Έκαστος Έλλην υποχρεούται να αναλάβη κάποιαν θέσιν εις το τείχος υπερασπίσεως της Ελλάδος. Της Ελλάδος ως Έθνος και ως χώρα.
Υποστηρίζω ότι η Ελλάς είναι κράτος. Αλλά όχι κράτος που να ταιριάζη εις τα μέτρα των διεθνών τοκογλύφων.
Αυτοί οι οποίοι κυβερνούν το Ελληνικόν κράτος προσπαθούν να το κόωουν και να το ράψουν εις τα μέτρα του πρόστυχου μεγαλοεγκληματία τοκογλύφου Τζώρτζ Σόρος. Διότι θεωρώ όλους τους διεθνείς τοκογλύφους μεγαοεγκληματίας.
Εγω προσωπικώς έχω αναλάβει την ιδικήν μου ευθύνη επειδή επέτρεψα την άλωσιν της Ελλάδος υπό των διεθνών τοκογλύφων. Την ιδία ευθύνην καλώ όλους τους 17 εκατομμύρια Έλληνας να αναλάβουν και να πολεμούν με όλα τα μέσα τους τοκογλύφους και όλους τούς φιλους και τους υποτακτικούς αυτών.
Πρέπει επίσης να γίνη γνωστόν ότι όλα τα «σοσιαλιστικά» , «κομμουνιστέικα» και «Εκολόγικα» «κινήματα» είναι στημένα από τους διεθνείς τοκογλύφους .
Όλα τα διεθνιστικά και ψευδοανθρωπιστικά «κινήματα» είναι όργανα των διεθνών τοκογλύφων.
Είναι όργανα και υπηρέται τού ΑΓΡΙΟΥ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥ ΘΗΡΙΟΥ ΤΩΝ ΣΚΟΤΕΙΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ.
Τέλος αναφέρω το πλέον εκπληκτικό των τελευταίων μηνών.
Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και η
παρέα του ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΔΙΕΠΡΑΓΜΑΤΕΥΘΗΣΑΝ τα της Ελλάδος θέματα, χρέη κλπ.
Έτρεχαν ως μαθητευόμενοι να μάθουν οικονομία, τοκογλυφία, παραφιλολογία κλπ
Αυτό προκύπτει με μία ορθή μελέτη των γεγονότων.
Γεώργιος Δ. Κανελλόπουλος
Ουψάλα
5/11/15
Η αλήθεια δεν έχει χορηγό
Ο Σπύρος Χατζάρας με μία ακόμη εκπομπή ελεύθερης ενημέρωσης με ειδήσεις και αποκαλύψεις για όσους φαίνεται ότι κυβερνούν αλλά και κυρίως για όσους δεν φαίνονται. Μία εκπομπή που λέει όλα εκείνα τα οποία κάποιοι θέλουν να σας κρύψουν.
4/11/15
Τεχεράνη: 35 χρόνια από την κατάληψη της πρεσβείας
Οι Ιρανοί με μαζικές διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα γιόρτασαν την 36η επέτειο της κατάληψης της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Τεχεράνη, το 1979.
Κάθε χρόνο, οι διαδηλωτές συγκεντρώνονται έξω από το κτίριο της πρώην αμερικανικής πρεσβείας, με συνθήματα εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών και κατά της «παγκόσμιας αλαζονείας». Η 4η Νοέμβρη, είναι επίσης γνωστή ως η Ημέρα των Φοιτητών στο Ιράν.
4 Νοεμβρίου 1944.Η σφαγή του Κιλκίς
Μετά την Συμφωνία της Καζέρτας που υπογράφηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 1944 και την αποχώρηση των Γερμανικών στρατευμάτων από τη Θεσσαλονίκη στις 26 Οκτωβρίου, τα τάγματα ασφαλείας της Μακεδονίας συγκεντρώθηκαν στις 30 Οκτωβρίου , στην πόλη του Κιλκίς, περιμένοντας να παραδοθούν στους Άγγλους. Μαζί τους συγκεντρώθηκαν άνδρες και γυναικόπαιδα από χωριά που χαρακτηρίζονταν αντιδραστικά από το ΚΚΕ, με σκοπό να προστατευθούν.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, στην πόλη του Κιλκίς, είχαν συγκεντρωθεί περίπου 6000 ένοπλοι και 9.000 πολίτες, άμαχοι και γυναικόπαιδα.
Οι άγγλοι διέταξαν τα τάγματα ασφαλείας να παραδοθούν στην ΧΙ Μεραρχία του ΕΛΑΣ, που ήταν «κυβερνητική στρατιωτική δύναμη». Ο ΕΛΑΣ και η Συμμαχική Στρατιωτική Αποστολή είχαν εγγυηθεί για την ασφάλεια τους.
Ο νομάρχης Δ. Αμπατζόγλου, που μεσολαβούσε ενημέρωσε τον ΕΛΑΣ πως μέσα στο Κιλκίς δεν βρίσκεται ο Παπαδόπουλος, αλλά ένα Σύνταγμα ΕΔΕΣιτών, μαζί με πολλά τμήματα του Κισσάμπατζακ, , πως οι συμμαχικές σημαίες κυματίζουν στους δρόμους και κατέληγε :«Δια ταύτα εκφράζομεν ομόθυμον θέλησιν του λαού του Κιλκίς και την ευχήν της Εκκλησίας, όπως με κάθε θυσίαν επέλθει μία συνεννόησις και αποφευχθεί πάσα νέα αιματοχυσία αυτήν μάλιστα την στιγμήν όπου άπασα η μητέρα Ελλάς ελευθερώθη και ουδαμού επί ελληνικού εδάφους υπάρχει ίχνος κατακτητού» .
Ο ΕΛΑΣ που είχε περικυκλώσει το Κιλκίς με 6000 άνδρες, με το πρόσχημα ότι δέχθηκε πυροβολισμούς, διέκοψε τις διαπραγματεύσεις, και επιτέθηκε στους εγκλωβισμένους, στις 4 Νοεμβρίου.
Οι μάχες εκ του συστάδην κράτησαν 9 ώρες.
Οι νεκροί από τους ταγματασφαλίτες σύμφωνα με τον ΕΛΑΣ ήταν 1500 ενώ σκοτώθηκαν και 120 Ελασίτες.
Ο Κισσάμπατζακ, επικεφαλής 800 περίπου ανδρών του, κατάφερε να απεγκλωβιστεί αλλά περικυκλώθηκε από την Ταξιαρχία Ιππικού του Μπουκουβάλα. όπου εξοντώθηκαν όλοι.
Μετά εκδηλώθηκε ο «αμείλικτος ταξικός αγώνας». Στήθηκαν λαϊκά δικαστήρια και έγιναν «πράξεις προσωπικής αντεκδίκησης».Οι 7.500 αιχμάλωτοι οδηγήθηκαν σε 3 αποθήκες μέσα στο Κιλκίς. Σύμφωνα με την αναφορά του τότε νομάρχη Κιλκίς, Δ. Αμπατζόπουλου, πλέον των 300 αιχμαλώτων ταγματασφαλιτών (μεταξύ αυτών και ο διευθυντής Χωροφυλακής, μοίραρχος Λειβαδίτης), μεταφέρθηκαν στο χωριό Μεταλλικό, όπου οι ΕΛΑΣίτες τους εκτέλεσαν με τσεκούρια, «ίνα ικανοποιήσουν τους εκεί παλαιμάχους κομμουνιστάς», ενώ πάνω από 1900 αιχμάλώτοι εκτελέστηκαν σε διάφορες θέσεις.
840 αιχμάλωτοι που επέζησαν οδηγήθηκαν στη συνέχεια στο στρατόπεδο του «Παύλου Μελά». Εκτελέσεις αιχμαλώτων και πράξεις αντεκδίκησης, υπήρξαν σε πιο περιορισμένο βαθμό και στη Θεσσαλονίκη.
Αλλοι υπολογισμοί ανεβάζουν τα θύματα του σκληρού ταξικού αγώνα στο Κιλκίς σε 7.342.
Το πλήρες χρονολόγιο των γεγονότων της 4ης Νοεμβρίου θα το διαβάσετε εδώ http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2015/11/4.html
Οι άγγλοι διέταξαν τα τάγματα ασφαλείας να παραδοθούν στην ΧΙ Μεραρχία του ΕΛΑΣ, που ήταν «κυβερνητική στρατιωτική δύναμη». Ο ΕΛΑΣ και η Συμμαχική Στρατιωτική Αποστολή είχαν εγγυηθεί για την ασφάλεια τους.
Ο νομάρχης Δ. Αμπατζόγλου, που μεσολαβούσε ενημέρωσε τον ΕΛΑΣ πως μέσα στο Κιλκίς δεν βρίσκεται ο Παπαδόπουλος, αλλά ένα Σύνταγμα ΕΔΕΣιτών, μαζί με πολλά τμήματα του Κισσάμπατζακ, , πως οι συμμαχικές σημαίες κυματίζουν στους δρόμους και κατέληγε :«Δια ταύτα εκφράζομεν ομόθυμον θέλησιν του λαού του Κιλκίς και την ευχήν της Εκκλησίας, όπως με κάθε θυσίαν επέλθει μία συνεννόησις και αποφευχθεί πάσα νέα αιματοχυσία αυτήν μάλιστα την στιγμήν όπου άπασα η μητέρα Ελλάς ελευθερώθη και ουδαμού επί ελληνικού εδάφους υπάρχει ίχνος κατακτητού» .
Ο ΕΛΑΣ που είχε περικυκλώσει το Κιλκίς με 6000 άνδρες, με το πρόσχημα ότι δέχθηκε πυροβολισμούς, διέκοψε τις διαπραγματεύσεις, και επιτέθηκε στους εγκλωβισμένους, στις 4 Νοεμβρίου.
Οι μάχες εκ του συστάδην κράτησαν 9 ώρες.
Οι νεκροί από τους ταγματασφαλίτες σύμφωνα με τον ΕΛΑΣ ήταν 1500 ενώ σκοτώθηκαν και 120 Ελασίτες.
Ο Κισσάμπατζακ, επικεφαλής 800 περίπου ανδρών του, κατάφερε να απεγκλωβιστεί αλλά περικυκλώθηκε από την Ταξιαρχία Ιππικού του Μπουκουβάλα. όπου εξοντώθηκαν όλοι.
Μετά εκδηλώθηκε ο «αμείλικτος ταξικός αγώνας». Στήθηκαν λαϊκά δικαστήρια και έγιναν «πράξεις προσωπικής αντεκδίκησης».Οι 7.500 αιχμάλωτοι οδηγήθηκαν σε 3 αποθήκες μέσα στο Κιλκίς. Σύμφωνα με την αναφορά του τότε νομάρχη Κιλκίς, Δ. Αμπατζόπουλου, πλέον των 300 αιχμαλώτων ταγματασφαλιτών (μεταξύ αυτών και ο διευθυντής Χωροφυλακής, μοίραρχος Λειβαδίτης), μεταφέρθηκαν στο χωριό Μεταλλικό, όπου οι ΕΛΑΣίτες τους εκτέλεσαν με τσεκούρια, «ίνα ικανοποιήσουν τους εκεί παλαιμάχους κομμουνιστάς», ενώ πάνω από 1900 αιχμάλώτοι εκτελέστηκαν σε διάφορες θέσεις.
840 αιχμάλωτοι που επέζησαν οδηγήθηκαν στη συνέχεια στο στρατόπεδο του «Παύλου Μελά». Εκτελέσεις αιχμαλώτων και πράξεις αντεκδίκησης, υπήρξαν σε πιο περιορισμένο βαθμό και στη Θεσσαλονίκη.
Αλλοι υπολογισμοί ανεβάζουν τα θύματα του σκληρού ταξικού αγώνα στο Κιλκίς σε 7.342.
Το πλήρες χρονολόγιο των γεγονότων της 4ης Νοεμβρίου θα το διαβάσετε εδώ http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2015/11/4.html
3/11/15
Μήνυση Χρυσής Αυγής κατά Φίλη
Η κακόβουλη άρνηση της Ποντιακής Γενοκτονίας είναι ποινικό αδίκημα και ο άθεος υπουργός του Σύριζα θα κληθεί να δώσει εξηγήσεις για την ρατσιστική του συμπεριφορά εις βάρος των Ελλήνων.
Το νομικό τμήμα του Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγή συντάσσει το κείμενο της μηνύσεως - με βάση τον περιβόητο αντιρατσιστικό νόμο - που θα υποβληθεί κατά του ανεκδιήγητου συριζαίου.
Το νομικό τμήμα του Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγή συντάσσει το κείμενο της μηνύσεως - με βάση τον περιβόητο αντιρατσιστικό νόμο - που θα υποβληθεί κατά του ανεκδιήγητου συριζαίου.
Ο Βαχάμπ έχει εχθρούς και στην Standard & Poors
Το Υπουργείο Οικονομικών της Σαουδικής Αραβίας χαρακτήρισε ως «αδικαιολόγητη» την υποβάθμιση κατά μία βαθμίδα της αξιολόγησης του σαουδαραβικού δημοσίου χρέους , η οποία, «δεν στηρίζεται στην πραγματικότητα».
Η «αμερικανική» Standard & Poors υποβάθμισε την αξιολόγηση του δημόσιου χρέους του Βασιλείου επικαλούμενη τις έντονα αρνητικές εξελίξεις στη Σαουδικά οικονομικά και την μείωση με ανησυχητικό ρυθμό των συναλλαγματικών διαθεσίμων του βασιλείου, και για αυτό είπε ότι οι προοπτικές παραμένουν αρνητικές και άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο για περαιτέρω υποβάθμιση.
Η Standard & Poors περιμένει ότι λόγω της πτώσης των τιμών του πετρελαίου, το έλλειμμα του προϋπολογισμού της Σαουδικής Αραβίας θα αυξηθεί από 1,5% του ΑΕΠ το 2014 στο 16% του ΑΕΠ το 2015. Σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), το δημοσιονομικό έλλειμμα της Σαουδικής Αραβίας, θα μπορούσε φέτος να ανέλθει σε περίπου 140 δις δολάρια ή το 20% του ΑΕΠ.
Η κυβέρνηση της Σαουδικής Αραβίας για να συνεχίσει την επιδότηση των Ισλαμιστών στη Συρία, και να χρηματοδοτήσει τον πόλεμο στην Υεμένη έχει ηδη δανειστεί 4 δις ευρώ από τις τοπικές τράπεζες και σχεδιάζει να εκδώσει ομόλογα 26 δις δολαρίων πριν από το τέλος του έτους, ενώ έχουν αποσυρθεί 70 δισεκατομμύρια δολάρια από επενδύσεις στο εξωτερικό.
Η «αμερικανική» Standard & Poors υποβάθμισε την αξιολόγηση του δημόσιου χρέους του Βασιλείου επικαλούμενη τις έντονα αρνητικές εξελίξεις στη Σαουδικά οικονομικά και την μείωση με ανησυχητικό ρυθμό των συναλλαγματικών διαθεσίμων του βασιλείου, και για αυτό είπε ότι οι προοπτικές παραμένουν αρνητικές και άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο για περαιτέρω υποβάθμιση.
Η Standard & Poors περιμένει ότι λόγω της πτώσης των τιμών του πετρελαίου, το έλλειμμα του προϋπολογισμού της Σαουδικής Αραβίας θα αυξηθεί από 1,5% του ΑΕΠ το 2014 στο 16% του ΑΕΠ το 2015. Σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), το δημοσιονομικό έλλειμμα της Σαουδικής Αραβίας, θα μπορούσε φέτος να ανέλθει σε περίπου 140 δις δολάρια ή το 20% του ΑΕΠ.
Η κυβέρνηση της Σαουδικής Αραβίας για να συνεχίσει την επιδότηση των Ισλαμιστών στη Συρία, και να χρηματοδοτήσει τον πόλεμο στην Υεμένη έχει ηδη δανειστεί 4 δις ευρώ από τις τοπικές τράπεζες και σχεδιάζει να εκδώσει ομόλογα 26 δις δολαρίων πριν από το τέλος του έτους, ενώ έχουν αποσυρθεί 70 δισεκατομμύρια δολάρια από επενδύσεις στο εξωτερικό.
Οι προβλέψεις των μυστικών υπηρεσιών δεν πέφτουν έξω
Το Νοέμβριο του 2008 έγραψα ένα άρθρο με τίτλο ο Μπαράκ Σόρος-Ομπάμα φέρνει αστάθεια και πόλεμο, και ανέλυα την Έκθεση για «τα μελλούμενα» που παρέδωσε στη διακυβέρνηση του Ομπάμα το National Intelligence Council.
Έλεγα λοιπόν τότε πως «προέβλεπαν» ότι θα εξελιχτούν σε «μεγάλες περιφερειακές δυνάμεις», το Ιράν, η Τουρκία, και ειδικά για την Τουρκία, έλεγαν ότι ,«θα αναλάβει μεγαλύτερο και πιο σημαντικό πολιτικό και οικονομικό ρόλο διεθνώς», και ότι, «θα στραφεί περισσότερο στον εθνικισμό και τον Ισλαμισμό», και ότι, «αυτό το μοντέλο θα επηρεάσει της ταχέως εκσυγχρονιζόμενες χώρες της Μέσης Ανατολής. « Μια ισλαμική Τουρκία, που θα στραφεί περισσότερο προς την Μέση Ανατολή είναι υποψήφια για πιο σημαντικούς ρόλους», επισημαίνει η έκθεση, δίνοντας ένα νέο προσανατολισμό προς την Τουρκία, και αποδεχόμενη ότι η ευρωπαϊκή της πορεία δεν θα είναι εύκολη.
« Τα ερωτήματα για την τελική ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. θα καθυστερήσουν την εφαρμογή των πολιτικών μεταρρυθμίσεων», υπογράμμιζε η έκθεση.
Και όπως είχε σχεδιαστεί, λίγες μέρες μετά ο Σούπερ- Ταγίπ, τα « έριξε» στον Σιμόν στο Νταβός , και πήρε τσάμπα εισιτηρίο, πρώτη θέση, για τις καρδιές των μουσουλμάνων. Η ενέργειά του ξεσήκωσε κύματα ενθουσιασμού σε όλο το μουσουλμανικό κόσμο και χιλιάδες αραβικά sites αναφέροντανμε υπερθετικούς χαρακτηρισμούς στον τσαμπουκά, που "'εφτυσε" το Σιωνισμό.
Έτσι φυσιολογικά, κατά την «Αραβική Ανοιξη», ο ντονμέ Ερντογάν στήριξε τα κόμματα-«βιτρίνες» των αδελφών μουσουλμάνων στην Τυνησία, την Αίγυπτο, τη Λιβύη και τη Συρία, ως «μεγάλη περιφερειακή δύναμη που θα συνδύαζε τον εθνικισμό και τον Ισλαμισμό και θα είχε μεγαλύτερο και πιο σημαντικό πολιτικό και οικονομικό ρόλο που θα επηρέαζε τις εκσυγχρονιζόμενες χώρες της Μέσης Ανατολής, δημιουργώντας ένα βαχαμπιστικό «τόξο» με την Τουρκία και τους Σαούντ στο επίκεντρο.
Και φυσικά την ευρωπαϊκή πορεία την ξέχασαν και...ησύχασαν. Ολοι.
Η έκθεση του 2008 ,προειδοποιούσε την νέα Διακυβέρνηση, ότι «νέοι παίκτες», όπως η Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, και Κίνα θα αλλάξουν ριζικά τους «κανόνες του παιχνιδιού», ότι η οικονομική, στρατιωτική και πολιτική ηγεμονία των Ηνωμένων Πολιτειών θα καμφθεί , και ότι η Κίνα, και η Ρωσία θα θέτουν όλο και περισσότερο υπό αμφισβήτηση την αμερικανική επιρροή.
Οι ΗΠΑ, έλεγαν το 2008, θα γίνουν «λιγότερο κυρίαρχες» στον κόσμο, και δεν θα είναι πια η μόνη υπερδύναμη, αλλά «η πρώτη μεταξύ ίσων». Έλεγαν ακόμη ότι η πιθανότητα ενός πολέμου στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής θα αυξηθεί, και ήρθε το Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και τη Συρία.
Για την Ευρώπη, η έκθεση προβλέπε ότι «θα μειώνεται η επιρροή της» και ότι το «δημοκρατικό χάσμα» ανάμεσα στις Βρυξέλλες και τους ψηφοφόρους θα μετατρέψει τη Γηραιά Ήπειρο σε έναν «κουτσό γίγαντα», ανίκανο να μεταφράσει την οικονομική της δύναμη σε παγκόσμια επιρροή.
Α! το 2008 προέβλεπαν ότι το 63% του παγκόσμιου πληθυσμού είναι καταδικασμένο να ζει στη φτώχεια, και οι φτωχοί θα γίνουν φτωχότεροι.
Και η Παγκόσμια Έκθεση Πλούτου της Credit Suisse για το 2015 διαπίστωσε ότι το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει μόλις το 1% του «παγκόσμιου ενεργητικού».
Δεν πέφτουν έξω!
Βλέπε και…. http://deltio11.blogspot.gr/2009/01/blog-post_3948.html και http://deltio11.blogspot.gr/2008/11/o.html
Έλεγα λοιπόν τότε πως «προέβλεπαν» ότι θα εξελιχτούν σε «μεγάλες περιφερειακές δυνάμεις», το Ιράν, η Τουρκία, και ειδικά για την Τουρκία, έλεγαν ότι ,«θα αναλάβει μεγαλύτερο και πιο σημαντικό πολιτικό και οικονομικό ρόλο διεθνώς», και ότι, «θα στραφεί περισσότερο στον εθνικισμό και τον Ισλαμισμό», και ότι, «αυτό το μοντέλο θα επηρεάσει της ταχέως εκσυγχρονιζόμενες χώρες της Μέσης Ανατολής. « Μια ισλαμική Τουρκία, που θα στραφεί περισσότερο προς την Μέση Ανατολή είναι υποψήφια για πιο σημαντικούς ρόλους», επισημαίνει η έκθεση, δίνοντας ένα νέο προσανατολισμό προς την Τουρκία, και αποδεχόμενη ότι η ευρωπαϊκή της πορεία δεν θα είναι εύκολη.
« Τα ερωτήματα για την τελική ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. θα καθυστερήσουν την εφαρμογή των πολιτικών μεταρρυθμίσεων», υπογράμμιζε η έκθεση.
Και όπως είχε σχεδιαστεί, λίγες μέρες μετά ο Σούπερ- Ταγίπ, τα « έριξε» στον Σιμόν στο Νταβός , και πήρε τσάμπα εισιτηρίο, πρώτη θέση, για τις καρδιές των μουσουλμάνων. Η ενέργειά του ξεσήκωσε κύματα ενθουσιασμού σε όλο το μουσουλμανικό κόσμο και χιλιάδες αραβικά sites αναφέροντανμε υπερθετικούς χαρακτηρισμούς στον τσαμπουκά, που "'εφτυσε" το Σιωνισμό.
Έτσι φυσιολογικά, κατά την «Αραβική Ανοιξη», ο ντονμέ Ερντογάν στήριξε τα κόμματα-«βιτρίνες» των αδελφών μουσουλμάνων στην Τυνησία, την Αίγυπτο, τη Λιβύη και τη Συρία, ως «μεγάλη περιφερειακή δύναμη που θα συνδύαζε τον εθνικισμό και τον Ισλαμισμό και θα είχε μεγαλύτερο και πιο σημαντικό πολιτικό και οικονομικό ρόλο που θα επηρέαζε τις εκσυγχρονιζόμενες χώρες της Μέσης Ανατολής, δημιουργώντας ένα βαχαμπιστικό «τόξο» με την Τουρκία και τους Σαούντ στο επίκεντρο.
Και φυσικά την ευρωπαϊκή πορεία την ξέχασαν και...ησύχασαν. Ολοι.
Η έκθεση του 2008 ,προειδοποιούσε την νέα Διακυβέρνηση, ότι «νέοι παίκτες», όπως η Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, και Κίνα θα αλλάξουν ριζικά τους «κανόνες του παιχνιδιού», ότι η οικονομική, στρατιωτική και πολιτική ηγεμονία των Ηνωμένων Πολιτειών θα καμφθεί , και ότι η Κίνα, και η Ρωσία θα θέτουν όλο και περισσότερο υπό αμφισβήτηση την αμερικανική επιρροή.
Οι ΗΠΑ, έλεγαν το 2008, θα γίνουν «λιγότερο κυρίαρχες» στον κόσμο, και δεν θα είναι πια η μόνη υπερδύναμη, αλλά «η πρώτη μεταξύ ίσων». Έλεγαν ακόμη ότι η πιθανότητα ενός πολέμου στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής θα αυξηθεί, και ήρθε το Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και τη Συρία.
Για την Ευρώπη, η έκθεση προβλέπε ότι «θα μειώνεται η επιρροή της» και ότι το «δημοκρατικό χάσμα» ανάμεσα στις Βρυξέλλες και τους ψηφοφόρους θα μετατρέψει τη Γηραιά Ήπειρο σε έναν «κουτσό γίγαντα», ανίκανο να μεταφράσει την οικονομική της δύναμη σε παγκόσμια επιρροή.
Α! το 2008 προέβλεπαν ότι το 63% του παγκόσμιου πληθυσμού είναι καταδικασμένο να ζει στη φτώχεια, και οι φτωχοί θα γίνουν φτωχότεροι.
Και η Παγκόσμια Έκθεση Πλούτου της Credit Suisse για το 2015 διαπίστωσε ότι το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει μόλις το 1% του «παγκόσμιου ενεργητικού».
Δεν πέφτουν έξω!
Βλέπε και…. http://deltio11.blogspot.gr/2009/01/blog-post_3948.html και http://deltio11.blogspot.gr/2008/11/o.html
Να διαφωνείτε όσο θέλετε! Χοροπηδήστε κιόλας !
Και ο Παπάγος ήταν άνωθεν προστατευόμενος. Και δεν έμεινε στην Αθήνα. Τον άφησαν. Δεν τον πήραν μαζί. Και ο Τσουδερός του είπε να υποβάλει την παραίτηση του.
Και, ο Παπάγος, εν γνώσει του, άφησε ακάλυπτη την κοιλάδα του Στρυμόνα από όπου πέρασαν οι Γερμανοί και πήγαν στη Θεσσαλονίκη.
Ο τενεκές, χρυσός δεν γίνεται. Ούτε η Στοά μπορεί να το κάνει.
Α! Και η δήθεν ομιλία Μεταξά που χάλκευσε το ΓΕΣ το 1960 είναι εντελώς πλαστή. Mην την επικαλείστε.
Ο τενεκές, χρυσός δεν γίνεται. Ούτε η Στοά μπορεί να το κάνει.
Α! Και η δήθεν ομιλία Μεταξά που χάλκευσε το ΓΕΣ το 1960 είναι εντελώς πλαστή. Mην την επικαλείστε.
2/11/15
Δεν κουναει φυλλο
Γράφω για την Ιστορία διότι εις την πολιτική και την οικονομία δεν κουνάει... φύλλο.
Yπάρχει και το ΕΠΟΣ των αργυρώνητων του 1940
του Σπύρου Χατζάρα
Στις τελευταίες ώρες της ελληνικής «Πομπηίας», ενώ στην Αθήνα είχε καταρρεύσει το σύμπαν, και είχε εκτελεστεί από τον Διακο ο Κορυζής , που υποστήριξε την ανακωχή, και ο Γεώργιος είχε αναθέσει την εντολή στον Κοτζιά, η επιστολή του μητροπολίτη Ιωαννίνων Σπυρίδωνα, του αντιστράτηγου Δεμέστιχα και του υποστράτηγου Γ. Μπάκου προς τον Τσολάκογλου με την οποία τον καλούσαν, ως αρχαιότερο, να παρακάμψει τον Πιτσίκα και τον Παπάγο και να αναλάβει τη διοίκηση της στρατιάς, για να ζητήσει ανακωχή, τόνιζε:
«Δεν πρέπει να ανεχθώμεν να μας προδίδουν οι εν Αθήναις ανάλγητοι και αργυρώνητοι ούτε πρέπει να ανεχθώμεν το αίσχος να μας διοική ο ανόητος Κοτζιάς και να κανονίζη την τύχην της Πατρίδος και των σφαγιαζομένων τέκνων της».
Την επομένη, στην Αθήνα κυκλοφόρησε η προκήρυξη του Ανδρέα Κονδάκη στην οποία μεταξύ άλλων αναφερόταν: «...Οι συμμορίται της βλεδυράς 4ης Αυγούστου, εν γνώσει του αναποφεύκτου της εθνικής συμφοράς, έθεσαν εν κινδύνω αυτήν την ύπαρξιν της Ελληνικής φυλής, δολίως παρασύραντες εκ νέου την πτωχήν Ελλάδα με το μέρος των πλουτοκρατών και του Διεθνούς Εβραιομασσωνισμού... Ο δε ξένος προς την Ελληνικήν ψυχήν πρώην Βασιλεύς Γεώργιος Β’, τον οποίον δι’ εξαπατήσεως του λαού εγκατέστησεν εν Ελλάδι η διεθνής πλουτοκρατία, όστις ήθελε να παριστάνη τον Λεωνίδαν των Θερμοπυλών, αυτός εδραπέτευσε διά νυκτός εξ Αθηνών πριν ακόμη ο κίνδυνος εμφανισθή καν εις Θερμοπύλας...».
Οι συμμορίτες της βλεδυράς 4ης Αυγούστου και οι προδότες αργυρώνητοι των Αθηνων, είναι σαφείς πολιτικές θέσεις των στρατηγών και του μητροπολίτη. Όλοι είχαν καταλάβει τον ρόλο του Βασιλιά και της πονηράς Αλβιώνος.
Απόλυτα χαρακτηριστικό είναι το σχόλιο του Εντυ Μάγιερς προς το Συμμαχικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής. «Οι βασιλόφρονες δεν έχουν καμιά πολιτική δύναμη στη χώρα κι οι αρχηγοί τους μισούνται από τον Ελληνικό λαό. Ο στρατηγός Παπάγος δεν έχει καμιά επιρροή στον Ελληνικό στρατό και θεωρείται γελοίο υποκείμενο».
Οι αργυρώνυτοι και οι προδότες προσπαθούν ακόμα να δικαιώσουν την θυσία των Ελλήνων προς όφελος του «διεθνούς Εβραιομασσωνισμού» και εμφανίζουν το «γελοίο υποκείμενο», τον Παπάγο, ως «στρατάρχη» και αρχηγό της Νίκης. Αυτοί οι υπερασπιστές των αργυρώνητων προσπαθούν να βάλουν των Μεταξά και τον Παπάγο στο ίδιο τσουβάλι και λενε ότι «ο Ιωάννης Μεταξάς και ο Αλέξανδρος Παπάγος είχαν πολλούς αντιπάλους όσο ζούσαν».
Το πόσο μαζί ησαν φάινεται από το ημερολόγιο του Μεταξά όπου έγραφε: « Και μέσα εις όλα αυτά ο Παπάγος και το περιβάλλον του εδημιούργησαν το αποτακτικόν...».
Οι ενδιαφερόμενοι «διαμαρτύρονται» διότι οι επικρίσεις εκπορεύονται από την «άκρως αμφιλεγόμενη έκθεση του αντιστράτηγου Δημ. Καθηνιώτη που εκπονήθηκε με εντολή της δασολογικής κυβέρνησης Τσολάκογλου».
Ο Τσολάκογλου ανέθεσε σε μια τριμελή επιτροπή Αντιστρατήγων με πρόεδρο τον Δημ. Καθηνιώτη για να συντάξει μια έκθεση για τα ‘όσα έγιαναν πριν και μετά την ελληνοιταλική σύγκρουση και για να εντοπιστούν οι ευθύνες σε όλα τα επίπεδα. Η επιτροπή αυτή εργάστηκε για δυο περίπου χρόνια και συνέταξε ένα κείμενο 2.000 σελίδων. Η «έκθεση Καθενιώτη» συντάχθηκε ενώ ακόμη ήταν νωπά τα γεγονότα, και βασιζόταν στις καταθέσεις των διοικητών των μεγάλων μονάδων, οι οποίοι ζούσαν την εποχή εκείνη και στα έγγραφα στρατιωτικά ντοκουμέντα της εποχής, που τότε δεν είχαν ακόμα «πειραχτεί». Το βασικό συμπέρασμά της είναι κατηγορηματικό .
Η Ελλάδα ήταν απροετοίμαστη για τον πόλεμο και η ανώτατη ηγεσία του στρατεύματος ήταν ανίκανη και ο αρχιστράτηγος Αλ. Παπάγος διακατεχόταν από ηττοπάθεια.
Και η έκθεση Καθηνιώτη επεσήμανε ότι οι «αργυρώνητοι των Αθηνών» σκόρπισαν τα 400 εκ. για τα οχυρά ενώ για την οχύρωση της Ηπείρου ο Κατσιμήτρος και ο Μαυρογιάννης «έσκαβαν το χώμα με τα νύχια των», διαθέτοντες μόνον δύο εκατομμύρια, ενώ δεν έπιασε καθόλου το ζήτημα των «προμηθειών» των αργυρώνητων για τις «αγορές» αεροσκαφών, «τρίτης κατηγορίας».
Και ο Παπάγος, εν γνώσει του, άφησε ακάλυπτη την κοιλάδα του Στρυμόνα από όπου πέρασαν οι Γερμανοί και πήγαν στη Θεσσαλονίκη.
Τα ξημερώματα της 3ης Απριλίου 1941, στον μεθοριακό σιδηροδρομικό σταθμό του Νέου Καυκάσου, συναντήθηκαν ο Παπάγος και ο διοικητής του Βρετανικού Εκστρατευτικού Σώματος Αντιστράτηγος Ουίλσον με τον επικεφαλής του Α΄ Κλάδου του Γιουγκοσλαβικού Γενικού Επιτελείου στρατηγό Ραντιβόιε Γιάνκοβιτς. Ο Γιάνκοβιτς ζήτησε οι Βρετανοί να καταλάβουν θέσεις μεταξύ των Ελλήνων και των Γιουγκοσλάβων κοντά στη λίμνη Δοϊράνης και να καλύψουν την κοιλάδα του Στρυμόνα, διότι οι Γιουγκοσλάβοι δεν προλάβαιναν να επιστρατευθούν.
Ο Παπάγος επομένως ήξερε το κενό και δεν το κάλυψε. Αντίθετα ο Βασιλιάς επέβαλε στον Παπάγο την απομάκρυνση των τριών μεραρχιών που ήταν η εφεδρεία των Οχυρών, και τη μεταφορά τους στο Βέρμιο, εξασφαλίζοντας την περικύκλωση και των Οχυρών και της Στρατιάς της Ηπείρου.
Για να υπάρχουν ελπίδες άμυνας το αγγλικό εκστρατευτικό Σώμα μαζί με το γιουγκοσλαβικό 5ο Σώμα θα έπρεπε να οργανωθούν αμυντικά στις κοιλάδες του Αξιού, και του Στρούμιτσα, ώστε να ανακοπεί η δίοδος των γερμανικών αρμάτων προς τη Θεσσαλονίκη, και οι τρείς ελληνικές μεραρχίες να παραμείνουν στον Νέστο.
Αλλά είπαμε ο στόχος τους δεν ήταν η επιτυχής άμυνα, απέναντι στους Γερμανούς.
Στις τελευταίες ώρες της ελληνικής «Πομπηίας», ενώ στην Αθήνα είχε καταρρεύσει το σύμπαν, και είχε εκτελεστεί από τον Διακο ο Κορυζής , που υποστήριξε την ανακωχή, και ο Γεώργιος είχε αναθέσει την εντολή στον Κοτζιά, η επιστολή του μητροπολίτη Ιωαννίνων Σπυρίδωνα, του αντιστράτηγου Δεμέστιχα και του υποστράτηγου Γ. Μπάκου προς τον Τσολάκογλου με την οποία τον καλούσαν, ως αρχαιότερο, να παρακάμψει τον Πιτσίκα και τον Παπάγο και να αναλάβει τη διοίκηση της στρατιάς, για να ζητήσει ανακωχή, τόνιζε:
«Δεν πρέπει να ανεχθώμεν να μας προδίδουν οι εν Αθήναις ανάλγητοι και αργυρώνητοι ούτε πρέπει να ανεχθώμεν το αίσχος να μας διοική ο ανόητος Κοτζιάς και να κανονίζη την τύχην της Πατρίδος και των σφαγιαζομένων τέκνων της».
Την επομένη, στην Αθήνα κυκλοφόρησε η προκήρυξη του Ανδρέα Κονδάκη στην οποία μεταξύ άλλων αναφερόταν: «...Οι συμμορίται της βλεδυράς 4ης Αυγούστου, εν γνώσει του αναποφεύκτου της εθνικής συμφοράς, έθεσαν εν κινδύνω αυτήν την ύπαρξιν της Ελληνικής φυλής, δολίως παρασύραντες εκ νέου την πτωχήν Ελλάδα με το μέρος των πλουτοκρατών και του Διεθνούς Εβραιομασσωνισμού... Ο δε ξένος προς την Ελληνικήν ψυχήν πρώην Βασιλεύς Γεώργιος Β’, τον οποίον δι’ εξαπατήσεως του λαού εγκατέστησεν εν Ελλάδι η διεθνής πλουτοκρατία, όστις ήθελε να παριστάνη τον Λεωνίδαν των Θερμοπυλών, αυτός εδραπέτευσε διά νυκτός εξ Αθηνών πριν ακόμη ο κίνδυνος εμφανισθή καν εις Θερμοπύλας...».
Οι συμμορίτες της βλεδυράς 4ης Αυγούστου και οι προδότες αργυρώνητοι των Αθηνων, είναι σαφείς πολιτικές θέσεις των στρατηγών και του μητροπολίτη. Όλοι είχαν καταλάβει τον ρόλο του Βασιλιά και της πονηράς Αλβιώνος.
Απόλυτα χαρακτηριστικό είναι το σχόλιο του Εντυ Μάγιερς προς το Συμμαχικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής. «Οι βασιλόφρονες δεν έχουν καμιά πολιτική δύναμη στη χώρα κι οι αρχηγοί τους μισούνται από τον Ελληνικό λαό. Ο στρατηγός Παπάγος δεν έχει καμιά επιρροή στον Ελληνικό στρατό και θεωρείται γελοίο υποκείμενο».
Οι αργυρώνυτοι και οι προδότες προσπαθούν ακόμα να δικαιώσουν την θυσία των Ελλήνων προς όφελος του «διεθνούς Εβραιομασσωνισμού» και εμφανίζουν το «γελοίο υποκείμενο», τον Παπάγο, ως «στρατάρχη» και αρχηγό της Νίκης. Αυτοί οι υπερασπιστές των αργυρώνητων προσπαθούν να βάλουν των Μεταξά και τον Παπάγο στο ίδιο τσουβάλι και λενε ότι «ο Ιωάννης Μεταξάς και ο Αλέξανδρος Παπάγος είχαν πολλούς αντιπάλους όσο ζούσαν».
Το πόσο μαζί ησαν φάινεται από το ημερολόγιο του Μεταξά όπου έγραφε: « Και μέσα εις όλα αυτά ο Παπάγος και το περιβάλλον του εδημιούργησαν το αποτακτικόν...».
Οι ενδιαφερόμενοι «διαμαρτύρονται» διότι οι επικρίσεις εκπορεύονται από την «άκρως αμφιλεγόμενη έκθεση του αντιστράτηγου Δημ. Καθηνιώτη που εκπονήθηκε με εντολή της δασολογικής κυβέρνησης Τσολάκογλου».
Ο Τσολάκογλου ανέθεσε σε μια τριμελή επιτροπή Αντιστρατήγων με πρόεδρο τον Δημ. Καθηνιώτη για να συντάξει μια έκθεση για τα ‘όσα έγιαναν πριν και μετά την ελληνοιταλική σύγκρουση και για να εντοπιστούν οι ευθύνες σε όλα τα επίπεδα. Η επιτροπή αυτή εργάστηκε για δυο περίπου χρόνια και συνέταξε ένα κείμενο 2.000 σελίδων. Η «έκθεση Καθενιώτη» συντάχθηκε ενώ ακόμη ήταν νωπά τα γεγονότα, και βασιζόταν στις καταθέσεις των διοικητών των μεγάλων μονάδων, οι οποίοι ζούσαν την εποχή εκείνη και στα έγγραφα στρατιωτικά ντοκουμέντα της εποχής, που τότε δεν είχαν ακόμα «πειραχτεί». Το βασικό συμπέρασμά της είναι κατηγορηματικό .
Η Ελλάδα ήταν απροετοίμαστη για τον πόλεμο και η ανώτατη ηγεσία του στρατεύματος ήταν ανίκανη και ο αρχιστράτηγος Αλ. Παπάγος διακατεχόταν από ηττοπάθεια.
Και η έκθεση Καθηνιώτη επεσήμανε ότι οι «αργυρώνητοι των Αθηνών» σκόρπισαν τα 400 εκ. για τα οχυρά ενώ για την οχύρωση της Ηπείρου ο Κατσιμήτρος και ο Μαυρογιάννης «έσκαβαν το χώμα με τα νύχια των», διαθέτοντες μόνον δύο εκατομμύρια, ενώ δεν έπιασε καθόλου το ζήτημα των «προμηθειών» των αργυρώνητων για τις «αγορές» αεροσκαφών, «τρίτης κατηγορίας».
Και ο Παπάγος, εν γνώσει του, άφησε ακάλυπτη την κοιλάδα του Στρυμόνα από όπου πέρασαν οι Γερμανοί και πήγαν στη Θεσσαλονίκη.
Τα ξημερώματα της 3ης Απριλίου 1941, στον μεθοριακό σιδηροδρομικό σταθμό του Νέου Καυκάσου, συναντήθηκαν ο Παπάγος και ο διοικητής του Βρετανικού Εκστρατευτικού Σώματος Αντιστράτηγος Ουίλσον με τον επικεφαλής του Α΄ Κλάδου του Γιουγκοσλαβικού Γενικού Επιτελείου στρατηγό Ραντιβόιε Γιάνκοβιτς. Ο Γιάνκοβιτς ζήτησε οι Βρετανοί να καταλάβουν θέσεις μεταξύ των Ελλήνων και των Γιουγκοσλάβων κοντά στη λίμνη Δοϊράνης και να καλύψουν την κοιλάδα του Στρυμόνα, διότι οι Γιουγκοσλάβοι δεν προλάβαιναν να επιστρατευθούν.
Ο Παπάγος επομένως ήξερε το κενό και δεν το κάλυψε. Αντίθετα ο Βασιλιάς επέβαλε στον Παπάγο την απομάκρυνση των τριών μεραρχιών που ήταν η εφεδρεία των Οχυρών, και τη μεταφορά τους στο Βέρμιο, εξασφαλίζοντας την περικύκλωση και των Οχυρών και της Στρατιάς της Ηπείρου.
Για να υπάρχουν ελπίδες άμυνας το αγγλικό εκστρατευτικό Σώμα μαζί με το γιουγκοσλαβικό 5ο Σώμα θα έπρεπε να οργανωθούν αμυντικά στις κοιλάδες του Αξιού, και του Στρούμιτσα, ώστε να ανακοπεί η δίοδος των γερμανικών αρμάτων προς τη Θεσσαλονίκη, και οι τρείς ελληνικές μεραρχίες να παραμείνουν στον Νέστο.
Αλλά είπαμε ο στόχος τους δεν ήταν η επιτυχής άμυνα, απέναντι στους Γερμανούς.
Τα φαντάσματα του παρελθόντος
Ο Μαξ Μέρτεν, η Δοξούλα, ο Τάκος και ο «εθνάρχης», διαπλέκονται με το ΚΙΣ και τις αντιπαροχές με τους εργολάβους, που ανοικοδόμησαν τη Θεσσαλονίκη και όχι μόνο. Δεν περίμενα τις αποκαλύψεις από τις ….ΗΠΑ για να γράψω για τον Μαξ Μέρτεν .Το ζήτημα είναι η συνολική διαπλοκή και όχι ο εντυπωσιασμός.
1/11/15
ΑΘΑΝΑΤΟΙ
Παρουσία συγγενών και φίλων τελέστηκαν σήμερα στα κοιμητήρια Ν. Ηρακλείου και Αρτέμιδας Μνημόσυνα για το Γιώργο Φουντούλη και τον Μανώλη Καπελώνη, που δολοφονήθηκαν άνανδρα από τρομοκράτες την 1 Νοεμβρίου 2013.
Οι εκδηλώσεις Μνήμης θα κορυφωθούν σήμερα το απόγευμα στις 19.00 στο σημείο της δολοφονίας, όπου θα παρευρεθούν χιλιάδες Εθνικιστές για να αποδώσουν φόρο Τιμής στους Ήρωες του Εθνικιστικού Κινήματος.
Το χρονολόγιο των γεγονότων της 1ης Νοεμβρίου, που περιλαμβάνει την μάχη της Ισσού και την έναρξη της μάχης στο Καλπάκι το 1940, θα το διαβάσετε στο....
http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2015/11/1.html
Το χρονολόγιο των γεγονότων της 1ης Νοεμβρίου, που περιλαμβάνει την μάχη της Ισσού και την έναρξη της μάχης στο Καλπάκι το 1940, θα το διαβάσετε στο....
http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2015/11/1.html
H Αλήθεια για την Ελληνική Επανάσταση
Η 1η Νοεμβρίου/12η Νοεμβρίου 1800, ήταν μια ημέρα ελληνικού μεγαλείου που οι Ρωμιοί της Κωνσταντινούπολης, μικροί και μεγάλοι, περίμεναν 347 χρόνια.
Οι μύθοι, οι προσευχές, και οι προφητείες γίνονταν πραγματικότητα. «Πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα ΄ναι».
Ειδοποιημένοι έγκαιρα οι Έλληνες, είχαν ξεχυθεί στους δρόμους.
Στις 11 το πρωί ο Κόμης Αντώνιος Καποδίστριας και ο Κόμης Νικόλαος Σιγούρος-Δεσύλας ,έφιπποι, με τη σημαία της Επτανήσου Πολιτείας, του πρώτου Ελεύθερου Ελληνικού Κράτους μετά την ¨Άλωση διέσχιζαν τους δρόμους της Πόλης πηγαίνοντας από τον Τοπχανέ, στο Σεράι, για να πάρουν από τον Βεζίρη, το φιρμάνι για την ίδρυση της Ιονίου Πολιτείας.
Από την Άλωση της Πόλης το 1453, για πρώτη φορά, Έλληνες, διέσχιζαν έφιπποι τη βασιλεύουσα. Μπροστά από τον Καποδίστρια και τον Σιγούρο πήγαινε ουλαμός έφιππων γενιτσάρων και ακολουθούσαν ο διερμηνέας, οι γραμματείς της πρεσβείας της Ιονίου Πολιτείας και το προσωπικό.
Οι αντιπρόσωποι της Επτανήσου Πολιτείας ο Κυρ-Αντώνης Καποδίστριας και ο Νικόλαος Σίγουρος, πήγαν μετά στο Πατριαρχείο και ο Οικουμενικός Πατριάρχης. ευλόγησε τη σημαία του νέου ελληνικού κράτους.
Τότε άναψε στις ψυχές των Φίλων του Γένους των Ελλήνων η φλόγα της Ελευθερίας.
Λίγες μέρες μετά, στις 26 Δεκεμβρίου 1800, στα καντούνια, της Κέρκυρας, ο κόσμος υποδεχόταν με έξαλλο ενθουσιασμό, το τέλος της ξένης Κατοχής, που συμβόλιζαν το φιρμάνι, και τα εντάλματα περί εκτελέσεως του Συντάγματος του αυτοκράτορα της Ρωσίας και του Σουλτάνου, που έφεραν από την Κωνσταντινούπολη οι πρέσβεις της Δημοκρατίας.
Προπορεύονταν ο Αντώνιος Καποδίστριας και ο Νικόλαος Σιγούρος .
Ο γραμματεύς της πρεσβείας κόμης Αυγουστίνος Καποδίστριας, «έφερεν επί δίσκου αργυρού το φιρμάνιον κεκλεισμένον εις θηλάκιον αργυροκέντητο» .
Στην αίθουσα της Επτανήσου Γερουσίας, «ο πρίγκιψ της Πολιτείας Σπ. Θεοτόκης καθήμενος επί υψηλού θρόνου, δέχεται τους πρεσβευτάς.
Ο γραμματεύς ενεχειρίζει το δίπλωμα και το Σύνταγμα. Ο κόμης Αντώνιος Καποδίστριας με ευφραδή λόγο ευχαριστεί το υπέρτατο Ον, και τους μεγάλους μονάρχας της γης περί της εγκαθιδρύσεως της νέας Πολιτείας, προοιμιαζούσης την ανάστασιν του ελληνικού έθνους » .
Έτσι διατυπώθηκε η Μεγάλη Ιδέα, για την «Ανάσταση του Έθνους».
Αυτό το πολιτικό πρόγραμμα των «Εθνικιστών» της Κέρκυρας, το διακήρυξε με τον πιο επίσημο τρόπο από την Αίθουσα της Γερουσίας ο Αντώνιος Καποδίστριας.
Την ίδια ημέρα, την 1η Νοεμβρίου 1814 επρόκειτο να αρχίσει στη Βιέννη το Συνέδριο των νικητών. Αλλά η συνάντηση των επτά δυνάμεων,( Αυστρία, Μεγάλη Βρετανία, Πρωσία, Ρωσία, Σουηδία, Ισπανία και Πορτογαλία), που είχαν υπογράψει τη συνθήκη της 30ης Μαΐου με τον Ναπολέοντα στο Παρίσι, με τον Ταλεϋράνδο Για το ποίες χώρες θα συμμετέχουν δεν είχε αποτέλεσμα, οπότε η έναρξη του Συνεδρίου αναβλήθηκε. Όταν αποφασίστηκε από τους 4, (Αυστρία, Μεγάλη Βρετανία, Πρωσία, Ρωσία), να δεχτούν τη Γαλλία το συνέδριο ξεκίνησε στις 7/19 Ιανουαρίου 1815. Από τις ημερομηνίες αποκαλύπτονται και τα χοντρά ψέματα που έλεγε στα απομνημονεύματα του ο πλαστογράφος της Ιστορίας Εμμ. Ξάνθος. Οι τρείς φίλοι, δεν μπορούσαν να ιδρύσουν τον Σεπτέμβριο του 1814, την επαναστατική εταιρία, λόγω της αδιαφορίας που επέδειξαν στην Βιέννη για το ελληνικό ζήτημα οι βασιλείς.
Η «αδιαφορία», επεδείχθη μετά την 19 Ιανουαρίου 1815 για την Aνατολή που ζούσε ακόμα με το Ιουλιανό ημερολόγιο.
Περισσότερα για αυτά θα διαβάσετε στο βιβλίο μου
«η Επανάσταση των Φιλογενών».
Οι μύθοι, οι προσευχές, και οι προφητείες γίνονταν πραγματικότητα. «Πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα ΄ναι».
Ειδοποιημένοι έγκαιρα οι Έλληνες, είχαν ξεχυθεί στους δρόμους.
Στις 11 το πρωί ο Κόμης Αντώνιος Καποδίστριας και ο Κόμης Νικόλαος Σιγούρος-Δεσύλας ,έφιπποι, με τη σημαία της Επτανήσου Πολιτείας, του πρώτου Ελεύθερου Ελληνικού Κράτους μετά την ¨Άλωση διέσχιζαν τους δρόμους της Πόλης πηγαίνοντας από τον Τοπχανέ, στο Σεράι, για να πάρουν από τον Βεζίρη, το φιρμάνι για την ίδρυση της Ιονίου Πολιτείας.
Από την Άλωση της Πόλης το 1453, για πρώτη φορά, Έλληνες, διέσχιζαν έφιπποι τη βασιλεύουσα. Μπροστά από τον Καποδίστρια και τον Σιγούρο πήγαινε ουλαμός έφιππων γενιτσάρων και ακολουθούσαν ο διερμηνέας, οι γραμματείς της πρεσβείας της Ιονίου Πολιτείας και το προσωπικό.
Οι αντιπρόσωποι της Επτανήσου Πολιτείας ο Κυρ-Αντώνης Καποδίστριας και ο Νικόλαος Σίγουρος, πήγαν μετά στο Πατριαρχείο και ο Οικουμενικός Πατριάρχης. ευλόγησε τη σημαία του νέου ελληνικού κράτους.
Τότε άναψε στις ψυχές των Φίλων του Γένους των Ελλήνων η φλόγα της Ελευθερίας.
Λίγες μέρες μετά, στις 26 Δεκεμβρίου 1800, στα καντούνια, της Κέρκυρας, ο κόσμος υποδεχόταν με έξαλλο ενθουσιασμό, το τέλος της ξένης Κατοχής, που συμβόλιζαν το φιρμάνι, και τα εντάλματα περί εκτελέσεως του Συντάγματος του αυτοκράτορα της Ρωσίας και του Σουλτάνου, που έφεραν από την Κωνσταντινούπολη οι πρέσβεις της Δημοκρατίας.
Προπορεύονταν ο Αντώνιος Καποδίστριας και ο Νικόλαος Σιγούρος .
Ο γραμματεύς της πρεσβείας κόμης Αυγουστίνος Καποδίστριας, «έφερεν επί δίσκου αργυρού το φιρμάνιον κεκλεισμένον εις θηλάκιον αργυροκέντητο» .
Στην αίθουσα της Επτανήσου Γερουσίας, «ο πρίγκιψ της Πολιτείας Σπ. Θεοτόκης καθήμενος επί υψηλού θρόνου, δέχεται τους πρεσβευτάς.
Ο γραμματεύς ενεχειρίζει το δίπλωμα και το Σύνταγμα. Ο κόμης Αντώνιος Καποδίστριας με ευφραδή λόγο ευχαριστεί το υπέρτατο Ον, και τους μεγάλους μονάρχας της γης περί της εγκαθιδρύσεως της νέας Πολιτείας, προοιμιαζούσης την ανάστασιν του ελληνικού έθνους » .
Έτσι διατυπώθηκε η Μεγάλη Ιδέα, για την «Ανάσταση του Έθνους».
Αυτό το πολιτικό πρόγραμμα των «Εθνικιστών» της Κέρκυρας, το διακήρυξε με τον πιο επίσημο τρόπο από την Αίθουσα της Γερουσίας ο Αντώνιος Καποδίστριας.
Την ίδια ημέρα, την 1η Νοεμβρίου 1814 επρόκειτο να αρχίσει στη Βιέννη το Συνέδριο των νικητών. Αλλά η συνάντηση των επτά δυνάμεων,( Αυστρία, Μεγάλη Βρετανία, Πρωσία, Ρωσία, Σουηδία, Ισπανία και Πορτογαλία), που είχαν υπογράψει τη συνθήκη της 30ης Μαΐου με τον Ναπολέοντα στο Παρίσι, με τον Ταλεϋράνδο Για το ποίες χώρες θα συμμετέχουν δεν είχε αποτέλεσμα, οπότε η έναρξη του Συνεδρίου αναβλήθηκε. Όταν αποφασίστηκε από τους 4, (Αυστρία, Μεγάλη Βρετανία, Πρωσία, Ρωσία), να δεχτούν τη Γαλλία το συνέδριο ξεκίνησε στις 7/19 Ιανουαρίου 1815. Από τις ημερομηνίες αποκαλύπτονται και τα χοντρά ψέματα που έλεγε στα απομνημονεύματα του ο πλαστογράφος της Ιστορίας Εμμ. Ξάνθος. Οι τρείς φίλοι, δεν μπορούσαν να ιδρύσουν τον Σεπτέμβριο του 1814, την επαναστατική εταιρία, λόγω της αδιαφορίας που επέδειξαν στην Βιέννη για το ελληνικό ζήτημα οι βασιλείς.
Η «αδιαφορία», επεδείχθη μετά την 19 Ιανουαρίου 1815 για την Aνατολή που ζούσε ακόμα με το Ιουλιανό ημερολόγιο.
Περισσότερα για αυτά θα διαβάσετε στο βιβλίο μου
«η Επανάσταση των Φιλογενών».
31/10/15
Ναι μεν και αλλά για τη συμφωνία της Βιέννης
Η συμφωνία της Βιέννης αποτελεί σαφώς πολιτική ήττα του Κουαρτέτου του Σατανά,(ΗΠΑ, Σαουδική Αραβία, Τουρκία, Κατάρ) αφού αποδέχθηκαν τον κοσμικό και όχι θεοκρατικό χαρακτήρα της Συρίας.
Όμως η ουρά της Αχλάδας ,βρίσκεται στο «ποιοί θα ψηφίσουν», στα στρατόπεδα των προσφύγων ,και στο ποιοι είναι οι τρομοκράτες.
Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μας.
Όμως η ουρά της Αχλάδας ,βρίσκεται στο «ποιοί θα ψηφίσουν», στα στρατόπεδα των προσφύγων ,και στο ποιοι είναι οι τρομοκράτες.
Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μας.
Ιστορική Συμφωνία για τη Συρία
Οι συνομιλίες των 16 χωρών που είχαν κληθεί τη Βιέννη ολοκληρώθηκαν με μια σειρά από «συμφωνίες κλειδιά» για την πολιτική διευθέτηση της κρίσης στη Συρία.
Η βασική συμφωνία είναι ότι ΟΗΕ θα φέρει την κυβέρνηση και τις ομάδες της Συριακής αντιπολίτευσης στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να ξεκινήσει η πολιτική διαδικασία που θα οδηγήσει στην επίτευξη συμφωνίας μεταξύ των πλευρών, για εκλογές που θα πρέπει να παρακολουθούνται ενεργά από τον ΟΗΕ και να περιλάβουν όλους τους Σύριους, συμπεριλαμβανομένων των προσφύγων στις γειτονικές χώρες, ανεξάρτητα από πεποιθήσεις τους.
Στην κοινή συνέντευξη Τύπου, Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε ότι επιτεύχθηκε συμφωνία στο ότι «οι τρομοκράτες δεν πρέπει να πάρουν την εξουσία στη Συρία». Ακόμα υπήρξε συμφωνία σχετικά με την διατήρηση της Ενότητας της Συρίας , τη διατήρηση του Κοσμικού Χαρακτήρα του Κράτους, τη διατήρηση των Κρατικών ιδρυμάτων, και την προστασία των δικαιωμάτων των Σύρων όλων των εθνοτήτων και θρησκευτικών ομάδων. Σχετικά με τον ¨Ασαντ, οι συμμετέχοντες στη συνάντηση συμφώνησαν ότι, « το μέλλον του Προέδρου Al-Assad θα αποφασιστεί από το λαό της Συρίας, ως αποτέλεσμα της πολιτικής διαδικασίας, η οποία πρέπει να είναι καθαρά Συριακή και να ανήκει στους Σύρους, που θα αποφασίσουν για το μέλλον της χώρας τους και το δικό τους.
Συμφωνήθηκε ακόμη να γίνει σεβαστή η κυριαρχία της Δαμασκού και από τις ΗΠΑ, διότι, «η καταπολέμησης πρέπει να πραγματοποιείται είτε με την έγκριση των ενδιαφερομένων κυβερνήσεων είτε μέσω ψηφίσματος του Συμβουλίου Ασφαλείας». Οπότε πάπαλα οι αμερικανιές του Ομπάμα.
Ακόμα, συμφωνήθηκε η παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας, προς τους πρόσφυγες και τους εκτοπισμένους, και συμφωνήσαν στην τοποθέτηση περισσότερων ισλαμιστικών ομάδες στον κατάλογο των τρομοκρατικών οργανώσεων.
Ο Ρώσος υπουργός είπε ότι στη συνάντησε συζήτησε την ιδέα μιας εκεχειρίας παράλληλα με την πολιτική διαδικασία, και ότι η συζήτηση θα συνεχιστεί διότι ακόμη και αν επιτευχθεί συμφωνία σχετικά με την κατάπαυση του πυρός, οι τρομοκρατικές οργανώσεις δεν θα είναι μέρος της.
Ο κ. Κέρι υπογράμμισε ότι δεν πρέπει να επιτραπεί στο Ισλαμικό Κράτος και άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις να ενωθούν και να ελέγξουν τη Συρία και ότι «οι διαφορές μεταξύ των πλευρών που συμμετείχαν» στη σύνοδο της Βιέννης δεν πρέπει να εμποδίζουν τις διπλωματικές προσπάθειες για την επίλυση της κρίσης στη Συρία».
Οι 16 θα προσπαθήσουν να ασκήσουν την επιρροή τους ώστε να φέρουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τη συριακή κυβέρνηση και την αντιπολίτευση, και σε δύο εβδομάδες θα ξανασυναντηθούν.
Η Ύπατη Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου ότι εξακολουθούν να υπάρχουν προβλήματα και ότι η συνάντηση δεν ήταν εύκολη, αλλά τα σημεία της συμφωνίας που επιτεύχθηκαν ήταν παρ 'όλα αυτά, ιστορικά.
Στο ίδιο πλαίσιο, o Υπουργός Εξωτερικών του Λιβάνου, ανέφερε σε δήλωσή του μετά τη συνάντηση, ότι οι βασικές αρχές για την επίλυση της κρίσης στη Συρία περιστρέφονται γύρω από τη λέξη «ενότητα» σε τρία επίπεδα: την ενότητα του συριακού εδάφους, την ενότητα του συριακού λαού, και την ενότητα της διεθνούς κοινότητας για την επίλυση της κρίσης και την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.
Ο Λιβανέζος υπουργός είπε ακόμα ότι η διεθνής διάσκεψη πρέπει να ασχοληθεί και με την ανοικοδόμηση της Συρίας ως μέρος της λύσης.
Στη συνάντηση της Βιέννης μετείχαν οι υπουργοί Εξωτερικών, Ρωσίας, ΗΠΑ, Ιράν, Κίνας,Σαουδικής Αραβίας, Τουρκίας, Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Κατάρ, Ιορδανίας, Γερμανίας, Γαλλίας, Αίγυπτου, Ιταλίας, Βρετανίας, Ιράκ και Λίβανου , καθώς και ο μεσολαβητής του ΟΗΕ και η Ευρωπαία Ύπατη.
Η βασική συμφωνία είναι ότι ΟΗΕ θα φέρει την κυβέρνηση και τις ομάδες της Συριακής αντιπολίτευσης στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να ξεκινήσει η πολιτική διαδικασία που θα οδηγήσει στην επίτευξη συμφωνίας μεταξύ των πλευρών, για εκλογές που θα πρέπει να παρακολουθούνται ενεργά από τον ΟΗΕ και να περιλάβουν όλους τους Σύριους, συμπεριλαμβανομένων των προσφύγων στις γειτονικές χώρες, ανεξάρτητα από πεποιθήσεις τους.
Στην κοινή συνέντευξη Τύπου, Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε ότι επιτεύχθηκε συμφωνία στο ότι «οι τρομοκράτες δεν πρέπει να πάρουν την εξουσία στη Συρία». Ακόμα υπήρξε συμφωνία σχετικά με την διατήρηση της Ενότητας της Συρίας , τη διατήρηση του Κοσμικού Χαρακτήρα του Κράτους, τη διατήρηση των Κρατικών ιδρυμάτων, και την προστασία των δικαιωμάτων των Σύρων όλων των εθνοτήτων και θρησκευτικών ομάδων. Σχετικά με τον ¨Ασαντ, οι συμμετέχοντες στη συνάντηση συμφώνησαν ότι, « το μέλλον του Προέδρου Al-Assad θα αποφασιστεί από το λαό της Συρίας, ως αποτέλεσμα της πολιτικής διαδικασίας, η οποία πρέπει να είναι καθαρά Συριακή και να ανήκει στους Σύρους, που θα αποφασίσουν για το μέλλον της χώρας τους και το δικό τους.
Συμφωνήθηκε ακόμη να γίνει σεβαστή η κυριαρχία της Δαμασκού και από τις ΗΠΑ, διότι, «η καταπολέμησης πρέπει να πραγματοποιείται είτε με την έγκριση των ενδιαφερομένων κυβερνήσεων είτε μέσω ψηφίσματος του Συμβουλίου Ασφαλείας». Οπότε πάπαλα οι αμερικανιές του Ομπάμα.
Ακόμα, συμφωνήθηκε η παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας, προς τους πρόσφυγες και τους εκτοπισμένους, και συμφωνήσαν στην τοποθέτηση περισσότερων ισλαμιστικών ομάδες στον κατάλογο των τρομοκρατικών οργανώσεων.
Ο Ρώσος υπουργός είπε ότι στη συνάντησε συζήτησε την ιδέα μιας εκεχειρίας παράλληλα με την πολιτική διαδικασία, και ότι η συζήτηση θα συνεχιστεί διότι ακόμη και αν επιτευχθεί συμφωνία σχετικά με την κατάπαυση του πυρός, οι τρομοκρατικές οργανώσεις δεν θα είναι μέρος της.
Ο κ. Κέρι υπογράμμισε ότι δεν πρέπει να επιτραπεί στο Ισλαμικό Κράτος και άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις να ενωθούν και να ελέγξουν τη Συρία και ότι «οι διαφορές μεταξύ των πλευρών που συμμετείχαν» στη σύνοδο της Βιέννης δεν πρέπει να εμποδίζουν τις διπλωματικές προσπάθειες για την επίλυση της κρίσης στη Συρία».
Οι 16 θα προσπαθήσουν να ασκήσουν την επιρροή τους ώστε να φέρουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τη συριακή κυβέρνηση και την αντιπολίτευση, και σε δύο εβδομάδες θα ξανασυναντηθούν.
Η Ύπατη Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου ότι εξακολουθούν να υπάρχουν προβλήματα και ότι η συνάντηση δεν ήταν εύκολη, αλλά τα σημεία της συμφωνίας που επιτεύχθηκαν ήταν παρ 'όλα αυτά, ιστορικά.
Στο ίδιο πλαίσιο, o Υπουργός Εξωτερικών του Λιβάνου, ανέφερε σε δήλωσή του μετά τη συνάντηση, ότι οι βασικές αρχές για την επίλυση της κρίσης στη Συρία περιστρέφονται γύρω από τη λέξη «ενότητα» σε τρία επίπεδα: την ενότητα του συριακού εδάφους, την ενότητα του συριακού λαού, και την ενότητα της διεθνούς κοινότητας για την επίλυση της κρίσης και την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.
Ο Λιβανέζος υπουργός είπε ακόμα ότι η διεθνής διάσκεψη πρέπει να ασχοληθεί και με την ανοικοδόμηση της Συρίας ως μέρος της λύσης.
Στη συνάντηση της Βιέννης μετείχαν οι υπουργοί Εξωτερικών, Ρωσίας, ΗΠΑ, Ιράν, Κίνας,Σαουδικής Αραβίας, Τουρκίας, Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Κατάρ, Ιορδανίας, Γερμανίας, Γαλλίας, Αίγυπτου, Ιταλίας, Βρετανίας, Ιράκ και Λίβανου , καθώς και ο μεσολαβητής του ΟΗΕ και η Ευρωπαία Ύπατη.
Ο Χρυσός και ο Ντενεκές
Ο άκαπνος Παπάγος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1883 και ήταν υιός του προσωπάρχη του Υπουργείου Στρατιωτικών, Λεωνίδα Παπάγου και της ανιψιάς του Γεωργίου Αβέρωφ, Μαρίας Αβέρωφ.
Ο Χαράλαμπος Κατσιμήτρος είχε γεννηθεί σε ένα ορεινό χωρίο της Ευρυτανίας, τον Κλειτσό κοντά στα Φουρνά 1886.
Ο Παπάγος σπούδασε στο εξωτερικό. Φοίτησε για μία διετία 1902- 1904 στη στρατιωτική σχολή των Βρυξελλών και το 1904-1906,στη σχολή Εφαρμογής Ιππικού της Υπρ. Το 1906 επέστρεψε στην Ελλάδα και κατετάγη ως Ανθυπίλαρχος.Το 1910 ορίστηκε υπασπιστής του Υπουργού των Στρατιωτικών Ε. Βενιζέλου. Το 1911 έκανε έναν καλό γάμο. Νυμφεύτηκε, την εγγονή του στρατηγού Τιμολέοντα Βάσσου Μαρία Καλίνσκυ. Στους Βαλκανικούς πολέμους άκουγε τα κανόνια από μακριά ως Διαγγελέας του Αρχιστράτηγου διαδόχου Κωνσταντίνου. Για τις «σπουδαίες υπηρεσίες του» της περιόδου 1912-1913 τιμήθηκε με τον αργυρό σταυρό του Τάγματος του Σωτήρος. Μετά τους Βαλκανικούς πολέμους εισήλθε στο «Σχολείο Ανωτέρων Σπουδών», της γαλλικής στρατιωτικής αποστολής, και υπηρέτησε στο Α’ Σύνταγμα Ιππικού στη Θεσσαλονίκη ως Ίλαρχος και στο Γ' Σώμα Στρατού ως Επιτελής. Το 1916 με το βαθμό του Επίλαρχου υπηρέτησε ως Επιτελάρχης της Ταξιαρχίας Ιππικού. Το 1917 παραιτήθηκε και δεν μετείχε στο μακεδονικό μέτωπο. Το 1920 ο Α. Παπάγος ανακλήθηκε στο στράτευμα με αναδρομική απόδοση του βαθμού του αντισυνταγματάρχη και συμμετείχε στη Μικρασιατική Εκστρατεία ως Επιτελάρχης της Ταξιαρχίας Ιππικού και μετά Επιτελάρχης της Μεραρχίας Ιππικού όπου και παρέμεινε μέχρι την κατάρρευση του Μετώπου τον Αύγουστο του 1922. Για τις υπηρεσίες του στη Μικρά Ασία τιμήθηκε με το Χρυσό Αριστείο Ανδρείας. Μετά το Κίνημα Λεοναρδοπούλου - Γαργαλίδη τον Οκτώβριο του 1923 στο ποίο συμμετείχε τέθηκε σε αυτεπάγγελτη αποστρατεία. Επανήλθε για δεύτερη φορά στις τάξεις του στρατού το 1926 επί οικουμενικής κυβέρνησης (1926-1927) βάσει ειδικού νόμου και προήχθη αναδρομικά σε συνταγματάρχη. Το 1927- 1931 ήταν Διοικητής της Ταξιαρχίας Ιππικού Λάρισας. Το 1930 προάχθηκε σε Υποστράτηγο και το 1931- ανέλαβε Υπαρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού. Το 1933 τοποθετήθηκε Επιθεωρητής Ιππικού του Γ.Ε.Σ. και το 1935 ονομάστηκε αναδρομικά Αντιστράτηγος και διοίκησε τα Α΄ και Γ΄ Σώματα Στρατού. Στις 10 Οκτωβρίου 1935 ο Παπάγος μαζί τον Κονδύλη έκαναν το πραξικόπημα για την ανατροπή της κυβέρνησης Τσαλδάρη και την επαναφορά της Μοναρχίας. Ο Κονδύλης τον έκανε και υπουργό στρατιωτικών. Ο Διαγγελέας Παπάγος μετέφερε, μαζί με τους Σ. Μπαλάνο και Π. Μαυρομιχάλη, τα καλά νέα στο Γεώργιο Β’ στην Αγγλία και τοποθετήθηκε από τον Γεώργιο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού την 1η Αυγούστου 1936.
Ο Κατσιμήτρος το φτωχοπαίδι, το χωριατόπουλο, μπήκε στο στρατό ως εθελοντής και μετά από μπήκε στην Σχολή Υπαξιωματικών το 1911, και εξήλθε τον Σεπτέμβριο του 1912 ανθυπασπιστής του πυροβολικού.
Στους Βαλκανικούς Πολέμους, ξεκίνησε ως διμοιρίτης και στο τέλος ήταν Διοικητής Λόχου, ως Ανθυπολοχαγός Πεζικού (1913). Στο Μακεδονικό Μέτωπο κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο πολέμησε στην πρώτη γραμμή ως λοχαγός και το 1920 προήχθη σε ταγματάρχη. Ως διοικητής τάγματος και τραυματίσθηκε στη μάχη του Αφιόν Καραχισάρ, 13 Αυγούστου 1922.
Το 1923 προήχθη σε αντισυνταγματάρχη, το 1924-1925 φοίτησε στη Σχολή Πολέμου από όπου έλαβε πτυχίο επιτελικού αξιωματικού, και προήχθη σε συνταγματάρχης το 1930 και σε υποστράτηγο το 1937 και το 1938 ανέλαβε διοικητής της VIII Μεραρχίας Πεζικού στην Ήπειρο.
Ο Κατσιμήτρος δεν πήγε ούτε σε σχολές εξωτερικού, ούτε προήχθη με ειδικούς νόμους. Έγινε στρατηγός στο πεδίο της μάχης και στην πρώτη γραμμή.
Ο ένας λοιπόν, το χωριατόπαιδο, ήταν μπαρουτοκαπνισμένος και ο άλλος το πλαυσιόπεδο ηταν άκαπνος. Επιτελικός και «Διαγγελέας».
Όπως είχε δηλώσει και ο Γεώργιος Παπανδρέου, στην κηδεία του Παπάγου, «ο νεκρός στρατηγός δια πρώτη φοράν ήκουσε πυροβολισμούς».
Θα συνεχίσω και θα επανέλθω για το ζήτημα δεν είναι απλά "ιστορικό" είναι η ουσία της Πλουτοκρατίας και του προδοτικού ρόλου της.
ΖΗΤΩ Ο ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΤΣΙΜΗΤΡΟΣ
Ο Χαράλαμπος Κατσιμήτρος είχε γεννηθεί σε ένα ορεινό χωρίο της Ευρυτανίας, τον Κλειτσό κοντά στα Φουρνά 1886.
Ο Παπάγος σπούδασε στο εξωτερικό. Φοίτησε για μία διετία 1902- 1904 στη στρατιωτική σχολή των Βρυξελλών και το 1904-1906,στη σχολή Εφαρμογής Ιππικού της Υπρ. Το 1906 επέστρεψε στην Ελλάδα και κατετάγη ως Ανθυπίλαρχος.Το 1910 ορίστηκε υπασπιστής του Υπουργού των Στρατιωτικών Ε. Βενιζέλου. Το 1911 έκανε έναν καλό γάμο. Νυμφεύτηκε, την εγγονή του στρατηγού Τιμολέοντα Βάσσου Μαρία Καλίνσκυ. Στους Βαλκανικούς πολέμους άκουγε τα κανόνια από μακριά ως Διαγγελέας του Αρχιστράτηγου διαδόχου Κωνσταντίνου. Για τις «σπουδαίες υπηρεσίες του» της περιόδου 1912-1913 τιμήθηκε με τον αργυρό σταυρό του Τάγματος του Σωτήρος. Μετά τους Βαλκανικούς πολέμους εισήλθε στο «Σχολείο Ανωτέρων Σπουδών», της γαλλικής στρατιωτικής αποστολής, και υπηρέτησε στο Α’ Σύνταγμα Ιππικού στη Θεσσαλονίκη ως Ίλαρχος και στο Γ' Σώμα Στρατού ως Επιτελής. Το 1916 με το βαθμό του Επίλαρχου υπηρέτησε ως Επιτελάρχης της Ταξιαρχίας Ιππικού. Το 1917 παραιτήθηκε και δεν μετείχε στο μακεδονικό μέτωπο. Το 1920 ο Α. Παπάγος ανακλήθηκε στο στράτευμα με αναδρομική απόδοση του βαθμού του αντισυνταγματάρχη και συμμετείχε στη Μικρασιατική Εκστρατεία ως Επιτελάρχης της Ταξιαρχίας Ιππικού και μετά Επιτελάρχης της Μεραρχίας Ιππικού όπου και παρέμεινε μέχρι την κατάρρευση του Μετώπου τον Αύγουστο του 1922. Για τις υπηρεσίες του στη Μικρά Ασία τιμήθηκε με το Χρυσό Αριστείο Ανδρείας. Μετά το Κίνημα Λεοναρδοπούλου - Γαργαλίδη τον Οκτώβριο του 1923 στο ποίο συμμετείχε τέθηκε σε αυτεπάγγελτη αποστρατεία. Επανήλθε για δεύτερη φορά στις τάξεις του στρατού το 1926 επί οικουμενικής κυβέρνησης (1926-1927) βάσει ειδικού νόμου και προήχθη αναδρομικά σε συνταγματάρχη. Το 1927- 1931 ήταν Διοικητής της Ταξιαρχίας Ιππικού Λάρισας. Το 1930 προάχθηκε σε Υποστράτηγο και το 1931- ανέλαβε Υπαρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού. Το 1933 τοποθετήθηκε Επιθεωρητής Ιππικού του Γ.Ε.Σ. και το 1935 ονομάστηκε αναδρομικά Αντιστράτηγος και διοίκησε τα Α΄ και Γ΄ Σώματα Στρατού. Στις 10 Οκτωβρίου 1935 ο Παπάγος μαζί τον Κονδύλη έκαναν το πραξικόπημα για την ανατροπή της κυβέρνησης Τσαλδάρη και την επαναφορά της Μοναρχίας. Ο Κονδύλης τον έκανε και υπουργό στρατιωτικών. Ο Διαγγελέας Παπάγος μετέφερε, μαζί με τους Σ. Μπαλάνο και Π. Μαυρομιχάλη, τα καλά νέα στο Γεώργιο Β’ στην Αγγλία και τοποθετήθηκε από τον Γεώργιο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού την 1η Αυγούστου 1936.
Ο Κατσιμήτρος το φτωχοπαίδι, το χωριατόπουλο, μπήκε στο στρατό ως εθελοντής και μετά από μπήκε στην Σχολή Υπαξιωματικών το 1911, και εξήλθε τον Σεπτέμβριο του 1912 ανθυπασπιστής του πυροβολικού.
Στους Βαλκανικούς Πολέμους, ξεκίνησε ως διμοιρίτης και στο τέλος ήταν Διοικητής Λόχου, ως Ανθυπολοχαγός Πεζικού (1913). Στο Μακεδονικό Μέτωπο κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο πολέμησε στην πρώτη γραμμή ως λοχαγός και το 1920 προήχθη σε ταγματάρχη. Ως διοικητής τάγματος και τραυματίσθηκε στη μάχη του Αφιόν Καραχισάρ, 13 Αυγούστου 1922.
Το 1923 προήχθη σε αντισυνταγματάρχη, το 1924-1925 φοίτησε στη Σχολή Πολέμου από όπου έλαβε πτυχίο επιτελικού αξιωματικού, και προήχθη σε συνταγματάρχης το 1930 και σε υποστράτηγο το 1937 και το 1938 ανέλαβε διοικητής της VIII Μεραρχίας Πεζικού στην Ήπειρο.
Ο Κατσιμήτρος δεν πήγε ούτε σε σχολές εξωτερικού, ούτε προήχθη με ειδικούς νόμους. Έγινε στρατηγός στο πεδίο της μάχης και στην πρώτη γραμμή.
Ο ένας λοιπόν, το χωριατόπαιδο, ήταν μπαρουτοκαπνισμένος και ο άλλος το πλαυσιόπεδο ηταν άκαπνος. Επιτελικός και «Διαγγελέας».
Όπως είχε δηλώσει και ο Γεώργιος Παπανδρέου, στην κηδεία του Παπάγου, «ο νεκρός στρατηγός δια πρώτη φοράν ήκουσε πυροβολισμούς».
Θα συνεχίσω και θα επανέλθω για το ζήτημα δεν είναι απλά "ιστορικό" είναι η ουσία της Πλουτοκρατίας και του προδοτικού ρόλου της.
ΖΗΤΩ Ο ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΤΣΙΜΗΤΡΟΣ
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
.png)
-
Αρχίζω από το τέλος. Σημίτης, Παπαδήμος, Καραμανλής, Αλογοσκούφης, Στουρνάρας, Χριστοδουλάκης, Προβόπουλος, Αβάπτιστος του Παπανδρέου, Συ...
.png)