Και ο Παπάγος ήταν άνωθεν προστατευόμενος. Και δεν έμεινε στην Αθήνα. Τον άφησαν. Δεν τον πήραν μαζί. Και ο Τσουδερός του είπε να υποβάλει την παραίτηση του.
Και, ο Παπάγος, εν γνώσει του, άφησε ακάλυπτη την κοιλάδα του Στρυμόνα από όπου πέρασαν οι Γερμανοί και πήγαν στη Θεσσαλονίκη.
Ο τενεκές, χρυσός δεν γίνεται. Ούτε η Στοά μπορεί να το κάνει.
Α! Και η δήθεν ομιλία Μεταξά που χάλκευσε το ΓΕΣ το 1960 είναι εντελώς πλαστή. Mην την επικαλείστε.
2/11/15
Δεν κουναει φυλλο
Γράφω για την Ιστορία διότι εις την πολιτική και την οικονομία δεν κουνάει... φύλλο.
Yπάρχει και το ΕΠΟΣ των αργυρώνητων του 1940
του Σπύρου Χατζάρα
Στις τελευταίες ώρες της ελληνικής «Πομπηίας», ενώ στην Αθήνα είχε καταρρεύσει το σύμπαν, και είχε εκτελεστεί από τον Διακο ο Κορυζής , που υποστήριξε την ανακωχή, και ο Γεώργιος είχε αναθέσει την εντολή στον Κοτζιά, η επιστολή του μητροπολίτη Ιωαννίνων Σπυρίδωνα, του αντιστράτηγου Δεμέστιχα και του υποστράτηγου Γ. Μπάκου προς τον Τσολάκογλου με την οποία τον καλούσαν, ως αρχαιότερο, να παρακάμψει τον Πιτσίκα και τον Παπάγο και να αναλάβει τη διοίκηση της στρατιάς, για να ζητήσει ανακωχή, τόνιζε:
«Δεν πρέπει να ανεχθώμεν να μας προδίδουν οι εν Αθήναις ανάλγητοι και αργυρώνητοι ούτε πρέπει να ανεχθώμεν το αίσχος να μας διοική ο ανόητος Κοτζιάς και να κανονίζη την τύχην της Πατρίδος και των σφαγιαζομένων τέκνων της».
Την επομένη, στην Αθήνα κυκλοφόρησε η προκήρυξη του Ανδρέα Κονδάκη στην οποία μεταξύ άλλων αναφερόταν: «...Οι συμμορίται της βλεδυράς 4ης Αυγούστου, εν γνώσει του αναποφεύκτου της εθνικής συμφοράς, έθεσαν εν κινδύνω αυτήν την ύπαρξιν της Ελληνικής φυλής, δολίως παρασύραντες εκ νέου την πτωχήν Ελλάδα με το μέρος των πλουτοκρατών και του Διεθνούς Εβραιομασσωνισμού... Ο δε ξένος προς την Ελληνικήν ψυχήν πρώην Βασιλεύς Γεώργιος Β’, τον οποίον δι’ εξαπατήσεως του λαού εγκατέστησεν εν Ελλάδι η διεθνής πλουτοκρατία, όστις ήθελε να παριστάνη τον Λεωνίδαν των Θερμοπυλών, αυτός εδραπέτευσε διά νυκτός εξ Αθηνών πριν ακόμη ο κίνδυνος εμφανισθή καν εις Θερμοπύλας...».
Οι συμμορίτες της βλεδυράς 4ης Αυγούστου και οι προδότες αργυρώνητοι των Αθηνων, είναι σαφείς πολιτικές θέσεις των στρατηγών και του μητροπολίτη. Όλοι είχαν καταλάβει τον ρόλο του Βασιλιά και της πονηράς Αλβιώνος.
Απόλυτα χαρακτηριστικό είναι το σχόλιο του Εντυ Μάγιερς προς το Συμμαχικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής. «Οι βασιλόφρονες δεν έχουν καμιά πολιτική δύναμη στη χώρα κι οι αρχηγοί τους μισούνται από τον Ελληνικό λαό. Ο στρατηγός Παπάγος δεν έχει καμιά επιρροή στον Ελληνικό στρατό και θεωρείται γελοίο υποκείμενο».
Οι αργυρώνυτοι και οι προδότες προσπαθούν ακόμα να δικαιώσουν την θυσία των Ελλήνων προς όφελος του «διεθνούς Εβραιομασσωνισμού» και εμφανίζουν το «γελοίο υποκείμενο», τον Παπάγο, ως «στρατάρχη» και αρχηγό της Νίκης. Αυτοί οι υπερασπιστές των αργυρώνητων προσπαθούν να βάλουν των Μεταξά και τον Παπάγο στο ίδιο τσουβάλι και λενε ότι «ο Ιωάννης Μεταξάς και ο Αλέξανδρος Παπάγος είχαν πολλούς αντιπάλους όσο ζούσαν».
Το πόσο μαζί ησαν φάινεται από το ημερολόγιο του Μεταξά όπου έγραφε: « Και μέσα εις όλα αυτά ο Παπάγος και το περιβάλλον του εδημιούργησαν το αποτακτικόν...».
Οι ενδιαφερόμενοι «διαμαρτύρονται» διότι οι επικρίσεις εκπορεύονται από την «άκρως αμφιλεγόμενη έκθεση του αντιστράτηγου Δημ. Καθηνιώτη που εκπονήθηκε με εντολή της δασολογικής κυβέρνησης Τσολάκογλου».
Ο Τσολάκογλου ανέθεσε σε μια τριμελή επιτροπή Αντιστρατήγων με πρόεδρο τον Δημ. Καθηνιώτη για να συντάξει μια έκθεση για τα ‘όσα έγιαναν πριν και μετά την ελληνοιταλική σύγκρουση και για να εντοπιστούν οι ευθύνες σε όλα τα επίπεδα. Η επιτροπή αυτή εργάστηκε για δυο περίπου χρόνια και συνέταξε ένα κείμενο 2.000 σελίδων. Η «έκθεση Καθενιώτη» συντάχθηκε ενώ ακόμη ήταν νωπά τα γεγονότα, και βασιζόταν στις καταθέσεις των διοικητών των μεγάλων μονάδων, οι οποίοι ζούσαν την εποχή εκείνη και στα έγγραφα στρατιωτικά ντοκουμέντα της εποχής, που τότε δεν είχαν ακόμα «πειραχτεί». Το βασικό συμπέρασμά της είναι κατηγορηματικό .
Η Ελλάδα ήταν απροετοίμαστη για τον πόλεμο και η ανώτατη ηγεσία του στρατεύματος ήταν ανίκανη και ο αρχιστράτηγος Αλ. Παπάγος διακατεχόταν από ηττοπάθεια.
Και η έκθεση Καθηνιώτη επεσήμανε ότι οι «αργυρώνητοι των Αθηνών» σκόρπισαν τα 400 εκ. για τα οχυρά ενώ για την οχύρωση της Ηπείρου ο Κατσιμήτρος και ο Μαυρογιάννης «έσκαβαν το χώμα με τα νύχια των», διαθέτοντες μόνον δύο εκατομμύρια, ενώ δεν έπιασε καθόλου το ζήτημα των «προμηθειών» των αργυρώνητων για τις «αγορές» αεροσκαφών, «τρίτης κατηγορίας».
Και ο Παπάγος, εν γνώσει του, άφησε ακάλυπτη την κοιλάδα του Στρυμόνα από όπου πέρασαν οι Γερμανοί και πήγαν στη Θεσσαλονίκη.
Τα ξημερώματα της 3ης Απριλίου 1941, στον μεθοριακό σιδηροδρομικό σταθμό του Νέου Καυκάσου, συναντήθηκαν ο Παπάγος και ο διοικητής του Βρετανικού Εκστρατευτικού Σώματος Αντιστράτηγος Ουίλσον με τον επικεφαλής του Α΄ Κλάδου του Γιουγκοσλαβικού Γενικού Επιτελείου στρατηγό Ραντιβόιε Γιάνκοβιτς. Ο Γιάνκοβιτς ζήτησε οι Βρετανοί να καταλάβουν θέσεις μεταξύ των Ελλήνων και των Γιουγκοσλάβων κοντά στη λίμνη Δοϊράνης και να καλύψουν την κοιλάδα του Στρυμόνα, διότι οι Γιουγκοσλάβοι δεν προλάβαιναν να επιστρατευθούν.
Ο Παπάγος επομένως ήξερε το κενό και δεν το κάλυψε. Αντίθετα ο Βασιλιάς επέβαλε στον Παπάγο την απομάκρυνση των τριών μεραρχιών που ήταν η εφεδρεία των Οχυρών, και τη μεταφορά τους στο Βέρμιο, εξασφαλίζοντας την περικύκλωση και των Οχυρών και της Στρατιάς της Ηπείρου.
Για να υπάρχουν ελπίδες άμυνας το αγγλικό εκστρατευτικό Σώμα μαζί με το γιουγκοσλαβικό 5ο Σώμα θα έπρεπε να οργανωθούν αμυντικά στις κοιλάδες του Αξιού, και του Στρούμιτσα, ώστε να ανακοπεί η δίοδος των γερμανικών αρμάτων προς τη Θεσσαλονίκη, και οι τρείς ελληνικές μεραρχίες να παραμείνουν στον Νέστο.
Αλλά είπαμε ο στόχος τους δεν ήταν η επιτυχής άμυνα, απέναντι στους Γερμανούς.
Στις τελευταίες ώρες της ελληνικής «Πομπηίας», ενώ στην Αθήνα είχε καταρρεύσει το σύμπαν, και είχε εκτελεστεί από τον Διακο ο Κορυζής , που υποστήριξε την ανακωχή, και ο Γεώργιος είχε αναθέσει την εντολή στον Κοτζιά, η επιστολή του μητροπολίτη Ιωαννίνων Σπυρίδωνα, του αντιστράτηγου Δεμέστιχα και του υποστράτηγου Γ. Μπάκου προς τον Τσολάκογλου με την οποία τον καλούσαν, ως αρχαιότερο, να παρακάμψει τον Πιτσίκα και τον Παπάγο και να αναλάβει τη διοίκηση της στρατιάς, για να ζητήσει ανακωχή, τόνιζε:
«Δεν πρέπει να ανεχθώμεν να μας προδίδουν οι εν Αθήναις ανάλγητοι και αργυρώνητοι ούτε πρέπει να ανεχθώμεν το αίσχος να μας διοική ο ανόητος Κοτζιάς και να κανονίζη την τύχην της Πατρίδος και των σφαγιαζομένων τέκνων της».
Την επομένη, στην Αθήνα κυκλοφόρησε η προκήρυξη του Ανδρέα Κονδάκη στην οποία μεταξύ άλλων αναφερόταν: «...Οι συμμορίται της βλεδυράς 4ης Αυγούστου, εν γνώσει του αναποφεύκτου της εθνικής συμφοράς, έθεσαν εν κινδύνω αυτήν την ύπαρξιν της Ελληνικής φυλής, δολίως παρασύραντες εκ νέου την πτωχήν Ελλάδα με το μέρος των πλουτοκρατών και του Διεθνούς Εβραιομασσωνισμού... Ο δε ξένος προς την Ελληνικήν ψυχήν πρώην Βασιλεύς Γεώργιος Β’, τον οποίον δι’ εξαπατήσεως του λαού εγκατέστησεν εν Ελλάδι η διεθνής πλουτοκρατία, όστις ήθελε να παριστάνη τον Λεωνίδαν των Θερμοπυλών, αυτός εδραπέτευσε διά νυκτός εξ Αθηνών πριν ακόμη ο κίνδυνος εμφανισθή καν εις Θερμοπύλας...».
Οι συμμορίτες της βλεδυράς 4ης Αυγούστου και οι προδότες αργυρώνητοι των Αθηνων, είναι σαφείς πολιτικές θέσεις των στρατηγών και του μητροπολίτη. Όλοι είχαν καταλάβει τον ρόλο του Βασιλιά και της πονηράς Αλβιώνος.
Απόλυτα χαρακτηριστικό είναι το σχόλιο του Εντυ Μάγιερς προς το Συμμαχικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής. «Οι βασιλόφρονες δεν έχουν καμιά πολιτική δύναμη στη χώρα κι οι αρχηγοί τους μισούνται από τον Ελληνικό λαό. Ο στρατηγός Παπάγος δεν έχει καμιά επιρροή στον Ελληνικό στρατό και θεωρείται γελοίο υποκείμενο».
Οι αργυρώνυτοι και οι προδότες προσπαθούν ακόμα να δικαιώσουν την θυσία των Ελλήνων προς όφελος του «διεθνούς Εβραιομασσωνισμού» και εμφανίζουν το «γελοίο υποκείμενο», τον Παπάγο, ως «στρατάρχη» και αρχηγό της Νίκης. Αυτοί οι υπερασπιστές των αργυρώνητων προσπαθούν να βάλουν των Μεταξά και τον Παπάγο στο ίδιο τσουβάλι και λενε ότι «ο Ιωάννης Μεταξάς και ο Αλέξανδρος Παπάγος είχαν πολλούς αντιπάλους όσο ζούσαν».
Το πόσο μαζί ησαν φάινεται από το ημερολόγιο του Μεταξά όπου έγραφε: « Και μέσα εις όλα αυτά ο Παπάγος και το περιβάλλον του εδημιούργησαν το αποτακτικόν...».
Οι ενδιαφερόμενοι «διαμαρτύρονται» διότι οι επικρίσεις εκπορεύονται από την «άκρως αμφιλεγόμενη έκθεση του αντιστράτηγου Δημ. Καθηνιώτη που εκπονήθηκε με εντολή της δασολογικής κυβέρνησης Τσολάκογλου».
Ο Τσολάκογλου ανέθεσε σε μια τριμελή επιτροπή Αντιστρατήγων με πρόεδρο τον Δημ. Καθηνιώτη για να συντάξει μια έκθεση για τα ‘όσα έγιαναν πριν και μετά την ελληνοιταλική σύγκρουση και για να εντοπιστούν οι ευθύνες σε όλα τα επίπεδα. Η επιτροπή αυτή εργάστηκε για δυο περίπου χρόνια και συνέταξε ένα κείμενο 2.000 σελίδων. Η «έκθεση Καθενιώτη» συντάχθηκε ενώ ακόμη ήταν νωπά τα γεγονότα, και βασιζόταν στις καταθέσεις των διοικητών των μεγάλων μονάδων, οι οποίοι ζούσαν την εποχή εκείνη και στα έγγραφα στρατιωτικά ντοκουμέντα της εποχής, που τότε δεν είχαν ακόμα «πειραχτεί». Το βασικό συμπέρασμά της είναι κατηγορηματικό .
Η Ελλάδα ήταν απροετοίμαστη για τον πόλεμο και η ανώτατη ηγεσία του στρατεύματος ήταν ανίκανη και ο αρχιστράτηγος Αλ. Παπάγος διακατεχόταν από ηττοπάθεια.
Και η έκθεση Καθηνιώτη επεσήμανε ότι οι «αργυρώνητοι των Αθηνών» σκόρπισαν τα 400 εκ. για τα οχυρά ενώ για την οχύρωση της Ηπείρου ο Κατσιμήτρος και ο Μαυρογιάννης «έσκαβαν το χώμα με τα νύχια των», διαθέτοντες μόνον δύο εκατομμύρια, ενώ δεν έπιασε καθόλου το ζήτημα των «προμηθειών» των αργυρώνητων για τις «αγορές» αεροσκαφών, «τρίτης κατηγορίας».
Και ο Παπάγος, εν γνώσει του, άφησε ακάλυπτη την κοιλάδα του Στρυμόνα από όπου πέρασαν οι Γερμανοί και πήγαν στη Θεσσαλονίκη.
Τα ξημερώματα της 3ης Απριλίου 1941, στον μεθοριακό σιδηροδρομικό σταθμό του Νέου Καυκάσου, συναντήθηκαν ο Παπάγος και ο διοικητής του Βρετανικού Εκστρατευτικού Σώματος Αντιστράτηγος Ουίλσον με τον επικεφαλής του Α΄ Κλάδου του Γιουγκοσλαβικού Γενικού Επιτελείου στρατηγό Ραντιβόιε Γιάνκοβιτς. Ο Γιάνκοβιτς ζήτησε οι Βρετανοί να καταλάβουν θέσεις μεταξύ των Ελλήνων και των Γιουγκοσλάβων κοντά στη λίμνη Δοϊράνης και να καλύψουν την κοιλάδα του Στρυμόνα, διότι οι Γιουγκοσλάβοι δεν προλάβαιναν να επιστρατευθούν.
Ο Παπάγος επομένως ήξερε το κενό και δεν το κάλυψε. Αντίθετα ο Βασιλιάς επέβαλε στον Παπάγο την απομάκρυνση των τριών μεραρχιών που ήταν η εφεδρεία των Οχυρών, και τη μεταφορά τους στο Βέρμιο, εξασφαλίζοντας την περικύκλωση και των Οχυρών και της Στρατιάς της Ηπείρου.
Για να υπάρχουν ελπίδες άμυνας το αγγλικό εκστρατευτικό Σώμα μαζί με το γιουγκοσλαβικό 5ο Σώμα θα έπρεπε να οργανωθούν αμυντικά στις κοιλάδες του Αξιού, και του Στρούμιτσα, ώστε να ανακοπεί η δίοδος των γερμανικών αρμάτων προς τη Θεσσαλονίκη, και οι τρείς ελληνικές μεραρχίες να παραμείνουν στον Νέστο.
Αλλά είπαμε ο στόχος τους δεν ήταν η επιτυχής άμυνα, απέναντι στους Γερμανούς.
Τα φαντάσματα του παρελθόντος
Ο Μαξ Μέρτεν, η Δοξούλα, ο Τάκος και ο «εθνάρχης», διαπλέκονται με το ΚΙΣ και τις αντιπαροχές με τους εργολάβους, που ανοικοδόμησαν τη Θεσσαλονίκη και όχι μόνο. Δεν περίμενα τις αποκαλύψεις από τις ….ΗΠΑ για να γράψω για τον Μαξ Μέρτεν .Το ζήτημα είναι η συνολική διαπλοκή και όχι ο εντυπωσιασμός.
1/11/15
ΑΘΑΝΑΤΟΙ
Παρουσία συγγενών και φίλων τελέστηκαν σήμερα στα κοιμητήρια Ν. Ηρακλείου και Αρτέμιδας Μνημόσυνα για το Γιώργο Φουντούλη και τον Μανώλη Καπελώνη, που δολοφονήθηκαν άνανδρα από τρομοκράτες την 1 Νοεμβρίου 2013.
Οι εκδηλώσεις Μνήμης θα κορυφωθούν σήμερα το απόγευμα στις 19.00 στο σημείο της δολοφονίας, όπου θα παρευρεθούν χιλιάδες Εθνικιστές για να αποδώσουν φόρο Τιμής στους Ήρωες του Εθνικιστικού Κινήματος.
Το χρονολόγιο των γεγονότων της 1ης Νοεμβρίου, που περιλαμβάνει την μάχη της Ισσού και την έναρξη της μάχης στο Καλπάκι το 1940, θα το διαβάσετε στο....
http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2015/11/1.html
Το χρονολόγιο των γεγονότων της 1ης Νοεμβρίου, που περιλαμβάνει την μάχη της Ισσού και την έναρξη της μάχης στο Καλπάκι το 1940, θα το διαβάσετε στο....
http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2015/11/1.html
H Αλήθεια για την Ελληνική Επανάσταση
Η 1η Νοεμβρίου/12η Νοεμβρίου 1800, ήταν μια ημέρα ελληνικού μεγαλείου που οι Ρωμιοί της Κωνσταντινούπολης, μικροί και μεγάλοι, περίμεναν 347 χρόνια.
Οι μύθοι, οι προσευχές, και οι προφητείες γίνονταν πραγματικότητα. «Πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα ΄ναι».
Ειδοποιημένοι έγκαιρα οι Έλληνες, είχαν ξεχυθεί στους δρόμους.
Στις 11 το πρωί ο Κόμης Αντώνιος Καποδίστριας και ο Κόμης Νικόλαος Σιγούρος-Δεσύλας ,έφιπποι, με τη σημαία της Επτανήσου Πολιτείας, του πρώτου Ελεύθερου Ελληνικού Κράτους μετά την ¨Άλωση διέσχιζαν τους δρόμους της Πόλης πηγαίνοντας από τον Τοπχανέ, στο Σεράι, για να πάρουν από τον Βεζίρη, το φιρμάνι για την ίδρυση της Ιονίου Πολιτείας.
Από την Άλωση της Πόλης το 1453, για πρώτη φορά, Έλληνες, διέσχιζαν έφιπποι τη βασιλεύουσα. Μπροστά από τον Καποδίστρια και τον Σιγούρο πήγαινε ουλαμός έφιππων γενιτσάρων και ακολουθούσαν ο διερμηνέας, οι γραμματείς της πρεσβείας της Ιονίου Πολιτείας και το προσωπικό.
Οι αντιπρόσωποι της Επτανήσου Πολιτείας ο Κυρ-Αντώνης Καποδίστριας και ο Νικόλαος Σίγουρος, πήγαν μετά στο Πατριαρχείο και ο Οικουμενικός Πατριάρχης. ευλόγησε τη σημαία του νέου ελληνικού κράτους.
Τότε άναψε στις ψυχές των Φίλων του Γένους των Ελλήνων η φλόγα της Ελευθερίας.
Λίγες μέρες μετά, στις 26 Δεκεμβρίου 1800, στα καντούνια, της Κέρκυρας, ο κόσμος υποδεχόταν με έξαλλο ενθουσιασμό, το τέλος της ξένης Κατοχής, που συμβόλιζαν το φιρμάνι, και τα εντάλματα περί εκτελέσεως του Συντάγματος του αυτοκράτορα της Ρωσίας και του Σουλτάνου, που έφεραν από την Κωνσταντινούπολη οι πρέσβεις της Δημοκρατίας.
Προπορεύονταν ο Αντώνιος Καποδίστριας και ο Νικόλαος Σιγούρος .
Ο γραμματεύς της πρεσβείας κόμης Αυγουστίνος Καποδίστριας, «έφερεν επί δίσκου αργυρού το φιρμάνιον κεκλεισμένον εις θηλάκιον αργυροκέντητο» .
Στην αίθουσα της Επτανήσου Γερουσίας, «ο πρίγκιψ της Πολιτείας Σπ. Θεοτόκης καθήμενος επί υψηλού θρόνου, δέχεται τους πρεσβευτάς.
Ο γραμματεύς ενεχειρίζει το δίπλωμα και το Σύνταγμα. Ο κόμης Αντώνιος Καποδίστριας με ευφραδή λόγο ευχαριστεί το υπέρτατο Ον, και τους μεγάλους μονάρχας της γης περί της εγκαθιδρύσεως της νέας Πολιτείας, προοιμιαζούσης την ανάστασιν του ελληνικού έθνους » .
Έτσι διατυπώθηκε η Μεγάλη Ιδέα, για την «Ανάσταση του Έθνους».
Αυτό το πολιτικό πρόγραμμα των «Εθνικιστών» της Κέρκυρας, το διακήρυξε με τον πιο επίσημο τρόπο από την Αίθουσα της Γερουσίας ο Αντώνιος Καποδίστριας.
Την ίδια ημέρα, την 1η Νοεμβρίου 1814 επρόκειτο να αρχίσει στη Βιέννη το Συνέδριο των νικητών. Αλλά η συνάντηση των επτά δυνάμεων,( Αυστρία, Μεγάλη Βρετανία, Πρωσία, Ρωσία, Σουηδία, Ισπανία και Πορτογαλία), που είχαν υπογράψει τη συνθήκη της 30ης Μαΐου με τον Ναπολέοντα στο Παρίσι, με τον Ταλεϋράνδο Για το ποίες χώρες θα συμμετέχουν δεν είχε αποτέλεσμα, οπότε η έναρξη του Συνεδρίου αναβλήθηκε. Όταν αποφασίστηκε από τους 4, (Αυστρία, Μεγάλη Βρετανία, Πρωσία, Ρωσία), να δεχτούν τη Γαλλία το συνέδριο ξεκίνησε στις 7/19 Ιανουαρίου 1815. Από τις ημερομηνίες αποκαλύπτονται και τα χοντρά ψέματα που έλεγε στα απομνημονεύματα του ο πλαστογράφος της Ιστορίας Εμμ. Ξάνθος. Οι τρείς φίλοι, δεν μπορούσαν να ιδρύσουν τον Σεπτέμβριο του 1814, την επαναστατική εταιρία, λόγω της αδιαφορίας που επέδειξαν στην Βιέννη για το ελληνικό ζήτημα οι βασιλείς.
Η «αδιαφορία», επεδείχθη μετά την 19 Ιανουαρίου 1815 για την Aνατολή που ζούσε ακόμα με το Ιουλιανό ημερολόγιο.
Περισσότερα για αυτά θα διαβάσετε στο βιβλίο μου
«η Επανάσταση των Φιλογενών».
Οι μύθοι, οι προσευχές, και οι προφητείες γίνονταν πραγματικότητα. «Πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα ΄ναι».
Ειδοποιημένοι έγκαιρα οι Έλληνες, είχαν ξεχυθεί στους δρόμους.
Στις 11 το πρωί ο Κόμης Αντώνιος Καποδίστριας και ο Κόμης Νικόλαος Σιγούρος-Δεσύλας ,έφιπποι, με τη σημαία της Επτανήσου Πολιτείας, του πρώτου Ελεύθερου Ελληνικού Κράτους μετά την ¨Άλωση διέσχιζαν τους δρόμους της Πόλης πηγαίνοντας από τον Τοπχανέ, στο Σεράι, για να πάρουν από τον Βεζίρη, το φιρμάνι για την ίδρυση της Ιονίου Πολιτείας.
Από την Άλωση της Πόλης το 1453, για πρώτη φορά, Έλληνες, διέσχιζαν έφιπποι τη βασιλεύουσα. Μπροστά από τον Καποδίστρια και τον Σιγούρο πήγαινε ουλαμός έφιππων γενιτσάρων και ακολουθούσαν ο διερμηνέας, οι γραμματείς της πρεσβείας της Ιονίου Πολιτείας και το προσωπικό.
Οι αντιπρόσωποι της Επτανήσου Πολιτείας ο Κυρ-Αντώνης Καποδίστριας και ο Νικόλαος Σίγουρος, πήγαν μετά στο Πατριαρχείο και ο Οικουμενικός Πατριάρχης. ευλόγησε τη σημαία του νέου ελληνικού κράτους.
Τότε άναψε στις ψυχές των Φίλων του Γένους των Ελλήνων η φλόγα της Ελευθερίας.
Λίγες μέρες μετά, στις 26 Δεκεμβρίου 1800, στα καντούνια, της Κέρκυρας, ο κόσμος υποδεχόταν με έξαλλο ενθουσιασμό, το τέλος της ξένης Κατοχής, που συμβόλιζαν το φιρμάνι, και τα εντάλματα περί εκτελέσεως του Συντάγματος του αυτοκράτορα της Ρωσίας και του Σουλτάνου, που έφεραν από την Κωνσταντινούπολη οι πρέσβεις της Δημοκρατίας.
Προπορεύονταν ο Αντώνιος Καποδίστριας και ο Νικόλαος Σιγούρος .
Ο γραμματεύς της πρεσβείας κόμης Αυγουστίνος Καποδίστριας, «έφερεν επί δίσκου αργυρού το φιρμάνιον κεκλεισμένον εις θηλάκιον αργυροκέντητο» .
Στην αίθουσα της Επτανήσου Γερουσίας, «ο πρίγκιψ της Πολιτείας Σπ. Θεοτόκης καθήμενος επί υψηλού θρόνου, δέχεται τους πρεσβευτάς.
Ο γραμματεύς ενεχειρίζει το δίπλωμα και το Σύνταγμα. Ο κόμης Αντώνιος Καποδίστριας με ευφραδή λόγο ευχαριστεί το υπέρτατο Ον, και τους μεγάλους μονάρχας της γης περί της εγκαθιδρύσεως της νέας Πολιτείας, προοιμιαζούσης την ανάστασιν του ελληνικού έθνους » .
Έτσι διατυπώθηκε η Μεγάλη Ιδέα, για την «Ανάσταση του Έθνους».
Αυτό το πολιτικό πρόγραμμα των «Εθνικιστών» της Κέρκυρας, το διακήρυξε με τον πιο επίσημο τρόπο από την Αίθουσα της Γερουσίας ο Αντώνιος Καποδίστριας.
Την ίδια ημέρα, την 1η Νοεμβρίου 1814 επρόκειτο να αρχίσει στη Βιέννη το Συνέδριο των νικητών. Αλλά η συνάντηση των επτά δυνάμεων,( Αυστρία, Μεγάλη Βρετανία, Πρωσία, Ρωσία, Σουηδία, Ισπανία και Πορτογαλία), που είχαν υπογράψει τη συνθήκη της 30ης Μαΐου με τον Ναπολέοντα στο Παρίσι, με τον Ταλεϋράνδο Για το ποίες χώρες θα συμμετέχουν δεν είχε αποτέλεσμα, οπότε η έναρξη του Συνεδρίου αναβλήθηκε. Όταν αποφασίστηκε από τους 4, (Αυστρία, Μεγάλη Βρετανία, Πρωσία, Ρωσία), να δεχτούν τη Γαλλία το συνέδριο ξεκίνησε στις 7/19 Ιανουαρίου 1815. Από τις ημερομηνίες αποκαλύπτονται και τα χοντρά ψέματα που έλεγε στα απομνημονεύματα του ο πλαστογράφος της Ιστορίας Εμμ. Ξάνθος. Οι τρείς φίλοι, δεν μπορούσαν να ιδρύσουν τον Σεπτέμβριο του 1814, την επαναστατική εταιρία, λόγω της αδιαφορίας που επέδειξαν στην Βιέννη για το ελληνικό ζήτημα οι βασιλείς.
Η «αδιαφορία», επεδείχθη μετά την 19 Ιανουαρίου 1815 για την Aνατολή που ζούσε ακόμα με το Ιουλιανό ημερολόγιο.
Περισσότερα για αυτά θα διαβάσετε στο βιβλίο μου
«η Επανάσταση των Φιλογενών».
31/10/15
Ναι μεν και αλλά για τη συμφωνία της Βιέννης
Η συμφωνία της Βιέννης αποτελεί σαφώς πολιτική ήττα του Κουαρτέτου του Σατανά,(ΗΠΑ, Σαουδική Αραβία, Τουρκία, Κατάρ) αφού αποδέχθηκαν τον κοσμικό και όχι θεοκρατικό χαρακτήρα της Συρίας.
Όμως η ουρά της Αχλάδας ,βρίσκεται στο «ποιοί θα ψηφίσουν», στα στρατόπεδα των προσφύγων ,και στο ποιοι είναι οι τρομοκράτες.
Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μας.
Όμως η ουρά της Αχλάδας ,βρίσκεται στο «ποιοί θα ψηφίσουν», στα στρατόπεδα των προσφύγων ,και στο ποιοι είναι οι τρομοκράτες.
Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μας.
Ιστορική Συμφωνία για τη Συρία
Οι συνομιλίες των 16 χωρών που είχαν κληθεί τη Βιέννη ολοκληρώθηκαν με μια σειρά από «συμφωνίες κλειδιά» για την πολιτική διευθέτηση της κρίσης στη Συρία.
Η βασική συμφωνία είναι ότι ΟΗΕ θα φέρει την κυβέρνηση και τις ομάδες της Συριακής αντιπολίτευσης στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να ξεκινήσει η πολιτική διαδικασία που θα οδηγήσει στην επίτευξη συμφωνίας μεταξύ των πλευρών, για εκλογές που θα πρέπει να παρακολουθούνται ενεργά από τον ΟΗΕ και να περιλάβουν όλους τους Σύριους, συμπεριλαμβανομένων των προσφύγων στις γειτονικές χώρες, ανεξάρτητα από πεποιθήσεις τους.
Στην κοινή συνέντευξη Τύπου, Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε ότι επιτεύχθηκε συμφωνία στο ότι «οι τρομοκράτες δεν πρέπει να πάρουν την εξουσία στη Συρία». Ακόμα υπήρξε συμφωνία σχετικά με την διατήρηση της Ενότητας της Συρίας , τη διατήρηση του Κοσμικού Χαρακτήρα του Κράτους, τη διατήρηση των Κρατικών ιδρυμάτων, και την προστασία των δικαιωμάτων των Σύρων όλων των εθνοτήτων και θρησκευτικών ομάδων. Σχετικά με τον ¨Ασαντ, οι συμμετέχοντες στη συνάντηση συμφώνησαν ότι, « το μέλλον του Προέδρου Al-Assad θα αποφασιστεί από το λαό της Συρίας, ως αποτέλεσμα της πολιτικής διαδικασίας, η οποία πρέπει να είναι καθαρά Συριακή και να ανήκει στους Σύρους, που θα αποφασίσουν για το μέλλον της χώρας τους και το δικό τους.
Συμφωνήθηκε ακόμη να γίνει σεβαστή η κυριαρχία της Δαμασκού και από τις ΗΠΑ, διότι, «η καταπολέμησης πρέπει να πραγματοποιείται είτε με την έγκριση των ενδιαφερομένων κυβερνήσεων είτε μέσω ψηφίσματος του Συμβουλίου Ασφαλείας». Οπότε πάπαλα οι αμερικανιές του Ομπάμα.
Ακόμα, συμφωνήθηκε η παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας, προς τους πρόσφυγες και τους εκτοπισμένους, και συμφωνήσαν στην τοποθέτηση περισσότερων ισλαμιστικών ομάδες στον κατάλογο των τρομοκρατικών οργανώσεων.
Ο Ρώσος υπουργός είπε ότι στη συνάντησε συζήτησε την ιδέα μιας εκεχειρίας παράλληλα με την πολιτική διαδικασία, και ότι η συζήτηση θα συνεχιστεί διότι ακόμη και αν επιτευχθεί συμφωνία σχετικά με την κατάπαυση του πυρός, οι τρομοκρατικές οργανώσεις δεν θα είναι μέρος της.
Ο κ. Κέρι υπογράμμισε ότι δεν πρέπει να επιτραπεί στο Ισλαμικό Κράτος και άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις να ενωθούν και να ελέγξουν τη Συρία και ότι «οι διαφορές μεταξύ των πλευρών που συμμετείχαν» στη σύνοδο της Βιέννης δεν πρέπει να εμποδίζουν τις διπλωματικές προσπάθειες για την επίλυση της κρίσης στη Συρία».
Οι 16 θα προσπαθήσουν να ασκήσουν την επιρροή τους ώστε να φέρουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τη συριακή κυβέρνηση και την αντιπολίτευση, και σε δύο εβδομάδες θα ξανασυναντηθούν.
Η Ύπατη Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου ότι εξακολουθούν να υπάρχουν προβλήματα και ότι η συνάντηση δεν ήταν εύκολη, αλλά τα σημεία της συμφωνίας που επιτεύχθηκαν ήταν παρ 'όλα αυτά, ιστορικά.
Στο ίδιο πλαίσιο, o Υπουργός Εξωτερικών του Λιβάνου, ανέφερε σε δήλωσή του μετά τη συνάντηση, ότι οι βασικές αρχές για την επίλυση της κρίσης στη Συρία περιστρέφονται γύρω από τη λέξη «ενότητα» σε τρία επίπεδα: την ενότητα του συριακού εδάφους, την ενότητα του συριακού λαού, και την ενότητα της διεθνούς κοινότητας για την επίλυση της κρίσης και την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.
Ο Λιβανέζος υπουργός είπε ακόμα ότι η διεθνής διάσκεψη πρέπει να ασχοληθεί και με την ανοικοδόμηση της Συρίας ως μέρος της λύσης.
Στη συνάντηση της Βιέννης μετείχαν οι υπουργοί Εξωτερικών, Ρωσίας, ΗΠΑ, Ιράν, Κίνας,Σαουδικής Αραβίας, Τουρκίας, Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Κατάρ, Ιορδανίας, Γερμανίας, Γαλλίας, Αίγυπτου, Ιταλίας, Βρετανίας, Ιράκ και Λίβανου , καθώς και ο μεσολαβητής του ΟΗΕ και η Ευρωπαία Ύπατη.
Η βασική συμφωνία είναι ότι ΟΗΕ θα φέρει την κυβέρνηση και τις ομάδες της Συριακής αντιπολίτευσης στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να ξεκινήσει η πολιτική διαδικασία που θα οδηγήσει στην επίτευξη συμφωνίας μεταξύ των πλευρών, για εκλογές που θα πρέπει να παρακολουθούνται ενεργά από τον ΟΗΕ και να περιλάβουν όλους τους Σύριους, συμπεριλαμβανομένων των προσφύγων στις γειτονικές χώρες, ανεξάρτητα από πεποιθήσεις τους.
Στην κοινή συνέντευξη Τύπου, Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε ότι επιτεύχθηκε συμφωνία στο ότι «οι τρομοκράτες δεν πρέπει να πάρουν την εξουσία στη Συρία». Ακόμα υπήρξε συμφωνία σχετικά με την διατήρηση της Ενότητας της Συρίας , τη διατήρηση του Κοσμικού Χαρακτήρα του Κράτους, τη διατήρηση των Κρατικών ιδρυμάτων, και την προστασία των δικαιωμάτων των Σύρων όλων των εθνοτήτων και θρησκευτικών ομάδων. Σχετικά με τον ¨Ασαντ, οι συμμετέχοντες στη συνάντηση συμφώνησαν ότι, « το μέλλον του Προέδρου Al-Assad θα αποφασιστεί από το λαό της Συρίας, ως αποτέλεσμα της πολιτικής διαδικασίας, η οποία πρέπει να είναι καθαρά Συριακή και να ανήκει στους Σύρους, που θα αποφασίσουν για το μέλλον της χώρας τους και το δικό τους.
Συμφωνήθηκε ακόμη να γίνει σεβαστή η κυριαρχία της Δαμασκού και από τις ΗΠΑ, διότι, «η καταπολέμησης πρέπει να πραγματοποιείται είτε με την έγκριση των ενδιαφερομένων κυβερνήσεων είτε μέσω ψηφίσματος του Συμβουλίου Ασφαλείας». Οπότε πάπαλα οι αμερικανιές του Ομπάμα.
Ακόμα, συμφωνήθηκε η παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας, προς τους πρόσφυγες και τους εκτοπισμένους, και συμφωνήσαν στην τοποθέτηση περισσότερων ισλαμιστικών ομάδες στον κατάλογο των τρομοκρατικών οργανώσεων.
Ο Ρώσος υπουργός είπε ότι στη συνάντησε συζήτησε την ιδέα μιας εκεχειρίας παράλληλα με την πολιτική διαδικασία, και ότι η συζήτηση θα συνεχιστεί διότι ακόμη και αν επιτευχθεί συμφωνία σχετικά με την κατάπαυση του πυρός, οι τρομοκρατικές οργανώσεις δεν θα είναι μέρος της.
Ο κ. Κέρι υπογράμμισε ότι δεν πρέπει να επιτραπεί στο Ισλαμικό Κράτος και άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις να ενωθούν και να ελέγξουν τη Συρία και ότι «οι διαφορές μεταξύ των πλευρών που συμμετείχαν» στη σύνοδο της Βιέννης δεν πρέπει να εμποδίζουν τις διπλωματικές προσπάθειες για την επίλυση της κρίσης στη Συρία».
Οι 16 θα προσπαθήσουν να ασκήσουν την επιρροή τους ώστε να φέρουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τη συριακή κυβέρνηση και την αντιπολίτευση, και σε δύο εβδομάδες θα ξανασυναντηθούν.
Η Ύπατη Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου ότι εξακολουθούν να υπάρχουν προβλήματα και ότι η συνάντηση δεν ήταν εύκολη, αλλά τα σημεία της συμφωνίας που επιτεύχθηκαν ήταν παρ 'όλα αυτά, ιστορικά.
Στο ίδιο πλαίσιο, o Υπουργός Εξωτερικών του Λιβάνου, ανέφερε σε δήλωσή του μετά τη συνάντηση, ότι οι βασικές αρχές για την επίλυση της κρίσης στη Συρία περιστρέφονται γύρω από τη λέξη «ενότητα» σε τρία επίπεδα: την ενότητα του συριακού εδάφους, την ενότητα του συριακού λαού, και την ενότητα της διεθνούς κοινότητας για την επίλυση της κρίσης και την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.
Ο Λιβανέζος υπουργός είπε ακόμα ότι η διεθνής διάσκεψη πρέπει να ασχοληθεί και με την ανοικοδόμηση της Συρίας ως μέρος της λύσης.
Στη συνάντηση της Βιέννης μετείχαν οι υπουργοί Εξωτερικών, Ρωσίας, ΗΠΑ, Ιράν, Κίνας,Σαουδικής Αραβίας, Τουρκίας, Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Κατάρ, Ιορδανίας, Γερμανίας, Γαλλίας, Αίγυπτου, Ιταλίας, Βρετανίας, Ιράκ και Λίβανου , καθώς και ο μεσολαβητής του ΟΗΕ και η Ευρωπαία Ύπατη.
Ο Χρυσός και ο Ντενεκές
Ο άκαπνος Παπάγος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1883 και ήταν υιός του προσωπάρχη του Υπουργείου Στρατιωτικών, Λεωνίδα Παπάγου και της ανιψιάς του Γεωργίου Αβέρωφ, Μαρίας Αβέρωφ.
Ο Χαράλαμπος Κατσιμήτρος είχε γεννηθεί σε ένα ορεινό χωρίο της Ευρυτανίας, τον Κλειτσό κοντά στα Φουρνά 1886.
Ο Παπάγος σπούδασε στο εξωτερικό. Φοίτησε για μία διετία 1902- 1904 στη στρατιωτική σχολή των Βρυξελλών και το 1904-1906,στη σχολή Εφαρμογής Ιππικού της Υπρ. Το 1906 επέστρεψε στην Ελλάδα και κατετάγη ως Ανθυπίλαρχος.Το 1910 ορίστηκε υπασπιστής του Υπουργού των Στρατιωτικών Ε. Βενιζέλου. Το 1911 έκανε έναν καλό γάμο. Νυμφεύτηκε, την εγγονή του στρατηγού Τιμολέοντα Βάσσου Μαρία Καλίνσκυ. Στους Βαλκανικούς πολέμους άκουγε τα κανόνια από μακριά ως Διαγγελέας του Αρχιστράτηγου διαδόχου Κωνσταντίνου. Για τις «σπουδαίες υπηρεσίες του» της περιόδου 1912-1913 τιμήθηκε με τον αργυρό σταυρό του Τάγματος του Σωτήρος. Μετά τους Βαλκανικούς πολέμους εισήλθε στο «Σχολείο Ανωτέρων Σπουδών», της γαλλικής στρατιωτικής αποστολής, και υπηρέτησε στο Α’ Σύνταγμα Ιππικού στη Θεσσαλονίκη ως Ίλαρχος και στο Γ' Σώμα Στρατού ως Επιτελής. Το 1916 με το βαθμό του Επίλαρχου υπηρέτησε ως Επιτελάρχης της Ταξιαρχίας Ιππικού. Το 1917 παραιτήθηκε και δεν μετείχε στο μακεδονικό μέτωπο. Το 1920 ο Α. Παπάγος ανακλήθηκε στο στράτευμα με αναδρομική απόδοση του βαθμού του αντισυνταγματάρχη και συμμετείχε στη Μικρασιατική Εκστρατεία ως Επιτελάρχης της Ταξιαρχίας Ιππικού και μετά Επιτελάρχης της Μεραρχίας Ιππικού όπου και παρέμεινε μέχρι την κατάρρευση του Μετώπου τον Αύγουστο του 1922. Για τις υπηρεσίες του στη Μικρά Ασία τιμήθηκε με το Χρυσό Αριστείο Ανδρείας. Μετά το Κίνημα Λεοναρδοπούλου - Γαργαλίδη τον Οκτώβριο του 1923 στο ποίο συμμετείχε τέθηκε σε αυτεπάγγελτη αποστρατεία. Επανήλθε για δεύτερη φορά στις τάξεις του στρατού το 1926 επί οικουμενικής κυβέρνησης (1926-1927) βάσει ειδικού νόμου και προήχθη αναδρομικά σε συνταγματάρχη. Το 1927- 1931 ήταν Διοικητής της Ταξιαρχίας Ιππικού Λάρισας. Το 1930 προάχθηκε σε Υποστράτηγο και το 1931- ανέλαβε Υπαρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού. Το 1933 τοποθετήθηκε Επιθεωρητής Ιππικού του Γ.Ε.Σ. και το 1935 ονομάστηκε αναδρομικά Αντιστράτηγος και διοίκησε τα Α΄ και Γ΄ Σώματα Στρατού. Στις 10 Οκτωβρίου 1935 ο Παπάγος μαζί τον Κονδύλη έκαναν το πραξικόπημα για την ανατροπή της κυβέρνησης Τσαλδάρη και την επαναφορά της Μοναρχίας. Ο Κονδύλης τον έκανε και υπουργό στρατιωτικών. Ο Διαγγελέας Παπάγος μετέφερε, μαζί με τους Σ. Μπαλάνο και Π. Μαυρομιχάλη, τα καλά νέα στο Γεώργιο Β’ στην Αγγλία και τοποθετήθηκε από τον Γεώργιο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού την 1η Αυγούστου 1936.
Ο Κατσιμήτρος το φτωχοπαίδι, το χωριατόπουλο, μπήκε στο στρατό ως εθελοντής και μετά από μπήκε στην Σχολή Υπαξιωματικών το 1911, και εξήλθε τον Σεπτέμβριο του 1912 ανθυπασπιστής του πυροβολικού.
Στους Βαλκανικούς Πολέμους, ξεκίνησε ως διμοιρίτης και στο τέλος ήταν Διοικητής Λόχου, ως Ανθυπολοχαγός Πεζικού (1913). Στο Μακεδονικό Μέτωπο κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο πολέμησε στην πρώτη γραμμή ως λοχαγός και το 1920 προήχθη σε ταγματάρχη. Ως διοικητής τάγματος και τραυματίσθηκε στη μάχη του Αφιόν Καραχισάρ, 13 Αυγούστου 1922.
Το 1923 προήχθη σε αντισυνταγματάρχη, το 1924-1925 φοίτησε στη Σχολή Πολέμου από όπου έλαβε πτυχίο επιτελικού αξιωματικού, και προήχθη σε συνταγματάρχης το 1930 και σε υποστράτηγο το 1937 και το 1938 ανέλαβε διοικητής της VIII Μεραρχίας Πεζικού στην Ήπειρο.
Ο Κατσιμήτρος δεν πήγε ούτε σε σχολές εξωτερικού, ούτε προήχθη με ειδικούς νόμους. Έγινε στρατηγός στο πεδίο της μάχης και στην πρώτη γραμμή.
Ο ένας λοιπόν, το χωριατόπαιδο, ήταν μπαρουτοκαπνισμένος και ο άλλος το πλαυσιόπεδο ηταν άκαπνος. Επιτελικός και «Διαγγελέας».
Όπως είχε δηλώσει και ο Γεώργιος Παπανδρέου, στην κηδεία του Παπάγου, «ο νεκρός στρατηγός δια πρώτη φοράν ήκουσε πυροβολισμούς».
Θα συνεχίσω και θα επανέλθω για το ζήτημα δεν είναι απλά "ιστορικό" είναι η ουσία της Πλουτοκρατίας και του προδοτικού ρόλου της.
ΖΗΤΩ Ο ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΤΣΙΜΗΤΡΟΣ
Ο Χαράλαμπος Κατσιμήτρος είχε γεννηθεί σε ένα ορεινό χωρίο της Ευρυτανίας, τον Κλειτσό κοντά στα Φουρνά 1886.
Ο Παπάγος σπούδασε στο εξωτερικό. Φοίτησε για μία διετία 1902- 1904 στη στρατιωτική σχολή των Βρυξελλών και το 1904-1906,στη σχολή Εφαρμογής Ιππικού της Υπρ. Το 1906 επέστρεψε στην Ελλάδα και κατετάγη ως Ανθυπίλαρχος.Το 1910 ορίστηκε υπασπιστής του Υπουργού των Στρατιωτικών Ε. Βενιζέλου. Το 1911 έκανε έναν καλό γάμο. Νυμφεύτηκε, την εγγονή του στρατηγού Τιμολέοντα Βάσσου Μαρία Καλίνσκυ. Στους Βαλκανικούς πολέμους άκουγε τα κανόνια από μακριά ως Διαγγελέας του Αρχιστράτηγου διαδόχου Κωνσταντίνου. Για τις «σπουδαίες υπηρεσίες του» της περιόδου 1912-1913 τιμήθηκε με τον αργυρό σταυρό του Τάγματος του Σωτήρος. Μετά τους Βαλκανικούς πολέμους εισήλθε στο «Σχολείο Ανωτέρων Σπουδών», της γαλλικής στρατιωτικής αποστολής, και υπηρέτησε στο Α’ Σύνταγμα Ιππικού στη Θεσσαλονίκη ως Ίλαρχος και στο Γ' Σώμα Στρατού ως Επιτελής. Το 1916 με το βαθμό του Επίλαρχου υπηρέτησε ως Επιτελάρχης της Ταξιαρχίας Ιππικού. Το 1917 παραιτήθηκε και δεν μετείχε στο μακεδονικό μέτωπο. Το 1920 ο Α. Παπάγος ανακλήθηκε στο στράτευμα με αναδρομική απόδοση του βαθμού του αντισυνταγματάρχη και συμμετείχε στη Μικρασιατική Εκστρατεία ως Επιτελάρχης της Ταξιαρχίας Ιππικού και μετά Επιτελάρχης της Μεραρχίας Ιππικού όπου και παρέμεινε μέχρι την κατάρρευση του Μετώπου τον Αύγουστο του 1922. Για τις υπηρεσίες του στη Μικρά Ασία τιμήθηκε με το Χρυσό Αριστείο Ανδρείας. Μετά το Κίνημα Λεοναρδοπούλου - Γαργαλίδη τον Οκτώβριο του 1923 στο ποίο συμμετείχε τέθηκε σε αυτεπάγγελτη αποστρατεία. Επανήλθε για δεύτερη φορά στις τάξεις του στρατού το 1926 επί οικουμενικής κυβέρνησης (1926-1927) βάσει ειδικού νόμου και προήχθη αναδρομικά σε συνταγματάρχη. Το 1927- 1931 ήταν Διοικητής της Ταξιαρχίας Ιππικού Λάρισας. Το 1930 προάχθηκε σε Υποστράτηγο και το 1931- ανέλαβε Υπαρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού. Το 1933 τοποθετήθηκε Επιθεωρητής Ιππικού του Γ.Ε.Σ. και το 1935 ονομάστηκε αναδρομικά Αντιστράτηγος και διοίκησε τα Α΄ και Γ΄ Σώματα Στρατού. Στις 10 Οκτωβρίου 1935 ο Παπάγος μαζί τον Κονδύλη έκαναν το πραξικόπημα για την ανατροπή της κυβέρνησης Τσαλδάρη και την επαναφορά της Μοναρχίας. Ο Κονδύλης τον έκανε και υπουργό στρατιωτικών. Ο Διαγγελέας Παπάγος μετέφερε, μαζί με τους Σ. Μπαλάνο και Π. Μαυρομιχάλη, τα καλά νέα στο Γεώργιο Β’ στην Αγγλία και τοποθετήθηκε από τον Γεώργιο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού την 1η Αυγούστου 1936.
Ο Κατσιμήτρος το φτωχοπαίδι, το χωριατόπουλο, μπήκε στο στρατό ως εθελοντής και μετά από μπήκε στην Σχολή Υπαξιωματικών το 1911, και εξήλθε τον Σεπτέμβριο του 1912 ανθυπασπιστής του πυροβολικού.
Στους Βαλκανικούς Πολέμους, ξεκίνησε ως διμοιρίτης και στο τέλος ήταν Διοικητής Λόχου, ως Ανθυπολοχαγός Πεζικού (1913). Στο Μακεδονικό Μέτωπο κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο πολέμησε στην πρώτη γραμμή ως λοχαγός και το 1920 προήχθη σε ταγματάρχη. Ως διοικητής τάγματος και τραυματίσθηκε στη μάχη του Αφιόν Καραχισάρ, 13 Αυγούστου 1922.
Το 1923 προήχθη σε αντισυνταγματάρχη, το 1924-1925 φοίτησε στη Σχολή Πολέμου από όπου έλαβε πτυχίο επιτελικού αξιωματικού, και προήχθη σε συνταγματάρχης το 1930 και σε υποστράτηγο το 1937 και το 1938 ανέλαβε διοικητής της VIII Μεραρχίας Πεζικού στην Ήπειρο.
Ο Κατσιμήτρος δεν πήγε ούτε σε σχολές εξωτερικού, ούτε προήχθη με ειδικούς νόμους. Έγινε στρατηγός στο πεδίο της μάχης και στην πρώτη γραμμή.
Ο ένας λοιπόν, το χωριατόπαιδο, ήταν μπαρουτοκαπνισμένος και ο άλλος το πλαυσιόπεδο ηταν άκαπνος. Επιτελικός και «Διαγγελέας».
Όπως είχε δηλώσει και ο Γεώργιος Παπανδρέου, στην κηδεία του Παπάγου, «ο νεκρός στρατηγός δια πρώτη φοράν ήκουσε πυροβολισμούς».
Θα συνεχίσω και θα επανέλθω για το ζήτημα δεν είναι απλά "ιστορικό" είναι η ουσία της Πλουτοκρατίας και του προδοτικού ρόλου της.
ΖΗΤΩ Ο ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΤΣΙΜΗΤΡΟΣ
Οι Κατσαπλιάδες βεβήλωσαν και πάλι τον Ιερό βράχο
οι κουκουέδες στην Ακρόπολη
Δεν έχουν ούτε Ιερό ούτε Οσιο. Τα Κόκκινα καθάρματα. Η Ακρόπολη γλίτωσε την ανατίναξη από το ΚΚΕ λίμιτεδ κατά τη διάρκεια των Δεκεμβριανών και τώρα έχει γίνει ο μόνιμος στόχος για κάθε ασχήμια αυτού του αντεθνικού μορφώματος εξυπηρέτησης της πλουτοκρατίας.
Για άλλη μία φορά οι κουκουέδες, στην αγωνία τους να υπηρετήσουν το εγχώριο κεφάλαιο, που «διψά» για φτηνό εργατικό δυναμικό, ανέβηκαν στην Ακρόπολη για να διατυπώσουν «αιτήματα» εναντίον των Ελλήνων και υπέρ των λαθρομεταναστών.
Τάγμα εφόδου της ΚΚΕ λίμιτεδ εισέβαλε στον Ιερό Βράχο της Ακροπόλεως και ανήρτησε πανιά επί των οποίων αναγραφόντουσαν συνθήματα υπέρ του αποικισμού της χώρας μας από λαθρομετανάστες.
Φυσικά, ο κρατικός μηχανισμός δεν προσπάθησε να σταματήσει την ασχήμια των κουκουέδων επάνω σε ένα Ιερό Σύμβολο της Φυλής μας. Λογικό, βεβαίως, αυτό αφού η κυβέρνηση νομοθετεί υπέρ της πλουτοκρατίας, ενώ το ΚΚE λίμιτεδ αναλαμβάνει την επικοινωνιακή πολιτική του καθεστώτος και ενίοτε την φύλαξη της Βουλής.
Στους Έλληνες απαγορεύεται να φωτογραφηθούν στην Ακρόπολη με την Ελληνική Σημαία, όμως οι κουκουέδες, έχοντας την ανοχή που αρμόζει στο παρακράτος, μπορούν να σηκώνουν πανό!
Πηγή http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/prosbolh-ths-chwras-pano-sthn-akropolh-shkwsan-oi-koukouedes-gia-tous-lathr
30/10/15
Το ΟΧΙ του Κατσιμήτρου
30 Οκτωβρίου 1940. Τρίτη ημέρα του Πολέμου. Ο θρασύδειλος και άκαπνος Παπάγος, δεν έδωσε διαταγή υποχώρησης, αλλά «συμβούλευσε» , τον διοικητή της VIII Μεραρχίας, να διατάξει εκείνος την υποχώρηση, διότι στις μάχες της 28ης και 29ης Οκτωβρίου, στον τομέα της Πίνδου, το απόσπασμα Δαβάκη δεν μπόρεσε
ν’ αναχαιτίσει την επίθεση της Μεραρχίας «Τζούλια», και είχε δημιουργηθεί ρήγμα, στην κοιλάδα του Αώου, στο πλευρό του θεάτρου επιχειρήσεων Ηπείρου, και τα ιταλικά τμήματα έφθαναν ως τη Σαμαρίνα, το Δίστρατο και τη Βωβούσα.
Ο Παπάγος έλεγε στη διαταγή του.
«Να έχετε πάντοτε υπόψη σας ότι η αποστολή της Μεραρχίας είναι η κάλυψη του θεάτρου της Δυτ. Μακεδονίας από την γενική κατεύθυνση Ιωάννινα-Ζυγός και η απόφραξη των δρομολογίων από την Ήπειρο προς Αιτωλοακαρνανία (…)…Ο κίνδυνος εχθρικής απειλής από της περιοχής Πρεβέζης υφίσταται και δέον να εξασφαλίσετε… τα νώτα σας….. Οι Προσπάθειές σας για την διεκδίκηση εθνικού εδάφους στην Ήπειρο, δεν πρέπει να σας οδηγήσουν στην φθορά των μέσων, έτσι ώστε να κάνουν προβληματική την εκπλήρωση της πιο πάνω αποστολής».
Η διαταγή Παπάγου ήταν στο πνεύμα του «Επιτελικού (Παπαγικού) σχεδίου» που, «δεν ανέμενε παρά της VIII Μεραρχίας νίκας…αλλά ανέμενε εκ ταύτης να σώση την τιμήν των ελληνικών όπλων, και τόνιζε: «Η απώλεια του εθνικού εδάφους δεν θα είχε τόση σημασία, όση θα είχε η αποκοπή δυνάμεων Ηπείρου και Δ. Μακεδονίας από των προς Θεσσσαλία και Αιτωλοακαρνανία συγκοινωνιών».
Απέναντι στην ηττοπάθεια των αργυρώνητων των Αθηνών και του θρασύδειλου και άκαπνου και πραξικοπηματία Παπάγου, ο Υποστράτηγος Χαράλαμπος Γ. Κατσιμήτρος είπε το δικό του ΟΧΙ και έριξε το σύνθημα , «Θα τους ρίξουμε στη Θάλασσα», με την υπ' αριθμόν πρωτ. 30904 γενικής διαταγής της VIII Μεραρχίας της 30 Οκτωβρίου 1940, στην οποία ανέφερε:
«Μαχόμεθα εναντίον εχθρού υπούλου και ανάνδρου όστις άνευ ουδεμιάς αφορμής μας επετέθη αιφνιδιαστικώς ίνα μας υποδουλώσει. Μαχόμεθα δια τας εστίας μας και τας οικογενείας μας και δια την ελευθερίαν μας. Αξιωματικοί και Οπλίται, κρατήσατε σταθερώς και αποφασιστικώς τας θέσεις και έχετε πάντοτε το βλέμμα προς τα εμπρός, διότι εντός ολίγου θα αναλάβωμεν αντεπίθεσιν ίνα εκδιώξωμεν τον εχθρόν εκ του πατρίου εδάφους το οποίον εμόλυνεν δια της παρουσίας του... Εγγύς είναι η ημέρα καθ' ήν ο άνανδρος και δειλός εχθρός θα ριφθεί εις την θάλασσαν. Κρατήστε ισχυρώς τας θέσεις και τούτο θα πραγματοποιηθεί συντόμως. Η παρούσα να κοινοποιηθεί εις άπαντας τους υφ' υμάς Αξιωματικούς και οπλίτας»
Ο Κατσιμήτρος που δεν μίλαγε του Παπάγου την παραμονή του πολέμου στις 27 Οκτωβρίου , σε τηλεφωνική του επικοινωνία με το αν/χη Κορώζη στο Κεντρο διαβιβάσεων του ΓΕΣ είχε πει : «Αναφέρατε παρακαλώ εις τον κ. Αρχηγόν του Γ.Ε.Σ. ότι η προσωπική μου γνώμη είναι ότι κατά την διάρκειαν της νυκτός 27 με 28 Οκτωβρίου, θα έχωμεν ιταλικήν επίθεσιν. Η Μεραρχία θα επιτελέση το καθήκον της προς την πατρίδα συμφώνως προς διαταγάς . Δύνομαι να βεβαιώσω υπευθύνως τον κ. Αρχηγόν του Γ.Ε.Σ. και τονίζω τούτο ιδιαιτέρως ότι δεν θα περάσουν Ιταλοί από το Καλπάκι».
Και δεν πέρασαν.
Πρέπει να τονιστεί ότι τελικά τον Απρίλιο του 41 δεν αποκόπηκαν οι δρόμοι προς το Νότο, αλλά περικυκλώθηκε η Στρατιά της Ηπείρου. Εντελώς ανάποδα από τα σχέδια του Παπάγου.
Στο μέτωπο, στις 30 Οκτωβρίου, έγιναν οι πρώτες αερομαχίες του Ελληνοϊταλικού Πολέμου .Δύο Henschel του 3/2 Ανεξάρτητου Σμήνους Στρατιωτικής Συνεργασίας, ενώ εκτελούσαν αναγνωριστικές πτήσεις πάνω από το μέτωπο, δέχθηκαν επίθεση από πέντε Fiat CR.42. Τα ιταλικά πυρά διέτρησαν τον κινητήρα του ενός Henschel και πλήγωσαν θανάσιμα τον παρατηρητή Ανθυποσμηναγό Ευάγγελο Γιάνναρη, ο οποίος ήταν ο πρώτος νεκρός της πολεμικής αεροπορίας το 1940 .Ο χειριστής Αρχισμηνίας Τσάντας, ελαφρά τραυματισμένος, πραγματοποίησε αναγκαστική προσγείωση ΒΑ της Καστοριάς. Στη συνέχεια οι Ιταλοί καταδίωξαν το δεύτερο Henschel Ηs 126, το οποίο, δεν κατόρθωσε να επιστρέψει στη βάση του. Ο χειριστής Ανθυποσμηναγός Λάζαρος Παπαμιχαήλ και ο πυροβολητής Σμηνίας Γεμενετζής Κων/νος έπεσαν μαχόμενοι.
Το βράδυ της 30 ης Οκτωβρίου, ο Ι. Μεταξάς κάλεσε στο Γενικό Στρατηγείο στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρεταννία» τους εκδότες και τους αρχισυντάκτες των εφημερίδων και ζήτησε τη στήριξη τους. Για την ομιλία του εκεί δεν έγραψε ποτέ κανείς .Το κείμενο που εμφάνισε η Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού, το 1960, είναι 100% πλαστό και χαλκευμένο, και φτιάχτηκε για να υποστηρίξει την αποδοχή του Βρετανικού Εκστρατευτικού Σώματος από τον Γεώργιο και τον Παπάγο.
Το πλήρες χρονολόγιο των γεγονότων της 30 Οκτωβρίου θα το διαβάσετε εδώ.... http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2015/10/30.html
«Να έχετε πάντοτε υπόψη σας ότι η αποστολή της Μεραρχίας είναι η κάλυψη του θεάτρου της Δυτ. Μακεδονίας από την γενική κατεύθυνση Ιωάννινα-Ζυγός και η απόφραξη των δρομολογίων από την Ήπειρο προς Αιτωλοακαρνανία (…)…Ο κίνδυνος εχθρικής απειλής από της περιοχής Πρεβέζης υφίσταται και δέον να εξασφαλίσετε… τα νώτα σας….. Οι Προσπάθειές σας για την διεκδίκηση εθνικού εδάφους στην Ήπειρο, δεν πρέπει να σας οδηγήσουν στην φθορά των μέσων, έτσι ώστε να κάνουν προβληματική την εκπλήρωση της πιο πάνω αποστολής».
Η διαταγή Παπάγου ήταν στο πνεύμα του «Επιτελικού (Παπαγικού) σχεδίου» που, «δεν ανέμενε παρά της VIII Μεραρχίας νίκας…αλλά ανέμενε εκ ταύτης να σώση την τιμήν των ελληνικών όπλων, και τόνιζε: «Η απώλεια του εθνικού εδάφους δεν θα είχε τόση σημασία, όση θα είχε η αποκοπή δυνάμεων Ηπείρου και Δ. Μακεδονίας από των προς Θεσσσαλία και Αιτωλοακαρνανία συγκοινωνιών».
Απέναντι στην ηττοπάθεια των αργυρώνητων των Αθηνών και του θρασύδειλου και άκαπνου και πραξικοπηματία Παπάγου, ο Υποστράτηγος Χαράλαμπος Γ. Κατσιμήτρος είπε το δικό του ΟΧΙ και έριξε το σύνθημα , «Θα τους ρίξουμε στη Θάλασσα», με την υπ' αριθμόν πρωτ. 30904 γενικής διαταγής της VIII Μεραρχίας της 30 Οκτωβρίου 1940, στην οποία ανέφερε:
«Μαχόμεθα εναντίον εχθρού υπούλου και ανάνδρου όστις άνευ ουδεμιάς αφορμής μας επετέθη αιφνιδιαστικώς ίνα μας υποδουλώσει. Μαχόμεθα δια τας εστίας μας και τας οικογενείας μας και δια την ελευθερίαν μας. Αξιωματικοί και Οπλίται, κρατήσατε σταθερώς και αποφασιστικώς τας θέσεις και έχετε πάντοτε το βλέμμα προς τα εμπρός, διότι εντός ολίγου θα αναλάβωμεν αντεπίθεσιν ίνα εκδιώξωμεν τον εχθρόν εκ του πατρίου εδάφους το οποίον εμόλυνεν δια της παρουσίας του... Εγγύς είναι η ημέρα καθ' ήν ο άνανδρος και δειλός εχθρός θα ριφθεί εις την θάλασσαν. Κρατήστε ισχυρώς τας θέσεις και τούτο θα πραγματοποιηθεί συντόμως. Η παρούσα να κοινοποιηθεί εις άπαντας τους υφ' υμάς Αξιωματικούς και οπλίτας»
Ο Κατσιμήτρος που δεν μίλαγε του Παπάγου την παραμονή του πολέμου στις 27 Οκτωβρίου , σε τηλεφωνική του επικοινωνία με το αν/χη Κορώζη στο Κεντρο διαβιβάσεων του ΓΕΣ είχε πει : «Αναφέρατε παρακαλώ εις τον κ. Αρχηγόν του Γ.Ε.Σ. ότι η προσωπική μου γνώμη είναι ότι κατά την διάρκειαν της νυκτός 27 με 28 Οκτωβρίου, θα έχωμεν ιταλικήν επίθεσιν. Η Μεραρχία θα επιτελέση το καθήκον της προς την πατρίδα συμφώνως προς διαταγάς . Δύνομαι να βεβαιώσω υπευθύνως τον κ. Αρχηγόν του Γ.Ε.Σ. και τονίζω τούτο ιδιαιτέρως ότι δεν θα περάσουν Ιταλοί από το Καλπάκι».
Και δεν πέρασαν.
Πρέπει να τονιστεί ότι τελικά τον Απρίλιο του 41 δεν αποκόπηκαν οι δρόμοι προς το Νότο, αλλά περικυκλώθηκε η Στρατιά της Ηπείρου. Εντελώς ανάποδα από τα σχέδια του Παπάγου.
Στο μέτωπο, στις 30 Οκτωβρίου, έγιναν οι πρώτες αερομαχίες του Ελληνοϊταλικού Πολέμου .Δύο Henschel του 3/2 Ανεξάρτητου Σμήνους Στρατιωτικής Συνεργασίας, ενώ εκτελούσαν αναγνωριστικές πτήσεις πάνω από το μέτωπο, δέχθηκαν επίθεση από πέντε Fiat CR.42. Τα ιταλικά πυρά διέτρησαν τον κινητήρα του ενός Henschel και πλήγωσαν θανάσιμα τον παρατηρητή Ανθυποσμηναγό Ευάγγελο Γιάνναρη, ο οποίος ήταν ο πρώτος νεκρός της πολεμικής αεροπορίας το 1940 .Ο χειριστής Αρχισμηνίας Τσάντας, ελαφρά τραυματισμένος, πραγματοποίησε αναγκαστική προσγείωση ΒΑ της Καστοριάς. Στη συνέχεια οι Ιταλοί καταδίωξαν το δεύτερο Henschel Ηs 126, το οποίο, δεν κατόρθωσε να επιστρέψει στη βάση του. Ο χειριστής Ανθυποσμηναγός Λάζαρος Παπαμιχαήλ και ο πυροβολητής Σμηνίας Γεμενετζής Κων/νος έπεσαν μαχόμενοι.
Το βράδυ της 30 ης Οκτωβρίου, ο Ι. Μεταξάς κάλεσε στο Γενικό Στρατηγείο στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρεταννία» τους εκδότες και τους αρχισυντάκτες των εφημερίδων και ζήτησε τη στήριξη τους. Για την ομιλία του εκεί δεν έγραψε ποτέ κανείς .Το κείμενο που εμφάνισε η Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού, το 1960, είναι 100% πλαστό και χαλκευμένο, και φτιάχτηκε για να υποστηρίξει την αποδοχή του Βρετανικού Εκστρατευτικού Σώματος από τον Γεώργιο και τον Παπάγο.
Το πλήρες χρονολόγιο των γεγονότων της 30 Οκτωβρίου θα το διαβάσετε εδώ.... http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2015/10/30.html
29/10/15
Υπομονή, η Ύφεση συνεχίζεται αλλά η Ελπίδα έρχεται
Το «καλό» τρίτο τρίμηνο με τον τουρισμό θα κλείσεις στο -1,5% και το τέταρτο τρίμηνο που διανύουμε πάει για -1,7% ως προς τις αντίστοιχες περιόδους του 2014.
Ο μέσος ετήσιος ρυθμός μεταβολής για το 2015 σύμφωνα με τις προβλέψεις, θα είναι και πάλι αρνητικός -0,3%, χωρίς να υπολογίζονται οι επιπτώσεις από τους κεφαλαιακούς περιορισμούς.
Το Γραφείο Προϋπολογισμού του της Βουλής στην τριμηνιαία έκθεσή του. επισημαίνει, ότι η οικονομία μπορεί υπό όρους , να επιστρέψει στην ανάπτυξη το 2017.
Κατά το προσχέδιο του Κρατικού Προϋπολογισμού του 2016, ως το τέλος του έτους η ύφεση θα είναι -2,3% και για το 2016 -1,3%.
Αυτό μεταφράζεται σε συρρίκνωση του εγχώριου εισοδήματος στα 173 δισ. ευρώ, το 2015 και στα 170,75 το 2016από 179 δισ. ευρώ το 2014. Τ
ο ΙΟΒΕ προβλέπει ύφεση 1,5%-2,0% για το 2015.
Η ύφεση σημαίνει και λιγότερα φορολογικά έσοδα και επομένως ταμειακά ελλείμματα και επομένως «πίεση για πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα».
Υπομονή. Η Ελπίδα έρχεται. Στο δρόμο είναι.
Η παγκοσμία Τράπεζα κατέταξε την «αριστερή» Ελλάδα στην 60 θέση από την 58η που μας είχε ο φον Αντωνάκης, στην λίστα 189 χωρών για το «Doing Business».Το Κόσσοβο είναι πολύ κοντά μας στην 66η θέση.
Η Αλβανία του σοσιαλιστή μεταρρυθμιστή Ράμα έπεσε από την 62η στην 97η. Αλλά ο Εντι έψαχνε επενδύσεις στο Χονγκ-Κόνγκ και ο μεγας Γκρουέφσκι που είναι πρωταθλητής στο «Doing Business»,αφού είναι στη 12 θέση, πήγε στα Εμιράτα ψάχνοντας επενδυτές.
Η Γερμανία πουλάει αίρμπας στην Κίνα και ο Βούτσιτς ψάχνει λεφτά στη Ρωσία. Ο Alexis ψάχνει επενδυτές μεταξύ Eξαχρείων και Μυτιλήνης.
Η αρκούδα αντεπιτίθεται
Τα νατοικά ΜΜΕ κακάριζαν και «ανησυχούσαν» για επανάληψη του «Ουκρανικού σεναρίου» στο Μαυροβούνιο αλλά στη Μολδαβία έπεσε η κυβέρνηση των ευρω- λωποδυτών. Στο κοινοβούλιο της Μολδαβίας, 65 βουλευτές εκ των 101 υπερψήφισαν την πρόταση μομφής κατά της φιλο-νατοικής και ευρω-προσανατολισμένης κυβέρνησης του Βαλιέριου Στρέλετ.
Οι ευρω-λωποδύτες έπεσαν μετά τη σύλληψη του τέως ευρω-ηγέτη τους Βλαντ Φίλατ, που όπως αποκαλύφθηκε ήταν το κεντρικό πρόσωπο σε μεγάλη τραπεζική απάτη, από την οποία έβγαλε 260 εκατομμύρια δολάρια. (Κλαίνε και στη Ρουμανία οι φιλο-Νατοικοί, και γελάνε οι αποκλεισμένοι στην Τιρασπόλ).
Κοσσυφοπέδιο:Τελικά, στρίβειν δια του Συνταγματικού Δικαστηρίου
Η Πρόεδρος του Κοσσυφοπεδίου Ατιφέτε Γιαχάγκα αποφάσισε χθες μετά από διαδοχικές συναντήσεις με τον πρωθυπουργό και τον αναπληρωτή πρωθυπουργό, καθώς και με τους ηγέτες της αντιπολίτευσης να ζητήσει από το Συνταγματικό Δικαστήριο αξιολογήσει τη συνταγματικότητα της συμφωνίας για το σχηματισμό των σερβικών δήμων.
Μέχρι να αποφανθεί το Συνταγματικό Δικαστήριο, η συμφωνία των Βρυξελλών θα τεθεί σε αναστολή. Ο κ. Ατιφέτε, δήλωσε ότι έχει την υποστήριξη όλων των παραγόντων στην απόφαση της να ζητήσει γνωμοδότηση από το Συνταγματικό Δικαστήριο.
Βεβαίως το μέγα ζήτημα για τους Κοσσοβάρους δεν είναι η κοινότητα των σερβικών δήμων αλλά το ότι πλέον τους γυρίζουν πίσω από τη Γερμανία και δεν τους δίνουν άσυλο.
Η πρωτοβουλία της κας Ατιφέτε Γιαχάγκα εκδηλώθηκε παράλληλα με τη χθεσινή επίσκεψη στην πρίστινα του Πρόεδρου της Αυστρίας, Χάιντς Φίσερ, που δήλωσε ότι «η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι πλήρης χωρίς τα Δυτικά Βαλκάνια», ενώ στην κοινή συνέντευξη Τύπου με την κ. Γιαχάγκα είπε ότι, «μετά την υπογραφή της Συμφωνίας Σταθεροποίησης και Σύνδεσης, οι Κοσσοβάροι πρέπει να περιμένουν την κατάργηση των θεωρήσεων.
«Θα ήθελα να συγχαρώ το Κοσσυφοπέδιο για τη ΣΣΣ και το επόμενο βήμα είναι η διαδικασία απελευθέρωσης των θεωρήσεων. Τα κράτη μέλη της ΕΕ εργάζονται για αυτό», δήλωσε. Ο κ. Φίσερ μίλησε επίσης και για «τα προβλήματα στο κοινοβούλιο μεταξύ της πλειοψηφίας και της αντιπολίτευσης», και ζήτησε από τα πολιτικά κόμματα να προσέλθουν σε διάλογο. Ο κ. Φίσερ μίλησε ακόμα και για επενδύσεις. «Η Αυστρία είναι έτοιμη να κάνει επενδύσεις στο Κοσσυφοπέδιο, αλλά το έγκλημα και η διαφθοράς πρέπει να καταπολεμηθούν και να οικοδομηθεί το κράτος δικαίου», είπε ο κ. Φίσερ.
Το Υπουργείο Εξωτερικών της Ρουμανίας, εξέδωσε ανακοίνωση για την υπογραφή της Συμφωνίας Σταθεροποίησης και Σύνδεσης της ΕΕ με το Κοσσυφοπέδιο και τόνισε ότι ,
«η υπογραφή δεν θα επηρεάσει τη θέση της Ρουμανίας για το Κοσσυφοπέδιο και δεν σημαίνει την αναγνώριση του ως κράτος», ενώ ο Πρωθυπουργός της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς δήλωσε ότι η Συμφωνία Σταθεροποίησης και Σύνδεσης της ΕΕ με το Κοσσυφοπέδιο μπορεί να είναι καλή και προς όφελος της σερβικής οικονομίας αν χρησιμοποιηθεί σωστά.
Μέχρι να αποφανθεί το Συνταγματικό Δικαστήριο, η συμφωνία των Βρυξελλών θα τεθεί σε αναστολή. Ο κ. Ατιφέτε, δήλωσε ότι έχει την υποστήριξη όλων των παραγόντων στην απόφαση της να ζητήσει γνωμοδότηση από το Συνταγματικό Δικαστήριο.
Βεβαίως το μέγα ζήτημα για τους Κοσσοβάρους δεν είναι η κοινότητα των σερβικών δήμων αλλά το ότι πλέον τους γυρίζουν πίσω από τη Γερμανία και δεν τους δίνουν άσυλο.
Η πρωτοβουλία της κας Ατιφέτε Γιαχάγκα εκδηλώθηκε παράλληλα με τη χθεσινή επίσκεψη στην πρίστινα του Πρόεδρου της Αυστρίας, Χάιντς Φίσερ, που δήλωσε ότι «η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι πλήρης χωρίς τα Δυτικά Βαλκάνια», ενώ στην κοινή συνέντευξη Τύπου με την κ. Γιαχάγκα είπε ότι, «μετά την υπογραφή της Συμφωνίας Σταθεροποίησης και Σύνδεσης, οι Κοσσοβάροι πρέπει να περιμένουν την κατάργηση των θεωρήσεων.
«Θα ήθελα να συγχαρώ το Κοσσυφοπέδιο για τη ΣΣΣ και το επόμενο βήμα είναι η διαδικασία απελευθέρωσης των θεωρήσεων. Τα κράτη μέλη της ΕΕ εργάζονται για αυτό», δήλωσε. Ο κ. Φίσερ μίλησε επίσης και για «τα προβλήματα στο κοινοβούλιο μεταξύ της πλειοψηφίας και της αντιπολίτευσης», και ζήτησε από τα πολιτικά κόμματα να προσέλθουν σε διάλογο. Ο κ. Φίσερ μίλησε ακόμα και για επενδύσεις. «Η Αυστρία είναι έτοιμη να κάνει επενδύσεις στο Κοσσυφοπέδιο, αλλά το έγκλημα και η διαφθοράς πρέπει να καταπολεμηθούν και να οικοδομηθεί το κράτος δικαίου», είπε ο κ. Φίσερ.
Το Υπουργείο Εξωτερικών της Ρουμανίας, εξέδωσε ανακοίνωση για την υπογραφή της Συμφωνίας Σταθεροποίησης και Σύνδεσης της ΕΕ με το Κοσσυφοπέδιο και τόνισε ότι ,
«η υπογραφή δεν θα επηρεάσει τη θέση της Ρουμανίας για το Κοσσυφοπέδιο και δεν σημαίνει την αναγνώριση του ως κράτος», ενώ ο Πρωθυπουργός της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς δήλωσε ότι η Συμφωνία Σταθεροποίησης και Σύνδεσης της ΕΕ με το Κοσσυφοπέδιο μπορεί να είναι καλή και προς όφελος της σερβικής οικονομίας αν χρησιμοποιηθεί σωστά.
Το Κραχ της Νέας Υόρκης , η βία και η νοθεία
http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2015/10/29.html
28/10/15
Η ώρα για τις μεγάλες ζαριές
Η συμμετοχή των Ηνωμένων Πολιτειών σε επιχειρήσει στο έδαφος της Συρία είναι «απαράδεκτη» και θα αποτελεί παραβίαση του διεθνούς δικαίου, είπε σήμερα η πρόεδρος της Ρωσικής Ανω βουλής Βαλεντίνα Ματβιένκο.
Η Ματβιένκο δήλωσε στους δημοσιογράφους: «Αυτό είναι απαράδεκτο, χωρίς σχετικό αίτημα από τις αρχές της Συρίας θα είναι μια άλλη κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου».
Το αυγό του φιδιού εκκολάπτεται στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική
(και τα φιδάκια τραβάνε στην προσφυγιά)
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν σε γραπτό μήνυμα του προς τη διάσκψη ασφάλειας της Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών που γίνεται στη Μόσχα, τόνισε ότι, «τρομοκρατικές οργανώσεις προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική ως εφαλτήριο για να εξαπολύσουν επιχειρήσεις με στόχο την αποσταθεροποίηση της άλλων χωρών», ενώ ο Διευθυντής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας της Ρωσικής Ομοσπονδίας ,(FSB), Αλέξανδρος Μπορτνίκοφ στην ομιλία του στα διάσκεψη αποκάλυψε πως, «το 40% των τρομοκρατών που μάχονται στη Συρία είναι μισθοφόροι από περισσότερες από 100 χώρες», και ότι υπάρχουν 10 μονάδες τρομοκρατών , των οποίων τα μέλη προέρχονταν από τη Ρωσία , την Ουκρανία και άλλες χώρες της Κεντρικής Ασίας.
Στο διπλωματικό επίπεδιο: Στην αυριανή συνάντηση της Βιέννης θα μετάσχουν και το Ιράν και η Αίγυπτος και το Ιράκ, καθως και η επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης . Η Γαλλία που είναι ενοχλημένη γιατί η Μόσχα την προσπέρασε, (σταματημένη), θα στείλει ένα υφυπουργό.
Στο πεδίο της μάχης: Η ρωσική Πολεμική Αεροπορία πραγματοποίησε τις προηγούμενες 24 ωρες 70 εξόδους και προσέβαλε 120 στόχους στη Iντλίμπι , τη Χομς, το Χαλέπι, την περιφέρεια της Δαμασκού , και τη Λαοδικεία, (Λατάκια).
Ο Συριακός Αραβικός Στρατός απέκρουσε την επίθεση του ισλαμικού κράτους στην πόλη αλ Σφέιρα, στην επαρχία του Χαλεπίου, καθως και τη νέα επίθεση στη σχολή Ικάρων στο Χαλέπι. Στην αλ Σφέιρα οι μισθοφόροι Βαχαμπιστές πλήρωσαν βαρύ φόρο αίματος, χάνοντάς πάνω από 50 μαχητές. Καταστράφηκαν και οι θέσεις των τρομοκρατών στην εθνική οδό «Khanaser-Atherya». Κατελήφθησαν και δυο χωριά στο βόρειο Χαλέπι.
Η προέλαση των ειδικών δυνάμεων της Συρίας προς την αεροπορική βαση Kuweires έχει σταματήσει 4 χλμ από το αεροδρόμιο καθώς γίνονται μάχες με το ισλαμικό κράτος για τη εκδίωξη τους από το τμήμα της πόλης Σεΐχ Αχμάντ που εξακολουθούν να κατέχουν. Σήμερα ο Συριακός στρατός απέκρουσε και την επίθεση του Ισλαμικού Κράτους στην πόλη Jabboul, η οποία βρίσκεται περίπου 12 χιλιόμετρα νότια του αεροδρομίου Kuweires .
Οι Σύριοι περιμένουν να τους δώσει το πράσινο φως η ρωσική αεροπορία για να επαναλάβουν την προέλαση τους με αεροπορική κάλυψη.
Μάχες έγιναν σήμερα και στην Ιτλίμπ και στην Νταράα.
Σημασία για τον ψυχολογικό πόλεμο, έχει το γεγονός, ότι σήμερα παρουσιάστηκαν 167 «καταζητούμενοι» από διάφορες περιοχές για να «τακτοποιήσουν» την υπόθεση τους.
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν σε γραπτό μήνυμα του προς τη διάσκψη ασφάλειας της Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών που γίνεται στη Μόσχα, τόνισε ότι, «τρομοκρατικές οργανώσεις προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική ως εφαλτήριο για να εξαπολύσουν επιχειρήσεις με στόχο την αποσταθεροποίηση της άλλων χωρών», ενώ ο Διευθυντής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας της Ρωσικής Ομοσπονδίας ,(FSB), Αλέξανδρος Μπορτνίκοφ στην ομιλία του στα διάσκεψη αποκάλυψε πως, «το 40% των τρομοκρατών που μάχονται στη Συρία είναι μισθοφόροι από περισσότερες από 100 χώρες», και ότι υπάρχουν 10 μονάδες τρομοκρατών , των οποίων τα μέλη προέρχονταν από τη Ρωσία , την Ουκρανία και άλλες χώρες της Κεντρικής Ασίας.
Στο διπλωματικό επίπεδιο: Στην αυριανή συνάντηση της Βιέννης θα μετάσχουν και το Ιράν και η Αίγυπτος και το Ιράκ, καθως και η επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης . Η Γαλλία που είναι ενοχλημένη γιατί η Μόσχα την προσπέρασε, (σταματημένη), θα στείλει ένα υφυπουργό.
Στο πεδίο της μάχης: Η ρωσική Πολεμική Αεροπορία πραγματοποίησε τις προηγούμενες 24 ωρες 70 εξόδους και προσέβαλε 120 στόχους στη Iντλίμπι , τη Χομς, το Χαλέπι, την περιφέρεια της Δαμασκού , και τη Λαοδικεία, (Λατάκια).
Ο Συριακός Αραβικός Στρατός απέκρουσε την επίθεση του ισλαμικού κράτους στην πόλη αλ Σφέιρα, στην επαρχία του Χαλεπίου, καθως και τη νέα επίθεση στη σχολή Ικάρων στο Χαλέπι. Στην αλ Σφέιρα οι μισθοφόροι Βαχαμπιστές πλήρωσαν βαρύ φόρο αίματος, χάνοντάς πάνω από 50 μαχητές. Καταστράφηκαν και οι θέσεις των τρομοκρατών στην εθνική οδό «Khanaser-Atherya». Κατελήφθησαν και δυο χωριά στο βόρειο Χαλέπι.
Η προέλαση των ειδικών δυνάμεων της Συρίας προς την αεροπορική βαση Kuweires έχει σταματήσει 4 χλμ από το αεροδρόμιο καθώς γίνονται μάχες με το ισλαμικό κράτος για τη εκδίωξη τους από το τμήμα της πόλης Σεΐχ Αχμάντ που εξακολουθούν να κατέχουν. Σήμερα ο Συριακός στρατός απέκρουσε και την επίθεση του Ισλαμικού Κράτους στην πόλη Jabboul, η οποία βρίσκεται περίπου 12 χιλιόμετρα νότια του αεροδρομίου Kuweires .
Οι Σύριοι περιμένουν να τους δώσει το πράσινο φως η ρωσική αεροπορία για να επαναλάβουν την προέλαση τους με αεροπορική κάλυψη.
Μάχες έγιναν σήμερα και στην Ιτλίμπ και στην Νταράα.
Σημασία για τον ψυχολογικό πόλεμο, έχει το γεγονός, ότι σήμερα παρουσιάστηκαν 167 «καταζητούμενοι» από διάφορες περιοχές για να «τακτοποιήσουν» την υπόθεση τους.
Τα πρώιμα αντιστασιακά «κατορθώματα» των Κομμουνιστών
Με αφορμή την 28η Οκτωβρίου, η σφαγή της Δράμας και τα Ολοκαυτώματα Ανω και Κάτω Κερδύλιου, Αμπελόφυτου, Κυδωνιάς ,Κλειστού, και Μεσόβουνου τον Οκτώβριο του 1941
του Σπύρου Χατζάρα
Η Σοβιετική Ένωση δέχτηκε επίθεση από τη Γερμανία στις 22 του Ιούνη 1941, και 8 ημέρες μετά 6η Ολομέλεια της ΝΚΕ του ΚΚΕ, (1-3 /7/ 1941), προσδιόρισε με σαφήνεια ότι το άμεσο και επιτακτικό καθήκον για το Κόμμα, το λαό και τις οργανώσεις του, ήταν η καθημερινή υποστήριξη και υπεράσπιση της Σοβιετικής Ενωσης.
Αμέσως το Μακεδονικό Γραφείο του ΚΚΕ και της ΟΚΝΕ έδωσε γραμμή για συγκρότηση ανταρτικών ομάδων. Στις 10 του Ιουλίου συγκροτήθηκε η πρώτη ομάδα ανταρτών στην ηπειρωτική Ελλάδα, με την κωδική ονομασία «Αθανάσιος Διάκος» που δραστηριοποιήθηκε για την υπεράσπιση της Σοβιετικής Ένωσης, στον ορεινό όγκο των Κρουσσίων ,του νομού Κιλκίς, με στήριξη από τους κομμουνιστές στα χωριά Αμπελόφυτο, Κυδωνιά και Κλειστό . Στελέχη της ομάδας ήταν ο Βασίλης Πετρίδης, από το Κλειστό, που ορίστηκε στρατιωτικός υπεύθυνος, ο Παύλος Κοτσαλίδης, από την Κυδωνιά, που ήταν ο πολιτικός κομισάριος και ο Μελίτης Αθανασιάδης, από το Κλειστό, υπεύθυνος εφοδιασμού .
Στη Θεσσαλονίκη υπήρχε από τις 15 Μαΐου, η μετωπική οργάνωση «Ελευθερία», με γραμματέα τον Π. Μπάρμπα, τις οποίας την ίδρυση αποφάσισαν οι Απόστολος Τζανής (μέλος του ΓΠ Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης), Γιάννης Πασαλίδης (μέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος), Σίμος Κερασίδης (μέλος του ΓΠ Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης), Θανάσης Φείδας (μέλος του Αγροτικού Κόμματος), Γιάννης Ευθυμιάδης (μέλος της Δημοκρατικής Ενωσης), και Δημήτρης Ψαρρός ,(απότακτος συνταγματάρχης, που είχε εμπορικές αντιπροσωπείες).
Η «Ελευθερία» ίδρυσε τον Ιούλιο ανταρτικές «δεκαρχίες» στην ύπαιθρο.
Μια τέτοια δρούσε στο χωρίο Μεσόβουνο της Κοζάνης που την καθοδηγούσαν ενας δημοδιδάσκαλος ονόματι Χατζητάσσος και κάποιος «αχτιδικός», Βασίλης Τσουκαλίδης, καθοδηγητής της Εορδαίας, και είχε αναλάβει τη νυχτερινή περιφρούρηση του χωριού, ενώ έκανε και μια αποτυχημένη απόπειρα σαμποτάζ κατά της σιδηροδρομικής γραμμής στο Μουχαρέμ Χαν.
Στην Ανατολική Μακεδονία, στην ανατολική πλευρά του Στρυμόνα που βρισκόταν υπό βουλγαρική κατοχή, είχε δημιουργηθεί η «Φιλική Εταιρεία» .
Στην περιοχή της Νιγρίτας δρούσε ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, που την καθοδηγούσε ένας κομμουνιστής δάσκαλάκος, ο Θανάσης Γκένιος (Λασάνη) με υπαρχηγό τον Περικλή Σταματόπουλο.
Στις αρχές Σεπτεμβρίου οι αντάρτες του Οδυσσέα Ανδρούτσου αφόπλισαν τους σταθμούς χωροφυλακής στα χωριά Ευκαρπία και Μαυροθάλασσα και στις 27 Σεπτεμβρίου 1941 αφόπλισαν το σταθμό της χωροφυλακής στη Δάφνη, της Νιγρίτας και σκότωσαν κάποιους μεμονωμένους γερμανούς. Η δράση της ομάδας περιγράφεται σε επίσημη ανακοίνωση της γερμανική διοίκηση της Θεσσαλονίκης. (που εκδόθηκε στις 2 Νοεμβρίου 1941). «Εις τα βουνά του Στρυμόνος δρα από εβδομάδων μία κομμουνιστική συμμορία απαρτιζόμενη από κατοίκους των πέριξ χωρίων και επιδιδόμενη εις την ληστείαν των πλουσίων χωρικών της περιοχής όπως προσποριστεί χρηματικά μέσα, τη σύλληψιν Ελλήνων αστυνομικών προς αφαίρεση των όπλων των και δι' αυτών τον φόνον Γερμανών στρατιωτών... Περί τα τέλη Σεπτεμβρίου εδολοφονήθησαν εις θέσιν Λαχανά 2 Γερμανοί στρατιώται και προ ημερών εγένετο απόπειρα εναντίον του γερμανικού στρατού, με αποτέλεσμα το φόνο δύο Γερμανών ναυτών και τον βαρύ τραυματισμόν ενός άλλου εις Καλόκαστρον».
Παράλληλα, με εντολή του Γραφείου Ανατολικής Μακεδονίας που είχε έδρα στις Σέρρες, στα μέσα Ιούλη ανέβηκαν στα Όρη Λεκάνης 70 αντάρτες με αρχηγό τον Μιχάλη Γεωργιάδη (Σπάρτακο) από το Νικηφόρο και υπαρχηγό τον Πέτρο Παστουρματζή (Κίτσο) από τη Δράμα. Επικεφαλής της προετοιμασίας για την εξέγερση ήταν το μέλος του Μακεδονικού Γραφείου Παντελή Χαμαλίδη που απειλούσε με εκτέλεση όποιον διαφωνούσε.
Συσκέψεις για την επανάσταση έγιναν στο Δοξάτο, τη Χωριστή, τη Προσοτσάνη, και τον Άγιο Αθανάσιο. Η τελική απόφαση ελήφθη στις 15 Σεπτέμβριου στην Ηλιοκώμη. Τη νύχτα της 28ης προς τη 29η του Σεπτέμβρη οι κομμουνιστές εκτέλεσαν τους διορισμένους Βούλγαρους κοινοτάρχες, χτύπησαν τα αστυνομικά τμήματα και πυρπόλησαν το εργοστάσιο ηλεκτροφωτισμού της Δράμας.
Οι Βούλγαροι, κινητοποίησαν αστραπιαία ισχυρές δυνάμεις και πάνω από 3.000 Δραμινοί σκοτώθηκαν για να υπερασπιστούν τη Σοβιετική Ένωση.
Μεταξύ αυτών και οι «συνδιοργανωτές» της εξέγερσης Mιχάλης Γεωργιάδης (γέρο-Σπάρτακος), Xρήστος Kαλαϊτζίδης ή Kαγιάς, Hλίας Kαραγιαννίδης, Aργύρης Kρόκος, Θόδωρος Mαυρομάτης (Δράκος), Xαράλαμπος Nικολαΐδης, οι Πέτρος και Γιάννης Παστουρματζής, Bαγγέλης Παπαχρήστου.
Οι βούλγαροι, κυνηγώντας τους «επαναστάτες» εκτέλεσαν 97 άνδρες την 1η Οκτωβρίου στο χωριό Κορμίστα. Πάνω στο Παγγαίο ήγαν αναπτυχθεί δυο βουλγαρικά τάγματα. Οι καθοδηγητές της εξέγερσης , που δεν έπαθαν τίποτα, αποφάσισαν για ασφάλεια να φύγουν από τη Μυρίνη Σερρών, για τη γερμανοκρατούμενη Ελλάδα. Περπατώντας στο Παγγαίο, έπεσαν έξω από την Παλαιοκώμη, πάνω στους «αδελφούς βουλγάρους» στις 6 Οκτωβρίου, οι οποίοι εκτέλεσαν τους Παρασκευά Μπάρμπα, (γραμματέα του Γραφείου Ανατ. Μακεδονίας - Θράκης (ψευδώνυμο Δράκος, ναυτικός από το Βόλο), τον σλαβομακεδόνα δασκαλάκο Αποστόλη Τζανή από το χωριό Κλινές του Νομού Φλώρινας, (μέλος του Γραφείου Ανατ. Μακεδονίας – Θράκης) , τον Μωυσή Πασχαλίδης, της ΟΚΝΕ , τους αδελφούς Μαζαράκης από το χωριό Ηλιοκώμη, και άλλους τρείς που τους συνόδευαν.
Στις 10 Οκτωβρίου 1941 ο κομμουνιστής Δημήτριος Κίκηρας, ένας κάτοικος των Κάτω Κερδυλίων του νομού Σερρών, (κοντά στις ακτές του Στρυμονικού Κόλπου) , προσπάθησε να ληστέψει λίγο έξω από τα Άνω Κερδύλια τον καλόγερο Γρηγόριο Καρακαλινό, από το μοναστήρι του Αγίου Δημητρίου, προκειμένου να αγοράσει τρόφιμα για τους αντάρτες, αλλά τελικά σκότωσε το βοηθό του καλόγερου, και ο ίδιος τραυματίστηκε και διέφυγε. Την επομένη και αφού ο καλόγερος κατήγγειλε το γεγονός, ο Κίκηρας συνελήφθη στο σπίτι ενός γιατρού στην Ευκαρπία. Κατά την ανάκριση έδωσε τα ονόματα των ανταρτών που καταγόταν από τα Ανω και Κάτω Κερδύλια καθώς και τα ονόματα όσων τους τροφοδοτούσαν.
Στις 12 Οκτωβρίου 1941, το 382ο Σύνταγμα Πεζικού της Βέρμαχτ ερεύνησε το Ανω και Κάτω Κερδύλιο, συγκέντρωσε και ανέκρινε τους κατοίκους και αναζήτησε όσους είχε κατονομάσει ο Κίκηρας. Κατά τη διάρκεια των ερευνών εκτέλεσαν ένα άτομο στο Κάτω Κερδύλιο, και πυρπόλησαν τα σπίτια των καταζητούμενων. Στις 16 Οκτωβρίου 1941 η Βέρμαχτ έκανε επιδρομή στα χωριά Ζερβοχώρι, Δάφνη και Σιτοχώρι και κατέστρεψε 20 σπίτια και 2 αχυρώνες, και εκτέλεσε 4 για κατοχή όπλων.
Στις 17 Οκτωβρίου 1941, δύο λόχοι Σκαπανέων της Βέρμαχτ περικύκλωσαν τα Άνω και τα Κάτω Κερδύλια και εκτέλεσαν 230 άρρενες κατοίκους 16-60 ετών και έκαψαν τα σπίτια εκτός από τις εκκλησίες.
Παράλληλα στο Κιλκίς, ο «Αθανάσιος Διάκος» ανατίναξε στις 14 Σεπτεμβρίου 1941 τη σιδηροδρομική γέφυρα Μουριών Κιλκίς, της γραμμής Θεσσαλονίκης – Αλεξανδρουπόλεως, και στις 22 Σεπτέμβρη έστησε ενέδρα στο 62ο χλμ του δρόμου Θεσσαλονίκης – Σερρών σε γερμανικό φορτηγό, και σκότωσε δύο Γερμανούς. Στις 25 Οκτωβρίου του 1941 ημέρα Σάββατο, οι Γερμανοί εισέβαλαν ταυτόχρονα στο Αμπελόφυτο, την Κυδωνιά και το Κλειστό , έκαψαν τα σπίτια και εκτέλεσαν 96. Μεταξύ αυτών ήταν και οι κομμουνιστές Βασίλης Πετρίδης, και Παύλος Κοτσαλίδης.
Στο χωριό Μεσόβουνο του νομού Κοζάνης, η «δεκαρχία» του ΚΚΕ για να υπερασπιστεί την Σοβ.Ενωση εκτέλεσε τον πρόεδρο της Κοινότητας, έπιασε όμηρους 11 χωροφύλακες και προκάλεσε την καταστροφή των χωριού και την εκτέλεση 165 ανδρών. Οι Γερμανικές αρχές κατοχής αποφάσισαν την απομάκρυνση του «Μεταξικού» Κοινοτάρχη και του Κοινοτικού Συμβουλίου του Μεσόβουνου που σύμφωνα με την προπολεμική απογραφή πληθυσμού είχε 1.171 άτομα,από τριμελή επιτροπή, από τους Παύλο Κωνσταντινίδη ως προέδρου, και τους Λεων. Αϊβατζίδη και Ευσταθίο Παπαδοπούλο, ως μελών της επιτροπής. Στο Μεσόβουνο υπήρχε αποθήκη του στρατού που μετά την συνθηκολόγηση λεηλατήθηκε και τα όπλα και τα πυρομαχικά βρίσκονταν χέρια του ΚΚΕ.
Στα τέλη του Σεπτεμβρίου έφτασαν στο χωριό οι 5 κομμουνιστές που είχαν εκτοπιστεί στην Ανάφη και συγκρότησαν την Κομματική οργάνωση του χωριού. Το πρωί της 10ης Οκτωβρίου 1941, απόσπασμα της χωροφυλακής συνοδευόμενο από 2 γερμανούς υπαξιωματικούς έφθασε στο χωριό αναζητώντας 11 «σεσημασμένους κομμουνιστές» και έκανε έρευνα για κρυμμένα όπλα.
Οι καταζητούμενοι όμως είχαν ειδοποιηθεί και είχαν φύγει . Το ίδιο βράδυ, ο διορισμένος κοινοτάρχης Κωνσταντινίδης δολοφονήθηκε μετά από απόφαση της κομματικής Οργάνωσης στη πλατεία του χωριού, «διά περιστρόφου», από τον «παλαίμαχο κομμουνιστή», Κώστα Ιγνατιάδη.
Ο καθοδηγητής Εορδαίας, Βασίλης Τσουκαλίδης, που επέζησε και του εμφυλίου, ισχυρίζεται στις αναμνήσεις του ότι ο ίδιος είχε εισηγηθεί μονάχα την απαγωγή του, αλλά οι ντόπιοι κομμουνιστές έδρασαν, «όπως αυτοί ήθελαν». Στις 11 Οκτωβρίου, απόσπασμα χωροφυλακής μ' επικεφαλής τον ενωμοτάρχη Ζαφειράκη πήγε στο χωριό για να διενεργήσει ανακρίσεις, για το φόνο, και οι κομμουνιστές τους συνέλαβαν, και βγήκαν στο βουνό υπό την καθδήγηση του καπετάν δασκαλάκου. Στις 12 Οκτωβρίου, ο κοινοτάρχης του γειτονικού χωριού Κομνηνά, πέτυχε την απόλυση όλων των ομήρων, πλην του ενωμοτάρχη. Σχετική εντολή στην τοπική οργάνωση του ΚΚΕ, υποστηρίζει ότι είχε δώσει και ο «αχτιδικός» Τσουκαλίδης.
Στις 14 Οκτωβρίου, γερμανικό απόσπασμα 100 περίπου οπλιτών, πήγε στο Μεσόβουνο, και βρήκαν σε μια καλύβα εκτός του χωριού, 6 κιβώτια πλήρη πυρομαχικών τυφεκίων Μάνλιχερ, και εκτέλεσαν τον 19χρονο κομμουνιστή Θεόδωρο Ακριτίδη που οπλοφορούσε. Οι «αντάρτες κομμουνιστές» άφησαν ελεύθερο τον ενωμοτάρχη και έφυγαν προς τη Ναόυσα.
Στις 23 Οκτωβρίου, οι Γερμανοί επέστρεψαν. Έκαψαν το χωριό και εκτέλεσαν 165. Μεταξύ των εκτελεσθέντων, δεν ήσαν ο βουλγαροκομμουνιστής δημοδιδάσκαλος Χατζητάσσος, και ο δολοφόνος του Κοινοτάρχη Μεσόβουνου Ιγνατιάδης που προκάλεσαν τη σφαγή.
Μετά τα ολοκαυτώματα της Δράμας, του Ανω και Κάτω Κερδύλιου, στο Αμπελόφυτο, την Κυδωνιά ,το Κλειστό, και το Μεσόβουνο, η επαναστατική αιμοραγία σταμάτησε, γιατί η ΝΚΕ , στην 7η Ολομέλεια, έστειλε στη Θεσσαλονίκη τη Χρύσα Χατζηβασιλείου με εντολή να ελέγξει την κατάσταση, «να σταματήσουν οι παρακινδυνευμένες ενέργειες», και να αναστείλει πλήρως την ένοπλη δράση στη περιοχή της Μακεδονίας.
Για αυτές τις προβοκατόρικες και τυχοδιωκτικές ενέργειες, που προκάλεσαν τα διαδοχικά ολοκαυτώματα , 3593 θανάτους και την καταστροφή 7 χωριών, δεν θα ακούσετε καμιά αυτοκριτικήουτε από τους κομμουνιστες ούτε από τους αριστερούς πατριώτες».
Θα διαβάσετε για τις «αγνές προθέσεις των Ελλήνων, κομμουνιστών», «που πήραν τα όπλα κατά των κατοχικών αρχών», θα διαβάσετε ,για τις «ελληνικές δωσιλογικές αρχές», που φταίνε πάντα, και θα μάθετε ότι «οι χιτλερικοί, μαζί με τους ντόπιους συνεργάτες τους, την πλουτοκρατία και τις ηγεσίες των κομμάτων της, βρήκαν απέναντί τους την ένοπλη αντίσταση του ελληνικού λαού», και ότι , «οι πρώτες εκδηλώσεις της ένοπλης πάλης» σημειώθηκαν στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη.
Θα μάθετε και για το ΕΑΜ και για την πολιτική των συμμάχων.
Ο τυχοδιωκτισμός και η εγκληματική ανευθυνότητα γίνονται λαϊκές εξεγέρσεις.
ΥΓ. Και αυτά έγιναν πριν φθάσουν οι αγγλικές λίρες και πριν βγει ο Αρης για να αγοράσει πατάτες στη Λαμία με τις λίρες της SOE.
του Σπύρου Χατζάρα
Η Σοβιετική Ένωση δέχτηκε επίθεση από τη Γερμανία στις 22 του Ιούνη 1941, και 8 ημέρες μετά 6η Ολομέλεια της ΝΚΕ του ΚΚΕ, (1-3 /7/ 1941), προσδιόρισε με σαφήνεια ότι το άμεσο και επιτακτικό καθήκον για το Κόμμα, το λαό και τις οργανώσεις του, ήταν η καθημερινή υποστήριξη και υπεράσπιση της Σοβιετικής Ενωσης.
Αμέσως το Μακεδονικό Γραφείο του ΚΚΕ και της ΟΚΝΕ έδωσε γραμμή για συγκρότηση ανταρτικών ομάδων. Στις 10 του Ιουλίου συγκροτήθηκε η πρώτη ομάδα ανταρτών στην ηπειρωτική Ελλάδα, με την κωδική ονομασία «Αθανάσιος Διάκος» που δραστηριοποιήθηκε για την υπεράσπιση της Σοβιετικής Ένωσης, στον ορεινό όγκο των Κρουσσίων ,του νομού Κιλκίς, με στήριξη από τους κομμουνιστές στα χωριά Αμπελόφυτο, Κυδωνιά και Κλειστό . Στελέχη της ομάδας ήταν ο Βασίλης Πετρίδης, από το Κλειστό, που ορίστηκε στρατιωτικός υπεύθυνος, ο Παύλος Κοτσαλίδης, από την Κυδωνιά, που ήταν ο πολιτικός κομισάριος και ο Μελίτης Αθανασιάδης, από το Κλειστό, υπεύθυνος εφοδιασμού .
Στη Θεσσαλονίκη υπήρχε από τις 15 Μαΐου, η μετωπική οργάνωση «Ελευθερία», με γραμματέα τον Π. Μπάρμπα, τις οποίας την ίδρυση αποφάσισαν οι Απόστολος Τζανής (μέλος του ΓΠ Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης), Γιάννης Πασαλίδης (μέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος), Σίμος Κερασίδης (μέλος του ΓΠ Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης), Θανάσης Φείδας (μέλος του Αγροτικού Κόμματος), Γιάννης Ευθυμιάδης (μέλος της Δημοκρατικής Ενωσης), και Δημήτρης Ψαρρός ,(απότακτος συνταγματάρχης, που είχε εμπορικές αντιπροσωπείες).
Η «Ελευθερία» ίδρυσε τον Ιούλιο ανταρτικές «δεκαρχίες» στην ύπαιθρο.
Μια τέτοια δρούσε στο χωρίο Μεσόβουνο της Κοζάνης που την καθοδηγούσαν ενας δημοδιδάσκαλος ονόματι Χατζητάσσος και κάποιος «αχτιδικός», Βασίλης Τσουκαλίδης, καθοδηγητής της Εορδαίας, και είχε αναλάβει τη νυχτερινή περιφρούρηση του χωριού, ενώ έκανε και μια αποτυχημένη απόπειρα σαμποτάζ κατά της σιδηροδρομικής γραμμής στο Μουχαρέμ Χαν.
Στην Ανατολική Μακεδονία, στην ανατολική πλευρά του Στρυμόνα που βρισκόταν υπό βουλγαρική κατοχή, είχε δημιουργηθεί η «Φιλική Εταιρεία» .
Στην περιοχή της Νιγρίτας δρούσε ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, που την καθοδηγούσε ένας κομμουνιστής δάσκαλάκος, ο Θανάσης Γκένιος (Λασάνη) με υπαρχηγό τον Περικλή Σταματόπουλο.
Στις αρχές Σεπτεμβρίου οι αντάρτες του Οδυσσέα Ανδρούτσου αφόπλισαν τους σταθμούς χωροφυλακής στα χωριά Ευκαρπία και Μαυροθάλασσα και στις 27 Σεπτεμβρίου 1941 αφόπλισαν το σταθμό της χωροφυλακής στη Δάφνη, της Νιγρίτας και σκότωσαν κάποιους μεμονωμένους γερμανούς. Η δράση της ομάδας περιγράφεται σε επίσημη ανακοίνωση της γερμανική διοίκηση της Θεσσαλονίκης. (που εκδόθηκε στις 2 Νοεμβρίου 1941). «Εις τα βουνά του Στρυμόνος δρα από εβδομάδων μία κομμουνιστική συμμορία απαρτιζόμενη από κατοίκους των πέριξ χωρίων και επιδιδόμενη εις την ληστείαν των πλουσίων χωρικών της περιοχής όπως προσποριστεί χρηματικά μέσα, τη σύλληψιν Ελλήνων αστυνομικών προς αφαίρεση των όπλων των και δι' αυτών τον φόνον Γερμανών στρατιωτών... Περί τα τέλη Σεπτεμβρίου εδολοφονήθησαν εις θέσιν Λαχανά 2 Γερμανοί στρατιώται και προ ημερών εγένετο απόπειρα εναντίον του γερμανικού στρατού, με αποτέλεσμα το φόνο δύο Γερμανών ναυτών και τον βαρύ τραυματισμόν ενός άλλου εις Καλόκαστρον».
Παράλληλα, με εντολή του Γραφείου Ανατολικής Μακεδονίας που είχε έδρα στις Σέρρες, στα μέσα Ιούλη ανέβηκαν στα Όρη Λεκάνης 70 αντάρτες με αρχηγό τον Μιχάλη Γεωργιάδη (Σπάρτακο) από το Νικηφόρο και υπαρχηγό τον Πέτρο Παστουρματζή (Κίτσο) από τη Δράμα. Επικεφαλής της προετοιμασίας για την εξέγερση ήταν το μέλος του Μακεδονικού Γραφείου Παντελή Χαμαλίδη που απειλούσε με εκτέλεση όποιον διαφωνούσε.
Συσκέψεις για την επανάσταση έγιναν στο Δοξάτο, τη Χωριστή, τη Προσοτσάνη, και τον Άγιο Αθανάσιο. Η τελική απόφαση ελήφθη στις 15 Σεπτέμβριου στην Ηλιοκώμη. Τη νύχτα της 28ης προς τη 29η του Σεπτέμβρη οι κομμουνιστές εκτέλεσαν τους διορισμένους Βούλγαρους κοινοτάρχες, χτύπησαν τα αστυνομικά τμήματα και πυρπόλησαν το εργοστάσιο ηλεκτροφωτισμού της Δράμας.
Οι Βούλγαροι, κινητοποίησαν αστραπιαία ισχυρές δυνάμεις και πάνω από 3.000 Δραμινοί σκοτώθηκαν για να υπερασπιστούν τη Σοβιετική Ένωση.
Μεταξύ αυτών και οι «συνδιοργανωτές» της εξέγερσης Mιχάλης Γεωργιάδης (γέρο-Σπάρτακος), Xρήστος Kαλαϊτζίδης ή Kαγιάς, Hλίας Kαραγιαννίδης, Aργύρης Kρόκος, Θόδωρος Mαυρομάτης (Δράκος), Xαράλαμπος Nικολαΐδης, οι Πέτρος και Γιάννης Παστουρματζής, Bαγγέλης Παπαχρήστου.
Οι βούλγαροι, κυνηγώντας τους «επαναστάτες» εκτέλεσαν 97 άνδρες την 1η Οκτωβρίου στο χωριό Κορμίστα. Πάνω στο Παγγαίο ήγαν αναπτυχθεί δυο βουλγαρικά τάγματα. Οι καθοδηγητές της εξέγερσης , που δεν έπαθαν τίποτα, αποφάσισαν για ασφάλεια να φύγουν από τη Μυρίνη Σερρών, για τη γερμανοκρατούμενη Ελλάδα. Περπατώντας στο Παγγαίο, έπεσαν έξω από την Παλαιοκώμη, πάνω στους «αδελφούς βουλγάρους» στις 6 Οκτωβρίου, οι οποίοι εκτέλεσαν τους Παρασκευά Μπάρμπα, (γραμματέα του Γραφείου Ανατ. Μακεδονίας - Θράκης (ψευδώνυμο Δράκος, ναυτικός από το Βόλο), τον σλαβομακεδόνα δασκαλάκο Αποστόλη Τζανή από το χωριό Κλινές του Νομού Φλώρινας, (μέλος του Γραφείου Ανατ. Μακεδονίας – Θράκης) , τον Μωυσή Πασχαλίδης, της ΟΚΝΕ , τους αδελφούς Μαζαράκης από το χωριό Ηλιοκώμη, και άλλους τρείς που τους συνόδευαν.
Στις 10 Οκτωβρίου 1941 ο κομμουνιστής Δημήτριος Κίκηρας, ένας κάτοικος των Κάτω Κερδυλίων του νομού Σερρών, (κοντά στις ακτές του Στρυμονικού Κόλπου) , προσπάθησε να ληστέψει λίγο έξω από τα Άνω Κερδύλια τον καλόγερο Γρηγόριο Καρακαλινό, από το μοναστήρι του Αγίου Δημητρίου, προκειμένου να αγοράσει τρόφιμα για τους αντάρτες, αλλά τελικά σκότωσε το βοηθό του καλόγερου, και ο ίδιος τραυματίστηκε και διέφυγε. Την επομένη και αφού ο καλόγερος κατήγγειλε το γεγονός, ο Κίκηρας συνελήφθη στο σπίτι ενός γιατρού στην Ευκαρπία. Κατά την ανάκριση έδωσε τα ονόματα των ανταρτών που καταγόταν από τα Ανω και Κάτω Κερδύλια καθώς και τα ονόματα όσων τους τροφοδοτούσαν.
Στις 12 Οκτωβρίου 1941, το 382ο Σύνταγμα Πεζικού της Βέρμαχτ ερεύνησε το Ανω και Κάτω Κερδύλιο, συγκέντρωσε και ανέκρινε τους κατοίκους και αναζήτησε όσους είχε κατονομάσει ο Κίκηρας. Κατά τη διάρκεια των ερευνών εκτέλεσαν ένα άτομο στο Κάτω Κερδύλιο, και πυρπόλησαν τα σπίτια των καταζητούμενων. Στις 16 Οκτωβρίου 1941 η Βέρμαχτ έκανε επιδρομή στα χωριά Ζερβοχώρι, Δάφνη και Σιτοχώρι και κατέστρεψε 20 σπίτια και 2 αχυρώνες, και εκτέλεσε 4 για κατοχή όπλων.
Στις 17 Οκτωβρίου 1941, δύο λόχοι Σκαπανέων της Βέρμαχτ περικύκλωσαν τα Άνω και τα Κάτω Κερδύλια και εκτέλεσαν 230 άρρενες κατοίκους 16-60 ετών και έκαψαν τα σπίτια εκτός από τις εκκλησίες.
Παράλληλα στο Κιλκίς, ο «Αθανάσιος Διάκος» ανατίναξε στις 14 Σεπτεμβρίου 1941 τη σιδηροδρομική γέφυρα Μουριών Κιλκίς, της γραμμής Θεσσαλονίκης – Αλεξανδρουπόλεως, και στις 22 Σεπτέμβρη έστησε ενέδρα στο 62ο χλμ του δρόμου Θεσσαλονίκης – Σερρών σε γερμανικό φορτηγό, και σκότωσε δύο Γερμανούς. Στις 25 Οκτωβρίου του 1941 ημέρα Σάββατο, οι Γερμανοί εισέβαλαν ταυτόχρονα στο Αμπελόφυτο, την Κυδωνιά και το Κλειστό , έκαψαν τα σπίτια και εκτέλεσαν 96. Μεταξύ αυτών ήταν και οι κομμουνιστές Βασίλης Πετρίδης, και Παύλος Κοτσαλίδης.
Στο χωριό Μεσόβουνο του νομού Κοζάνης, η «δεκαρχία» του ΚΚΕ για να υπερασπιστεί την Σοβ.Ενωση εκτέλεσε τον πρόεδρο της Κοινότητας, έπιασε όμηρους 11 χωροφύλακες και προκάλεσε την καταστροφή των χωριού και την εκτέλεση 165 ανδρών. Οι Γερμανικές αρχές κατοχής αποφάσισαν την απομάκρυνση του «Μεταξικού» Κοινοτάρχη και του Κοινοτικού Συμβουλίου του Μεσόβουνου που σύμφωνα με την προπολεμική απογραφή πληθυσμού είχε 1.171 άτομα,από τριμελή επιτροπή, από τους Παύλο Κωνσταντινίδη ως προέδρου, και τους Λεων. Αϊβατζίδη και Ευσταθίο Παπαδοπούλο, ως μελών της επιτροπής. Στο Μεσόβουνο υπήρχε αποθήκη του στρατού που μετά την συνθηκολόγηση λεηλατήθηκε και τα όπλα και τα πυρομαχικά βρίσκονταν χέρια του ΚΚΕ.
Στα τέλη του Σεπτεμβρίου έφτασαν στο χωριό οι 5 κομμουνιστές που είχαν εκτοπιστεί στην Ανάφη και συγκρότησαν την Κομματική οργάνωση του χωριού. Το πρωί της 10ης Οκτωβρίου 1941, απόσπασμα της χωροφυλακής συνοδευόμενο από 2 γερμανούς υπαξιωματικούς έφθασε στο χωριό αναζητώντας 11 «σεσημασμένους κομμουνιστές» και έκανε έρευνα για κρυμμένα όπλα.
Οι καταζητούμενοι όμως είχαν ειδοποιηθεί και είχαν φύγει . Το ίδιο βράδυ, ο διορισμένος κοινοτάρχης Κωνσταντινίδης δολοφονήθηκε μετά από απόφαση της κομματικής Οργάνωσης στη πλατεία του χωριού, «διά περιστρόφου», από τον «παλαίμαχο κομμουνιστή», Κώστα Ιγνατιάδη.
Ο καθοδηγητής Εορδαίας, Βασίλης Τσουκαλίδης, που επέζησε και του εμφυλίου, ισχυρίζεται στις αναμνήσεις του ότι ο ίδιος είχε εισηγηθεί μονάχα την απαγωγή του, αλλά οι ντόπιοι κομμουνιστές έδρασαν, «όπως αυτοί ήθελαν». Στις 11 Οκτωβρίου, απόσπασμα χωροφυλακής μ' επικεφαλής τον ενωμοτάρχη Ζαφειράκη πήγε στο χωριό για να διενεργήσει ανακρίσεις, για το φόνο, και οι κομμουνιστές τους συνέλαβαν, και βγήκαν στο βουνό υπό την καθδήγηση του καπετάν δασκαλάκου. Στις 12 Οκτωβρίου, ο κοινοτάρχης του γειτονικού χωριού Κομνηνά, πέτυχε την απόλυση όλων των ομήρων, πλην του ενωμοτάρχη. Σχετική εντολή στην τοπική οργάνωση του ΚΚΕ, υποστηρίζει ότι είχε δώσει και ο «αχτιδικός» Τσουκαλίδης.
Στις 14 Οκτωβρίου, γερμανικό απόσπασμα 100 περίπου οπλιτών, πήγε στο Μεσόβουνο, και βρήκαν σε μια καλύβα εκτός του χωριού, 6 κιβώτια πλήρη πυρομαχικών τυφεκίων Μάνλιχερ, και εκτέλεσαν τον 19χρονο κομμουνιστή Θεόδωρο Ακριτίδη που οπλοφορούσε. Οι «αντάρτες κομμουνιστές» άφησαν ελεύθερο τον ενωμοτάρχη και έφυγαν προς τη Ναόυσα.
Στις 23 Οκτωβρίου, οι Γερμανοί επέστρεψαν. Έκαψαν το χωριό και εκτέλεσαν 165. Μεταξύ των εκτελεσθέντων, δεν ήσαν ο βουλγαροκομμουνιστής δημοδιδάσκαλος Χατζητάσσος, και ο δολοφόνος του Κοινοτάρχη Μεσόβουνου Ιγνατιάδης που προκάλεσαν τη σφαγή.
Μετά τα ολοκαυτώματα της Δράμας, του Ανω και Κάτω Κερδύλιου, στο Αμπελόφυτο, την Κυδωνιά ,το Κλειστό, και το Μεσόβουνο, η επαναστατική αιμοραγία σταμάτησε, γιατί η ΝΚΕ , στην 7η Ολομέλεια, έστειλε στη Θεσσαλονίκη τη Χρύσα Χατζηβασιλείου με εντολή να ελέγξει την κατάσταση, «να σταματήσουν οι παρακινδυνευμένες ενέργειες», και να αναστείλει πλήρως την ένοπλη δράση στη περιοχή της Μακεδονίας.
Για αυτές τις προβοκατόρικες και τυχοδιωκτικές ενέργειες, που προκάλεσαν τα διαδοχικά ολοκαυτώματα , 3593 θανάτους και την καταστροφή 7 χωριών, δεν θα ακούσετε καμιά αυτοκριτικήουτε από τους κομμουνιστες ούτε από τους αριστερούς πατριώτες».
Θα διαβάσετε για τις «αγνές προθέσεις των Ελλήνων, κομμουνιστών», «που πήραν τα όπλα κατά των κατοχικών αρχών», θα διαβάσετε ,για τις «ελληνικές δωσιλογικές αρχές», που φταίνε πάντα, και θα μάθετε ότι «οι χιτλερικοί, μαζί με τους ντόπιους συνεργάτες τους, την πλουτοκρατία και τις ηγεσίες των κομμάτων της, βρήκαν απέναντί τους την ένοπλη αντίσταση του ελληνικού λαού», και ότι , «οι πρώτες εκδηλώσεις της ένοπλης πάλης» σημειώθηκαν στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη.
Θα μάθετε και για το ΕΑΜ και για την πολιτική των συμμάχων.
Ο τυχοδιωκτισμός και η εγκληματική ανευθυνότητα γίνονται λαϊκές εξεγέρσεις.
ΥΓ. Και αυτά έγιναν πριν φθάσουν οι αγγλικές λίρες και πριν βγει ο Αρης για να αγοράσει πατάτες στη Λαμία με τις λίρες της SOE.
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
4 Νοεμβρίου 1940. H 8η ημέρα του Ελληνοιταλικού πολέμου. Στη Ρώμη , αποφασίστηκε η αποστολή τουλάχιστον 12 μεραρχιών στην Αλβανία και η αντικατάσταση του στρατηγού Πράσκα με τον στρατηγό Ουμπάλντο Σοντού. Η Ιταλική αεροπορία βομβάρδισε τον Πειραιά, την Πάτρα και τον Βόλο.
Ο Παπάγος και το Γενικό Στρατηγείο από τα Υπόγεια της Μεγάλης Βρετανίας συνέχισαν να αγνοούν στα ανακοινωθέντα τους Τιτάνες του Κατσιμήτρου...
.png)
-
Αρχίζω από το τέλος. Σημίτης, Παπαδήμος, Καραμανλής, Αλογοσκούφης, Στουρνάρας, Χριστοδουλάκης, Προβόπουλος, Αβάπτιστος του Παπανδρέου, Συ...
.png)