Το διαρκές βρώμικο παιχνίδι της CIA

ΜΜΠ (Μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης) ή ΜΜΑ (Μέσα Μαζικής Αποχαύνωσης)

του Κώστα Μπετινάκη

http://www.styx.gr

Επειδή μας αρέσει η Μυθολογία, παραθέτουμε μερικούς σημερινούς μύθους, που έχουν περάσει τα Μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης, στον κόσμο.

Μύθος 1ος: ΗΠΑ: Το μεγαλύτερο Κράτος στον Κόσμο!
Μύθος 2ος: Οι εκλογές παίζουν σπουδαίο ρόλο στην ΑΛΛΑΓΗ!
Μύθος 3ος: Το τραπεζικό σύστημα ενδιαφέρεται για την οικονομική ευμάρεια του πολίτη
Μύθος 4ος: Όλες οι κυβερνήσεις έχουν πρωταρχικό στόχο να καλυτερέψουν το Σύστημα Υγείας, το Εκπαιδευτικό Σύστημα και το Οικιστικό Πρόβλημα. Και μάχονται για να περισώσουν το οικοσύστημα.

Μύθος 5ος: Στη Δύση τουλάχιστον, επικρατεί Ελευθερία στον Τύπο και τα Μέσα γενικότερα.

Μύθος 6ος: ΟΙ ΗΠΑ μάχονται εναντίον της τρομοκρατίας.

Μύθος 7ος: Η Ουάσιγκτον δεν έχει σχέση με το πραξικόπημα στην Ονδούρα. Όπως δεν είχε σχέση με άλλα πραξικοπήματα, απανταχού γης.

Κρίναμε να ασχοληθούμε πάλι σήμερα, με μερικές ειδήσεις, πολύ σημαντικές για μας αλλά που κρίνονται περιττές για τα δικά μας Μέσα Μαζικής Αποχαύνωσης. Ειδήσεις που είδαν μεν το φως της δημοσιότητας, αλλά σε Μέσα που αποκλειστικά ενδιαφέρονται, ώστε οι αναγνώστες τους να υπολογίζουν σωστά την οικονομική πορεία των επιχειρήσεών τους, ανάλογα με τα μεγαλεπήβολα σχέδια του μεγαλομανούς παγκόσμιου ταραχοποιού.

Παράδειγμα:
Ο Siobhan Gorman, γράφει στην Wall Street Journal ότι βάσει του προγράμματος που έχουν σχεδιάσει στην CIA και αποκάλυψε ο Λέον Πανέτα στο Κογκρέσο, σχεδιάζονται δολοφονίες «υψηλόβαθμων» στελεχών της αλ-Κάιντα. Κάτι που είχε απαγορευτεί με αυστηρότητα να κάνει η CIA από την εποχή της προεδρίας Φορντ.

Εδώ θα πρέπει να παρατηρήσουμε τις προηγούμενες δολοφονικές απόπειρες της CIA –οι πιο περίφημες για την εξόντωση του Φιντέλ Κάστρο, βάσει εντολών του προέδρου Τζον Κένεντι και του αδελφού του Ρόμπερτ (υπουργού Δικαιοσύνης τότε).

Ο επίσης δολοφονημένος Ρόμπερτ Κένεντι, αναλάμβανε όλες τις βρωμοδουλειές του προέδρου.
Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές και πρώην κυβερνητικούς αξιωματούχους στις ΗΠΑ, η CIA από το 2001 είχε ετοιμάσει σχέδια προτείνοντας δολοφονίες των ηγετών της αλ-Κάιντα. Τα σχέδια εκείνα όμως ανακλήθηκαν, δεν είναι γνωστό με εντολή τίνος.
Η CIA είχε ανέκαθεν αναλάβει το παιχνίδι της διασποράς ψευδών ειδήσεων για προβοκατόρικους λόγους, εκτός από τις άλλες βρώμικες υποθέσεις, από τότε που ιδρύθηκε, αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πρωταρχικό μέλημά της ήταν να δολοφονεί δημοφιλείς ηγέτες που δεν έπαιζαν το παιχνίδι της αμερικανικής πολιτικής, ή να ανατρέπει δημοκρατικές κυβερνήσεις με στρατιωτικά πραξικοπήματα.

Το 1953 μια ομάδα της CΙΑ –για παράδειγμα- με επικεφαλής τον Κέρμιτ Ρούσβελτ (γιο του Θεόδωρου) οργάνωσε την ανατροπή του δημοκρατικά εκλεγμένου πρωθυπουργού του Ιράν Μοχάμεντ Μοσαντέκ, που είχε τολμήσει να απειλήσει τα συμφέροντα των βρετανικών εταιριών πετρελαίου στη χώρα του. Αντ’ αυτού έφεραν στην εξουσία το σάχη Ρεζά Παχλεβί –με απολυταρχικές εξουσίες- που οδήγησε τελικά τη χώρα στην Ισλαμική Επανάσταση του 1979.

Την αμέσως επόμενη χρονιά, επίσης επί προεδρίας Αϊζενχάουερ, ο διευθυντής της CΙΑ, Άλλεν Ντάλες, οργάνωσε την ανατροπή του νόμιμου, δημοκρατικά εκλεγμένου προέδρου της Γουατεμάλα, Τζάκομπο Αρμπένς. Ο Ντάλες, είχε μεγάλα οικονομικά συμφέροντα με την εταιρία United Fruit την οποία είχαν ενοχλήσει οι μεταρρυθμίσεις του Αρμπένς.

Τα παπαγαλάκια της CΙΑ άρχισαν την γνωστή μέθοδο διασποράς ψευδών ειδήσεων για να προετοιμάσουν το στρατιωτικό πραξικόπημα των εκπαιδευμένων στις ΗΠΑ αξιωματικών και ύστερα διέψευδαν ότι ήταν δικές της οι λίστες των κομμουνιστών, που εκτελέστηκαν από τους πραξικοπηματίες…

Το 1959, στο Ιράκ ανατράπηκε η μοναρχία. Τότε η CΙΑ στρατολόγησε μερικούς πράκτορες κι ανάμεσά τους μια γνωστή μορφή, ονόματι Σαντάμ Χουσεΐν, τους οποίους χρησιμοποίησε να ξεκαθαρίσουν την χώρα από τα ηγετικά στελέχη του ιρακινού Κομμουνιστικού Κόμματος, βάσει καταλόγων που είχε επεξεργαστεί η αμερικανική υπηρεσία πληροφοριών. Και η συνεργασία της CΙΑ με τον Σαντάμ, συνεχίστηκε επί πολλά χρόνια, δίχως να γνωρίζει κάτι ο αμερικανικός λαός, τα συμφέροντα του οποίου υποτίθεται πως υπερασπίζεται.

Έχει γίνει πλέον γνωστός ο ρόλος της CΙΑ στην προετοιμασία του πρώτου αλλά και του δεύτερους πολέμου στον Κόλπο. Όταν η τότε πρεσβευτής των ΗΠΑ, Έιπριλ Γκλάσπι, έδινε στον Σαντάμ το «πράσινο φως να επιτεθεί στο Κουβέιτ, και κατόπιν η προετοιμασία του κλίματος, με τη διάδοση ψεύτικων πληροφοριών για την ύπαρξη «όπλων μαζικής καταστροφής στο Ιράκ», που χρησιμοποίησε η τριανδρία Τζορτζ W. Μπους, Ντικ Τσέινι και Ντόναλντ Ράμσφελντ για να επιτεθούν στο Ιράκ και να καταλάβουν τη χώρα…

Παραλείπω στην εξιστόρηση πάρα πολλά πραξικοπήματα που είναι λίγο πολύ γνωστά όπως της Χιλής για την ανατροπή του Σαλβαδόρ Αλλιέντε, των δικών μας Απριλιανών, την υπόθεση «όπλα στο Ιράν βοήθεια στους Κόντρας». Η ιστορία έχει να δείξει μια βιβλιοθήκη από ανάλογα αιματηρά επεισόδια, που κρύβονται πίσω από ψεύδη της CΙΑ.

Έξι μήνες από τότε που ανέλαβε την προεδρία ο Ομπάμα, οι Δημοκρατικοί στο Κογκρέσο, έχουν ξεκινήσει διπλή έρευνα, για τα διαδραματισθέντα επί διακυβέρνησης Μπους καικυρίως για τα βασανιστήρια και την αντιτρομοκρατική πολιτική.

Τα νέα ότι ο πρώην πρόεδρος Ντικ Τσέινι, είχε διατάξει να μην ενημερωθεί το Κογκρέσο για σημαντικές δραστηριότητες της CΙΑ έχει προκαλέσει αναστάτωση στις ΗΠΑ. Ήδη ο Αμερικανός υπουργός Δικαιοσύνης Έρικ Χόλντερ, έχει διατάξει ανάκριση για απόκρυψη εγκλήματος, σχετικά με τα βασανιστήρια που διεξήχθησαν με εντολή της CIA.

Δύο γερουσιαστές και μαζί η επικεφαλής της Επιτροπής Αντικατασκοπίας Dianne Feinstein, δήλωσαν πως η προηγούμεν η διακυβέρνηση παραβίασε το νόμο αποκρύπτοντας το αντιτρομοκρατικό πρόγραμμα της CIA. (http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2009/07/12/AR2009071201233.html)

Οι Δημοκρατικοί υποστηρίζουν ότι η ανάμειξη του τότε αντιπροέδρου στην υπόθεση, αποτελεί κατάφορη παραβίαση των εξουσιών του αξιώματός του.

Ακούσατε ή είδατε κάτι για την υπόθεση αυτή σε κάποιο από τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα της χώρας –που κύριο μέλημά τους είναι να περικόπτουν ειδήσεις και να μας ενημερώνουν ποιος πηδάει ποια ή ποιον;

Τώρα θα μου πείτε «μήπως θα αλλάξει κάτι;». Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. ‘Όπως άλλαξαν τα πράγματα με την έλευση του Ομπάμα. Διαδικαστική αντιπαλότητα μεταξύ των δύο κυρίαρχων κομμάτων στις ΗΠΑ. Μόνο που ο ενημερωμένος πολίτης δεν μασάει το ίδιο εύκολα και δεν καταπίνει αυτό που θέλουν να του περάσουν τα παπαγαλάκια.