Σιγά τα ωά. Μάζεψαν 50.000

Η αμερικανική πρεσβεία, οι ΜΚΟ του Σόρος και η επιδοτούμενη από την αλβανική μαφία αντιπολίτευση μάζεψαν 50.000 ρουφιανίστας στο Βελιγράδι για να ζητήσουν την ένταξη της Σερβίας στο ΝΑΤΟ και την αγνώριστη της ανεξαρτησίας της Πρίστινα. 
Στις 19 θα είναι πέντε φορές τόσοι.

13 Απριλίου 1941. Οι αγωνιώδης προσπάθειες του μελλοθάνατου Αλέξανδρου Κοριζή για να φύγει ο Γεώργιος και να πάει στην Κύπρο.

Ο Αλέξανδρος Κοριζής μη έχοντας εμπιστοσύνη στον Άγγλο πρεσβευτή που τον κορόιδευε, ζήτησε στις 13 Απριλίου 1941 από τον έλληνα πρέσβη στο Λονδίνο να ζητήσει επείγουσα συνάντηση με τον Ήντεν και να πάρει απάντηση για το θέμα της Κύπρου. Ο Κοριζής έγραφε:
 «Πρεσβευτής της Αγγλίας μο ανακοίνωσε προ μικρού ότι αγγλική Κυβέρνησις συνεννοείται επειγόντως μετά του Κυβερνήτη της Κύπρου δια την εγκατάστασιν του Βασιλέως και της ελληνικής Κυβερνήσεως εν τη νήσω, εάν πραγματοποιούνται προβλεπόμεναι προϋποθέσεις. Προσέθηκεν ότι η θέσις της ελληνικής Κυβερνήσεως θα ήτο εν τοιαύτη περιπτώσει όμοια προς την των συμμάχων Κυβερνήσεων των προσωρινώς εγκατεστημένων έν Αγγλία και ότι η αγγλική Κυβέρνησις δεν αντιμετωπίζει την μεταβίβασιν της κυριαρχίας τμήματος της νήσου, όπως εφαίνετο προβλέπων Α.Μ. Βασιλεύς. Απήντησα εις τον κ. Πάλερετ οτι απάντησις αύτη δεν μας ικανοποιεί. Άφού ετόνισα ότι ούδόλως έπιδιώκομεν έπωφεληθώμεν της κρισίμου ταύτης στιγμής όπως θέσωμεν ζήτημα Κύπρου, είπον ότι εάν ζητούμεν τήν παραχώρησιν μικρού τμήματος τό πράττομεν όπως Βασιλεύς εύρίσκηται έπί ελληνικού έδάφους έν άσφαλεία, όπως ασκή άξιοπρεπώς τό βασιλικόν ιμπέριουμ. Ένομίσαμεν ότι ή άσφάλεια του Βασιλέως και τά προβαλλόμενα ύφ' ήμών έπιχειρήματα δικαιολογούν άπολύτως τήν αΐτησιν ήμών. Έν περιπτώσει άρνήσεως της άγγλικής Κυβερνήσεως, ό Βασιλεύς θά μεταβή εις νήσον έξ Ελλάδος αδιαφορών διά κινδύνους εις ους δύναται έκτεθή έκ τούτου, άλλά νομίζομεν ότι κατά τάς τόσον δυσχερείς στιγμάς ας διέρχεται Ελλάς δικαιούμεθα έπιμείνωμεν έπί αίτήσεώς μας τοσούτω μάλλον όσον τό μέτρον δεν θά προεδίκαζεν οριστικήν παραχώρησιν. Πρεσβευτής Αγγλίας μοι ύπεσχέθη τηλεγραφήση άμέσως ύποστηρίζων αίτησιν ήμών, παρακαλούμεν δε όπως επειγόντως συνατησετε κ. Ηντεν και επιμείνητε όλως ιδιαιτέρως επί λόγων οίτινες μας ήγαγον διατυπώσωμεν αίτησιν ημών, εκφράζοντες συγχρόνως τήν ελπίδα ότι αύτη θα τύχη ικανοποιητικής άπαντήσεως.

 Ο Σιμόπουλος απάντησε στις ώρα 22:28, ώρα Λονδίνου.

 Πρόεδρος Κυβερνήσεως και 'Υπουργός Εξωτερικών ευρίσκονται έκτος Λονδίνου και επεκοινώνησα εσπέραν ταύτην μετά υφυπουργού Φόρεϊν Όφφις, ό όποιος μοι ανακοίνωσε απάντησιν αποσταλείσαν χθες τήν νύκτα προς τον Πρεσβευτήν της Αγγλίας Αθήνας. Εις τό πρώτον σημείον είναι σύμφωνοι διά τον στόλον. Όσον άφορα δεύτερον, κρίνουν ότι, όσον και αν είναι σκόπιμος και ευκταία χρησιμοποίησις 40.000 (;) υπό έκγύμνασιν, προτεραιότης έδει νά δοθή εις μονάδας στρατού έκγυμνασμένου και έν περιπτώσει δυσμενούς έξελίξεως θά ήτο μεγίστη τότε ή άνάγκη πλοίων μεταφορικών προς τούτο. Ευρίσκονται ήδη εις συνεννοήσεις μετά Κυβερνήσεως Κύπρου, διότι δέον έξετασθή δυνατότης έκεί έγκαταστάσεως και μέσων έφοδιασμού τόσον μεγάλου άριθμου άνδρών. Επίσης έξετάζουν και άπό στρατιωτικής απόψεως ζήτημα άσφαλείας. "Οσον αφορά τρίτον σημεΐον, άπεκόμισα τήν έντύπωσιν ότι δεν φαίνονται εύδιάθετοι όπως έστω και προσωρινώς άναγνωρίσουν τμήμα Κύπρου ως έλληνικόν, άλλ' έχουν ύπ' όψει συμφωνίας μετ' άλλων κρατών καθ’ ας ξέναι Κυβερνήσεις έτυχον πλήρους ετεροδικίας και δύνανται ασκούν πλήρη έξουσίαν αύτών. Ή διαβιβασθείσα υμίν άπάντησις δέον νά θεωρηθή ώς προκαταρκτική εν άναμονή περαιτέρω συνεννοήσεων μετά Κύπρου. Θά συναντήσω κ. Ηντεν και κ. Πρωθυπουργόν άμα επιστροφή αύτών, πιθανώς μεθαύριον».

Τα ακατανόητα για τους 40000, είναι η εφεδρεία που δεν είχε καλέσει στα όπλα ο Παπάγος, και την οποία ο Πάλερετ και
 ο Γεώργιος σχεδίαζαν να καλέσουν στα όπλα για να υπερασπιστεί την Πελοπόννησο. Και ο Πάλερετ ανακάτευε την μεταφορά του βσιλιά και των 40000 στην Κύπρο. 
Ο δε δυσυχής Σιμόπουλοςπαρπέμθηκε σε ενα υφυπουργό της δεκάρας που του διάβασε την απάντηση που θα έδινε στον Κοριζή
ο Πάλερετ. 
Αγγλικές πουστιές.

Τσιπρόφσκι ή Τσιπρέφσκι

Δεν γνωρίζω ποιά είναι η σωστή γραφή του ονόματος. 
Αλιέκσι Τσιπρόφσκι ή Αλιέκσι Τσιπρέφσκι;

Ο αγώνας που δικαιώθηκε

Πριν 20 χρόνια, στις 13 Απριλίου 1999, κατά την 21η ημέρα των Νατοϊκών βομβαρδισμών στην ΟΔ.Γιουγκοσλαβίας ο Πρωθυπουργός της Μπουγιουρουμού Λιούπτσο Γκεοργκιέφσκι, (από το ΕΜΕΟ), ζήτησε την κατεπείγουσα ένταξη της Βόρειας στο ΝΑΤΟ. Και τον έβαλε, ο σύντροφος Αλιέκσι Τσιπορόφσκι από το ΕΜΕΟ-ΕΚΜ.

Η Κοινοπραξία Προδοτών και Παλιανθρώπων ΕΠΕ πάει στην Κάλπη

του Σπύρου Χατζάρα 

Το μεγάλο πολιτικό στοίχημα για το επόμενο διάστημα, δεν είναι φυσικά οι Δήμοι και η Ευρωβουλή αλλά οι Εθνικές Εκλογές.
 Η «Προοδευτική Συμμαχία» του Αλιέκσι Τσιπρόφσκι, δεν αφορά πρωτίστως την Ευρωβουλή αλλά είναι προπαρασκευή για την εκλογική διάσωση των Συριζέσκου, και του αμερικάνικου ονείρου τους. 
«Προοδευτική Συμμαχία», σημαίνει Κοινοπραξία Προδοτών και Παλιανθρώπων ΕΠΕ.
 Ο αμερικανικός παράγων, κάνει ότι μπορεί για να βοηθήσει την Αμερικανική αριστερά να παραμείνει μεγάλο Κόμμα και αντιπολίτευση στον Κούλη.
 Η φιλοαμερικανοϊσραηλινή Κοινοπραξία συγκέντρωσε άφθονη «Πολιτική σαβούρα», «ανεπάγγελτους» «πρασινοφρουρούς» ,κομματίδια της Αμερικανόδουλης Αριστερά, και υλικά κατεδαφίσεως του ΚλεπτοΠΑΣΟΚ και συγκρότησαν ένα νέο «τίποτα» που μιλάει για Νίκη.
 Προσωπικά μου θύμισε την Δημοκρατική Συμπαράταξη. 
Η συνδετική υλη που ενώνει ,το Τζέισον-Αντιγόνη, τον Τζουμάκα, την Ξεπαπαδέα, και τον Θεοχαρόπουλο, είναι η αμερικανοφιλία και ο παλιανθρωπισμός. 
Οι Παλιάνθρωποι κολλάνε αναμεταξύ τους σαν τις σάπιες σταφίδες. 
Οι «αριστεροί και προοδευτικοί» Παλιάνθρωποι, σε «κάθε γωνιά της χώρας», θα κληθούν να συμμετάσχουν σε «επιτροπές στήριξης» της Αμερικανόδουλης «Προοδευτικής Συμμαχίας» , για την οποία εργάζεται ο Ανθύπατος Τζέφρι, σε «κάθε πόλη, σε κάθε χωριό, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο δουλειάς». 
Όλο το χαφιεδότσουρμο της Κλεπτοκρατίας «που έχουν τις ίδιες αγωνίες» και «το ίδιο όραμα» για το «προοδευτικό μετασχηματισμό» της ελληνικής κοινωνίας. Συνθήματα μεταχειρισμένα και «άδεια σακάκια», που απευθύνονται στην αγέλη των ηλιθίων. «προοδευτικός μετασχηματισμός», «Δίκαιη ανάπτυξη», «αξίες», «όραμα». 
Όλα αυτά συνοψίζονται στο, «ότι φάνε ότι πιούνε και ότι αρπάξει ο κώλος τους». Το πράγμα όμως βιάζει. 
Ο Οκτώβριος είναι πολύ μακριά. Οπότε, η αμερικανική πρεσβεία και το επικοινωνιακό «επιτελείο» του Αλιέκσι ετοιμάζουν έναν εκλογικό συναγερμό τριών εβδομάδων. Κάλπες στις 26 Μαΐου, κάλπες στις 2 Ιουνίου για τον δεύτερο γύρο των δημοτικών και εθνικές κάλπες στις 9 Ιουνίου, που θα «συνοψίσουν» το μήνυμα της «Νίκης».
 Στην Βασιλίσσης Σοφίας και τα υπόγεια του Μαξίμου περιμένουν το αποτέλεσμα του 1ου γύρου των Προεδρικών Εκλογών στα Σκόπια οι οποίες διεξάγονται την Κυριακή 21 Απριλίου. Αν κερδίσει το νατοϊκό τόξο θα βάλουν μπροστά. Μέχρι τις αρχές Μαΐου θα γνωρίζουν και τι αποδίδει δημοσκοπικά το σκάνδαλο «Novartis». Τις προάλλες εκεί που κοιμόταν ξεσκέπαστος ο δημοσκόπος , ήρθε στον ύπνο του το πνεύμα του Ανθύπατου Τζέφρυ και του είπε «ΣΥΡΙΖόφσκι 21,1 %». Σηκώθηκε ο δημοσκόπος, το εκτίμησε και ανακοίνωσε στην Τσαρλαμπά: ΣΥΡΙζόφσκι στις Ευρω-εκλογές 26,4%. 
Τέτοια ελπίζουν οι Συριζόφσκι. 25% την πρώτη Κυριακή. Μια αύξηση την Δεύτερη και μια καλύτερη αύξηση την Τρίτη Κυριακή. 
Με την βοήθεια φυσικά των βοθροκάναλων, και η Κοινοπραξία Προδοτών και Παλιανθρώπων ΕΠΕ θα πάει στον Παράδεισο. 
Μόνο που υπάρχει και η εκδοχή, βαθειά, βαθύτερα, Τάρταρα. Διότι, η πολιτική εκτός από τους σχεδιασμούς είναι μια ζαριά. Και αυτό σημαίνει ότι παίζουν και τα «ντόρτια» και οι «δυάρες». 
Και στην Ελλάδα υπάρχουν ακόμα πολλοί Έλληνες. Και αυτό είναι κακό και για το βαθύ κράτος και για τους Συριζόφσκι. Και μπορεί ο «προοδευτικός μετασχηματισμός», το Τζέισον -Αντιγόνη , η Πουστιά, και ο αγωνιστής της πρέζας και γνωστός ακτιβιστής LGBD Ζακ, να ηττηθούν από την οικογένεια, τις παραδοσιακές αξίες, τα ήθη και τα έθιμα, και την κοινή λογική. 
Την εθνική Ανεξαρτησία και τη λαϊκή Κυριαρχία και την ισότητα και μπροστά στον τοκογλύφο.’ Οπότε, το όραμα των Συριζόφσκι και τον Αλιέκσι, θα τους πάρει ο διάολος μαζί με τους Βόρειους του ΝΑΤΟ.

13 Απριλίου 1941. Οι τελευταίες ημέρες της Ελληνικής Πομπηίας. Η Ελλάς των Ηρώων και Προδοτών

 
Η διάλυση του Ελληνικού Στρατού

Μετά από επτά ημέρες πολέμου, και την «ατυχή» μάχη της Κλεισούρας της Καστοριάς , όπου τα ταλαιπωρημένα τμήματα της 20ής Μεραρχίας κατόρθωσαν να αντισταθούν στους Γερμανούς για ένα εικοσιτετράωρο, ο τενεκές Ουίλσον που βρισκόταν στη Λάρισα, αποφάσισε και διέταξε στις 13 Απριλίου τη σύμπτυξη των βρετανικών δυνάμεων στις Θερμοπύλες, αφήνοντας τους Έλληνες στην (κακή) τύχη τους.

Η Γερμανική προέλαση συνεχίστηκε προς τα νότια και συγκρούστηκαν με την 1η Τεθωρακισμένη Βρετανική Ταξιαρχία, που είχε αποστολή να επιβραδύνει την γερμανική προέλαση για να καλύψει την σύμπτυξη των υποχωρούντων «Ελληνοβρετανικών» δυνάμεων. Στην περιοχή της Πτολεμαΐδας έγινε η μοναδική αρματομαχία κατά την επιχείρηση Μαρίτα, που έληξε με πλήρη νίκη των Γερμανών που κατέστρεψαν 32 βρετανικά άρματα ενώ απώλεσαν μόλις τέσσερα. Οι Γερμανοί προχώρησαν δυτικά προς την Καστοριά, ενώ ο υποστράτηγος Χ. Καράσσος διέταξε τις δύο μεραρχίες του, την δωδεκάτη και την εικοστή, που βρισκόντουσαν υπό διάλυση , να παραβγούν στο τρέξιμο με τα γερμανικά τεθωρακισμένα και να συμπτυχθούν δυτικά του Αλιάκμονα.
Πολλοί από τους οπλίτες που οι περιοχές καταγωγής τους είχαν καταληφθεί από τους Γερμανούς, λιποτακτούσαν προς τις εστίες τους Στην Ήπειρο, δόθηκε «επιτέλους», η διαταγή για τη σύμπτυξη προς τα Ιωάννινα.

Οι Αντιπρόσωποι των Είκοσι Ιερών Βασιλικών Πατριαρχικών και Σταυροπηγιακών Μονών του Αγίου Όρους έστειλαν επιστολή στον Αδόφο Χίτλερ ζητώντας να γίνει σεβαστό το ιδιαίτερο καθεστώς του Αγίου Όρους.

-

Οι Γερμανοί στην Τεράζιε

-   Στη Γιουγκοσλαβία η 11η Γερμανική Μεραρχία Πάντσερ του φον Κλάιστ εισήλθε στο Βελιγράδι , το οποίο είχε παραδοθεί την προηγουμένη, στον 26χρονο λοχαγό των Βάφεν Ες-Ες, Φριτς Κλίγκενμπεργκ που κατέλαβε τη Σερβική πρωτεύουσα, μόνος, με 6 άνδρες του.

1943. Το γερμανικό ραδιόφωνο ανακοινώσε την ανακάλυψη μαζικών ταφών Πολωνών αιχμαλώτων που εκτελέστηκαν από τους σοβιετικούς στη σφαγή του Κατύν. Το 1990 στην Επέτειο της Αποκάλυψης της Σφαγής του Κατύν,

Ξεσηκωμός κατά των Γύφτων αλλά στη Βουλγαρία

Στη Βουλγαρία ξεσηκώθηκαν οι Βούλγαροι κατά των Γύφτων. Για δεύτερη συνεχόμενη μέρα, το βράδυ της Πέμπτης, χιλιάδες πολίτες διαμαρτυρήθηκαν στο κέντρο του Γκάμπροβο ενάντια στη ληστεία κατά πωλητή σε κατάστημα ειδών διατροφής από τρεις Ρομά. Συμπλοκές με την αστυνομία.
 Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Τομισλάβ Ντόντσεφ και η δήμαρχος του Γκάμπροβο Τάνια Χρίστοβα προσπάθησαν να έρθουν σε διάλογο με τους διαμαρτυρόμενους, αλλά τους αποδοκίμασαν. Ο Ντόνστεφ είπε ότι η οργή των ανθρώπων είναι δίκαιη, αλλά τους κάλεσε όλους να διαμαρτύρονται ειρηνικά. 
Η δήμαρχος κάλεσε τα κόμματα να μην εκμεταλλεύονται την « εθνοτική κρίση».

Δεν ξεχνώ το έγκλημα της Δευτέρας του Πάσχα του 1999 στη Σερβία

12 Απριλίου 1999. Τα αεροπλάνα του ΝΑΤΟ έπληξαν τηνεπιβατική αμαξοστοιχία που έκανε το δρομολόγιο Βελιγράδι-Θεσσαλονίκη στη γέφυρα, στο φαράγγι της Γκρντέλιτσα, Οι αμερικανοί σκότωσαν 55 άμαχους Σέρβους. Ήταν Δευτέρα του Πάσχα, όταν έγινε η Νατοική ανθρωποσφαγή στη Γκρντέλιστα 

Τη 12η Απριλίου 1941, παραδόθηκε το Βελιγράδι σε 7 γερμανούς στρατιώτες υπό τον 26χρονο λοχαγό των Waffen SS  Φριτς Κλινγκενμπεργκ.
Στις 12 Απριλίου 1999, οι πιλότοι του ΝΑΤΟ χτύπησαν στο φαράγγι της Γκρντέλιτσα , (περίπου 300 χιλιόμετρα νότια του Βελιγραδίου), την επιβατική αμαξοστοιχία 393 που έκανε το δρομολόγιο Βελιγράδι – Θεσσαλονίκη, σκοτώνοντας τουλάχιστον 55 άτομα.
 Στις 11 και 40 πρωί , (τοπική ώρα), ένα αμερικανικό F-15E Strike Eagle έπληξε με δύο πυραύλους AGM-130 την επιβατική αμαξοστοιχία, ενώ περνούσε τη σιδηροδρομική γέφυρα πάνω από τον Νότιο Μοράβα .
 Ανάμεσα στους νεκρούς ήταν μικρά παιδιά και μια έγκυος. Ο πύραυλος χτύπησε το τρένο, αλλά δεν κατέστρεψε τη γέφυρα, που το ΝΑΤΟ έλεγε, μετά, ότι ήταν ο στόχος. Στις 2 Ιουνίου 2000, το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την Πρώην Γιουγκοσλαβία (ICTY), με βάση έρευνα «ειδικής επιτροπής», που ερεύνησε τις καταγγελίες εναντίον του ΝΑΤΟ για τους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία το απάλλαξε από κάθε ευθύνη αποδίδοντας τον βομβαρδισμό της κινεζικής πρεσβείας, της σερβικής τηλεόρασης,και του καραβανιού των Αλβανών στην Τζακοβίτσα σε «ανθρώπινα λάθη» ενώ απέβλεπαν σε στρατιωτικούς στόχους «μεγάλης σημασίας». 
Μόνο για τη σφαγή των αμάχων της Γκρντέλιτσα η απαλλακτική απόφαση της επιτροπής δεν ήταν ομόφωνη.

12 Απριλίου 1204. Η άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους

Η 12η Απριλίου του 1204 ήταν Δευτέρα, όταν έπεσε η Βασιλεύουσα. Το Πάσχα πλησίαζε. Η Κυριακή των Βαΐων ήταν στις 18.
Ο Πάπας Ιννοκέντιος Γ΄ αντιλαμβανόμενος την αδυναμία της Κωνσταντινούπολης έθεσε ως στόχο την υποταγή της Ορθοδοξίας και αποφάσισε την ανατροπή του Αυτοκράτορα Αλέξιου Γ’ που νόμιζε ότι η κοσμική, «αυτοκρατορική εξουσία ήταν ανώτερη από την εκκλησιαστική» και την παλινόρθωση του εκθρονισμένου και τυφλωμένου Ισαάκιου Β΄ Άγγελου, που είχε στενές σχέσεις με τους παπικούς.
Συνέταιροι με τον Πάπα ήσαν οι Βενετοί που επιζητούσαν την πλήρη αποκατάσταση των εμπορικών τους προνομίων που είχαν περιοριστεί από τους Κομνηνούς. Οι κινούντες τα νήματα Ιννοκέντιος και Δάνδολος, επέλεξαν ως ηγέτη της Σταυροφορίας τον Βονιφάτιο Μομφερατικό.
Η επιχείρηση «ρεσάλτο» ξεκίνησε με την πολιορκία και κατάληψη της «Χριστιανικής» Ζάρας (Ζάνταρ) που ανήκε τότε στον Ούγγρο Βασιλιά.
Μετά οι Σταυροφόροι ξεκίνησαν για την Κωνσταντινούπολη για την παλινόρθωση του Ισαάκιου μαζί με τον γιος του εκθρονισμένου Αλέξιο. Παρ' όλο που οι Σταυροφόροι δεν ήταν πολλοί, και η Πόλη φαινόταν ικανή να τους αντιμετωπίσει, Αλέξιος Γ, εγκατέλειψε την πόλη τον Ιούλιο του 1203, παίρνοντας μαζί του το δημόσιο θησαυροφυλάκιο.
Ο Ισαάκιος Β' αποφυλακίστηκε και επανήλθε στον θρόνο, ενώ ο γιος του Αλέξιος, που είχε αφιχθεί με τους Σταυροφόρους, ανακηρύχθηκε συν-αυτοκράτορας (Αλέξιος Δ').
Όμως, όταν ήρθε η ώρα της αμοιβής των Σταυροφόρων από τον Ισαάκιο, διαπιστώθηκε πως το αυτοκρατορικό ταμείο ήταν άδειο. Απελπισμένος ο νέος συν-αυτοκράτορας προσπάθησε να συλλέξει τα υποσχεθέντα με πρόσθετους φόρους, δασμούς, τάματα Ναών, κ.α. Όμως ο λαός, θεωρώντας προδότες τον Αλέξιο και τον πατέρα , επαναστάτησε, ανατρέποντας τους εκλεκτούς των Λατίνων και ανακήρυξε αυτοκράτορα τον Αλέξιο Ε΄ Μούρτζουφλο που δεν δέχθηκε να τηρήσει τους όρους των προκατόχων του, αρνούμενος συμβιβασμό. Συγχρόνως προσπάθησε να οργανώσει την άμυνα της πόλης για ενδεχόμενη επίθεση που δεν άργησε.
Τον Μάρτιο του 1204 έγινε η συνθήκη διαμελισμού της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μεταξύ Βενετίας και Φράγκων. Επιτροπή Βενετών και Γάλλων,
θα εξέλεγε εκείνον που, κατά τη γνώμη τους, θα κυβερνούσε καλύτερα τη χώρα "προς δόξαν του Θεού, της Αγίας Ρωμαϊκής Εκκλησίας και της Αυτοκρατορίας". Όλοι οι Σταυροφόροι που θα λάμβαναν κτήσεις, εκτός από τον Ερρίκο Δάνδολο, όφειλαν να ορκιστούν πίστη στο Λατίνο Αυτοκράτορα.
Μετά την προσυπογραφή των όρων της συμφωνίας, άρχισαν συνδυασμένες επιθέσεις κατά των τειχών της Κων/λης. Η πρώτη επίθεση, της 9ης Απριλίου 1204, εναντίον του θαλάσσιου τείχους αποκρούστηκε. Την παραμονή της τελικής εφόδου οι Λατίνοι επίσκοποι, κήρυσσαν «Τζιχάντ», γιατί ο Μούρτζουφλος ήταν προδότης, δολοφόνος και πιο άνομος από τον Ιούδα, ότι οι Έλληνες είχαν παρακούσει τη Ρώμη, ήταν ένοχοι για το σχίσμα, αρνούμενοι να αναγνωρίσουν την παπική πρωτοκαθεδρία και ότι ο Ιννοκέντιος επιθυμούσε την ένωση των δύο Εκκλησιών. Στις 12 Απριλίου, η επίθεση επαναλήφθηκε στο Κεράτιο τείχος.
Οι Ενετοί, δένοντας τις γαλέρες τους ανά δύο, τις είχαν υπερυψώσει με ξύλινες κατασκευές οδηγώντας τις γεμάτες στρατό κατά των πύργων. Μετά από σκληρή μάχη, το απόγευμα κατόρθωσαν να καταλάβουν δύο πύργους και τρεις πύλες από όπου άρχιζαν να εισχωρούν στην πόλη, δημιουργώντας προγεφύρωμα στο εσωτερικό της. Ο Μουρτζούφλος και πολλοί ευγενείς εγκατέλειψαν την πόλη από χερσαίες πύλες προς τη Θράκη. Τα βυζαντινά στρατεύματα, συμπεριλαμβανομένων και των Βαράγγων, κατέθεσαν τα όπλα λαμβάνοντας διαβεβαιώσεις προσωπικής ασφαλείας.
Οι Ιταλοί έποικοι της Πόλης, που είχαν εκδιωχθεί, εκμεταλλεύτηκαν την είσοδο των φίλων τους και προέβησαν σε αντίποινα κατά του πληθυσμού για την απέλασή τους. Οι «Τζιχαντιστές», πυρπόλησαν το τμήμα της πόλης ανάμεσα στη μονή Ευεργέτιδος και τη συνοικία Δρουγγάριο.
Η πυρκαγιά διήρκεσε από τη νύχτα μέχρι το επόμενο βράδυ.Το αυτοκρατορικό ανάκτορο των Βλαχερνών λεηλατήθηκε .Ιππότες, και Ενετοί ναύτες ανταγωνίζονταν στη λεηλασία σπιτιών και εκκλησιών. Οι Εκκλησίες και τα μοναστήρια ήταν τα πρώτα που λεηλατήθηκαν.
Οι Σταυροφόροι τοποθετούσαν άμφια των ιερέων στις ράχες των αλόγων τους. Οι εικόνες θρυμματίζονταν.
Τα δισκοπότηρα απογυμνώθηκαν από πολύτιμους λίθους και μεταβλήθηκαν σε κρασοπότηρα. Τα καλύμματα των Αγίων Τραπεζών και τα χρυσοκέντητα, διακοσμημένα με πολύτιμους λίθους παραπετάσματα αφαιρέθηκαν, τεμαχίστηκαν και διαμοιράστηκαν.
Οι Άγιες Τράπεζες της Αγίας Σοφίας, τεμαχίστηκαν, προκειμένου να αρπάξουν οι Σταυροφόροι τα πολύτιμα υλικά. Άλογα και μουλάρια οδηγήθηκαν στο Ναό για να μεταφέρουν φορτία ιερών σκευών, χρυσών και αργυρών πλακών του θρόνου, αμβώνων, θυρών και διακοσμήσεων.
Την τρίτη ημέρα εκδόθηκε διαταγή για την προστασία των γυναικών.

Όλα τα γεγονότα  της 12ης Απριλίου μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ https://ta-mavra-nea.blogspot.com/2019/04/h-12.html
https://ta-mavra-nea.blogspot.com/2019/04/h-12.html

Ευρωζουρλομανδύας

Αφού έβαλαν στον πάγο τον Όρμπαν οι Ευρω-φιλελέ ,οι Ευρω-Σοσιαληστές εβαλαν στην Κατάψυξη του ρουμάνους Σοσιαλδημοκράτες που νομίζουν ότι έχουν τη λαϊκή εντολή να κυβερνήσουν και θέλουν η Κεντρική Τράπεζα να φέρει πίσω στη Ρουμανία τον «εθνικό» χρυσό που τον φυλάνε οι Ρότσιλντ στο Λονδίνο. Το ευρω-Κόμματα, είναι Ευρωζουρλομανδυας.
 Είναι μηχανισμοί συμμόρφωσης στο «Κράτος Δικαίου». Και όποιος δεν συμμορφώνεται προς τας υποδείξεις, κατευθείαν στο ευρω-Πειθαρχείο

Το Βαθύ «Κράτος Δικαίου» και η κατάργηση της Τρίτης Εξουσίας στην Ελλάδα

Η διάκριση των Εξουσιών αποτελεί παρελθόν στο Κλεπτοκρατικό Σοβιέτ των ΣΥΡΙΖΟΦΣΚΙ. Η δικαιοσύνη σήμερα, στο επίπεδο της ηγεσίας της, αλλά και στα κατώτερα κλιμάκια είναι πλήρως εξαρτημένη και υποκινούμενη από την ΣΥΡΙΖκυβέρνηση και την αμερικανική πρεσβεία. Χρειάζεται Αποχουντοποίηση- ΑΠΟΣΥΡΙΖΟΠΟΙΗΣΗ.

ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΕΠΙ ΤΑΠΗΤΟΣ

Απρίλιος εν Ουψάλα και εις Σκανδι-Ναυΐαν σημαίνει -1°C. Κρύο καί χιών. 11 Μαρτίου 2010. 
Η Σουηδική Βουλή αναγνωρίζει τήν Γενοκτονία Αρμενίων καί Ελλήνων τού Πόντου το 1915, όπως έπραξεν καί η Ιταλία του Ματτέο Σαλβίνι προ ημερών (Απρίλιος 2019). 
ΤΗΝ ΙΔΙΑΝ ΗΜΕΡΑΝ 11/3/2010, τό 43% τού ΠΑΣΟΚ-γεωργάκη καί τό 4,60% τού Ψύριζα Τσιπρά εψήφιζαν τό Γενοκτόνον καί Ελληνοκτόνον Νομοσχέδιον περί ΑΠΟΔΟΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ. Το οποίον ενώ κατεργήθη επί Αντωνίου τού Σαμαρά επανήλθεν και εψηφίσθη ΑΥΤΟΥΣΙΟΝ επί Τσιπροφιάσκου ενώ ο Κατακαϊμένος ένιπτεν τάς χείρας του ως o παράδοξος "procurator" Pontius Pilatus της Ιουδαίας, συμφώνως με τον Tacitus. Ίδε, Codex Mediceus 68 II fol. 38 r: en:Cornelius Tacitus Annales 15:44, περί τό 115 μεχ. 
Αλλά ενώ ο Pontius Pilatus Prefect of Judea (καί τίποτε άλλον), ουδέποτε ένιψεν χείρας καί πρόσωπον ενώπιον της θεάς Δίκης διότι ουδείς λόγος υφίστατο, ο Π. Καμένος καί πλείστοι τής Βουλής τό έπραξαν.
 Με συνέπεια το «κουρέλιασμα» τής Ελληνογενείας και Ελληνικής Ιθαγενείας. Περί τού Ποντίου(!!) Πιλάτου ας διαβάσετε καί ερευνήσετε τά κάτωθι. «The "Pilate Inscription" from Caesarea Maritima, Israel The inscription reads: This building - Tiberium By Pontius Pilatus Prefect of Judea Has been built». https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1d/MII.png/800px-MII.png.
 Εν συνεχεία 36% «μπούφοι» εψήφισαν τόν Σεπτέμβριον 2015 Τσιπροψείριζα διά να συνεχίση το ΦΘΟΝΕΡΟΝ ΕΡΓΟΝ ΑΠΟΔΟΜΙΣΕΩΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΤΩΝ ΗΜΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.
 Εννοώ ότι ΟΙ ΣΚΟΤΕΙΝΟΙ, ΟΙ ΑΘΕΑΤΟΙ ήδη από Μαρδο-χάϊ (Μαρδονίου) ΜΑΣ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΧΩΜΕΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΝ, ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΓΕΝΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΟΜΙΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΓΛΩΣΣΑΝ. 
Ας σημειώσωμεν επίσης και το Ιστορικόν-γεωγραφικόν γεγονός ότι ουδέποτε ώμιλήθη Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΕΙΣ ΤΟ ΑΠΟΜΟΝΩΜΕΝΟΝ ΧΩΡΙΟΝ ΝΑΖΑΡΕΤ και επομένως ΟΥΔΕΙΣ εκ Ναζαρέτ ωμίλησεν ή έγραψεν τήν Ελληνικήν γλώσσαν έως και τήν εγκατάλειψιν τής Ναζαρέτ τό 80 μεχ.
 Ουδέποτε, εν συνεχεία, ο Αβραάμ ωμίλησεν τήν Ελληνικήν γλώσσαν. Ο οποίος Αβραάμ ο «εβραιοφερμένος» εξ ανατολών ως και οι απόγονοί του έως τού Ιωσήφ και τής Μαριάμ ούτε ήτο Έλλην τό γένος, ούτε απέκτησεν σχέσιν (είτε απέκτησαν) ή συγγένειαν μετά των Ελλήνων. 
Οπωσδήποτε όμως έκαστος Άμπραχαμ, Ισαάκ, Γιάκομπ και οι λοιποί έως τόν όποιον νεώτερον Γιόσεφ, είχεν, είχαν καί έχουν το ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ιδίας «Αβρααμικής» καταγωγής καί Εθνικών καταβολών. 
Ομοίως καί έκαστος τουρκμένος, ο παμπλυθής «ένοικος» εις τήν Μικράν Ασίαν και Ιωνίαν. Και ας κατέχει τήν Ιωνίαν τής Σμύρνης διά τών όπλων.
 Όλοι λοιπόν έχουν ΚΑΤΑΓΩΓΗΝ καί δικαίωμα αναδείξεως τής ιδίας ιθαγενείας αυτών. Πόσον μάλλον εμείς οι ίδιοι οι οποίοι έχομεν καταδείξει εις τήν ανθρωπότητα τή ανάγκην αναδείξεως, κατοχυρώσεως καί ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΕΩΣ τού αυτού γένους, τής λατρείας καί τής μητρικής γλώσσας.
 Ποίοι είναι λοιπόν οι όποιοι τουρκμενικής καταγωγής μετανάσται οι οποίοι έχουν τό θράσος νά μας στερήσουν το ΔΙΚΑΙΩΜΑ αναγνωρίσεως τής Γενοκτονίας 1,5 εκατομμυρίου Αρμενίων και Ελλήνων το 2015, 353.000 Ελλήνων Ποντίων τήν 19 Μαΐου 1919; 
Είτε εκατομμυρίων Ελλήνων τής Μικράς Ασίας, Ασσυρίων, Ελλήνων τής Αλεξανδρείας και Ελλήνων τής Κύπρου; 
Πόσον μάλλον τής ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΩΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ τών Ελλήνων τού 2010-2019 και τήν συνεχιζομένην αντικατάστασιν ΗΜΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΕΝΕΤΕΙΡΑΝ ΕΛΛΑΔΑΝ, υπό νεοφερμένους από τα βάθη τής Ασίας και τής Αφρικής;
 Αύτη ταύτη η πολιτική Γενοκτονία κατόπιν εισβολής ονομάζεται. Αναισθησίαν καί αδιαφορίαν όμως επιδεικνύουν οι «φίλοι» μας Γιουρωπαίοι.
Διότι έκαστος φροντίζει τά της χώρας του. 

 Γεώργιος Δ. Κανελλόπουλος 
Ουψάλα  

Τελεευταίες ημέρες της ελληνικής Πομπηίας. 11 Απριλίου 1941

Μετά την συνθηκολόγηση του Μπακόπουλου στο μέτωπο του ΤΣΑΜ, στις 10 το πρωί, ο γερμανικός στρατός μπήκε στα Γιαννιτσά.
Οι προφυλακές του γερμανικού στρατού εισήλθαν και στην Καβάλα. Την επομένη τυπώθηκε και κυκλοφόρησε η Διαταγή του Γερμανού Στρατιωτικού Διοικητή για παράδοση όπλων, άνοιγμα καταστημάτων, παράδοση τροφίμων που κλάπηκαν από στρατιωτικές αποθήκες και ιδιωτικά καταστήματα, υπακοή στις διαταγές Χωροφυλακής, τιμές τροφίμων και χρήση νομισμάτων κλπ.

Στο Περιθώρι, η φρουρά
και ο διοικητής του Οχυρού «Μαλιάγκα», ο Λοχαγός Ευστάθιος Θεοδωρόπουλος
το εγκατέλειψαν
χωρίς να παραδοθούν.
Το οχυρό δεν έπεσε ποτέ.
Στο Δυτικό Μέτωπο, άρχισε η Μάχη της Bεύης,
στη στενωπό του Κλειδίου,
που την υπεράσπιζαν μόνο 2 τάγματα Αυστραλών
και ένα Βρετανών τυφεκιοφόρων.
Οι Γερμανοί για να ανοίξουν τον δρόμο προς την Κοζάνη χρησιμοποίησαν το ενισχυμένο Μηχανοκίνητο Σύνταγμα LSSAH,, με την υποστήριξη τεθωρακισμένων της 9ης Μεραρχίας Πάντσερ.
Στα αριστερά των θέσεων των αυστραλών, βρισκόταν το Σύνταγμα είχε Δωδεκανησίων που έλαβε διαταγή υποχώρησης από τη συμμαχική ανώτατη διοίκηση.
Αμέσως μετά την κατάληψη της Φλώρινας το μεσημέρι της 10ης Απριλίου, δυνάμεις της LSSAH και της 9ης Μεραρχίας Πάντζερ επιτέθηκαν στην στενωπό Κλειδίου όπου αποκρούστηκαν από τα εύστοχα πυρά του βρετανικού πυροβολικού.
Την επόμενη μέρα, (11 Απριλίου) λόγω χιονόπτωσης και ισχυρού ψύχους η επίθεση των Γερμανών σταμάτησε. Κατά το βράδυ έγινε επίθεση από δύο γερμανικά τάγματα, η οποία αποκρούστηκε.

Ο βρετανικός τενεκές Ουίλσον, που διοικούσε από την Λάρισα,εκτίμησε, ότι οι ελληνοβρετανικές δυνάμεις δεν μπορούσαν να αντέξουν την γερμανική επίθεση, και  στις 11 Απριλίου,  διέταξε τους δικούς του και τον Υποστράτηγο Χρήστο Καράσσο , που διοικούσε από το χωριό Περδίκας της Εορδαίας , να το βάλουν στα πόδια.
Νέα σύμπτυξη στην τοποθεσία Σινιάτσικο- Βουρινός- Καμβούνια- Πιέρια- Όλυμπος, η οποία «ήταν πιο ισχυρή».
Οι βρετανικές δυνάμεις ανέλαβαν τη ζώνη από την ακτή Πλαταμώνα έως την καμπή Αλιάκμονα, ενώ οι Ελληνικές Μεραρχίες Πεζικού ΧΙΙ (Συνταγματάρχης Γ. Καραμπάτος) και 20ή (Συνταγματάρχης Μ. Παπακωνσταντίνου) έπρεπε να εξασφαλίσουν τα στενά Σιάτιστας και Κλεισούρας αντίστοιχα.
Η Μεραρχία Ιππικού (Υποστράτηγος Γ. Στανωτάς) με την 21η Ταξιαρχία τάχθηκε επί των ορέων Βαρνούς και Βέρνο. Το συγκρότημα του Υποστράτηγου Μακέη (1η Βρετανική Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία, 19η Αυστραλιανή Ταξιαρχία και το Ελληνικό Σύνταγμα Δωδεκανησίων), που σχηματίστηκε για να «…αναχαιτίσει τον αστραπιαίο πόλεμο προς την κοιλάδα της Φλώρινας», όπως το έθεσε ο Γουίλσον, μετά από επιβραδυντικό αγώνα στην στενωπό Κλειδίου, θα συμπτυσσόταν στην νέα τοποθεσία άμυνας και θα διαλύονταν.
Στο Μέτωπο της Ηπείρου οι διοικητές του Α΄ και Β΄ Σώμα Στρατού πρότειναν στις 11 Απριλίου στον Αντιστράτηγο Πιτσίκα να συνθηκολογήσουν όπως ο Μπακόπουλος. Ο Πιστίκας ρώτησε τον Παπάγο στην Αθήνα και ήταν «αρνητικός».
Ο Παπάγος, από το Στρατηγείο του στην Αθήνα, ήθελε να παραμείνει νικητής των Ιταλών μέχρι τέλους. Τελικά με την συγκατάθεση του Διαγγελέα , οι μανάδες του ΤΣΔΜ άρχισαν να συμπτύσσονται το βράδυ της 12ης Απριλίου ενώ οι δυνάμεις του ΤΣΗ ξεκίνησαν την σύμπτυξή τους τη νύχτα 13/14 Απριλίου. Από τις 21.00 της 11ης Απριλίου μέχρι την 01.00 της 12ης , έγινε 4ώρος βομβαρδισμός του Πειραιά από την Λουφτβάφε σε 16 κύματα. Τα αντιαεροπορικά κατάρριψαν 2 γερμανικά αεροπλάνα. Λίγο πριν τα μεσάνυχτα , στις 11.25', η Λουφτβάφε, η προσέβαλε και βύθισε το επίτακτο Ελληνικό Πλωτό νοσοκομείο «Αττική»,

          το πλωτό νοσοκομείο ΑΤΤΙΚΗ

στον Κάβο Ντόρο, αν και έπλεε κατάφωτο και με εμφανή τα σήματα του Ερυθρού Σταυρού.
Το «Αττική» που είχε μετασκευαστεί και διέθετε 362 κλίνες, είχε αποπλεύσει από την Καβάλα και μετέφερε στον Πειραιά τους ασθενείς και το προσωπικό του εκκενωθέντος στρατιωτικού Νοσοκομείου Δράμας.
Επέβαιναν, 11 ασθενείς στρατιώτες, 17 γιατροί, 28 νοσοκόμες, και 110 άνδρες. Πνίγηκαν 22 και σκοτώθηκαν 28, μεταξύ των οποίων και ο κυβερνήτης του πλοίου Πλοίαρχος Δημήτριος Μελετόπουλος. Α
ριθμός ναυαγών, χρησιμοποιώντας τις σωστικές λέμβους, βγήκε σε ακτή της Εύβοιας, ενώ άλλους ναυαγούς διέσωσε, το πρωί, το Αντιτορπιλλικό Κουντουριώτης. Διευθυντής του Π/Ν «Αττική» ήταν ο υποπλοίαρχος Ιατρός Θ. Θωμόπουλος.
Στη Γιουγκοσλαβία, οι εμπροσθοφυλακές των γερμανικών μηχανοκίνητων δυνάμεων εισήλθαν, από το Νότο στο Κραγκούγιεβατς και , στο βορειοδυτικό τμήμα της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης, στο Πρίεντορ, όπου τους υποδέχθηκαν ο δήμαρχος και οι εκπρόσωποι των 3 θρησκειών. (Μουσουλμάνοι, Καθολικοί, Ορθόδοξοι) .
Το πλήρες χρονολόγιο της 11ης Απριλίου θα το βρείτε εδώ http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2017/04/11.html1997.

1999. Ανάσταση στο Βελιγράδι κάτω από τις σειρήνες της αεράμυνας.

11 Απριλίου 1999. Κυριακή της Ανάστασης .
Στην πρεσβευτική κατοικία ψήνουμε με τον Βλασσόπουλο το αρνί, με καλεσμένους τους Έλληνες πολεμικούς ανταποκριτές. 
Είχα προσκαλέσει και τους φίλους μου  δημοσιογράφους Αλεξάντερ Τίανιτς και Σλάβκο Τσουρούβια.
Ο Σλάβκο Τσουρούβια δημοσιογράφος και ιδιοκτήτης της καθημερινής εφημερίδας "Ντνέβνι Τέλεγκραφ" και του περιοδικού "Εβρόπιανιν" δολοφονήθηκε έξω από το σπίτι του, στην οδό Αγίου Όρους 35, (Svetogorska), από δύο εκτελεστές της μυστικής υπηρεσίας (DB) του Μιλόσεβιτς.
Δέχθηκε 17 σφαίρες και μία χαριστική βολή στο κεφάλι.
Δίπλα του ήταν η σύντροφός του, ιστορικός Μπράνκα Πρπα, που δεν την πείραξαν.
Ενώ ήταν νεκρός τον καλούσα στο κινητό του να τον ρωτήσω εάν θα ερχόταν στο πασχαλινό τραπέζι στην πρεσβευτική κατοικία. Μόλις έκλεισα με πήρε ο Τίανιτς και μου είπε την είδηση. Ο Τίανιτς ήταν ο πρώτος που το έμαθε από την Πρπα. Οι δολοφόνοι αποκαλύφθηκαν το 2014, αλλά ο εκτελεστής Μίροσλαβ Μίκι Κούρακ παραμένει ασύλληπτος κάπου στην Αφρική. (Τανζανία;).
Ο Σλάβκο Τσουρούβια ήταν ο δημοσιογράφος της Μπόρμπα που δημιούργησε το μύθο του Μιλόσεβιτς στο Κόσσοβο Πόλιε, με τη φράση που είπε στους Σέρβους, στις 25 Απριλίου 1987: «Κανείς δεν θα σας δέρνει».

Μαζί με τον Μόμτσιλο Τζόργκοβιτς, ίδρυσαν το 1994, την εβδομαδιαία εφημερίδα «Νέντελνι Τέλεγραφ» που απέκτησε πολύ μεγάλη κυκλοφορία και το 1996 έβγαλε την πρώτη ιδιωτική εφημερίδα στη Σερβία, την «Ντνέβνι Τέλεγκραφ» της οποίας η κυκλοφορία απαγορεύθηκε τον Οκτώβριο του 1998, οι εγκαταστάσεις της σφραγίστηκαν και στη συνέχεια κατασχέθηκε η περιουσία της εταιρείας.
Στη συνέχεια  εξέδωσε το περιοδικό «Εβρόπιανιν», (ο Ευρωπαίος), για την αρθρογραφία του οποίου του επιβλήθηκε  τον Μάρτιο του 1999 ποινή φυλάκισης πέντε μηνών για πρόκληση κοινωνικής αναταραχής.
Στη δίκη του ήμουν παρών.
Τον συμβουλέψαμε να φύγει στο εξωτερικό γιατί δεν ήταν ασφαλής αλλά δεν έφυγε. Και στις 11 Απριλίου ο Μιλόσεβιτς τον σκότωσε.

Κατά τη διάρκεια της νύχτας της Αναστάσεως η πολεμική αεροπορία του ΝΑΤΟ βομβάρδισε με σφοδρότητα την Πρίστινα και την Τζιάκοβα . Οι ζημιές ηταν τεράστιες. Στην περιοχή της Πρίστινα κατά τη διάρκεια της νύχτας έπεσαν περισσότεροι από 50 πύραυλοι . Αλλεπάλληλα κύματα χτύπησαν την αεροπορική βάση Σλάτινα κοντά στην Πρίστινα.

Έξι άμαχοι σκοτώθηκαν και 23 τραυματίστηκαν στο χωριό Μερντάρε. Μεταξύ αυτών που σκοτώθηκαν η οικογένεια Τόσεβιτς. Ο πατέρας Μπόζιτς,  η έγκυος μητέρα Μαρία και το  11 μηνών μωρό τους Μπογιάνα.

Βομβαρδίστηκε ξανά η περιοχή γυρω από το μοναστήρι της Γκρατσάνιτσα.

Στην Κόζαρε κατά τη διάρκεια της ημέρας έφτασαν ενισχύσεις του Γιουγκοσλαβικού Στρατού .Μια ομάδα  του UCK κατάφερε να καταστρέψει ένα ΤΟΜΑ. Η Αλβανία ζήτησε από το ΝΑΤΟ να βομβαρδίσει τις  θέσεις του Γιουγκοσλαβικού Στρατού. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, ο UCK επιτέθηκε θέσεις  του Γιουγκοσλαβικού Στρατού στην κορυφή Οπλιάζου αλλά όλες οι επιθέσεις αποκρούστηκαν με μεγάλες απώλειες για τους επιτιθέμενους.

Οι αρχές ασφαλείας της ΟΔ.Γιουγκοσλαβίας  ανακοίνωσαν ότι συνέλαβαν τον απόστρατο  Αυστραλό  Στιβ Πράτ , ο οποίος εργαζόταν  για  αυστραλιανή ανθρωπιστική οργάνωση  με την υποψία ότι συμμετείχε σε επιχείρηση κατασκοπείας.

Σαν σήμερα η Έξοδος του Μεσολογγίου ο απαγχονισμός του Γρηγορίου Ε και το χρυσό του Σπύρου Λούη

1821.10 / 22 Απριλίου, οι Εβραίοι έσερναν το σώμα του Πατριάρχη στους δρόμους της Κωνσταντινούπολής και το έριξαν στο Βόσπορο, για να τον φάνε τα ψάρια.Ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄,  απαγχονίστηκε στην κεντρική πύλη του Πατριαρχείου με εντολή του Σουλτάνου και με τη σύμφωνη γνώμη της Συνόδου.

  1826. 10 / 22 Απριλίου. Η Έξοδος του Μεσολογγίου. Η έξοδος ορίστηκε για την νύχτα του Σαββάτου του Λαζάρου προς τα ξημερώματα Κυριακής των Βαΐων, μεταξύ 10ης και 11ης Απριλίου 1826. Το σχέδιο της εξόδου προδόθηκε, από ανθρώπους των Άγγλων μέσα στην πόλη, με αποτέλεσμα οι τουρκοαιγύπτιοι να ενεδρεύουν . Χιλιάδες Έλληνες σφαγιάστηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν .Από τους 11000 κάτοικους και τη φρουρά λιγότεροι από 1.500 κατάφεραν να διασωθούν. Μεταξύ αυτών και «η Μαρία χήρα Δημητρίου Χατζάρα με το ορφανό Παναγιώτης», που κατέφυγε στο Ναύπλιο. 

1896 . 10 / 22 Απριλίου. Ο Σπύρος Λούης νίκησε στο αγώνισμα του μαραθώνιου στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες, της Αθήνας.

Ο κατάλληλος υποψήφιος

Ο Κωνσταντίνος Γιαλούρης- Δαναός ανήκει ψυχή τε και σώματι στην προοδευτική Κοινοπραξία και ο Αλιέκσι θα έπρεπε να τον κατεβάσει υποψήφιο μαζί με τη Ρένα και το Τζέισον-Αντιγόνη.

Το Γελοίο ανακοινωθέν του Παπάγου τη νύχτα της 9ης Απριλίου ενώ η Θεσσαλονίκη και ο Μπακόπουλος είχαν παραδοθεί

«Αί διά της κοιλάδος του Άξιου είσδύσασαι τεθωρακισμέναι γερμανικαί δυνάμεις, συγκρατηθείσαι μέχρι της χθεσινής νυκτός εις την περιοχήν Κιλκίς, εξηκολούθησαν τήν προς Θεσσαλονίκην έπίθεσιν των και εισήλθον εις τήν πόλιν. Παρά τήν δυσχερή θέσιν εις ην, εκ τούτου, περιήλθον τά έν τή Ανατολική Μακεδονία στρατεύματά μας δεν έχαλάρωσαν, έν τούτοις, τήν έπί τών συνόρων κατά μέτωπον αντίστασίν των και διετήρουν άπαραβιάστους τάς γραμμάς των, κατά τας μέχρι των μεταμεσονυκτίων ωρών έπιτευχθείσας πληροφορίας».

Όλα τα γεγονότα της 9ης Απριλίου μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ 
https://ta-mavra-nea.blogspot.com/2019/04/h-9.html

9 Απριλίου 1941. Ο Κοριζής ζήτησε ξανά από τους Άγγλους την Κύπρο για να εγκατασταθεί ο βασιλιάς και η κυβέρνηση του

Αλέξανδρος Κοριζής, πρωθυπουργό προς τον πρεσβευτή 
της Ελλάδος στο Λονδίνο Σιμόπουλο. 


Εις τας έν Αθήναις συνομιλίας μας μετά άγγλου Υπουργού Εξωτερικών κατά προτελευταία επίσκεψιν του, (*)εν τη εξετάσει όλων των ενδεχομένων εξέθεσα εις τον κ. Ήντεν και την περίπτωσιν καθ' ην δυσμενής φορά των γεγονότων ηδύνατο μας φέρη εις τήν απόφασιν όπως Α.Μ. Βασιλεύς, εις ωρισμένην στιγμήν ήττης του στρατού, εγκαταλείψη μετά της Κυβερνήσεως την πρωτεύουσαν μεταφέρων την έδραν του κράτους εις τίνα των νήσων και ότι ως τοιαύτην απεβλέψαμε κατά πρώτην μελέτην του ζητήματος, τήν Κρήτην.
 Η εκλογή όμως ταύτης έχει εν μόνον αλλά λίαν σοβαρόν μειονέκτημα, ότι μοιραίως θα είναι κέντρο πολεμικών επιχειρήσεων με τους συμπαρομαρτούντας κινδύνους κατά της ασφαλείας αυτής της ζωής του Βασιλέως μας.
 Το ζήτημα θα ελύετο ευχερώς, αν Μεγάλη Βρεταννία προέβαινεν από τούδε εις την γενναίαν χειρονομίαν της παραχωρήσεως της Κύπρου εις την Ελλάδα, δεδομένου ότι μόνον επί ελληνικής γης έπρεπε νε εγκατασταθη την κρίσιμον αυτήν στιγμήν ο Βασιλεύς, όπως ενασκήση τό βασιλικόν imperium επί της διασωuείσης χώρας του, έστω και αν έμενεn αύτη προσωρινώς μόνον νησιωτική. Ήδη, τo ζήτημα τούτο έρχεται μοιραίως και ταχύτεροn ή όσον yπελογίζετο, ένεκα ατυχημάτων του γιουγκοσλάβικου στρατού, επί τάπητος, παρακαλώ eπισκεφθήτε eσπευσμένως προσωπικώς κ. Πρωθυπουργόν και κ. Ηντεν και aνακοινώσητε εις αύτούς oσα ανωτέρω εξέθεσα, προσθέτοντες και τά έξης: 
Καίτοι δεν μοί απολείπη ή έλπίς ότι χειρονομία οία ή άνωτέρω είναι σήμερον πραγματοποιήσιμος, δεν παραβλέπω ότι θά ηδύνατο να προσκρούση εις τό μή επίκαιρον μιας ριζικής λύσεως, όσον και άν διαβλέπω πόσον άπειρου ωφελείας θάήτο διά τήν Ελλάδα και πόσον πλούσια ή συγκομιδή έκ της αιωνίας εύγνωμοσύνης προς τήν Μεγάλην Βρεταννίαν του συνόλου του Ελληνισμού και της ενθαρρύνσεώς του προς περαιτέρω δοκιμασίας. 
Υπό το κράτος της άμέσου άνωτέρω σκέψεως καταλήγω νά παρακαλέσω, ώς ειπον τότε και εις τον κ. Ήντεν, όπως έξετασθή άν και κατά ποιον τρόπον θά ήτο δυνατόν νά παραχωρηθή μία οιαδήποτε λωρίς της Κύπρου εις τήν Ελλάδα, όπως, έν περιπτώσει αναγκαστικής εγκαταλείψεως πρωτευούσης, σωθή ό Βασιλεύς εκ των κινδύνων εμπολέμου ζώνης και κυβέρνα το ελεύθερον τμήμα της χώρας του από ελληνικής γης. 
Εις τήν συνομιλίαν μου μετά κ. Ηντεν υπήρξα ευτυχής να ακούσω παρ’ αυτού ότι η παράκλησίς μου είναι άξια προσοχής και ότι επιστρέφων εις Λονδίνον θά τήν υπέβαλλεν ύπό τήν κρίσιν του κ. Προέδρου της Κυβερνήσεως.
 Η Κυβέρνησις της Μεγάλης Βρεταννίας, εν τη ευρύτητι της άντιλήψεώς της και εν τη εύνοια ην επέδειξε πάντοτε προς τήν Ελλάδα, θέλει εκτιμήσει δεόντως τήν άνάγκην ήτις μας επιβάλλει προβώμεν εις άνω έκκλησιν.
 Προς όδηγίαν σας εχητε ύπ' όψιν όπως, έν ή τυχόν περιπτώσει αντιμετωπίσητε σοβαρούς δισταγμούς, δύνασθε μετά εξάντλησιν παντός επιχειρήματος υπέρ τής άποδοχής τής εκκλήσεώς μας οία διετυπώθη άνωτέρω έκκλήσεως δύναμαι νά είπω ολοκλήρου του ελληνικού λαού και του μαχομένου στρατού προσθέσατε ότι η αποδοχή ταύτης δύναται νά λάβη έν ανάγκη μορφήν προσωρινότητος, αφήνουσα τήν βρεταννικήν Κυβέρνησιν κυρίαν πάσης εις τό μέλλον οριστικής αποφάσεως. 

(*) Αναφορά στη συνομιλία της 2ας Μαρτίου 1941.

Όλα τα γεγονότα της 9ης Απριλίου μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ 
https://ta-mavra-nea.blogspot.com/2019/04/h-9.html