17 Σεπτεμβρίου 1944 . Ο Θανάσης στην Καλαμάτα με τους συμμάχους

.

O "Ελληνοαμερικανός" Τζον Φατσέας με τον Βελουχιώτη, τον ιουδαίο καμπόυρη Γκίμπσον και τον επίσης Εβραικής καταγωγής τροτσκιστή Λάιλ Γουίλκι, που φοράνε κόκκινα μαντήλια, μπροστά στο ξενοδοχείο ΡΕΞ  της Καλαμάτας. (Τον ελασίτη στα αριστερά δεν τον ξέρω).

Πολλά χρόνια μετά , τη σφαγή της 17^ης Σεπτεμβρίου. ο Ουίλκι στην αυτοβιογραφία του, θυμήθηκε τις φωτογραφίες που είχε βγάλει με το Βελουχιώτη μπροστά στο ΡΕΞ την ώρα του λυντσαρίσματος.

«… ο  Άρης Βελουχιώτης διοικητής της 3ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ, έφθασε στην πόλη της Καλαμάτας μαζί με μερικούς αξιωματικούς της μεραρχίας του και οι φωτογραφίες έξω από το ξενοδοχείο REX είχαν ληφθεί τότε», έγραψε και πρόσθεσε ότι, « ο Άρης ήταν δολοφόνος, σαδιστής, σοδομίτης, και βασανιστής, του οποίου η καλύτερη διασκέδαση ήταν να γδέρνει ανθρώπους ζωντανούς.  Ήταν όμως γενναίος, καλός διοικητής και εξ ολοκλήρου αφοσιωμένος κομμουνιστής. Αρνήθηκε το Βρετανικό Στρατιωτικό παράσημο, που του είχε προσφερθεί για συμμετοχή του στην ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου το 1942……»

Το βράδυ της 17ης Σεπτεμβρίου, ο Ουίλκι και ο Γκίμπσον  είχαν στείλει αναφορά στην  Force 133   στην οποία ανέφεραν ότι,  « ... ο (εθνοπροδότης) νομάρχης Περρωτής απηγχονίσθη την 17η Σεπτεμβρίου μετά είκοσι εταίρων προδοτών... 
ο ΕΛΑΣ ελέγχει άπασα τη Νότιο Πελοπόννησο πλην των Γαργαλιάνων».

Η αναφορά των συνδέσμων περιείχε και την απολύτως ψευδή αναφορά ότι, οι «(19) προδότες» , «ευθύνονταν  για τη μαζική σφαγή αμάχων Ελλήνων ομήρων στο Μελιγαλά και στην Καλαμάτα, κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων με τον ΕΛΑΣ». Από τους 150 περίπου φιλο-εαμικούς του Μελιγαλά που συνέλαβε το Τάγμα στις 11 Σεπτεμβρίου και τους κρατούσε στο Γυμνάσιο κατά τη διάρκεια της μάχης, κανείς δεν εκτελέστηκε και απελευθερώθηκαν όλοι μετά τη συμφωνία παράδοσης, και μάλιστα ορισμένοι από αυτούς είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο στη σφαγή ενώ οι περισσότεροι βοήθησαν και προστάτευσαν κόσμο. Επίσης όλοι οι κρατούμενοι των Γερμανών στην Καλαμάτα, απελευθερώθηκαν στις 5 Σεπτεμβρίου. Το ψεύδος αυτό το επαναλαμβάνουν πολλοί και σήμερα ακλουθώντας τον σεσημασμένο ψεύτη Κανναβό  που έγραψε ότι, «οι ταγματαλήτες ως την τελευταία στιγμή, έβγαζαν από το Μπεζεστένι ομήρους τους και τους εκτελούσαν».