9/10/20

Στις 9 Οκτωβρίου 1944, τρείς μέρες πριν φύγουν οι Γερμανοί από την Αθήνα, συμφωνήθηκε στη Μόσχα η μοίρα της Ελλάδας, από το Στάλιν και τον Τσώρτσιλ

 

Τέταρτη διάσκεψη της Μόσχας στις 9 Οκτώβριο του 1944. Ο Ουίνστον Τσώρτσιλ, ο αμερικανός πρέσβης Αβερελ Χάριμαν, ο Ιωσήφ Στάλιν και ο Βιάτσεσλαβ Μιχαήλοβιτς (Μολότοφ).



Στις 10 π.μ της 9ης Οκτωβρίου 1944, άρχισε στο Κρεμλίνο η τεταρτη συνάντηση της Μόσχας, όπου ο Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσώρτσιλ και ο Σοβιετικός ηγέτης Ιωσήφ Στάλιν συζήτησαν τα «προβλήματα» της Πολωνίας, της Ιταλίας, της Γιουγκοσλαβίας, της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας, της Τουρκίας και της Ελλάδας, τον διαμελισμό και το μέλλον της Γερμανίας, και τα αμερικανικά σχέδια στον πόλεμο εναντίον της Ιαπωνίας Στη συζήτηση συμμετείχαν ο Μολοτωφ και ο Ιντεν.
Το πλήρες αγγλικό κείμενο των στενογραφημένων πρακτικών βρίσκεται εδώ...
http://digitalarchive.wilsoncenter.org/document/123186

Οι συμφωνίες της Μόσχας για «αρμονική συνεργασία»

Ο Στάλιν αποδέχθηκε τα συμφέροντα της Βρετανίας στην Ελλάδα και συμφώνησε με τον Ουίνστον σε αρμονική συνεργασία.
Αυτή την αποστολή είχε και ο σοβιετικός απεσταλμένος στην Αθήνα και αυτές τις συμβουλές έδινε στα «Δεκεμβριανά».
Τα ίδια τους έλεγε με τον ασύρματο και ο Δημητρώφ. Όσα έκαναν οι "κόκκινοι" στην Ελλάδα δεν είχαν τη σοβιετική κάλυψη. Ήταν «εκτός γραμμής» .

Ο Τσώρτσιλ έθεσε το ζήτημα των συμφερόντων των δύο κυβερνήσεων στις διάφορες βαλκανικές χώρες και την ανάγκη να συνεργαστούν οι δυο δυνάμεις αρμονικά σε κάθε μια από αυτές.
Μετά από κάποια συζήτηση συμφωνήθηκε ότι, όσον αφορά την Ουγγαρία και τη Γιουγκοσλαβία, κάθε μία από τις δύο κυβερνήσεις είχαν το ίδιο ενδιαφέρον,(συμφέροντα), ότι η Ρωσία είχε μεγάλο ενδιαφέρον στη Ρουμανία και ότι η Βρετανία ήταν στην ίδια θέση όσον αφορά την Ελλάδα.
Ο Τσώρτσιλ αντέτεινε ότι, το βρετανικό ενδιαφέρον για τη Βουλγαρία ήταν μεγαλύτερο από ό, τι ήταν στη Ρουμανία. Αυτό οδήγησε σε κάποια συζήτηση για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από τη Βουλγαρία.
Ο ΣΤΑΛΙΝ υπενθύμισε τη Συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόφσκ, όπου οι Βούλγαροι ήσαν στη γερμανική πλευρά και ότι τρεις βουλγαρικές μεραρχίες είχαν πολεμήσει εναντίον των Ρώσων στον πόλεμο.

«Looking at the Balkans he thought they should do something to prevent the risk of civil war between the political ideologies in those countries. They could not allow a lot of little wars after the Great World War. They should be stopped by the authority of the three Great Powers. MARSHAL STALIN agreed».

Ο Τσώρσιλ , «κοιτάζοντας τα Βαλκάνια εξέφρασε τη σκέψη ότι θα πρέπει να κάνουν κάτι για να αποτρέψουν τον κίνδυνο εμφυλίου πολέμου μεταξύ των πολιτικών ιδεολογιών σε αυτές τις χώρες
Δεν θα έπρεπε να επιτρέψουν μικρούς πολέμους μετά το Μεγάλο Παγκόσμιο Πόλεμο. Θα έπρεπε να τους σταματήσουν με την δύναμη των τριών Μεγάλων Δυνάμεων. Ο Στρατάρχης ΣΤΑΛΙΝ συμφώνησε ».

 Αυτό έγινε στα Δεκεμβριανά και αυτή ήταν η Συμφωνία της; Βάρκιζας.
 Στη συνέχεια , « ο πρωθυπουργός είπε ότι ήθελε να μιλήσει για τους βασιλείς. Σε καμία περίπτωση η Βρετανία  δεν θα προσπαθούσε να επιβάλει τους βασιλείς στην Ιταλία, την Ελλάδα ή την Γιουγκοσλαβία. 
Οι άνθρωποι θα έπρεπε να αφεθούν να αποφασίσουν με ελεύθερα δημοψηφίσματα εν ευθέτω χρόνο με ηρεμία». 
Αυτό ακριβώς έγινε με το δημοψήφισμα του 46. 
Για την Ιταλία ο Τσώρτσιλ είπε , οτι «πάνω απ 'όλα δεν ήθελε εμφύλιο πόλεμο μετά τα την απόσυρσή των αγγλοαμερικανικών δυνάμεων και ζήτησε από τη Σοβιετική Ένωση να πάει με το μαλακό τους κομμουνιστές στην Ιταλία και να μην τους ερεθίζει. Καθαρή δημοκρατία θα εγκατασταθεί, ό, τι ήθελε ο λαός, αλλά δεν ήθελε ταραχές στο Τορίνο ή το Μιλάνο και συγκρούσεις μεταξύ των στρατευμάτων και των ανθρώπων. Οι Ιταλοί , είχαν πολλές ψήφους στην Νέας Υόρκη».
 Ο Τσώρτσιλ δεν ζήτησε το ίδιο για την Ελλάδα. 
 Ο ΣΤΑΛΙΝ εξέφρασε τον φόβο του ότι οι κομμουνιστές στην Ιταλία θα τον έστελναν στο διάβολο διότι ο «Ερκολι» Ercoli (Palmiro Michele Nicola Togliatti, ψευδώνυμο Ercole Ercoli) είχε δικές του απόψεις .
 Ο Στάλιν δεν είχε επιρροή στην Ελλαδα, όπου δεν μοίραζε ούτε χρυσές λίρες, ούτε όπλα και δεν διέθετε τους συνδέσμους της SOE που είχε σκορπίσει το δίκτυο του πατρός Δημητρίου στην Ελλάδα. Ο Στάλιν ότι υποσχέθηκε το έκανε. 
Ο Κόκκινος Στρατός δεν «απελευθέρωσε» την Ελλάδα. 


Το αγγλικό κείμενο των στενογραφημένων πρακτικών του διαλόγου Στάλιν Τσώρτσιλ:

«THE PRIME MINISTER pointed out that there were two countries in which the British had particular interest one was Greece. Roumania was very much a Russian affair and the treaty the Soviet Government had proposed was reasonable and showed much statecraft in the interests of general peace in the future. But in Greece was different. Britain must be the leading Mediterranean Power and he hoped Marshal Stalin would let him have the first say about Greece in the same way as Marshal Stalin about Roumania. Of course, the British Government would keep in touch with the Soviet Government. MARSHAL STALIN understood that Britain had suffered very much owing to her communications in the Mediterranean having been cut by the Germans. It was a serious matter for Britain when the Mediterranean route was not in her hands. In that respect Greece was very important. He agreed with the Prime Minister that Britain should have the first say in Greece.

Το ιδιόχειρο σημείωμα του Τσώρτσιλ με τα ποσοστά

THE PRIME MINISTER said it was better to express these things in diplomatic terms and not to use the phrase "dividing into spheres," because the Americans might be shocked. But as long as he and Marshal understood each other he could explain matters to the President. …….
THE PRIME MINISTER raised the question of the interests of the two governments in the various Balkan countries and the need to work in harmony in each of them. After some discussion it was agreed that as regards Hungary and Yugoslavia each of the two Governments was equally interested, that Russia had a major interest in Roumania and that Britain was in the same position with regard to Greece. The Prime Minister suggested that where Bulgaria was concerned the British interest was greater than it was in Roumania. This led to some discussion about the crimes committed by Bulgaria. MARSHAL STALIN recalled the Treaty of Brest-Litovsk, where the Bulgarians had been on the German side and three divisions had fought against the Russians in the last war.
THE PRIME MINISTER declared that Bulgaria owed more to Russia than to any other country. He said that in Roumania Britain had been a spectator. In Bulgaria she had to be a little more than a spectator. M. MOLOTOV asked whether the Turkish question related to this matter.
THE PRIME MINISTER replied that he had not touched upon Turkey. He was only saying what was in his mind. He was glad to see how near it was to the Russian mind. M. MOLOTOV remarked that the Convention of Montreux still remained.
THE PRIME MINISTER said that was a Turkish question and not a Bulgarian. MARSHAL STALIN replied that Turkey was also a Balkan country. According to the Convention of Montreux Japan had as much right as Russia. Everything had been adjusted to the League of Nations and the League of Nations no longer existed. If Turkey were threatened she could close the Straits and Turkey herself had to decide when she was faced with a real threat. All the paragraphs in the Montreux Convention were controlled by Turkey. This was an anachronism.
Marshal Stalin had put this question in Tehran and the Prime Minister had expressed his sympathy. Now that they were discussing the Balkan question and Turkey was a Balkan country, did the Prime Minister think it appropriate to discuss it? THE PRIME MINISTER agreed. MARSHAL STALIN pointed out that if Britain were interested in the Mediterranean then Russia was equally interested in the Black Sea. THE PRIME MINISTER thought that Turkey had missed her chance after the Tehran conference. The reason she was frightened was because she had no modem weapons, she thought she had a good army, whereas nowadays an army was not everything. Turkey was not clever. MARSHAL STALIN remarked that Turkey had 26 divisions in Thrace and asked against whom they were directed.
THE PRIME MINISTER replied they were directed against Bulgaria, because Bulgaria was armed with French weapons taken by the Germans. The Prime Minister went on to say that, taking a long view of the future of the world it was no part of British policy to grudge Soviet Russia access to warm-water ports and to the great oceans and seas of the world. On the contrary, it was part of their friendship to help the Soviet Union. They no longer followed the policy of Disraeli or Lord Curzon. They were not going to stop Russia. They wished to help. What did Marshal Stalin think about the kind of changes required in the Montreux Convention? It was quite impossible for Russia to remain subject to Turkey, who could close the Straits and hamper Russian imports and exports and even her defences. What would Britain do if Spain or Egypt were given this right to close the Suez Canal, or what would the United States Government say if some South American Republic had the right to close the Panama Canal? Russia was in a worse situation. Marshal Stalin did not want to restrict Turkey's sovereignty. But at the same time he did not want Turkey to abuse her sovereignty and to grip Russian trade by the throat.
THE PRIME MINISTER replied that in principle he shared that point of view. He suggested that the Russians should let us know in due course what was required. Otherwise Turkey might be frightened that Istanbul was to be taken. When the three heads met later on there would not be the same difficulty. He was in favour of Russia's having free access to the Mediterranean for her merchant ships and ships of war. Britain hoped to work in a friendly way with the Soviet Union, but wanted to bring Turkey along by gentle steps, not to frighten her.
THE PRIME MINISTER said that, if they were sitting at the armistice table and Marshal Stalin asked him for free passage through the Straits for merchant ships and warships, he personally would say that Britain had no objection. Britain had no ties with Turkey except the Montreux Convention, which was inadmissible to-day and obsolete. Looking at the Balkans he thought they should do something to prevent the risk of civil war between the political ideologies in those countries. They could not allow a lot of little wars after the Great World War. They should be stopped by the authority of the three Great Powers. MARSHAL STALIN agreed.
THE PRIME MINISTER said he wanted to talk about Kings. In no case would Britain try to force a King on Italy, Greece or Yugoslavia. At the same time the people ought to be left to decide matters by a free plebiscite in time of tranquillity. They could then say whether they wanted a republic or a monarchy. The people should have a fair chance of freedom of expression.
Northern Italy was in the power of the Anglo-American armies. Britain did not care for the Italian King, but above all they did not want civil war after the troops had been withdrawn or before their withdrawal. Britain would like the Soviet Union to soft-pedal the Communists in Italy and not to stir them up. Pure democracy would settle what the people wanted, but he did not want to have disturbances in Turin or Milan and clashes between the troops and the people. The Italians were in a miserable condition. He did not think much of them as a people, but they had a good many votes in New York State. This was off the record


Το Αιγαίο οι ανοιχτές θάλασσες και τα Στενά.

Ο Τσώρτσιλ είπε ότι λαμβάνοντας υπόψη το μακροπρόθεσμο μέλλον του κόσμου η βρετανική πολιτική δεν απέβλεπε στο να ανακόψει την πρόσβαση της Σοβιετικής Ρωσίας στα ζεστά λιμάνια τις μεγάλες θάλασσες και τους ωκεανούς του κόσμου. Αντιθέτως, ήταν μέρος της φιλίας τους για να βοηθήσουν τη Σοβιετική Ένωση. 
Δεν ίσχυε πλέον η πολιτική του Ντισραέλι.

Η δολοφονία του εθνομάρτυρα Νικόλαου Γιάγκου στις 9 Οκτωβρίου 1958 στην Κύπρο


Ο Νικόλαος Γιάγκου γεννήθηκε στο χωριό Ζώδια, της επαρχίας Λευκωσίας, το 1934. και ήταν γεωργός. Ορκίστηκε ως μέλος της ΕΟΚΑ λίγο πριν από την 1η Απριλίου 1955 και ανέλαβε τη στρατολόγηση στο χωριό του. 
Έλαβε μέρος στην επίθεση εναντίον του αστυνομικού σταθμού Κουτραφά. Διετέλεσε ομαδάρχης της Πάνω Ζώδιας και ανέπτυξε πλούσια δράση. 
Στο σπίτι του φιλοξενούσε αντάρτες, αναλαμβάνοντας την προστασία και την τροφοδοσία τους, όσο και τη διακίνηση τους. 

Ο Νικόλαος Γιάγκου φρόντισε για την απόκρυψη των ανταρτών που διενήργησαν την επίθεση της ΕΟΚΑ στην Κάτω Ζώδια στις 5 Οκτωβρίου 1958 στο Νικητάρι.
Δυο μέρες μετά την ενέδρα συνελήφθη και βασανίστηκε, για να αποκαλύψει πού βρισκόταν ο τομεάρχης με την ομάδα του. Νικόλαος Γιάγκου πέθανε μπροστά στα μάτια του δεκαπεντάχρονου μαθητή Αντώνη Παπαευριπίδη, ο οποίος είχε επίσης συλληφθεί και βασανιζόταν μαζί του. Ο Αντώνης Παπαευριπίδης που επέζησε αφηγήθηκε: 
«Οι βασανιστές μας, ήταν δυο αξιωματικοί της αστυνομίας, ένας Άγγλος και ένας Τούρκος. Συμετείχαν και αρκετοί Άγγλοι στρατιώτες.
 Ο ξυλοδαρμός γινόταν διαδοχικά. Μια σε μένα, και μια στον Νικολή, Μας μετέφεραν έξω από τη Μόρφου προς τη θάλασσα, κοντά σε ένα αυλάκι με νερό, όπου μας έριχναν, όταν λιποθυμούσαμε. Στις δυο η ώρα μετά τα μεσάνυχτα μας έβαλαν στο ίδιο αυτοκίνητο, το Νικολή μπροστά κι εμένα στο πίσω κάθισμα. Σε μια στροφή του δρόμου ο Νικολής έγειρε πάνω στην πόρτα, η οποία άνοιξε, αφήνοντας το σώμα του να κρέμεται κατατσακισμένο, ταλαιπωρημένο, μη μπορώντας να κάμει την παραμικρή προσπάθεια, για να κρατηθεί. Ο Νικολής, ξεψύχησε στον αστυνομικό σταθμό Λεύκας όπου είχε μεταφερθεί».

Σημεία των καιρών

 10.000 άπλυτοι και πράγματι περιθωριακοί  που μαζεύτηκαν έξω από το Εφετείο, ήταν για τα βωθροκάναλα, και τους πωλητικούς, η  οργή του λα(γ)ού.  

 Το 1.000.000 του πραγματικού Λαού που διαδήλωσαν για την Μακεδονία  για τη Μακεδονία ήταν για το Προδοτικό Τόξο,  "περιθωριακοί" και  "ακροδεξιοί".

9 Οκτωβρίου 1934. Η δολοφονία στη Μασσαλία του Αλεξάνδρου Καρατζώρτζεβιτς της Γιουγκοσλαβίας από την Κοινοπραξία του εβραιοβουλγαρικού VMRO με τους φασίστες του Μουσολίνι και τους Κροάτες «Ούστασι».


Η Ιταλία, οι Κροάτες, και το ΕΜΕΟ, (VMRO) συνεργάστηκαν για τη δολοφονία του Βασιλιά της Γιουγκοσλαβίας.
Η Ιταλία του Μουσολίνι, διεκδικούσε ότι της είχαν δώσει οι Αγγλογάλλοι με τη μυστική συνθήκη του Λονδίνου που υπεγράφη στις 26 Απριλίου 1915 δεν τα είχε πάρει. Μετά τη νίκη κατά της Γερμανίας , η Αντάντ είχε υποσχεθεί στην Ιταλία τον λιμένα της Τεργέστης τη Ριέκα , το Ζάντα, και το Σίμπενικ στη Δαλματία, και το λιμάνι της Αυλώνας στην Αλβανία.
Μετά την ένοπλη εξέγερση των Κροατών φασιστών, Ούστασι στη Λίκα 6 και 7 Σεπτεμβρίου 1932, ο Αλέξανδρος είχε δηλώσει έξω από τα δόντια στον ιταλό πρέσβη στο Βελιγράδι το Νοέμβριο του 1932 «Αν θέλετε να προκαλέσετε σοβαρές ταραχές στη Γιουγκοσλαβία ή να κάνετε αλλαγή καθεστώτος, θα πρέπει να με σκοτώσετε, γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να κάνετε αλλαγές στη Γιουγκοσλαβία». Και αυτό έκαναν.
Την Τρίτη 9 Οκτώβρη 1934, αποβιβάστηκε στη Μασσαλία, για να αρχίσει την επίσημη επίσκεψη του στη Γαλλία, για την ενίσχυση της συμμαχίας των δύο χωρών στη Μικρή Αντάντ. 
Ενώ ο Αλέξανδρος κινούνταν αργά με αυτοκίνητο μαζί με τον Γάλλο υπουργό Εξωτερικών Λουίς Μπαρτού , βγήκε μέσα από το πλήθος ο βούλγαρος δολοφόνος Βέλιτσκο Ντιμιτρόφ Κερίν και τον πυροβόλησε με ένα ημιαυτόματο πιστόλι Mauser C96. Ο δολοφόνος που είχε πλαστά χαρτιά ως Βλάντο Τσερνοζέμσκι , είχε γεννηθεί στο χωριό Καμενίτσα στην Βουλγαρία.
Το 1922, ο  Βέλιτσκο Ντιμιτρόφ Κερίν , εντάχθηκε στο ΕΜΕΟ, (VMRO) και έκανε τον τσέτη, (αντάρτη) , στην «Μακεδονία του Βαρδάρη» και συμμετείχε σε περισσότερες από 15 μάχες με τη Γιουγκοσλαβική αστυνομία.. 
Το 1925 ,που ο Ιβάν Μιχαήλοφ έγινε ηγέτης του VMRO και έλαβε μέτρα κατά των πρώην αριστερών ακτιβιστών, ανεθεσε στον «Βλάντο τον σωφέρ» να δολοφονήσει τον βουλευτή Ντίμο Χατζηντίμοφ. Τότε ο «Βλάντο ο σωφέρ» καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά το ΕΜΕO τον βοήθησε να δραπετεύσει.
Το 1927 επρόκειτο να κάνει επίθεση αυτοκτονίας με εκρηκτικά στην Κοινωνία των Εθνών για να δώσει δημοσιότητα στην καταπίεση των Βουλγάρων στη Μακεδονία, αλλά το σχέδιο ματαιώθηκε.
Το 1929, η ηγεσία του ΕΜΕΟ συμφώνησε να συνεργαστεί με τον Άντε Πάβελιτς και τους Ούστάσι . 
Το 1930, ο Βλάντο, ο σωφέρ ,με εντολή του Μιχαήλωφ δολοφόνησε τον Βλάχο δήμαρχο Κρουσόβου Ναούμ Τομαλέφσκι και τον σωματοφύλακα του.
Για τη διπλή δολοφονία καταδικάστηκε και πάλι σε θάνατο αλλά του δόθηκε χάρη το 1932.
Μετά την αποφυλάκιση του, μετακόμισε στην Ιταλία, όπου έγινε εκπαιδευτής των Ουστάσι σε ένα στρατόπεδο στο «Borgotaro» και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο των Ουστάσι στην Ουγγαρία, όπου σχεδιάστηκε η δολοφονία του Αλέξανδρου, από τον Άντε Πάβελιτς, επικεφαλής των Κροατών  Ούστάσι, και τον πρώην αξιωματικό του στρατού της  αυστροουγγαρίας   Γκέοργκ Πέρσεβιτς. Μία από τις σφαίρες  του Βλάντο του σωφέρ χτύπησε τον Λουί Μπαρτού στο χέρι, αποκόπτοντας ζωτική αρτηρία. Ο Γάλλος  οικοδεσπότης πέθανε από ακατάσχετη αιμορραγία μία ώρα αργότερα.
Η Γαλλία ζήτησε ανεπιτυχώς την έκδοση του Πέρσεβιτς και του Πάβελιτς.
Η δολοφονία του Αλέξανδρου Α΄ και του Μπαρτού οδήγησε και  στη «Συμφωνία για την Πρόληψη και την Τιμωρία της Τρομοκρατίας» που υπογράφηκε  στη Γενεύη από την Κοινωνία των Εθνών στις 16 Νοεμβρίου 1937.
Η σύμβαση υπεγράφη από 25 κράτη και αλλά επικυρώθηκε μόνο από την Ινδία.

Η 9η Οκτωβρίου στην Ιστορία



768. Ο Καρλομάν Α΄ και ο αδελφός του Καρλομάγνος, στέφτηκαν στον καθεδρικό ναούς της Νουαγιόν, βασιλείς των Φράγκων.


1238. Ο  Ιάκωβος Α της Αραγωνίας κατέλαβε  τη Βαλένθια, πρωτεύουσα του Βασιλείου της Βαλένθια
1264.Το Βασίλειο της Καστίλης κατέλαβε τη Χερέθ ντε λα Φροντέρα, που ήταν υπό μουσουλμανική κατοχή από το 711.

1476. Πέθανε στο Καστέλο της Κομητείας του Μπελγκράντο, του Φρίουλι, ο τελευταίος Σέρβος Δεσπότης από την δυναστεία των Μπράνκοβιτς, ο Στέφανος. Ήταν γιός του δεσπότη της Σερβίας Τζούρατζ Μπράνκοβιτς και της  Ειρήνης Καντακουζηνής. Είχε χάσει τον θρόνο του στο Σμεντέρεβο το 1459.

1582.Λόγω της εφαρμογής του Γρηγοριανού ημερολογίου, αυτή η ημέρα δεν υπάρχει στην Ιταλία, την Πολωνία, την Πορτογαλία και την Ισπανία.

1621. Μετά το τέλος της Μάχης του Χοτίν υπογράφηκε η Συνθήκη του Χοτίν με την οποία έληξε ο πολωνο-οθωμανικός πόλεμος (1620-1621). Με τη συνθήκη δεν επήλθε καμία αλλαγής συνόρων, αλλά πολωνο-λιθουανική Κοινοπολιτεία συμφώνησε να σταματήσει νε επεμβαίνει στη Μολδαβία. Και οι δύο πλευρές υποστήριξαν τη νίκησαν , αφού η Κοινοπολιτείας θεώρησε ότι στην μάχη του Χοτίν σταμάτησαν την περεταίρω προώθηση των Οθωμανών, ενώ η οθωμανική αυτοκράτορας απέκτησε και αυτή ό, τι ήθελε. Δεν υπήρξαν εδαφικές αλλαγές και τα σύνορα της Κοινοπολιτείας με την οθωμανική αυτοκρατορία έμειναν στον ποταμό Δνείστερο. 

1655. Ο Κάρολος Γουστάβος ο 10ος , της Σουηδίας κατέλαβε την Κρακοβία εκδιώκοντας τους Ρώσους. 


1708. Κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Βόρειου Πολέμου, (1700-1721) , ο Πέτρος Α΄ ο Μέγας της Ρωσίας νίκησε τους Σουηδούς στη μάχη στη Μάχη του Δάσους. (Λέσναγια).

1731 . Ο Χαν Γιουζ του Δυτικού Καζακστάν έλαβε τη ρωσική υπηκοότητα, εγκαινιάζοντας έτσι την ένταξη του Καζακστάν στη Ρωσική Αυτοκρατορία.

1760 .Κατά τη διάρκεια του Επταετούς πολέμου τα ρωσικά στρατεύματα κατέλαβαν και λεηλάτησαν το Βερολίνο.

1801. Υπογράφηκε η Συνθήκη του Παρισιού της 9ης Οκτωβρίου 1801 μεταξύ της Αυτοκρατορικής Γαλλίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που τερμάτιζε τις εχθροπραξίες μεταξύ των δύο δυνάμεων στο πλαίσιο του Πολέμου του Δεύτερου Συνασπισμού. Η Γαλλία αναγνώρισε την κατοχή της Αιγύπτου από την Οθωμανική Αυτοκρατορία καθώς και την Οθωμανική και Ρωσική Προστασία  στα Ιόνια Νησιά.

1806. Η Πρωσία βγήκε από την ουδετερότητα και κήρυξε τον πόλεμο κατά του Ναπολέοντα.Στο Σλέιζ,στο Βασίλειο της Πρωσίας, έγινε η μάχη του Σλέιζ όπου 4000 Γάλλοι υπό τον στρατάρχη Μπερναντότ  νίκησαν  τα σαξονικά στρατεύματα υπό τη διοίκηση του Πρώσου Στρατηγού Μπόγκισλαβ Φρίντριχ Εμάνουελ φον Ταουεντζιέν. Οι Σάξωνες είχαν  566 νεκρούς. 


1807 . Στην Πρωσία καταργήθηκε η προσωπική εξάρτηση των αγροτών από τους γαιοκτήμονες.

1818. Κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου του Άαχεν έγινε η συμφωνία για την άμεση απόσυρση  των κατοχικών δυνάμεων και να μείωση των αποζημιώσεων από 700 σε 265 εκατομμύρια φράγκα.

1826. 4 τουρκικά πλοία, με  αγγλική σημαία εμφανίστηκαν στο λιμάνι Κιτριών της έξω Μάνης για να αποβιβάσουν αγήματα αλλά δέχτηκαν σφοδρά πυρά από τον Πύργο των Καπετανάκηδων  και από το ελληνικό πλοίο «Λεωνίδας» υπό τον Δημ. Λάμπρο, και αποσύρθηκαν.

1831. Ο πρώτος Έλληνας ηγέτης ο Ιωάννης Καποδίστριας δολοφονήθηκε από πράκτορες των Άγγλων στο Ναύπλιο.

1849. Στην Κωνσταντινούπολη έγιναν τα θυρανοίξια του βουλγαρικού Παρεκκλησίου.

1854.Κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού πολέμου στις 9/21 Οκτωβρίου άρχισε η πολιορκία της Σεβαστούπολης.

1855. Ο Ισαάκ Σίνγκερ κατοχύρωσε το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας της ραπτομηχανής

1878 . Η Ρωσία ανέλαβε τον έλεγχο της Νότιας Βεσσαραβίας.


1912.Α΄ Βαλκανικός πόλεμος. Στις 9/22 Οκτωβρίου διεξήχθη η μάχη του Σαρανταπόρου, στα στενά της Πέτρας .Οι τουρκικές δυνάμεις συμπτύχθηκαν προς τα Σέρβια, αφήνοντας στα χέρια του ελληνικού στρατού αρκετό υλικό και αιχμαλώτους.

1914.Κατα τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο οι Γερμανοί κατέλαβαν την Αμβέρσα. 

1915. Κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ετά από αρκετές ημέρες μάχης, τα Γερμανικά και τα αυστροουγγρικά στρατεύματα κατέλαβαν την πρωτεύουσα του Βασιλείου της Σερβίας. Ο Σέρβικος  στρατός, υποχώρησε στην Ελλάδα μέσω της Αλβανίας . Το Βελιγράδι έμεινε  τρία χρόνια υπό  κατοχή. 

1923. Με την αιτιολογία της απαγόρευσης πώλησης οινοπνευματωδών ποτών έκλεισαν στην Κωνσταντινούπολη 5.000 καταστήματα, στην πλειοψηφία τους ελληνικά.

1931. Η κυβέρνηση Βενιζέλου ανακοίνωσε την περικοπή των μισθών των δημόσιων υπαλλήλων κατά 4% και 6%, λόγω της οικονομικής κρίσεως.

1932. Ο Ιωσήφ Στάλιν καθαίρεσε και εξόρισε στη Σιβηρία τους εβραίους Γκριγκόρι Ζινόβιεφ και Λέον Καμένεφ.

1934. Ο βασιλιάς της Γιουγκοσλαβίας Αλέξανδρος Α ' Καρατζόρτζεβιτς  δολοφονήθηκε στη Μασσαλία από τον βούλγαρο φασίστα Βλάντο Τσερνοζέμσκι.
Η Ιταλία, οι Κροάτες, και το βουλγαρικό VMRO συνεργάστηκαν για τη δολοφονία του Βασιλιά της Γιουγκοσλαβίας. Η Ιταλία του Μουσολίνι, διεκδικούσε ότι της είχαν δώσει οι Αγγλογάλλοι με τη μυστική συνθήκη του Λονδίνου που υπεγράφη στις 26 Απριλίου 1915 και δεν τα είχε πάρει. Μετά τη νίκη κατά της Γερμανίας , η Αντάντ είχε υποσχεθεί στην Ιταλία τον λιμένα της Τεργέστης τη Ριέκα , το Ζάντα, και το Σίμπενικ στη Δαλματία, και το λιμάνι της Αυλώνας στην Αλβανία. Μετά την ένοπλη εξέγερση των Κροατών φασιστών, Ούστασι στη Λίκα 6 και 7 Σεπτεμβρίου 1932 ο Αλέξανδρος είχε δηλώσει έξω από τα δόντια στον ιταλό πρέσβη στο Βελιγράδι το Νοέμβριο του 1932: «Αν θέλετε να προκαλέσετε σοβαρές ταραχές στη Γιουγκοσλαβία ή να κάνετε αλλαγή καθεστώτος, θα πρέπει να με σκοτώσετε, γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να κάνετε αλλαγές στη Γιουγκοσλαβία». Και αυτό έκαναν. Την Τρίτη 9 Οκτώβρη 1934, αποβιβάστηκε στη Μασσαλία, για να αρχίσει την επίσημη επίσκεψη του στη Γαλλία, για την ενίσχυση της συμμαχίας των δύο χωρών στη Μικρή Αντάντ. Ενώ ο Αλέξανδρος κινούνταν αργά με αυτοκίνητο μαζί με τον Γάλλο υπουργό Εξωτερικών Ζαν-Λουί Μπαρτού , βγήκε μέσα από το πλήθος ο βούλγαρος δολοφόνος Βέλιτσκο Ντιμιτρόφ Κερίν και τον πυροβόλησε με ένα ημιαυτόματο πιστόλι Mauser C96. Ο δολοφόνος που είχε πλαστά χαρτιά ως Βλάντο Τσερνοζέμσκι είχε γεννηθεί στο χωριό Καμενίτσα στην Βουλγαρία. Το 1922 εντάχθηκε στο VMRO και έκανε τον τσέτη. (αντάρτη) στην «Μακεδονία του Βαρδάρη» και συμμετείχε σε περισσότερες από 15 μάχες με τη Γιουγκοσλαβική αστυνομία.. Το 1925 που ο Ιβάν Μιχαήλοφ έγινε ηγέτης του VMRO και έλαβε μέτρα κατά των πρώην αριστερών ακτιβιστών, ανέθεσε στον «Βλάντο τον σωφέρ» να δολοφονήσει τον βουλευτή Ντίμο Χατζηντίμοφ. Καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά το VMRO τον βοήθησε να δραπετεύσει. Το 1927 επρόκειτο να κάνει επίθεση αυτοκτονίας με εκρηκτικά στην Κοινωνία των Εθνών για να δώσει δημοσιότητα στην καταπίεση των Βουλγάρων στη Μακεδονία, αλλά το σχέδιο ματαιώθηκε. Το 1929, η ηγεσία του VMRO συμφώνησε να συνεργαστεί με τον Άντε Πάβελιτς και τους Ούστάσι . Το 1930, ο Βλάντο ο σωφέρ με εντολή του Μιχαήλωφ δολοφόνησε τον Βλάχο δήμαρχο Κρουσόβου Ναούμ Τομαλέφσκι και τον σωματοφύλακα του. Για τη διπλή δολοφονία κατδικάστηκε και πάλι σε θάνατο αλλά του δόθηκε χάρη το 1932. Μετά την αποφυλάκιση του μετακόμισε στην Ιταλία, όπου έγινε εκπαιδευτής των Ουστάσι σε ένα στρατόπεδο στο «Borgotaro» και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο των Ουστάσι στην Ουγγαρία, όπου σχεδιάστηκε η δολοφονία του Αλέξανδρου.

1940. Η Λουφτβάφε βομβάρδισε τον καθεδρικό ναό του Αγίου Παύλου στο Λονδίνο.


1944 . Έναρξη της τρίτης συνάντησης της Μόσχας, μεταξύ του Ουίνστον Τσόρτσιλ και του Ιωσήφ Στάλιν κατά την οποία συζήτησαν το μέλλον της Πολωνίας, της Ελλάδας και τη Γιουγκοσλαβίας. Αυτοδιαλύθηκε η Κυβέρνηση του Βουνού. Οι Γερμανοί πριν εγκαταλείψουν Αθήνα βομβάρδισαν τον Άγιο Παντελεήμονα. Έξι νεκροί και 22 τραυματίες.

1946.Στη Βαμβακού Λακωνίας οι παραστρατιωτικές ομάδες του Κατσαρέα εκτέλεσαν 32 κατοίκους του χωριού, στην πλειοψηφία τους, συγγενείς ανταρτών.

1949. Στο Μπουρέλι της Αλβανίας πραγματοποιήθηκε η 6η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ με κεντρικό σύνθημα Καινούργια κατάσταση - Καινούργια καθήκοντα. Πριν από τη Συνδιάσκεψη, ο Ν. Ζαχαριάδης πραγματοποίησε επίσκεψη στη Σοβιετική Ένωση, όπου συναντήθηκε με τον Στάλιν στις 16 Σεπτέμβρη 1949. Από τη συνάντηση εκείνη προέκυψε το ντοκουμέντο «της λίμνης Ρίτσα», που αποτέλεσε τη βάση της Απόφασης που ψήφισε η 6η Ολομέλεια. Ο Ζαχαριάδης στην εισήγηση του είπε ότι, «χαραχτηριστικό γνώρισμα, στην καινούργια φάση, είναι, το γεγονός ότι οι κύριες δυνάμεις του ΔΣΕ, σταμάτησαν τον πόλεμο, διατηρώντας ακέραιη τη μαχητικότητά τους, ενώ σε όλη τη χώρα τα αντάρτικα τμήματά συνεχίζουν τη δράση τους ενάντια στο καθεστώς της εξόντωσης του Λαού, που εφαρμόζουν οι ξένοι και ντόπιοι εχθροί του. Η στρατιωτική επιτυχία του μοναρχοφασισμού στο Βίτσι - Γράμμο όχι μόνο δε λιγοστεύει τις δυσκολίες και τις αντιθέσεις του μα τις οξύνει ακόμα πιο πολύ. Οι δυσκολίες, οι αντιθέσεις, η ολόπλευρη κρίση, που μέσα της παραδέρνει η νεοελληνική αστοτσιφλικάδικη αντίδραση, δεν αμβλύνονται, μα, αντίθετα, φουντώνουν ακόμα πιο πολύ, γιατί το εσωτερικό ελληνικό ζήτημα (η ελληνική τραγωδία), που γεννήθηκε και φύτρωσε μέσα απ' την αστοτσιφλικάδικη μακρόχρονη πολιτική αποικιοποίησης της χώρας και εξανδραποδισμού του Λαού, όχι μόνο δε λύνεται με τη νίκη της αντίδρασης στο Βίτσι - Γράμμο, όπως δε λύθηκε και με τη διχτατορία του Μεταξά ή ύστερα απ' το Δεκέμβρη του 1944, μα προβάλλει πιο έντονα ακριβώς σαν αποτέλεσμα της νίκης αυτής, εμπλουτισμένο και με τα προβλήματα, που συσσώρευσε στη χώρα ο εμφύλιος πόλεμος, που άρχισε πριν τριάμισι χρόνια. 


1956. Άφιξη στην Κύπρο του Βρετανού υπουργού Αποικιών  Χέαρ.

1958 . Στην Κύπρο πέθανε από τα βασανιστήρια  στον αστυνομικό σταθμό Λεύκας ο 27χρονος μαχητής της ΕΟΚΑ Νικόλας Γιάγκου. Σύμφωνα με μαρτυρία Άγγλου  αστυνομικού, ο Νικόλας Γιάγκου θάφτηκε από τους δυο αστυνομικούς  , έναν Άγγλο και ένα Τούρκο που του είχαν προκαλέσει το θάνατο του κοντά στον αστυνομικό σταθμό Λεύκας. Στη Ρώμη πάθανε ο Πάπας΄Πίος ΙΒ  και τον διαδέχτηκε ο Ιταλός καρδινάλιος Άντζελο Τζουζέππε Ρονκάλλι που έλαβε το όνομα Ιωάννης 23ος
1962. Η Εντίθ Πιάφ παντρεύτηκε τον ελληνικής καταγωγής Τεό Σαραπό, του οποίου το πραγματικό όνομα ήταν Θεοφάνης Λαμπουκάς. Η Ουγκάντα απέκτησε την ανεξαρτησία της από το Ηνωμένο Βασίλειο.

1963. Στη βορειοανατολική Ιταλία, 1.910 άνθρωποι πνίγηκαν μετά την κατάρρευση του φράγματος στον ποταμό Βάιοντ κοντά στο Μπελούνο.

1967.Μία ημέρα μετά τη σύλληψή του, εκτελέστηκε ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα.

1970.Το στρατιωτικό καθεστώς στην Καμπότζη κατάργησε τη μοναρχία κηρύττοντας τη χώρα ως προεδρική δημοκρατία.

1973.Πόλεμος του Γιομ Κιπούρ. Ισραηλινά πολεμικά αεροσκάφη βομβάρδισαν τη Δαμασκό με 100 και πλέον νεκρούς.

1974. Μετά την προκήρυξη των εκλογών για τις 17 Νοεμβρίου 1974, παραιτήθηκαν οι υπουργοί της ΕΡΕ και της Ένωσης Κέντρου από την «Οικουμενική» και αντικαταστάθηκαν οι Υπουργοί Προεδρίας, Εσωτερικών και Δικαιοσύνης από μη πολιτικά πρόσωπα και σχηματίστηκε υπηρεσιακή κυβέρνηση που έκανε τις εκλογές.Στο Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως παρέμεινε 
ο «υπερκομματικός» Σόλων Γκίκας. Υπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ, αρμόδιος για την ΕΡΤ και το ΑΠΕ,  ήταν ο πρέσβης  Άγγελος Βλάχος , υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ , ο δημοσιογράφος  Νικόλαος Λιναρδάτος. Υπουργός Εσωτερικών ο Παναγιώτης Ζέπος με Υφυπουργό  τον Κίμωνα Βασιλειάδη και Υπουργός Δικαιοσύνης» ο Γεώργιος Οικονομόπουλος

Ο Γεώργιος Μαύρος παρέμεινε Υπουργός Εξωτερικών και αντικαταστάθηκε στις 17 Οκτωβρίου από τον Δημήτριο Μπίτσιο. 

1989 .Στη Λειψία της Ανατολικής Γερμανίας διαδηλωτές ζήτησαν τη νομιμοποίηση των ομάδων της αντιπολίτευσης και δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις.



1991. Στο δρόμο της Πετρίνια-Γκλίνα,  της Κράινα Κροάτες  παραστρατιωτικοί  γάζωσαν  το  αυτοκίνητο της Σερβικής ραδιοτηλεόρασης και σκοτώθηκαν τέσσερεις δημοσιογράφοι .  Ζόραν Αμίνιβιτς,  Μπόρα Πέτροβιτς,  Ντεγιάν Μιλίτσεβιτς και Σρέτσαν Ίλιτς.

1992 .Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών εξέδωσε ψήφισμα σχετικά με την απαγόρευση των στρατιωτικών πτήσεων στον εναέριο χώρο της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης και μια ειρηνευτική δύναμη διατάχθηκε να επιβλέπει την απαγόρευση.

1995. Η βουλή της πΓΔΜ με 102 ψήφους υπέρ, μία κατά και δύο αποχές ενέκρινε την ενδιάμεση συμφωνία, που είχαν υπογράψει Ελλάδα και η πΓΔΜ στη Νέα Υόρκη.

1996. Σεισμός με επίκεντρο την Πάφο γίνεται αισθητός σε Κύπρο, Κρήτη και Δωδεκάνησα, με απολογισμό 2 νεκρούς και 50 τραυματίες.

2006. H Βόρεια Κορέα πραγματοποίησε την πρώτη της πυρηνική δοκιμή.

2012. Η Δωροθέα πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στην Ελλάδα για να στηρίξει τον Φον Αντωνάκη.

2013. Ο Μπαράκ Ομπάμια διόρισε την Περιούσια  Τζάνετ Γέλεν ως την  πρόεδρο της  κεντρικής τράπεζας των Ηνωμένων Πολιτειών (FED), στην θέση του Περιούσιου   Μπεν Μπερνάνκι. Στη Γαλλία, λίγους μήνες πριν από τις δημοτικές και ευρωπαϊκές εκλογές, ξεκίνησε το «δράμα» με την απέλαση των Πολυμελούς  Οικογένειας Ντιμπράι, που ήσαν  Γύφτοι από το Κοσσυφοπέδιο.  Η μητέρα και τα πέντε από τα έξι παιδιά που ζούσαν μαζί της συνελήφθησαν στις 9 Οκτωβρίου 2013 και μεταφέρθηκαν στο Κέντρο Υποδοχής Αιτούντων Άσυλο  στο Λεβιέρ εν αναμονή απέλασης στο Κοσσυφοπέδιο.

2017. Το Διεθνές Δικαστήριο για Εγκλήματα Πολέμου αθώωσε τον μουσουλμάνο εγκληματία Πολέμου, Νάσερ Όριτς,  για την εκτέλεση  3 Σερβοβόσνιων αιχμαλώτων  κατά τη διάρκεια του Πολέμου στη  Βοσνία Ερζεγοβίνη. Στην Ολλανδία έπειτα από διαβουλεύσεις 108 ημερών, συγκροτήθηκε τετρακομματικός συνασπισμός με πρωθυπουργό, (και πάλι)  τον Μαρκ Ρούτε.

2019. Τις μεσημβρινές ώρες της Τετάρτης 9 Οκτωβρίου, εκδηλώθηκε , από εδάφους και αέρος , η  Τουρκική εισβολή στη Συρία  με την κωδική ονομασία «Πηγή Ειρήνης» , παρά την επίσημη θέση της Ε.Ε, με στόχο  την εξουδετέρωση των  Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων που είναι μια πολυεθνική και πολυθρησκευτική συμμαχία μεταξύ Κούρδων, Αράβων, Ασσυρίων, Αρμενίων, Τουρκμένων και Καυκάσιων πολιτοφυλάκων τους οποίους η Τουρκία θεωρεί τρομοκράτες. Στη Γερμανία, στο Χάλε-σουρ-Σάαλε της Σαξονίας-Άνχαλτ σε  αντισημιτική επίθεση στην εβραϊκή γιορτή του Γιομ Κιπούρ σκοτώθηκαν Εβραίοι

8/10/20

Ντοκιμαντέρ για την Πολιορκία και η Άλωση του Λάλα .Πρώτη επίσημη παρουσίαση το Σάββατο στον Πύργο

Το δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ για την «Η Πολιορκία και η Άλωση του Λάλα», το 1821, θα παρουσιαστεί σε Πρώτη Πανελλήνια προβολή το απόγευμα του Σαββάτου 10 Οκτωβρίου 2020 στις 7.00 μμ. στον Πύργο της Ηλείας, στο Θεματικό Πάρκο Ξυστρή με συνδιοργανωτές τον Δήμο Πύργου και τον Σύλλογο Φίλων Ιστορίας «Χαράλαμπος Βιλαέτης». 

 Τα γυρίσματα έγιναν φέτος τον Ιούνιο και τον Ιούλιο στην περιοχή του Λάλα, στον Πύργο, στου Δούκα, και στο δρυοδάσος Φολόης. Παραγωγός , ο Σύλλογο Φίλων Ιστορίας «Χαράλαμπος Βιλαέτης» και οπερατέρ τον Ιωάννη Μουτσούλα, του «Messinia View». Το σενάριο και οι διάλογοι ανήκουν στον γραμματέα του Συλλόγου Φίλων Ιστορίας «Χαράλαμπος Βιλαέτης» φιλολόγο Γεωργίο Κουρκούτα. ολοκληρώθηκαν τα γυρίσματα των σκηνών.
 Στην όλη προσπάθεια συμμετείχαν με πολυπληθή παρουσία και προσφορά οπλισμού και υλικού ο Σκοπευτικός όμιλος Πάτρας, ο Σύλλογος «Αγία Τριάδα» Καλαμάτας και οι Ελληνομνήμονες Καλαμάτας. Βοήθησαν η Ιερά Μητρόπολις Ηλείας, ο Δήμος Πύργου και η Περιφερειακή Ενότητα Ηλείας, καθώς και πολλοί φίλοι και ιδιώτες, από πολλά μέρη της Ηλείας που ανιδιοτελώς κάλυψαν τις ανάγκες των γυρισμάτων. Καθοριστικός ήταν ο ρόλος ενός άλλου Ηλειακού σωματείου, του Πολιτιστικού Συλλόγου Λάλα «Ο Άγιος Κωνσταντίνος», που κινητοποιήθηκε από την πρώτη στιγμή με κάθε μέσο, για να προβληθεί το κορυφαίο αυτό ιστορικό γεγονός για την Ηλεία του 1821. 

 Μετά από την πρωτοβουλία αυτή θα ακολουθήσουν ανάλογες κινήσεις εν όψει και των 200 ετών από το 1821, τόσο στην Ηλεία, αλλά και σε άλλα μέρη της Πελοποννήσου, με την συνεργασία αναβιωτικών και πολιτιστικών σχημάτων.

 Η σημασία της Ελληνικής Νίκης στο Λάλα 

 Η Πολιορκία και η Άλωση του Λάλα έλαβε χώρα τον Μάιο και τον Ιούνιο του 1821, καθώς οι Έλληνες Επαναστάτες κατανόησαν ότι δεν μπορούσε να σταθεί η Νίκη των Ελλήνων στην Δυτική Πελοπόννησο χωρίς την εξόντωση της επικίνδυνης βάσεως των Οθωμανών στην Ηλεία, αυτή των Τουρκαλβανών του Λάλα. 
Οι μαχητικοί αυτοί πολεμιστές των Οθωμανών είχαν απειλήσει πολλές επαναστατικές εστίες με τις επιθέσεις τους σε Χλεμούτσι, Πύργο, Αγουλινίτσα, Λαντζόι και σε Στενά Κατσαρού ήδη από τον Μάρτιο του 1821. Για πρώτη φορά για τα χρονικά του 1821 Ομάδες Ελλήνων μαχητών από πολλά μέρη του Ελληνισμού, τουρκοκρατούμενου και μη, (Αχαιοί, Ηλείοι, Γορτύνιοι, Ολύμπιοι, Τριφύλιοι, Κεφαλλήνες και Ζακυνθινοί) οργανώθηκαν υπό την ηγεσία σημαντικών αγωνιστών (Γεωργάκης και Δημήτριος Πλαπούτας, Ανδρέας και Κωνσταντίνος Μεταξάς, Δεληγιανναίοι, Πετμεζάς, Ν. Βιλαέτης, Γ. Σισίνης, Μέλιος, Τζ. Χριστόπουλος, Φωτήλας, Παπασταθόπουλος κ.ά.) και τελικά πέτυχαν την εκπόρθηση του Λάλα. Μαζί με την Νίκη στο Βαλτέτσι (12 Μαΐου 1821) η Νίκη των Ελλήνων στο Λάλα άνοιξε τον δρόμο για την Πολιορκία και την Άλωση της Τριπολιτσάς.

Σαν σήμερα ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ η Ναυμαχία στο Ναβαρίνο.

Μπλέκουν τα μπούτια τους και πνίγονται σε μια κουταλιά νερό για το πότε έγινε η ναυμαχία του Ναυαρίνου οι «Φιλίστορες». 
 Τα πράγματα είναι απλά.
Το βιβλίο της γέφυρας της ναυαρχίδας του Κόδριγκτον, «Ασία», την ημέρα της ναυμαχίας στο Ναβαρίνο, , ήταν ανοικτό στην 20η Οκτωβρίου. Το ίδιο και για τον Γάλλο υποναύαρχο Δεριγνύ . 
Για τον Ολλανδό, Λουδοβίκο βαν Χάιντεν που διοικούσε την ρωσική μοίρα και επέβαινε στο ρωσικό «Αζόφ», το ημερολόγιο, έδειχνε 8 Οκτωβρίου επειδή ο ρωσικός στόλος ακολουθούσε το Ιουλιανό. 
 Επομένως , η ναυμαχία έγινε στις 8/20 Οκτωβρίου. 
Με το Γρηγοριανό στις 20 Οκτωβρίου και με το Ιουλιανό στις 8 .
 Σήμερα είναι η 8η Οκτωβρίου με το νέο ημερολόγιο. Με το Ιουλιανό είναι η 26η Σεπτεμβρίου. Οπότε συνιστώ στους.... παλαιοημερολογίτες, υπομονή 12 ημερών.

Ω ∞ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΤΡΑΤΑΡΧΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Φώς Ελληνικόν εις όλους τους Έλληνας καί όλας τας Ελληνίδας. 

Νεφελώδης και βροχερός εις τούς 12°C παρά τάς Ουψάλας. 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ 

Κεφ. ιβ΄. O Στρατηγός της Επαγωγής: Υπάρχει ότι υπήρχεν καί πρίν τήν 15ην Ιανουαρίου 2020. Ουδείς Covid-19 υπήρχεν τόσον πρίν, όσον καί μετά. Τι υπάρχει λοιπόν; ΕΠΑΝΕΛΛΗΝΙΣΙΣ, Είπεν ο Ναύαρχος Σαλαμίνος καί συνέχισεν: Η Κυριαρχία τών Ελλήνων, η Λαμπρή Πολιτεία τών Ανθρώπων αναδύεται εκ τής Αλός. Τι υπάρχει λοιπόν; Υπάρχει η Αιώνια Σαλαμίς. 

ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΩΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 

Σύσκεψις δώδεκα στρατηγών, ναυάρχων και πτεράρχων. 

Τότε ανέλαβεν ο Βασιλεύς Μακεδόνων Αλέξανδρος. Με παιδεία εκ της Αιωνίου Ελληνικής Πολιτείας. Ανέλαβεν Αρχιστράτηγος των Ελληνικών Πολιτειών. 

Ω, το σύμβολον της αιωνιότητος ή του Απείρου, . Αιώνιος ο Αρχιστράτηγος καί Υπερβασιλεύς τών Ελλήνων Αλέξανδρος. Με τούς Σωματοφύλακας τής Πανελληνίου Στρατιάς. Τούς συνοδοιπόρους, συμφοιτητάς, (συμφώνως μέ τήν επίκλησιν τού Μαρσύα). 

Εγώ ο Μαρσύας, ο Μακεδών ο Πελλαίος, συνομήλικος, ακόλουθος καί σύντροφος του Αλεξάνδρου, του Ηφαιστίωνα, του Πτολεμαίου, του Λεοννάτου, του Λυσιμάχου, του Αριστόνους, του Περδίκκα, του Πευκέστα καί Πείθωνα (και του Νεάρχου), των μεγίστων ανδρών που εγέννησε ο κόσμος, σε προσκαλώ Μνημοσύνη, κόρη του Ουρανού καί της Γαίας, να αποδιώξης την λησμονιά και να ξεσηκώσης τις θύμησες στο νου μου, για να αφηγηθώ τά δρώμενα του ηρωϊκού έπους, που υπήρξα αυτόπτης μάρτυς. Κι εσένα προσκαλώ ρωμαλέε Άρη, προστάτη των ανδρειωμένων. Βοήθα με να αναπαραστήσω τα πεδία των ηρωϊκων μαχών για ν μείνουν παρακαταθήκη στις επερχόμενες γενιές των Ελλήνων.  Κι εσύ πολυπράγμονα Ερμή, προστάτη τών γραμμάτων που κατέχεις πολύ καλά την γλώσσα, βοήθα εμένα, τόν δραματογράφο, να μεταφέρω τα γεγονότα στην ομόγλωσση των περισσοτέρων Ελλήνων, αττική διάλεκτο, της οποίας δέν υπήρξα άριστος μαθητής. 

(Υπεύθυνοι Διδασκαλίας, Παιδεύσεως, Λεωνίδας και Αριστοτέλης. Από τό βιβλίον του Δρ. Λεωνίδα Μπίλλη, ΟΙ ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ Σύμβουλοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου, εκδόσεις ΑΡΧΥΤΑΣ, 2019). 

Οι αγράμματοι όμως και κουφοί διανοούμενοι «αριστεροφιλελέ» και όπως άλλως επιθυμούν να αποκαλούνται εκθρέφουν τήν Μιζέρια της Αγνωσίας. Ανέδειξαν λόγου χάριν τόν δεκανέα πυροβολικού Αθανάσιον Κλάρα-Μιζέρια είς αρχιστάτηγον! 

Εν τω μεταξύ εδιδάχθημεν τό προηγούμενον αιώνα ότι «βασιλεύς» σημαίνει κακός. Καί όχι η βάσις του λαού, (βάσις + λαός, Πα-σι-ρε-υ > Πα-ρε-υ καί Φα-ρα-ω. Ίδε ΙΕΡΑ ΕΛΕΥΣΙΣ, Αν. Στάμου) άρα βασιλεύς ήτο ο αρχηγός ενός λαού. Η Ελλάς ανέκαθεν  εδιοικείτο υπό Βασιλέων. Καί υπήρξαν πολλά τα Ελληνικά βασίλεια. Όχι βεβαίως τής μορφής των εξ Ανατολών, υπό ενός βαβυλωνίου Ναβουχοδονόσωρος, Ξέρξου Τυράννου, μονόφθαλμου Κυρίου, αλλά υπό Ικανών και ως εκ τούτου αξίων στρατηγών της φυλής καί τού Ελληνικού Έθνους. Αρχιστράτηγοι εν καιρώ πολέμου Θεμιστοκλής, Κίμων καί μετέπειτα ο Φίλιππος και ο Αλέξανδρος. Πρός τούτο η Ναυμαχία τής Σαλαμίνος υπέχει Ιστορικήν Σημασίαν. Άλλως τί νόημα θα είχεν η πολεμική επιχείρησις εναντίον τού Κύκλωπος Κυρίου; 

Η ύπαρξις Κράτους, Στρατού και Ηγέτου προσδιορίζουν τά τελευταία πενήντα χιλιάδες έτη της ζωής εις τόν πλανήτη Γαία. Έννοιαι Κράτος, Στρατός καί Βασιλεύς θεωρούνται θεμελειώδεις εις τό σημερινόν ιστορικόν Γίγνεσθαι. Αλοίμονον δε εις όσους αρνήθηκαν να υπηρετήσουν εις τον Στρατόν, τόν σύνδεσμον Κράτους καί Ηγέτου. Συνέπεια τούτου είναι τό παράλογον τής «ειρήνης». Όλοι αυτοί όταν γίνεται πόλεμος φωνάζουν «ειρήνη». Αλλά η Ειρήνη είναι εις την πραγματικότητα μία οπτασία. Όπως η Οφέλια τού Χάμλετ 

To be, or not to be, that is the question: 

...With this regard their Currents turn awry, 

And lose the name of Action. Soft you now,
The faire Ophelia? Nymph, in thy Orisons
Be all my sins remembered.  

Να ζη τις ή να μην ζη, ιδού η Απορία· (1) 

… Από αυτήν την άποψιν τα ρεύματά τους στρέφονται λοξά, 

Και χάνουν το όνομα της Δράσεως. Ήρεμα τώρα, 

Η οπτασία Ωφέλεια (Οφελία); Νύμφη, εις τους ορίζοντας 

Ας θυμάσαι όλας μου τας αμαρτίας. 

Ουίλιαμ Σαίξπηρ εν μέσω πολέμων, καταστροφών καί επιδημιών. 

(1)Η ρύσις δέ, «Να ζει κανείς ή να μη ζει, ιδού η απορία», έγινε τόσο δημοφιλής, που ανεξαρτητοποιήθηκε από το έργο και καθιερώθηκε ως λαϊκή ρήσις.  

Εξ άλλου εις τό αποσπασματικόν έργον τού Εφεσίου βασιλέως Ηρακλείου (φιλοσόφου, 544-484 πεχ) προσδιορίζεται η έννοια του Πολέμου: 

Πόλεμος πάντων μέν πατήρ εστί, πάντων δέ βασιλεύς, καί τούς μέν θεούς έδειξεν τούς δέ ανθρώπους, τούς μέν δούλους εποίησεν τούς δέ ελευθέρους. 

[Ο Πόλεμος πάντων μεν πατήρ είναι, πάντων βασιλεύς, καί θεούς μέν ανέδειξεν όσον δέ καί ανθρώπους, άλλους μέν έκανε δούλους, άλλους δέ ελεύθερους] . 

Ειρήνη; Μά η «ειρήνη» αποκτά νόημα εφ΄ όσον διενεργείται πόλεμος. Και έχομεν ΑΝΙΕΡΟΝ ΠΟΛΕΜΟΝ. 

Όπως έχομεν και υπευθύνους. Ποίος θα τους δικάση; 

Η Φωνή από τό ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΔΡΟΜΟΥ ΑΠΉΝΤΗΣΕΝ: 

Όπως εδικάσθηκαν «οι χιπαντζήδες», (HIV) «τά πτηνά»,(νόσος πτηνών) «οι χοίροι», (νόσος χοίρων) , έτσι θα δικαστούν και «οι νυκτερίδες!» (κοροϊδοιός)! 


Γεώργιος Δ. Κανελλόπουλος 

Ουψάλα 

Η 8η Οκτωβρίου στην Ιστορία


316. Ο Κωνσταντίνος Α , εισέβαλε στη βαλκανική και συγκρούστηκε με τον στρατό του Λικίνιου στην Αουρέλια Καμπάλις της Παννονίας, μεταξύ των ποταμών Ντράβα και Σάβα, στο σημερινό Βίνκοβτσι στην Κροατία. Η μάχη κράτησε όλη την ημέρα και ο Λικίνιος, διέφυγε από το πεδίο υπό την κάλυψη του σκότους, και επέστρεψε στην Σρέμσκα Μιτροβίτσα, τέως Σίρμιουμ, στη Σερβία. Εκτιμήθηκε ότι 20.000 άνδρες του Λικινίου σκοτώθηκαν κατά τη μάχη. Η νίκη του Κωνσταντίνου. ήταν «πύρρεια». Οι δυνάμεις του είχαν εξαντληθεί και οι αντοχές των στρατιωτών του είχαν φτάσει στο όριο. Δεν είχε άλλη επιλογή από την επιστροφή στα εδάφη του, στην Augusta Treverorum στις όχθες του Μοζέλα, την Τριρ , στη σημερινή Ρηνανία-Παλατινάτο της Γερμανίας.


451.Αρχίσε η 4η Οικουμενική Σύνοδος, στην Χαλκηδόνα της Βιθυνίας στη Μικρά Ασία. Η Σύνοδος καταδίκασε τον Ευτύχιο και το δόγμα του μονοφυσιτισμού και ενέκρινε το σύμβολο της πίστης.

876. Στη Μάχη του Άντερναχ οι δυνάμεις των Φράγκων υπό την ηγεσία του Λουδοβίκου Γ του νεότερου, ανέκοψαν την εισβολή των Δυτικών Φράγκων και νίκησαν τον αυτοκράτορα της Γαλλίας Κάρολο τον Φαλακρό.

927. Σε πανηγυρικό κλίμα στα ανάκτορα στην Κωνσταντινούπολη έγινε ο γάμος, του 15χρονου Τσάρου της Βουλγαρίας Πέτρου Α με την εγγονή του αυτοκράτορα Ρωμανού Λεκαπηνού την κόρη του Χριστόφορου Λακαπηνού , την Σόφια - Μαρία Λεκαπινή που μετονομάστηκε σε Ειρήνη, για να συμβολίζει την ειρηνική συνύπαρξη του Βυζαντίου με τους Βουλγάρους. Σύμφωνα με τους όρους της βουλγαροβυζαντινής συνήθηκης που υπογράφτηκε την ίδια ημέρα επιβεβαιώθηκαν τα υφιστάμενα σύνορα μεταξύ των δύο κρατών και ο Ρωμανός Λεκαπηνός αναγνώρισε τον βασιλικό τίτλο του Πέτρου, (Τσάρος των Βουλγάρων), ενώ αναγνωρίστηκε το αυτοκέφαλο της βουλγαρικής εκκλησίας που ανυψώθηκε σε Πατριαρχείο και ως Πατριάρχης χειροτονήθηκε ο μέχρι τότε Αρχιεπίσκοπος Σιλιστρίας Δαμιανός .

1075. Ο Ντμίταρ Σβόνιμηρ στέφθηκε βασιλιάς της Κροατίας.


1207.
Δολοφονήθηκε κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της Θεσσαλονίκης την οποία υπεράσπιζε η διπλοχήρα βασίλισσα της Θεσσαλονίκης Μαργαρίτα της Ουγγαρίας, κόρη του Μπέλα Γ΄, ο Σκυλογιάννης Ασεν ο Ρωμαιοκτόνος , που τον είχε χρίσει ο Πάπας «rex Bulgarorum et Blachorum. (Βασιλιά των Βουλγάρων και των Βλάχων). Η Μαργαρίτα ήταν χήρα του Ισαακίου Β΄ Αγγέλου και του Βονιφάτιου Μονφερατικού, και ο γιός της Δημήτριος ήταν δυο ετών . O Καλογιάν δολοφονήθηκε από τον αρχηγό του Κουμανικού Ιππικού Mανάστρα, που είχε πληρωθεί και τον ανιψιό του Καλογιάν, Μπορίλ και την Κουμάνα σύζυγο του που είχε βαπτιστεί ως Αννα. Ο Μπορίλ σφού ο Καλογιάν πέθανε παντρεύτηκε τη χήρα του, και κατέλαβε το βουλγαρικό θρόνο. Οι Θρύλοι για παρέμβαση του Αγίου Δημητρίου υπέρ της πολιορκημένης πόλης , εμφανίστηκαν από τους Γάλλους για να υποστηρίξουν ότι ο Άγιος προστάτευε τον Λατίνο Βασιλιά της Θεσσαλονίκης που είχε βαπτιστεί Δημήτριος ,προς τιμη του πολιούχου της Πόλης.. Ο Ρομπέρ ντε Κλαρί έγραψε ότι ο ίδιος ο Άγιος μπήκε στη σκηνή του «Καλογιάν» και «τον χτύπησε με μια λόγχη». Ο Στέφανος Νέμανιτς κατέγραψε τον ίδιο μύθο το 1216 στο βίο αγίων για τον πατέρα του, Στέφανο Νεμάνια. 

1451.Ο Πάπας Νικόλαος Ε επί του οποίου έγινε η Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως , με Βούλα που εξέδωσε ανύψωσε την Επισκοπή του Καστέλο  σε Πατριαρχείο Βενετίας, με πρώτο Πατριάρχη τον Λορέντσο Τζουστινιάνι.

1480. Άρχισε η μάχη στον ποταμό Ούκρα ανάμεσα στον στρατό των Ρώσων του Πρίγκιπα της Μόσχας Ιβάν Γ΄ και της μεγάλης ορδής του Χαν Αχμάτ που τελείωσε με την τελική απελευθέρωση της Ρωσίας από Μογγόλο-Ταταρικό ζυγό.

1573. Οι Ολλανδοί κατά τον Ογδοηκονταετή Πόλεμο έλυσαν την ισπανική πολιορκίας του Άλκμααρ. Ηταν η πρώτη ολλανδική νίκη στον Πόλεμο.

1582.Λόγω της εφαρμογής του Γρηγοριανού ημερολογίου, αυτή η ημέρα δεν υπάρχει στην Ιταλία, την Πολωνία, την Πορτογαλία και την Ισπανία.

1621. Η πολωνικό-λιθουανική Κοινοπολιτεία και η Οθωμανική αυτοκρατορία υπέγραψαν τη Συνθήκη του Χοτίν με την οποία έληξε ο μεταξύ τους πόλεμος και καθορίστηκαν τα σύνορα μεταξύ της πολωνικός-λιθουανική Κοινοπολιτεία και της Οθωμανικής αυτοκρατορίας στο Δνείστερο.


1789: Κατά τη διάρκεια του  πολέμου, της Μεγάλης Αικατερίνης και του Φραγκίσκου Ιωσήφ κατά της Τουρκίας , ο αυστριακός στρατός υπό τις διαταγές του στρατάρχη Ερνστ φον Λάουντον Γεδεών,  μετά από τρείς εβδομάδες πολιορκίας , κατέλαβε εξ εφόδου, το φρούριο του Βελιγραδίου, και άνοιξε το δρόμο για την κάθοδο της αυστρο-ρωσικής Στρατιάς στη Θεσσαλονίκη και από εκεί στην Κωνσταντινούπολη. 
Η γαλλική επανάσταση όμως απέτρεψε την συντριβή των Οθωμανών.


1801. Η Ρωσία και η Γαλλία υπέγραψαν τη Συνθήκη του Παρισιού.

1806.Εισβολή των στρατευμάτων του Ναπολέοντα στη Σαξονία, ενώ οι Άγγλοι πολιορκούσαν το λιμάνι της Βουλώνης στη Γαλλία και το βομβάρδισαν χρησιμοποιώντας ρουκέτες οι οποίες εφευρέθηκαν από τον Ουίλιαμ Κόνγκριβ.

1809. Ο Κλέμενς φον Μέττερνιχ, (Clement Wenceslaus Lothair, Prince of Metternich-Winneburg-Beilstein), σε ηλικία 36 ετών διορίστηκε υπουργός Εξωτερικών του Φραγκίσκου Β' και διαπραγματεύτηκε τη συνθήκη ειρήνης που συνομολογήθηκε στις 14 Οκτωβρίου του 1809 στα Ανάκτορα Σενμπρούν στη Βιέννη.

1813. Με τη Συνθήκη της Ρίντ η Βαυαρία αποχώρησε από τη Συνομοσπονδία του Ρήνου που είχε δημιουργήσει ο Ναπολέων και συμφώνησε να ενταχθεί στον 6ο Συνασπισμό εναντίον του Ναπολέοντα με αντάλλαγμα την εγγύηση για τη συνέχιση της κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας της . Στις 14 Οκτωβρίου η Βαυαρία κήρυξε επίσημα τον πόλεμο εναντίον του Ναπολέοντα και της Γαλλίας.


1814. Σάββατο, 8 Οκτωβρίου, 1814. Μετά από 10 ημέρες εργασιών , το Κογκρέσο της Βιέννης  διέκοψε μέχρι την 1η Νοεμβρίου.

1815.Συνελήφθη από τους Αυστριακούς στην Καλαβρία ο πρώην βασιλιάς της Νάπολης, Ιωακείμ Μυρά μαζί με 28 συντρόφους του. Εκτελέστηκε στις 13 Οκτωβρίου 1815.

1821. Η κυβέρνηση του στρατηγού Χοσέ ντε Σαν Μαρτίν ίδρυσε το πολεμικό ναυτικό του Περού.

1838. Κυρώθηκε από την βασίλισσα Βικτωρία η Οθωμανο- βρετανική Συνθήκη για το Εμπόριο. (Συνθήκη του Μπαλτά Λιμαν).  Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης εκφώνησε στην Πνύκα την ιστορική  ομιλία του «Παραινέσεις προς τη νέα γενιά».

1856 . Η Μεγάλη Βρετανία άρχισε το δεύτερο πόλεμο οπίου κατά της Κίνας.


1857. Στο Βουκουρέστι έγινε η Κληρικολαϊκή Συνέλευση  από εκπροσώπους της εκκλησίας, των βογιάρων, της αστικής τάξης και των αγροτών προκειμένου να εκφραστεί η βούληση του λαού για τη Ένωση των  ηγεμονιών.

1870. Στις 8 Οκτωβρίου, η Δημοκρατική Κεντρική Επιτροπή των Είκοσι Δήμων κάλεσε τους Παριζιάνους να διαδηλώσουν κατά της πολιτικής της Κυβέρνησης Εθνικής Άμυνας. Αντί για χιλιάδες Εθνοφρουρούς που αναμένονταν , υπήρχαν λίγοι διαδηλωτές. Αυτή  ήταν  μια αποτυχία για την επιτροπή

1871. Εκδηλώθηκε η εξέγερση των Κροατών στην Ράκοβίτσα κατά της Αυστριακής κατοχής με στόχο τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου Κροατικού Κράτους. Ηγέτες της εξέγερσης, ήσαν ο Ευγένιος Κβάτερνικ, ο Βιέκοσλαβ Μπαχ και ο Άντονι Ράκιγιας. Λόγω της μακράς ξηρασίας, των  ισχυρών ανέμων  και των υψηλών θερμοκρασιών σε αρκετές πολιτείες στις  βόρειοκεντρικές Ηνωμένες Πολιτείες, εκδηλώθηκαν μεγάλες δασικές πυρκαγιές. Σαν σήμερα ξεκίνησαν  η μεγάλη πυρκαγιά του Σικάγου που έσβησε μετά από δυο ημέρες ξεκίνησε σήμερα και έληξε την Τρίτη 10, με 300 θύματα), η φωτιά Πεστίγκο στο Γουισκόνσιν από την οποία πέθαναν 2500 άτομα και η πυρκαγια στο Πόρτ Χουρόν στο Μίτσιγκαν.

1878. Ο  νικηφόρος στρατός της Ρουμανίας κατά  τον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας έκανε τη  θριαμβευτική είσοδο του στο Βουκουρέστι. 

1879. Διορίστηκε ο Γαβριήλ Αλμοζνίνο (Almoznino) ως πρώτος αρχιραβίνος στο Πριγκιπάτο της Βουλγαρίας . Ο Γκούλα Αντράσι παραιτήθηκε από τη θέση του Υπουργού Εξωτερικών της Αυστροουγγαρίας

1895. Φιλο-ιαπωνικό πραξικόπημα στην Σεούλ και δολοφονία της βασίλισσας Μιν που προσπαθούσε να αποτρέψει την κυριαρχία της Ιαπωνίας στην Κορέα.

1912.Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος: το Μαυροβούνιο κήρυξε τον πόλεμο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ο ελληνικός στόλος, αποβίβασε στη Λήμνο άγημα με διοικητή τον Ταγματάρχη Ιουλιανό Κονταράτο, που ύψωσε την Ελληνική Σημαία. Ο λιμένας του Μούδρου χρησιμοποιήθηκε ως ελληνική ναυτική βάση σ' όλη τη διάρκεια του πολέμου. 

1914. Η Τουρκία, ως σύμμαχος των Κεντρικών Δυνάμεων έκλεισε τα Δαρδανέλια στα πλοία των χωρών της Αντάντ.

1918.
Ο  Ελληνικός στρατός ανακατέλαβε  την Καβάλα από τους Βουλγάρους. Η ελληνική συνοικία της Παναγίας είχε κατεδαφιστεί .Περισσότερα από 150 ελληνικά σπίτια, καθώς και οι εγκαταστάσεις του Φάρου, καταστράφηκαν από τους Βουλγάρους. Ο συνταγματάρχης Τόμας Έντουαρντ Λόρενς, γνωστός και ως Λόρενς της Αραβίας, εισήλθε  πανηγυρικά στη Δαμασκό.

1926. Η πρώτη ραδιοφωνική μετάδοση ποδοσφαιρικού αγώνα. Ήταν το ματς Σλάβια Πράγα -MTK Βουδαπέστης.

1939: Ο Αδόλφος Χίτλερ υπέγραψε το διάταγμα προσάρτησης στο Τρίτο Ράιχ της δυτικής και της βόρειας Πολωνίας.

1941. Οι Γερμανοί κατέλαβαν τη Μαριούπολη.

1943. Στην Κρήτη οι Έλληνες παραστρατιωτικοί «Κυνηγοί» του Φριτς Σούμπερτ λεηλάτησαν και έκαψαν το χωριό Καλλικράτης Χανίων και σκότωσαν 30 κατοίκους.

1944. Ενώ οι Γερμανοί δεν είχαν φύγει από την Αθήνα τρία βουλγαρικά Σώματα, μπήκαν στο Γιουγκοσλαβικό έδαφος με στόχο να αποκόψουν την «ομάδα "Ε"» που υποχωρούσε από την Ελλάδα. Η ταξιαρχία Σκοπίων- Μαυροβούνιου των Παρτιζάνων που προσπάθησε να αποκόψει την οδό Σκόπια – Κατσάνικ δέχθηκε επίθεση των «Λευκών».(Μπαλίστες).

1951. Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος Γ' κατέθεσε προσφυγή στον Ο.Η.Ε., όπως επιθυμούσε  η Αριστερά ,ζητώντας να αναγνωριστεί στους Κυπρίους το δικαίωμα της Αυτοδιάθεσης


1952
. Σε σύγκρουση τριών τρένων στο βορειοδυτικό Λονδίνο, 112 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και περισσότεροι από 200 τραυματίστηκαν.

1953. Άρχισε η Ιταλο- Γιουγκοσλαβική κρίση για την Τεργέστη, μόλις η Μεγάλη Βρετανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες απέσυραν τα στρατεύματά τους από την ελεύθερη ζώνη της Τεργέστης. Η κρίση διευθετήθηκε με τη συμφωνία του Λονδίνου της 5ης Οκτωβρίου 1955.

1954 .Οι στρατιωτικές δυνάμεις των Βιέτ-Μίνχ εισήλθαν στην πρωτεύουσα Ανόι.


1956. Στην Κύπρο, οι Άγγλοι σκότωσαν  στην περιοχή Αγ. Αμβροσίου  τον 30χρονο βοσκό Γεώργιο Χαπέσιη επειδή έβοσκε τα πρόβατα του ενώ  είχε επιβληθεί  ο κατοικον  περιορισμός.

1961.Η Λαϊκή Δημοκρατία της Βουλγαρίας αναγνώρισε τη Συρία και απέκτησε διπλωματικές σχέσεις μαζί της

1962. Ο Τίτο κατόπιν αμερικανικής ενθάρρυνσης εξέφρασε με συνέντευξη του την επιθυμία του για τη βελτίωση των ελληνογιουγκοσλαβικών σχέσεων και την αποφυγή κάθε αφορμής, η οποία θα επανέφερε στο προσκήνιο το Μακεδονικό ζήτημα . Το επόμενο βήμα για την αναθέρμανση των σχέσεων, έγινε με πρωτοβουλία του Ευάγγελου Αβέρωφ-Τοσίτσα, που τελικά υπέγραψε με τον υπουργό Εξωτερικών της Γιουγκοσλαβίας, Κότσα Πόποβιτς, μιας κοινή δήλωση το Δεκέμβριος του 1962 που έμεινε γνωστή ως «συμφωνία κυρίων Αβέρωφ – Πόποβιτς, που προέβλεπε την αποφυγή κάθε δραστηριότητας και εκδήλωσης που θα μπορούσε να διαταράξει τις διμερείς σχέσεις. Την ίδια ημέρα που δημοσιεύτηκε η συνέντευξη Τίτο, στην Αμερική δημοσιεύτηκαν αποσπάσματα της έκθεσης του συμβούλου του προέδρου Κένεντι Τσέστερ Μπόουλς, που επισήμανε την ελληνική κλεπτοκρατία και την κακοδιαχείριση της αμερικανικής βοήθειας προς στην Ελλάδα. Στη Γερμανία το περιοδικό «Der Spiegel» δημοσίευσε άρθρο για τη θλιβερή κατάσταση στην «Bundeswehr», τις «ένοπλες δυνάμεις της Γερμανίας», υποστηρίζοντας ότι δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την κομμουνιστική απειλή από την ανατολή. Η Αλγερία έγινε το 109ο μέλος του ΟΗΕ.

1965. Η Κυβέρνηση των αποστατών του Στεφανόπουλου, η Τζασμάκ, τα Ανάκτορα και ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης Σταύρος Κωστόπουλος συμφώνησαν σε ευρύτατες αλλαγές στο στράτευμα. Αρχηγός Γ.Ε.Σ. ανέλαβε ο μετέπειτα αντιπρόεδρος της χούντας αντιστρατηγός Σπαντιδάκης, ενώ προήχθη και ανέλαβε διοικητής του Α' Σώματος Στρατού ο μετέπειτα αντιβασιλιάς Γεώργιος Ζωιτάκης.

1967. Πιάστηκε στη Βολιβία ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα. Οι ρέιντζερς της Βολιβίας που εκπαίδευαν οι Ειδικές Δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών εντόπισαν τους αντάρτες του Γκεβάρα τα χαράματα της Κυριακής 8ης Οκτωβρίου κοντά στο χωριό Λα Ιγκέρα, (La Higuera), στην περιοχή της χαράδρας Γιούρο και ακολούθησε μικρή μάχη. Το όπλο του Τσε εξαιτίας εμπλοκής είχε αχρηστευτεί και ο ίδιος δυσκολευόταν στο περπάτημα. Υποβασταζόμενος από τον εργάτη από τα ορυχεία του Χουανίνι Σιμόν Κούμπα , έπεσε τελικά στα χέρια τριών στρατιωτών. Μεταφέρθηκε στο σχολείο του χωριού Λα Ιγκέρα και εκτελέστηκε την επομένη 9η Οκτωβρίου, με περίστροφο, από τον υπαξιωματικό του βολιβιανού στρατού Μάριο Τεράν.

1970.  Ανακοινώθηκε η απονομη του βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας στον Αλεξάντερ Ησαίγιεβιτς Σολζενίτσιν.

1972. Στο Παρίσι, ο Χένρι Κίσινγκερ και ο βιετναμέζος πληρεξούσιος Λε Ντουκ Θο, κατέληξαν σε συμφωνία για τον τερματισμό του πολέμου του Βιετνάμ, η οποία υπεγράφηκε το 1973.

1973 . Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος ως πρόεδρος της Δημοκρατίας διόρισε τον Σπύρο Μαρκεζίνη ως πρωθυπουργό με σκοπό να οδηγήσει την Ελλάδα στην επιστροφή στον κοινοβουλευτισμό. Στη Μέση Ανατολή απέτυχε η προσπάθεια μιας τεθωρακισμένης ταξιαρχίας των Ισραηλινών να εξαλείψει το προγεφύρωμα των Αιγυπτίων στην ισραηλινή πλευρά της διώρυγας του Σουέζ.Πάνω από 150 ισραηλινά τανκς καταστράφηκαν.



1991.Το Κροατικό κοινοβούλιο ψήφισε την απόφαση για αποχώρηση από τη Γιουγκοσλαβίας, και ενέκρινε την διακήρυξη για την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Κροατίας της 25ης Ιουνίου 1991. Η σημαία της «Δημοκρατίας της Κροατίας» αναρτήθηκε στα σύνορα με την Ουγγαρία. Η κροατική κυβέρνηση αναγνώρισε την Εσθονία και τη Λετονία ως κυρίαρχα κράτη.


1993. Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών ήρε τις κυρώσεις κατά της Νότιας Αφρικής που της είχαν επιβληθεί το 1960 λόγω της πολιτικής του απαρτχάιντ.
Στο Σεράγεβο, μουσουλμάνοι ελεύθεροι σκοπευτές σκότωσαν τρεις Σέρβους πολίτες, έναν στο Ράλοβτσι , και δύο στη Γκρίμπαβιτσα.

1998. Το Συμβούλιο ΝΑΤΟ ενέκρινε «ένα λεπτομερές επιχειρησιακό σχέδιο για αεροπορικές επιδρομές κατά στάδια» στο Κοσσυφοπέδιο, και δόθηκε τελεσίγραφο 24 ωρών στον Πρόεδρο της Γιουγκοσλαβίας Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς για να το αποδεχθεί τις απαιτήσεις του ψηφίσματος του ΟΗΕ. Η κυβέρνηση της Σερβίας υιοθέτησε ειδικά μέτρα για την αντιμετώπιση της επίθεσης του ΝΑΤΟ.



1999.Στο κέντρο Τύπου της KΦΟΡ, στο κέντρο της Πρίστινα, έγινε η τελετή ανάληψης της διοίκησης των διεθνών δυνάμεων στο Κοσσυφοπέδιο από τον Γερμανό στρατηγό Κλάους Ράινχαρτ.

2001. Οι δικαστές του Δικαστηρίου της Χάγης (ICTY) απέρριψαν το αίτημα του Μομτσίλο Κράισνικ, ο οποίος κατηγορείτο για εγκλήματα πολέμου, για προσωρινή αποφυλάκιση.


2005. Σεισμός 7,6 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ με επίκεντρο το Κασμίρ έπληξε περιοχές του Πακιστάν, της Ινδίας και το Αφγανιστάν, σκοτώνοντας περισσότερους από 86.000 ανθρώπους. Ο Αριθμός των αστέγων ξεπέρασε τα 3,3 εκατομμύρια


2009. Ο παγκόσμιος πληθυσμός των Μουσουλμάνων υπολογίστηκε σε 1,57 δισ.

2010.Απορρίφθηκε  με 144 υπέρ, 70 κατά και 1 αποχή η πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης στην Βουλγαρία.

2015. Η ΦΙΦΑ απαγόρευσε  κάθε ποδοσφαιρική δραστηριότητα για 90 ημέρες στους Σεπ Μπλάτερ, Μισέλ Πλατινί και Ζερόμ Βάλκε λόγω  διαφθοράς.

7/10/20

Οι αγράμματοι μπολσεβίκοι και τα τηλε-παιχνίδια της ΕΡΤ

 

Οι Κόκκινοι αγράμματοι  που οργανώνουν το τηλεπαιχνίδι του κ. Ζούλα στην ΕΡΤ εξαπάτησαν σήμερα τους παίκτες τους  και τους τηλε-θεατές.  Νομίζουν, ότι το Συμβούλιο της Ευρώπης που ιδρύθηκε το 1949 και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της ΕΕ που δημιουργήθηκε με απόφαση της Συνόδου Κορυφής του Παρισιού της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας,  το Δεκέμβριο του 1974, ύστερα από πρόταση του Προέδρου της Γαλλίας Βαλερί Ζισκάρ Ντ' Εσταίν. είναι τα ίδιο πράγμα, ενώ πρόκειται για δυο εντελώς διαφορετικά θεσμικά όργανα. 

Ντροπή.

ΥΓ. Κύριε Ζούλα ένα συγνώμη επιβάλλεται  

Η Θεόστραβη αποφάσισε «τοις Κείνων ΡΗΜΑΣΙ πειθόμενη».

 Το Ψωροελαδιστάν Πανηγυρίζει. ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ ΤΟΞΟ+ ΑΠΛΥΤΟΙ μια αγκαλιά. Το ΠΟΛΥ ΒΑΘΥ ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ έκανε το ΚΑΘΗΚΟΝ του. 

Η δίκη παρωδία του Γεωργίου Μαυρομιχάλη

 

1831. Στις 7/19 Οκτωβρίου 1831, έγινε στο Α΄ διαρκές Στρατοδικείο Ναυπλίου , η δίκη του Γεωργίου Μαυρομιχάλη που είχε το βαθμό του χιλίαρχου,  και των δύο πολιτοφυλάκων φρουρών του,  Ανδρέα Γεωργίου και Ιωάννη Καραγιάννη. Πρόεδρος του δικαστηρίου ήταν ο στρατηγός Τσόκρης. Ο Γεώργιος  Μαυρομιχάλης, που είχε συνήγορο υπεράσπισης τον μεταφραστή του «Απόλλωνα» και συνεργάτη του Πολυζωίδη πράκτορα Μάσον, και ο  Ιωάννης Καραγιάννης καταδικάστηκαν σε θάνατο και ο Ανδρέας Γεωργίου σε φυλάκιση δέκα ετών. Η απόφαση των στρατοδικών βγήκε στις 7 το βράδυ και ήταν ομόφωνη. Ο Μπειζαδές (Γιωργάκης) Μαυρομιχάλης καταδικάστηκε σε θάνατο και στην αποκοπή του δεξιού χεριού του , ποινή που επιβαλλόταν στους πατροκτόνους αλλά του χαρίστηκε κατά την εκτέλεσή του . Η εκτέλεσή του αποφασίστηκε να γίνει την μεθεπομένη 10η Οκτωβρίου στη μικρή πλατεία έξω από τον προμαχώνα του Οπλοστασίου, σήμερα πάρκο Κολοκοτρώνη.

Η εκτέλεση του Καραγιάννη αναβλήθηκε, καθώς υποσχέθηκε ότι θα μαρτυρήσει κι άλλους ενόχους. Αργότερα, στους δύο πολιτοφύλακες δόθηκε αμνηστία από τους δολοφόνους και αφέθηκαν ελεύθεροι.

7 Οκτωβρίου 1571 . Η ναυμαχία στον Κορινθιακό που άλλαξε τον ρου της Ιστορίας και η συμμετοχή των Ελλήνων

Η Ναυμαχία της Ναυπάκτου, μεταξύ της Αγίας Λίγκας, (Lega Santa), των ενωμένων στόλων της Ισπανίας, της Βενετίας, της Γένουας, των Ιπποτών της Μάλτας, του δουκάτου της Σαβοΐας, του δουκάτου του Ουρμπίνο, του μεγάλου δουκάτου της Τοσκάνης και του Πάπα , με "αρχιναύαρχο" τον Ζουάν τον Αυστριακό, και του στόλου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έγινε στην είσοδο του Κορινθιακού Κόλπου κοντά στις νότιες Εχινάδες παρά το Ακρωτήριο Σκρόφα. 

Η ονομασία Ναυμαχία του Λεπάντο, προήλθε όχι από το λιμάνι της Ναυπάκτου αλλά από τον κόλπο του Λεπάντο, όπως έλεγαν οι Ενετοί και οι τότε ναυτικοί χάρτες τον Κορινθιακό .
Οι Δυτικοί ιστορικοί ακόμα χρησιμοποιούν την ονομασία Ναυμαχία του Λεπάντο. (Naval Battle of Lepanto).
Στους καταλόγους των ονομάτων των καραβιών και των καραβοκυραίων του στόλου της Λίγκας  αναφέρονται 26 πολεμικές γαλέρες, που «χτίστηκαν» με ελληνικά χρήματα και από ελληνικά χέρια και που επανδρώθηκαν με 13.000 Έλληνες .(Κάθε γαλέρα είχε 250 κωπηλάτες, 50 ναύτες πλήρωμα και 200 πολεμιστές).
Έλληνες υπηρετούσαν και σε άλλα πλοία του χριστιανικού στόλου αλλά και στα πληρώματα του τουρκικού. Στα συμμαχικά πλοία υπήρχαν 60.000 κωπηλάτες από τους οποίος περίπου 25.000 ήσαν Έλληνες. Απ΄ αυτούς μονάχα οι 80 ήταν αλυσοδεμένοι, γιατί είχανε καταδικαστεί στην Ήπειρο .
Οι επί του συμμαχικού στόλου Έλληνες συνετέλεσαν τα μέγιστα υπέρ της νίκης όπως λέει ο Ενετός ιστορικός Σαγκρέδος.
Εξαιρετική συμβολή στη Νίκη είχε η Γαλέρα του Χριστόφορου Κοντόκαλη, ο "Χριστός της Βενετίας", στην οποία επέβαιναν και οι Καποδίστριες, που έπλεε στο κέντρο της χριστιανικής παράταξης, με αποστολή την κάλυψη της ναυαρχίδας του συμμαχικού στόλου, «Ρεάλ» επί της οποίας επέβαινε ο Ναύαρχος Δον Ζουάν ο Αυστριακός.
Στην εξέλιξη της μάχης, ο Κοντόκαλης και το πλήρωμά του, σύμφωνα με τον Κερκυραίο Ιστορικό Μάρμορα, όχι μόνο προστάτεψε τη χριστιανική ναυαρχίδα, αλλά κατάφερε μετά από πολύωρο αγώνα να καταλάβει την "καπιτάνα" του Πασά της Ρόδου, την οποία ρυμούλκησε μέχρι την Κέρκυρα και την παρέδωσε μαζί με τον Τούρκο Πασά στον τότε Γενικό Προβλεπτή, Αντρέα Μπαρμπαρίγο.

Όταν η αρμάδα του Δον Χουάν ξεκίνησε από την Κέρκυρα για την Ηγουμενίτσα, το απόγευμα της 29ης Σεπτεμβρίου, υπήρχανε μαζί οι 13 γαλέρες της Κρήτης με καπεταναίους τους αδερφούς Μελισσηνούς, τον Γεώργιο θεοτοκόπουλο-Γκρέκο, τον Αντρέα Κολέγγα, τον Φραγκίσκο Βονβήκου, τον Γιώργο Καλλέργη, τον Δανιήλ Καλαφάτη, τον Στέλιο Καλίπολο, τον Πάνδοξο Πολύδωρο, τον Γιακουμή Τσάμη, τον Αντρέα Καλλέργη, τον Λουϊζο Κύπριο, τον Λεωνίδα Γιώτα, τον Άγγελος Γιαννή και τον Στέλιο Κουδουλάκη. Ακολουθούσαν οι γαλέρες της Κέρκυρας με καραβοκύρηδες τους Χριστόφορο Κοντοκάλη , Πέτρο Μπούα (ο οποίος συνελήφθη από τον Τούρκο ναύαρχο, και τον έγδαραν ζωντανό, Γιώργο Κοκκίνη και Στέλιο Χαλκιόπουλο. Από κοντά και η γαλέρα του Κεφαλλονίτη Μιχάλη Βατσαμάνου και του Αντώνη Τσιμάρα με το γιο του Γιάννη. Δίπλα δίπλα οι Ζακυνθινές γαλέρες με καπεταναίους τον Αντώνη Κουτούβαλη, Νικολό Μονδινό, Νικόλα Φυσκάρδο και Μάρκο Σιγούρο. Στη Ζακυνθινή γαλέρα του Μάρκου Σιγούρου, με τ΄ όνομα “La grose voska co dui alepn” επιβαίνανε ο κόμης Αλέξης Φωτεινός με τα τέσσερα αδέρφια του. Ο προπάππους του ήταν αρχηγός στην «εξέγερση της βουκέντρας», που έδωσε έμπνευση στον ποιητή της Λευκάδας Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, για να γράψει το ποίημά του ο «Φωτεινός»! Ανάμεσα σ΄ αυτά τα καράβια και τα κουρσάρικα με τις μαύρες σημαίες της Βαγγελίως Ζούρλα, του Φραντζέσκου
Ζάννου και του Δομένικου Ζάκκα.

Στη μοίρα του Αυγουστίνου Βαρβαρήγου από τη Νάξο είχαν ενταχθεί 4 κατεργα 1) Τα δύο Δελφίνια, του Φραντζίσκου Ξένου.
2) Η παρέα των λιονταριών, του Δομένικου Ζάκκα.
3) Ιωάννης Άγγελος, του Ιερώνυμου Άγγελου.
4) η γαλέρα του Λεωνίδα Γιώτα.

Στη μοίρα του Ισπανού ναυάρχου Αντρέα Ντόρια 10
1) Vu Aguila Dorata, του Πέτρου Μπούα. 2) La patrona di Lomellino, του Γεώργιου Θεοτοκόπουλου-Γκρέκο. 3) Du dona coun mazo, του Λουϊζου Κύπριου. 4) Αγία Δόξα, της Βαγγελιώς Ζούρδα (ήταν κουρσάρισα)! 5) Vu Angelo co una spada, του Στέλιου Καλίπολου (Χαλκιόπουλου). 6) Ο καπετάνιος του Ν. Ντόρια, του Πάνδοξου Πολύδωρου. 7) L’Aguila d’ oro con la Corona, του Ανδρέα Καλλέργη. 8) La juria di Lomellino, του Γιακουμή Τσιάπη. 9) La patrona di Negroni, του Λουίζου Καμπά. 10) La Diana di Genova, του Ιωάννη Γεωργίου.

Στη μοίρα του Βενετού μισθοφόρου Βενιέρι 2

1) Ο Κυρίαρχος των θαλασσών, του Γρηγορίου Ανδρέα. 2) Η Κυπριακή θάλασσα, του Γεώργιου Κοκκίνη. Σημαντικό ρόλο έπαιξαν και οι Έλληνες ντόπιοι ψαράδες που ήσαν ανιχνευτές και για το συμμαχικό στόλο αλλά και για τον τουρκικό.

Многая лета. Полихронов !

Ο Βαλόντια μπήκε στα 68. Γεννήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 1952. Είναι «συνάδελφος», Ζυγός. Πολύχρονος! 

Ο Βλάντιμιρ γεννήθηκε στις 7 Οκτωβρίου του 1952, στην πόλη του τότε την έλεγαν Λένινγκραντ . Ήταν το τρίτο παιδί στην οικογένεια αν και ο ίδιος δεν γνώρισε ποτέ τα δύο αδέλφια του. Γεννημένα στα μέσα της δεκαετίας του ’30, το πρώτο πέθανε μερικούς μήνες μετά τη γέννησή του και το δεύτερο από διφθερίτιδα κατά την πολιορκία του Λένινγκραντ από τους Γερμανούς. 

Τελείωσε τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Λένινγκραντ το 1975 και ξεκίνησε την καριέρα του στην KGB στην αντικατασκοπία. Είχε μακρά δραστηριότητα σε αυτόν τον τομέα, όπου παρέμεινε μέχρι το 1989. Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, αποσύρθηκε (επισήμως) από την KGB με το βαθμό του συνταγματάρχη και επέστρεψε στη γενέτειρά του, όπου τον  Απρίλιο του 1990  τον προσέλαβε ο δήμαρχος Ανατόλι Σόμπτσακ  που ήταν ο μέντορας και ο  δάσκαλος στην πολιτική , για να κάνει ότι έκανε και στην Δρέσδη.   

Τον Ιούνιο του 1991 έγινε Πρόεδρος Διεθνών Σχέσεων του Δήμου Αγίας Πετρούπολης και το 1994 πρώτος Αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου. Το 1998 o Πριμακόφ, τον έφερε στην Μόσχα , και έτσι ο Βαλόντια. «τρούπωσε» στο Κρεμλίνο, και τον Αύγουστο του   1999, με αναίμακτο ανακτορικό πραξικόπημα  της Ka-Γκε-Μπε, διορίστηκε πρωθυπουργός, και με την ομαλή αποχώρηση του Μπόρις Γιέλτσιν ο Βαλόντια το 2000, έγινε Πρόεδρος.  Επανεξελέγη τέσσερα χρόνια αργότερα και το 2008 μετακινήθηκε στην  πρωθυπουργία , διορίζοντας πρόεδρο τον Ντιμίτρι Μεντβέντεφ. Στις 7 Μαΐου 2012, ο Βλαντίμιρ Πούτιν επέστρεψε στην Προεδρία.