Η ΑΠΑΤΗ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ: Η Χούντα ΜΠΟΝΑΝΟΥ-ΓΚΙΖΙΚΗ-ΑΡΑΠΑΚΗ παραδόθηκε στις 23 Ιουλίου 1974 βάσει (αυστηρού) χρονοδιαγράμματος. Ο Ιωαννίδης είχε ήδη παραμεριστεί από το βράδυ της 21ης Ιουλίου.

Το καλοκαίρι του 1973, συναντήθηκαν στο Παρίσι στο σπίτι του Σάϋρους Σουλτσμπέργκερ  ο Καραμανλής, με τον Κίσινγκερ. Μετά από αυτή τη συνάντηση δρομολογήθηκε η ανατροπή του Παπαδόπουλου , η Προδοσία της Κύπρου και η Αποκατάσταση του Καραμανλή .

Όλα όσα έγιναν το διάστημα Νοέμβριος 1973-Ιούλιος 1974 ήσαν στάδια υλοποίησης του σχεδίου Κίσισνγκερ- Cia για την Νοτιο-ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ και την επίλυση του Κυπριακού και την αποκατάσταση μιας Δημοκρατίας που θα ανήκε στην Δύση στην Ελλάδα. 

-Το "Εδώ Πολυτεχνείο"  , το οργάνωσε το Κλιμάκιο της Cia στην Αθήνα μαζί με την ΚΥΠ και έφερε  την Χούντα, Μπονάνου-Γκιζίκη- Ιωαννίδη. Ακολούθησε ο Κίνημα του Ναυτικού.

Η επανάληψη της όπιο καλλιέργειας στην Τουρκία, ήταν ένα στήριγμα "για την επιστροφή της Δημοκρατίας".

 Η αποπομπή των Ελλήνων αξιωματικών από τον Μακάριο, ήταν έργο Αμερικανών και Αγγλων  που του εξήγησαν ότι ο εχθρός του ησαν οι Ελληνδες και ότι πρός το συμφέρον του ήταν, να συνεργαστεί με τους Τούρκους και το ΑΚΕΛ.

Το πραξικόπημα , Μπονάνου-Ιωαννίδη ήταν έπίση εργο των Αμερικανών σκηνοθετών, όπως και η εκδρομή με το "Αττίλας-Τουρς" στην ακτή Πέντε Μίλι. Όλα αυτά έφεραν τη λύση του (αλλαγμένου) Καραμανλή.

Ο "Κουφός" προσέφερε τις υπηρεσίες του στο ΄Έθνος, το ΝΑΤΟ και τον Μπονάνο στις 15 Ιουλίου αμέσως μετά το πραξικόπημα. Το ίδιο και ο Κοκός, αλλά ο Κουφός δεν είχε κάνει με τον Κίσινγκερ συμφωνία-πακέτο για επαναφορά του Στέμματος. Ο  Γκιζίκης μίλησε πάντως με τον Καραμανλή στις 21 Ιουλίου .Τι  είπαν δεν ξέρουμε.

Ο Κίσινγκερ που ήταν ο συγγραφέας, ο παραγωγός και ο σκηνοθέτης της Παράστασης Μεταπολίτευση,  ανακοίνωσε την Μεταπολίτευση, (σπάζοντας το εμπάργκο) την Δευτέρα 22 Ιουλίου. 

Την δήλωση, παρά την διαφορά της ώρας την πρόλαβε ο Ντίνος Κατσούμης και την έβαλε στον Ταχυδρόμο της Αλεξάνδρειας. Την είδηση την μετέδωσαν  και οι Τούρκοι, βάζοντας και λίγη Σάλτσα από Ντάβο.

Να θυμίσω ότι το "πρακτορείο" Ρώυτερς από τις 20 Ιουλίου είχε μεταδώσει την είδηση που τους είχε εμπιστευτεί το  ΜΙ6 ,για κινήσεις μονάδων από την Θεσσαλονίκη προς την Αθήνα, και η οποία θα έπρεπε να μεταδοθεί στις 23 Ιουλίου.

Το δημοσίευμα του Κουτσούμη στον "Ταχυδρόμο" της Αλεξάνδρειας  την Δευτέρα  22 Ιουλίου

Ας πάμε λίγο πίσω:

Το πρωί της 20ής Ιουλίου 1974, στην αίθουσα συσκέψεων του τρίτου ορόφου του Πενταγώνου περίμεναν τον Σίσκο να φέρει τα νέα από την Άγκυρα. Περίμεναν ο Φαίδων Γκιζίκης, ο Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος,     ο υπουργός Εξωτερικών Κωνσταντίνος Κυπραίος που καθόταν στην καρέκλα του παραιτηθέντος απο τις 8 Ιουλίου Σπυρίδωνα Τετενέ,  ο υπουργός Άμυνας αντιστράτηγος εν αποστρατεία Ευστάθιος Λατσούδης, ο αρχηγός Ενόπλων Δυνάμεων Μπονάνος, οι αρχηγοί Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας, και ο ταξίαρχος Ιωαννίδης. 

Η σημειολογία των επισκέψεων Σίσκο λέγει πολλά. Δεν πήγε στο Υπουργείο των Εξωτερικών. Δεν πήγε στο Γραφείο του Πρωθυπουργού, αλλά πήγε στο Πεντάγωνο. Στου Μπονάνου.

Τα πρακτικά των συναντήσεων με τον Σίσκο ποτέ δεν δημοσιευτηκαν. Οι Αμερικανοί 50 χρόνια μετα, μπορεί να τα αποχαρακτηρίσουν.

Τέλος πάντων κάποια στιγμή έφθασαν από το αεροδρόμιο στο Πεντάγωνο,  ο Χένρι Τάσκα και ο Τζότζεφ Σίσκο.

Οι δημοσιογράφοι και οι "αναλυτές" έμαθαν από τους παρόντες  ότι ο Σσίσκο ζήτησε «αυτοσυγκράτηση» , ότι τους κάλεσε «να αποφύγουν κάθε πολεμική ενέργεια», και τους διαβεβαίωσε ότι , «οι Αμερικανοί θα έπειθαν τους Τούρκους να αποχωρήσουν από την Κύπρο, τα επόμενα 24ωρα, αφήνοντας μια δύναμη 1.500 ανδρών για ενίσχυση της ΤΟΥΡΔΥΚ και τόνωσης του ηθικού των Τουρκοκυπρίων».

Τότε, σύμφωνα με εκείνους που έμαθαν και.... μας τα λένε διότι τα "πρακτικά" δεν έχουν δημοσιευτεί, ο Ιωαννίδης  είπε, ότι ο Σίσκο έλεγε ψέματα, φωνάζοντας στα ελληνικά. «Αυτά λέγατε και προ ημερών όταν μας εξαπατήσατε, και μας υποσχεθήκατε ότι ο έκτος στόλος θα περιπολούσε στα στενά της Μερσίνας, ώστε να αποτρέψει τουρκική αποβατική ενέργεια».

Ακολούθως ο Γκιζίκης αλλά, και ο Κυπραίος, ως υπουργός εξωτερικών, είπαν ότι αν οι Τούρκοι δεν αποχωρούσαν άμεσα,           η Ελλάδα θα έφευγε από το ΝΑΤΟ και θα «κήρυττε τον πόλεμο στην Άγκυρα». Επαναλαμβάνω ότι όλα αυτά είναι από το πρακτορείο "Αρβύλα". διότι στενογραφημένα πρακτικά, γιοκ.

Η σύσκεψη λέγουν, οτι κατέληξε στο 48ωρο τελεσίγραφο, στην εκπνοή του οποίου, η Αθήνα θα κήρυττε το Πόλεμο στην Τουρκία. Αλλά δεν μας λένε ποιος μίλησε για τελεσίγραφο.

Μετά την αποχώρηση του Σίσκο, ο ταξίαρχος Ιωαννίδης  ως «αρχηγός», «διέταξε» τον αντιστράτηγο Μπονάνο να κηρυχθεί η Γενική Επιστράτευση, και προσπάθησε να αναλάβει τον ρόλο του πολιτικού αρχηγού αλλά διαπίστωσε , την άρνηση των άλλων πρακτόρων  να πολεμήσουν.

«Διέταξε» τον Αραπάκη να στείλει τα υποβρύχια που βρισκόντουσαν στα Δωδεκάνησα στην Κύπρο και να χτυπήσουν τα τουρκικά πλοία, και τον αρχηγό της Αεροπορίας Παπανικολάου, να αποσταλούν τα Φάντομ για να προσβάλουν τους εισβολείς. Ούτε ο Αραπάκης ούτε ο Παπανικολάου ανέλαβαν να εκτελέσουν τις εντολές. 

Αποφασίστηκε πάντως η αποστολή για ενίσχυση μιας Μοίρας Καταδρομών, με αεροπλάνα της Ολυμπιακής, η οποία δεν έγινε "λόγω βλάβης"   και εκτελέστηκε  ως "επιχείρηση Νίκη",  τη νύχτα της 21ης  αφού όμως ο Μπόλαρης απείλησε με το πιστόλι τον αρμόδιο στρατηγό στο Πεντάγωνο.

Ο Ιωαννίδης, πρότεινε ακόμα την καταγγελία των συμφωνιών του Λονδίνου  και να κηρύξουν την Ένωση της Μεγαλονήσου με την Ελλάδα

 Ο Μπονάνος και ο Γκιζίκης ήθελαν να μην κάνουν τίποτα και περιμένουν τα αποτελέσματα της αμερικανικής μεσολάβησης, ενώ ήξεραν για τον απόπλου του Τουρκικού Αποβατικού Στολίσκου. 

Ακριβώς αυτό είναι το σημείο της ανάληψης της εξουσίας από τη Χούντα Μπονάνου-Γκιζίκη-Αραπάκη. 

Με το τέλος της σύσκεψης ήταν φανερό ότι ο Ιωαννίδης δεν αποφάσιζε, και δεν είχε το θάρρος είτε να συλλάβει είτε να εκτελέσει τους πράκτορες. Η "Αρσακειάς" ήταν "Αρσακειάς".

Ο Γκιζίκης από το πρωί τις 21ης Ιουλίου έκανε τηλφωνικές επαφές με πολιτικούς "εντός και εκτός Ελλάδος"

Στις 22.00, της 21ης Ιουλίου 1974, η αμερικανική Πρεσβεία πρεσβεία αναζητούσε τον Ανδρουτσόπουλο και τον Κυπραίο για να τους ενημερώσει για την εκεχειρία που συμφώνησαν με τους Τούρκους αλλά δεν τους έβρισκαν.

Το νέο πραξικόπημα είχε επικρατήσει. Ο Ανδρουτσόπουλος και ο Κυπραίος ήσαν ήδη στα σπίτια τους. 

Υπουργός Εξωτερικών ο πράκτωρ Αραπάκης.  

Ο πράκτωρ Αραπάκης ,  συμφώνησε με τους Αμερικανούς για έναρξη της εκεχειρίας , χωρίς να συμφωνήσει  στην τοπική ώρα και χωρίς να περιλάβει την διακοπή της μεταφοράς ενισχύσεων και χωρίς να προβλέψει μηχανισμό επιτήρησής της εκεχειρίας. 

Στην Κύπρο, το πρωί της 23 Ιουλίου 1974 το Γ.Ε.Ε.Φ. έστειλε στη περιοχή του Ανατολικού Πενταδακτύλου τον Διοικητή Πυροβολικού Γ.Ε.Ε.Φ. Συνταγματάρχη Γεώργιο Πούλλο για να εκτιμήσει την κατάσταση.

 Ο Σχης Πούλλος στη πορεία του προς τη θέση Ασιεντρούσα στη διάβαση του Μπέλλα-Παΐς που ήταν ταγμένη η 181 Μ.Π.Π. πέρασε από το Σταθμό Διοικήσεως του 361 Τ.Π., και συνάντησε τον Διοικητή του τάγματος Αντισυνταγματάρχη Χάντζο Δημήτριο.

Ο Α/νχης Χάντζος αφού ενημέρωσε το Σ/χη Πούλλο για τη κατάσταση του σύστησε να διατάξει την άμεση και χωρίς χρονοτριβή υποχώρηση της 181 Μ.Π.Π. σε ασφαλέστερη θέση για να αποφευχθεί η προσβολή και καταστροφή της από τις Τούρκικες δυνάμεις Ο Σ/χης Πούλλος πήγε στο σταθμό διοίκησης της 181 Μ.Π.Π. και συνάντησε τον Διοικητή της Μοίρας Α/νχη (ΠΒ) Καλπουρτζή Στυλιανό ο οποίος του ζήτησε να διατάξει την αναδίπλωση της Μοίρας εξηγώντας του, τους κινδύνους.

Ο Πούλλος αρνήθηκε λέγοντας ότι « το Πυροβολικό ουδέποτε υποχωρεί και ότι αν χρειαστεί, « οι πυροβολητές της 181 Μ.Π.Π. θα πέσετε μέχρι το τελευταίο όπως οι πυροβολητές του Κοσκινά στη Πτολεμαίδα το 1912 » .

Μετά την αποχώρηση του Σχη Πούλλου και περί την 12:00 παρατηρήθηκε κίνηση Τουρκικού τάγματος πεζικού και Τ/Κ καταδρομέων προς τη διασταύρωση του δρόμου προς Συγχαρί και Κάτω Δίκωμο και οι ανδρες της Μοίρας δέχτηκαν πυρά από τις Τούρκικες Δυνάμεις.

Η διαφυγή της Μοίρας προς Συγχαρί ήταν πλέον αδύνατη.

Η κατάληψη της διασταύρωσης και του μόνου δρομολογίου διαφυγής είχε ήδη ολοκληρωθεί. 

Το πρωί της 23ης Ιουλίου, ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγός Γρηγόριος Μπονάνος και οι αρχηγοί του Στρατού, αντιστράτηγος Ανδρέας Γαλατσάνος, Ναυτικού, αντιναύαρχος Πέτρος Αραπάκης και Αεροπορίας, αντιπτέραρχος Αλέξανδρος Παπανικολάου, σε σύσκεψη με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στρατηγό Φαίδωνα Γκιζίκη αποφάσισαν  να παραδώσουν την εξουσία στους πολιτικούς και να καλέσουν τον Καραμανλή. Αυτά δηλαδή που είχαν συμφωνηθεί στις 21 Ιουλίου.

Στη συνέχεια, ο Γκιζίκης, κάλεσε τον ταξίαρχο Ιωαννίδη και του ανακοίνωσε την απόφαση της ηγεσίας του στρατεύματος.

Στη σύσκεψη, ο Γκιζίκης, ως επικεφαλής του Κράτους, είπε ότι «η κυβέρνησις πρέπει να παραδώσει την εξουσία σε πολιτικούς», ζήτησε από τους πολιτικούς να σχηματίσουν κυβέρνηση και εξέφρασε την ευχή να αναλάβουν στρατιωτικοί τα υπουργεία Εθνικής Αμύνης και Δημοσίας Τάξεως.

 Ο Μαύρος του απάντησε «ασφαλώς αστειεύεσθε, κύριε πρόεδρε»,  

 ο Γκιζίκης είπε «το ανακαλώ» και η συζήτηση κατέληξε ότι θα σχημάτιζαν κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας η ΕΡΕ και η Ένωση Κέντρου, με τον Κανελλόπουλο πρωθυπουργό και τον Μαύρο αντιπρόεδρο και υπουργό εξωτερικών.

Φεύγοντας , ο Μαύρος, ζήτησε από τον Γκιζίκη να καλέσει στο πολιτικό γραφείο τον πρέσβη της Αμερικής Τάσκα και τον πρέσβη της Γερμανίας διά να διευκολύνουν τις επαφές με τους αρχηγούς των κρατών. 

Πήγαν στο σπίτι του Κανελλόπουλου και ενώ συζητούσαν τον κατάλογο των υπουργών , ο Αβέρωφ, τους ενημέρωσε ότι ο Γκιζίκης συμφώνησε στη λύση Κίσινγκερ.

 Θα ερχόταν ο Καραμανλής.

Πολιτική αλλαγή και στην Κύπρο όπου ανέλαβε ο Κληρίδης ενώ οι Τούρκοι δεν τηρούσαν την εκεχειρία

 

Το βράδυ της μεταπολίτευσης.  

Φωνάζοντας «απόψε μη μας πουλήσετε» 

Περίπου στις 12.00, στην Αθήνα, ένας συνταγματάρχης, ο οποίος ήταν διευθυντής του γραφείου του κ. Γκιζίκη , κάλεσε τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο και τον Γεώργιο Μαύρο. Μετα πήρε τηλέφωνο και τους άλλους Πωλητικούς με τους οποίους είχε μιλήσει ο Γκιζίκης.

Στις 12.30 ήταν στην Βουλή και ο Κανελλόπουλου και ο Μαύρος.

 Εκείνο το απόγευμα, της 23ης Ιουλίου 1974, πριν 50 χρόνια, το θυμάμαι σαν τώρα. Ήταν Τρίτη. Διάβαζα για τις εισαγωγικές αλλά ήμουν «κρεμασμένος» στο ραδιόφωνο για να μάθω από την Ντώυτσε ΒέλΒέλε για νέα από την Κύπρο . 

Κατά την μία τηλεφώνησα σε έναν φίλο που τον είχα γνωρίσει στην Κατάληψη της Νομικής για να συναντηθούμε στο Κέντρο το απόγευμα. Η μητέρα ήταν του συγγενής του Κανελλόπουλου. Από εκείνον έμαθα ότι φώναξαν τον Κανελλόπουλο και δώσαμε ραντεβού μπροστά στη Βουλή.

 Μετά, βγήκε από το ΕΙΡ η είδηση για τη σύσκεψη. 

Στις 2 μετά το μεσημέρι, κλήθηκαν σε σύσκεψη από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας οι αρχηγοί των δύο μεγαλυτέρων κομμάτων Παναγιώτης Κανελλόπουλος της ΕΡΕ και Γεώργιος Μαύρος της «Ενώσεως Κέντρου», καθώς και οι Ευάγγελος Αβέρωφ, Σπύρος Μαρκεζίνης, Γεώργιος Αθανασιάδης-Νόβας, Στέφανος Στεφανόπουλος, Πέτρος Γαρουφαλλιάς και Ξενοφών Ζολώτας.

Πήρα το λεωφορείο από την Αγία Παρασκευή και κατέβηκα στην Ακαδημία. 

Έφτασα στο φυλάκιο στην είσοδο της Βουλής κατά τις 15,00. Ήσαν περίπου 50 άτομα και καθόλου αστυνομία.

 Όλοι άγνωστοι μεταξύ μας.

 Τον φίλο μου δεν τον βρήκα.

 Σιγά- Σιγά ερχόντουσαν και άλλοι.

 Βγήκαν οι πολιτικοί. Χειροκροτήσαμε Κανελλόπουλο και Μαύρο.  

Στις 1600 στην Κύπρο υποτίθεται ότι τέθηκε σε εφαρμογή η εκεχειρία. 

Η εγκλωβισμένη 181 Μ.Π.Π. μαζί με την 191 Π.Ο.Π. και την  32 Μ.Κ μετά την κήρυξη της εκεχειρίας στις 1600,  διατάχθηκε από τη Διοίκηση Πυροβολικού να κινηθεί προς Συγχαρί,  Με την προσέγγιση της φάλαγγας της 181 ΜΠΠ, στη διασταύρωση προς Κάτω Δίκωμο η Μοίρα προσβλήθηκε από τα Τούρκικα τμήματα που είχαν στο μεταξύ οργανώσει ενέδρα με πυκνά πυρά πεζικού και κυρίως με βλήματα όλμων με αποτέλεσμα η Μοίρα να ακινητοποιηθεί και να καταστραφεί και μεγάλος αριθμός Αξιωματικών και στρατιωτών να σφαγιαστούν. Μαρτυρίες αναφέρουν την υπεράνθρωπη προσπάθεια που κατέβαλε τις κρίσιμες εκείνες ώρες ο ήρωας Διοικητής της Μοίρα Αντισυνταγματάρχης Καλμπουρτζής Στυλιανός  βάλλοντας μόνος από προωθημένη θέση για να καλύψει την ασφαλή αποχώρηση των «παιδιών» του.  Η Μοίρα είχε 37 Αγνοούμενους μεταξύ των οποίων και ο Διοικητής της Αντισυνταγματάρχης (ΠΒ) Καλμπουρτζής Στυλιανός.

Στο φυλάκιο της Βουλής ,περιμέναμε την επιστροφή του Μαύρου και του Κανελλόπουλου, που θα έκαναν την κυβέρνηση. Δεν περιμέναμε τον Καραμανλή. 

Γύρω στις 19.00 ,θα είμαστε περίπου 500, πέρασε το πρώτο αυτοκίνητο. Δεν θυμάμαι ποιος ήταν. Αλλά τον Γιουχάραμε. ΟΥΟΥΟΥΟΥ!!!!

 Γιουχάραμε  τον Γαρουφαλιά, τον Νόβα, τον Στεφανόπουλο, και τον Μαρκεζίνη . Γιουχάραμε και τον Ζολώτα. Λίγο πριν τις οκτώ πέρασε πρώτος ο Μαύρος και μετα ο Κανελλόπουλος. 

Στον Μαύρο και τον Κανελλόπουλο φωνάξαμε το σύνθημα, «απόψε μη μας πουλήσετε» .

Φαντάζομαι τώρα, ότι εκεί μαζί μας ήταν και αριστεροί και εκείνοι θα το πρωτοφώναξαν.

 Εμένα μου άρεσε γιατί ήταν κατά της «συναλλαγής». 

Που να φανταζόμουνα ότι η συναλλαγή είχε γίνει ένα χρόνο πριν. Ήμουν μόνο 19 ετών, Δεν γεννήθηκα σοφός. Γηράσκω αεί διδασκόμενος. 

Στις 8 το βράδυ , επαναλήφθηκε η σύσκεψη με τους πολιτικούς αρχηγούς και επικυρώθηκε η απόφαση για την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. 

Ο Μαύρος ως υπουργός εξωτερικών αλλά και ο Κανελλόπουλος μιλήσαν με τον Κίσινγκερ. 

Ο Μαύρος, ακολουθώντας την γραμμή Γκιζίκη είπε στον Κίσινγκερ ότι, εφόσον οι Τούρκοι δεν τηρούν την ανακωχή «είναι ενδεχομένο να υποχρεωθούμε να κάνουμε επίθεση εις τον Έβρον». Ο Κίσινγκερ απάντησε: «Για όνομα του Θεού, μην το κάμετε αυτό. Θα πάρω τώρα τον Ετζεβίτ και θα σας τηλεφωνήσω σε πέντε λεπτά». Μετά πέντε λεπτά πήρε τηλέφωνο και είπε ότι «οι Τούρκοι δεν θα κάνουν τίποτε». Και πράγματι δεν έκαναν στις 23 Ιουλίου, αλλά στις 15 Αυγούστου. 

 Μετά τις 2200 , ήρθαν μπροστά στη Βουλή και οι Καραμανλικοί κρατώντας την «Βραδινή», της οποίας ο Αθανασιάδης έβγαλε έκτακτο φύλλο. Χιλιάδες πλέον. 

Περίμεναν τον Καραμανλή. Εγώ όχι.

 Κατά τα Μεσάνυχτα, πήρα το δρόμο για την Αγία Παρασκευή. 

Γύρισα στο σπίτι με τα Πόδια.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΤΖΑΡΑΣ