13 Απριλίου 1941. Οι αγωνιώδης προσπάθειες του μελλοθάνατου Αλέξανδρου Κοριζή για να φύγει ο Γεώργιος και να πάει στην Κύπρο.

Ο Αλέξανδρος Κοριζής μη έχοντας εμπιστοσύνη στον Άγγλο πρεσβευτή που τον κορόιδευε, ζήτησε στις 13 Απριλίου 1941 από τον έλληνα πρέσβη στο Λονδίνο να ζητήσει επείγουσα συνάντηση με τον Ήντεν και να πάρει απάντηση για το θέμα της Κύπρου. Ο Κοριζής έγραφε:
 «Πρεσβευτής της Αγγλίας μο ανακοίνωσε προ μικρού ότι αγγλική Κυβέρνησις συνεννοείται επειγόντως μετά του Κυβερνήτη της Κύπρου δια την εγκατάστασιν του Βασιλέως και της ελληνικής Κυβερνήσεως εν τη νήσω, εάν πραγματοποιούνται προβλεπόμεναι προϋποθέσεις. Προσέθηκεν ότι η θέσις της ελληνικής Κυβερνήσεως θα ήτο εν τοιαύτη περιπτώσει όμοια προς την των συμμάχων Κυβερνήσεων των προσωρινώς εγκατεστημένων έν Αγγλία και ότι η αγγλική Κυβέρνησις δεν αντιμετωπίζει την μεταβίβασιν της κυριαρχίας τμήματος της νήσου, όπως εφαίνετο προβλέπων Α.Μ. Βασιλεύς. Απήντησα εις τον κ. Πάλερετ οτι απάντησις αύτη δεν μας ικανοποιεί. Άφού ετόνισα ότι ούδόλως έπιδιώκομεν έπωφεληθώμεν της κρισίμου ταύτης στιγμής όπως θέσωμεν ζήτημα Κύπρου, είπον ότι εάν ζητούμεν τήν παραχώρησιν μικρού τμήματος τό πράττομεν όπως Βασιλεύς εύρίσκηται έπί ελληνικού έδάφους έν άσφαλεία, όπως ασκή άξιοπρεπώς τό βασιλικόν ιμπέριουμ. Ένομίσαμεν ότι ή άσφάλεια του Βασιλέως και τά προβαλλόμενα ύφ' ήμών έπιχειρήματα δικαιολογούν άπολύτως τήν αΐτησιν ήμών. Έν περιπτώσει άρνήσεως της άγγλικής Κυβερνήσεως, ό Βασιλεύς θά μεταβή εις νήσον έξ Ελλάδος αδιαφορών διά κινδύνους εις ους δύναται έκτεθή έκ τούτου, άλλά νομίζομεν ότι κατά τάς τόσον δυσχερείς στιγμάς ας διέρχεται Ελλάς δικαιούμεθα έπιμείνωμεν έπί αίτήσεώς μας τοσούτω μάλλον όσον τό μέτρον δεν θά προεδίκαζεν οριστικήν παραχώρησιν. Πρεσβευτής Αγγλίας μοι ύπεσχέθη τηλεγραφήση άμέσως ύποστηρίζων αίτησιν ήμών, παρακαλούμεν δε όπως επειγόντως συνατησετε κ. Ηντεν και επιμείνητε όλως ιδιαιτέρως επί λόγων οίτινες μας ήγαγον διατυπώσωμεν αίτησιν ημών, εκφράζοντες συγχρόνως τήν ελπίδα ότι αύτη θα τύχη ικανοποιητικής άπαντήσεως.

 Ο Σιμόπουλος απάντησε στις ώρα 22:28, ώρα Λονδίνου.

 Πρόεδρος Κυβερνήσεως και 'Υπουργός Εξωτερικών ευρίσκονται έκτος Λονδίνου και επεκοινώνησα εσπέραν ταύτην μετά υφυπουργού Φόρεϊν Όφφις, ό όποιος μοι ανακοίνωσε απάντησιν αποσταλείσαν χθες τήν νύκτα προς τον Πρεσβευτήν της Αγγλίας Αθήνας. Εις τό πρώτον σημείον είναι σύμφωνοι διά τον στόλον. Όσον άφορα δεύτερον, κρίνουν ότι, όσον και αν είναι σκόπιμος και ευκταία χρησιμοποίησις 40.000 (;) υπό έκγύμνασιν, προτεραιότης έδει νά δοθή εις μονάδας στρατού έκγυμνασμένου και έν περιπτώσει δυσμενούς έξελίξεως θά ήτο μεγίστη τότε ή άνάγκη πλοίων μεταφορικών προς τούτο. Ευρίσκονται ήδη εις συνεννοήσεις μετά Κυβερνήσεως Κύπρου, διότι δέον έξετασθή δυνατότης έκεί έγκαταστάσεως και μέσων έφοδιασμού τόσον μεγάλου άριθμου άνδρών. Επίσης έξετάζουν και άπό στρατιωτικής απόψεως ζήτημα άσφαλείας. "Οσον αφορά τρίτον σημεΐον, άπεκόμισα τήν έντύπωσιν ότι δεν φαίνονται εύδιάθετοι όπως έστω και προσωρινώς άναγνωρίσουν τμήμα Κύπρου ως έλληνικόν, άλλ' έχουν ύπ' όψει συμφωνίας μετ' άλλων κρατών καθ’ ας ξέναι Κυβερνήσεις έτυχον πλήρους ετεροδικίας και δύνανται ασκούν πλήρη έξουσίαν αύτών. Ή διαβιβασθείσα υμίν άπάντησις δέον νά θεωρηθή ώς προκαταρκτική εν άναμονή περαιτέρω συνεννοήσεων μετά Κύπρου. Θά συναντήσω κ. Ηντεν και κ. Πρωθυπουργόν άμα επιστροφή αύτών, πιθανώς μεθαύριον».

Τα ακατανόητα για τους 40000, είναι η εφεδρεία που δεν είχε καλέσει στα όπλα ο Παπάγος, και την οποία ο Πάλερετ και
 ο Γεώργιος σχεδίαζαν να καλέσουν στα όπλα για να υπερασπιστεί την Πελοπόννησο. Και ο Πάλερετ ανακάτευε την μεταφορά του βσιλιά και των 40000 στην Κύπρο. 
Ο δε δυσυχής Σιμόπουλοςπαρπέμθηκε σε ενα υφυπουργό της δεκάρας που του διάβασε την απάντηση που θα έδινε στον Κοριζή
ο Πάλερετ. 
Αγγλικές πουστιές.