτες τους από την «παλιά φρουρά του Στάλιν» καθώς και το νεότερο γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής τον Ντμίτρι Σεπίλοφ, είχαν την πλειοψηφία στην Προεδρία της Κεντρικής Επιτροπής και αποφάσισαν να απομακρύνουν τον Χρουστσόφ .

 Ο Πρώτος Γραμματέας με την βοήθεια του Καγκάνοβιτς και των ανθρώπων του; εξασφάλισε την επείγουσα σύγκληση έκτακτης Ολομέλειας της Κεντρικής Επιτροπής, η οποία συνήλθε στις 22 Ιουνίου 1957. 

 Στην πρώτη συνεδρίαση , ο Σοβιετικός υπουργός Άμυνας Στρατάρχης Γκεόργκι Ζούκοφ καταδίκασε δριμύτατα τους αντιπάλους του Χρουστσόφ, κατηγορώντας τους για πολλά εγκλήματα που διεπράχθησαν κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Στάλιν. Έτσι, κατάφερε να παρασύρει την πλειοψηφία των μελών της Κεντρικής Επιτροπής στο πλευρό του Πρώτου Γραμματέα. Ο Σεπίλοφ δεν συμμετείχε στις κατασταλτικές ενέργειες του Στάλιν, αλλά τιμωρήθηκε για «προδοσία του Χρουστσόφ» και δήλωσε ότι συνάσσεται με την πλειοψηφία του Προεδρείου. 

Στην τελευταία συνεδρίαση της Ολομέλειας στις 29 Ιουνίου 1957, υιοθετήθηκε το ψήφισμα . «Σχετικά με την αντικομματική ομάδα των Μαλένκοφ, Μολότοφ, Καγκάνοβιτς και Σεπίλοφ και όσων προσχώρησαν σε αυτές». Οι ενέργειες της αντικομματικής Ομάδας χαρακτηρίστηκαν «ασυμβίβαστες» με τις αρχές του λενινιστικού κόμματος και αποφάσισαν να τους καθαιρέσουν από μέλη της Προεδρίας της Κεντρικής Επιτροπής και από την Κεντρική Επιτροπή» στερώντας έτσι κάθε επιρροή στο κόμμα και το κράτος. Αυτός ήταν ο  επίλογος της δολοφονίας του Στάλιν. 

Ο αιμοσταγής Ιουδαίος Χρουστσέφ  έλιωσε τους πάγους και έγινε καλός άνθρωπος. Και στην Σρεμπρενίτσα έγινε γενοκτονία, παρότι δεν σκοτώθηκε ούτε ένας άνθρωπος. Και οι μουσουλμάνοι στρατιώτες, που έπεσαν μαχόμενοι, έγιναν γυναικόπαιδα και άμαχοι. Και στην αγορά του Σεράγιεβο όπου έγινε έκρηξη παγιδευμένης βόμβας, έπεσε σερβική βόμβα που ακολούθησε τεθλασμένη πορεία σαν τη σφαίρα που πέτυχε τον Κέννεντυ.

Οπως λέμε τώρα οτι ο Πούτιν επιτέθηκε στην Ουκρανία.