Αἲθριος εἰς 14°C ἐν Οὐψάλα.
ΕΛΛΑΣ≡HELLAS.
Ἰδεῖτε πῶς ὑπάρχω.
Ἡ Συμφωνία τῆς Καζέρτας ὑπεγράφη τὴν 26ην Σεπτεμβρίου 1944 εἰς τὴν πόλιν Καζέρτα τῆς Ν. Ιταλίας. Cazerta, πλησίον Salerno, Italia.
ΣΚΟΠΟΙ. β) Καθ' ὃν χρόνον θὰ ἀπελευθεροῦται τὸ ἒδαφος ἀμφότεροι οἱ Διοικηταί θὰ εἶναι ὑπεύθυνοι προσωπικῶς εἰς τὸν Διοικητήν τῆς Δυνάμεως 140 διὰ: 1). τὴν τήρησιν τοῦ νόμου καὶ τῆς τάξεως εἰς τὰ ἐδάφη ὃπου δροῦν αἱ δυνάμεις των. 2). τὴν ἀποφυγήν ἐμφυλίου πολέμου καὶ τὸν φόνον Ἑλλήνων παρ' Ἑλλήνων. 3). τὴν πρόληψιν ἐπιβολῆς οἰασδήποτε ποινῆς καθὼς καὶ ἀδικαιολογήτων συλλήψεων καὶ προχείρου διαδικασίας. 4). τὴν συνδρομήν των εἰς τὴν ἀποκατάστασιν τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας καὶ τὴν διανομήν περιθάλψεως... (ὑπογραφαί). Γεώργιος Παπανδρέου, Πρωθυπουργός Ἑλλάδος, Στέφανος Σαράφης, ΕΛΑΣ, Ναπολέων Ζέρβας, (ἀποδεκατισμένου) ΕΔΕΣ. Χ. Μάτλαντ Γουΐλσων, στρατηγός, Χ. Μ. Μακμίλλαν, Βρετ. Ὑπουργός. Τῆ 26ῃ Σεπτεμβρίου 1944.
Οι στρατιωτικοί διοικητές των περιοχών αυτών (καὶ Πελοποννήσου)... θὰ παρείχαν δε τη συνδρομή τους για την αποκατάσταση της πολιτικής εξουσίας και για την πρόληψη «επιβολής οποιασδήποτε ποινής και αδικαιολογήτου συλλήψεως».
Ὃπερ ὑποδηλώνει τὴν ΑΜΝΗΣΤΕΥΣΙΝ ΟΛΩΝ ΟΣΩΝ ΤΕΛΟΥΝ ΥΠΟ ΚΡΑΤΗΣΙΝ ΕΩΣ ΤΗΝ 6/9/44.
Μὲ τὴν ΑΜΝΗΣΤΙΑ ποὺ ἐπῆλθε ἀπὸ τὴν Συμφωνία τῆς Καζέρτας,
διεσώθη καὶ ὁ Διονύσιος Κανελλόπουλος, 15,5 ἐτῶν, ὁ ὁποῖος ἐκρατεῖτο, καταδικασμένος ἀπὸ τὸ ΕΑΜ εἰς θάνατον.
Ἡ ἐπὶ τρίμηνον μὴ ἐκτέλεσις τῆς θανατικῆς ποινῆς ὀφείλεται εἰς τὸν Δικαστικόν Ἐπίτροπον τοῦ ΕΑΜ. (Χ) Τσάμην, ὁποῖος ἀνῆκεν εἰς τοὺς μετριοπαθεῖς καὶ ἢπιους τοῦ ΕΑΜ, οἱ ὁποῖοι διέσωσαν ἑκατοντάδες ἀθώους ἀπὸ τὴν λαιμητόμον τῶν "σκληροπυρηνικῶν" εἰς τὸ Σιμόπουλον Ἀμαλιάδος Ἠλείας.
Ὁ μικρός Διονύσιος ἦτο ὁ πατέρας μου.
Πρηγήθη ὃμως τῆς ἀμνηστίας ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ.
5200 ἐσφαγιάσθησαν ἀπὸ τὴν Καλαμάτα ἒως τὸν Μελιγαλᾶ καὶ εἰς ὃλον τὸν νομόν πλὴν τῶν Γαργαλιάνων, ὃπου ἐσταμάτησεν ἡ σφαγιαστική μανία τῆς ΙΙΙ Μεραρχίας τοῦ ΕΛΑΣ ὑπὸ τὸν Χασάπη (δεκανέα τοῦ πυροβολικοῦ) Θανάση Μιζέρια Βελουχιώτη.
Ἒχω λοιπόν καὶ ἐγὼ ΧΡΕΟΣ νὰ καταθέτω στέφανον μνήμης πρὸς τιμήν των, πρὸς τιμήν τῶν σφαγιασθέντων τοῦ Μεσσηνιακοῦ Ὁλοκαυτώματος, 9/9 - 26/9, ΔΙΟΤΙ ΥΠΑΡΧΩ.
Πρὸς τιμήν τῶν 704 καὶ ἂνω, ριφθέντων εἰς τὴν πηγάδαν τοῦ Μελιγαλᾶ, ΙΔΙΑΤΕΡΩΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΤΑΦΟΝ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΤΩΝ ΤΑΓΜΑΤΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΣΠΥΡΟΥ Ι ΤΣΩΝΟΥ, 4 ΕΤΩΝ.
«Η ΠΗΓΑΔΑ ΤΟΥ ΜΕΛΙΓΑΛΑ» – Αππελαίος.
Βιβλίον, ΕΑΜ ΕΛΑΣ ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ, 2014, Σπύρος Χατζάρας.
"Γιὰ τὴν σφαγή τοῦ Μελιγαλᾶ ἦταν ὑπεύθυνοι τὸ Συμμαχικό Στρατηγεῖο καὶ ἡ Ἐθνική Κυβέρνησι, τῆς ὁποίας ὁ ἐπίσημος στρατός εὐθυνόταν. Γιὰ τὸν λόγο αὐτό ἀπέκρυψαν καὶ ἀποσιωποῦν τὴν παρουσία τῶν στρατιωτικῶν συνδέσμων στὸ Μελιγαλᾶ (Γκίμπσον, Γουίλκι, Φατσέας)"
"Ὁ λόρδος Τζέλικο ἀνέφερε: Ὁ Ἂρης Βελουχιώτης πραγματοποίησε στὴν Καλαμάτα μία φοβερή σφαγή ἀθώων ἀνθρώπων. Ἦταν γνωστός σὰν χασάπης καὶ βασανιστής τῶν Ἑλλήνων ἀντικομμουνιστῶν μὲ τὰ ἲδια του τὰ χέρια. Ὁμολόγησε ὁ ἲδιος ὃτι ἢθελε νὰ τιμωρεῖ τοὺς προδότες, οἱ ὁποῖοι εἶχαν καταταγεῖ στὰ Ἑλληνικά Τάγματα Ἀσφαλείας..." Μπελογιάννης, Ζεὐγος, Κουλαμπᾶς, Βελουχιώτης ἐτιμωρήθησαν ἀγγλικῶ τῶ τρόπω.
ΑΠΟ ΤΑ "ΕΠΙΛΕΚΤΑ" διαβάζομεν:
Τάκης Λαζαρίδης («Ευτυχώς ηττηθήκαμε σύντροφοι»):
[Ο Λαζαρίδης, θα αποστείλει και μια επιστολή στις 11 Δεκεμβρίου του 2003 στον Κώστα Καραμανλή, όταν αυτός έπλεξε το εγκώμιο για τον Χαρίλαο Φλωράκη (γνωστό στον εμφύλιο ως «καπετάν Γιώτη»), αποκαλώντας τον «τίμιο πολιτικό» και αποδίδοντάς του «κοινωνικούς αγώνες»:
«Αξιότιμε κ. Πρόεδρε,
Δυσκολεύτηκα πολύ να διαβάσω στον χθεσινό τύπο και να καταλάβω τον διθύραμβο και τα εγκώμια που πλέξατε στον κ. Χαρίλαο Φλωράκη για τους “τίμιους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες” που έδωσαν ο ίδιος και το κόμμα του.
Τρεις φορές χρειάστηκε να σκουπίσω τα γυαλιά μου αμφιβάλλοντας αν με γελούν τα μάτια μου ή με προδίδει η αργόστροφη, λόγω ηλικίας, σκέψη μου.
Τελικώς, μετά από κοπιώδη προσπάθεια, κατάλαβα ότι, πράγματι, αποτίετε φόρο τιμής στον αδικημένο κ. Φλωράκη, ο οποίος “πρόσφερε πολλά και πήρε λίγα”...
Δεν σας κρύβω επίσης κ. Πρόεδρε ότι από χθες με κατατυραννεί ένα βασανιστικό δίλημμα: καλώς ή κακώς εγώ ο παλιός αριστερός (και πιστεύω πολλοί άλλοι σαν και μένα) απεχώρησα από το ΚΚΕ και προσχώρησα στην φιλελεύθερη παράταξη, καταγγέλοντάς το για την ανεύθυνη και τυχοδιωκτική πολιτική του που είχε τόσο βαρύ ανθρώπινο και υλικό κόστος για τη χώρα;
Αφού, κατά την εκτίμησή σας, οι αγώνες που διεξήγαγε και διεξάγει το ΚΚΕ είναι επωφελείς για την Πατρίδα και αξίζουν κάθε τιμής και επαίνου, μήπως θα πρέπει, συντετριμμένος πλέον, να δηλώσω και πάλι “λάθος” και να επιστρέψω ικέτης κοντά στον κ. Φλωράκη και το ΚΚΕ; Μήπως θα μπορούσατε να μου δώσετε μία συμβουλή επί του πρακτέου;
Με την προσήκουσα τιμή,
Τάκης Λαζαρίδης».]
Η ΕΛΛΑΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ!
ΕΣΣΕΤ' ΗΜΑΡ!
Γεώργιος Δ. Κανελλόπουλος, Οὐψάλα.
Ἀνεμβολίαστος. Ἱπποκρατικός.
Συγχαρητήρια κ. Κανελλόπουλε γιατί είστε αντικειμενικός και κοσμείτε το μπλογκ αυτό. Θέλω κι εγώ να προσθέσω τη δική μου προσωπική ιστορία. Όπως εσείς υπάρχετε εξαιτίας κάποιου μετριοπαθούς ΕΑΜίτη, εγώ υπάρχω εξαιτίας του Βελουχιώτη! Ο πατέρας μου ήταν αντάρτης στον ΕΔΕΣ του Ναπολέοντα Ζέρβα και το 1944 μαζί με άλλους συμπολεμιστές του είχαν πιαστεί αιχμάλωτοι από τον ΕΛΑΣ στην Ήπειρο. Όπως καταλαβαίνετε με όλα αυτά που φημολογούντο για τον Βελουχιώτη, ο πατέρας μου και οι συνάδελφοί του θεωρούσαν ότι θα εκτελεστούν. Ο Βελουχιώτης όμως αφού τους παρέταξε, τους έβγαλε μια ομιλία του στυλ γιατί και ποιούς πολεμάμε, τους είπε δε ότι αν θέλουν να ενταχθούν στον ΕΛΑΣ είναι ευπρόσδεκτοι, ειδάλλως να πάνε στα σπίτια τους! Την ιστορία αυτή την οποία μου την είπε ο ίδιος ο πατέρας μου, την είχα γράψει ξανά εδώ πριν κάποια χρόνια και είχα δεχθεί σφοδρές επιθέσεις. Μήπως έπρεπε να την αποκρύψω, γιατί δεν αρέσει σε κάποιους;
ΑπάντησηΔιαγραφή