Των πρακτόρων η σχολή είναι χρήσιμη πολύ

 Η ΚΚΕ λτδ του Μπάλφουρ και η προδομένη «εργατιά»  

Ο Θανάσης ο Πούστης, που τον εφώναζαν Αρη, στον λόγο της Λαμίας,
(29 Οκτωβρίου 1941), είπε ότι  «επί Μεταξά βιάστηκαν γυναίκες, υπέστησαν μαρτύρια χιλιάδες άνθρωποι, σκοτώθηκαν και γκρεμίστηκαν από τα μπαλκόνια της Ασφάλειας γέροι, έγιναν τόσα εγκλήματα».  

Ένας άλλος Πούστης  των ημερών μας , έγραφε για τον  Κωνσταντίνο Μανιαδάκη τον «πιστό σκύλο του Μεταξά» , οτι  «έμεινε γνωστός για τα βασανιστήρια εις βάρος των πολιτικών αντιπάλων της δικτατορίας, για τη χρήση του ρετσινόλαδου και του πάγου, προκειμένου να αποσπάσει τις επιθυμητές «ομολογίες» και «μαρτυρίες», για την εφεύρεση της μεθόδου των «δηλώσεων μετανοίας» προκειμένου να υπονομεύσει τη συνοχή και την ηθική ηγεμονία της Αριστεράς και, τέλος, για τη δημιουργία ολόκληρου προβοκατόρικου μηχανισμού για την εξάρθρωση του ΚΚΕ».  

Όμως όπως διαβάζω για τον χαφιέ Νίκο Πλουμπίδη, «στη διάρκεια της δικτατορίας του Μεταξά πέρασε στην παρανομία. Ήταν γραμματέας αρχικά της παράνομης κομματικής επιτροπής του ΚΚΕ στη Θεσσαλία και στη συνέχεια στη Μακεδονία. Tον Απρίλιο-Μάιο του 1938 μετά από τις συλλήψεις πολλών ηγετικών στελεχών του ΚΚΕ έγινε μέλος του Πολιτικού Γραφείου του κόμματος και μαζί με τον Γιώργη Σιάντο ανέλαβαν την καθοδήγηση της λεγόμενης Παλιάς Κεντρικής Επιτροπής (ΠΚΕ). Τον Μάιο του 1939 συνελήφθη από την Ασφάλεια, αλλά, επειδή έπασχε από φυματίωση μεταφέρθηκε στο σανατόριο «Σωτηρία», απ' όπου είχε την καθοδήγηση της ΠΚΕ μετά και τη σύλληψη του Σιάντου».  

Αυτοί είναι οι βλογιοκομμένοι Μαρξιστές, καμαρώστε τους.

Μόνοι τους αποκαλύπτουν το πόσο βλάκες ψεύτες και ρουφιάνοι είναι. Γράφουν αλλά δεν καταλαβαίνουν  σημαίνουν αυτά που λένε.  

Η «διχτατορία» του Μεταξά, τον συνέλαβε τον «αγωνιστή» Πλουμπίδη.
Και ο «σκύλος του Μεταξά», ο βασανιστής Μανιαδάκης δεν του έκανε «βασανιστήρια». Ο Πλουμπίδης  «δεν υπέστη μαρτύρια», δεν ήπιε  ρετσινόλαδο δεν έκατσε στον Πάγο, δεν «ομολόγησε» δεν «βιάστηκε», δεν τον γκρέμισαν από τα μπαλκόνια της Ασφάλειας , δεν υπέγραψε «δήλωση μετανοίας».  

Αντίθετα μεταφέρθηκε στο σανατόριο «Σωτηρία», όπου είχε ιατρική φροντίδα, έπαιρνε τα φάρμακα του, έτρωγε καλά, και είχε και το ελεύθερο να καθοδηγεί την «ΠΚΕ», που  «ήρθε σε σφοδρή σύγκρουση με την ασφαλίτικη Προσωρινή Διοίκηση». Και μάλιστα, «η καθαρή ΠΚΕ κατηγορήθηκε ακόμα και από τον έγκλειστο στις φυλακές Νίκο Ζαχαριάδη σαν ασφαλίτικη και χαφιέδικη».  
Οι Έχοντες  νου ως  ως κόκκο σινάπεως δεν χρειάζονται άλλα δικά μου «δυσνόητα».   Υπήρχε μία μαρξιστική  «δύναμη» που προστάτευε τον Πλουμπίδη και η οποία συμφωνούσε μαζί του ότι ο Μεταξάς ήταν πράκτορας των Γερμανών, και την οποία «δύναμη» δεν μπορούσε να παρακούσει ο... "σκύλος του Μεταξά".    

ΥΓ. Αλλά οι Κόκκινοι χαφιέδες θέλουν «αποδείξεις» και «ντοκουμέντα»!