Η κατάρρευση του χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης το 1929 δημιούργησε πολύ μεγάλη κρίση στην παγκόσμια οικονομία. Στις 20/10/1931 η Αγγλία, λόγο της συνεχιζόμενης κρίσης, εγκαταλείπει την σταθερή ισοτιμία λίρας-χρυσού και αφήνει το νόμισμα της να υποτιμηθεί ελεύθερα.
Η ελληνική αγορά αντέδρασε με πανικό στις καινούργιες εξελίξεις και φοβούμενη την τύχη τnς δραxμής πολιόρκησε τις τράπεζες αλλάζοντας τις δραxμές με συνάλλαγμα. Μέσα σε πέντε μέρες η τράπεζα της Ελλάδος αντάλλαξε δραxμές με συνάλλαγμα ύψους 3.613.961 δολαρίων, ποσό που αντιστοιχούσε σχεδόν στο τότε σύνολο των συναλλαγματικών της αποθεμάτων.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες η κυβέρνηση αναγκάστηκε να δημοσιεύσει τον πρώτο αναγκαστικό νόμο Προστασίας του εθνικού νομίσματος, Βάζοντας για πρώτη φορά περιορισμούς στη μέχρι τότε ελεύθερη διακίνηση συναλλάγματος και χρυσού χώρα. Με νομοθετικό διάταγμα το Φεβρουάριο του 1932, η τράπεζα της Ελλάδος απαλλάχθηκε από την υποχρέωση της ν ανταλλάσσει τις ελληνικές δραxμές με συνάλλαγμα. Η αγοροπωλησία συναλλάγματος επιτράπηκε για πραγματικές μόνο εμπορικές ανάγκες.
Οι εξαγωγείς ελληνικών προϊόντων υποxρεώθηκαν να δραxμοποιούν αμέσως τις εισπράξεις τους από το εξωτερικό στην Τράπεζα της Ελλάδος. Λίγους μήνες αργότερα ήταν πια φανερό ότι τα οικονομικά μέτρα σταθεροποίησης της δραxμής είxαν αποτύχει και στις 26 Απριλίου του 1932, με το νόμο 5422, η κυβέρνηση επανήλθε στο παλαιό γνωστό καθεστώς της αναγκαστικής κυκλοφορίας παίρνοντας παράλληλα σκληρότερα μέτρα αστυνόμευσης για το συνάλλαγμα και τη νομισματική κυκλοφορία.
Η αποτυχία της προσπάθειας σταθεροποίησης της δραχμής και η επαναφορά του μέτρου της αναγκαστικής κυκλοφορίας θ αποτελέσουν αντικείμενο έντονης κριτικής από την αντιπολίτευση του λαϊκού κόμματος προς την κυβέρνηση των φιλελευθέρων του Ελευθέριου Βενιζέλου. Κάτω από το βάρος της παγκόσμιας οικονομικές κρίσης ο Βενιζέλος Θα χάσει τις επόμενες εκλογές.
Η νέα κυβέρνηση, που σχηματίστηκε στα τέλη του 1932 από το λαϊκό κόμμα υπό τον Παναγιώτη Τσαλδάρη, έθεσε ακόμη και θέμα ύπαρξης της Τράπεζας της Ελλάδος.
Για να προστατεύσει η χώρα μας την σταθερή ισοτιμία της δρχ. με το χρυσό, που μέχρι τότε ήταν συνδεδεμένη μέσω της Αγγλικής λίρας, παίρνει την απόφαση να συνεχιστεί η ισοτιμία αυτή με το χρυσό μέσο του Αμερικάνικου δολαρίου. Η νέα ισοτιμία ορίστηκε σε 1 δολάριο ΗΠΑ ίσο με 77,05 δραχμές. Το 1933 οι ΗΠΑ εγκαταλείπουν το χρυσό σα νομισματική βάση και ένα χρόνο αργότερα θα υποτιμήσουν το νόμισμα τους. Το γεγονός αυτό ενίσχυσε την Ελληνική δραχμή.
Στη δεκαετία του 1930 και κάτω από το βάρος των συναλλαγματικών αλλαγών οι χώρες μετέτρεψαν τις μεταξύ τους εμπορικές συναλλαγές από ελεύθερες σε ελεγxόμενες, μέσω συστημάτων cΙeαning. Η κατάσταση παρέμενε ταραγμένη όταν το 1936 νέες νομισματικές εξελίξεις Θα συμβούν στην Ευρώπη. Οι τρεις τελευταίες Χώρες που ακολουθούσαν την xρυσή Βάση, Γαλλία, Ολλανδία και Ελβετία, αναγκάστηκαν να την εγκαταλείψουν. Την ίδια περίοδο υπογράφεται μια διεθνής συμφωνία μεταξύ Αγγλίας, Γαλλίας και Ηνωμένων Πολιτειών η οποία σαν σκοπό της είχε να συγκρατήσει τη νέα συναλλαγματική ισορροπία και να μειώσει τις διακυμάνσεις των διεθνών νομισμάτων.
Η Ελληνική κυβέρνηση, κάτω από τις νέες εξελίξεις, θα συνδέσει πάλι τη δραxμή με τη λίρα Αγγλίας, και θα μετατρέψει τα αποθέματα της Τράπεζας της Ελλάδος σε χρυσό. Το τέλος της ταραγμένης αυτής δεκαετίας βρήκε τη διεθνή κοινότητα να βγαίνει από την οικονομική κρίση του 1929, ενώ σημαντικά γεγονότα διαδραματίζονταν στον πολιτικό στίβο.
Στην Ελλάδα, μετά από ένα αποτυχημένο κίνημα το 1935, ο Ελευθέριος Βενιζέλος εγκαταλείψε την Ελλάδα . Μετά την αποτυχία του Βενιζελικού κινήματος, ο νέος ισχυρός πολιτικός άνδρας, Γεώργιος Κονδύλης επανέφερε το 1936 τη Βασιλεία και τον Γεώργιο Β από την εξορία. Την ίδια Χρόνια, στις 4 Αυγούστου, ο νέος πρωθυπουργός, Ιωάννης Μεταξάς, ανέστειλε άρθρα του Συντάγματος ανοίγοντας έτσι το δρόμο για την εγκαθίδρυση του δικτατορικού του καθεστώτος.
από http://www.ptolemais.com/draxmi/1924%20-%201935.htm
Η ελληνική αγορά αντέδρασε με πανικό στις καινούργιες εξελίξεις και φοβούμενη την τύχη τnς δραxμής πολιόρκησε τις τράπεζες αλλάζοντας τις δραxμές με συνάλλαγμα. Μέσα σε πέντε μέρες η τράπεζα της Ελλάδος αντάλλαξε δραxμές με συνάλλαγμα ύψους 3.613.961 δολαρίων, ποσό που αντιστοιχούσε σχεδόν στο τότε σύνολο των συναλλαγματικών της αποθεμάτων.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες η κυβέρνηση αναγκάστηκε να δημοσιεύσει τον πρώτο αναγκαστικό νόμο Προστασίας του εθνικού νομίσματος, Βάζοντας για πρώτη φορά περιορισμούς στη μέχρι τότε ελεύθερη διακίνηση συναλλάγματος και χρυσού χώρα. Με νομοθετικό διάταγμα το Φεβρουάριο του 1932, η τράπεζα της Ελλάδος απαλλάχθηκε από την υποχρέωση της ν ανταλλάσσει τις ελληνικές δραxμές με συνάλλαγμα. Η αγοροπωλησία συναλλάγματος επιτράπηκε για πραγματικές μόνο εμπορικές ανάγκες.
Οι εξαγωγείς ελληνικών προϊόντων υποxρεώθηκαν να δραxμοποιούν αμέσως τις εισπράξεις τους από το εξωτερικό στην Τράπεζα της Ελλάδος. Λίγους μήνες αργότερα ήταν πια φανερό ότι τα οικονομικά μέτρα σταθεροποίησης της δραxμής είxαν αποτύχει και στις 26 Απριλίου του 1932, με το νόμο 5422, η κυβέρνηση επανήλθε στο παλαιό γνωστό καθεστώς της αναγκαστικής κυκλοφορίας παίρνοντας παράλληλα σκληρότερα μέτρα αστυνόμευσης για το συνάλλαγμα και τη νομισματική κυκλοφορία.
Η αποτυχία της προσπάθειας σταθεροποίησης της δραχμής και η επαναφορά του μέτρου της αναγκαστικής κυκλοφορίας θ αποτελέσουν αντικείμενο έντονης κριτικής από την αντιπολίτευση του λαϊκού κόμματος προς την κυβέρνηση των φιλελευθέρων του Ελευθέριου Βενιζέλου. Κάτω από το βάρος της παγκόσμιας οικονομικές κρίσης ο Βενιζέλος Θα χάσει τις επόμενες εκλογές.
Η νέα κυβέρνηση, που σχηματίστηκε στα τέλη του 1932 από το λαϊκό κόμμα υπό τον Παναγιώτη Τσαλδάρη, έθεσε ακόμη και θέμα ύπαρξης της Τράπεζας της Ελλάδος.
Για να προστατεύσει η χώρα μας την σταθερή ισοτιμία της δρχ. με το χρυσό, που μέχρι τότε ήταν συνδεδεμένη μέσω της Αγγλικής λίρας, παίρνει την απόφαση να συνεχιστεί η ισοτιμία αυτή με το χρυσό μέσο του Αμερικάνικου δολαρίου. Η νέα ισοτιμία ορίστηκε σε 1 δολάριο ΗΠΑ ίσο με 77,05 δραχμές. Το 1933 οι ΗΠΑ εγκαταλείπουν το χρυσό σα νομισματική βάση και ένα χρόνο αργότερα θα υποτιμήσουν το νόμισμα τους. Το γεγονός αυτό ενίσχυσε την Ελληνική δραχμή.
Στη δεκαετία του 1930 και κάτω από το βάρος των συναλλαγματικών αλλαγών οι χώρες μετέτρεψαν τις μεταξύ τους εμπορικές συναλλαγές από ελεύθερες σε ελεγxόμενες, μέσω συστημάτων cΙeαning. Η κατάσταση παρέμενε ταραγμένη όταν το 1936 νέες νομισματικές εξελίξεις Θα συμβούν στην Ευρώπη. Οι τρεις τελευταίες Χώρες που ακολουθούσαν την xρυσή Βάση, Γαλλία, Ολλανδία και Ελβετία, αναγκάστηκαν να την εγκαταλείψουν. Την ίδια περίοδο υπογράφεται μια διεθνής συμφωνία μεταξύ Αγγλίας, Γαλλίας και Ηνωμένων Πολιτειών η οποία σαν σκοπό της είχε να συγκρατήσει τη νέα συναλλαγματική ισορροπία και να μειώσει τις διακυμάνσεις των διεθνών νομισμάτων.
Η Ελληνική κυβέρνηση, κάτω από τις νέες εξελίξεις, θα συνδέσει πάλι τη δραxμή με τη λίρα Αγγλίας, και θα μετατρέψει τα αποθέματα της Τράπεζας της Ελλάδος σε χρυσό. Το τέλος της ταραγμένης αυτής δεκαετίας βρήκε τη διεθνή κοινότητα να βγαίνει από την οικονομική κρίση του 1929, ενώ σημαντικά γεγονότα διαδραματίζονταν στον πολιτικό στίβο.
Στην Ελλάδα, μετά από ένα αποτυχημένο κίνημα το 1935, ο Ελευθέριος Βενιζέλος εγκαταλείψε την Ελλάδα . Μετά την αποτυχία του Βενιζελικού κινήματος, ο νέος ισχυρός πολιτικός άνδρας, Γεώργιος Κονδύλης επανέφερε το 1936 τη Βασιλεία και τον Γεώργιο Β από την εξορία. Την ίδια Χρόνια, στις 4 Αυγούστου, ο νέος πρωθυπουργός, Ιωάννης Μεταξάς, ανέστειλε άρθρα του Συντάγματος ανοίγοντας έτσι το δρόμο για την εγκαθίδρυση του δικτατορικού του καθεστώτος.
από http://www.ptolemais.com/draxmi/1924%20-%201935.htm
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου