Η 164η ημέρα του πολέμου για την Ελλάδα, και η 5η ημέρα της Γερμανικής Επίθεσης. Οι κραυγές αγωνίας των αγγλοφρόνων προς την Μητέρα Στοά.

Μετά τη συνθηκολόγηση του Μπακόπουλου, παραδόθηκαν τα οχυρά της Γραμμής Μεταξά. Η παράδοση του Ρούπελ έγινε, στις 06:00, της 10ης Απριλίου αφού ο διοικητής του , ταγματάρχης Γεώργιος Δουράτσος ζήτησε και έλαβε διαταγή κατάπαυσης του πυρός από τον Παπάγο.

 Η παράδοση του Οχυρού Παλιουριώνες έγινε στις 09.00 .

Κατ’ αυτήν, παρατάχθηκε γερμανικό τάγμα για απόδοση τιμών.               Η γερμανική σημαία ανυψώθηκε στο Οχυρό μόνο μετά την αποχώρηση της φρουράς. 

 Οι φρουρές των Οχυρών, που ήσαν 329 Αξιωματικοί και 5.630 άνδρες, είχαν κατά τον τετραήμερο σκληρό αγώνα 1.000 νεκρούς και τραυματίες. Αυτές τις απώλειες θα πρέπει να τις συγκρίνεται με τις «απώλειες» της Μεραρχίας του «ωκύποδος Λιούμπα».

 Οι απώλειες των Γερμανών από τη μάχη των Οχυρών , σύμφωνα με τις γερμανικές πηγές, σε 555 νεκρούς, 2.134 τραυματίες και 170 αγνοουμένους. 

 Οι διοικητές των 21 Οχυρών ήσαν οι εξής: 

Ρούπελ, Ταγματάρχης Πεζικού Γεώργιος Δουράτσος. Παλιουριώνες, Ταγματάρχης Πεζικού Αλέξανδρος Χατζηγεωργίου. Αρπαλούκι, Ταγματάρχης Πεζικού Δημήτριος Καραθάνος .Ποποτλίβιτσα, Λοχαγός Πεζικού Γεώργιος Φελούκας . Ιστίμπεη, Ταγματάρχης Πεζικού Ξανθός Πικουλάκης.Κελκαγιά, Λοχαγός Πεζικού Τηλέμαχος Ζακυνθινός . Καρατάς ,Ταγματάρχης Πεζικού, Αστέριος Κοντογιάννης Κάλης , Ταγματάρχης Πεζικού Κων/νος Κωστόπουλος , Περσέκ Λοχαγός Πεζικού Σπύρος Θύμης, Μπαμπαζώρα Ταγματάρχης Πεζικού Αναστάσιος Κώτσης. Μαλιάγκα Λοχαγός Πεζικού Ευστάθιος Θεοδωρόπουλος . Περιθώρι , Λοχαγός Πεζικού Σπυρίδων Δαράτος. Παρταλούσκα, Λοχαγός Πεζικού Σταύρος Δρακουλαράκος. Ντάσαβλη, Υπολοχαγός Πεζικού Ιωάννης Κόνιαρης. Λίσσε Ταγματάρχης Πεζικού Γεώργιος Δετοράκης. Πυραμιδοειδές Λοχαγός Πεζικού Παναγιώτης Ρογκάκος. Καστίλο Λοχαγός Πεζικού Γεώργιος Θεοδωράκης. Άγ. Νικόλαος Ταγματάρχης Πεζικού Γεώργιος Καλιώρης Μπαρτίσεβα Λοχαγός Πεζικού Παναγιώτης Δημίδης. Εχίνου, Ταγματάρχης Πεζικού Χρήστος Δρακούσης. Νυμφαίας Ταγματάρχης Πεζικού Αλέξανδρος Αναγνωστός. 

Ο ταγματάρχης Δουράτσος, ήταν Καθολικός από την Σύρο. Αποστρατεύθηκε στις 10 Μαΐου 1950 με τον βαθμό του υποστράτηγου. Μέχρι και τον θάνατό του στις 12 Νοεμβρίου 1981, έζησε κοντά στην οικογένεια του αδελφού του, Αντώνη, μιας και ο ίδιος δεν παντρεύτηκε ποτέ. Ενταφιάστηκε στο κοιμητήριο του καθολικού ναού Αγίου Λουκά στο Ηράκλειο της Αττική. 

Στην Αθήνα, οι Αγγλόφρονες που είχαν εμπιστευτεί την Μητέρα Στοά έβγαζαν κραυγές Αγωνίας. 

 Στις 06.30 το πρωί ο υπηρεσιακός υφυπουργός Μαυρουδής με εντολή του πρωθυπουργού Κορυζή κοινοποίησε στο Λονδίνο τηλεγραφήματα από την Άγκυρα που διέψευδαν τις υποθέσεις των Άγγλων, λέγονατς "Άνακοινουύμεν ύμιν τηλεγράφημα τής έν Άγκύρα ημετέρας Πρεσβείας". 

 «Πρεσβευτής Αγγλίας, εντολή Κυβερνήσεως του, εξέφρασε σήμερον είς κ. Σαράτσογλου τήν βαθεία απογοήτευσιν ήν προξενεί πολιτική ήν ακολουθεί τουρκική Κυβέρνησις, καθ' ήν στιγμήν Γερμανία επιτίθεται κατά Ελλάδος και Γιουγκοσλαβίας, και έτόνισε ποίαν θλιβεράν εντύπωσιν προξενεί πανταχού τοιαύτη στάσις Τουρκίας. Έν συνεχεία εζήτησεν όπως τουρκική Κυβέρνησις διακόψη διπλωματικάς σχέσεις μετά Γερμανίας και Ιταλίας, ίνα διά τρόπου τούτου εκδηλώση αλληλεγγύην αύτής προς Ελλάδα και Γιουγκοσλαβίαν και άνυψώση τό φρόνημα δύο μαχομένων χωρών. Τό όλον διάβημα έγένετο εις υφος ψυχρόν, υπογραμμίζον δυσαρέσκειαν άγγλικής Κυβερνήσεως. Κύριος Σαράτσογλου παρετήρησεν ότι κατά τελευταίας συνομιλίας μετά κ. Ηντεν είχε αποφασισθή ότι ούδέν θά έζητεϊτο πλέον έκ Τουρκίας και ήδη Αγγλία επανέρχεται μέ νέα αιτήματα. Εις τούτο Πρεσβευτής Αγγλίας άπήντησεν ότι είχε αποφασισθή να μή ζητηθή τίποτε όσον άφορα επιθετικάς στρατιωτικάς επιχειρήσεις, άλλ' ότι παρούσα ένέργεια είναι άπλώς πολιτική και δεν δύναται θεωρηθή έκτος τών συμφωνηθέντων. Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών έπεφυλάχθη ύποβάλη εις Ύπουργικόν Συμβούλιον νέον αίτημα άγγλικής Κυβερνήσεως.»

Αμέσως μετά νεα καυγή αγωνίας. "Παρακαλούμε ανακοινώσητε Φόρεϊν "Οφφις κατωτέρω τηλεγράφημα της έν Άγκύρα ήμετέρας Πρεσβείας, έξ ου εμφαίνεται ότι ούδέν δέον αναμένωμεν έκ μέρους Τουρκίας" 

«Πρεσβευτής Γιουγκοσλαβίας έπισκεφθείς σήμερον κ. Σαράτσογλου εις όν άνεκοίνωσε, κατ' έντολήν Κυβερνήσεώς του, ότι διεπιστώθη ότι υπάρχουν βουλγαρικά στρατεύματα μεταξύ των επιτιθεμένων κατά του γιουγκοσλαβικού στρατού έν Μακεδονία και έζήτησε τήν άμεσον έφαρμογήν τής στρατιωτικής Βαλκανικής συμφωνίας. Ώς ήτο φυσικόν, κ. Σαράτσογλου άπήντησεν ότι τούτο αποτελεί νέον στοιχείο όπερ ή τουρκική Κυβέρνησις επιφυλάσσεται εξετάση. Έκ τής όλης έν τούτοις ομιλίας του, ό Πρεσβευτής της Γιουγκοσλαβίας έξήλθε τελείως άπογοητευμένος και μέ τήν πεποίθησιν ότι ούτε εις τήν περίπτωσιν ταύτην Τουρκία πρόκειται νά κινηθή. Και ιδική μου σημερινή μετά του τούρκου Υπουργού τών Εξωτερικών συνομιλία δέν ήτο διόλου ενθαρρυντική και ένίσχυσεν ετι μάλλον τήν ην είχον ήδη σχηματίσει έντύπωσιν, ότι ούδέν πλέον δέον άναμένωμεν έκ μέρους Τουρκίας. Κύριος Σαράτσογλου είχε τό υφος ώς έάν τά συμβαίνοντα σήμερον εις αύτά τά σύνορα τής Τουρκίας έλάμβανον χώραν εις έτέραν ήπειρον και έφαίνετο ώς βεβαρημένος, διότι είχε νά έπανα-λάβη και πάλιν τήν έξυπακουομένην πλέον θεωρίαν ότι Τουρκία θά ήγωνίζετο μόνον έάν έγίνετο άντικείμενον επιθέσεως.» 

Στις 12 και μισή, ο υπηρεσιακός υφυπουργός Μαυρουδής έστειλε τρίτο επείγον τηλεγράφημα στον πρέσβη στο Λονδίνο Σιμόπουλο, για να απαντήσει διπλωματικά στα ψέματα των Αγγλων για βοήθεια από τη Τουρκία. 

«Παρακαλούμε ανακοινώσητε Φόρεϊν Όφφις τηλεγράφημα Πρεσβείας Αγκύρας όπερ αποκαλύπτει αρκούντως στάσιν Τουρκίας: «Πρεσβευτής Γιουγκοσλαβίας μοί ένεπιστεύθη σήμερον ύπό τύπον απόρρητον ότι γιουγκοσλάβος άξιωματικός Επιτελείου εν συνομιλία του μετά Τούρκου Στρατάρχου τήν 4ην Απριλίου έλαβε ρητήν παρ' αυτού υπόσχεσιν ότι έν περιπτώσει γερμανικής έπιθέσεως κατά Γιουγκοσλαβίας, κατά Θεσσαλονίκης, είτε ακόμη κατά Ελλάδος μεταξύ Νέστου και 'Έβρου, τουτο θά απετέλει αιτίαν πολέμου διά τήν Τουρκίαν. Εις ερώτησιν γιουγκοσλάβου αξιωματικού αν τούτο σημαίνει ότι έπρεπε κηρυχθή πόλεμος, Στρατάρχης απήντησεν ότι τούτο εσήμαινε γενικήν επιστράτευσιν, κήρυξιν πολέμου και επιχειρήσεις. Πρεσβευτής της Γιουγκοσλαβίας τηλεγράφησε τούτο Κυβέρνησίν του εσπέραν της 4ης Απριλίου. Χθες, άμα κηρύξει πολέμου Γερμανίας κατά Γιουγκοσλαβίας, Στρατάρχης διεμήνυσε ότι διατύπωση προσωπικάς σκέψεις του διά έπιστολής. Επιστολή αύτη εστάλη τήν εσπέραν. Εν αύτη ουδείς λόγος γίνεται περί πολέμου. Επιστολή αναφέρει μόνον ότι αί επιθέσεις θά απετέλουν καίριον πλήγμα εις ζωτικά συμφέροντα Τουρκίας, άλλ' ότι δέν άπέκειτο εις το Επιτελείο άλλά εις την Κυβέρνησιν λάβη ενδεικνυόμενα μέτρα. Ούτω και εις διάστημα ολίγων εικοσιτετραώρων, αναιρούνται ρηταί δηλώσεις. Επιτελείο παραπέμπει εις Κυβέρνησιν, ή δέ Κυβέρνησις εις τό Επιτελείο, τά γεγονότα επέρχονται ραγδαίως άλλ' ή κατάστασις δέν μεταβάλλεται. Διερωτώμαι ποίαν άξίαν δύναται έχη πλέον δι' ήμάς οιαδήποτε τυχόν δήλωσις ή ύπόσχεσις τουρκικής Κυβερνήσεως.» 

Ο Μαυρούδης ζήτησε και την κοινοποίηση στο Φόρεϊν Όφφις και δευτέρου τηλεγραφήματος της ελληνικής πρεσβείας στην Άγκυρα. («για να τους κάνει τα μούτρα κρέας»). 

 «Παρακαλοΰμεν άνακοινώσητε Φόρεϊν Όφφις κατωτέρω τηλεγράφημα Πρεσβείας Αγκύρας: «Ώς προεβλέπαμεν ουδεμία φαίνεται πιθανότης έξ άπαντήσεως κ. Σαράτσογλου ότι Τουρκία θά άναθεωρήση στάσιν αύτής και έν περιπτώσει ακόμη βουλγαρικής έναντίον μας έπιθέσεως. Είδον σήμερον κ. Σαράτσογλου, όστις μοί άνεκοίνωσεν ότι Ύπουργικόν Συμβούλιον, αφού έξήτασε λεπτομερώς κατάστασιν, κατέληξεν εις τό συμπέρασμα ότι δεν παρίσταται περίπτωσις μεταβολής τής σημερινής στάσεως τής Τουρκίας, ως μή έμπολέμου. Έπί τής μή άποκρυφθείσης απορίας μου διά άοριστίαν απαντήσεως ταύτης, κ. Σαράτσογλου μοί είπεν ότι γνωρίζει καλώς ότι δεν έπρόκειτο Τουρκία συμμετάσχη είς τον πόλεμον. Ήρκέσθην παρατηρήσω αύτώ ότι μεταξύ συμμετοχής είς πόλεμον και σημερινής άποφάσεως 'Τπουργικοϋ Συμβουλίου πολλαί ύπάρχουσι δυνατότητες, ας Κυβέρνησίς μου δικαιούται άναμένη εκ Τουρκίας. Έν τούτοις, προσέθηκα, απομένει ακόμη ή περίπτωσις τής συμμετοχής Βουλγαρίας είς τον πόλεμον, ήν Κυβέρνησίς μου θεωρεί όχι μόνον πιθανήν άλλά επικειμένην, έπεθύμει δε έχωμεν και έπί του σημείου τούτου τήν άπάντησιν ήν μοί ύπεσχέθη.'Μοί άπήντησεν ότι τό Ύπουργικόν Συμβούλιον δεν έξήτασε τήν περίπτωσιν ταύτην, ήν δεν θεωρεί πιθανήν, ιδίως μετά γενομένην δήλωσιν ένταϋθα Πρεσβευτοΰ Βουλγαρίας ότι χώρα του έξακολουθήση παραμείνη έξω τοϋ πολέμου. Εχων ύπ' όψιν μου ότι Πρεσβευτής Γιουγκοσλαβίας έπρόκειτο εύθύς κατόπιν ίδη κ. Σαράτσογλου , ίνα τω αναγγείλη ότι βουλγαρικός στρατός έπετέθη ήδη κατά Γιουγκοσλαβίας και θά ζητήση έφαρμογήν στρατιωτικής συμφωνίας απήντησα ότι δυστυχώς πληροφορίαι ημών δεν συμφωνοϋσι και ότι ένδεχομένη βουλγαρική συμμετοχή πολέμου θά έδει νά θεωρηθή ως έπικειμένη και έξετασθή εύθύς άμέσως. Δεν πρέπει, τω ειπον, άναμείνωμεν έκδηλώσεις πρώτον, ίνα έξετάσωμεν ζήτημα κατόπιν πάσα άπώλεια χρόνου κατά σημερινάς στιγμάς είναι ίσως άνεπανόρθωτος και κατά συνέπειαν παρακαλώ αύτόν μοί δώση έπί σημείου τούτου άπάντησιν του.» 

Οι εξελίξεις στις πολεμικές επιχειρήσεις 

 Από τις 5 έως τις 7 το πρωί , της 10ης Απριλίου , γερμανικά αεροπλάνα βομβάρδισαν την Κοζάνη, Σκοτώθηκαν 15 άμαχοι Έλληνες μέσα στις οικίες τους , ένας χωροφύλακας και τρείς Σέρβοι πρόσφυγες. Ένα ανδρόγυνο με το παιδί τους .Στο Στρατηγείο του Τμήματος Στρατιάς Δυτικής Μακεδονίας, το οποίο στεγαζόταν στο Βαλταδώρειο Γυμνάσιο, τραυματίστηκαν μερικοί αξιωματικούς και οπλίτες.

Την 10η Απριλίου, τα γερμανικά στρατεύματα εισήλθαν στη Φλώρινα. Το ίδιο βράδυ, επιχείρησαν να κατευθυνθούν προς το Πισοδέρι αλλά ανακόπηκαν προσωρινά από τη Μεραρχία Ιππικού. 

 Στις 10 Απριλίου 1941, οι Κροάτες Ούστασι ανακήρυξαν το Ανεξάρτητο Κράτος της Κροατίας που ήταν σύμμαχος της Φασιστικής Ιταλίας και της Ναζιστικής Γερμανίας . Πρόεδρος ο Άντε Πάβελιτς . Μεγας Προστάτης το Βατικανό . Οι Ουστάσι εξόντωσαν πάνω από 300.000 Σέρβους, Εβραίους, Ρομά και αντιφρονούντες της Γιουγκοσλαβίας μεταξύ του 1941 και του 1945.

 Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Γιουγκοσλαβίας, αποφάσισε να συνεχίσει τον αγώνα κατά των Γερμανών κατακτητών, και μετέφερε τη έδρα της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος από το Ζάγκρεμπ στο Βελιγράδι.

 Tο Αφρικα Κορπς ξεκίνησε την πολιορκία του Τομπρούκ.