Η εξαήμερη μάχη της Αράχωβας έληξε με σφαγή των Τούρκων. Την 24η Νοεμβρίου με το Ιουλιανό, (5 Δεκεμβρίου με το καθολικό ημερολόγιο) σημειώθηκε μεγάλη χιονόπτωση .
Οι Τούρκοι, βλέποντας ότι οι άνδρες του Καραϊσκάκη είχαν αποσυρθεί στα σπίτια της Αράχωβας, επιχείρησαν έξοδο προς το δρόμο που οδηγούσε προς τη Μονή Ιερουσαλήμ. Οι Έλληνες δεν αντελήφθησαν έγκαιρα τη φυγή και όταν έγινε αντιληπτή καταδίωξαν τους Τούρκους με τα γιαταγάνια διότι λόγω του χιονιού η πυρίτιδα ήταν νοτισμένη και τα πυροβόλα όπλα είχαν καταστεί άχρηστα .
Η καταδίωξη άρχισε δύο ώρες προ της δύσης του ηλίου και συνεχίστηκε μέχρι τα μεσάνυχτα.
Ο Καραϊσκάκης, μη ακούγοντας πυροβολισμούς, αρχικά νόμισε ότι οι Τούρκοι διέφυγαν.
Οι φονευθέντες Τούρκοι εκείνη την ημέρα ήταν περίπου 600 ενώ πολλοί συνελήφθησαν.
Από αυτούς ο Καραϊσκάκης μπόρεσε να διασώσει παρά μόνο 50 καθώς οι υπόλοιποι πέθαναν από τα κρυοπαγήματα και τις κακουχίες.
Οι δύο αρχηγοί του τουρκικού στρατοπέδου επίσης φονεύθηκαν και οι Έλληνες στρατιώτες έφεραν τα κεφάλια τους στον Καραϊσκάκη, που είχε υποσχεθεί μεγάλη αμοιβή σε όποιον συνελάμβανε τους δύο τουρκαλβανούς ζωντανούς.
300 τουρκικά κεφάλια, μεταξύ τους και αυτά του Μουσταμπέη και του Κεχαγιαμπέη, στήθηκαν ως τρόπαιο στην θέση Πλόβαρμα σε απόδοση δικαιοσύνης για την σφαγή του Μεσολογγίου.
Ο Καραϊσκάκης απέδωσε την νίκη του στην βοήθεια του Αϊ-Γιώργη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου