Ο Νικόλαος Γιάγκου γεννήθηκε στο χωριό Ζώδια, της επαρχίας Λευκωσίας, το 1934. και ήταν γεωργός. Ορκίστηκε ως μέλος της ΕΟΚΑ λίγο πριν από την 1η Απριλίου 1955 και ανέλαβε τη στρατολόγηση στο χωριό του.
Έλαβε μέρος στην επίθεση εναντίον του αστυνομικού σταθμού Κουτραφά. Διετέλεσε ομαδάρχης της Πάνω Ζώδιας και ανέπτυξε πλούσια δράση.
Στο σπίτι του φιλοξενούσε αντάρτες, αναλαμβάνοντας την προστασία και την τροφοδοσία τους, όσο και τη διακίνηση τους.
Ο Νικόλαος Γιάγκου φρόντισε για την απόκρυψη των ανταρτών που διενήργησαν την επίθεση της ΕΟΚΑ στην Κάτω Ζώδια στις 5 Οκτωβρίου 1958 στο Νικητάρι.
Δυο μέρες μετά την ενέδρα συνελήφθη και βασανίστηκε, για να αποκαλύψει πού βρισκόταν ο τομεάρχης με την ομάδα του. Νικόλαος Γιάγκου πέθανε μπροστά στα μάτια του δεκαπεντάχρονου μαθητή Αντώνη Παπαευριπίδη, ο οποίος είχε επίσης συλληφθεί και βασανιζόταν μαζί του. Ο Αντώνης Παπαευριπίδης που επέζησε αφηγήθηκε:
«Οι βασανιστές μας, ήταν δυο αξιωματικοί της αστυνομίας, ένας Άγγλος και ένας Τούρκος. Συμετείχαν και αρκετοί Άγγλοι στρατιώτες.
Έλαβε μέρος στην επίθεση εναντίον του αστυνομικού σταθμού Κουτραφά. Διετέλεσε ομαδάρχης της Πάνω Ζώδιας και ανέπτυξε πλούσια δράση.
Στο σπίτι του φιλοξενούσε αντάρτες, αναλαμβάνοντας την προστασία και την τροφοδοσία τους, όσο και τη διακίνηση τους.
Ο Νικόλαος Γιάγκου φρόντισε για την απόκρυψη των ανταρτών που διενήργησαν την επίθεση της ΕΟΚΑ στην Κάτω Ζώδια στις 5 Οκτωβρίου 1958 στο Νικητάρι.
Δυο μέρες μετά την ενέδρα συνελήφθη και βασανίστηκε, για να αποκαλύψει πού βρισκόταν ο τομεάρχης με την ομάδα του. Νικόλαος Γιάγκου πέθανε μπροστά στα μάτια του δεκαπεντάχρονου μαθητή Αντώνη Παπαευριπίδη, ο οποίος είχε επίσης συλληφθεί και βασανιζόταν μαζί του. Ο Αντώνης Παπαευριπίδης που επέζησε αφηγήθηκε:
«Οι βασανιστές μας, ήταν δυο αξιωματικοί της αστυνομίας, ένας Άγγλος και ένας Τούρκος. Συμετείχαν και αρκετοί Άγγλοι στρατιώτες.
Ο ξυλοδαρμός γινόταν διαδοχικά. Μια σε μένα, και μια στον Νικολή, Μας μετέφεραν έξω από τη Μόρφου προς τη θάλασσα, κοντά σε ένα αυλάκι με νερό, όπου μας έριχναν, όταν λιποθυμούσαμε. Στις δυο η ώρα μετά τα μεσάνυχτα μας έβαλαν στο ίδιο αυτοκίνητο, το Νικολή μπροστά κι εμένα στο πίσω κάθισμα. Σε μια στροφή του δρόμου ο Νικολής έγειρε πάνω στην πόρτα, η οποία άνοιξε, αφήνοντας το σώμα του να κρέμεται κατατσακισμένο, ταλαιπωρημένο, μη μπορώντας να κάμει την παραμικρή προσπάθεια, για να κρατηθεί. Ο Νικολής, ξεψύχησε στον αστυνομικό σταθμό Λεύκας όπου είχε μεταφερθεί».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου