ΠΟΛΥΣ ΠΟΝΟΣ, ΣΚΛΗΡΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΠΛΟΙΑΡΧΟΥ ΖΩΗ ΜΠΕΧΛΗ ΣΤΗΝ ΕΡΤ

17 Μαϊου 2013 ζήτησα την έκδοσης διεθνούς εντάλματος σύλληψης του χασισέμπορου

 

17 Μαΐου 2020. Ο Αφορισμός του Εφιαλτάκη. Ο εθνάρχης Αμβρόσιος αναθεμάτισε τον υιό της αδελφής του ,την Ιουδαία υπουργό Παιδείας και τον «τσαμπουκα» υφυπουργό Προ-Πο μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας στον Μητροπολιτικό Ναό Παναγιάς Φανερωμένης Αιγίου

Ο Εθνάρχης Αβρόσιος , για τον αφορισμό του

ΑΘΕΟΥ και ΑΠΙΣΤΟΥ Μητσοτεκένσκι, της Ιουδαίας Πότερς, και του ΠΑΣΟΚΟΚΛΕΦΤΗ δήλωσε: 

«Η ενέργειά μας ασφαλώς και θα ταράξει τα λιμνάζοντα ύδατα! Είναι και αυτός ένας από τους στόχους μας! Διότι, ενώ η Ορθοδοξία μας αλλοιώνεται και παραχαράσσεται, δυστυχώς η Ιεραρχία μας «κοιμάται τον ύπνον του δικαίου»!!!! 

«Μακάρι η τολμηρή αυτή ενέργειά μας να αφυπνήσει τις συνειδήσεις των Αδελφών μας Αρχιερέων πρός δόξαν Κυρίου. Στούς αφωρισμένους πλέον, εύχομαι ΚΑΛΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑΝ».

Η Βάρκιζα πριν την Βάρκιζα. 17 Μαΐου 1944. Το Συνέδριο του Λιβάνου.

Η 17η Μαΐου  είναι η γενέθλιος ημέρα της κομμουνιστογενούς Δεξιάς. Της Ψωροδεξιάς των Ντιντίδων που ύψωναν το ποτήρι της σαμπάνιας για τον Βασιλιά του Μπάκινχαμ, την Στοά και την Αυτοκρατορία. 

Γράφει ο Σπυρίδων Χατζάρας

Ο παρά φύσιν γκέι παρέϊντ Γάμος των τενιστών και των ραλιτζήδων με τους Πουστοθανάσηδες έγινε στο ξενοδοχείο «Μπουά ντε Μπουλόν» της Βηρυτού χωρίς Παπά αλλά με κουμπάρο τον Άγγλο πρέσβη. 

Σαν σήμερα το 1944, με το Συνέδριο του Λιβάνου, νομιμοποιήθηκε από τους Εγγλέζους και την υπόδουλη και αργυρώνητη ελληνική Ψωροελίτ η ΕΑΜοκρατία,  και μας επιβλήθηκε  οτι ο Νόμος είναι το Δίκιο του ΚΚΕ. 

Το Συνέδριο του Λιβάνου, υπό την αιγίδα των Άγγλων  κατάληξε στο σύμφωνο συμβίωσης  με το ΚΚΕ και τον ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, που το ευλόγησε ο Βασιλιάς που τον σώζει ο Χα Σεμ . 

Η Αγγλία επέβαλε τους κομμουνιστές πράκτορες της, στην κυβέρνηση της Ελλάδος. 

Το συνέδριο του Λιβάνου προδιέγραψε το Μαύρο Καλοκαίρι του 1944, τον Κόκκινο Δεκέμβρη ,τον Συμμοριτοπόλεμο και  η Νεοκομμουνιστική ΝΔ του Εφιαλτάκη, είναι η Ιστορική του Δικαίωση. Από την επομένη του παρά φύσιν γάμου των Πουστοδεξιών με τους Πουστοθανάσηδες  συνάψεως άρχισε εντατική πλέον  δολοφονική δράση των ΚΚΕ—ΕΑΜ—ΕΛΑΣ—ΟΠΛΑ, σαν ΕΘΝΙΚΩΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΩΝ  ΔΥΝΑΜΕΩΝ και κάθε ημέρα  έπεφταν θύματα  των άτιμων ενεδρών αυτών των κακούργων  τίμιοι Έλληνες πολίτες.

Οι Άγγλοι έβαλαν τα αεροπλάνα και μετέφεραν τους Κόκκινους VIP στην Βηρυτό, για να συζητήσουν με τους άλλους αγγλόφρονες. Επί της υποδοχής ήταν ο Παναγιωτάκης.

(Στη φωτογραφία ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος υποδέχεται αντιπροσώπους για το συνέδριο του Λιβάνου, εκδ. Δημήτρης Παπαδήμος. Ταξιδιώτης φωτογράφος. 1943-1980, ΜΙΕΤ) .

Το Χαμπάτ Μπολόνια, που έγινε ο Γάμος- Συνέδριο, απέχει 25 χιλιόμετρα, από το αεροδρόμιο της Βηρυτού, που σήμερα λέγεται Ραφικ Χαρίρι. Το Χαμπάτ Μπολόνια, είναι πόλη στην ορεινή περιοχή του Λιβάνου , 33 χιλιόμετρα από τη Βηρυτό και μόλις 900 μέτρα πάνω από τη στάθμη της θάλασσας.

Εκεί , μέσα σε πευκοδάσος, είναι και σήμερα το ξενοδοχείο «Bois de Boulogne» που φιλοξένησε τη Διάσκεψη του Λιβάνου. Οι άνθρωποι του Ξενοδοχείου, τεσσάρων αστέρων σήμερα , και με δωρεάν παρκινγκ και πρόσβαση Wi-Fi, το θυμούνται ακόμα.

 Το Συνέδριο, το οργάνωσαν οι Άγγλοι και το συντόνιζε ο πρέσβης σερ Ρέτζιναλτ Λίπερ που εκπαιδεύτηκε από τον Πρώτο πόλεμο στην αντικατασκοπία. 

Ο Λίπερ έπαιξε σημαντικό ρόλο στις ελληνικές πολιτικές εξελίξεις του 1944, ιδίως για την υποστήριξη της ελληνικής μοναρχίας στο πρόσωπο του βασιλιά Γεωργίου Β. Μετά την απελευθέρωση, ο Λίπερ μαζί με τον πάτερ Δημητριο συνέχισαν να είναι οι πηγές της Εξουσίας. 

Ο Λίπερ μετά την Ελλάδα πήγε στο Μπουένος Άιρες δίπλα στον Χουάν Περόν. Οι «αντιπρόσωποι», του "Εθνους" μαζεύτηκαν στο ξενοδοχείο «Δάσος της Βουλώνης», της Βηρυτού και ο Λίπερ, ο χρηματοδότης του ΚΚΕ έβαλε τους βασιλικούς αγγλόφρονες να σφίξουν τα χέρια με την Κόκκινη Συμμορία.

Στο Συνέδριο του Λιβάνου, βρίσκονταν από τη μια μεριά το ΚΚΕ και η ΠΕΕΑ, το Σοβιέτ των βουνών και από την άλλη, ήταν η κυβέρνηση του Καΐρου υπό τον Γ. Παπανδρέου που δεν είχε καμία δύναμη εκτός απ' αυτήν που της εξασφάλιζαν οι Εγγλέζοι. Η τρίτη κυβέρνηση, αυτή του «μέθυσου» Ράλλη, (όπως τον έλεγε η ΟΠΛΑ), αντέδρασε στην «Εθνική Ομοψυχία» του Λιβάνου με σχόλιο του «κίναιδου», (όπως τον αποκαλούσε το ΚΚΕ), που δημοσιεύτηκε στα «Αθηναϊκά Νέα» στις 3 Ιουνίου Ι944 με τον τίτλο : «Τα αποτρόπαια εγκλήματα του ΕΑΜ συνεχίζονται». Ο Υπουργός Εσωτερικών στην Κυβέρνηση Ράλλη, Αναστάσιος Ταβουλάρης, (1882 - 1945) που ήταν αντικομουνιστής και διετέλεσε υπουργός Συγκοινωνίας στην κυβέρνηση Πάγκαλου και που εξελέγη βουλευτής Ζακύνθου το 1923, το 1928 , το 1932 με το Κόμμα Φιλελευθέρων και το 1936 με το κόμμα των Φιλελευθέρων, έλεγε : «Έλληνες τίνες πολιτικοί, παρουσιαζόμενοι ως δήθεν εκπρόσωποι Ιστορικών κομμάτων της Χώρας, αποβλέποντες εις μόνην την εξυπηρέτηση της κουφού ματαιοδοξίας των, έδωσαν προ ημερών τας χείρας εις Λίβανον, εις τούς αιμοσταγείς δολοφόνους του ΕΑΜ και τούς εκπροσώπους του Κομμουνιστικού κόμματος, τούς υπονομευτάς, δηλαδή, του Ελληνικού Έθνους και της Ελληνικής Κοινωνίας. Μεταξύ των πολιτικών αυτών, οίτινες ισχυρίζονται ότι εκπροσωπούν δήθεν τον Ελληνικόν Λαόν και οίτινες πράγματι ουδέν εκπροσωπούν, αφού εκ φόβου ή εκ συμφέροντος αυτοκαταδικασθέντες είς πλήρη αφάνειαν από μακρότατου χρόνου, εγκατέλειψαν τον λαόν εις την δυστυχίαν του χάριν των εχθρών της Χώρας και του Λαού, των άναγραψάντων εις το πρόγραμμα των την παραχώρηση ή την αύτονόμηση τμημάτων της Ελληνικής Πατρίδος συνήφθη συμβόλαιο αιματηράς αλληλεγγύης, το όποιο θ' αποτελέσει αιώνιο στίγμα δια την πολιτική ιστορία της Ελλάδος».

Το χωριό Χαμπάτ Μπολόνια, είναι ακόμα ένα διάσημο θέρετρο του Λιβάνου, για όλες τις εποχές, με δροσερό κλίμα το καλοκαίρι και με χιόνι το χειμώνα. Εδώ, στις 20 Μαΐου 1944 άρχισε το μακρύ ταξείδι των Ελλήνων μέσα στη Νύχτα της ΕΑΜοκρατίας, με την υπογραφή της εθνοπροδοτικής Συμφωνίας του Λιβάνου με την οποία οι Εγγλέζοι, οι χρηματοδότες και σπόνσορες της ΚΚΕ λτδ, επέβαλαν τους συνεργάτες του Μπάλφουρ, στον σβέρκο του ελληνικού λαού, με την έγκριση του βασιλιά και των «πολιτικών» ρεταλιών , που εκπροσωπούσαν το σαρκίον τους, και τους αργυρώνητους των Αθηνών. 

 Οι σφαγές της ΟΠΛΑ νομιμοποιήθηκαν με το Σύμφωνο «εθνικής Ενότητας» με τους Κομμμουνιστες, που υπέγραψαν υπό την καθοδήγηση του σερ Ρέτζιναλτ Λίπερ, οι Γεώργιος Παπανδρέου, Σοφοκλής Βενιζέλος, Κωνσταντίνος Ρέντης, Γ. Εξηντάρης Σπύρος Θεοτόκης, Παναγιώτης Κανελλόπουλος Γεώργιος Καρτάλης, Κομνηνός Πυρομάγλου και ο ανιψιός του Ιωνα Δραγούμη Φίλιππος με τους Κομμουνιστές. Το «βουνό», το εκπροσωπούσαν ο Πέτρος Ρούσος ο Μιλτιάδης Πορφυρογένης ο συνδικαλιστής Δημήτριος Στρατής από την Ανδρο, και οι συνοδοιπόροι «δημοκρατικοί», αλλά αγγλόφρωνες, Αλέξανδρος Σβώλος, Αλέξανδρος Μυλωνάς, Ιωάννης Σοφιανόπουλος, Άγγελος Αγγελόπουλος και οι τέως βουλευτής Ρεθύμνου Νίκος Ασκούτσης, και ο απότακτος βενιζελικός Στέφανος Σαράφης. 

Για να καταλάβουμε ποιους εκπροσωπούσαν, οι προσκεκλημένοι, ο Ιωάννης Σοφιανόπουλος στις εκλογές του 1936 είχε λάβει , 13.006 ψήφους, ο Αλέξανδρος Μυλωνάς 12.333, και ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος 9.870. 

 Για σύγκριση, ο Σωτήριος Γκοτζαμάνης, που μετείχε στην Κυβέρνηση Ιωάννη Ράλλη στην Αθήνα, είχε πάρει στις εκλογές του 1936 17.822 ψήφους και 1,40%. 

Ο Κωνσταντίνος Βεντήρης , κατόπιν πρόσκλησης του Γ. Παπανδρέου αναχώρησε με καΐκι από το Δασκαλειό Κερατέας και μεταφέρθηκε στη Σμύρνη και από εκεί πήγε σιδηροδρομικώς στην Άγκυρα, όπου τον παρέλαβε το τσάρτερ και τον μετέφερε στη Βηρυτό, όπου εκπροσωπούσε μαζί με τον Αντώνη Σταθάτο τις Εθνικές Αντιστασιακές Οργανώσεις. 

Ακολούθως ανέλαβε καθήκοντα του Αρχηγού του Επιτελείου και Αρχηγού του ελληνικού στρατού απελευθέρωσης και έκανε ότι του έλεγαν ο Άγγλοι 

Μετά την απελευθέρωση ανέλαβε τη διοίκηση του Γ΄ Σώματος Στρατού και ακολούθως του Διοικητού της 1ης Στρατιάς, του Αρχηγού ΓΕΣ (Νοεμβ. 1947 - Φεβρ. 1948), του Γενικού Επιθεωρητή Στρατού, και Διοικητού Στρατιάς Γράμμου - Βίτσι κατά τον εμφύλιο. Αποστρατεύθηκε το 1951. Το ίδιο δε έτος ανέλαβε τα καθήκοντα του Επίτιμου Γενικού Υπασπιστή του Βασιλέως Παύλου του Α΄. 

Ο Αντώνιος Σταθάτος, ήταν η Ψωροελίτ αυτοπροσώπως. Εφοπλιστής , τενίστας, και ραλλίστας. Γόνος της γνωστής οικογένειας εφοπλιστών με το γνωστό Μέγαρο. Ήταν τελετάρχης του Βασιλιά και ηταν παντρεμένος με την Ελένη Κωνσταντινίδη, γόνο πλούσιας οικογένειας από την Αλεξάνδρεια. 

Το 1928, ήταν ιδρυτικό μέλος του Ροταριανού Συλλόγου της Αθήνας. Το 1932, με την Μπουγκάτι του, έτρεξε στην Α΄ ανάβαση Πάρνηθας. 

Ο Δημήτριος Λόντος , ήταν ο διαχρονικό υπηρέτης των Αγγλων. Καταγόταν από την γνωστή οικογένεια των συνεργατών της Εταιρείας της Ανατολής και υπηρετών της Αγγλικής .Ήταν εγγονός του Ανδρέα Χ. Λόντου, δημάρχου Πατρέων και προέδρου της Βουλής, και πρώτος ξάδελφος των Δημητρίου Μάξιμου και του Γεωργίου Στρέιτ. Εξελέγη βουλευτής Αθηνών με το Λαϊκό Κόμμα στις εκλογές 1933, 1935 .Κατά τη διάρκεια της 4ης Αυγούστου είχε εκτοπιστεί. 

Μεταφέρθηκε στο Συνέδριο Λιβάνου ως εκπρόσωπος (με "κοπτάτσια") του Λαϊκού Κόμματος, και, αμέσως μετά τον Λίβανο, έγινε υπουργός, «Επί της Κοινωνικής Πρόνοιας και Αντιλήψεως». Ο Γεώργιος Σακκαλής, είχε λάβει μέρος στις εκλογές του 1926 ως υποψήφιος βουλευτής Πειραιώς με την ‘Ένωση Φιλελευθέρων. Έλαβε 5666 ψήφους και εξελέγη. 

Στον Λίβανο εκπροσωπούσε το Προοδευτικό Κόμμα και αμέσως μετά έγινε υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου. 

 Ο Γεράσιμος Βασιλειάδης ήταν αξιωματικός του Βασιλικού Ναυτικού . Διετέλεσε ναυτικός ακόλουθος στο Λονδίνο. (1925 - 1927). Ήταν γιος της Ιφιγένειας Λάνδερερ. Ήταν παντρεμένος με την Ελένη Λεβή-δη της οικογένειας Λεβή-δη. 

Διετέλεσε υπουργός Ναυτικών και Αεροπορίας το 1932 στην κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου. Μετά την αποστρατεία ασχολήθηκε με την πολιτική εκλεγόμενος το 1928 βουλευτής για πρώτη φορά με το κόμμα των Φιλελευθέρων στην περιφέρεια Λοκρίδος. Επανεξελέγη βουλευτής Φθιωτιδοφωκίδος στις βουλευτικές εκλογές του 1932, και 1936 με το Κόμμα των Βενιζελικών Φιλελευθέρων. Στις 8 Ιουνίου 1944 έγινε υπουργός «επί της Εμπορικής Ναυτιλίας». 

 Οι Σ. και Ι. Μεταξάδες , εκπροσωπούσαν τον εαυτό τους. 

 Αυτή ήταν η συμφωνία ΚΚΕ-Βασιλιά-Αργυρώνητης Ψωροελίτ- Ιντέλιζενς Σερβις στο Λίβανο. Ένα συμβόλαιο «αιματηράς αλληλεγγύης», που παραμένει «αιώνιο στίγμα» στην πολιτική ιστορία της Ελλάδος. Η Συμφωνία ΚΚΕ-Βασιλιά- Αργυρώνητης Ψωροελίτ-Ιντέλιζενς Σέρβις στο Λίβανο, έφερε τις Σφαγές Καλαμάτας - Μελιγαλά , τα Δεκεμβριανά , τη Βάρκιζα και τον Συμμοριτοπόλεμο. 

Η ακύρωση του Λιβάνου , αλλά όχι της Βάρκιζας, έγινε με το Δόγμα Τρούμαν, και την απόφαση των αμερικανών να τεθούν εκτός νόμου το ΚΚΕ, το ΕΑΜ και η «Εργατική Αλληλεγγύη και να εκδοθεί ο ΑΝ 509. 

Η Επιστροφή στον Γάμο του Λιβάνου έγινε με τον δεύτερη Συμφωνία της Βάρκιζας του Εφιάλτη με τους Κυρκοφλωράκηδες.

Η 17η Μαΐου στην Ιστορία

Η 17η Μαΐου είναι η 138η ημέρα του δίσεκτου 2004 . Απομένουν 228 ημέρες πριν από την 31η Δεκεμβρίου.

1101. Οι Σταυροφόροι κατέλαβαν την «Παράλιο Καισάρεια» στο τωρινό Ισραήλ, μετά από δεκαπενθήμερη πολιορκία και κατάσφαξαν μεγάλο μέρος του πληθυσμού. 

1102. Η δεύτερη μάχη της Ραμάλα μεταξύ των Σταυροφόρων του Βασιλείου της Ιερουσαλήμ με τον στρατό των Φατμιδών της Αιγύπτιου. Σκοτώθηκαν και οι 500 Ιππότες του Βαλδουίνου που σώθηκε. Ο Ούγγρος βασιλιάς Κολομάν στέφθηκε  και βασιλιάς των Χαρβατών και των Δαλματών

1215. O Άγγλoι βαρόνοι που επαναστάτησαν κατά του Ιωάννη του Ακτήμονα κατέλαβαν το Λονδίνο

1395. Η μάχη της Ρόβινε στη Βλαχία κατά την οποία οι Βλάχοι υπό τον Μιρτσέα τον Πρεσβύτερο απέκρουσαν την επίθεση των Οθωμανών του Βαγιαζήτ Α. Κατά τη διάρκεια της μάχης βασικό τακτικό ρόλο έπαιξαν οι τοξότες των  Βλάχων που εκμηδένισαν το οθωμανικό Ιππικό. Οι υποτελείς του Βαγιαζήτ, σέρβοι ηγεμόνες Στέφανος Λαζάρεβιτς και Μάρκο Κράλιεβιτς πολέμησαν με τους Τούρκους. Σε αυτή τη μάχη σκοτώθηκε ο Μαρκο Μρνιάβτσεβιτς Κράλιεβιτς.

1498 .Τα πλοία του Βάσκο ντα Γκάμα έφθασαν στην Ινδία.

1536. Ο Γεώργιος Μπολέϋν αδελφός της Άννας και άλλα τέσσερα άτομα εκτελέστηκαν στον Πύργο του Λονδίνου για προδοσία.

1606. Την ένατη ημέρα μετά το γάμο του με την Καθολική Πολωνέζα Μαρίνα Μνίτσεκ ο ανατραπείς πρώτος Ψευδοδημήτριος εκτελέστηκε. Μετά τον έκαψαν και σκόρπισαν τη στάχτη του με διαταγή του Βασίλι Σουίσκι που πήρε το στεμμα. Η πολωνέζα Τσαρίνα απελάθηκε. 

1656 . Ο Τσάρος Αλεξέι Μιχάηλοβιτς Ρομάνοφ πήρε το μέρος της Πολωνίας και μπήκε στον Βόρειο Πόλεμο επιτιθέμενος στη Σουηδία.

1703.Ο ρωσικός στόλος νίκησε το Σουηδικό στη ναυμαχία στις εκβολές του Νέβα. Ήταν η πρώτη ρωσική νίκη στα Θάλασσα.

1727. Πέθανε η Αικατερίνη Α ' της Ρωσίας, που γεννήθηκε σαν Μάρτα Έλενα Σκαβρονσκάϊα κάπου στη Βλατική . Ήταν Τσαρίνα από το 1725 .Στέφτηκε Τσάρος ο Πέτρος Β., νεαρός εγγονός του Πέτρου Α ́,

1742.Ο Φρειδερίκος Β΄ της Πρωσίας κατά τη διάρκεια του πρώτου πολέμου της Σιλεσίας κατήγαγε αποφασιστική νίκη κατά των Αυστριακών, στη μάχη του Χότουζιτς. Οι 2 πλευρές που είχαν σημαντικές απώλειες απέφυγαν την διεξαγωγή και άλλης μεγάλης σύγκρουσης. Η μάχη του Χότουζιτς οδήγησε στην συνθήκη του Μπρέσλαου. Με την οποία η Αυστρία παραχώρησε το μεγαλύτερο μέρος της Σιλεσίας στην Πρωσία. Ο πρίγκιπας Λεοπόλδος Β΄ του Άνχαλτ-Ντεσάου μετά την μάχη έλαβε τον βαθμό του στρατάρχη. 

1756 .Ξεκίνησε ο Επταετής Πόλεμος (17 Μαΐου 1756 – 15 Φεβρουαρίου 1763)·

1770. Στις 17/28 Μαΐου έγινε η καταστροφή του στρατοπέδου των Επαναστατών στην Μεθώνη από 3000 Αλβανούς, μετά από 6ωρη λυσσώδη μάχη. Την 5 απογευματινή της 17/28 Μαΐου 1770 υπό τον πνέοντα ελαφρό άνεμο τα ρωσικά της μοίρας του Έλφινστον είσήλθαν στο λιμένα του Ναυπλίου για να επιτεθούν κατά των τουρκικών αλλά οι Τούρκοι διέφυγαν. 

 1790. Κατά τον έβδομο ρωσο-τουρκικό πόλεμο (1787- 1792), έγινε στις 17/28 Μαΐου η Ναυμαχία του πορθμό του Καφηρέα μεταξύ Εύβοιας και Άνδρου. Στην ναυμαχία ενεπλάκησαν τα 9 πλοία του Λάμπρου Κατσώνη με τουρκική μοίρα 15 πλοίων την οποία ενίσχυσε και μια αλγερινή μοιρα. Κατά τη ναυμαχία αυτή ο Κατσώνης έχασε 5 πλοία (2 που καταλήφθηκαν από Αλγερινούς και 3 που πυρπολήθηκαν από τους κυβερνήτες τους για να μη καταληφθούν καθώς και 565 άνδρες αξιωματικούς και ναύτες νεκρούς. Από τους Τούρκους και Αλγερινούς βεβαιώνονταν ότι φονεύθηκαν περί τους 3.000. Στη συνέχεια ο Κατσώνης κατέφυγε στο Πόρτο Κάγιο στο Ακρωτήριο Ταίναρο. 

 1799. Μετά από μια ανεπιτυχή προσπάθεια κατάληψης της Άκρας, ο Ναπολέων υποχώρησε από την Παλαιστίνη στην Αίγυπτο.

 1805. Ο Μεχμέτ Αλή Πασάς , με απαίτηση των 4000 Αλβανών ατάκτων που διοικούσε, των Μαμελούκων και του «λαού», αναγνωρίστηκε από την Υψηλή Πύλη ως Βαλής της Αιγύπτου. 

 1808. Ο Ναπολέων διέταξε την προσάρτηση των παπικών εδαφών στη Γαλλία. 1814. Υπογράφηκε το Σύνταγμα της Νορβηγίας και ο διάδοχος Χριστιανός Φρειδερίκος της Δανίας έλαβε και το Στέμμα της Νορβηγίας. 

 

1814.  Κατά τον πόλεμο της Ανεξαρτησίας της Αργεντινής έγινε η ναυμαχία του Μπουσέο στον Λα Πλάτα, απέναντι από το Μοντεβίδεο. Τα πλοία   της Αργεντινής υπό τη διοίκηση του ναυάρχου Γκιγιέρμο Μπράουν νίκησαν τους Ισπανούς , προκαθορίζοντας την πτώση του Μοντεβίδεο. 

-Κατάληψη του Πριγκιπάτου του Μονακό από τη Γαλλία.                        -Η Νορβηγία κήρυξε  την ανεξαρτησία της από τη Σουηδία και υιοθέτησε δικό της σύνταγμα.

1915. Πέφτει στο Ηνωμένο Βασίλειο η τελευταία κυβέρνηση του Φιλελεύθερου Κόμματος υπό τον Χέρμπερτ Χένρι Άσκουιθ.

 1821.Οι συγκρούσεις που έγιναν στον Πολύγυρο στις 17/29 Μαΐου μεταξύ Ελλήνων κατοίκων και Τούρκων στρατιωτών, ανάγκασαν τον Εμμανουήλ Παπά να κηρύξει στις Καρυές του Αγίου Όρους την έναρξη της Επαναστάσεως στην Μακεδονία, όπου οι μοναχοί τον ανακήρυξαν «Αρχηγό και Προστάτη της Μακεδονίας». 

1828. Διαφωνία του Ηπειρώτη οπλαρχηγού Χατζημιχάλη Νταλιάνη, και των Σφακιανών για την επιλογή του τόπου που θα έδιναν τη μάχη με τον Πασά της Κυδωνίας, Μουσταφά. Οι Σφακιανοί πρότειναν την ορεινή θέση Κολοκάσια, και ο Χατζημιχάλης Νταλιάνης επέμεινε στο Φραγκοκάστελο. 

 1848. Για να γλυτώσει από την επανάσταση ο αυστριακός αυτοκράτορας Φερδινάνδου δραπέτευσε από τη Βιέννη και πήγε στο Ίνσμπρουκ. 

 1869. Ο Αυτοκρατορικός ιαπωνικός στρατός νίκησε τα απομεινάρια του σογκούν Τοκουγκάβα στη μάχη της Χακοντάτε. 

1876. Κατά την βουλγαρική  εξέγερση του Απριλίου, το απόσπασμα του Τάνιο Στόγιανοφ διέσχισε τον  Δούναβη και πέρασε στο βουλγαρικό έδαφος

 1895. Εγκαινιάστηκε η σιδηροδρομική γραμμή Πειραιώς-Αθηνών και ο σταθμός της Ομόνοιας. 

 1897. Στις 5/17 Μαΐου ο Ρώσος Υπουργός εξωτερικών κόμης Μουράβιεφ απάντησε στην επιστολή της 26ης Απριλίου/8ης Μαΐου του Αυστριακού υπουργού με την οποία συμφώνησε να διατηρηθεί το στάτους κβο των Βαλκανίων. 

 1902. Ο αρχαιολόγος Βαλέριος Στάης (1857-1923) ανακοίνωσε την ανακάλυψη του μηχανισμού των Αντικυθήρων. 

 1913. Στο Λονδίνο υπογράφηκε η συνθήκη μεταξύ της Τουρκίας και των βαλκανικών δυνάμεων, (Βουλγαρία, Σερβία, Ελλάδα και Μαυροβούνιο) , με την οποία τερματίστηκε ο 1ος βαλκανικός πόλεμος.

1914. Στις 4/17Μαΐου υπογράφηκε μεταξύ της αλβανικής κυβέρνησης, που επικεφαλής της ήταν ο πρίγκιπας Βηντ και του προέδρου της «Αυτόνομης Δημοκρατίας της Βορείου Ηπείρου» Γεωργίου Χρηστάκη-Ζωγράφου, το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας, με το οποίο αναγνωρίστηκε η αυτονομία της Βορείου Ηπείρου και η ελληνικότητα των επαρχιών Αργυροκάστρου και Κορυτσάς.

1917. Πραγματοποιήθηκε στο Μπάντ Κρούζναχ στην έδρα της Ανώτατης Διοίκησης του Γερμανικού Στρατού, η διάσκεψη των πολιτικών και στρατιωτικών ηγετών των κεντρικών δυνάμεων. Στη συνάντηση υποτίθεται ότι οι μονάρχες Γερμανίας και Αυστρο-Ουγγαρίας θα επικύρωσαν τον διαμοιρασμό των κατακτήσεων στη Ρωσία και τα Βαλκάνια.

1918.Στις 17/30 Μαΐου/29 Μαΐου από της 5ης ώρας πρωινής, άρχισε η επίθεση του Ελληνικού Σώματος Στρατού στο Σκρά με πέντε συνολικά Συντάγματα. (το 5ο και το 6ο της Μεραρχίας Αρχιπελάγους υπό τον υποστράτηγο Ιωάννου, το 7ο και 8ο της Μεραρχίας της Κρήτης υπό τον υποστράτηγο Σπηλιάδη και το 1ο σύνταγμα της Μεραρχίας των Σερρών υπό τον υποστράτηγο Επαμ. Ζυμβρακάκη, με συνολικό αριθμό 14.546 ανδρών. Η ορμή του ελληνικού στρατού ήταν τόση που υπερφαλάγγισε την βουλγαρική αντίσταση και στις 06.30 το Σκρα είχε καταληφθεί.. Οι Βούλγαροι επεχείρησαν λυσσώδεις αντεπιθέσεις ιδίως κατά του 5ου Συντάγματος. Οι απώλειες υπήρξαν βαρύτατες. 29 Αξιωματικοί και 412 οπλίτες νεκροί, και 2200τραυματίες. Το μεγαλύτερο αριθμό απωλειών είχε η Μεραρχία Αρχιπελάγους Αιχμαλωτίστηκαν 2.045 Βούλγαροι και κατελήφθησαν 32 πυροβόλα του εχθρού. 

1919. Οι μπολσεβίκοι ανακοίνωσαν την εθνικοποίηση της Εκκλησιαστικής και μοναστικής περιουσίας στη Ρωσία. Στη Μικρά Ασία το ΙΙ/38 Τάγμα Ευζώνων απελευθέρωσε τα Θείρα Αϊδινίου.

1920. Η αμερικανική Γερουσία αναγνώρισε με ψήφισμά της τα δικαιώματα της Ελλάδος επί της Βορείου Ηπείρου. 

1921.Το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο υπόγραψαν τελωνειακή ένωση 1928. Άρχισαν τα αγωνίσματα των 9ων Ολυμπιακών Αγώνων του Άμστερνταμ. Έλαβαν μέρος 2.724 αθλητές και 290 αθλήτριες από 46 κράτη. 

1930 Ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Αριστείδης Μπριάντ έκανε έκκληση για τη δημιουργία μιας ευρωπαϊκός ομοσπονδιακής Ένωσης. 

1931. Έγινε το πρώτο εμπορικό δρομολόγιο ανάμεσα στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη με το Γιούγκερς-G 24 της Ελληνικής Εταιρείας Εναερίων Συγκοινωνιών, που το βάφτισαν «ΑΘΗΝΑΙ». 

1933. Η «δημοκρατική» Ισπανία, έκλεισε τις εκκλησιαστικές σχολές και εθνικοποίησε την εκκλησιαστική περιουσία. Ο Βίντκουν Κουίσλινγκ και ο Γιόχαν Μπέρνχαρντ Χιορτ ίδρυσαν  το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα της Νορβηγίας

1936.Στην Αθήνα πέθανε στον ύπνο του από ανακοπή καρδιάς, ο Αρχηγός του Λαϊκού Κόμματος Παναγής Τσαλδάρης, σε ηλικία 68 ετών. 

1937.Δημοσιεύτηκε ο αναγκαστικός Νόμος του Μεταξά για τα αγροτικά χρέη.

1939 . Η Σουηδία, η Νορβηγία και η Φινλανδία απέρριψαν την πρόταση του Χίτλερ να υπογράψουν σύμφωνο μη επίθεσης. Το σύμφωνο υπεγράφη από τη Δανία, την Εσθονία και τη Λιθουανία.

1940. Οι γερμανοί κατέλαβαν τις Βρυξέλλες και τις πόλεις Λουβέν και Ναμούρ. Στη Γαλλία ο στρατάρχης Πεταίν διορίστηκε αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης.

1941. Απόπειρα δολοφονίας του Βοττόριο Εμμανουέλλε από τον νεαρό Κομουνιστή Βασίλη Λάτση του Μιχαήλ που είχε γεννηθεί σε ένα χωριό κοντά στους Αγίους Σαράντα.

Ο ξάδερφός του ήταν μέλος της κομμουνιστικής οργάνωσης της Κορυτσάς. Οι κομμουνιστές οργάνωσαν την επίθεση. Ο Λάτσης έπιασε δουλειά στο ξενοδοχείο που θα έμενε ο βασιλιάς της Ιταλίας και στις 17 Μαΐου του 1941 , επιτέθηκε στο αυτοκίνητο του Βίκτωρα Εμμανουήλ φωνάζοντας «Κάτω ο φασισμός». Έριξε τέσσερις σφαίρες που αστόχησαν. 

Ο Λάτσης συνελήφθη επί τόπου και τον κρέμασαν δέκα ημέρες αργότερα. Οι Ιταλοί απέδωσαν την επίθεση του στο ότι ήταν Έλληνας. 

 1942. Στην δεύτερη μάχη του Χάρκοβο , η Βέρμαχτ μαζί με τα συμμαχικά στρατεύματα της Ρουμανίας εξαπέλυσε αντεπίθεση εναντίον του Κόκκινου Στρατού. Η μάχη συνεχίστηκε μέχρι της 28 Μαΐου και θα ήταν η τελευταία νικηφόρα μάχη της Βέρμαχτ.

1943. Η βρετανική αεροπορία ΡΑΦ βομβάρδισε τα φράγματα 'Εντερταλ και Μένεταλ, με αποτέλεσμα να πνιγούν περίπου 1.500 άτομα από την πλημμύρα . Στην Εφημερίδα της Ελληνικής Κυβερνήσεως δημοσιεύτηκε ο Ραδιοφωνικός Κανονισμός με τον οποίο ιδρύθηκε η Ελληνική Ραδιοφωνία.

1944. Στο Λίβανο ξεκίνησε υπό την αιγίδα των Άγγλων, το Συνέδριο με το οποίο οι Άγγλοι νομιμοποίησαν το ΚΚΕ και τον ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Στο συνέδριο είχαν προσκληθεί 25 σύνεδροι που εκπροσωπούσαν15 κόμματα και οργανώσεις. Το Συνέδριο ολοκληρώθηκε τρεις ημέρες μετά, στις 20 Μαΐου. Συμμετείχαν, ο Πρόεδρος της κυβέρνησης Γεώργιος Παπανδρέου, οι Σ. Βενιζέλος, Κ. Ρέντης, Γ. Εξηντάρης και Γ. Βασιλειάδης εκ μέρους του Κόμματος των Φιλελευθέρων, Δ. Λόντος εκ μέρους του Λαϊκού Κόμματος, ο Σπύρος Θεοτόκης εκ μέρους του Εθνικού Λαϊκού Κόμματος, ο Γ. Σακαλής εκ μέρους του Προοδευτικού Κόμματος, οΑλέξανδρος Μυλωνάς εκ μέρους του Αγροτικού Κόμματος, ο Ιωάννης Σοφιανόπουλος εκ μέρους της "Ένωσης Αριστερών", ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος εκ μέρους του Εθνικού Ενωτικού Κόμματος, ο Φίλιππος Δραγούμης ως ανεξάρτητος, ο Αλέξανδρος Σβώλος ως πρόεδρος της ΠΕΕΑ συνοδευόμενος από τους Α. Αγγελόπουλο και Ν. Ασκούτση, ο Πέτρος Ρούσος εκ μέρους του ΚΚΕ, ο Μιλτιάδης Πορφυρογένης ως Γ.Γ. του ΕΑΜ, συνοδευόμενος από τον Δ. Στρατή , ο Υποστράτηγος Στέφανος Σαράφης ως αρχηγός του ΕΛΑΣ, ο Κομνηνός Πυρομάγλου ως υπαρχηγός του ΕΔΕΣ, συνοδευόμενος από τον αντισυνταγματάρχη Σ. Μεταξά και τον λοχαγό Ι. Μεταξά , ο Γεώργιος Α. Καρτάλης ως εκπρόσωπος της ΕΚΚΑ, ο Υποστράτηγος Κ. Βεντήρης και ο Α. Σταθάτος. Τις εργασίες του συνεδρίου παρακολουθούσε αδιάλειπτα ο Άγγλος πρέσβης Ρέτζιναλτ Λίπερ. Την ίδια ημέρα στην μάχη του Μόντε Κασσίνο, Πολωνοί πέτυχαν να καταλάβουν το ύψωμα Σαντ Αντζελο. 

 1946 . Εκτελέστηκε ο πρωθυπουργός της Ρουμανίας κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου Μίτρι Αντονέσκου. 

 1956. Στην Κύπρο,  σε ενέδρες της ΕΟΚΑ σκοτώθηκε ένας Άγγλος στρατιώτης και τραυματίστηκαν τρείς. Η ΕΟΚΑ με ανακοίνωσή  στην ελληνική και την αγγλική τόνισε ότι από τις 22 Μαρτίου ως τις 30 Απριλίου έχουν σκοτωθεί  18 Άγγλοι και τραυματίστηκαν 43, ενώ από τους Έλληνες μαχητές δεν σκοτώθηκε κανείς, Οι Άγγλοι είχαν παραδεχτεί 5 νεκρούς  και 27 τραυματίες. Οι Άγγλοι σκότωσαν στη Πόλη Χρυσοχούς, κατα τη διάρκεια κατοίκον περιορισμού το Κυριάκο Δημητριάδη. 

-Η Λαϊκή Δημοκρατία της Βουλγαρίας έγινε δεκτή ως μέλος της UNESCO.

 1959. Ο Φιντέλ Κάστρο στην Κούβα ανακοίνωσε η διανομή της γης στους χωρικούς. 

 1961. Ο Φιντέλ Κάστρο απελευθέρωσε τους αιχμαλώτους της επιχείρησης του Κόλπου των Χοίρων, με αντάλλαγμα 500 μπουλντόζες.

1962.Κυκλοφόρησε στις Η.Π.Α. το βιβλίο «Συνομιλίες με τον Στάλιν» του Μίλοβαν Τζίλας, ο οποίος ανέφερε ότι το Κ.Κ.Ε. είχε δεχθεί να "συζητήσει" το Μακεδονικό με τη Γιουγκοσλαβία, με αντάλλαγμα την παροχή στρατιωτικής βοήθειας και ότι ο Στάλιν θεωρούσε αδύνατη την επικράτηση των κομμουνιστών στον ελληνικό εμφύλιο. Συμπλοκή μεταξύ βουλευτών της Ε.Ρ.Ε. και της Ενώσεως Κέντρου σημειώνεται στη Βουλή των Ελλήνων κατά την πρώτη ημέρα συζητήσεως της προτάσεως μομφής που είχαν καταθέσει από κοινού η Ένωση Κέντρου και η Ε.Δ.Α. για τη «βία και νοθεία» και τον τερματισμό της αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας. 

 1963. Ο 40χρονος Στέφαν Μπόμπεκ, πρώην επιθετικός της Παρτιζάν Βελιγραδίου, με την οποία αγωνίστηκε 14 χρόνια (1945-58) και πέτυχε 403 γκολ σε 468 αγώνες, αλλά και της Γιουγκοσλαβίας (63 φορές, 38 γκολ) ανέλαβε προπονητής για μία διετία στον Παναθηναϊκό διαδεχόμενος τον Χάρι Γκέιμ (που κέρδισε δύο πρωταθλήματα με το τριφύλλι). Ανακοινώθηκε ότι τα πλοία του Βασιλικού Ναυτικού θα προστατεύουν τα αλιευτικά της Μυτιλήνης, λόγω των συνεχών επιθέσεων που δέχονταν από τουρκικές ακταιωρούς. 

1964. Ιδρύθηκε η ποδοσφαιρική ομάδα της ΑΕΛ , στη Λάρισα.

1966. Στο Πατριαρχείου του Πετς έφτασε από Βελιγράδι αντιπροσωπεία τη Ενωσης Γιουγκοσλάβων Κομμουνιστών με επικεφαλής τον Ιβάν Βάκιτς, για να εξετάσουν επιτόπου τις καταγγελίες των μοναχών της Μονής Βισόκι Ντετσάνι, ότι οι Αλβανοί η έκλεβαν και κατέστρεφαν τις περιουσίες των μοναστηριών, βεβήλωναν και κατέστρεφαν τα χριστιανικά νεκροταφεία και ότι κακοποιούσαν επιτιθέμενος τους ιερείς της Σερβικης Ορθοδόξου Εκκλησίας. Μετά από μερικές ημέρες, η κομματική αντιπροσωπεία συνέταξε έκθεση, που ελαχιστοποιούσε το πρόβλημα και ανέφερε ότι επρόκειτο για σποραδικά επεισόδια, όχι για οργανωμένο σχέδιο τρομοκράτησης των ορθοδόξων από τους Αλβανούς.

1967.Ο Αιγύπτιος πρόεδρος Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ απαίτησε την  απόσυρση της ειρηνευτικής αποστολής των Ηνωμένων Εθνών από τη χερσόνησο του Σινά.

1968.Εγκαινιάστηκε το πεδίο βολής του ΝΑΤΟ στην Κρήτη. 

 1969. Το σοβιετικό διαστημόπλοιο Venera 6, "κατέβηκε" στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης, και ξεκίνησε την αποστολή δεδομένων, για 51 λεπτά, κατόπιν συνεθλίβη  από την υψηλή ατμοσφαιρική πίεση. 

 1972. Η Γερμανική Ομοσπονδιακή Βουλή κύρωσε τις συνθήκες που υπέγραψε με την Πολωνία και τη Σοβιετική Ένωση ο Μπραντ. 

1973 . Η Ειδική Επιτροπή της Γερουσίας των ΗΠΑ άρχισε να ερευνά την υπόθεση Γουότεργκεϊτ

 1974. Τρεις εκρήξεις παγιδευμένων αυτοκινήτων στο κέντρο του Δουβλίνου. 32 νεκροί και εκατοντάδες τραυματίες.

1987. Ένα ιρακινό Μιράζ εκτόξευσε δύο πυραύλους "εξοσέτ" κατά  του "USS Stark" .37 ναύτες νεκροί και 21 τραυματίες. 

 1990.Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάσισε υπέρ των κοινών δικαιωμάτων συνταξιοδότησης για τα δύο φύλα. 

 1992.  Στο Σεράγεβο βομβαρδίστηκε και κάηκε το «Ανατολικό Ινστιτούτο». Καταστράφηκαν 5263 Κώδικες  και το αρχείο με πάνω από 200.000 έγγραφα. Διαδηλώσεις στην Μπανγκόκ κατά του στρατιωτικού καθεστώτος. 

 1994. Στο Σεράγεβο, ο Πατριάρχης Μόσχας και Πασών των Ρωσιών, Αλέξιος ο δεύτερος, ο Πατριάρχης της Σερβίας Παύλος και ο Αρχιεπίσκοπος του Ζάγκρεμπ Καρδινάλιος Φράνιο Κούχαριτς υπέγραψαν τη διακήρυξη του Σεράγεβο, με την οποία ζητούσαν την ειρηνική επίλυση των διαφορών, και σεβασμό της αξιοπρέπειας, της ελευθερίας και των δικαιωμάτων όλων των λαών. 

1997. Μετά τη σύλληψη της Κινσάσα, ο  Λοράντ Καμπίλα  αυτοανακηρύχθηκε πρόεδρος του Ζαΐρ,το οποίο μετονόμασα  σε Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό.

 1999. Κατά την 55η ημέρα των νατοϊκών βομβαρδισμών στη Γιουγκοσλαβία, χτυπήθηκε και πάλι το Μπορ και σκοτώθηκε ένα άτομο. Από τη νέα επίθεση στο εργοστάσιο «Krusik» του Βάλιεβο ενας άνθρωπος σκοτώθηκε και 13 τραυματίστηκαν. Ακόμα, γκρεμίστηκε η αερογέφυρα στην εθνική οδό Βελιγραδίου - Νις. Χτυπήθηκαν στόχοι στο Πρεσεβο, το Λεσκοβατς, τη Μπαταΐνιτσα, τη Φρούσκα Γκόρα, το Σμεντερεβο, τη Βέλικα Πλάνα , το αεροδρόμιο Πόνικβε τη Γκίλανε και το Κραγκούγιεβατς. Στην ενδέκατη επίθεση του ΝΑΤΟστο Τσάτσακ χτύπησε το εργοστάσιο TRZ «CER» και τη σιδηροδρομική γραμμή με το Κράλιεβο. Το ΝΑΤΟ έριξε επίσης δύο πυραύλους στις εγκαταστάσεις της «Jugopetrol» στην Τσουκαρίτσα του Βελιγραδίου και στην περιοχή του αεροδρομίου Σούρτισν. Από τις επιθέσεις του ΝΑΤΟ καταστράφηκαν το καπνεργοστάσιο στη Βράνιε και ο σταθμός των λεωφορείων. Στο Βλαντιτσιν Χαν ξαναχτύπησαν τη γέφυρα του ποταμού Μοράβα και πολλά σπίτα καταστράφηκαν από το ωστικό κύμα. Τα αεροσκάφη του ΝΑΤΟ επιτεθηκαν και σε μη στρατιωτικούς στόχους στη Σιένιτσα και την Ούζιτσε. Οι αμερικανοί εμφάνισαν τον ρουφιάνο Μάρτι Αχτισάαρι που ανακοίνωσε ότι έχει την υποστήριξη του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Κόφι Ανάν για την ανάληψη του ρόλου του απεσταλμένος στην κρίση του Κοσσυφοπεδίου. Ο ηγέτης της Δημοκρατικής Λίγκας του Κοσσόβου Ιμπραήμ Ρουγκόβα δήλωσε ότι το κόμμα του δεν θα αποδεχθεί τις προσφερόμενες θέσεις στην κυβέρνηση που σχηματίστηκε από τονΟΥΤΣΕΚΑ , και κάλεσε το ΝΑΤΟ να συνεχίσει τους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας μέχρι οι κυβερνητικές δυνάμεις δεν αποσυρθούν από το Κοσσυφοπέδιο.

2002. Συνάντηση στη Νις μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών της Σερβίας και της Σεβερνοματσεντόνιγια .

2003. Δημοψήφισμα για την ένταξη στην ΕΕ στη Σλοβακία. Συμμετείχε το 52% των ψηφοφόρων. Το 92% ψήφισε υπέρ της ΕΕ.

2006 .Οι Βούλγαροι Ορθόδοξοι Νεομάρτυρες  του Μπάτακ  που πέθαναν μαρτυρικά για την Ορθόδοξη πίστη κατά τη σφαγή του Μπάτακ (στην Δυτική Ροδόπη)  από τους Τούρκους κατά την βουλγαρική  εξέγερση του Απριλίου   του 1876, αγιοποιήθηκαν  ως άγιοι από την Παλαιοημερολογίτικη Ορθόδοξη Εκκλησία της Βουλγαρίας. Ακολούθησε το Βουλγαρικό πατριαρχείο τον Μάρτιο του 2011. 

2007. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας και η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας στην Αμερική , ενώθηκαν ξανά έπειτα από 80 χρόνια διχασμού και οι δυο ιεράρχες ο Πατριάρχης Αλέξιο Β' και ο Μητροπολίτης της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στο εξωτερικό έκαναν συλλειτουργό στον Καθεδρικό Ναό του Σωτήρος στη Μόσχα. Μετά από περισσότερα από 50 χρόνια, ξανάρχισε η σιδηροδρομική συνδέση μεταξύ Βόρειας και Νότιας Κορέας

2014. Στη Σερβία, ξεκίνησαν οι πλημμύρες κυρίως στο Ομπρένοβατς. 

2015. Στα Σκόπια, στον απόηχο του σκανδάλου των υποκλοπών της Cia και της δράσης ενόπλων αλβανών στο Κουμάνοβο, χιλιάδες κομπάρσοι του πολύχρωμου τσίρκου ζήτησαν την παραίτηση της κυβέρνησης του Νίκολα Γκρούεφσκι.

2020. Ο εθνάρχης Αμβρόσιος αναθεμάτισε τον υιό της αδελφής του,την υπουργό Παιδείας και τον «τσαμπουκα» υφυπουργό Προ-Πο μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας στον Μητροπολιτικό Ναό Παναγιάς Φανερωμένης Αιγίου.

2022. Οι ΟΥΚΟΙ μαχητές που είχαν αποκλειστεί στο έδαφος της Αζοφστάλ στη Μαριούπολη παραδόθηκαν άνευ όρων. Τα μέλη του Αζόφ που δεν θεωρούνται αιχμάλωτοι πολέμου ήταν 804. Οι τραυματίες συνολικά 404. Από αυτούς οι 51  βαριά. Βρέθηκαν και  200  πτώματα

 

Η Ρωσοτουρκική Συνθήκη του Βουκουρεστίου του 1812 στην εφαρμογή της οποίας είχε ρόλο ο Ιωάννης Καποδίστριας ο οποίος δημιούργησε το δίκτυο των Ρώσων Προξένων . Αυτό ήταν το πρώτο βήμα για την Ελληνική Επανάσταση

 

Ι 

Στο άνω εικονιζόμενο Πανδοχείο, του Ρώσου πράκτορα Μανούκ Μπέη στο Βουκουρέστι, υπογράφηκε εσπευσμένα στις 16/28 Μαΐου η Συνθήκη του Βουκουρεστίου με την οποία τελείωσε ο ένατος Ρωσο-τουρκικός πόλεμος του 1806-1812. 

Οι ρωσο-τουρκικές διαπραγματευσεις  είχαν αρχίσει τον Οκτώβρη του 1811, στη σημερινή Ρούσε της Βουλγαρίας. 

Ο Αγγλικός παράγων  Αγγλία  μεγάλες προσπάθειες για να κλείσει το μέτωπο. 

Επικεφαλής της διαπραγμάτευσης, ήταν από την ρωσική πλευρά ο διπλωματικός σύμβουλος του Μιχαήλ Κουτούζωφ, κόμης Αντρέι Ιταλίνσκι που πριν τον πόλεμο ήταν ο ρώσος πρέσβης στην Κωνσταντινούπολη. 

Για τους Τούρκους τις διαπραγματεύσεις έκαναν ο μέγας Διερμηνέας Δημήτριος Μουρούζης και ο εξάδελφός του, μέγας Διερμηνέας του Στόλου Παναγιώτης Μουρούζης υπό τις οδηγίες του Ρείς Εφέντη Μεχμέτ Σαίντ Γκαλίπ που τον υποστηριζε ο Μεγας Βεζύρης Λαζ Αζίζ Αχμέτ Πασάς. 

Στην ουσία όμως, τη συνθήκη διαπραγματεύτηκε ο άγγλος επιτετραμμένος στην Κωνσταντινούπολη Στράτφορντ Κάνινγκ. 

Σύμφωνα με τους όρους της Συνθήκης, ολόκληρη η περιοχή μεταξύ των ποταμών Προύθου και Δνείστερου μέχρι τις εκβολές του Δούναβη περιήλθε στη Ρωσία, και στη συνέχεια αποκλήθηκε από τους Ρώσους Μπεσσαραβία. 

Η Ρωσία θα απέσυρε τον στρατό της από την Μολδαβία και Βλαχία, που θα παρέμεναν αποστρατικοποιημένες. 

Η Συνθήκη προέβλεπε μια αυτόνομη ηγεμονία της Σερβίας υπό την τουρκική επικυριαρχία και ανάλογο καθεστώς για τη Σάμο και την Κρήτη. 

Οι μεγάλοι χαμένοι από την Συνθήκη του Βουκουρεστίου ήσαν ο Κωνσταντίνος Υψηλάντης που εχασε τα πάντα, ο Καρατζώρτζεβιτς και οι Σέρβοι.

 

Η συνθήκη  υπογράφηκε από τον Ρώσο στρατηγό Μιχαήλ Κουτούζοφ και από οθωμανικής πλευράς από τον μέγα Διερμηνέα Δημήτριο Μουρούζη και τον εξάδελφό του, μέγα Διερμηνέα του Στόλου Παναγιώτη Μουρούζη. Τον Κουτούζωφ, διαδέχτηκε ο ναύαρχος Τσιτσαγκόφ που έφτασε στο Βουκουρέστι 4 ημέρες μετά την υπογραφή της Συνθήκης, στις 20 Μαίου/1 Ιουνίου 1812. 

Η συνθήκη που μονογραφήθηκε  από τους πληρεξουσίους θα αποκτούσε ισχύ μετά από τη επικύρωση της από τον τότε Τσάρο Αλέξανδρο Α΄ και από οθωμανικής πλευράς από το Σουλτάνο Μαχμούτ Β΄. 

Την επομένη της επικύρωσης της συνθήκης από τον Τσάρο, ο Μέγας Ναπολέων ξεκίνησε την ατυχή εκστρατεία του κατά της Ρωσίας.

Όταν κατά την εκστρατεία του εκείνη ο Ναπολέων έφθασε στη Μόσχα, οι Οθωμανοί αθέτησαν την συνθήκη όσον αφορά τη Σερβία και εισέβαλαν και πάλι στη Σερβία αφού προηγουμένως αποκεφάλισαν τον Δημήτριο και Παναγιώτη Μουρούζη, τους οποίους είχε στο διαβάλλει στον Σουλτάνο ο Γάλλος πρέσβης στη Κωνσταντινούπολη Σεμπαστιάνι. 

 Ο Καποδίστριας έφθασε στο Βουκουρέστι όπου ανέλαβε διπλωματικός σύμβουλος του ναυάρχου Τσιτσαγκώφ επτά ημέρες μετά την υπογραφή της Συνθήκης και αμέσως ενημέρωσε τον πατέρα του. 

Για την κατανόηση της Επιστολής πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι     ο Καποδίστριας γνώριζε ότι θα την διαβάσουν και οι Άγγλοι και οι Γάλλοι, και ίσως οι Αυστριακοί, για αυτό απέδιδε στη «θεία πρόνοια» τον Τσιατσαγκόφ. Η Επαναστατική Ουσία βρισκόταν στο τέλος. 

«Είθε ή ιερά αύτή ευχή καί αί δεήσεις αύταί νά είναι πάντοτε εις βοήθειάν μου καί νά μή μέ έγκαταλείψουν ποτέ. Ηύρα εδώ πολλάς γνωριμίας. Δεν ήδυνήθην έξ άλλου νά ίδω άκόμη ούδένα ήσύχως. Όλα λάθρα, διότι υπάρχει πολλή απασχόλησις». 

 "Βουκουρέστιον, 23 Μαίου/4 Ιουνίου 1812 Εις τόν Πατέρα μου. "Έφθασα ύγιής. Εις τό μέσον της διαδρομής έμαθα οτι ό αρχηγός ύπό τάς διαταγάς του όποιου ήρχόμην νά ύπηρετήσω ήτο ή Α. Ε. ό Ναύαρχος Τσιτσαγκώφ, όστις έχει μέ εύρυτάτην δικαιοδοσίαν τήν γενικήν διοίκησιν της στρατιάς τοΰ Δουνάβεως. Ή ιδιότης μου παρ' Αύτώ είναι εκείνη του Αρχηγού και Διευθυντού της Γραμματείας του δια τό διπλωματικόν τμήμα. Ή Α. Ε. με εζήτησε από την Α. Α. Μεγαλειότητα και ευγενώς τούτο εγένετο δεκτόν. Είμαι εδώ από τριών ήμερών και από τήν στιγμήν της αφίξεως μου άνέλαβον έργασίαν. Δέν έχω όθεν καιρόν νά Σάς γράψω περισσότερα και αγνοώ τούς όρους τής θέσεως τήν οποίαν κατέχω, δηλαδή την μισθοδοσίαν. Ελπίζω ότι θά είναι καλά ύφ' όλας τάς άπόψεις, διότι αυτή ή γνωριμία μέ τόν Ναύαρχον (ήτο Υπουργός τών Ναυτικών) είναι παλαιά και εις τήν Πετρούπολιν είχον τήν τιμήν νά τόν βλέπω συχνά, χωρίς ποτέ νά σκεφθώ, ότι θά ήρχετο ήμέρα καθ' ην θά ήμην υπό τάς διαταγάς Του. Ή Θεία Πρόνοια έτσι θέλει επειδή ή ευχή τών γονέων μου είναι μαζί μου και επειδή ό ιερομόναχος Συμεών δέεται ύπέρ εμού και επικαλείται δι' έμέ καλόν ταξίδιον... Είθε ή ιερά αύτή ευχή καί αί δεήσεις αύταί νά είναι πάντοτε εις βοήθειάν μου καί νά μή με εγκαταλείψουν ποτέ. Ηύρα έδώ πολλάς γνωριμίας. Δέν ήδυνήθην έξ άλλου νά ίδω άκόμη ούδένα ήσύχως.Όλα λάθρα, διότι υπάρχει πολλή άπασχόλησις καί θέλω συγχρόνως νά χρησιμοποιήσω μετριοπαθώς τάς δυνάμεις μου καί τήν ύγείαν μου έν τή υπηρεσία. Τούς έγκαρδίους μου χαιρετισμούς εις όλους. Φιλώ τάς χείρας τών θείων καί θειών. "Εστω μετ' έμοϋ, έπαναλαμβάνω, ή ευχή τών γονέων μου. Ό υιος Ιωάννης. 

(Υ. Γ.) 

Γράφω έχων μετ' έμού τόν Κον Πομπρώφ, όστις έργάζεται κατά τήν στιγμήν ταύτην εις τήν ιδίαν μου τράπεζαν. Αυτός Σάς ενθυμείται καί Σας στέλλει χιλίους χαιρετισμούς. Το αύτό καί ο Κος Φοντόν καί αυτός επίσης είναι εδώ".

1948. Την Κυριακή 16 Μαΐου βρέθηκε το πτώμα του Τζώρτζ Πόλκ να επιπλέει στα ανοιχτά του λιμένα της Θεσσαλονίκης

Η εκτέλεση του Πολκ σχεδιάστηκε 

από την Ιντέλιζενς Σέρβις που ήθελε να κατηγορηθούν στις ΗΠΑ οι αντικομουνιστές

για την δολοφονία. 

Ο Τζώρτζ Πολκ στην Θεσσαλονίκη διερευνούσε τη δολοφονία του Ζεύγου. 

Οι δυο δολοφονίες συνδέονται.

Και η υπόθεση Πολκ και η δολοφονία του Ζεύγου 

ήταν συνομωσίες του Κλιμακίου  της Αγγλικής κατασκοπίας 

 του Σπυρίδωνα Χατζάρα

Στις 16 Μαΐου 1948, ένας βαρκάρης της Θεσσαλονίκης, ο Λάμπρος Αντώναρος βρήκε να επιπλέει στα ανοιχτά του λιμένα της 

Θεσσαλονίκης το πτώμα του αγνοούμενου από τις 10 Μάϊου 

ανταποκριτή του δικτύου CBS Τζώρτζ Πολκ, και το ανέσυρε. 

Το πτώμα ήταν δεμένο χειροπόδαρα. 

Ο νεκρός, είχε εκτελεστεί με μια σφαίρα στο κρανίο .

 Η είδηση έκανε αμέσως τον γύρο του κόσμου.

 Οι δολοφόνοι, ήταν προφανές, ότι ήθελαν και να βρεθεί το πτώμα και να δείχνει την «σύλληψη» του Πολκ. 

Ο ιατροδικαστής διαπίστωσε ότι τον πέταξαν στη θάλασσα ενώ 

 δεν είχε πεθάνει.

 Ο θάνατός του προήλθε από πνιγμό. 

 Μόλις βρέθηκε το πτώμα , σαν να έλαβαν σύνθημα , όλοι οι κομμουνιστικοί ραδιοσταθμοί του παραπετάσματος και οι κύκλοι 

των «συνοδοιπόρων», άρχισαν μία πρωτοφανή συκοφαντική 

εκστρατεία κατά της Ελλάδος , αποδίδοντες το έγκλημα στις 

ελληνικές αρχές που, «ήθελαν να εμποδίσουν τον Μάρκο να μιλήσει».

 Η ίδια εκστρατεία «ενημέρωσης» συνεχίζεται και σήμερα 75 χρόνια 

μετά.

 Ο κύκλος του ψέματος δεν τελειώνει. 

Η δολοφονία του Πολκ αποφασίστηκε στο «Βουνό», με αγγλική 

συμβουλή, μαζί με την εκτέλεση Λαδά, και πολύ πριν ο Πολκ φύγει

 από την Αθήνα για ρεπορτάζ στη Θεσσαλονίκη. 

Ο Τζώρτζ Πόλκ, δεν ήταν «τζόβενο», ούτε «στραβάδι» του ρεπορτάζ.

 Αλλά, «παλιά καραβάνα», και δεν αναζητούσε στη Θεσσαλονίκη

 «επαφή για το βουνό», αφού ήξερε, ότι ο δρόμος για «το Βουνό», στις Πρέσπες, πέρναγε από το Βελιγράδι . 

Στο κλιμάκιο των εκτελεστών του Πολκ μπορεί να ήταν οι 

Μουζενίδης Βασβανάς μπορεί και όχι. 

Ο, (αθώος), Στακτόπουλος ο οποίος εργαζόταν για τους Άγγλους στην Θεσσαλονίκη , ήταν συνένοχος μέχρι τα μπούνια, όπως και  ο Χατζηαργύρης που έκανε καριέρα μετά ως κομμουνιστής 

ανταποκριτής στο Λονδίνο.

 Ο Τζώρτζ Πόλκ, αποφοίτησε το 1938, και από το 1939 ήταν 

ανταποκριτής στην Άπω Ανατολή της Νιου Γιορλ Χέραλντ Τρίμπιουν. 

Mετά το Περλ Χάρμπορ κατατάχθηκε. 

Ήταν ο σμήναρχος του πρώτου Σμήνους που προσγειώθηκε στη 

βάση του Γκουναταλκανάλ το 1942. 

Το 1943 παρασημοφορήθηκε για ηρωισμό στην μάχη των Νήσων

 του Σολομώντα. 

Μετά τον πόλεμο δούλεψε στο CBS και το 1947, στάλθηκε σαν 

"φρη λάνς" ανταποκριτής στην Μέση Ανατολή με έδρα την Αθήνα. 

Πηγαινοερχόταν σε Κάιρο, Παλαιστίνη, Κωνσταντινούπολη, και 

Ελλάδα. 

Ο Τζώρτζ Πόλκ δούλευε σαν Αμερικανός ανταποκριτής. 

Δεν έκανε ρεπορτάζ. 

Προσλάμβανε τοπικούς «συνεργάτες» που τον τροφοδοτούσαν με πληροφορίες και αφού τις επεξεργάζονταν τις προωθούσε.

Γνώριζε ότι η επιτυχία του, στηριζόταν στις πληροφορίες που του 

έδιναν. 

Στην Αθήνα πολύ καλή η πηγή του ήταν ο κομμουνιστής

 Κώστας Χατζηαργύρης που ήταν θετός γιος του Σοφούλη και 

δούλευε και για το Ρώυτερ.

Ο Χατζηαργύρης ανακρίθηκε από την ασφάλεια, και κλήθηκε να 

καταθέσει στη δίκη του Στακτόπουλου αλλά απείλησε να 

αποκαλύψει τη βρετανική ανάμειξη στην υπόθεση, και δεν του απαγγέλθηκαν κατηγορίες. 

Η γυναίκα του Χατζηαργύρη που είχε ζήσει στην Αγγλία και είχε  βρετανικες πλάτες και επαφές ήταν Βρετανίδα

Η ανάμειξη της SoE συνίσταται στον ρόλο του επικεφαλής της

 Βρετανικής Αντικατασκοπίας στην Μακεδονία Ράντολφ (Ράνταλ)  Κόουτς.  

Ο Ράντολφ Κόουτς παλιός σύνδεσμος με τον ΕΛΑΣ είχε επιστρέψει

 και είχε την εμπιστοσύνη των κομμουνιστών που του επέτρεπαν 

να κινείται με συνοδεία του Δημοκρατικού Στρατού, Ελεύθερα στις περιοχές υπό τον έλεγχό τους.

 Ο Κόουτς, δηλαδή οι Βρετανοί,  διακινούσε την πρόσκληση των κομμουνιστών προς τους  ξένους δημοσιογράφους  για να πάρουν συνέντευξη από τον Μάρκο. 

Μετά την εξαφάνιση του Πολκ, ο Κόουτς έφυγε ξαφνικά από την

 Ελλάδα. 

Πολλά χρόνια μετά, ο Κρις Γουντχάους έγραψε ότι ,«τυχαία,

 ανεύθυνα, αλλά χωρίς δολοφονική πρόθεση», «ο Κόουτς μπορεί 

να διαδραμάτισε ένα ρόλο στην υπόθεση», αλλά «ήταν πολύ 

φοβισμένος για τις συνέπειες  και έλαβε ρητώς εντολή να μην το παραδεχθεί».

Λόγω της ανάμειξης του Ντόνοβαν , το Φόρειν Οφφις ενημέρωσε 

τους Αμερικανούς  για τη φημολογούμενη ανάμειξή του Κόουτς 

στη δολοφονία, Το αγγλικό σενάριο έλεγε ότι ο Πολκ είχε ζητήσει τη βοήθειά του Κόουτς για να αποκτήσει επαφή με τον Μάρκο, αλλά

επέμειναν ότι είχε αρνηθεί να τον διευκολύνει.

Η Ελένη Μάμας, μια Ελληνοαμερικανίδα δημοσιογράφος που

 εθεωρείτο ότι είχε σχέσεις με τους κομμουνιστές, συνέστησε στον

 Πολκ τον Στακτόπουλο για βοηθό στη Θεσσαλονίκη . 

Η νεαρή χήρα του Πολκ, Ρέα, αρνήθηκε να συνεργαστεί με τις Αρχές,

 ανακρίθηκε και απειλήθηκε με άσκηση δίωξης, αλλά τελικά της 

επετράπη να φύγει για τις ΗΠΑ όπου πέρασε από Ντιμπρίφινγκ 

από την OSS.

Η διαδρομή της Πολκ ως τον θάνατό του 

Ο Πολκ στις 11 Σεπτεμβρίου 1947, είχε παντρευτεί την αεροσυνοδό

 Ρέα Κοκκώνη. 

 Στις 20 Δεκεμβρίου του 1947 γύρισε στην Αθήνα από το Κάιρο.

Στις 24 Δεκεμβρίου ανακοινώθηκε η ίδρυση κυβέρνησης στις ανταρτοκρατούμενες περιοχές, που ονομάστηκε Προσωρινή 

Δημοκρατική Κυβέρνηση. Πρόεδρός της, ανέλαβε ο Μάρκος

 Βαφειάδης, που ήταν και υπουργός στρατιωτικών. 

Την επόμενη ο ΔΣΕ, εξαπέλυσε επίθεση για την κατάληψη της

 Κόνιτσας. 

Στις 27 Δεκεμβρίου, η κυβέρνηση εξέδωσε τον Αναγκαστικό Νόμο

 509 «Περί μέτρων ασφαλείας του Κράτους, του Πολιτεύματος, και 

του Κοινωνικού Καθεστώτος και έθεσε εκτός νόμου το ΚΚΕ, το ΕΑΜ 

και την «Εθνική Αλληλεγγύη». 

 Στις 6 Ιανουαρίου 1948 τερματίστηκε, η μάχη της Κόνιτσας. 

Τη νύχτα της 9ης προς τη 10η Φεβρουαρίου 1948 ο ΔΣΕ βομβάρδισε

 την Θεσσαλονίκη από τη θέση Δερβένι – Λεμπέτ 8 χλμ. από την πόλη. 

 Τον Φεβρουάριο ο Πόλκ ανέβηκε στο «μέτωπο». Επισκέφθηκε  την Κοζάνη και τη Φλώρινα. 

Στις 27 Φεβρουαρίου πήγε στην Κωνσταντινούπολη και επέστρεψε

 στην Αθήνα στις 4 Μαρτίου. 

Στις 16 Μαρτίου ξαναέφυγε για το Κάιρο. 

 Την Πρωτομαγιά του ’48 η ΟΠΛΑ δολοφόνησε τον υπουργό 

Δικαιοσύνης, Χρήστο Λαδά. 

Στις 3 Μαΐου το ζεύγος Πολκ βρισκόταν στο μπαρ του

 «Μεγάλη Βρετανία» με παρέα διπλωματών και δημοσιογράφων. 

Οι συνομιλητές του θυμόντουσαν και κατέθεσαν ότι σκεπτόταν να 

κάνει συνέντευξη με το «Μάρκο». 

Την Πέμπτη 6 Μαΐου , ο Πολκ συναντήθηκε με τον κομμουνιστή

 συνεργάτη του Κώστα Χατζηαργύρη στην οδό Ασκληπιού 35 . 

Την επομένη , Παρασκευή 7 Μαΐου, γύρω στο μεσημέρι μπήκε στο αμερικανικό στρατιωτικό αεροπλάνο για το Βορρά. 

Μεταφέρθηκε στη Θεσσαλονίκη, με το υπηρεσιακό τζιπ του 

στρατιωτικού ακόλουθου της αμερικανικής πρεσβείας, Χάρβεϊ Σμιθ, 

και με παρότρυνση εκείνου άλλαξε ξενοδοχείο και από το 

«Κοσμοπολίτ» και πήγε στο ασφαλέστερο «Αστόρια».

 Στη συνέχεια, πήγε στο αμερικανικό προξενείο στη Λεωφόρο Νίκης

 και μετά άρχισε επαφές. 

Μίλησε  αρχικά με τον συνταγματάρχη Άις Μίλερ, σύνδεσμο με τον ελληνικό στρατό, μετα με τον Ράντολφ Κόουτς, προϊστάμενο του 

αγγλικού Γραφείου Πληροφοριών στη Θεσσαλονίκη, και με τον διπλωματικό υπάλληλο Ρόμπερτ Προμ. 

Συνάντησε και τον Στακτόπουλο, με τον οποίο είχε συναντηθεί και

 στη Μεγάλη Βρετανία.

Το Σάββατο το βράδυ, στις 8 Μαΐου, έφαγε 

Αστακό με μπιζέλια στην ταβέρνα «το Λουξεμβούργο» στην παραλία της Θεσσαλονίκης .

Το πολύ εδιαφέρον είναι ότι το «Λουξεμβούργο» δεν είχε «Πιάτο Αστακό με Μπιζέλια»  που είναι 

αγγλική συνταγή,

Πιθανόν ο Αμερικανός δημοσιογράφος να 

έφαγε  στο σπίτι του Κόουτς, λίγες ώρες πριν δολοφονηθεί, και στο Λουξεμβούργο να είχε ραντεβού με αυτούς που τον δολοφόνησαν και ο Στακτόπουλος ήξερε τους δολοφόνους.

 Ο ρεπόρτερ τότε της Μάχης Γιάννης Τσιριμώκος ο αδελφός του

 Ηλία Μαρής πίστευε ως τον θάνατό του ότι ο Ντόνοβαν, ο αρχηγός 

των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, ήξερε ποιοι ήταν εκείνοι

 που σκότωσαν τον Πολκ.

Ο Πόλκ, επέστρεψε στις 11:00 μ.μ. στο δωμάτιό του και σύμφωνα 

με την κατάθεση του υπάλληλου της ρεσεψιόν ξαναβγήκε 10 λεπτά αργότερα. Έκτοτε χάθηκαν τα ίχνη του.

Οι δολοφόνοι είχαν καιρό από τα μεσάνυχτα της 8ης Μαΐου μέχρι 

την επομένη να βάλουν στο δωμάτιο του Πολκ την επιστολή που υποτίθεται ότι έστελνε στο CBS, και η οποία μιλούσε για τη

συνέντευξη με τον Μάρκο.

 Οι «αριστεροί υπερασπιστές» της αλήθειας που γνώριζαν ότι η 

επιστολή ήταν πλαστή απέδειξαν μετά από χρόνια ότι το γράμμα είχε γραφεί σε γερμανική γραφομηχανή και όχι με τη μηχανή του Πόλκ. 

Αυτή ήταν μια από τις παραλήψεις της ασφάλειας που πίστευε ότι 

το «Αστόρια» ήταν ασφαλές και δεν προσδιόρισε ποτέ τους 

ρουφιάνους του ΚΚΕ στο ξενοδοχείο ούτε βρέθηκε ο «σύντροφος»

 που μπήκε στο δωμάτιο του Πόλκ. 

Στις 13 Μαΐου ταχυδρομήθηκε στο Γ' Αστυνομικό Τμήμα 

Θεσσαλονίκης η ταυτότητα του Πολκ, και όπως απέδειξε η 

γραφολογική έρευνα ο ταχυδρομικός φάκελος ήταν γραμμένος δια 

χειρός της μητέρας του Στακτόπουλου.

Η δίκη και η καταδίκη του Στακτόπουλου

Οι Βρετανοί απαίτησαν από τις Ελληνικές να μην ανακριθούν

 υπάλληλοι βρετανικών Υπηρεσιών και Οργανισμών όπως ο

 Χατζηαργύρης και ο Κόουτς και επέβαλαν να αναλάβει την υπόθεση 

ο ταγματάρχης Νικόλαος Μουσχουντής. Η βρετανική αστυνομική αποστολή ισχυριζόταν ότι είχε εντοπίσει έναν από τους δολοφόνους.

 

O  Γρηγόρης Στακτόπουλος, άσημος δημοσιογράφος και απόφοιτος

 του Κολλεγίου Ανατόλια της Θεσσαλονίκης, έκανε μεταφράσεις για

 τον τοπικό Τύπο. Ανέπτυσσε επαφές με ξένους δημοσιογράφους και 

είχε γνωρίσει τον Πολκ μέσω της Μάμα. 

Ο Στακτόπουλος ομολόγησε ότι είχε συνοδεύσει τον Πολκ και δύο γνωστούς κομμουνιστές, κατά τη νύκτα, σε μια βάρκα όπου ο

 Αμερικανός δημοσιογράφος δολοφονήθηκε και πετάχτηκε στη

 θάλασσα. 

Κατόπιν, έλαβε την εντολή να αποστείλει τη δημοσιογραφική 

ταυτότητα του Πολκ στην αστυνομία. 

Στη δίκη, ο Στακτόπουλος παρουσιάστηκε ως στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος που παρέσυρε τον Πολκ στον θάνατο ακολουθώντας εντολές. 

Οι δικηγόροι του δεν αμφισβήτησαν την κατηγορία και απλώς

ζήτησαν να μην επιβληθεί η ποινή του θανάτου. 

Το πρόσθετο στοιχείο που παρουσιάστηκε ήταν η κατάθεση της 

μητέρας του ότι ομολόγησε ότι είχε ταχυδρομήσει την ταυτότητα του Πολκ στην αστυνομία.

 Με βάση την ομολογία του, ο Στακτόπουλος καταδικάστηκε σε ισόβια δεσμά, ως συνεργός. 

 Η ποινή του μειώθηκε το 1956 και τελικά απελευθερώθηκε το 1960. 

Στα απομνημονεύματά του ανακάλεσε την ομολογία του και έδωσε λεπτομέρειες για τις ταλαιπωρίες που υπέστη. 

Η θεωρία των Αριστερών είναι  ότι «το Κράτος της δεξιάς» σκότωσε

 τον Πολκ για να εμποδιστεί , τάχα , η μετάβαση του στο αρχηγείο 

του Μάρκου, και  για να αποτραπεί ο «θετικός» επηρεασμός της Αμερικανικής Κοινής Γνώμης , υπέρ του δημοκρατικού λαού.

Η συνέντευξη του Μάρκου θα επέφερε διακοπή της οικονομικής 

βοηθείας προς την διεφθαρμένη κυβέρνηση των Αθηνών. 

 Η αναταραχή στην Αμερική από το, « σκοτώνουν τους Αμερικανούς

 στην Ελλάδα», υπήρξε μεγίστη .

 Συμφέρον εκ της δολοφονίας του Πολκ μόνον οι συμμορίτες

 μπορούσαν να προσδοκούν και όχι η Ελληνικη Κυβέρνση , η οποία

 για να αποκρούσει τη συντονισμένη επίθεση του κομμουνιστικού 

μπλοκ είχε ανάγκην της βοηθείας όλου του Ελευθέρου Κόσμου και 

ιδίως της Αμερικής . 

 Το γεγονός άλλωστε της αποστολής εντός φακέλου της

 ταυτότητος του δολοφονηθέντος στις Αστυνομικές Αρχές 

φώναζε ότι οι δολοφόνοι ήθελαν να δείξουν ότι η δολοφονία έγινε 

στη Θεσσαλονίκη και άρα δεν την έκαναν οι συμμορίτες

 προς τους οποίους επρόκειτο να μεταβεί . 

Όπως έγραψε ο καθηγητής δικαστικής γραφολογίας Αριστείδης Πουλατζάς το 1957 που εξιχνίασε την υπόθεση. 

«Αν , τουναντίον , η δολοφονία του Πολκ εξετελείτο υπό

 οιωνδήποτε αντικομμουνιστών , τότε , ως ευνόητον , αφ ' ενός μεν

 ούτοι θα είχον όλον τον προς τούτο αναγκαίον χρόνον δια να 

θάψουν το πτώμα του δολοφονηθέντος εις μέρος ασφαλές και δεν 

θα ερρίπτετο εις την θάλασσαν διά ν ' αναδυθή μεθ ' ημέρας τινάς , 

αφ ' έτερου δε , δεν θα εστέλλετο το δελτίον ταυτότητος εντός

 φακέλλου εις τας Αστυνομικάς Αρχάς , της οποίας η αποστολή

 εδείκνυεν ότι η δολοφονία εγένετο εις Θεσσαλονίκην .

Η εξαφάνισις του Πολκ θα απεδίδετο τότε ευθέως και αμέσως εις

 τους συμμορίτας , εις το αρχηγείον των οποίων , ως ήτο γνωστόν , εσκόπει να μεταβεί . 

Προς αποφυγήν τούτου και προς επίτευξιν του επιδιωκομένου

 σκοπού , ήτοι της αποδόσεως της δολοφονίας εις τας Αρχάς 

του Ελληνικού Κράτους η κομμουνιστική ηγεσία διέταξε τον Στακτόπουλον να στείλη αμέσως την ταυτότητα του 

δολοφονηθέντος , διά να κάμη πιστευτόν ότι η δολοφονία έλαβε

 χώραν εντός της πόλεως της Θεσσαλονίκης και ότι αύτη άρα 

εξετελέσθη υπό προσώπων ενεργούντων κατ ' εντολήν αυτών . 

Και ο Στακτόπουλος , εκτελών την ληφθείσαν διαταγήν , έβαλε την μητέρα του να γράψη την διεύθυνσιν διά ν ' αποφευχθή η άφεσις οιουδήποτε ιδικού του ίχνους». 

Η δολοφονία του Πόλκ αποφασίστηκε στο Βουνό, πριν εκείνος

 φύγει από την Αθήνα και την ανέλαβε κλιμάκιο εκτελεστών. 

 Και ο Στακτόπουλος ήταν συνένοχος μέχρι τα μπούνια.