Η Μικρασιατική Προδοσία

ΤΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ ΧΑΤΖΑΡΑ 

Η λεγόμενη Μικρασιατική καταστροφή δεν ήταν ένα στρατιωτικό «ατύχημα». Το «ατύχημα» ήταν μια περιγραφή που είχε συμφωνηθεί με τους Άγγλους και διατυπώθηκε το πρωτον από τον Αγγλικό Τύπο. 

Η λεγόμενη «Μικρασιατική Καταστροφή» ηταν προϊον προδοσίας από τα Πάνω.

 Ο Βασιλιάς, η κυβέρνηση, (Γούναρης, Στράτος, Θεοτόκης, Μπαλτατζής, Πρωτοπαπαδάκης) ο Στεργιάδης, π αρχηγός του Επιτελείου Εξαδάκτυλος, ο αρχηγός της Στρατιάς Χατζηανέστης, και οι Διοικητές του Πρώτου και του δευτέρου Σώματος Τρικούπης και Διγενής συμφώνησαν από Κοινού με τον Κεμάλ και τους Αγγλους να εκκενώσουν την Μικρα Ασία και να παραδώσουν την Σμύρνη έχοντας ως φύλλο Συκής το ....Ατύχημα.

 Είχαν συμφωνήσει να αποδώσουν το ατύχημα στην «κάμψη ηθικού» των Στρατιωτών και στην επιχείρηση αυτή η Αγγλία πρσέλαβε δια του Ρακόσκι το ΚΚΕ που έκανε αντιπολεμική προπαγάνδα 

 Η στρατιωτική λύση του Ανατολικού Ζητήματος αποφασίστηκε στο Λονδίνο. Και έγινε «ταχεία εκκένωση» με το προκάλυμμα της στρατιωτικής ήττας.

 Κανένας Στρατός στην παγκόσμια Ιστορία δεν έχει προελάσει 450 χιλιόμετρα σε 26 ημέρες. Μόνο ο Κεμάλ. 

Όλα, είχαν συμφωνηθεί με τους Τούρκους στην ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ. Από τις 3 Μαΐου 1922. 

 Το πρώτο βήμα για την υλοποίησης της συμφωνίας για ταχεία εκκένωση έγινε με την αντικατάσταση του Αρχιστράτηγου Παπούλα από τον Χατζηανέστη. 

Το δεύτερο βήμα έγινε με τον διορισμό από τον Χατζηανέστη ως διοικητή του Α Σώματος Στρατού του Νικόλαου Τρικούπη,και του Κίμωνα Διγενή ως διοικητή του Β Σώματος Στρατού στις 28 Ιουνίου/11 Ιουλίου 1922. 44 ημέρες πριν από την επίθεση του Κεμάλ. Αυτοί ο δυο, μαζί με τον Δημαρά, διέλυσαν την Στρατιά. Και ουδέποτε τιμωρήθηκαν. Τους κάλυψε η Στοά. 

Ο προδότης Τρικούπης πέθανε το 1957 και ο Κίμων Διγενής το 1945. Ο Χατζηανέστης εκτελέστηκε το 1922 μαζί με τον Προδότη Θεοτόκη που ήταν ο Υπουργός Αμύνης και τους άλλους μασόνους προδότες. Έδωσαν την ζωή τους για τον ΜΕΓΑΛΟ ΣΚΟΠΟ. 

Η κατάρρευση του Μετώπου επιτευχθηκε με την εντολή υποχώρησης που εδωσε ο Τρικούπης στις 1Ο το πρωί της 14ης/27ης Αυγούστου 1922. Η διαταγή στάλθηκε στο ύψωμα Τσιγκιλτέπε (1310) που παρά τις συνεχείς επιθέσεις των Τούρκων την 13/26η Αυγούστου της αυγή της 14/27ης, και στην συνέχεια στις 10 πμ της14/27 δεν είχε καταληφθεί και μάλιστα λόγω της αποτυχίας αυτοκτόνησε ο Μέραρχος Ρεσάτ Μπέης. 

Το ύψωμα 1310 δεν καταλήφθηκε. Το εγκαταλκείψαμε με την διαταγή του τρικούπη κατά το Μεσημέρι. 

Ο Τρικούπης μόλις έδωσε την διαταγή ‘έκλεισε το Κέντρο επικοινωνιών και φόρτωσε τονμ Ασύρματο στο τραίνο. Εντελώς ξαφνικά βρέθηκαν μαζί του ο Διγενής και ο Δημαράς των οποίων τα Στρατηγεία πρησκόντουσαν αρκετά χιλιόμετρα από το Αφιόν.

 Ο Φράγκου που συνέχιζέ να μάχεται με την πρωτη Μεραρχία δεν έμαθε ποτέ την διαταγή του Τρικούπη και εξέδωσε δική του διαταγή σύμπτηξης στις 14.30 της 14ης Αυγούστου και τον ακολούθησαν η 4η Μεραρχία και η η 7η Μεραρχία.

 Ακόμα και σήμερα, 102 χρόνια μετά, για πολύ συγκεκριμένους λόγους θα βρείτε πληθώρα εσφαλμένων «πληροφοριών» που συσκοτίζουν την πραγματικότητα. 

Θα βρείτε πολλούς «σεσημασμένους» ψεύτες να γράφουν ότι ο Κεμάλ εξαπέλυσε την Επίθεση του ανήμερα της Παναγίας. 

Είναι οι ίδιοι επαγγελματίες ψεύτες που γράφουν ότι ο μασόνος λαδέμπορας ίδρυσε την Φιλική Εταιρεία, στις 14 Σεπτεμβρίου 1814. Χρησιμοποιούν τις σημαδιακές ημερομηνίες για επικοινωνιακό αντιπερισπασμό, ώστε ο βλάκας αντί για τον ήλιο να κοιτάζει το δάχτυλό του. 

 Οι ίδιοι λένε ότι ο Τρικούπης αιχμαλωτίστηκε ενώ έψαχνε να βρει Τούρκους να παραδοθεί.

 Η προπαρασκευή του τουρκικού πυροβολικού στο μέτωπο της «Εξέχουσας» του Αφιόν Καραχισάρ, άρχισε στις 05.00 της 13ης/26ης Αυγούστου 1922 και στόχος ήταν οι θέσεις που υπεράσπιζαν η πρώτη Μεραρχία του Υποστράτηγου Αθανάσιου Φράγκου και η τετάρτη Μεραρχία του Υποστράτηγου Δημήτριου Δημαρά. Διοικητής του Σώματος Στρατού ήταν ο Προδότης Νικόλαος Τρικούπης. 

 Οι άνδρες της 1ης και της 4ης Μεραρχίας δεν εγκατέλειψαν τις θέσεις τους. Για παράδειγμα το Ι/35 Τάγμα της 4ης Μεραρχίας με διοικητή τον Ταγματάρχη Αναστάσιο Τζώκα, δεν εκάμφθη και κυριολεκτικά «εξαερώθηκε» αμυνόμενο επί του Καλετζίκ.

 Ο Μέραρχος Δημαράς εκάμφθη και εγκατέλειψε τους άνδρες του.