Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 1941. 104 ημέρα του Ελληνο-Ιταλικού πολέμου. Ο Προδότης εστεμμένος Τενεκές και ο Διαγγελέας θείος του έλειπαν από την Αθήνα, ώστε ο Πάλερετ να ζητήσει να δει «κατεπειγόντως» τον Κοριζή για να του δείξει το πλαστό νον-πέϊπερ του Μεταξά για να τον βάλουν στο «κόλπο» της πρόσκλησης των Αγγλικών Στρατευμάτων την οποία απέκρουε ο Μεταξάς. Η 8η Φεβρουαρίου συνδέει τις δολοφονίες Μεταξά -Κοριζή που ήσαν Δίδυμες. και η Προδοσία του Εστεμμένου Τενεκέ και του Διαγγελέα θείο του.

Η είδηση της  8ης Φεβρουαρίου ήταν η Ιταλική καταστρπφή στην Αφρική. Οι Ιταλοί βομβάρδισαν την Πρέβεζα.

 Το Γενικό Αρχηγείο των Ενόπλων Δυνάμεων στις 8 Φεβρουαρίου 1941 στο Ανακοινωθέν No. 246 ανέφερε: «Στις 5 και 6 έλαβε χώρα μια πολύ σκληρή μάχη στα νότια της Βεγγάζης, κατά τη διάρκεια της οποίας οι απώλειές μας ήταν σοβαρές και εκείνες του εχθρού, σε άνδρες και εξοπλισμό, όχι λιγότερο σοβαρές. Το βράδυ της 6ης, ο εχθρός κατέλαβε τη Βεγγάζη, η οποία εκκαθαρίστηκε από τα στρατεύματά μας για να γλιτώσει τον άμαχο, εθνικό και γηγενή πληθυσμό. Στο ελληνικό μέτωπο, μια εχθρική επίθεση αποκρούστηκε στον τομέα της 11ης Στρατιάς, προκαλώντας μεγάλες απώλειες στον εχθρό. Κατά τη διάρκεια αυτής της δράσης το 13ο Σύνταγμα Πεζικού διακρίθηκε ιδιαίτερα. Ένας από τους αεροπορικούς σχηματισμούς μας βομβάρδισε στρατιωτικούς στόχους στην Πρέβεζα».

  

Η "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"  ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΤΟ ΠΡΩΙ ΤΗΣ 8ης ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΜΕ ΚΥΡΙΟ ΘΕΜΑ ΤΗΝ (ΔΗΘΕΝ)ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΤΕΝΕΚΕ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ, ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΙ. 

ΣΤΗΝ ΚΟΖΑΝΗ , Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΗΓΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑΓΟ ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΙΠΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Μια ημέρα μετά την παράδοση της ιταλικής 10ης Στρατιάς στην       Β, Αφρική, στις 8 Φεβρουαρίου 1941, και ενώ ο Εστεμμένος Τενεκές βρισκόντουσαν ,"κάπου στο Μέτωπο", (στην Κοζάνη) , ο Άγγλος πρεσβευτής Πάλερετ , επισκέφτηκε τον Αλέξανδρο Κοριζή και του παρουσίασε ένα πλαστό και ΑΝΥΠΟΓΡΑΦΟ,  (ΔΑΚΤΥΛΟΓΡΑΦΗΜΕΝΟ), «σημείωμα Μεταξά», το οποίο το είχε συντάξει η SoE,  και με το οποίο ο Μεταξάς δεχόταν την άφιξη του αγγλικού Στρατού στην Ελλάδα την επομένη της εισόδου των γερμανών στην Βουλγαρία.

 Στις 7 Φεβρουαρίου 1941, έληξε η μάχη της Κυρηναϊκής, με την παράδοση και των τελευταίων από τους 130.000 άνδρες της ιταλικής 10ης Στρατιάς. 

 Στις 8 Φεβρουαρίου, επισκέφθηκε τον Αλέξανδρο Κορυζή στο γραφείο του ο Άγγλος Πρέσβης Μάιλκλ Πάλερετ και τον ρώτησε εάν παρέμενε ισχυρά η δήλωση του Μεταξά της 18ης Ιανουαρίου, ότι «η μεταφορά αγγλικών στρατιωτικών δυνάμεων εις την Μακεδονίαν, θα γινόταν όταν τα γερμανικά στρατεύματα θα εισήρχοντο εις την Βουλγαρία». 

Ο (έκπληκτος) Κοριζής που δεν γνώριζε καμία τέτοια «δέσμευση» , ζήτησε από τον Πάλερετ να του δώσει χρόνο για να συμβουλευτεί τους «φακέλους». 

 Στην πραγματικότητα, ο Κορυζής ρώτησε τον Υψηλό Τενεκέ , οταν εκείνος επέστρεψε στην Αθήνα , και ο οποίος του επιβεβαίωσε την «δέσμευση», η οποία όμως δεν υπήρχε στα χαρτιά του πρωθυπουργού , αλλά μόνο στο αντίγραφο του Πάλερετ, 

και επειδή «δεν υπήρχε» , αυτή η δέσμευση οι Άγγλοι και ο βασιλιάς, «έβγαλαν από τη Μέση» τον Μεταξά, και εκτέλεσαν τον Κοριζή που γνώριζε και την πλαστότητα του «νον πέιπερ» που του παρουσίασε ο Πάλερετ και την προδοσία του Εστεμμένου Τενεκέ.

Ο Πάλερετ επέστρεψε στις 9 το βράδυ της 8ης Φεβρουαρίου ,στο γραφείο του πρωθυπουργού και ο Κοριζής του απάντησε σύμφωνα με τις οδηγίες του Βασιλιά ότι η (ανύπαρκτη) ρητή συμφωνία , που «έγινε τόσο πρόσφατα», παραμένει ισχυρά, και του έδωσε και μια «νότα». 

 Κατόπιν τούτου, ο Τσώρτσιλ, την επομένη 9η Φεβρουαρίου, διάταξε την προετοιμασία για την αποστολή στην Ελλάδα από την Αίγυπτο, μιας «Δύναμης». 

 Το βαλκανικό μέτωπο του Τσώρτσιλ είχε ανοίξει. 

 Το βράδυ, της 8ης Φεβρουαρίου ο Κοριζής, για δική του διασφάλιση, συνέταξε ένα σημείωμα προς τον βασιλιά, στο οποία περίεγραφε τα γεγονότα αλλά προσέθετε τις «γνωστές» θέσεις του «αείμνηστου Μεταξά», ότι η δύναμη που θα αποστελλόταν θα έπρεπε να είναι ισχυρή, ώστε να έχει αποτρεπτικό ρόλο και να μην είναι απλά η αιτία που θα προκαλέσει σίγουρα την εισβολή. 

Το σημείωμα έχει ως ακολούθως: 

 «Επισκεφθείς με σήμερον την 12:30 μεσ. ο Πρεσβευτής της Αγγλίας επανήλθεν επί συνομιλίας ήν έσχε μετ’ αυτού, ο αείμνηστος Μεταξάς την 17η Ιανουαρίου, ε.ε εν σχέσει προς ενδεχομένην επίθεσιν των Γερμανών εναντίον της Ελλάδος διά της Μακεδονίας. Μοί έθεσε δέ το ερώτημα εάν η γενομένη προς αυτόν δήλωσις, καθ’ ην ή μεταφορά αγγλικών στρατιωτικών δυνάμεων εις τήν Μακεδονίαν θά ελάμβανε χώραν όταν γερμανικά στρατεύματα διαβαίνοντα τον Δούναβιν ή τά σύνορα της Δοβρουτσάς θά εισήρχοντο εις τήν Βουλγαρίαν, παρέμενεν ισχυρά. Παρακάλεσα τον ΙΙρεσβευτήν της Αγγλίας όπως επανέλθη τήν εσπέραν ίνα τω απαντήσω , καθόσον τήν στιγμήν εκείνην δεν είχον ύπ' όψει όλόκληρον τον σχετικόν φάκελον. Δεχθείς τον Σερ Μάικλ Πάλερετ την 9 μμ τω ενεχείρισα το συνημμένον σημείωμα δι ου εδήλουν ότι εθεώρουν έν ισχύι την γενομένην τόσον προσφάτως και τόσον ρητήν συμφωνίαν. Επέστησα όμως συγχρόνως τήν προσοχήν της βρετανικής κυβερνήσεως επί της ανάγκης ή άποσταλησομένη στρατιωτική βοήθεια ειναι σοβαρά, δια να αποβή δυνατή ή αποτελεσματική άμυνα της Ελλάδος. »., διότι η πρόωρος αποστολή ανεπαρκών βρεταννικών δυνάμεων εις Ελλάδα ενώ δέν θά ήδύνατο να αποτρέψη την είσβολήν, ενείχε τον κίνδυνον να θεωρηθη ως πρόκλησις και νά προκαλέσει τήν επίθεσιν, ήτις θα απέβαινεν αποτελεσματική λόγω της ανεπαρκείας των αμυντικών δυνάμεων. Λόγω της σοβαρότητος του ζητήματος έκρινα αναγκαίον όπως συν τη άνακοινώσει του δοθέντος σημειώματος εις τον έν Λονδίνω Πρεσβευτήν μας δοθώσιν αύτω οδηγίαι προς ανάπτυξιν και υποστήριξιν των ημετέρων ως άνωτέρω απόψεων παρά τω Υπουργώ των Εξωτερικών της Μεγάλης Βρεταννίας ». 

 Η «Νότα» που έδωσε ο Κορυζής στον Πάλερετ έλεγε:

«Επιμένουμε στην σταθερή απόφασή μας να αντισταθούμε με κάθε κόστος στη γερμανική επίθεση. Έχοντας συνδέσει τις τύχες μας της με την Μεγάλη Βρετανία, και έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στον μεγάλο της σύμμαχο , η Ελλάδα θα συνεχίσει να πολεμά στο πλευρό του μέχρι την τελική νίκη. Επαναλαμβάνουμε τη δήλωση που έκανε στις 18 Ιανουαρίου ο τελευτήσας Πρόεδρος Μεταξάς, ότι η αποστολή βρετανικής δύναμης στη Μακεδονία, θα πραγματοποιηθεί μόνο εφόσον τα γερμανικά στρατεύματα, διασχίζοντας το Δούναβη ή τα σύνορα της Δοβρουτσάς περάσουν στη Βουλγαρία . Μένει να καθαρισθεί η σύνθεση της βρετανικής δύναμης που θα σταλεί στη Μακεδονία ώστε κατά την κρίση της κυβέρνησης της Α.Μ να είναι σε θέση να αντισταθεί αποτελεσματικά ενάντια στον επιτιθέμενο μαζί με τις ασθενείς διαθέσιμες δυνάμεις στο Μακεδονικό Μέτωπο. Οι βρετανικές δυνάμεις που θα αποσταλούν θα πρέπει να είναι επαρκής για να σταματήσουν τη γερμανική επίθεση και να ενθαρρύνουν τη Γιουγκοσλαβία και τη Τουρκίας να συμμετάσχουν στον αγώνα. Γιατί είναι βέβαιο ότι η πρόωρη αποστολή ανεπαρκών δυνάμεων θα θεωρηθεί από τη Γερμανία ως πρόκληση και θα οδηγήσει σε άμεση εκδήλωση της γερμανικής επίθεσης εναντίον της Ελλάδας, αποκλείοντας εν προκειμένω, ακόμη και την αμυδρή ελπίδα ότι αυτή η επίθεση θα μπορούσε να αποφευχθεί. Τα εκτεθέντα παραπάνω έχουν προορισμό μόνο να δώσουν την ευκαιρία στην κυβέρνηση της Α.Υ να εξετάσει σοβαρά το ζήτημα από την άποψη αυτή, και δεν αφορούν στις υποχρεώσεις που ανελήφθησαν από εμάς Σύμφωνα με το υπόμνημα της 18 Ιανουαρίου 1941 Η βασιλική κυβέρνηση θα ήθελα να πληροφορηθεί τις απόψεις της κυβέρνησης της Αυτού Μεγαλειότητας.». 

Στις 8 Φεβρουαρίου η Ελληνική Πρεβεία στο Λονδίνο διαβίβασε στο Υπουργείο εξωτερικών την ακόλουθη ενημέρωση τω Άγγλων για τις επαφές του αμερικανού κατασκόπου Ντόνοβαν στην Τουρκία.

Και η Αθήνα ενημέρωσε το Λονδίνο για  το ακόλουθο τηλεγράφημα του Ελληνα στρατιωτικού ακολούθιου στο Βερολίνο

Το Ρώυτερ μετέδιδε ότι η Τουρκία ήταν έτοιμη να μπεί στον Πόλεμο, στο πλευρό της Αγγλίας.........

Ο Κοριζής μετα την συνάντηση με τον Πάλερετ υπέγραψε τον Νόμο για τις Συντάξεις των θυμάτων Πολέμου που είχε ανακοινώσει ο Μεταξάς

Ο Διαγγελέας μετά την επιστροφή του από την Κοζάνη υπέγραψε το ολιγόλογο Πολεμικό Ανακοινωθέν Νο 105.