15 Απριλίου 1941. Η Μεγάλη Τρίτη του Μαύρου Πάσχα. 170η ημέρα του Πολέμου , για την Ελλάδα. και 10η ημέρα της Γερμανικής επίθεσης. Η ηρωική μάχη των Ελλήνων υπό τον (δοσίλογο) Μέραρχο Μουτούση που είχαν υποχωρήσει από το Πόγραδετς και την Κορυτσά στο Δισπηλιό για να υπερασπίσουν το Αργος Ορεστικό. Οι Γερανοί μπήκαν στα Σερβια, τα Γρεβενά και το βράδυ στο Αργος Ορεστικό Οι Ιταλοί ανακατέλαβαν το Πόγραδετς και την Κλεισούρα. Στασίασε η Μεραρχία Κρητών.Καταστράφηκε το αεροδρόμιο της Παραμυθιάς. Η Ελληνική αεροπορία έπαψε να υπάρχει,

Το Μαύρο Πάσχα του 1941.  

Η 15η Απριλίου ήταν Μεγάλη Τρίτη 

Ολονύκτιος βομβαρδισμός του Πειραιά. 

 Στο Μέτωπο στασίασε η Μεραρχία Κρητών. Οι Γερμανοί στα Γρεβενά και τα Σέρβια. Ο υπουργός Στρατού Παπαδήμας υπέγραψε την απόλυση Επιστράτων. Καταστράφηκε το πολεμικό

 αεροδρόμιο της Παραμυθιάς. Οι Νεοζηλανδοί περίμεναν τους Γερμανούς στον Πλαταμώνα.

 Στις 14 Απρίλιου οι Γερμανοί ανεφοδιάστηκαν με καύσιμα.Την νύκτα            της 14 προς 15 Απριλίου βομβαρδίστηκε ο Πειραιάς. Ο συναγερμός      κράτησε 6 ώρες. Με το πρώτο φως, έγιναν σφοδρές αερομαχίες       πάνω από τα αεροδρόμια Παραμυθιάς , Ιωαννίνων, Λάρισας και Καλαμπάκας-Βασιλικής, (Τρικάλων). Πρώτοι οι Ιταλοί  προσέβαλαν         τα ξημερώματα τα Ιωάννινα και την Παραμυθιά .  Στην Παραμυθιά καταστράφηκαν τα γιουγκοσλαβικά αεροπλάνα που είχαν           προσγειωθεί για ανεφοδιασμό. Ακολούθησε το μεσημέρι επίθεση γερμανικών Μέσερσμίτ. Το πολεμικό αεροδρόμιο της Παραμυθιάς εκκενώθηκε και οι Γιουγκοσλάβοι ενημερώθηκαν να προσγειώνονται    στο Αγρίνιο.  Στα δύο αεροδρόμια της Λάρισας, το Καζακλάρ στον Αμπελώνα και στα Νιάματα, επιτέθηκαν εννέα Γερμανικά Μέσερσμίτ,      και πολυβολήσαν τα αεροσκάφη των Άγγλων. Στα Νιάματα, όπου        έδρευε η 113η Μοίρα της ΡΑΦ και τα πληρώματα έπαιρναν το πρωινό τους,  η πρώτη προσβολή κατέστρεψε έξι από τα Μπλενχάιμ της μονάδας.    

 Στις αερομαχίες των Τρίκαλων έπεσαν μαχόμενοι , ο Αρχισμηνίας ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΚΟΥΤΡΟΥΜΠΑΣ από το Χρυσό Φωκίδας και ο Επισμηνίας ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΟΚΚΑΣ από το Σιδηρόκαστρο Σερρών που καταρρίφθηκαν    στη διάρκεια αερομαχίας με γερμανικά αεροσκάφη. Στις 15 Απριλίου,     η Ελληνική Βασιλική Αεροπορία τέθηκε ουσιαστικά εκτός μάχης. 

Στο μέτωπο της Ηπείρου στασίασε η 5η Μεραρχία Κρητών, στην        οποία είχαν ενταχτεί στις 5 Απριλίου 3000 νεοσύλλεκτοι από την   Κρήτη, που μετέφεραν «το πνεύμα των μετόπισθεν» στο μέτωπο. 

Τα νέα από τη Μεγαλόνησο, αφορούσαν στα σφοδρά επεισόδια που δημιουργούσαν οι συγγενείς των νεκρών που πίστευαν ότι οι     «Βασιλικοί» έστελναν τους Κρητικούς να σκοτωθούν, επειδή ήσαν «Βενιζελικοί».  Η 5η Μεραρχία από τις 29 Ιανουαρίου 1941 είχε    αναλογικά τις μεγαλύτερες απώλειες από όλες τις άλλες.                     1141 νεκρούς, 2025 τραυματίες και 2553 παγόπληκτους.                             Ο διοικητής της 5ης Μεραρχίας, υποστράτηγος Παπαστεργίου,        μόλις επέστρεψε στην Κρήτη μετα την συνθηκολόγηση δολοφονήθηκε. 

Το γιατί μεταφέρθηκαν 3000 γυμνασμένοι Κρητικοί στρατιώτες στην Αλβανία, προς «αναπλήρωση απωλειών», την παραμονή της        Γερμανικής Επίθεσης και δεν κρατήθηκαν για την άμυνα της Κρήτης , παραμένει 63 χρόνια μετά, αναπάντητο ερώτημα.

Λόγω της Στάσης , αυτοκτόνησε ο διοικητής του 30ου Συντάγματος Πεζικού Αντισυνταγματάρχης Ιωάννης Θεοδωράκης                                     από τη Μάζα Χανίων . 

Ο διοικητής του Β' Σώματος αντιστράτηγος Γ. Μπάκος ανέφερε :          «Από της επελεύσεως του σκότους ήρξατο διαρροή ολοκλήρου της Μεραρχίας ούδενός τμήματος μη δυναμένου να θεωρηθή ως συγκροτημένου». 

Διαρροές και λιποταξίες αναφέρθηκαν και από την 15 Μεραρχία. 

Παράλληλα στις 06.00 πμ κινήθηκε η ενισχυμένη Ταξιαρχία του Ζεπ Ντήντριχ προς το Αργος Ορεστικό  και την Αγία Φωτεινή, από πέρασε την κατεστραμμένη Γέφυρα στο  Δισπηλιό, την οποία ειχαν επισκευάσει η Γερμανοί την Νύχτα. Η επίθεση ανακόπηκε από τα εύστοχα πυρά του ελληνικού πυροβολικού  της 12^ης Μεραρχίας η οποία διέιετε στην περιοχή τρία τάγματα μειωμένης συνθέσεως. Στην μάχη πήρε μέρος η 13^η Μεραρχία του Μουτούση που μπήκε στο Αργος Ορεστικό το βράδυ        της 14^ης μετά από συνεχή πεζοπορία από το Πόγραδετς.Ο Διοικητής     της Μεραρχίας Μουτούσης, (ο δοσίλογος) έφθασε με μοτοσυκλέτα ,    στην πρώτη γραμμή, και τέθηκε επικεφαλής του  «Τάγματος Δέτση»        και κατέλαβαν θέσεις στα  υψώματα όπου αντιστάθηκαν μέχρι τις      επτά το Βράδυ, οπότε οι Γερμανοί από άλλες διευθύνσεις εισήλθαν     στο Άργος Ορεστικό. 

Οι Γερμανοί περί τις 16.00 μμ κατέλαβαν το χωριό Αμπελόκηποι το    οποίο υπεράσπιζε η ίλη Ιππικού του ίλαρχου Χατζηλιάδη που               έπεσε μαχόμενος. Από τους Αμπελόκηπους οι Γερμανοί πήγαν στο     Αργος Ορεστικό.

Το απόγετυμα,  φάνηκε στο πεδίο της μάχης η Λυφτβάφε που      βομβάδισε τα ελληνικά πολυβοελία και τις θέσεις του πυροβολικού.

Στις 19.00 διετάχθησαν οι εναπομένοντες Έλληνες να υποχωρήσουν δυτικά του Άργους Ορεστικού. 

Πιο Ανατολικά, οι Γερμανοί, συνέχισαν την καταδίωξη των    υποχωρούντων στρατευμάτων της Βρετανικής Κοινοπολιτείας.

 Στα βόρεια των Σερβίων η 6η Αυστραλιανή Μεραρχία καθυστέρησε    τη διάβαση του Αλιάκμονα από την 9η Μεραρχία Πάντσερ και μετά συμπτύχτηκε. Το ίδιο έκανε και 2η Νεοζηλανδική.  Αφού καθυστέρησε τους Γερμανούς στο Λιτόχωρο, υπεχώρησε προς τον Πλαταμώνα.  Η δύο  μεραρχίες του Χρήστου Καράσσου, του υπαρχηγού του Παπάγου, δεχόμενες επιθέσεις από αέρος και από το γερμανικό πυροβολικό       είχαν πάψει να υπάρχουν.  Η γερμανική 5η Μεραρχία Πάνστερ, παρέκαμψε την τοποθεσία του Αλιάκμονα και κινήθηκε προς την Καλαμπάκα. Οι γερμανικές δυνάμεις προελαύνοντας από Φλώρινα προς Καλαμπάκα, έφθασαν στα Γρεβενά από δύο συγκλίνουσες        κατευθύνσεις: 1) Στενά Κλεισούρας - Άργος Ορεστικό – Νεάπολη – Κιβωτός - Γρεβενά και 2) Αμύνταιο – Πτολεμαΐδα - Κοζάνη- Σιάτιστα- Γρεβενά. 

Η κατάληψη της πόλης των Γρεβενών στις 15 Απριλίου 1941, έγινε από   τμήματα της 5ης Τεθωρακισμένης Μεραρχίας.

Η «Γέφυρα του Πασά» στα Γρεβενά, Ανατινάχθηκε από Άγγλους             ( Νεοζηλανδούς) για να καθυστέρησαν τη γερμανική προέλαση. 

 Ο κόσμος ήταν στα Γρεβενά ήταν φοβισμένος, και κλεισμένος στα     σπίτια του. Τα εμπορικά καταστήματα παρέμειναν κλειστά.  Τους Γερμανούς υποδέχτηκαν με φιλικά αισθήματα μερικοί ρουμανίζοντες βλάχοι, οι οποίοι, είχαν αναρτήσει στα καταστήματά τους γερμανικές, ιταλικές και ρουμανικές σημαίες . 

Tην ίδια μέρα οι Γερμανοί κατέλαβαν και τα Σέρβια. 

Η 1η τεθωρακισμένη SS πήγαινε προς τα Ιωάννινα, για να περικυκλώσει                 την Στρατιά της Ηπείου που υποχωρούσε. Από το ημερολόγιο του 29ου Συντάγματος διαβάζουμε: 

15 Απριλίου 1941: Καιρικαί Συνθήκαι: Αίθριος. Ηθικόν ανδρών:         Ακμαίον Γεγονότα της ημέρας: Πορεία νυκτερινή την 20ην ώρα.                Το Τάγμα ηκολούθησεν την φάλαγγα του Συν/τος ως οπισθοφυλακή           και άφιξις εις περιοχήν χωρίου Βαρυμπόπη ώρα 9ην της 16ης-4-41.              «Το κάθε τι, το συνηθίζει κανείς, έτσι δε, συνηθίσαμε ν ακούμε πάνω        απ τας κεφάλια μας το δαιμωνιώδες σφύριγμα των βομβών.

Οι Ιταλοί ανακατέλαβαν το Πόγραδετς και την Κλεισούρα. 

Ο Παπάγος στην Αθήνα δεν μπορούσε να συνεννοηθεί με τον           Σύμμαχο.

 Στις 15 Απριλίου 1941,ο υφυπουργός Στρατιωτικών Παπαδήμας υπέγραψε τις πρώτες διαταγές για την προσωρινή απόλυση εφέδρων αξιωματικών και οπλιτών διάφορων κλάσεων, κυρίως νεοσύλλεκτων η προερχόμενων από καταληφθείσες περιοχές.

Η «ΚΑΘΗΜΕΡΝΗ» ,ενημέρωνε τους αναγνώστες της για τις επιτυχίες    της συμμάχου αυτοκρατορίας, «εις τον πολιορκούμενον λιμένα του Τομπρούκ». 

«Βρεταννικαί τεθωρακισμέναι μονάδες απέκρουσαν αγρίας επιθέσεις   των Γερμανών, καταστρέψασαι 22 εχθρικά αεροπλάνα, 15 τανκς, φονεύσασαι τουλάχιστον 100 και αιχμαλωτίσασαι 200 άνδρας».