του Σπύρου Χατζάρα
Στις 16/28 Μαΐου 1812 υπογράφηκε η Συνθήκη του Βουκουρεστίου με την οποία τελείωσε ο έκτος Ρωσο-τουρκικός πόλεμος του 1806-1812.
Οι διαπραγματεύσεις είχαν ξεκινήσει με την "βοήθεια" της Αγγλίας από τον Οκτώβρη του 1811 στη σημερινή Ρούσε της Βουλγαρίας.
Ο κύριος υποστηρικτής της συμφωνίας ήταν ο άγγλος επιτετραμμένος στην Κωνσταντινούπολη Στράτφορντ Κάνινγκ και ο φίλος των Αγγλων Ρείς Εφέντης Μεχμέτ Σαίντ Γκαλίπ , που τον υποστήριζε και ο Μέγας Βεζύρης Λαζ Αζίζ Αχμέτ Πασά.
Τη συμφωνία διαπραγματεύτηκε ο διπλωματικός σύμβουλος του στρατηγού Μιχαήλ Κουτούζωφ, ο κόμης Αντρέι Ιταλίνσκι, που πριν τον πόλεμο ήταν ο ρώσος πρέσβης στην Κωνσταντινούπολη.
Στην ουσία, οι μεγάλοι χαμένοι ήσαν οι Ορθόδοξοι των Βαλκανίων, και ο Κωνσταντίνος Υψηλάντης. Ο Σέρβοι έλαβαν το καθεστώς της Υδρας, οι βλαχομπογδαναίοι έμειναν αφορολόγητοι για δυο χρόνια και οι Έλληνες δεν πήραν τίποτα.
Τα σύνορα Ρωσίας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ορίστηκαν στην στην αριστερή ακτή του Δούναβη και τον Προύθο. Οι Ρώσοι, κέρδισαν την Βεσσαραβία, αλλά θα έπρεπε να εκκενώνουν τη Βλαχία και Μολδαβία. Οι κάτοικοι της Μολδαβίας, και της Βλαχίας για δύο χρόνια δεν θα πλήρωναν φόρους στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Οι χριστιανοί που ήθελαν θα μπορούσαν να πουλήσουν την περιουσία τους και να φύγουν μέσα σε ένα χρόνο. Το ίδιο και οι μουσουλμάνοι ης Βεσσαραβίας.
Η ναυσιπλοΐα στο Δούναβη θα ήταν ελεύθερη. Το ίδιο και στα Στενά.
Η Ρωσία θα έπρεπε να επιστρέψει τα φρούρια που είχε καταλάβει στον Καυκάσιο.
Η Τουρκία που είχε υποστεί συντριπτικές ήττες στο μέτωπο, τα έπαιρνε όλα πίσω, δίνοντας κάποια δικαιώματα στους Σέρβους και τη Βεσσαραβία.
Η Συμφωνία ηταν πολύ καλή για την Τουρκία και πολύ κακή για τη Ρωσία.
Αλλά , υπήρχε η αγγλική εγγύηση ότι η Τουρκία σαν σύμμαχος πλέον των Άγγλων δεν θα έπαιρνε μέρος στην επίθεση του Ναπολέοντα και ο στρατός του Δούναβη θα μπορούσε να στραφεί κατά των Γάλλων.
Αυτή ήταν η ουσία της Συνθήκης του Βουκουρεστίου.
Ο Κουτούζωφ πριν υπογράψει τη Συνθήκη, είχε λάβει φύλλο πορείας για τη Μόσχα. Από τις 2/14 Μαίου 1812 είχε διοριστεί από τον Τσάρο διοικητής της Στρατιάς του Δούναβη ο ναύαρχος Πάβελ Τσιτσαγκόφ, που στις 11/23 Mαΐου βρισκόταν στο Ιάσιο, και στις 16/28 είχε φθάσει στο Βουκουρέστι για να αναλάβει τη διοίκηση της Στρατιάς. 4 ημέρες μετά την υπογραφή της Συνθήκης και την ανάληψη των καθηκόντων του, ο Τσιτσαγκόφ, υποδέχτηκε στο Βουκουρέστι, στις 20 Μαίου/1 Ιουνίου 1812,
τον διευθυντή του διπλωματικού του γραφείου που ερχόταν από την Βιέννη. Τον Ιωάννη Καποδίστρια που επιτέλους κατάφερε να φθάσει στο μέτωπο.
Το κύριο «ρωσικό διπλωματικό πρόβλημα», μετα την υπογραφή της Συνθήκης ήταν να παρουσιαστεί η εγκατάλειψη «των ομοδόξων της Ρωσίας στην ανατολή», και κυρίως των Σέρβων, και των Ελλήνων, ως «προσωρινός τακτικός ελιγμός», ώστε οι Σέρβοι και οι άλλοι ορθόδοξοι της Ανατολής να μην χάσουν την πίστη τους στη Ρωσία.
Στόχος της Αυτοκρατορικής Αυλής ήταν να αφήσουν να αιωρείται η «υπόσχεση» ότι τα πράγματα θα άλλαζαν μετά την απόκρουση της Γαλλικής εισβολής στη Ρωσία.
Ο Καποδίστριας εκμεταλλεύτηκε προς δικό του όφελός τις ρωσικές «ανάγκες».
Στο «υπόμνημα» που υπέβαλε στον προϊστάμενο του , τον διοικητή της στρατιάς του Δούναβη ναύαρχο Τσιτσαγκόφ , και το οποίο βρήκε και δημοσίευσε ο ρώσος ιστορικός Γρηγκόρι Αρς, σημείωνε: «Έχω φίλους και γνωστούς ανάμεσα στους έλληνες εμπόρους και τραπεζίτες. Τους έχω υποσχεθεί να τους τροφοδοτώ με ειδήσεις. Έχοντας την τιμή να είμαι κοντά στην εξοχότητα σας, μπορώ να τους κάνω να πιστέψουν για τα πολιτικά ζητήματα ό,τι θα ήθελα» .
Οι «φίλοι και γνωστοί» του, ήσαν τα μέλη της Φιλογένειας και του Φοίνικα.
Το δικό του δίκτυο. Ο Καποδίστριας πριν φύγει από τη Ρωσία για τη Βιέννη είχε επισκεφτεί στη Μόσχα τον δημιουργό και αρχηγό του Φοίνικα Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, και αποκατέστησε την πλήρη συνεργασία του «δικτύου» του Φοίνικα με τους «Φιλογενείς» της Κέρκυρας.
Με την τοποθέτηση του στη Βιέννη απέκτησε και τον έλεγχο της ομάδας των «Λαμπρινών» και των «Φίλων του Ρήγα». Ο αυστριακός υπουργός της αστυνομίας Χάγκερ σττην αναφορά με ημερομηνία 14/26 Νοεμβρίου 1811, που υπέβαλε στον Μέττερνιχ έγραφε: «Δεν υπάρχει αμφιβολία , ότι ο Καποδίστριας προορίζεται εκτός του επισήμου ρόλου του να προσηλυτίσει και να οργανώσει κατά το πνεύμα της ρωσσικής πολιτικής τους Έλληνας στη Βιεννη», και τόνιζε: «Τούτο συνάγεται και εκ των ημετέρων ερευνών, καθ' ας συνδέεται ούτος μετά τινών πλουσίων ελληνικών εμπορικών οίκων με διακλαδώσεις, διά των οποίων είναι εις θέσιν ο Καποδίστριας όχι μόνο να ασκήση επιρροήν επί άλλων, αλλά και να συγκεντρώση δι' αυτών πληροφορίας πολιτικής φύσεως εκ πολλών περιοχών».
Το δίκτυο Καποδίστρια το είχαν καταλάβει και οι «μυστικοί» της Βέννης που τον νόμιζαν για άνθρωπο των Ρώσων.
Ο Καποδίστριας, προσφερόταν επομένως ,
να δημιουργήσει, με δαπάνες της Ρωσίας και με την πολιτική της κάλυψη, ένα δίκτυο, που θα χρησίμευε στην ελληνική επαναστατική Εταιρία, και στην κατάλληλη στιγμή θα δούλευε για τον «ιερό σκοπό».
Υποσχόταν να εξαπατά τους Έλληνες υπέρ της Ρωσίας και να τους κάνει να πιστέψουν ότι θα ήθελε η ρωσική πολιτική, και ταυτόχρονα όλο του το δίκτυο , θα εξαπατούσε την Ρωσία, και θα δούλευε υπέρ του Ελληνικού Έθνους.
Η «τέχνη της υποκρισίας», σε ανώτατο επίπεδο.
Η συνθήκη του Βουκουρεστίου, ενεκρίθη από τον Τσάρο στις
23 Ιουνίου/ 5 Ιουλίου 1812, και το ουκάζιο έφθασε στο Βουκουρέστι
στις 27 Ιουνίου/9 Ιουλίου 1812.
Στις 120 μέρες που έμεινε στο Βουκουρέστι, ο Καποδίστριας με την έγκριση του Τσιτσαγκόφ και του Τσάρου διόρισε από το διπλωματικό γραφείο της στρατιάς του Δούναβη, έναν «στρατό προξενικών πρακτόρων» της Ρωσίας, στην Οθωμανική αυτοκρατορία, την Ιταλία και την Αυστρία, δημιουργώντας ένα αμφίδρομο δίκτυο συλλογής και αποστολής πληροφοριών , στο οποίο ενσωμάτωσε Έλληνες εμπόρους, κληρικούς, και δασκάλους.
Ένας από αυτούς, ήταν ο Γ.Π. που αναφέρει ο Σπηλιάδης, ο Ιωάννης Παπαρηγόπουλος, ο μεταφραστής του ρωσικού προξενείου στην Πάτρα, με αποστολή να προσεγγίσει την Αυλή του Αλή Πασά και να συλλέγει πληροφορίες.
Στο υπόμνημά του προς τον Τσάρο Νικόλαο το 1826 ο Καποδίστριας, θέλησε να δικαιολογήσει τη στρατιά των πρακτόρων που δημιούργησε, όταν «εγκαταλείφθηκαν οι ομόδοξοι της Ρωσίας», με τη συνθήκη του Βουκουρεστίου. Εξήγησε ότι, «οι ομόδοξοι της Ρωσίας εν τη Ανατολή εβεβαιώθησαν επίσης περί της και εν τω μέλλοντι αναλλοιώτου ρωσικής προστασίας, δια του διορισμού πολλών προξενικών πρακτόρων, οίτινες απεστάλησαν άνευ αναβολής εκ του αρχηγείου του στρατού του Δουνάβεως, ως και δια των οδηγιών αίτινες εδόθησαν εις τους πράκτορες τούτους και εις την Κωνσταντινουπόλει ρωσσικήν πρεσβεία».
Στην αμέσως επόμενη παράγραφο φρόντιζε να πει στον Νικόλαο, ότι τις ενέργειές αυτές τις επιδοκίμασε ο Τσάρος Αλέξανδρος και του απένειμε στις 8 Νοεμβρίου 1812 με διάταγμα τον βαθμό του «conseiller d’ etat actuel».
Η κύρια αποστολή του διπλωματικού γραφείου της στρατιάς του Δούναβη, ήταν να εργαστεί, για το προσωρινό καθεστώς διοίκησης των Μολδαβικών εδαφών (Βεσσαραβία) που προσαρτήθηκαν στη Ρωσία, και για την κατ’ αρχήν εφαρμογή του άρθρου 8 της συνθήκης, που αναφερόταν στη Σερβία, και κυρίως να αποκλείσει την προέλαση του γαλλικού στρατού από τις δαλματικές ακτές προς την Ουκρανία.
Ο Καποδίστριας που διαφωνούσε με τον Τσάρο, όπως και ο Τσιτσαγκόφ , για την συνθήκη που υπέγραψαν οι Κουτούζωφ-Ιταλίνσκι, συνέταξε με την άδεια του ναυάρχου, αναλυτικό υπόμνημα για τα σφάλματα της συνθήκης του Βουκουρεστίου , δεσμεύοντας έτσι τον Τσάρο, και στη συνέχεια έκαναν ότι μπορούσαν για να μην την εφαρμόσουν, στο σύνολο της.
Οι Σέρβοι δεν ήξεραν τι είχε συμφωνηθεί στο Βουκουρέστι. Ο Καραγκεώργιεβιτς πληροφορήθηκε ότι ο Τσάρος, κατήργησε το κράτος του, στις 15/27 Αυγούστου, στο μοναστήρι της Βρατσέβσνιτσα, (κάπου 20 χλμ από το Γκόρνι Μιλάνοβατς), από ειδικό απεσταλμένο του Καποδίστρια.
Οι διαπραγματεύσεις του Καποδίστρια με τους Τούρκους διεξήγοντο μέσω της Νις, όπου ήταν η έδρα του, Χουρσίτ Αχμέτ Πασά, που τον Ιούλιο του 1812, διορίστηκε Βεζύρης, αλλά παρέμεινε «σερασκέρης» στο μέτωπο.
Στη Νις στάλθηκαν και οι Σέρβοι αντιπρόσωποι.
Η συνεχεία της συναρπαστικής αυτής Ιστορίας στο βιβλίο μου, «Η Επανάσταση των Φιλογενών».
* Ο λαδέμπορας της Στοάς της Λευκάδας και το τέκνο του κόντε Ρωμα και της «μητέρας», του Λονδίνου, άρχισε να «γράφει μέλη», το… 1817. (Χοχοχοχοοοοοο)
28/5/17
Υπάρχει και Ελευθερία της Γνώμης και Ελευθερία Συνείδησης….
…..με την άδεια της αστυνομίας
Σύμφωνα με τη σύμβαση των Δικαιωμάτων του ανθρώπου, και το «Ευρωπαϊκό Κεκτημένο» , ο εισαγγελέας Πρωτοδικών του Κράτους Δικαίου, παρενέβη «αυτεπαγγέλτως», τα ξημερώματα της Κυριακής, και συνελήφθη ο Ειδικός Γραμματέας της ΕΣΗΕΑ, Γιώργος Φιλιππάκης, επειδή εξέφρασε κακή γνώμη για την κ. Λουκά Παπαδήμο και κατά του διοικητή της ΤτΕ, Γιάννη Στουρνάρα.
Στην Ευρώπη έχουμε Ελευθερία της Καλής Γνώμης και της Καλής Σκέψης. Αντιρρησίας Συνείδησης μπορεί να είσαι σε ότι αφορά το φύλλο σου, τη θρησκεία και την Πατρίδα.
Η Συνείδηση σου δεν μπορεί να σε οδηγεί σε κακή γνώμη για τους τραπεζίτες.
Ο νόμος του Θεού λέει, «αγάπα τον Τραπεζίτη σου ως εαυτόν», και «να προσεύχεσαι πάντα στον Αλλάχ να τον έχει καλά». Επιτρέπεται να έχουμε μόνο καλή γνώμη για τους Θεόσταλτους και Αγίους Τραπεζίτες. Άλλωστε τον κ. Στουρνάρα τον προστατεύουν και ο αντιρατσιστικός και ο αντιτρομοκρατικός νόμος, εκτός από τον Θεό του.
ΥΓ1. Για το «θέμα» «αντέδρασαν» και από του αγνώστου Μητρός KOULIS. «Πρόκειται για την πιο θλιβερή ανάρτηση περί Παπαδήμου από όλο το διαδίκτυο», είπαν.
ΥΓ2. Χαιρετίσματα στους «ρουφιάνακους»….. της Εξουσίας
Σύμφωνα με τη σύμβαση των Δικαιωμάτων του ανθρώπου, και το «Ευρωπαϊκό Κεκτημένο» , ο εισαγγελέας Πρωτοδικών του Κράτους Δικαίου, παρενέβη «αυτεπαγγέλτως», τα ξημερώματα της Κυριακής, και συνελήφθη ο Ειδικός Γραμματέας της ΕΣΗΕΑ, Γιώργος Φιλιππάκης, επειδή εξέφρασε κακή γνώμη για την κ. Λουκά Παπαδήμο και κατά του διοικητή της ΤτΕ, Γιάννη Στουρνάρα.
Στην Ευρώπη έχουμε Ελευθερία της Καλής Γνώμης και της Καλής Σκέψης. Αντιρρησίας Συνείδησης μπορεί να είσαι σε ότι αφορά το φύλλο σου, τη θρησκεία και την Πατρίδα.
Η Συνείδηση σου δεν μπορεί να σε οδηγεί σε κακή γνώμη για τους τραπεζίτες.
Ο νόμος του Θεού λέει, «αγάπα τον Τραπεζίτη σου ως εαυτόν», και «να προσεύχεσαι πάντα στον Αλλάχ να τον έχει καλά». Επιτρέπεται να έχουμε μόνο καλή γνώμη για τους Θεόσταλτους και Αγίους Τραπεζίτες. Άλλωστε τον κ. Στουρνάρα τον προστατεύουν και ο αντιρατσιστικός και ο αντιτρομοκρατικός νόμος, εκτός από τον Θεό του.
ΥΓ1. Για το «θέμα» «αντέδρασαν» και από του αγνώστου Μητρός KOULIS. «Πρόκειται για την πιο θλιβερή ανάρτηση περί Παπαδήμου από όλο το διαδίκτυο», είπαν.
ΥΓ2. Χαιρετίσματα στους «ρουφιάνακους»….. της Εξουσίας
28 Μαΐου 1453. Υπέρ πίστεως και πατρίδος
Οι πολιορκούμενοι Έλληνες ο Στρατός και ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ΙΑ' Παλαιολόγος παρακολούθησαν στον ναό της Αγίας Σοφίας τη Θεία Λειτουργία και μετέλαβαν των Αχράντων Μυστήριων. Ο Αυτοκράτορας με την τελευταία ομιλία του, το απόγευμα της 28ης Μαίου, στην Αγία Σοφία προς τους αξιωματικούς του, καθόρισε με λακωνική επιγραμματικότητα την αποστολή τους που έκτοτε έγινε η ιερά παρακαταθήκη του Γένους των Ελλήνων.
«Παρακαλώ ημάς, ινα στήτε γενναίως. Καλώς ουν οίδατε. αδελφοί, ότι δια τέσσερά τινα οφείλεται κοινώς εσμέν πάντες, ίνα προτιμήσωμεν αποθανείν μάλλον ή ζην. πρώτον μεν υπέρ της πίστεως ημών και ευσεβείας, δεύτερον δέ υπέρ πατρίδος, τρίτον δέ υπέρ του βασιλέως, ως χριστού κυρίου, και τέταρτον ύπέρ συγγενών και φίλων. Άλλως… πατρίδα περίφημον τοιαύτην υστερούμεθα και τήν έλευθερίαν ημών, βασιλείαν την ποτέ μεν περιφανή, vυv δε τεταπεινωμένην καί έξουθενωμένην άπωλεσαμεν» (Λεονάρδου Επ. παρ. 37).
Το πλήρες Χρονολόγιο της 28ης Μαίου θα το βρείτε εδώ.....
http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2017/05/28.html
«Παρακαλώ ημάς, ινα στήτε γενναίως. Καλώς ουν οίδατε. αδελφοί, ότι δια τέσσερά τινα οφείλεται κοινώς εσμέν πάντες, ίνα προτιμήσωμεν αποθανείν μάλλον ή ζην. πρώτον μεν υπέρ της πίστεως ημών και ευσεβείας, δεύτερον δέ υπέρ πατρίδος, τρίτον δέ υπέρ του βασιλέως, ως χριστού κυρίου, και τέταρτον ύπέρ συγγενών και φίλων. Άλλως… πατρίδα περίφημον τοιαύτην υστερούμεθα και τήν έλευθερίαν ημών, βασιλείαν την ποτέ μεν περιφανή, vυv δε τεταπεινωμένην καί έξουθενωμένην άπωλεσαμεν» (Λεονάρδου Επ. παρ. 37).
Το πλήρες Χρονολόγιο της 28ης Μαίου θα το βρείτε εδώ.....
http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2017/05/28.html
27/5/17
Οι Κλέφτες των αγγλικών δανείων και τα ψεματα τους
1824. Στις 27 Μαΐου/8 Iουνίου 1824 ο στόλος της Αιγύπτου επιτέθηκε στην Κάσο με 45 πλοία και αποβίβασε τέσσερις χιλιάδες
στρατό υπό του Χουσεΐν Μπέη.
Στις 27 Μάϊου /8 Ιουνίου, ο τενεκές των αγγλικών δανείωνο αγγλοτσολιάς Γεώργιος Κουντουριώτης, υπέγραψε επιστολή που υποσχόταν βοήθεια στον επαναστατημένο λαό της Κάσου.
«Η Διοίκησις, ως κοινή μήτηρ, δέν θέλει αδιαφορήσει καί εις τάς πολεμικάς χρείας, καί φθάσαντος τού δανείου θέλει σάς οικονομίσει αναλόγως. Τά πολεμικά πλοία εξ Ύδρας καί Σπετσών δέν εκπλέουσιν ακόμη εξ αιτίας όπου τό ταμείον δέν έχει χρήματα νά πληρώσει τούς ναύτας, άμα όμως φθάσουν τά χρήματα καί πληρωθούν οι ναύται θέλουν έβγει ευθύς επειδή είναι έτοιμα. Απορεί η Διοίκησις παρατηρούσα ότι έχετε έλλειψιν εφοδίων, ενώ ειξεύρει ότι καί πρότερον ήσθε εφωδιασμένοι από αυτά καί τελευταίον λαβόντες τά όσα εκ Κρήτης έφθασαν αυτόθι, εφοδιασθήτε έτι μάλλον τούτο. Αν ο εχθρικός στόλος αποτολμήση νά πλησιάση εις τήν νήσον ταύτην καί νά φροντίση νά κάμη έφοδον, η Διοίκησις γνωρίζουσα τήν γενναιότητά σας καί τήν απόφασίν σας νά θυσιασθήτε πάντες υπέρ πίστεως καί πατρίδος, πληροφορηθείσα ότι καί αρκετά ξένα άρματα ευρίσκονται εις τήν νήσον σας είναι βεβαία ότι θέλετε δώσει τρόμον εις τόν εχθρόν.
Εν Μύλοις Ναυπλίου τή 27 Μαΐου 1824
Ο Πρόεδρος Γεώργιος Κουντουριώτης»
Στις 27 Μάϊου /8 Ιουνίου, ο τενεκές των αγγλικών δανείωνο αγγλοτσολιάς Γεώργιος Κουντουριώτης, υπέγραψε επιστολή που υποσχόταν βοήθεια στον επαναστατημένο λαό της Κάσου.
«Η Διοίκησις, ως κοινή μήτηρ, δέν θέλει αδιαφορήσει καί εις τάς πολεμικάς χρείας, καί φθάσαντος τού δανείου θέλει σάς οικονομίσει αναλόγως. Τά πολεμικά πλοία εξ Ύδρας καί Σπετσών δέν εκπλέουσιν ακόμη εξ αιτίας όπου τό ταμείον δέν έχει χρήματα νά πληρώσει τούς ναύτας, άμα όμως φθάσουν τά χρήματα καί πληρωθούν οι ναύται θέλουν έβγει ευθύς επειδή είναι έτοιμα. Απορεί η Διοίκησις παρατηρούσα ότι έχετε έλλειψιν εφοδίων, ενώ ειξεύρει ότι καί πρότερον ήσθε εφωδιασμένοι από αυτά καί τελευταίον λαβόντες τά όσα εκ Κρήτης έφθασαν αυτόθι, εφοδιασθήτε έτι μάλλον τούτο. Αν ο εχθρικός στόλος αποτολμήση νά πλησιάση εις τήν νήσον ταύτην καί νά φροντίση νά κάμη έφοδον, η Διοίκησις γνωρίζουσα τήν γενναιότητά σας καί τήν απόφασίν σας νά θυσιασθήτε πάντες υπέρ πίστεως καί πατρίδος, πληροφορηθείσα ότι καί αρκετά ξένα άρματα ευρίσκονται εις τήν νήσον σας είναι βεβαία ότι θέλετε δώσει τρόμον εις τόν εχθρόν.
Εν Μύλοις Ναυπλίου τή 27 Μαΐου 1824
Ο Πρόεδρος Γεώργιος Κουντουριώτης»
Σαν σήμερα οι τοκογλύφοι εκτέλεσαν τους ηγέτες των Φτωχών που κατήγγειλαν αντίχριστη αριστοκρατία και τους αντίχριστους τοκογλύφους
Η ιουδαϊκή και ατομικιστική ιστορία και ο Μαρξ με τον Ένγκελς «υιοθέτησαν» τους Επαναστάτες και έκλεψαν λίγη από τη δόξα τους
Δώδεκα ημέρες μετά τη μάχη του Φρανκενχάουζεν της Σαξονίας στις 15 Μαΐου 1525, όπου σφαγιάστηκαν οι εξεγερμένοι χωρικοί της Γερμανίας και αφού βασανίστηκε φρικτά, εκτελέστηκε δια αποκεφαλισμού στις 27 Μαΐου 1525, στο στρατόπεδο των ηγεμόνων στο Μύλχαουζεν, ο ηγέτης της επανάστασης των Γερμανών Γεωργών Τόμας Μύντσερ.
Ο Τόμας Μύντσερ γεννήθηκε το 1490 στο Στόλμπεργκ της Θουριγγίας και ήταν γιος αστού. Σπούδασε στα πανεπιστήμια της Λειψίας και της Φραγκφούρτης. Το 1518 έγινε οπαδός του Λούθηρου, αλλά ανέπτυξε το δικό του σύστημα ιδεών προχωρώντας πέρα από τη διδασκαλία του Λούθηρου και συμπληρώνοντας το θεολογικό του κήρυγμα με το κοινωνικό όραμά του για την έλευση της Βασιλείας των Ουρανών επί της γης με τη μορφή καθεστώτος δικαιοσύνης και ισότητας.
Το 1521 ο Μύντσερ εκδιώχθηκε από την πόλη Τσβίκαου λόγω των επαναστατικών κηρυγμάτων του και πήγε στην Πράγα. Εκεί εξέδωσε το Μανιφέστο της Πράγας, όπου εξέθετε τη θεωρία του και καλούσε τα λαϊκά στρώματα σε επαναστατική δράση. Το 1522 ο Μύντσερ εκδιώχθηκε, από το Νόρντχαουζεν, από τους λουθηρανούς. Διότι οι θεολογικές θεωρίες του Μύντσερ διέφεραν από τις απόψεις του Λούθηρου.
Ο Μύντσερ πίστευε και δίδασκε ότι η κρατούσα στην εποχή του κατάσταση, με την κυριαρχία της «αντίχριστης αριστοκρατίας», έμελλε να ανατραπεί και ότι οι φτωχοί, που ήσαν απλοί άνθρωποι είχαν επιλεγεί από τον Θεό ως όργανά του για την επίτευξη της αλλαγής.
Τα χρόνια που ακολούθησαν ο Μύντσερ περιόδευσε σε διάφορες πόλεις της Γερμανίας διαδίδοντας τις ιδέες του και προσελκύοντας πολλούς οπαδούς ανάμεσα στους φτωχούς πληθυσμούς της υπαίθρου .
Την εποχή εκείνη στην Ευρώπη η αναδυόμενη οικονομία της αγοράς, η αύξηση των τιμών των αγαθών και η γενική κρίση λόγω σειράς από κακές εσοδείες έκαναν τους ευγενείς γαιοκτήμονες να πιέζουν απάνθρωπα τους καλλιεργητές των κτημάτων τους ώστε να αποσπούν από αυτούς υψηλότερα έσοδα.
Στην Κεντρική και στη Νοτιοδυτική Γερμανία, όπου άρχισε ο Πόλεμος των Χωρικών, τα καταπιεστικά μέτρα δεν ήταν έργο τόσο των ευγενών όσο ήταν των ηγεμόνων, κοσμικών και κληρικών.Στα καταπιεστικά μέτρα ήλθαν να προστεθούν η εφαρμογή του ρωμαϊκού δικαίου στη θέση του κατά τόπους εθιμικού και η αύξηση των φόρων και της δεκάτης.
Τα μέτρα είχαν οδηγήσει σε σποραδικές εξεγέρσεις των χωρικών στην Ελβετία και στη Γερμανία κατά τον 15ο αι., αλλά ο Πόλεμος των Χωρικών αποδείχθηκε ένα τεράστιο μαζικό κίνημα. H εξέγερση άρχισε στη Νοτιοδυτική Γερμανία και εξαπλώθηκε ως την Αυστρία και την Κεντρική και τη Βόρεια Γερμανία.
Οι χωρικοί κατέλυσαν τις κοσμικές και εκκλησιαστικές αρχές, και τον Απρίλιο-Μάιο του 1525 πόλεις ολόκληρες αλλά και τοπικοί ευγενείς είχαν προσχωρήσει στην εξέγερση. Ο Μύντσερ, έχοντας επιστρέψει στο Μύλχαουζεν, που είχε γίνει το κέντρο της εξέγερσης στην Κεντρική Γερμανία, διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στην καθοδήγηση των χωρικών επιδεικνύοντας μεγάλη αποφασιστικότητα και συνέπεια. Προσπάθησε να τους διαπαιδαγωγήσει θρησκευτικά και ηθικά και να τους μεταδώσει την πεποίθησή του για την αξία που είχε το καλό της κοινότητας απέναντι στο ατομικό συμφέρον.
Οι τοκογλύφοι τον «υιοθέτησαν» μετά θάνατον.
Και στη Λαοκρατική Γερμανία τον έκαναν και τάλιρο.
Το 1797, καρατομήθηκε στην Πλατεία Βαντόμ στο Παρίσι ο ηγέτης του κινήματος των Ίσων, Φρανσουά Νοέλ Μπαμπέφ μαζί με τον Αύγουστο Αλέξανδρο Νταρτέ.
Η δίκη του Μπαμπέφ και των Ιακωβίνων οπαδών του, κράτησε από τις 20 Φεβρουαρίου μέχρι την 26η Μαΐου. Αθωώθηκαν όλοι πλην των Μπαμπέφ και Νταρτέ, οι οποίοι καταδικάστηκαν σε θάνατο δι' αποκεφαλισμού, χωρίς δικαίωμα έφεσης, επειδή ζητούσαν επιστροφήστο Σύνταγμα του 1793.
Εκτελέστηκαν την επόμενη.
Ο Μπαμπέφ ήταν οπαδός του Ροβεσπιέρπου και αντίπαλος του Διευθυντηρίου. Ζητούσε ανακατανομή της ιδιοκτησίας της γης και τη διαγραφή των αγροτικών χρεών από τους ιουδαίους τοκογλύφους.
Το 1521 ο Μύντσερ εκδιώχθηκε από την πόλη Τσβίκαου λόγω των επαναστατικών κηρυγμάτων του και πήγε στην Πράγα. Εκεί εξέδωσε το Μανιφέστο της Πράγας, όπου εξέθετε τη θεωρία του και καλούσε τα λαϊκά στρώματα σε επαναστατική δράση. Το 1522 ο Μύντσερ εκδιώχθηκε, από το Νόρντχαουζεν, από τους λουθηρανούς. Διότι οι θεολογικές θεωρίες του Μύντσερ διέφεραν από τις απόψεις του Λούθηρου.
Ο Μύντσερ πίστευε και δίδασκε ότι η κρατούσα στην εποχή του κατάσταση, με την κυριαρχία της «αντίχριστης αριστοκρατίας», έμελλε να ανατραπεί και ότι οι φτωχοί, που ήσαν απλοί άνθρωποι είχαν επιλεγεί από τον Θεό ως όργανά του για την επίτευξη της αλλαγής.
Τα χρόνια που ακολούθησαν ο Μύντσερ περιόδευσε σε διάφορες πόλεις της Γερμανίας διαδίδοντας τις ιδέες του και προσελκύοντας πολλούς οπαδούς ανάμεσα στους φτωχούς πληθυσμούς της υπαίθρου .
Την εποχή εκείνη στην Ευρώπη η αναδυόμενη οικονομία της αγοράς, η αύξηση των τιμών των αγαθών και η γενική κρίση λόγω σειράς από κακές εσοδείες έκαναν τους ευγενείς γαιοκτήμονες να πιέζουν απάνθρωπα τους καλλιεργητές των κτημάτων τους ώστε να αποσπούν από αυτούς υψηλότερα έσοδα.
Στην Κεντρική και στη Νοτιοδυτική Γερμανία, όπου άρχισε ο Πόλεμος των Χωρικών, τα καταπιεστικά μέτρα δεν ήταν έργο τόσο των ευγενών όσο ήταν των ηγεμόνων, κοσμικών και κληρικών.Στα καταπιεστικά μέτρα ήλθαν να προστεθούν η εφαρμογή του ρωμαϊκού δικαίου στη θέση του κατά τόπους εθιμικού και η αύξηση των φόρων και της δεκάτης.
Τα μέτρα είχαν οδηγήσει σε σποραδικές εξεγέρσεις των χωρικών στην Ελβετία και στη Γερμανία κατά τον 15ο αι., αλλά ο Πόλεμος των Χωρικών αποδείχθηκε ένα τεράστιο μαζικό κίνημα. H εξέγερση άρχισε στη Νοτιοδυτική Γερμανία και εξαπλώθηκε ως την Αυστρία και την Κεντρική και τη Βόρεια Γερμανία.
Οι χωρικοί κατέλυσαν τις κοσμικές και εκκλησιαστικές αρχές, και τον Απρίλιο-Μάιο του 1525 πόλεις ολόκληρες αλλά και τοπικοί ευγενείς είχαν προσχωρήσει στην εξέγερση. Ο Μύντσερ, έχοντας επιστρέψει στο Μύλχαουζεν, που είχε γίνει το κέντρο της εξέγερσης στην Κεντρική Γερμανία, διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στην καθοδήγηση των χωρικών επιδεικνύοντας μεγάλη αποφασιστικότητα και συνέπεια. Προσπάθησε να τους διαπαιδαγωγήσει θρησκευτικά και ηθικά και να τους μεταδώσει την πεποίθησή του για την αξία που είχε το καλό της κοινότητας απέναντι στο ατομικό συμφέρον.
Και στη Λαοκρατική Γερμανία τον έκαναν και τάλιρο.
Το 1797, καρατομήθηκε στην Πλατεία Βαντόμ στο Παρίσι ο ηγέτης του κινήματος των Ίσων, Φρανσουά Νοέλ Μπαμπέφ μαζί με τον Αύγουστο Αλέξανδρο Νταρτέ.
Η δίκη του Μπαμπέφ και των Ιακωβίνων οπαδών του, κράτησε από τις 20 Φεβρουαρίου μέχρι την 26η Μαΐου. Αθωώθηκαν όλοι πλην των Μπαμπέφ και Νταρτέ, οι οποίοι καταδικάστηκαν σε θάνατο δι' αποκεφαλισμού, χωρίς δικαίωμα έφεσης, επειδή ζητούσαν επιστροφήστο Σύνταγμα του 1793.
Εκτελέστηκαν την επόμενη.
Ο Μπαμπέφ ήταν οπαδός του Ροβεσπιέρπου και αντίπαλος του Διευθυντηρίου. Ζητούσε ανακατανομή της ιδιοκτησίας της γης και τη διαγραφή των αγροτικών χρεών από τους ιουδαίους τοκογλύφους.
Δικαίωση μετά από 71 χρόνια! (αλλά στη Σερβία)
Η αίτηση για την αποκατάσταση του Κάλπαμπιτς υποβλήθηκε από την εγγονή του, Βέσνα Κάλμπιτς το 2012, υποστηρίζοντας ότι εκέινος πολέμησε για τη Σερβία και τον σερβικό λαό , ότι δεν ήταν ένας εγκληματίας πολέμου και είχε πέσει θύμα των περιστάσεων και «πέθανε λόγω πολιτικών, και κυρίως ιδεολογικών αιτίων». Ο Κάλαμπιτς μετά τη δίκη του στο «ανταρτοδικείο» της Μιόνιτσα, (που σήμερα είναι στη Βοσνία) που τον κήρυξε «εχθρό του λαού» και δήμευσε την περιουσία του το Σεπτέμβριο του 1946, εξαφανίστηκε και ήταν επίσημα αγνοούμενος για 65 χρόνια.
Το 2011, ο Κάλαμπιτς κηρύχθηκε νεκρός από το Δικαστήριο, οπότε η εγγονή του μπορούσε να κινηθεί ως κληρονόμος. «Ο τόπος όπου θάφτηκε και τα υπολείμματά του δεν βρέθηκαν» , δήλωσε η Καλαμπιτς στους δημοσιογράφους που κατέθεσε στο Εφετείο, ένορκη δήλωση του τεως ιερέα, Μιχαίλο Ντανίλοβιτς, από το Γκόρνι Μιλάνοβατς Gornji Milanovac, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι η κομμουνιστική OZNA, (“Odjeljenje za zaštitu naroda” η ΟΠΛΑ της Γιουγκοσλαβίας) , σκότωσε τον Κάλαμπιτς στις 19 Ιανουαρίου 1946,
σε μια σπηλιά στο φαράγγι του ποταμού Γκράντατς, κοντά στο Βάλιεβο.
Κατά τη πενταετή διαδικασία το Εφετείο του Βάλιεβο, αποφάσισε ότι οι αποφάσεις της Κρατικής Επιτροπής των Κομμουνιστών για τη διερεύνηση των «εγκλημάτων» κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου ήταν άκυρες διότι χαρακτήριζαν τους ανθρώπους χωρίς δικαίωμα έφεσης και δέχτηκε να εξετάσει το αίτημα αποκατάστασης της εγγονής του Κάλπαμπιτς.
Οι κομουνιστές τον κατηγορούσαν ότι στις 26 Νοεμβρίου 1943, είχε συναντηθεί και συμφωνήσει με τον Γερμανό αντιστράτηγο Χάνς Φέλμπερ να επιχειρεί κατά των παρτιζάνων.
Πάει το τζαμί στο Ζέμουν
Η κατεδάφιση ξεκίνησε στις 03:00 το πρωί, και ολοκληρώθηκε στις 04.00.
Ο Μουφτής του Βελιγραδίου Μουχάμεντ Γιουσουφσπάχιτς, καταδίκασε τη κατεδάφιση και την αποκάλεσε, «επίθεση εναντίον των Μουσουλμάνων στη Σερβία».
Κάποια ημέρα τα αδέρφια θα είναι μαζί
Ο απερχόμενος Πρόεδρος της Σερβίας Τόμισλαβ Νίκολιτς επιζητώντας τις αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας δήλωσε πως ελπίζει ότι η Σερβία και η Σερβικη Δημοκρατία μια μέρα θα ενωθούν. «Θα ήθελα ειλικρινά να ελπίζω ότι μια μέρα θα ζουμε σε ένα σπίτι», δήλωσε δήλωσε στους δημοσιογράφους ο Νίκολιτς και τόνισε ότι η Σερβία και η Σερβική Δημοκρατία , προσπαθούν να οικοδομήσουν το κοινό τους μέλλον καταβάλλοντας μεγάλη προσπάθεια για να ξεπεράσουν τις αντιδράσεις.
«Η Ευρώπη είναι ενωμένη, και πολλά κράτη στον κόσμο δημιουργούν ομοσπονδίες, και οργανισμούς για να μπορούν να επιτύχουν από κοινού τους στόχους τους, αλλά υπάρχει ένα έθνος χωρίζεται από τον Ντρίνα στο οποίο δεν επιτρέπεται να εργάζεται από κοινού.
Ο Νίκολιτς στηρίζοντας και τον Ντόντικ εξέφρασε τη χαρά του επειδή οι πραγματικοί πολιτρικοί που ακούν τη φωή του λαού και στο Βελίγράδι και στη Σερβική Δημοκρατία σκάφτονται επιτέλους με τον ίδιο τρόπο.
26/5/17
Όταν ο «Ελεήμων Άγγελος» και το κράτος Δικαίου σκότωσαν 4 αθώα παιδιά
1999. Κατά την 64η ημέρα των νατοϊκών βομβαρδισμών στη Γιουγκοσλαβία σκοτώθηκαν 10 πολίτες εκ των οποίων 4 παιδιά 5,8, 12 και 13 χρόνων και ένας φαντάρος. Τα δύο μικρά αγοράκια ηταν ο Ντέγιαν και ο Στέφαν Παύλοβιτς. Το αιματηρό χρονικό της αλβανικής εκστρατείας του ΝΑΤΟ θα το βρείτε εδώ http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2017/05/26.html , μαζί με το πλήρες ιστορικό χρονολόγιο. (χωρίς τα ιστορικά γεγονότα για τους Αμερικανούς).
To μυστήριο της Δουνκέρκης
Ο Χίτλερ πήγε αυτοπροσώπως στις 24 Μαΐου 1940 στο Επιτελείο του φον Ρούντστεντ στην Σαρλβίλ-Μεζιέρ και διέταξε την ανακοπή της Γερμανικής Επίθεσης στην Δουκέρκη όπου που είχε αιχμαλωτιστεί το Βρετανικό Εκστρατευτικό Σώμα.
Ο φον Ρούντστεντ ήδη είχε διατάξει 24ωρη ανασυγκρότηση και παγόρευσε στον Γκουντέριαν να συνεχίσει την επίθεση των αρμάτων του. Μια εξήγηση είναι ότι ο Χίτλερ έστελνε «μήνυμα» στο Λονδίνο για μια διπλωματική «Λύση». Στις 26 Μαΐου 1940, ο Άντονι Ήντεν διέταξε τον αρχιστράτηγο του Εκστρατευτικού Σώματος Λόρδο Γκορτ να προετοιμάσει σχέδια για την εκκένωση, αλλά χωρίς να ενημερώσει τους Γάλλους και τους Βέλγους.
Ο Γκορτ ενημέρωσε το Λονδίνο ότι ένα μεγάλο μέρος του Εκστρατευτικού Σώματος και όλος ο εξοπλισμός αναπόφευκτα θα χαθούν».
Ο Χίτλερ αφού έδωσε ζωτικό χρόνο τριών ημερών στο Βασιλικό Ναυτικό για να οργανώσει την εκκένωση των βρετανικών και συμμαχικών στρατευμάτων άλλαξε τη διαταγή του το απόγευμα της 26ης Μαΐου και οι Γερμανοί έκαναν αναγνωριστικές επιθέσεις κατά των βρετανικών θέσεων.
Στις 11 ημέρες που ακλούθησαν περίπου 338.000 άνδρες μεταφέρθηκαν στην Αγγλία με κάθε μέσο. Από αυτούς 215.000 Βρετανοί και 123.000 γάλλοι.
Ο φον Ρούντστεντ ήδη είχε διατάξει 24ωρη ανασυγκρότηση και παγόρευσε στον Γκουντέριαν να συνεχίσει την επίθεση των αρμάτων του. Μια εξήγηση είναι ότι ο Χίτλερ έστελνε «μήνυμα» στο Λονδίνο για μια διπλωματική «Λύση». Στις 26 Μαΐου 1940, ο Άντονι Ήντεν διέταξε τον αρχιστράτηγο του Εκστρατευτικού Σώματος Λόρδο Γκορτ να προετοιμάσει σχέδια για την εκκένωση, αλλά χωρίς να ενημερώσει τους Γάλλους και τους Βέλγους.
Ο Γκορτ ενημέρωσε το Λονδίνο ότι ένα μεγάλο μέρος του Εκστρατευτικού Σώματος και όλος ο εξοπλισμός αναπόφευκτα θα χαθούν».
Ο Χίτλερ αφού έδωσε ζωτικό χρόνο τριών ημερών στο Βασιλικό Ναυτικό για να οργανώσει την εκκένωση των βρετανικών και συμμαχικών στρατευμάτων άλλαξε τη διαταγή του το απόγευμα της 26ης Μαΐου και οι Γερμανοί έκαναν αναγνωριστικές επιθέσεις κατά των βρετανικών θέσεων.
Στις 11 ημέρες που ακλούθησαν περίπου 338.000 άνδρες μεταφέρθηκαν στην Αγγλία με κάθε μέσο. Από αυτούς 215.000 Βρετανοί και 123.000 γάλλοι.
25/5/17
Όταν οι Εβραίοι έχουν δικαίωμα να σκοτώνουν
Ο Σβάρτσμπαρντ, γεννήθηκε στην Ουκρανία, και συμμετείχε στον εβραϊκό συνδέσμο αυτοάμυνας, (ΟΠΛΑ) στην Μπαλτά το 1905 και καταδικάστηκε από την τσαρική κυβέρνηση σε 3 μήνες στη φυλακή.
Μετά έγινε εμιγκρές για «προκλητική» και καταδικάστηκε στην Αυστροουγγαρία δύο φορές για συμμετοχή σε «απαλλοτριώσεις» αναρχικών και σε ληστεία τράπεζας Αργότερα, εντάχθηκε στη Λεγεώνα των Ξένων (1914-1917) και τραυματίστηκε στην μάχη του Σόμ.
Η γαλλική μυστική υπηρεσία τον παρακολουθούσε και είχε καταγράψει τις συναντήσεις του με γνωστούς Μπολσεβίκους. Κατά τη διάρκεια της δίκης το 1928,οι γερμανικές ειδικές υπηρεσίες ενημέρωσαν τους Γάλλους συναδέλφους τους ότι Σβάρτσμπαρντ, είχε δολοφονήσει τον Πετλιούρα με εντολή του Χαίμ Ρακόφσκι. πρώην Κομισάριου της Σοβιετικής Εξουσίας στην Ουκρανία και σοβιετικού πρεσβευτής στη Γαλλία. Για την δολοφονία συνεργάστηκε με τον Μιχαήλ Βολόντιν, που έφτασε στη Γαλλία 8 Αυγούστου 1925.
Η (εβραϊκή) δικαιοσύνη απάλλαξε τον Σόλεμ Σβάρτσμπαρντ, που τον εμφανίζουν και ως «ποιητή» διότι του αναγνώρισε «υψηλά κίνητρα», γιατί εκδικήθηκε για τον θάνατο περισσότερων από 50.000 Εβραίους που έπεσαν θύματα των πογκρόμ,που έκανε ο στρατός του Πετλιούρα.
Άλλοι εβραίοι ωστόσο δεν είχαν αυτή τη γνώμη, και το 1921 ο Ze'ev Jabotinsky, ο πατέρας του ρεβιζιονιστικού σιωνισμού υπέγραψε συμφωνία με τον Μαξίμ Σλαβίνσκι, εκπρόσωπο του Πετλιούρα για το σχηματισμό μιας Πολιτοφυλακής που την προστασία του εβραϊκού πληθυσμού.
Στην δολοφονία του Πετλιούρα από τους κομμουνιστές ιουδαίους που αργότερα εκτέλεσαν και τις δυο αδελφές του που ήταν ορθόδοξες καλόγριες, σημασία έχει η αθώωση και η «δικαίωση» του δολοφόνου.
Ακριβώς όπως έκαναν και με τον Βίλχελμ Γκούστλοφ που τον δολοφόνησε στις 4 Φεβρουαρίου 1936 στο Νταβός από τον Νταβίντ Φράνκφουρτερ.
1807. Η επανάσταση των Γιαμακλάρ που ανέτρεψε τον Σελίμ
Στις 25 Μαΐου 1807 , ενώ συνεχιζόταν η πολιορκία της Λευκάδας από τον Αλή Πασά, και ο μέγας Βεζύρης Ιμπραήμ Πασάς Χιλμί είχε αναχωρήσει από την πρωτεύουσα για το μέτωπο του Δούναβη όπου συνεχιζόταν η ρωσική επίθεση,
εκδηλώθηκε στο φρούριο Ρούμελη Χισάρ του Βοσπόρου, η στάση των «βοηθητικών» Γιαμακλάρ* κατά του Νιζάμ-ι-Σεντίτ και του Σελίμ του Γ, που είχε γίνει Μασόνος, και τον οποίο ήθελαν να ανατρέψουν οι ιερωμένοι με επικεφαλής τον Σείχ-Ουλ-Ισλάμ Αταουλάχ Εφέντη.
* Γιαμάκ είναι στον Ενικό.
* Γιαμάκ είναι στον Ενικό.
Ο αγνώστου Μητρός
Αγνώστου Πατρός υπάρχουν πολλοί. Αλλά ο KOULIS, ο «υιός της αδελφής του», τους ξεπέρασε όλους.
Είναι ο μοναδικός, «αγνώστου Μητρός».
Είναι ο μοναδικός, «αγνώστου Μητρός».
Η ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, Η ΚΡΑΝΗ
ΥΓΕΙΑ, καλημέρα Σπύρο, Εαρινόν τό Φώς εις Όλους τούς Έλληνας.
17,3°C καὶ πράγματι καίγεται ἡ γή τής Νοτίου Σκανδιναυΐας. Ανομβρία.
Τήν 29η Μαΐου 1453 μεχ «η Πόλις εάλω». Τί είχεν προτρέξει πρό τής Αλώσεως, τί συμβαίνει σήμερον. Καλώ όλους τούς Έλληνας τό Γένος νά σκύψουν μέ πραγματικήν ευλάβεια καί νά μελετήσουν τά ιστορικά δρώμενα.
Δυστυχώς η Ιστορία από τὸ 313 μεχ έως τό 1831, κάθε ἀλλο παρά έχει γραφεί. Όμως χιλιάδες Ἐλληνες ιστορικοί καί λόγιοι, όπως οι Κων/νος Σαθόπουλος, Σπύρος Χατζάρας καί Δημήτρης Μιχαλόπουλος επί παραδείγματι έχουν καταθέσει μία σειρά ιστορικά δεδομένα ώστε νά δίνεται η δυνατότης εις όλους νά σκέπτονται καί νά αναζητούν.
Αλλά ας επιστρέψωμεν εις τήν σύγκρισιν 1453 – 2017. Τό Σενάριον λοιπόν. Ο εχθρός τότε ήτο εκτός τών τειχών, αλλά εντός τής χώρας. Ποίος εχθρός;
Μά αι ορδαί τής εγκληματικής καί μισελληνικής Σιών!
Όπως καί τότε εδράζουν εις τάς λεγομένους Αμπραχαμίτικας «θρησκείας», μέ πλέον επικίνδυνους τους εκατομμύρια μουσουλμάνους οι οποίοι είναι όσον ύπουλοι, άλλον τόσον επικίνδυνοι. Ναί αυτοί οι εκατοντάδες χιλιάδες λαθραίοι καί μή δυστυχισμένοι οι οποίοι έχουν γεμίσει τήν Πόλιν τών Αθηνών καί εκ δευτέρου οι τουκμενικής καταγωγής, ισλαμισταί, τά τάγματα κρούσεως.
Εννοώ παρόμοιους μέ εκείνους που εγατέστησεν τό Οθωμανικόν «κράτος» τού Ερντογάν εις τήν νότιον Τουρκίαν καί βόρειον Συρίαν καί οι οποίοι διαμέλισαν τούς Ρώσους αεροπόρους οι οποίοι είχαν τήν ατυχίαν νά πέσουν εκεί. Έχουν λοπόν λάμες, φαλτσέτες, αιχμηρά εργαλεία κλπ. Ναί αυτοί οι οποίοι περιφέρονται εις Ελλάδαν καί ιδίως εις τάς πόλεις.
Οι Αφγκανοί, πακιστανοί, Μπαγκλαντέζοι, ισλαμισταί καί Σούνι μουσουλμάνοι, τούς οποίους «σπιτώνει» ο Μέγας Μισέλλην George Soros.
Ο οποίος, ως γνωστόν διαθέτει καί προσλημένους χιλιάδες, τής «φιλανθρωπικής εταιρείας». Τὰ ἀποτελέσματα θὰ αποβούν οδυνηρά, διότι όλα αυτά τά παρακλάδια, χρηματιστήρια, κλπ έχουν ακινητοποιήσει όλους τούς Έλληνας καί όποια φωνή ακούγεται τής επιτίθενται όλοι. Σοσιαλκομμούνισταί, φιλελεύθεροι, πολιτικοί, κλπ. Τί πρέπει λοιπόν νά κάνωμεν;
Συνέχεια ακολουθεί...
Γεώργιος Δ. Κανελλόπουλος
Ουψάλα
17,3°C καὶ πράγματι καίγεται ἡ γή τής Νοτίου Σκανδιναυΐας. Ανομβρία.
Τήν 29η Μαΐου 1453 μεχ «η Πόλις εάλω». Τί είχεν προτρέξει πρό τής Αλώσεως, τί συμβαίνει σήμερον. Καλώ όλους τούς Έλληνας τό Γένος νά σκύψουν μέ πραγματικήν ευλάβεια καί νά μελετήσουν τά ιστορικά δρώμενα.
Δυστυχώς η Ιστορία από τὸ 313 μεχ έως τό 1831, κάθε ἀλλο παρά έχει γραφεί. Όμως χιλιάδες Ἐλληνες ιστορικοί καί λόγιοι, όπως οι Κων/νος Σαθόπουλος, Σπύρος Χατζάρας καί Δημήτρης Μιχαλόπουλος επί παραδείγματι έχουν καταθέσει μία σειρά ιστορικά δεδομένα ώστε νά δίνεται η δυνατότης εις όλους νά σκέπτονται καί νά αναζητούν.
Αλλά ας επιστρέψωμεν εις τήν σύγκρισιν 1453 – 2017. Τό Σενάριον λοιπόν. Ο εχθρός τότε ήτο εκτός τών τειχών, αλλά εντός τής χώρας. Ποίος εχθρός;
Μά αι ορδαί τής εγκληματικής καί μισελληνικής Σιών!
Όπως καί τότε εδράζουν εις τάς λεγομένους Αμπραχαμίτικας «θρησκείας», μέ πλέον επικίνδυνους τους εκατομμύρια μουσουλμάνους οι οποίοι είναι όσον ύπουλοι, άλλον τόσον επικίνδυνοι. Ναί αυτοί οι εκατοντάδες χιλιάδες λαθραίοι καί μή δυστυχισμένοι οι οποίοι έχουν γεμίσει τήν Πόλιν τών Αθηνών καί εκ δευτέρου οι τουκμενικής καταγωγής, ισλαμισταί, τά τάγματα κρούσεως.
Εννοώ παρόμοιους μέ εκείνους που εγατέστησεν τό Οθωμανικόν «κράτος» τού Ερντογάν εις τήν νότιον Τουρκίαν καί βόρειον Συρίαν καί οι οποίοι διαμέλισαν τούς Ρώσους αεροπόρους οι οποίοι είχαν τήν ατυχίαν νά πέσουν εκεί. Έχουν λοπόν λάμες, φαλτσέτες, αιχμηρά εργαλεία κλπ. Ναί αυτοί οι οποίοι περιφέρονται εις Ελλάδαν καί ιδίως εις τάς πόλεις.
Οι Αφγκανοί, πακιστανοί, Μπαγκλαντέζοι, ισλαμισταί καί Σούνι μουσουλμάνοι, τούς οποίους «σπιτώνει» ο Μέγας Μισέλλην George Soros.
Ο οποίος, ως γνωστόν διαθέτει καί προσλημένους χιλιάδες, τής «φιλανθρωπικής εταιρείας». Τὰ ἀποτελέσματα θὰ αποβούν οδυνηρά, διότι όλα αυτά τά παρακλάδια, χρηματιστήρια, κλπ έχουν ακινητοποιήσει όλους τούς Έλληνας καί όποια φωνή ακούγεται τής επιτίθενται όλοι. Σοσιαλκομμούνισταί, φιλελεύθεροι, πολιτικοί, κλπ. Τί πρέπει λοιπόν νά κάνωμεν;
Συνέχεια ακολουθεί...
Γεώργιος Δ. Κανελλόπουλος
Ουψάλα
Η ζωή του Μλάντιτς είναι σε κίνδυνο
Οι συνήγοροι του Ράτκο Μλάντιτς, σε συνέντευξη Τύπου χθες στο Βελιγράδι είπαν ότι «η ζωή του πελάτη τους είναι σε κίνδυνο κάθε ημέρα που περνάει ενώ βρίσκεται στη φυλακή της Χάγη», και ότι κατέθεσαν αίτηση για την απελευθέρωσή του, «κάτω από οποιεσδήποτε εγγυήσεις που το Εφετείο κρίνει αναγκαίες».
Η δίκη του Μλάντιτς ξεκίνησε το 2012 και βρίσκεται στη φυλακή από το Μάιο του 2011. Η ετυμηγορία αναμένεται το Νοέμβριο.
Στη συνέντευξη ήταν παρών και ο ρωσος βουλευτής Πάβελ Ντορόχιν πρόεδρος της Επιτροπής Στήριξης του Στρατηγού Ράτκο Μλάντιτς, που κάλεσε το ρωσικό και το σερβικό λαό, τις κυβερνήσεις της Σερβίας της Σερβικής Δημοκρατίας και τη Σερβική Ορθόδοξο Εκκλησίας να υποστηρίξουν τις προσπάθειες της Επιτροπής, και της οικογένειας, έτσι ώστε το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο να επιτρέψει τη νοσήλια του Μλάντιτς στη Μόσχα, έτσι ώστε να σωθεί η ζωή του.
Στη συνέντευξη εκτός από τον γιό του Μλάντιτς μίλησε και η ακαδημαικός Ελένα Γκουσκόβα.
Στη συνέντευξη ήταν παρών και ο ρωσος βουλευτής Πάβελ Ντορόχιν πρόεδρος της Επιτροπής Στήριξης του Στρατηγού Ράτκο Μλάντιτς, που κάλεσε το ρωσικό και το σερβικό λαό, τις κυβερνήσεις της Σερβίας της Σερβικής Δημοκρατίας και τη Σερβική Ορθόδοξο Εκκλησίας να υποστηρίξουν τις προσπάθειες της Επιτροπής, και της οικογένειας, έτσι ώστε το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο να επιτρέψει τη νοσήλια του Μλάντιτς στη Μόσχα, έτσι ώστε να σωθεί η ζωή του.
Στη συνέντευξη εκτός από τον γιό του Μλάντιτς μίλησε και η ακαδημαικός Ελένα Γκουσκόβα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
-
Αρχίζω από το τέλος. Σημίτης, Παπαδήμος, Καραμανλής, Αλογοσκούφης, Στουρνάρας, Χριστοδουλάκης, Προβόπουλος, Αβάπτιστος του Παπανδρέου, Συ...
.png)