17/8/24

102 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ. ΣΤΙΣ 17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1922 ΑΡΧΙΖΕ Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΝΤΟΥΜΛΟΥΠΙΝΑΡ. ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΗΤΑΝ Η 1η ΜΕΡΑΡΧΙΑ ΤΟΥΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΦΡΑΓΚΟΥ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΑΔΥΡΜΑΤΟ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΝ ΤΟΝ ΧΑΤΖΗΑΝΕΣΤΗ. ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΜΙΛΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΑΠΡΑΞΙΑ ΚΑΙ ΔΙΕΧΕΥΔΑΝ ΤΑ ΚΕΜΑΛΙΚΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝΤΑ. Ο ΠΡΟΣΟΤΗΣ ΤΡΙΚΟΥΠΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΑΣΥΡΜΑΤΟ ΠΟΛΕΜΟΥΣΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΣΑΝΤΖΟ ΠΑΝΤΣΑ ΣΤΟ ΑΛΗ ΒΕΡΑΝ

ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΤΟΚΗΣ ΕΦΘΑΣΑΝ ΣΤΗΝ ΣΜΥΡΝΗ ΣΤΙΣ 17/30 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1922 ΚΑΙ ΕΚΑΝΑΝ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΔΟΤΗ ΧΑΤΖΗΑΝΕΣΤΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΟΔΟΤΗ ΣΤΕΡΓΙΑΔΗ

 
Το πρωί της 17ης/30ης Αυγούστου 1922 άρχισε η μάχη του Ντουμλουπινάρ, 60 χιλιόμετρα από το Ουσάκ.  Ο Κεμάλ διέταξε την κατάληψη του υψώματος «Ζαφέρ Τεπέ» με υψόμετρο  1181 μέτρα, όπου, βρίσκεται και το μνημείο της Νίκης,  στη «η μάχη του Αρχιστράτηγου».

 Η επέτειος αυτής της μάχης, η οποία κατέληξε σε αποφασιστική τουρκική νίκη στον πόλεμο της ανεξαρτησίας, γιορτάζεται ως εθνική εορτή στην Τουρκία. 


Το βάρος αντιμετώπισης
 της επίθεσης ανέλαβε η 1η Μεραρχία (διοικητής Αθανάσιος Φράγκου) το 5/42 του Πλαστήρα και οι μονάδες της 4ης Μεραρχίας της  οποίας ο διοικητής Δημήτριος Δημαράς περιπλανιόταν στο Μουράτ Νταγκ μαζί με τον Τρικούπη.  Μαζί τους και τα υπολείμματα της 4ης
Μεραρχίας υπό τον Τσολάκογλου. 

Από την  4η Μεραρχία, μετα την υποχώρηση από το Ντουμλουπινάρ, 200 αξιωματικοί, 3.300 οπλίτες και 450 κτήνη κατάφεραν να φθάσουν στον Τσεσμέ και από κει στη Χίο, την 1η Σεπτεμβρίου. Η μάχη του Ντουμλουπινάρ κράτησε μέχρι τις 19.30 σύμφωνα με τις τουρκικές πηγές. 

Οι διαταγές του Χατζηανέστση δεν ξεκαθάρισαν ούτε στη δίκη των εξι. Φαίνεται ότι ο Φράγκος έπρεπε  να καλύψει την εκκένωση του Ουσάκ. Δεν υπήρχε σκέψη για γραμμή άμυνας της Σμύρνης. 

Ο Χατζανέστης στις 17/30 Αυγούστου διέταξε τον Συνταγματάρχη Γεώργιο Ζήρα να εγκαταλείψει το Εσκή Σεχήρ και εκείνος αρνήθηκε συγκέντρωσε τον Ελληνικό πληθυσμό και αναχώρησε  συντεταγμένα την επομένη. 

Το βράδυ της 17/30ης Αυγούστου ο Χατζηανέστης διέταξε την Ανεξάρτητη Μεραρχεία να κινηθεί προς το Ουσάκ. Την ίδια ώρα οι Τουρκικές προφυλακές έφθασαν στην Κιουτάχεια.

Στην Αθήνα ενώ ο Χατζηανέστης είχε εκδώσει διατάγές για να πάει ο Στρατός στο Λιμάνια ο Γούναρης διέψευδε την εκκένωση, και δεν υπήρχε καμιά ενημέρωση από το Μέτωπο.







Η ¨ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ" ΣΤΙΣ 17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕ ΤΟ ΑΚΟΛΟΥΘΟ ΣΧΟΛΙΟ ΑΝΩΝΥΜΗΣ "ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΠΗΓΗΣ" ΠΟΥ ΕΊΠΕ ΌΤΙ Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΙΥ ΚΕΜΑΛ ΑΝΑΜΕΝΟΤΑΝ 

1 σχόλιο:

  1. ερωτήσεις,

    1) ποιοι αποτελούσαν τον στρατό των Τούρκων και πόσοι ήσαν;

    2) αφού είχαμε την μισή Μικρά Ασία πίσω μας και είχαμε στρατηγικό βάθος για ανεφοδιασμό κλπ γιατί έπρεπε σώνει και καλά να γίνουν τελειωτικές μάχες και όχι να στηθούν σύνορα με υποδομές υποστήριξης;

    Δηλαδή να γίνει μια ντε φάκτο ένωση με το μικρασιατικό κομμάτι μεταφέροντας τα σύνορα εκεί και όχι θεωρώντας ότι γίνεται κάποια απομακρυσμένη εκστρατεία, οι μεγάλες δυνάμεις ας βέλαζαν για εκκένωση.

    Ποιος θα έκανε την εκκένωση; Ακομα και στην Ανατολική Θράκη οι Έλληνες εκκένωσαν.

    Η ευρύτερη ερώτηση είναι γιατί οι ντονμέδες μασώνοι της Τουρκίας δουλεύουν υπέρ της Τουρκίας ενώ οι ντονμέδες μασώνοι της Ελλάδος δουλεύουν και αυτοί υπέρ των άλλων μογγολικών εθνών και κατά της Ελλάδος.

    Γιατί υπάρχει αυτή η διαφορά στην συμπεριφορά των ντονμέδων μασώνων όταν βρίσκονται σε Ελληνική επικράτεια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή