Δίπλα από τα κομμούνια του Λονδίνου, και οι έλληνες σύντροφοι που αγωνίζονται υπέρ της «εργατιάς» και κατά της «αστικής τάξης», και διαμαρτύρονται κατά του καπιταλιστή, που θα έλεγε ο σύντροφος Μαρξ, και στα ελληνικά δίκτυα.
Ένα από τα προβλήματα ήταν τα 571 εκ. λίρες που αφορούσαν σε υποχρεώσεις στα συνταξιοδοτικά προγράμματα των υπαλλήλων, αλλο πρόβλημα ήταν τα ενοίκια των μαγαζιών, αλλο πρόβλημα το κεφάλαιο κίνησης, και άλλο το προσωπικό.
Ο Φίλιπ Γκριν, τα αγόρασε με μία λίρα, και προσπάθησε να τα σώσει κάνοντας συμφωνίες για μείωση των ενοικίων, πώληση μερικών καταστημάτων όπως το κατάστημα της Oxford Street αντι 30 εκ. και εξασφάλιση νέας χρηματοδότησης.
Η τελική πτώχευση της BHS οφείλεται στην επενδυτική «Gordon Brothers», που τελικά δεν δέχτηκε να βάλει τα 60 εκ. που ήθελαν οι τράπεζες.
Φυσικά το λουκέτο το αποφάσισαν και το έβαλαν οι τράπεζες.
Αλλά τα κομμούνια στις Λόντρες και εις τας Αθήνας δεν λένε ότι οι Τράπεζες έστειλαν στην ανεργία τους 11.000, (εμποροϋπαλλήλους και όχι εργάτες), αλλά ο «πλιούσιος», ο «λεφτάς»,
ο «δισεκατομμυριούχος», που έκανε μια προσπάθεια να σώσει τις δουλειές των ανθρώπων και τις συντάξεις τους αλλά οι τράπεζες δεν συμφώνησαν.
Σιγά μην φταίνε οι Τράπεζες που έλεγε και η συντρόφισσα Αλέκα.
Ο φιλάνθρωπος εξάδελφος Ρότσιλντ ήταν εκτός οπτικού πεδίου του συντρόφου Μαρξ που έβλεπε μόνο τον καπιταλιστή βιομήχανο τον οποίο δάνειζε με το αζημίωτο ο τσιφούτ εξάδελφος.
Αλλά αφού ο Μαρξ δεν τόγραψε, ο Μαρξ δεν τόπε, τα κομμούνια έκτοτε δεν βλέπουν τους φιλάνθρωπους τραπεζίτας.
Τέλος πάντων, τι έπρεπε να κάνει ο «δισεκατομμυριούχος»;
Μα φυσικά να πληρώσει εκείνος τις τράπεζες και να πληρώνει
τους εμποροϋπαλλήλους για να κάνουν εκείνοι διακοπές στη Μύκονο.
Τους τραπεζίτες είχαν πάρει από νωρίς είδηση κάποιοι ανεξάρτητοι πραγματικοί διανοούμενοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλ. τον πορτογάλλο Πεσσόα, που έγραψε το έργο: "ο αναρχικός τραπεζίτης"
(τραπεζίτης: σε μένα, τον μέγα έμπορο και κομπιναδόρο, συνυπάρχουν και τα δύο και η θεωρία και η πράξη του αναρχισμού με τον καλύτερο τρόπο.
Με παρομοιάσατε με εκείνους τους ηλίθιους βομβιστές και τους άλλους στα συνδικάτα, για να αποδείξετε ότι εγώ είμαι διαφορετικός. Και πράγματι έτσι είναι, μόνο που η διαφορά είναι η ακόλουθη: εκείνοι εκεί είναι μόνο θεωρητικά αναρχικοί, ενώ εγώ είμαι και στην θεωρία και στην πράξη. εκείνοι εκεί είναι αναρχικοί και βλάκες, ενώ εγώ είμαι αναρχικός και έξυπνος ...)
Βλ. επίσης τον Καρυωτάκη στο ποίημά του "Αμερική".
Τα συνιστώ για μελέτη μαζί με τα εργα του Σπύρου.