30η Οκτωβρίου 1940. Τρίτη ημέρα του Πολέμου. Η ημερήσια διαταγή του Κατσιμήτρου. Ο ενθουσιασμός των εφέδρων. Οι Ιταλοί βομβάρδισαν την Πάτρα και την Ναυπακτο, Ομιλία Νικολούδη από το Ραδιόφωνο. Ο Παπάγος στο πολεμικό ανακοινωθέν έλεγε ψευδώς ότι όλα εξελίσσοντο σύμφωνα με το σχέδιο του

Οι Νέοι Λεωνίδες, ο Κατσιμήτρος και ο Βραχνός, με τους 300 τους, έγραψαν το ΕΠΟΣ του 40, και είπαν ΟΧΙ στην ηττοπάθεια των αργυρώνητων των Αθηνών και στον Κολωνακιώτη Παπάγο της Ψωρο- Αλίτ.

Η ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΑΤΑΓΗ ΤΟΥ ΚΑΤΣΙΜΗΤΡΟΥ

Στις 30 Οκτωβρίου 1940, την τρίτη ημέρα του Πολέμου, ο Υποστράτηγος Χαράλαμπος Γ. Κατσιμήτρος, ο διοικητής  της 8ης Μεραρχίας εξέδωσε την ακόλουθη ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΑΤΑΓΗ. 

 ΕΠΙΤΕΛ. ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΙΙΙ. ΓΡΑΦ. ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ. Αριθ. Πρωτ. 30904 ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΑΤΑΓΗ 

 «Λήξαντος του προκαλυπτικού αγώνος, από σήμερον η Μεραρχία κατέχει την ωργανωμενην τοποθεσίαν δι' όλων των δυνάμεών της. Επί της τοποθεσίας ταύτης θα δοθή ο αποφασιστικός αγών προς τον εχθρόν. 

 Ο αγών θα διεξαχθή μετά πείσματος και επιμονής ακαταβλήτου.

 Άμυνα καρτερά επί των θέσεών μας μέχρις εσχάτων.

 Ουδεμία ιδέα εις ουδένα να υπάρχη περί υποχωρήσεως. Μέχρι τούδε τα προκαλυπτικά τμήματα συνεπτύσσοντο συμφώνως τω σχεδίω Υποχωρητικού Ελιγμού. Ήδη πάντες, από του Στρατηγού Διοικητού της Μεραρχίας μέχρι και του τελευταίου στρατιώτου, θα αγωνισθώμεν επί των θέσεών μας.

 Και εν ανάγκη θα πέσωμεν όλοι υπερασπιζόμενοι αυτά...» 

 «Μαχόμεθα εναντίον εχθρού υπούλου και ανάνδρου όστις άνευ ουδεμιάς αφορμής μας επετέθη αιφνιδιαστικώς ίνα μας υποδουλώσει. 

Μαχόμεθα δια τας εστίας μας και τας οικογενείας μας και δια την ελευθερίαν μας. Αξιωματικοί και Οπλίται, κρατήσατε σταθερώς και αποφασιστικώς τας θέσεις και έχετε πάντοτε το βλέμμα προς τα εμπρός, διότι εντός ολίγου θα αναλάβωμεν αντεπίθεσιν ίνα εκδιώξωμεν τον εχθρόν εκ του πατρίου εδάφους το οποίον εμόλυνεν δια της παρουσίας του... Εγγύς είναι η ημέρα καθ' ήν ο άνανδρος και δειλός εχθρός θα ριφθεί εις την θάλασσαν. Κρατήστε ισχυρώς τας θέσεις και τούτο θα πραγματοποιηθεί συντόμως.

 Η παρούσα να κοινοποιηθεί εις άπαντας τους υφ' υμάς Αξιωματικούς και οπλίτας».

Ο Κατσιμήτρος με την Κάλυψη του Μεταξά, ο οποίος του είχε αναθέσει την διοίκηση της 8ης Μεραρχίας έλεγε στους Αξιωματικούς και τους Οπλίτες της Μεραρχίας οτι, "Ουδεμία σκέψη να υπάρχει σε κανέναν περί υποχωρήσεως", όπως προέβλεπε το σχέδιο του Διαγγελέα.

Ο θρασύδειλος και άκαπνος διαγγελέας Παπάγος, από την Μεγάλη Βρετανία «συμβούλευσε» , τον Κατσιμήτρο να διατάξει εκείνος την υποχώρηση, διότι, στις μάχες της 28ης και 29ης Οκτωβρίου, στον τομέα της Πίνδου, το απόσπασμα Δαβάκη δεν μπόρεσε ν’ αναχαιτίσει την επίθεση της Μεραρχίας «Τζούλια», και είχε δημιουργηθεί ρήγμα, στην κοιλάδα του Αώου, στο πλευρό του θεάτρου επιχειρήσεων Ηπείρου, και τα ιταλικά τμήματα έφθαναν ως τη Σαμαρίνα, το Δίστρατο και τη Βωβούσα.

Αυτά το σχέδιο ΙΒβ δεν τα προέβλεπε. 

 Ο Παπάγος από τη Μεγάλη Βρετανία με προσωπική διαταγή προς τον διοικητή της VIII Μεραρχίας, που διαβίβασε ο συνταγματάρχης Κορώζης, έλεγε τα ακόλουθα:

 «Να έχετε πάντοτε υπόψη σας ότι η αποστολή της Μεραρχίας είναι η κάλυψη του θεάτρου της Δυτ. Μακεδονίας από την γενική κατεύθυνση Ιωάννινα-Ζυγός και η απόφραξη των δρομολογίων από την Ήπειρο προς Αιτωλοακαρνανία (…)… Ο κίνδυνος εχθρικής απειλής από της περιοχής Πρεβέζης υφίσταται και δέον να εξασφαλίσετε… τα νώτα σας….. Οι Προσπάθειές σας για την διεκδίκηση εθνικού εδάφους στην Ήπειρο, δεν πρέπει να σας οδηγήσουν στην φθορά των μέσων, έτσι ώστε να κάνουν προβληματική την εκπλήρωση της πιο πάνω αποστολής». 

 Η διαταγή Παπάγου υλοποιούσε το «Επιτελικό» (Παπαγικού) σχεδίο», που, «δεν ανέμενε παρά της VIII Μεραρχίας νίκας…αλλά ανέμενε εκ ταύτης να σώσει την τιμήν των ελληνικών όπλων. 

 Για τον Παπάγο «Η απώλεια του εθνικού εδάφους δεν θα είχε τόση σημασία, όση θα είχε η αποκοπή δυνάμεων Ηπείρου και Δ. Μακεδονίας από των προς Θεσσαλία και Αιτωλοακαρνανία συγκοινωνιών». 

 Το καθήκον της VIII Μεραρχίας για τον Παπάγο, δεν ήταν η υπεράσπιση της Ηπείρου, αλλά η εξασφάλιση των διαβάσεων!

 Και εγκατέλειπε τους ορεινούς όγκους της Ηπείρου, της Πίνδου για να καλυφθεί «όπισθεν των ποταμίσκων», του Αράχθου και του Αλιάκμονος, ακολουθώντας το "γαλλικό δόγμα" της μάχης στις όχθες των ποταμών. 

 Απέναντι στην ηττοπάθεια των αργυρώνητων των Αθηνών και του θρασύδειλου και άκαπνου και πραξικοπηματία Παπάγου, ο υποστράτηγος Χαράλαμπος Γ. Κατσιμήτρος είπε το δικό του ΟΧΙ και στους Ιταλούς και στον Παπάγο και έριξε το σύνθημα , «Θα τους ρίξουμε στη Θάλασσα». 

 Το επιτελείο του Κατσιμήτρου το αποτελούσαν : Ο διοικητής πυροβολικού της Μεραρχίας συνταγματάρχης Π. Μαυρογιάννης, ο άνθρωπος που επιμελήθηκε την οργάνωση του εδάφους στη ζώνη ευθύνης της μεραρχίας. Ο διοικητής της III ανεξάρτητης Ταξιαρχίας Πεζικού Συνταγματάρχης Πεζικού Δημήτριος Γιατζής, Αρχηγός Πεζικού Μεραρχίας ήταν συνταγματάρχης Γεώργιος Ντρες, Διοικητής 4ου Συντάγματος Πεζικού, ήταν ο συνταγματάρχης Κ. Παπαδόπουλος, ο διοικητής του 40ου Συντάγματος Ευζώνων συνταγματάρχης Θρασύβουλος Τσακαλώτος, ο διοικητής του 42 Συντάγματος Ευζώνων Συνταγματάρχης Ιπποκράτης Παπαδημητρόπουλος. 

 Το παραλικαό μέτωπο της Θεσπρωτίας το είχε αναλάβει ο Παπαγικός υποστράτηγος Λιούμπας , που εγκατέλειψε τη θέση του προ του εχθρού, ακολουθώντας τις εντολές του Παπάγου, και άφησε ακάλυπτο το πλευρό του Κατσιμήτρου. 

 Ο Λιούμπας άλλωστε παραδόθηκε αμαχητί στους Γερμανούς στην Θεσσαλονίκη ως διοικητής της 19ης Μηχανοκίνητης Μεραρχίας.

Ο ΒΡΑΧΝΟΣ

Στις 30 Οκτωβρίου, τα ξημερώματα, έφτασε πεζοπορώντας στο Επταχώρι, ο έτερος Λεωνίδας, ο διοικητής της Ι Μεραρχίας, Βασίλειος Βραχνός και ανέλαβε τη διοίκηση του μετώπου στην Πίνδο. Ο Βραχνός βρήκε τα ελληνικά τμήματα σε διάλυση. Έδωσε διαταγή να επισκευαστεί η γέφυρα του Επταχωρίου, η οποία είχε ανατιναχτεί με διαταγή του Δαβάκη, να εγκατασταθεί εκεί φρουρά και να συλλαμβάνει τους φυγάδες. Διέταξε να ανασυγκροτήσουν τα τμήματά τους οι Κ. Δαβάκης και Αθ. Πανταζής και να συσταθεί Στρατονομία. 

 Ζήτησε επίσης να αποσταλεί δικαστικός σύμβουλος για να λειτουργήσει στρατοδικείο και διέταξε την εκτέλεση όσων εγκατέλειπαν τις θέσεις τους προ του εχθρού. Αμέσως το κλίμα διάλυσης άλλαξε και επανήλθε πειθαρχία και τάξη στο απόσπασμα Πίνδου .

 Σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της 30ης Οκτωβρίου, ο Βραχνός ανακοίνωσε την απόφασή του για αντεπίθεση εναντίον της ιταλικής Μεραρχίας Τζούλια, η οποία ήδη είχε εισχωρήσει αρκετά μέσα στην οροσειρά της Πίνδου παρακάμπτοντας το Επταχώρι και την ελληνική γραμμή άμυνας, για να ανακόψει τις γραμμές ανεφοδιασμού των Ιταλών. Αυτή ήταν η πρώτη ελληνική διαταγή για επιθετική ενέργεια. 

Στο μέτωπο, στις 30 Οκτωβρίου, έγιναν οι πρώτες αερομαχίες του Ελληνοϊταλικού Πολέμου . Δύο Henschel του 3/2 Ανεξάρτητου Σμήνους Στρατιωτικής Συνεργασίας, ενώ εκτελούσαν αναγνωριστικές πτήσεις πάνω από το μέτωπο, δέχθηκαν επίθεση από πέντε Fiat CR.42. Τα ιταλικά πυρά διέτρησαν τον κινητήρα του ενός Henschel και πλήγωσαν θανάσιμα τον παρατηρητή Ανθυποσμηναγό Ευάγγελο Γιάνναρη, ο οποίος ήταν ο πρώτος νεκρός της πολεμικής αεροπορίας το 1940 . Ο χειριστής Αρχισμηνίας Τσάντας, ελαφρά τραυματισμένος, πραγματοποίησε αναγκαστική προσγείωση ΒΑ της Καστοριάς. Στη συνέχεια οι Ιταλοί καταδίωξαν το δεύτερο Henschel Ηs 126, το οποίο, δεν κατόρθωσε να επιστρέψει στη βάση του. 

 Ο χειριστής Ανθυποσμηναγός Λάζαρος Παπαμιχαήλ και ο πυροβολητής Σμηνίας Γεμενετζής Κων/νος έπεσαν μαχόμενοι.

Οκτώ Ιταλικά αεροσκάφη βομβάρδισαν ξανά την Πάτρα χωρίς νεκρούς. καταστράφηκαν σπίτια.Οι νεκροί από τους βομβαρσιμούς της πρώτης ημέρας ξεπέρασαν του 100 και οι ταυματίες τους 250. Πολλά θύματα ήσαν παιδιά. Τρία αεροπλάνα βομβάρδισαν και την Ναύπακτο. Σκοτώθηκε μια γυναίκα και καταστράφηκαν σπίτια και  ενα Δημοτικό Σχολείο. 

Το βράδυ της 30ης Οκτωβρίου, ο Ι. Μεταξάς κάλεσε στο Γενικό Στρατηγείο στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία» τους εκδότες και τους αρχισυντάκτες των εφημερίδων και ζήτησε τη στήριξη τους. Για την ομιλία του εκεί, δεν έγραψε ποτέ κανείς . Ούτε ο αρμόδιος υπουργός, ο Νικολούδης. 

Το κείμενο που εμφάνισε η Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού, το 1960, είναι 100% πλαστό και χαλκευμένο, και φτιάχτηκε για να υποστηρίξει την αποδοχή του Βρετανικού Εκστρατευτικού Σώματος από τον Γεώργιο και τον Παπάγο. 

Προσοχή, Προσοχή!!!! 

 Το κείμενο της δήθεν (πατριωτικής) «Ομιλίας Μεταξά» προς τους Διευθυντές των Αθηναϊκών εφημερίδων, είναι Πρωταπριλιάτικο. Το έγραψαν στην ΚΥΠ . 

Όσοι την επικαλούνται σήμερα είναι ρουφιάνοι και χαφιέδες. 

 Τα επίσημα διπλωματικά έγγραφα αποκαλύπτουν την πλαστότητα του έγγραφου που κατασκεύασαν η ΚΥΠ με την Ιντέλιζενς Σέρβις που και το εμφάνισαν το 1960 ως δήθεν ομιλία Μεταξά προς τους διευθυντές των εφημερίδων.

 Ο Έλληνας πρέσβης στη Σόφια, Παναγιώτης Πιπινέλης με οδηγίες του Μεταξά επισκέφτηκε στις 28 Οκτωβρίου τον Βούλγαρο υπουργό εξωτερικών Ιβάν Ποπόφ ο οποίος αφού ενημερώθηκε για τις ελληνικές απόψεις «εξέφρασε την λύπη του για την επέκταση του πολέμου στα Βαλκάνια» και τόνισε στον Πιπινέλη ότι , 

«η πολιτική της Βουλγαρίας είναι γνωστή και ότι παραμένει αμετάβλητος». Ο Ποπόφ είπε στον Πιπινέλη ότι οι πληροφορίες του ως προς τις διαθέσεις της Γερμανίας ήταν ότι , «η Γερμανία δεν επιθυμούσε διατάραξη της ειρήνης στα Βαλκάνια».

 Ο πρωθυπουργός Μπόγκνταν Φίλοφ συνεκάλεσε έκτακτη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου τη νύκτα της 28ης Οκτωβρίου όπως τόνισε ο Πιπινέλης «η Διάταξη του βουλγάρικου στρατού επί των συνόρων δεν προδίδει επιθετικάς προθέσεις διά το εγγύς μέλλον». Και ο Πιπινέλης τόνισε προς τον Μεταξά: 

«Πάντα επομένως επιτρέπουν όπως συναχθή ότι Βουλγαρία δεν θέλει επί του παρόντος ενεργήση τι καθ' ημών, αναμένουσα έκβασιν επιχειρήσεων Γερμανίας».

 Ο Έλληνας πρέσβης στο Βελιγράδι Ρωσσέτης, επισκέφτηκε τον Γιουγκοσλάβο υπουργό εξωτερικών Τσίντσαρ-Μάρκοβιτς που του είπε ότι «η Βουλγαρία θα παραμείνει ουδέτερη, μετά από γερμανική διαταγή». Ο Γιουγκοσλάβος υπουργός εξωτερικών είπε στον Ρωσσέτη ότι η Τουρκία δεν θα τολμήσει να κινηθεί φοβούμενη τα Σοβιέτ» . Ο Γιουγκοσλάβος Υπουργός Εξωτερικών κατόπιν της συνομιλίας του μετά του Πρεσβευτή της Γερμανίας είπε στον Ρωσσέτη ότι «η Γερμανία προσπαθεί να επιτύχει τερματισμό ελληνοϊταλικής ρήξεως». Ο Ρωσέττης είχε και συνομιλία μετά του Πρεσβευτού της Γερμανίας, στον προθάλαμο του γραφείου του κ. Τσίντσαρ-Μάρκοβιτς και ανέφερε στον Μεταξά ότι «Καθ' όλην την συνομιλία διέκρινα αίσθημα συμπαθείας συνομιλητού μου έναντι Ελλάδος». Ο Γερμανός είπε στον Ρωσσέτη ότι «κατά τον σημερινό αγώνα υπάρξεως μεταξύ Άξονος και Αγγλίας, τα υφιστάμενα μικρά κράτη δεν δύνανται ληφθώσιν ύπ' όψιν, έφ' όσον ταύτα παρεμβαίνουν ως εμπόδια».

 Επομένως,  ο Μεταξάς είχε πληροφορηθεί από τον Πιπινέλη και τον Ρωσσέτη ότι «η Γερμανία προσπαθεί να επιτύχει τερματισμό ελληνοϊταλικής ρήξεως», ότι «η Βουλγαρία θα παραμείνει ουδέτερη, μετά από γερμανική διαταγή», ότι «η Γερμανία δεν επιθυμούσε διατάραξη της ειρήνης στα Βαλκάνια», ότι, «η Βουλγαρία δεν θέλει επί του παρόντος ενεργήση τι καθ' ημών, αναμένουσα έκβαση επιχειρήσεων Γερμανίας», και οτι η  Γερμανία έδωσε τότε εντολή στην Βουλγαρία να μην κινηθεί υπέρ της Ιταλίας και κατά της Ελλάδος. 

 Επομένως, ο Μεταξάς δεν θα μπορούσε δυο μέρες μετά να έλεγε στους διευθυντές των Αθηναϊκών εφημερίδων «μας εδόθη να καταλάβωμεν ότι τούτο συνίστατο εις μερικάς ικανοποιήσεις προς την Ιταλίαν δυτικώς μέχρι Πρεβέζης, ίσως και προς την Βουλγαρίαν ανατολικώς μέχρι Δεδεαγάτς» . ‘

Άλλωστε, τις παραχωρήσεις «προς την Ιταλίαν δυτικώς μέχρι Πρεβέζης», τις εκανε το σχέδιο ΙΒβ. 

 Το άλλο σενάριο, της Ελλάδος εις τη Κρήτη και τα νησιά, ήταν σενάριο της εποχής Κορυζή, μετα την δολοφονία του Μεταξά ο οποίος δεν θα μπορούσε να ομιλεί για αυτό, και να λέει, «θα προέκυπτε μία ακόμη Ελλάς, η Ελλάς την οποίαν δεν θα παρέλειπον να δημιουργήσουν, φυσικά με την επίκλησιν του δημοκρατισμού, οι δημοκρατικοί Έλληνες υπό την κάλυψιν του βρετανικού Στόλου εις τα νήσους, Κρήτην και εις τας άλλας. 

Η τρίτη αυτή Ελλάς, η «Δημοκρατική» θα είχε με το μέρος της όχι μόνον την πρόθυμον υποστήριξιν της Αγγλίας εις την οποίαν θα έδιδε το δικαίωμα να καλύψη τας νήσους μας, καλυπτομένη και η ιδία εις την Βόρειον Αφρικήν, αλλά θα είχε με το μέρος της και το Εθνικόν δίκαιον». 

 Αυτά θα μπορούσε να τα λέει ο Αριστομένης Μητσοτάκης που έκανε το Κίνημα του 1938 στα Χανιά μαζί με το ΚΚΕ.

 Ο ΕΑΜικός γάμος των «αριστερών» Βενιζελικών και των κομμουνιστών ευλογήθηκε και χρηματοδοτήθηκε από τη SOE. Άλλωστε ο Πλουμπίδης, ο Τσιριμώκος και ο Σαράφης ανήκαν στο δίκτυο Μπάλφουρ. 

Σε αυτό το πλαίσιο των υπονομευτικών ενεργειών, η SoE, πριν εκδηλωθεί η επίθεση των Γερμανών και πριν δολοφονηθεί ο Μεταξάς, έστειλε στην Κρήτη πράκτορά της, με την κωδική ονομασία «ΣΦΙΞ», για να συναντήσει το Στρατηγό Μάντακα, για να του προτείνει την ηγεσία «Κινήματος του Κρητικού λαού», εναντίον της δικτατορίας Μεταξά, αν το καθεστώς του, αρνιόταν να αντισταθεί στην επικείμενη επίθεση του Άξονα. 

 Το σενάριο της SOE περί της «Δημοκρατικής Ελλάδος» στην Κρήτη και τα Νησιά, αλλά  ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ το επανεμφάνισαν οι πράκτορες των Άγγλων το 1960 με την πλαστή ομιλία Μεταξά προς τους ιδιοκτήτες και αρχισυντάκτες του Αθηναϊκού Τύπου στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία», στις 30 Οκτωβρίου 1940. 

 Το δήθεν οφ δε ρέκορντ μπρίφινγκ του Μεταξά που το συνέταξε το τμήμα προπαγάνδας της Intelligence Service, ώστε να δολοφονήσουν για δεύτερη φορά τον Μεταξά, και είναι απολύτως πλαστό. Άλλωστε, δεν υπάρχει καμία ταύτιση με το ημερολόγιο του, ούτε με τη Note verbale της 18ης Ιανουαρίου 1941, ενώ τόσο πολιτικά όσο και λογικά ήταν αδύνατο να ανακοινώνει ο Μεταξάς τον Οκτώβριο του 1940 τα γεγονότα του Απριλίου του 1941. 

 Πολιτικά το περιεχόμενο του πλαστού εγγράφου συμπίπτει με τα συνθήματα της Intelligence Service κατά το «αντιφασιστικό πραξικόπημα» που έκανε η SoE στο Βελιγράδι στις 27 Μαρτίου 1941, για την χρηματοδότηση του οποίου η SOE δαπάνησε 500.000 χρυσές λίρες .

Όπως οργανώθηκε το πραξικόπημα και η πολιτική μεταβολή στο Βελιγράδι έτσι σχεδιαζόταν και στην Αθήνα . 

 Η Διακοίνωση του Ι. Μεταξά προς την Βρετανική Κυβέρνηση 18 Ιανουαρίου 1941 ανέφερε: 

 «Είμεθα αποφασισμένοι να αντιμετωπίσωμεν καθ’ οιονδήποτε τρόπον και με οιασδήποτε θυσίας ενδεχομένην γερμανικήν επίθεσιν, αλλ’ ουδόλως επιθυμούμεν να την παροκαλέσωμεν, εκτός εάν η Μεγάλη Βρετανία θα ηδύνατο να μας παράσχη εις Μακεδονίαν την απαιτουμένην βοήθειαν. Εξεθέσαμεν δια μακρών εις τον στρατηγόν Ουέιβελ ποια θα έπρεπε να είναι η έκτασις της βοηθείας αυτής.

 Η προσφερομένη βοήθεια (24 πυροβόλα εκστρατείας, 12 βαρέα πυροβόλα, περί τα 40 αντιαεροπορικά πυροβόλα, 24 αντιαρματικά πυροβόλα και 65 άρματα μεσαία και ελαφρά) είναι απολύτως ανεπαρκής, ασχέτως και της πλήρους απουσίας δυνάμεων πεζικού. Συνεπώς, ενώ η μεταφορά της δυνάμεως ταύτης εις Μακεδονίαν θα απετέλει πρόκλησιν, η οποία θα επέφερε την άμεσον επίθεσιν εναντίον μας των Γερμανών και πιθανώς και των Βουλγάρων, η ανεπάρκεια της δυνάμεως αυτής θα καθίστα ασφαλή την αποτυχίαν της αντιστάσεώς μας. Επί πλέον, μας εδηλώθη κατηγορηματικώς ότι η Γιουγκοσλαυϊα, διατεθειμένη σήμερον να αμυνθή κατά ενδεχομένης διαβάσεως του γερμανικού στρατού δια του εδάφους της, θα απέσυρε την διαβεβαίωσιν ταύτην εις περίπτωσιν γερμανικής επιθέσεως προκαλουμένης υπό της αποστολής βρετανικών στρατευμάτων εις Μακεδονίαν…».

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΤΖΑΡΑΣ