17/3/22

17 Μαρτίου 1959. Ο Διγενής στην Αθήνα


          
Τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ, ο Διγενής επέστρεψε θριαμβευτικά στην Αθήνα. Ο Γρίβας αναχώρησε από τη Κύπρο για την Αθήνα, βάσει όρου των συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου. Οι Άγγλοι δεν του επέτρεψαν να αποχαιρετίσει τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ, ούτε και προσκυνήσει στα φυλακισμένα μνήματα των παλληκαριών του.
Οι Αθηναίοι που πληροφορηθήκαν την άφιξη του Διγενή, αργά το μεσημέρι της 17ης Μαρτίου από τα παραρτήματα των εφημερίδων και το ραδιόφωνο. ξεχύθηκαν στους δρόμους,στην λεωφόρο Συγγρού, στην Πύλη του Ανδριανού και στην Πλατεία Συντάγματος μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη. Στο Ελληνικό, τον περίμεναν η σύζυγος του, η Κική Γρίβα με τον πατέρα της και συγγενείς. Λίγο αργότερα, έφθασαν ο Αρχιεπίσκοπος Θεόκλητος οι υπουργοί Αβέρωφ, Tσάτσος και Θέμελης οι πολιτικοί αρχηγοί Γεώργιος Παπανδρέου και Θεόδωρος Τουρκοβασίλης ο δήμαρχος Αθηναίων Παυσανίας Κατσώτας οι αρχηγοί ΓΕΣ και ΓΕΑ Σειραδάκης και Μαργαρίτης, κλπ Στις 14.25 τρία «Ντακότα» διέγραψαν κύκλους στον αττικό ουρανό. Και κατόπιν προσγειώθηκαν. Στο αεροδρόμιο απλώθηκε σιγή. Όλα τα μάτια στράφηκαν προς την πόρτα της «Ντακότα», ενώ η σύζυγος του και οι επίσημοι είχαν πλησιάσει προς το αεροπλάνο. Στην έξοδο του αεροσκάφους εμφανίσθηκε ο θρυλικός Διγενής. Φορούσε το χακί. Ένα μπερέ με κεντημένα τα αρχικά της ΕΟΚΑ. Από τους ώμους του κρεμόταν χιαστή η θήκη με τα κιάλια, το περίστροφο και μια μπαλάσκα με σφαίρες. Ένα μυριόστομο ΖΗΤΩ τον υποδέχθηκε.
 Ο Γρίβας πήδηξε στην γη και έπεσε στην αγκαλιά της γυναίκας του, που έκλαιγε με λυγμούς Εκείνος με δυσκολία συγκρατούσε τα δάκρυα του, και την κράτησε στοργικά από τους ώμους. Η μπάντα παιάνιζε εμβατήρια, και το απόσπασμα των σμηνιτών παρουσίαζε όπλα.
Ο Διγενής, επιθεώρησε το παρατεταγμένο απόσπασμα, και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Θεόκλητος και ο δήμαρχος Κατσώτας τον προσεφώνησαν και ο Αρχιεπίσκοπος Θεόκλητος τον στεφάνωσε με χρυσό στεφάνι. Ύστερα απάντησε ο αρχηγός της ΕΟΚΑ. Εξέφρασε την λύπη του, γιατί ο Άγγλος δυνάστης δεν του επέτρεψε να γονατίσει στους τάφους των ηρώων του αγώνος, ως προσκυνητής του μεγαλείου της θυσίας των. Κατόπιν, έβγαλε από την τσέπη του λίγο χώμα από την Κύπρο, «χώμα βιωμένο με το αίμα» αυτών που έγραψαν τα νέα Αρκάδια, τις νέες Θερμοπύλες τα νέα Δερβενάκια» και το έδωσε στον δήμαρχο Κατσώτα λεγοντας: - Φυλάξατε το . Είναι ο δεσμός της Κύπρου, με την μητέρα Ελλάδα.. Επιβιβάσθηκε στην ανοιχτή «Κάντιλλακ» μαζί με την σύζυγο του, τον αντιστράτηγο Παπαρρόδου και τους παλαιούς συνεργάτες του συνταγματάρχες 'Ομηρο Παπαδόπουλο και Μ. Ασημακόπουλο. Η κάθοδος στην Αθήνα ήταν μια ανεπανάληπτη υποδοχή εθνικού ήρωος.

 
Η Βουλή των Ελλήνων, στις 20 Μαρτίου 1959, προήγαγε ομόφωνα τον Γεώργιο Γρίβα από αντισυνταγματάρχη σε αντιστράτηγο, του απένειμε ειδική σύνταξη, καθώς επίσης και τον τιμητικό τίτλο του "Αξίου Τέκνου της Πατρίδος", τίτλο που απονεμήθηκε πριν απο αυτόν στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Βρε Χατζαρα τα παιδιά στην Κύπρο δεν βοηθούν σε τίποτα. Καταδικασαν τον Βλαδίμηρο που θέλει να βοηθήσει την Ανθρωπότητα εκτός από την χώρα του. Καταδικασαν έναν άνθρωπο που θέλει να εξαλείψει την "αυτοκρατορία" της πουστιας και της στοάς, μια "αυτοκρατορία" που κατέστρεψε την δική τους πατρίδα, την Κύπρο. Τι συμπεραίνεις από όλα αυτά; Δηλαδή εμείς να αγωνιζόμαστε και αυτοί να μας ακυρώνουν;Είναι αυτή ενιαία γραμμή του Ελληνισμού; Οι Αθεατοι έχουν σκάσει στα γέλια. Δηλαδή έλεος.