Οι μύθοι , η πραγματικότητα, και ο υποκειμενικός παράγοντας της Ιστορίας.
Του Σπύρου Χατζάρα
Ο «υποκειμενικός παράγοντας», συνδιαμορφώνει την ιστορία , πέραν των αντικειμενικών κοινωνικών νόμων, και των «μαζών», (που λέγουν οι μαρξιστές) ή των λαών. Από αυτήν την πόρτα, εισέρχονται στην ιστορία, οι ηγέτες, οι ήρωες, αλλά και οι «εφιάλτες», οι «πράκτορες»,οι αγκιτάτορες, οι προβοκάτορες, οι χαφιέδες , οι επικοινωνιολόγοι, και οι Χορηγοί.
Στην αέναη διαπάλη, των αντιιθεμένων επιμέρους συμφερόντων, εθνών, ομάδων, ατόμων, κεφαλαίου και εργατικής τάξης, κάθε «υποκειμενικός παράγοντας», προσπαθεί, στο μέτρο των δυνάμεων του ή και πέραν αυτών, να παρέμβη ανάλογα με τις περιστάσεις, και να επηρεάσει την κατεύθυνση των εξελίξεων, για δικό του όφελος.
-Η σοσιαλιστική επανάσταση σύμφωνα με την επιστημονική σοσιαλιστική σκέψη δεν ήταν είναι δυνατόν να «θριαμβεύσει» στην Ρωσία, πριν από τις καπιταλιστικές χώρες. Οι «πνευματικοί» ηγέτες της » εργατικής τάξης, ανέμεναν την επανάσταση στην Γερμανία, την Αγγλία και τις ΗΠΑ, και όμως εκεί δεν έγινε ποτέ, και οι απόπειρες του μαζικού εργατικού κινήματος απέτυχαν.
- Η πολιτική και κοινωνική ανάλυση έλεγε, ότι δεν ήταν δυνατόν να έρθουν στην εξουσία σε μια καθυστερημένη, ημιφεουδαρχική χώρα όπως η τσαρική Ρωσία, οι εργάτες. Η οικονομία της τσαρικής Ρωσίας, είχε αρχίσει να βγαίνει από τη φεουδαλική φάση μόλις μερικά χρόνια πριν τον πόλεμο. Η επαναστατική πρωτοπορία το 1917, ήταν η αστική τάξη, που έψαχνε τη δική της «επανάσταση», που θα οδηγούσε στη νέα σύνθεση. Η επανάσταση του 1905,ήταν βασικά αστική.
12 χρόνια μετά ,σύμφωνα με την θεωρία, η αστική τάξη, έκανε την επανάστασή της, μέσα από την κρίση που προκάλεσε, στο φεουδαλικό καθεστώς και την κοινωνία, ο πόλεμος.
Επομένως το «πραξικόπημα των μπολσεβίκων», ακύρωσε τον αστικό μετασχηματισμό της Ρωσίας, και δεν ανέτρεψε τον φεουδαλισμό που είχε ήδη ανατραπεί.
-Μήπως θα έπρεπε να ρίξουμε μια ματιά ολόγυρα ,τώρα 92 χρόνια μετά, στους υποκειμενικούς παράγοντες που συνδιαμορφώνουν την ιστορία, μήπως εντοπίσουμε κάποιον που είχε συμφέρον, να μην εισέλθει στον διεθνή ανταγωνισμό, η ρωσική αστική τάξη, με τα τεράστια αποθέματα πρώτων υλών, αλλά και την τεράστια εσωτερική αγορά;
-Είναι λογικό να υποθέσουμε, ότι το αγγλοαμερικανικό τραπεζικό κεφάλαιο, που προκάλεσε τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο ,για να βγει από την κρίση του, είχε τεράστιο ενδιαφέρον, για τις εξελίξεις στην Ρωσία;
-Τα χιλιάδες ιστορικά ντοκουμέντα δείχνουν ότι είχαν ενδιαφέρον και μάλιστα ήταν τεράστιο.
Επομένως θα πρέπει να απαντήσουμε.
-Το αγγλοαμερικανικό τραπεζικό κεφάλαιο ήθελε το καλό του ανταγωνιστή του η την καταστροφή του;
-Μετά την επανάσταση η Ρωσία, βρέθηκε εκτός διεθνούς οικονομικού συστήματος και πουλούσε φθηνά πρώτες ύλες σε αποκλειστικούς αντιπροσώπους. Πόσοι δισεκατομμυριούχοι γεννήθηκαν από την εκμετάλλευση του ρωσικού πλούτου και την πείνα του σοβιετικού λαού;
-Η πρώτη διεθνής σύμβαση των μπολσεβίκων, ήταν με τον Ρότσιλντ, για τα πετρέλαια του Μπακού.
Η «Επανάσταση, που αποτελούσε το σάλπισμα της ανατροπής του καπιταλισμού, την πρώτη μεγάλη ήττα της ιμπεριαλιστικής αλυσίδας», έδωσε την κυριότητα του φυσικού πλούτου, στον λαό, και την εκμετάλλευση στους Τραπεζίτες.
Δεν ξέρω αν το είπε και ο Τρότσκι ,αλλά το είπε σίγουρα ο Δημοσθένης ,(Ολυνθιακός Α΄).: «προς γαρ το τελευταίον εκβάν, έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται» .
Οι σύντροφοι Ρότσιλντ, είναι μια χαρά και κυβερνούν τον Κόσμο. Το ίδιο και οι Ροκφέλερ, και τα άλλα παιδιά. Και η παγκόσμια Διακυβέρνηση επίσης.
-Το αγγλοαμερικανικό τραπεζικό κεφάλαιο ,θέλησε ή προσπάθησε να παρέμβη στην ιστορική διαδικασία και να ελέγξει η να κατευθύνει τις εξελίξεις; Προσπάθησε να δημιουργήσει την δική του τεχνητή και ελεγχόμενη σύνθεση που θα εκτόνωνε την πραγματική αντίθεση, και θα ακύρωνε τη νέα σύνθεση που προέκυψε από την επιστημονικά και ιστορικά αναμενόμενη επανάσταση της αστικής τάξης της Ρωσίας;
Το ζήτημα, για αγγλοαμερικανικό τραπεζικό κεφάλαιο ήταν ο έλεγχος των φυσικών πόρων. Το ίδιο είδαμε ότι έγινε και με το «αστικό πραξικόπημα του Γιέλτσιν».
Οι άνθρωποι του αγγλοαμερικανικού τραπεζικού κεφαλαίου, (Χανταρκόφσκι-Αλεγκμπέρωφ-Μπερεζόφκι) κατέλαβαν το πετρέλαιο, άλλοι το αλουμίνιο και το Νκέλιο, και άλλοι έφτιαξαν Τράπεζες και μμε.(Γκουζίσκι-Μωησής Φρίντμαν κλπ).
-Το ερώτημα επομένως είναι, αν το αγγλοαμερικανικό τραπεζικό κεφάλαιο προσπάθησε να ελέγξει τις εξελίξεις και να πάρει την εξουσία με δικούς του ανθρώπους, και αν αυτοί οι άνθρωποι τα κατάφεραν;
Η σύλληψη του Τρότσκι στο Χάλιφαξ, ( 3 Απριλίου 1917),μας δίνει ορισμένα στοιχεία.
Ταξίδευε με αμερικανικό διαβατήριο , το οποίο εξεδόθη με παρέμβαση του γραφείου του προέδρου Ουίλσον. Και είχε επάνω του 10.000 δολλάρια!!!!
-Ο Ουίλσων που έδωσε το ΟΚ για να του δώσουν διαβατήριο, ήταν επαναστάτης ή μαλάκας ;
Τα Καναδικά κρατικά Αρχεία, κρατούσαν μυστικό τον «Φάκελο Τρότσκι», γιατί περιείχε όλα τα τηλεγραφήματα της αμερικανικής και αγγλικής κυβέρνησης για την απελευθέρωση του. Η σύλληψη του, ήταν ένα γραφειοκρατικό λάθος, ενός άσχετου «καραβανά» στο αυτοκρατορικό Ναυαρχείο, που δεν ήξερε για την «αποστολή», και ζήτησε την σύλληψη του ως πράκτορα της Γερμανίας.
Ο Τρότσκι αφέθηκε ελεύθερος τελικά, με αίτημα της βρετανικής πρεσβείας στην Ουάσιγκτον ,και μπήκε στη Ρωσία στις 16 Ιουνίου, αφού πριν συναντήθηκε με τον φίλο του Πάρβους ,στη Στοκχόλμη.
-Τηλεγράφημα του Αμερικανού πρέσβυ Φράνσις από τη Μόσχα.17 Μαρτίου 1918. ‘
«Ο Τρότσκι μας ζητάει 5 Αμερικανούς αξιωματικούς ως εκπαιδευτές του στρατού, καθώς και προσωπικό και υλικό για τους σιδηροδρόμους».
(Τέτοιος αγώνας με τον Ιμπεριαλισμό…..)
Ο φυσικός, (υλικός), νόμος της συσσώρευσης, που έχει την αντιστοιχία του στην κοινωνία και την οικονομία, μας λέει ότι χρειάζεται η συσσώρευση της αναγκαίας επαναστατικής μάζας , για να γίνει η επανάσταση.
-Πάντως, η ανάμιξη των εξωτερικών ,(και αντικειμενικά εχθρικών), υποκειμενικών παραγόντων στην επαναστατική διαδικασία είναι το κρίσιμο στοιχείο, της ιστορικής εξέλιξης , που εξηγεί ως ένα βαθμό ,το φαινόμενο των χαμένων επαναστάσεων, και των πουλημένων αγώνων, και της γραφειοκρατικής μετεξέλιξης, που αλλιώς αντιμετωπίζονται σαν λάθη ή σαν ατυχήματα.
Αυτή η μάζα, είχε συσσωρευτεί γύρω από τη ρωσική αστική τάξη και η αστική επανάσταση έγινε. Αντίθετα, το ρωσικό «προλεταριάτο»,δεν μπορούσε να ηγηθεί της επανάστασης γιατί ήταν η μικρότερη ποσοτικά τάξη, η δε «πρωτοπορία» του, ήταν μια μικρή μειοψηφία της μειοψηφίας.
-Και όμως…. η «σοσιαλιστική επανάσταση» θριάμβευσε!!!!
-Οι νόμοι της κοινωνικής εξέλιξης εκβιάσθηκαν . Η «επανάσταση» τους μετέβαλε, «επαναστατικώ δικαίω».
Η πλειοψηφία της κοινωνίας, (και η αγροτιά) υποστήριζε , τους «Εσέρους» του ПСР (Σοσιαλιστικό επαναστατικό κόμμα), που έλαβε στις εκλογές της 25 Νοεμβρίου 1917, 17,100,000 ψήφους ,το 41.0% ,και 380 έδρες στη Δούμα. Οι μπολσεβίκοι έλαβαν 24%, και μάλιστα σε συνθήκες βίας και νοθείας.
Αφού ο λαός «μίλησε», οι Μπολσεβίκοι διέλυσαν τη Δούμα δια των όπλων.
Το επαναστατικό κίνημα στην Ρωσία, δεν εμφανίστηκε και δεν γεννήθηκε από τους μπολσεβίκους. Από τους χιλιάδες Ρώσους επαναστάτες, γιατί επικράτησε μια μειοψηφική κοινωνικά εθνική ομάδα, που κατέλαβε την εξουσία στην αγία Πετρούπολη ;
- Μια ομάδα Εβραίων διανοούμενων ήταν, από μεσοαστικές οικογένειες ,(με ολίγη σως από Ρώσους), και που αμέσως μετά, εξαπέλυσε τον πενταετή εμφύλιο πόλεμο (1917-1922) για να επιβληθεί.
Οι πολύχρονες διεργασίες του επαναστατικού κινήματος , οι ιδεολογικές και πολιτικές ζυμώσεις, δεν είχαν ραντεβού με την ιστορία ,στον σταθμό της Φιλλανδίας.
-Το ραντεβού αυτό, το καθόρισε ο Πάρβους για λογαριασμό του Γερμανικού Επιτελείου και των Τραπεζιτών, και όχι το «προτσες» της επανάστασης.
Οι απεργίες του Ιουνίου -Σεπτεμβρίου , στην αγία Πετρούπολη οργανώθηκαν από τον Πάρβους με γερμανικά χρήματα, για να βγει η Ρωσία από τον πόλεμο.
Ο Τρότσκι είχε υποστηρίξει- και τον ακολούθησε ο Λένιν-ότι είναι δυνατή η επανάσταση, στη Ρωσία, παρά την έλλειψη εργατικής πρωτοπορίας.Αυτό σήμαινε την συμμαχία με την αγροτιά. Και αυτό έγινε με τη συμμαχία-μέχρι το πραξικόπημα- με τους «Εσέρους», που ήταν η πλειοψηφία σε όλα τα Σοβιετ.
Η «ένοπλη εξέγερση» αποφασίστηκε από την 12μελή ΚΕ των μπολσεβίκων ( και όχι από τις μάζες) στις 10 Οκτωβρίου, με ψήφους 10-2 (ούτε καν ομόφωνα), και στις 24 Οκτωβρίου ,κατέλαβαν αναίμακτα και αμαχητί τα κυβερνητικά κτίρια, και στις 25 Οκτωβρίου μπήκαν τα ξημερώματα, περπατώντας, στα αφύλακτα ανάκτορα, (υπήρχε φρουρά γυναικών) , όπου η έδρα του Κερένσκι.
Στις 24/25 Οκτωβρίου σε όλη τη Ρωσία δεν κουνήθηκε φύλο. Μετά άρχισαν οι συλλήψεις των Εσέρων, των μενσεβίκων και των αστών).
Για αυτό και το «πραξικόπημα».
Για να επιβληθούν στη Μόσχα, (αργότερα) και να καταβάλουν την αντίσταση του άοπλου ρωσικού λαού, πολέμαγαν δύο εβδομάδες.
Το κόμμα των μπολσεβίκων δεν ήταν μαζικό και καθοδηγείτο από μια συμπαγή εθνική μειονότητα.(Δαβίδωφ βασικά.Στον Νότο υπήρχαν και μερικά στελέχη «Μουράτωφ».Καί ο παπούς του Λένιν εβραίος ήταν, όπως έγραψε στον Στάλιν ,η αδελφή του, (Χ)Αννα.
Και μια ακόμα ερώτηση για τους Μαρξιστάς Ιστορικούς.
Ο «Κόκκινος στρατός», στρατολόγησε, με την άδεια του Βερολίνου, απελευθερωμένους Γερμανούς αιχμαλώτους πολέμου;
(συνεχίζεται)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου