Οι Αρκάδες Ποιμένες (Et in Arcadia ego)

Ο ποιητής του «Δον Κιχώτη», ο Μιγκέλ δε Θερβάντες μετέφερε ως πρώτος «μύστης», την ουτοπική Αρκαδία, στην πατρίδα του την Ισπανία, στο το έργο του «Γαλάτεια» (1585) .
Τον 17ο αιώνα , ο Γάλλος ζωγράφος Νικολά Πουσέν (1594-1665) φιλοτέχνησε δυο εκδοχές γνωστό του πίνακά του ,«Οι Ποιμένες της Αρκαδίας» ή «ET IN ARCADIA EGO» (1647). Η ερμηνεία του μυστικιστικού τίτλου έγινε αντικείμενο μεγάλης έρευνας, από γνώστες και μη. Οι δύο πίνακες απεικονίζουν τρεις Αρκάδες βοσκούς και μια γυναίκα που στέκονται γύρω από έναν τάφο στον οποίο είναι γραμμένος ένας μυστικός κώδικας των Ναιτών. D.O.U.O.S.V.A.V.V.M. Παρόμοια θέματα και η ίδια επιγραφή έχουν γίνει και από άλλους καλλιτέχνες, που ήταν προγενέστεροι του Πουσέν.

Τα θυμίζω για να καταλάβετε πληρέστερα και καλύτερα το ρεπορτάζ για τη δημιουργία μιας επιτυχημένης ΜΚΟ που θέλει γερό "δόντι" και μεγάλο "βύσμα" από την μανδαμ Μπριγκίτα Παπασταύρου-Λαβή και τον Νίκο Καλτετζιώτη με τον εκλεκτό κύκλο τους που θα τη διαβάσετε εδώ... http://antizitro.blogspot.gr/2016/10/blog-post_155.html



ΥΓ.Για την Μπριγκίτα και τον κύκλο της, η ARCADIA δεν είναι ΟΥΤΟΠΙΑ. Είναι χρήμα με ουράααααα!

Έ-ερχεται η Ανάπτυξις

-Από σήμερα κλείνει το εργοστάσιο παραγωγής αναψυκτικών της Pepsico στα Οινόφυτα Βοιωτίας.
-Οριστικό λουκέτο έβαλε, το εργοστάσιο της γαλακτοβιομηχανίας ΔΕΛΤΑ στο Ζάρκο, του Δήμου Φαρκαδόνας Τρικάλων.

1940 . 4η Ημέρα του πολέμου

Στις 31 Οκτωβρίου από τις 6 το πρωί άρχισε η μετακίνηση της ιταλικής Διοικήσεως προς την Βέρβα, τα προκεχωρημένα τμήματα των Ιταλών πλησίασαν στο Καλπάκι ενώ στους Φιλιάτες από τα εύστοχα πυρά του ελληνικού πυροβολικού σκοτώθηκε ο διοικητής του ιταλικού 32ου συντάγματος.
Στο χώρο ευθύνης της 1ης Μεραρχίας, το ΙΙ/5 Τάγμα (Παπαβασιλείου) ακολουθώντας το δρομολόγιο Μέτσοβο - Βρυσοχώρι - Ελεύθερο, είδε από μακριά ιταλική φάλαγγα να κινείται προς Παλιοσέλι. Εκλήθη ο υπολοχαγός Πανδής του ουλαμού πυροβολικού να βάλει εναντίον των Ιταλών. Οι βολές ήταν επιτυχείς, ο εχθρός αιφνιδιάστηκε και διασκορπίστηκε στο χωριό. Η πορεία τους σταμάτησε. Οι Έλληνες στρατιώτες πήραν το «βάπτισμα του πυρός».
Το Ι/5 Τάγμα (Γούλα) κινήθηκε προς Καλαμπάκα -Αγιόφυλλο - Γρεβενά - Σαμαρίνα. Το ίδιο δρομολόγιο ακολούθησε την επομένη η Διοίκηση του Συντάγματος και το ΙΙΙ/5 Τάγμα (Χειμαρριώτη).
Τα αντιτορπιλικά "Ψαρά" και "Σπέτσαι" βομβάρδισαν για μία και πλέον ώρα την περιοχή Κονισπόλεως-Φιλιατών-Σαγιάδας, για να δώσουν ψυχολογκή υποστήριξη στα μαχόμενα επί το εδάφους τμήματα.

Ο Νίκος Ζαχαριάδης, Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ που εχει μεταχθεί από τον Μανιαδάκη στην Αθήνα έδωσε πλήρη στήριξη στον Μεταξά. «Στον πόλεμο αυτό, που τον διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη. Το διάγγελμα Ζαχαριάδη προς το λαό της Ελλάδας ανέφερε:

«Ο φασισμός του Μουσολίνι χτύπησε την Ελλάδα πισώπλατα, δολοφονικά και ξετσίπωτα, με σκοπό να την υποδουλώσει και να την εξανδραποδίσει. Σήμερα, όλοι οι Έλληνες παλεύουμε για τη λευτεριά, την τιμή, την εθνική μας ανεξαρτησία. Η πάλη θα είναι πολύ δύσκολη και πολύ σκληρή. Μα, ένα έθνος που θέλει να ζήσει πρέπει να παλεύει, αψηφώντας τους κινδύνους και τις θυσίες.
Ο λαός της Ελλάδας διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό, ενάντια στο φασισμό του Μουσολίνι. Δίπλα στο κύριο μέτωπο και Ο ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΟΣ, Η ΚΑΘΕ ΡΕΜΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, ΚΑΛΥΒΑ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ, Η ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ, ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ.
Κάθε πράκτορας του φασισμού πρέπει να εξοντωθεί αλύπητα. Στον πόλεμο αυτό, που τον διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη. Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα πρέπει να είναι και θα είναι μια καινούρια Ελλάδα της δουλιάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ' έναν πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό.
Όλοι στον αγώνα, ο καθένας στη θέση του και η νίκη θα 'ναι νίκη της Ελλάδας και του λαού της. Οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου στέκουν στο πλευρό μας.
Αθήνα, 31 του Οχτώβρη 1940, Νίκος Ζαχαριάδης Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ».

Το πλήρες χρονολόγιο των γεγονότων της 18/31 Οκτωβρίου θα το βρείτε εδώ http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2015/10/31.html

18/31 Οκτωβρίου 1912 Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΓΗΔΑ. (Αλεξάνδρεια Ημαθίας)

Οι Τούρκοι που υποχωρούσαν περνούσαν δύο ολόκληρα μερόνυχτα από τη σιδερένια γέφυρα στο Νησέλι. Όταν ολοκληρώθηκε η υποχώρηση, ανατίναξαν τη γέφυρα του Αλιάκμονα, στις 16/29 Οκτωβρίου , χωρίς όμως να την καταστρέψουν . Επανήλθαν στις 17/30.
Ο μπέης του Γηδά Ναζίμ, δεν έφυγε μαζί με το στρατό. Τον σκότωσαν το ίδιο βράδυ κάποιοι Γκριτζαλιώτες και το πτώμα του βρέθηκε την άλλη μέρα στον Αλιάκμονα.
Η ΙΙΙ Μεραρχία έστειλε αναγνώρισιν προς Γιδά – Σχοινά που έφθασε μέχρι τη Ρέσιανη (Βρυσάκι), κι από εκεί τηλεγράφησε, ότι «εκ πληροφοριών [από χωρικούς], τα χωρία Σχοινά, Γηδάς είναι ελεύθερα εχθρού, περίπολοι ιππικού ανεφάνησαν υποχωρήσασαι. Ο ανθυπίλαρχος Παπαφλέσσας εκτελέσας την αναγνώρισιν, ανέφερεν ότι μικρά εχθρικά τμήματα ευρίσκονται πέραν Γιδά. Κατά την αναγώρισιν ταύτην συνέλαβεν έναν αξιωματικόν του ιππικού ως και 3 οπλίτας […]»
Στις 04.20 το πρωί της 18ης/31 Οκτωβρίου το 8ο Τάγμα Ευζώνων της VIIης Μεραρχίας , με επικεφαλής τον Ελευθέριο Μαυρογένη κατέλαβε τη γέφυρα στο Νησέλι και συνέχισε την προέλαση με κατεύθυνση προς τον Γηδά και εισήλθαν αυτοί ως ελευθερωτές.
Ήταν Πέμπτη, 18 Οκτωβρίου 1912, με το παλιό ημερολόγιο, ώρα 9 το πρωί.
Οι Πρόσκοποι προωθήθηκαν προς Λιανοβέργι, όπου έφθασαν χωρίς επεισόδιο. […]

Οι κάτοικοι του χωριού έκαναν σαν τρελοί από τη χαρά τους, βλέποντας τους Έλληνες στρατιώτες. Η υποδοχή και ο ενθουσιασμός δεν περιγράφεται, αγκαλιάσματα, φιλιά, ζητωκραυγές και άλλα [...]». […] Αμέσως άρχισαν να χτυπάνε την καμπάνα της εκκλησίας της Παναγίας χαρμόσυνα, όπως το Πάσχα την ώρα της Ανάστασης και ακολούθως έγινε αυθόρμητη δοξολογία. Μετά συγκεντρώθηκαν όλοι στον χώρο της παλιάς αγοράς (δηλ. μπροστά στον ανοικτό χώρο του πρώην ξενοδοχείου "Δωδώνη"), κατέβασαν την τουρκική ημισέληνο, ζητωκραυγάζοντας για την λευτεριά τους, ξέσκιζαν και ποδοπατούσαν τα φέσια, που ήταν υποχρεωμένοι να φοράνε μέχρι τότε. Στο τέλος, γλέντησαν όλοι μαζί, χορεύοντας πάνω στα ξεσκισμένα φέσια.
Ο ιερέας Παπαντώνης οδήγησε τον Ελευθέριο Μαυρογένη στις αποθήκες του μπέη, για να πάρουν τα αποθηκευμένα δημητριακά. Εκεί βρήκαν κρυμμένους δύο αγροφύλακες, που δεν είχαν φύγει με τους άλλους Τούρκους.
Ο ένας από αυτούς, ο Ζεκίρ, ζήτησε να γίνει Χριστιανός και ο Μαυρογένης, τον βάφτισε Λεφτέρη.
Το σιτάρι, που πήραν από τις αποθήκες, το μοίρασαν στις οικογένειες του χωριού, ενώ άλλες ποσότητες τις άλεσαν αμέσως κι έδωσαν το αλεύρι στις γυναίκες, με την εντολή να ζυμώσουν ψωμιά για τον στρατό. Ο Ελ. Μαυρογένης το βράδυ έμεινε στο άδειο κονάκι του μπέη.» Περί το μεσημέρι έφθασε και πέρασε τη γέφυρα Νησελίου και το Τάγμα Κρητών υπό τον Αλεξάκη.
Λίγο αργότερα κατέφθασε και ο επικεφαλής της κύριας φάλαγγας λόχος Μηχανικού, ο οποίος επιλήφθηκε του έργου της αποτεράτωσης της επισκευής της γέφυρας, δια της οποίας αμέσως μετά διήλθε το 19ο Σύνταγμα Πεζικού, το οποίο κατευθύνθηκε στην Κορυφή και εγκαταστάθηκε εκεί, με προφυλακές προς το Πλατύ και Τρίκαλα.

Ο Τσελέντης μίλησε: Ο Θεός να βάλει το χέρι του!

- «Η Ελλάδα είναι μια σεισμογενής χώρα η οποία «δυστυχώς» δεν έχει δώσει εδώ και καιρό έναν μεγάλο σεισμό, με αποτέλεσμα κάποια ρήγματα να έχουν συσσωρεύσει ενέργεια»

-«Η πολιτεία είναι ενημερωμένη για τις δύο περιοχές της χώρας που οι σεισμολόγοι περιμένουν έναν μεγάλο σεισμό».

- «Οι πολίτες όσο και η κοινωνία πρέπει να είναι πάντα σε ετοιμότητα».

Οι σύντροφοι του Μπουλκες ξέχασαν τα κουκουέδια

Τα κακό παρελθόν είναι πάντα εδώ!

Ο Γκιόργκε, ο γείτονας , πήγε στη Σερβία και μαζί με τον νεκροθάφτη «σύντροφο» Νίκολιτς φύτεψαν το δέντρο της φιλίας για τα 70 χρόνια από την εγκατάσταση των Αιγαιτών «προσφύγων» στο «Μπούλκες».
Η είδηση λεει , «Ολοκληρώθηκε η τριήμερη επίσημη επίσκεψη του προέδρου της πΓΔΜ στη Σερβία και οι πρόεδροι Τόμισλαβ Νίκολιτς και Γκιόργκε Ιβάνοφ φύτεψαν το δέντρο της φιλίας στο Πάντσεβο στην επίσημη εκδήλωση για την 70η επέτειο του εποικισμού στη Βοϊβοντίνα, στο χωριό Μπούλκες, των «Αιγαιατών» προσφύγων.

ΥΓ. Μπλέξαμε με τα «προσφυγόπουλα» του 46 και το Κόκκινο παιδομάζωμα.

Άλλο Μεταξάς και άλλο Παπάγος και Βασιλιάς

Οι ιστορικές απάτες των πρακτόρων

Οι ρουφιάνοι, θέλουν να χρησιμοποιούν τον Μεταξά ως προκάλυμμα των Πρακτόρων, των δειλών των αγγλοφρόνων, και των αργυρώνητων, και για αυτό τον βάζουν στο ίδιο τσουβάλι με τον Παπάγο και τον Βασιλιά.

Ο Μεταξάς όμως δεν έκανε καμιά «δικτατορία» και δεν είχε τον έλεγχο του Στρατού. Δεν υπήρξε ποτέ «δικτατορία του Μεταξά». Δικτατορία του βασιλιά υπήρξε, ο οποίος εξέδωσε τα δύο παράνομα διατάγματα στις 4 Αυγούστου με τα οποία καταλύθηκε ο κοινοβουλευτισμός και επιβλήθηκε η δικτατορία που στηριζόταν στη δύναμη του στρατού, δηλαδή στον Βασιλόφρονα πραξικοπηματία Παπάγο, που επέμενε στη ότι δεν θα επανέλθουν οι απότακτοι βενιζελικοί αξιωματικοί στο στράτευμα. Τα πραξικοπήματα του 1935 και 1936 τα έκανε ο Παπάγος και την δικτατορία της 4ης Αυγούστου, την επέβαλε ο βασιλιάς και η αγγλική πρεσβεία. Άλλωστε το κίνημα του 1938 που οργάνωσαν οι πράκτορες της Ιντέλιζτενς Σέρβις Μητσοτάκης και Σια, με την Συνδρομή της ΚΚΕ ΕΠΕ στην Κρήτη, ζητούσε από την κορυφή της δικτατορίας, τον Βασιλιά, να διώξει τον Μεταξά, και η αγγλική πρεσβεία με την Πάουερ οργάνωσαν την πρώτη απόπειρα ανατροπής του Μεταξά με τον άνθρωπο της Πάουερ , τον αρχιμηχανικό της Παπαχειλά, (τον Παππού του Αλέξις ) και τον προσωπικό φίλο του Σοφοκλή Βενιζέλου, Θεόδωρο Σκλυλακάκη.

Ο Μεταξάς ως πρωθυπουργός, δεν είχε καν τον πλήρη έλεγχο της κυβέρνησης του. Από τους υπουργούς, δικοί του άνθρωποι, ήσαν ο Μανιαδάκης, ο Θεολόγος Νικολούδης και ο Κοσμάς Μπουρμπούλης, ενώ από το Κόμμα του, τους Ελευθερόφρονες , ήσαν ο υφυπουργός Αγορανομίας υποστρατήγος Γεώργιος Ζαφειρόπουλος, ο υπουργός Σιδηροδρόμων Γεώργιος Νικολαΐδης (στρατιωτικός) και ο Σταύρος Πολυζωγόπουλος. (Ο παππούς του Πασόκου συνδικαλιστή).

Ο Ανδρέας Αποστολίδης, της Οξφόρδης, που βγήκε βουλευτής Λαρίσης με τον Μεταξά και που τον έκανε υπουργό Οικονομικών, μαζί με τον υφυπουργό Εξωτερικών Νικόλαο Μαυρουδής έκαναν διάβημα στον Μεταξά τον Σεπτέμβριο του 1940 και του ζήτησαν να παραδοθεί στην Ιταλία, ενώ λίγες μέρες πριν ο φελλός Κοτζιάς είχε συμπράξει με τον στρατηγό Πλατή για την απομάκρυνση του Μεταξά και του Παπάγου και την πρωθυπουργοποίηση του ιδίου.
Όπως σημείωσε στο ημερολόγιό του ο Ι. Μεταξάς με ημερομηνία 19 Ιουλίου 1940: «Εξηγήσεις Κοτζιά, δηλώσεις αφοσιώσεως. Αλλά... το γεγονός μένει». Οι σχέσεις του Κοτζιά με τον Μεταξά φαίνεται να ήταν τεταμένες.

H κυβέρνηση Μεταξά, χωρίς τον Μεταξά ήταν η βδελυρά συμμορία των αργυρώνητων των Αθηνών. Η Βδελυρά συμμορία της 4ης Αυγούστου, στην οποία είχε βασικό ρόλο, ο μιζαδόρος και αργυρώνητος Ιωάννης Διάκος. Ο σεβάσμιος της Στοάς Ησίοδος.

Ο Μεταξάς ως πρωθυπουργός είχε τον μερικό έλεγχο της Οικονομικής και Κοινωνικής πολιτικής, της διπλωματίας, και της αστυνομίας.
Ο Στρατός και οι δαπάνες του ανήκαν εξ ολοκλήρου στους αργυρώνητους και τους ανάλγητους.
Ο Στρατός ήταν φέουδο του Βασιλιά και του Παπάγου.

Όταν ολοκληρώθηκε το βράδυ της 30ής Οκτωβρίου 1940 με υποδειγματικό τρόπο , η επιστράτευση του 5ο ΣΠ Λαρίσης , η μεν προσέλευση των εφέδρων αξιωματικών και οπλιτών γινόταν, «αθρόως και μετ' ακράτου ενθουσιασμού», αλλά υπήρχαν αρκετές ελλείψεις σε οπλισμό και άρβυλα.

Ο Μεταξάς ,παρότι υπουργός Στρατιωτικών, δεν είχε καμιά συμμετοχή στα σχέδια του Παπάγου, τα οποία είχαν καταρτιστεί σε συνεργασία με τους «άγγλους συμμάχους».
Άλλωστε στις 30 Οκτωβρίου 1940, ο Μεταξάς μετά από την ενημέρωση που είχε από το Επιτελείο και τον ηττοπαθή Παπάγο, που είχε έμμονη ιδέα και ψύχωση με την «τιμή των όπλων», έγραψε ότι η Ελλάς, «δεν πολεμά διά την νίκην. Πολεμά διά την Δόξαν και την τιμήν»!
Μάλιστα, ο Άγγλος πρεσβευτής Palairet στο τηλεγράφημα του από την Αθήνα της 28ης Σεπτεμβρίου 1940 που δημοσιεύτηκε στο Λονδίνο, ενημέρωνε την κυβέρνηση του ότι ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού στρατηγός Παπάγος, «ήταν πρόθυμος, εάν κρινόταν απαραίτητο, να παραχωρηθεί η Ήπειρος στους Ιταλούς».

Η έκθεση των τριών αντιστρατήγων, η γνωστή ως έκθεση Καθηνιώτη, την οποία ζήτησε ο Τσολάκογλου μετά την συνθηκολόγηση, δεν στρεφόταν κατά του Μεταξά αλλά κατά του Παπάγου, του Βασιλιά, των Παπαγικών και των αργυρώνητων.

Η «έκθεση Καθενιώτη», συντάχθηκε ενώ ακόμη ήταν νωπά τα γεγονότα και τεκμηριώθηκε με τις μαρτυρίες-καταθέσεις των διοικητών των μεγάλων μονάδων, οι οποίοι ζούσαν την εποχή εκείνη. Κατέθεσαν και ο Κατσιμητρος και ο Δεμέστιχας και ο Βραχνός και ο Μπάκος, και ο Τσολάκογλου.
Το βασικό συμπέρασμά της «έκθεσης» ήταν ότι η Ελλάδα βρέθηκε απροετοίμαστη για τον πόλεμο και ότι η ανώτατη στρατιωτική ηγεσία του Παπάγου αποδείχτηκε ανίκανη.
Η Εκθεση τόνιζε: «Επιχειρήσεις διεξαγόμεναι άνευ συνδρομής πυροβολικού και πλειστάκις άνευ πυρομαχικών και στρατεύματα ενεργούντα άνευ μεταγωγικών και εφοδιαζόμενα τη βοηθεία ατερμόνων θεωριών γυναικοπαίδων και γερόντων από τους κατοίκους, των αυθορμήτως προσφερθέντων διά να μεταφέρουν εις τους ώμους των τα βόλια και το ψωμί εις τα μαχόμενα παιδιά των».
Και οι αναφορές δεν έχουν να κάνουν με τη μάχη στο Καλπάκι, αλλά για τις επιχειρήσεις μετά, όταν ο Παπάγος ήθελε να προελάσει μέσα στα χιόνα.

Στο ημερολόγιο του ο Μεταξάς έγραφε: «26 Δεκεμβρίου, Πέμπτη - 60η ημέρα του πολέμου... Δεν μπορώ να ησυχάσω από τρία πράγματα. Έλλειψις πυρομαχικών και αν θα εύρωμεν - έχομεν μόνον για 3 - 4 μήνες - Δυσχέριαι εφοδιασμού. Απώλεια κτηνών - κρυποπαγήματα - έλειψεις καμιονιών. Εάν λάβουμε 500 από Άγγλους, χρειάζονται άλλα 1000- Κακοκαιρία- χιόνια. Δεν μπορώ να κοιμηθώ».

Δηλαδή ο ίδιος ο Μεταξάς, ο πρωθυπουργός, συμφωνούσε με τις επισημάνσεις της Έκθεσης για τις ελλείψεις.
Υπάρχει και η αναφορά Μεταξά στον Παπάγο και το περιβάλλον του. «...Μετά την νίκη της Κλεισούρας η κατάσταση σοβαρεύει.... Είμαστε εις το τέλος της Ελλάδος; Ολα χάνονται….Θα πέσωμεν ως τον τελευταίο... Και μέσα εις όλα αυτά ο Παπάγος και το περιβάλλον του εδημιούργησαν το αποτακτικόν...».

Το καθεστώτος του Μεταξά και η ήταν αντικομμουνιστικό, και αντικοινοβουλευτικό, αλλά δεν ήταν ολοκληρωτικό, και κυρίως δεν συμμάχησε με τον Αξονα αλλά παρέμεινε στη σφαίρα επιρροής της Αγγλίας. Στην προσπάθεια να αποτραπεί ο πόλεμος με την Γερμανία, και για να ενισχύσει τη θέση του, ο Μεταξάς, επιστράτευσε μέσω του Μανιαδάκη, και τον Ζαχαριάδη, τον οποίο μετέφερε στην Γενική Ασφάλεια Αθηνών, και ο οποίος στο γράμμα του προς τον Μεταξά της 26ης Νοεμβρίου 1940 ζητούσε :
1) Ελληνοϊταλική ειρήνη και ουδετερότητα δίχως καμιά εδαφική, οικονομική, πολιτική ζημία σε βάρος της Ελλάδας,
2) οι πολεμικές δυνάμεις της Αγγλίας να φύγουν όλες άπ' τα χώματα και τα νερά της Ελλάδας,
3) να ζητηθεί αμέσως από την κυβέρνηση της Ε.Σ.Σ.Δ.

Αυτά, για όσους πιστεύουν ότι «ο Ιωάννης Μεταξάς και ο Αλέξανδρος Παπάγος είχαν πολλούς αντιπάλους όσο ζούσαν και κάποιοι όμως συνεχίζουν να τους πολεμούν και νεκρούς όντες», και για όσους πιστεύουν τον πράκτορα του Λονδίνου «Αρη» που τον επιστράτευσε ο Παπάγος, που δεν επέτρεψε στον Ψαρρό να πολεμήσει.

Σπύρος Χατζάρας

YΓ. Θα ακολουθήσει μια συγκλονιστική αντιπαραβολή της αγγλικής προπαγάνδας και των κειμένων της ΚΚΕ LDT

Απορίες

Δεν τους καταλαβαίνω. Δεν τους ενοχλεί ότι σκότωσε ένα παιδάκι 13 ετών.
Δεν τους ενοχλεί ότι έσφαξε 7000 «αντιδραστικούς» στην Πελοπόννησο, δεν τους ενοχλούν τόσα και τόσα,  αλλά τους ενοχλεί ότι ο ήρωας τους ήταν ομοφιλόφιλος.
Γιατί τόση ομοφοβία;
Εάν ήταν καλός κομμουνιστής θα ήταν καλός και σαν πούστης.
Γιατί θα ηταν χειρότερος;
Και ο Φίτσιος που πέθανε σαν γενναίος πούστης στο απόσπασμα δεν ήταν καλός κομμουνιστής; Και ο Ρίτσος το βραβείο Λένιν της Ποίησης δεν ήταν καλός και αριστερός ποιητής επειδή ήταν γκέι;

OVER

Τους έχω βαρεθεί τους κουκουεδομαλάκες

Επιμένουν ότι έχουν δίκιο. Γιατί δεν τους βολεύει η πραγματικότητα.

Θεωρούν έναν δειλό αλήτη, έναν πούστη, ένα προδότη, έναν αλκοολικό για υπόδειγμα. Αυτός τους ταιριάζει.
Τους λεω ότι είχε μαζί το γιουσουφάκι του που του κρατούσε το μουλαρι μέχρι που πέθανε αγκαλιά με τον αγαπημένο του Τζαβέλα.

Ο Θανάσης τη νύχτα της 9ης Ιουλίου 1942 ο Άρης Βελουχιώτης μαζί με τον υπαρχηγό του καπετάν Θάνο Μαστροκώστα και τον Αχιλλέα (Τ. Ελευθερίου) πραγματοποίησαν την πρώτη «Αντιστασιακή του πράξη» εισβάλλοντας στο σπίτι του γέρου γαιοκτήμονα Μαραθέα στο χωριό Νέο Μοναστήρι του Δομοκού. Αφού έβαλαν φωτιά στο σπίτι σκότωσαν τον γέρο Μαραθέα και απήγαγαν το ηλικίας 13 ετών παιδί του Νίκο και το παιδί του επιστάτη.
Την επομένη ημέρα η σύζυγος του Μαραθέα έλαβε ιδιόχειρο σημείωμα από τον Βελουχιώτη με την εντολή να κατέβει στην Αθήνα και να υποβάλλει δήλωση σε συμβολαιογράφο και η οποία να δημοσιευθεί σε μία κατά τον νόμο εφημερίδα στην οποία να αναφέρεται ότι χαρίζονται όλα τα χρέη των αγροτών στον σύζυγο της . Η δημοσίευση έγινε στην εφημερίδα «Ελεύθερο Βήμα».
Το αγοράκι όμως δεν απελευθερώθηκε .Η μάνα απευθύνθηκε σε όλους τους γνωστούς κομμουνιστές της περιοχής για να πάρει την απάντηση ότι το παιδί δεν ήθελε να επιστρέψει και θα έμενε στο βουνό. Η υπόθεση έφτασε μέχρι τον Σιάντο.
Το παιδί κακοποιήθηκε σεξουαλικά από τον «Αχιλλέα» και για να μην αποκαλυφθεί η κακοποίηση το σκότωσε ό Βελουχιώτης κοντά στό χωρίο Κολοκυθιά στις 20 Αυγούστου.
Η ομολογία για τον κτηνώδη βιασμό και δολοφονία του ανηλίκου παιδιού του Μαραθέα (καθώς και του βιασμού του ανηλίκου παιδιού του επιστάτη του Τράκα), έγινε από τον αρχιμανδρίτη Γερμανό Δημάκο (Πατέρα Ανυπόμονο), συναγωνιστή του Κλάρα μόλις το 2004.
Ο «Αρης» ήταν ζευγάρι με τον επίσης ομοφυλόφιλο Τάκη Φίτσιο.
Ο λόγος της Λαμίας είναι αρκετός για να καταλάβει κάθε τίμιος άνθρωπος τι δειλό κάθαρμα ήταν ο αιμοσταγής ήρωας των κουκουέδων. Δεν έχει νόημα να συνεχίσω.
Αυτόν θέλουν αυτόν έχουν. Τελεία και παύλα.

17/30 Οκτωβρίου 1918 .Η Οθωμανική Συνθηκολόγηση στον Μούδρο της Λήμνου

Το βρετανικό Θ/Κ «Agamemnon» επί του οποίου και μονογραφήθηκε η ανακωχή του Μούδρου στις 17/30 Οκτωβρίου 1918 και υπογράφτηκε την επομένη 18/31 Οκτωβρίου, μεταξύ του ναυάρχου Κάλθορπ, πληρεξούσιου των Συμμάχων και των αντιπροσώπων του Σουλτάνου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Η δυσμενής εξέλιξη των επιχειρήσεων υποχρέωσε τον Νεότουρκο Μέγα Βεζίρη Ταλαάτ Πασά, να ζητήσει ανακωχή μέσω Αθηνών. Το αίτημα διατύπωσαν στον Άγγλο πρέσβη στην Αθήνα τον Γκρανβίλ στις 22 Σεπτ/5 Οκτωβρίου δύο Τούρκοι διπλωμάτες προερχόμενοι από Σμύρνη.
Στις 25 Σεπτ/8 Οκτωβρίου, ο Γάλλος στρατηγός Φρανσαί ντ' Εσπεραί έλαβε εντολή από το ανώτατο συμβούλιο της Αντάντ να κατευθύνει την συμμαχική στρατιά, που βρισκόταν στη Μακεδονία, προς Κωνσταντινούπολη. Ο δε Άγγλος στρατηγός Μιλν, που διοικούσε επτά μεραρχίες στο μέτωπο της Βουλγαρίας, να κινηθεί προς τη γραμμή Αδριανούπολης - Δεδέαγατς και να ξεκινήσει προέλαση ομοίως προς Κωνσταντινούπολη.
Στη συνέχεια δραπέτευσε ο Ταλαάτ Πασάς και ανέλαβε ο Αχμέτ Ιζέτ Πασάς, ενώ η Αγγλία όρισε τον διοικητή των συμμαχικών ναυτικών δυνάμεων στη Μεσόγειο, ναύαρχο Σόμερσετ Κάλθορπ, ως πληρεξούσιο της Αντάντ για τη σύναψη της Ανακοχής.
Αρχηγός της τουρκικής αντιπροσωπείας ήταν ο αιχμάλωτος Άγγλος στρατηγός Τσαρλς Τάουνσεντ και ο πρώην υποναύαρχος και υπουργός των Ναυτικών Χουσεΐν Ραούφμπεης.

Η Συνθήκη της άνευ όρων συνθηκολόγησης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας είχε 25 όρους, που συντάχθηκαν στο Λονδίνο και στάλθηκαν τηλεγραφικά στον Άγγλο ναύαρχο μόλις τρεις ημέρες πριν την αποδοχή τους, μετά την οποία και έγιναν γνωστοί στις άλλες Δυνάμεις της Αντάντ. (Γαλλία και Ιταλία). Η συνθήκη προέβλεπε:

1. Την υποχρέωση του ανοίγματος των Στενών των Δαρδανελλίων και του Βοσπόρου προς την Μαύρη Θάλασσα και την παράδοση των φρουρίων αυτών. 2. Την υπόδειξη των σημείων και έκταση πόντισης ναρκών και τορπιλών και παροχή βοήθειας στην αλίευσή τους.
3. Τη συγκέντρωση όλων των αιχμαλώτων των συμμάχων και των Αρμενίων στην Κωνσταντινούπολη και άμεση παράδοση αυτών.
4. Την παράδοση του τουρκικού στρατού (του οπλισμού) με άμεση αποστράτευση, εκτός του απόλυτα αναγκαίου για τη φύλαξη των συνόρων και την εσωτερική ασφάλεια. Η δε δύναμη που θα απέμενε και η κατανομή της, θα καθοριζόταν μεταγενέστερα, σε συνεννόηση με την τουρκική κυβέρνηση.
5. Την άμεση παράδοση όλων των πολεμικών πλοίων στους Συμμάχους.
6. Την παροχή δυνατότητας στους Συμμάχους να καταλάβουν, για λόγους ασφάλειας, οποιαδήποτε στρατηγικά σημεία επί του εδάφους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έκριναν εκείνοι, χωρίς προηγούμενη συνεννόηση με την Οθωμανική κυβέρνηση.
7. Την ελεύθερη χρήση παντός λιμένος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από συμμαχικά πλοία.
8. Τη χρήση παντός υλικού επανόρθωσης που θα βρισκόταν σε τουρκικό λιμάνι.
9. Την ανεμπόδιστη κατάληψη του συστήματος υπόγειων διωρύγων της Ταυρίδας από τους συμμάχους.
10. Την απομάκρυνση του τουρκικού στρατού από τα ΒΔ σύνορα με την Περσία και επάνοδο στα προπολεμικά.
11. Την παράδοση του ελέγχου των υποβρυχίων καλωδίων.
12. Την αποφυγή καταστροφής στρατιωτικού, ναυτικού ή εμπορικού υλικού, χωρίς προηγούμενη συμμαχική άδεια.
13. Την παραχώρηση κάθε δυνατής διευκόλυνσης στον ανεφοδιασμό των συμμάχων, με αγορά ανθράκων και ναυτικού υλικού, απαγορευμένης της εξαγωγής τους.
14. Τον έλεγχο όλου του σιδηροδρομικού δικτύου από αξιωματικούς των συμμάχων και την παράδοση του Βατούμ.
15. Την παράδοση των φρουρίων της Χετζάζης, Ασσίρ, Υεμένης, Μεσοποταμίας (Ιράκ), Τριπολίτιδας και Κυρηναϊκής.
16. Την αποχώρηση των στρατευμάτων από την Κιλικία, καθώς και τη διάθεση στις συμμαχικές δυνάμεις όλης της εξάρτησης, όπλων και πυρομαχικών, καθώς και πάσης φύσεως μεταγωγικών του "αποστρατευθησομένου" τουρκικού στρατού.
17. Την παράδοση των λιμένων της Τριπολίτιδας και της Κυρηναϊκής. 18. Την εντός μηνός απέλαση οποιουδήποτε Γερμανού ή Αυστριακού υπηκόου από την Οθωμανική επικράτεια.
19. Την αποδοχή παράλληλης τοποθέτησης αξιωματικών της Αντάντ στο Οθωμανικό Υπουργείο Επισιτισμού.
20. Την κατακράτηση από τους συμμάχους Τούρκων αιχμαλώτων, εκτός εκείνων που υπερέβησαν το όριο στρατιωτικής ηλικίας.
21. Την άμεση διακοπή οποιασδήποτε σχέσης (οικονομικής, εμπορικής κ.λπ.) με τις κεντρικές Δυνάμεις (όρος που είχε ήδη ικανοποιηθεί). 22. Την επιφύλαξη στους Συμμάχους να καταλάβουν οποιοδήποτε χώρο στο βιλαέτι της Αρμενίας, εφόσον εκδηλωθούν ταραχές.
Τα άρθρα 23 και 24 αφορούσαν κινήσεις των συμμαχικών δυνάμεων, ενώ το 25ο όριζε το τέλος των εχθροπραξιών τη μεσημβρίαν της ημέρας της υπογραφής, η οποία και ήταν η επομένη (31 Οκτωβρίου).

Το πλήρες χρονολόγιο των γεγονότων της 17/30 Οκτωβρίου θα το βρείτε εδώ....

http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2015/10/30.html

30 Οκτωβρίου 1940: Η πρώτη ημέρα της εποποιίας

Ο Χαράλαμπος Γ. Κατσιμήτρος διέταξε Άμυνα μέχρις εσχάτων και ο Βασίλειος Βραχνός αντεπίθεση
Η Ημερήσια Διαταγή του Χρ. Κατσιμήτρου στις 30/10/1940 ΕΠΙΤΕΛ. ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΙΙΙ. ΓΡΑΦ. ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ Αριθ. Πρωτ. 30904 ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΑΤΑΓΗ

«Λήξαντος του προκαλυπτικού αγώνος, από σήμερον η Μεραρχία κατέχει την ωργανωμενην τοποθεσίαν δι' όλων των δυνάμεών της. Επί της τοποθεσίας ταύτης θα δοθή ο αποφασιστικός αγών προς τον εχθρόν. Ο αγών θα διεξαχθή μετά πείσματος και επιμονής ακαταβλήτου. Άμυνα καρτερά επί των θέσεών μας μέχρις εσχάτων. Ουδεμία ιδέα εις ουδένα να υπάρχη περί υποχωρήσεως. Μέχρι τούδε τα προκαλυπτικά τμήματα συνεπτύσσοντο συμφώνως τω σχεδίω Υποχωρητικού Ελιγμού. Ήδη πάντες, από του Στρατηγού Διοικητού της Μεραρχίας μέχρι και του τελευταίου στρατιώτου, θα αγωνισθώμεν επί των θέσεών μας. Και εν ανάγκη θα πέσωμεν όλοι υπερασπιζόμενοι αυτά...»


Προηγουμένως ο Παπάγος από τη Μεγάλη Βρετανία με προσωπική διαταγή προς τον διοικητή της VIII Μεραρχίας, του επισήμαινε τα ακόλουθα: «Να έχετε πάντοτε υπόψη σας ότι η αποστολή της Μεραρχίας είναι η κάλυψη του θεάτρου της Δυτ. Μακεδονίας από την γενική κατεύθυνση Ιωάννινα–Ζυγός και η απόφραξη των δρομολογίων από την Ήπειρο προς Αιτωλοακαρνανία (…) Προσπάθειές σας για την διεκδίκηση εθνικού εδάφους στην Ήπειρο δεν πρέπει να σας οδηγήσουν στην φθορά των μέσων, έτσι ώστε να κάνουν προβληματική την εκπλήρωση της πιο πάνω αποστολής».

Το καθήκον της VIII Μεραρχίας για τον Παπάγο δεν ήταν η υπεράσπιση της Ηπείρου, αλλά η εξασφάλιση των διαβάσεων! και εγκατέλειπε τους ορεινούς όγκους της Ηπείρου, της Πίνδου και της Καστοριάς για να καλυφθεί «όπισθεν των ποταμίσκων» του Αράχθου και του Αλιάκμονος.

Στο επιτελείο του Κατσιμήτρου ήσαν: Ο διοικητής πυροβολικού της Μεραρχίας συνταγματάρχης Π. Μαυρογιάννης, ο άνθρωπος που επιμελήθηκε την οργάνωση του εδάφους στη ζώνη ευθύνης της μεραρχίας. Ο διοικητής της III ανεξάρτητης Ταξιαρχίας Πεζικού Συνταγματάρχης Πεζικού Δημήτριος Γιατζής, Αρχηγός Πεζικού Μεραρχίας συνταγματάρχης Γεώργιος Ντρες, Διοικητής 4ου Συντάγματος Πεζικού, συνταγματάρχης Κ. Παπαδόπουλος, ο διοικητής του 40ου Συντάγματος Ευζώνων συνταγματάρχης Θρασύβουλος Τσακαλώτος, ο διοικητής του 42 Συντάγματος Ευζώνων Συνταγματάρχης Ιπποκράτης Παπαδημητρόπουλος. 
Το μετωπο της Θεσπρωτίας το είχε αναλάβει ο Παπαγικός υποστράτηγος Λιούμπας που παραδόθηκε αμαχητί στην Θεσσαλονίκη ως διοικητής της 19ης Μηχανοκίνητης Μεραρχίας.
Ο Κατσιμητρος στον τομέα του μετώπου στους Νεγράδες, (Σουδενά, Καλπάκι , Βροντισμένη), τοποθέτησε δύο τάγματα του 15ου ΣΠ, το 1/40 τάγμα Ευζώνων, έναν λόχο πολυβόλων, τα τέσσερα αντιαρματικά πυροβόλα που διέθετε και το 1ο Τάγμα Πολυβόλων.
Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να κάνουμε στους ταγματάρχες πυροβολικού Δ. Κωστάκη και Κ. Βερσή που με δύο πυροβολαρχίες των 75 χιλ., και τρείς ουλαμούς των 65 χιλ, χάρη στην ευστοχία τους, διέλυσαν την Ιταλική επίθεση.

Στις 30 Οκτωβρίου το πρωί έφτασε πεζοπορών στο Επταχώρι ο διοικητής
της Ι Μεραρχίας Βασίλειος Βραχνός και ανέλαβε τη διοίκηση του μετώπου στην Πίνδο. Ο Βραχνός βρήκε τα ελληνικά τμήματα σε διάλυση.
Έδωσε διαταγή να επισκευαστεί η γέφυρα του Επταχωρίου, η οποία είχε ανατιναχτεί με διαταγή του Δαβάκη, να εγκατασταθεί εκεί φρουρά και να συλλαμβάνει τους φυγάδες. Διέταξε να ανασυγκροτήσουν τα τμήματά τους οι Κ. Δαβάκης και Αθ. Πανταζής και να συσταθεί Στρατονομία. Ζήτησε επίσης να αποσταλεί δικαστικός σύμβουλος. Αμέσως το κλίμα άλλαξε και επανήλθε πειθαρχία και τάξη στο στράτευμα.
Σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα, ο Βραχνός ανακοίνωσε την απόφασή του για αντεπίθεση εναντίον της ιταλικής Μεραρχίας Τζούλια, η οποία ήδη είχε εισχωρήσει αρκετά μέσα στην οροσειρά της Πίνδου παρακάμπτοντας το Επταχώρι και την ελληνική γραμμή άμυνας.
Αυτή ήταν η πρώτη ελληνική διαταγή για επιθετική ενέργεια..

Τα χαζά θύματα του διαδικτύου και το Δελτίο των 11

Έχω γράψει πολλές φορές για τα ψέματα και τις πλαστογραφίες της Βικιπαιδείας και του διαδικτύου γενικότερα.
Για τις ρουφιανιές που γράφουν για τον Εθνάρχη Ιωάννη Καποδίστρια, για την δήθεν απόβαση 40.000 τούρκων στο Πεντρεμίλι στην Κερύνεια, για την πλαστή ομιλία του Ιωάννη Μεταξά προς τους αρχισυντάκτες των εφημερίδων στη Μεγάλη Βρετανία, για τις μάχες του ΕΛΑΣ με τους Γερμανούς στην Πελοπόννησο, μετά την αναχώρηση τους, κλπ, κλπ, κλπ.

Τώρα, εμφανίστηκε ένας χαζοχαρούμενος θαυμαστής του πούστη που τον έλεγαν Θανάση, αλλά εκείνος ήθελε να τον φωνάζουν Αρη, να μας πει ότι ο Αρης πολέμησε, και μας παραθέτει και τις ιντερνετικές «πηγές» του.

Ξέχασαν να του πουν, ότι ο Θανάσης ήταν στα αντιαεροπορικά, που είχαν φέρει οι εγγλέζοι στη Θεσσαλονίκη. Και τα αντιαεροπορικά μάχονται με τα αεροπλάνα, όχι με το πεζικό και τα άρματα. Και η Θεσσαλονίκη δεν βομβαρδίστηκε. Παραδόθηκε αμαχητί. Οπότε το διαδίκτυο μπορεί να λέει ότι θέλει. Ακόμα και ότι ο ΕΛΑΣ απελευθέρωσε την Πάτρα μετά από μάχη με τους Γερμανούς που είχαν φύγει.

Στους χαζούς αριστερούς, που μασάνε, μπορούν να τους λένε ακόμα και ότι είναι «πατριώτες». Διότι θεμελιώδης αλήθεια δεν υπάρχει για τους μαρξιστάς.

Από τους εντελώς ηλιθίους, δεν περιμένω φυσικά να βελτιωθούν, διότι τους καταδίκασε η Φύση. Δεν είναι εκόντες κακοί .
Αλλά, οι «σκεπτόμενοι», που δεν καταλαβαίνουν τι τους λέω και που θέλουν να με διορθώσουν και από πάνω, δεν είναι απλά χαζοί, αλλά ανήκουν στην συνομοταξία των Ρουφιάνων, καθ' έξιν,κατά συρροή κατ' εξακολούθηση και κατ’ επάγγελμα.

OVER.

Στον κόσμο της Διαφθοράς και της Κομματοκρατίας

Στο βυθό, δεν ήταν ποτέ ευπρόσδεκτος ένας τίμιος άνθρωπος.
Ο Κούλης, ο αγνώστου πατρός προστατευόμενος  του κου Ζήμεννς, και η θυγατέρα του μουσάτου καταδότη της Χούντας, αλλά και ο υπαλληλάκος, έχουν επιφυλάξεις, όπως άκουσα.

Η Αλήθεια δεν έχει χορηγό

Τσιπρά: Προ του αδιεξόδου κάλεσε τον Πολύδωρα

Ο Αξελ Τσιπρά, πρότεινε για τη θέση του Προέδρου του ΕΣΡ τον Βύρωνα Πολύδωρα.
Ο Βύρων είχε συνάντηση στο Μέγαρο Μαξίμου με τον Τσιπρά και τον Νίκο Βούτση, για περίπου 45 λεπτά, νωρίς το μεσημέρι του Σαββάτου, κατά την οποία ξεκαθάρισε ότι προϋπόθεση για την εμπλοκή του είναι η συγκρότηση του ΕΣΡ με όλες τις αρμοδιότητες που προβλέπονται από το Σύνταγμα, ανάμεσά τους και η διενέργεια διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες.
«Θεωρώ την πρόταση που μου έγινε να αναλάβω πρόεδρος του Συμβουλίου ως τιμητική, αλλά κυρίως ως πρόταση για μία θέση ευθύνης», δήλωσε και πρόσθεσε: «Αυτές τις ώρες, όλοι οι δυνάμενοι να εκφέρουν γνώμη και να έχουν την αποφασιστικότητα για μια εποικοδομητική συμβολή είναι υποχρεωμένοι να δράσουν».

16/29 Οκτωβρίου. Το χρονολόγιο των γεγονότων

29 Οκτωβρίου 1268 . Ο τελευταίος των Χοενστάουφεν δεκαεξάχρονος υιός του Κονράδου IV , Κορραδίνος, (Κονράδος V) εκτελέστηκε δι' αποκεφαλισμού από τον Κάρολο Α΄ τον Ανδεγαυό. Μαζί του αποκεφαλίστηκε και ο μαρκήσιος του Μπάντεν Φρειδερίκος.

29 Οκτωβρίου 1929. Η μαύρη Τρίτη των χρηματαγορών. Το Κραχ της Γουόλ Στριτ.

29 Οκτωβρίου 1930. Ο Βενιζέλος και Ατατούρκ υπέγράψαν στην Άγκυρα το Ελληνοτουρκικό Σύμφωνο Φιλίας, Ουδετερότητας, Συνδιαλλαγής και Διαιτησίας, με το οποίο διακηρυσσόταν η ανάγκη φιλίας ανάμεσα στις δύο χώρες .Ήταν η κορωνίδα της ρεαλιστικής πολιτικής που ακολούθησε ο Ελευθέριος Βενιζέλος μετά την Μικρασιατική Καταστροφή τον Αύγουστο του 1922. Ταυτόχρονα υπογράφηκαν, το Πρωτόκολλο για τους Ναυτικούς Εξοπλισμούς, το Σύμφωνο Εγκαταστάσεως και η Σύμβαση Εμπορίου.

29 Οκτωβρίου 1956. Έναρξη της κρίσης του Σουέζ. Ο ισραηλινός στρατός εισέβαλε στη Λωρίδα της Γάζας και το Σινά, και γρήγορα προέλασε προς τη Διώρυγα του Σουέζ. Την ιδια ημέρα με το πρωτόκολλο της Ταγγέρης, η διεθνής πόλη Ταγγέρη έγινε έδαφος του Μαρόκου.

29 Οκτωβρίου 1959.Το πρώτο δυστύχημα της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Ελικοφόρο DC-3 (Ντακότα), με κυβερνήτη τον απόστρατο σμήναρχο της Πολεμικής Αεροπορίας Αναστάσιο Καλοβυρνά, έπεσε φλεγόμενο μεταξύ Αυλώνας (Κακοσάλεσι) και Μαλακάσας . Το αεροπλάνο εκτελούσε την πτήση 214 προς Θεσσαλονίκη, με τριμελές πλήρωμα και 15 επιβάτες, και απογειώθηκε από το αεροδρόμιο του Ελληνικού στις 17:10. Σύμφωνα με τους τότε κανονισμούς πτήσης, ο κυβερνήτης είχε την υποχρέωση μέχρι τις 17:25 να έλθει σε επαφή με το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Τανάγρας και να ενημερώσει για την πορεία του.Η επαφή δεν έγινε μέχρι την προκαθορισμένη ώρα, αλλά ο αρμόδιος αξιωματικός της Τανάγρας δεν ανησύχησε, καθώς υπέθεσε ότι η καθυστέρηση οφειλόταν στην αντίστοιχη καθυστέρηση της απογείωσης του αεροπλάνου. Όταν, όμως, πέρασε και η 6η απογευματινή χωρίς να ληφθεί σήμα από τη Ντακότα, σήμανε συναγερμός. Οι άνδρες της τοπικής Χωροφυλακής μετέβησαν πρώτοι στην περιοχή του δυστυχήματος. Ακολούθησαν οι εμπειρογνώμονες, οι οποίοι διαπίστωσαν ότι ένα από τα φτερά του αεροπλάνου είχε αποκοπεί και ότι βρισκόταν σε απόσταση 4 χιλιομέτρων από την άτρακτο του . Η κυβέρνηση Καραμανλή επικαλέστηκε τις άσχημες καιρικές συνθήκες, για το δυστύχημα ενώ η Ένωση Ιπταμένων Πολιτικής Αεροπορίας θεώρησε υπεύθυνη την ιδιοκτησία της Ολυμπιακής Αεροπορίας, δηλαδή τον Αριστοτέλη Ωνάση, για ελλιπή συντήρηση των αεροσκαφών και την υπεραπασχόληση του ιπτάμενου προσωπικού. Το επίσημο πόρισμα, που εκδόθηκε αρκετούς μήνες αργότερα, θεώρησε ως βασικό αίτιο του δυστυχήματος τη βλάβη του κινητήρα κατά τη διάρκεια της απογείωσης.

29 Οκτωβρίου 1961.Οι εκλογές βίας και νοθείας. 4.640.512 ψηφοφόροι, νεκροί και αποθαμένοι, αλλά και μερικά δένδρα, προσήλθαν στις κάλπες.
Νικητής η Ε.Ρ.Ε. με 50,81% και 176 έδρες. Η Ένωσις Κέντρου ηταν δεύτερο κόμμα με 33,66% και 100 έδρες και το ΠΑΜΕ με 14,63% έλαβε 24 έδρες. Τη ίδια ημέρα η Συρία αποσύρθηκε από την Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία με την Αίγυπτο.

Το πλήρες χρονολόγιο της 16/29 Οκτωβρίου θα το βρείτε εδώ
http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2015/10/29.html

Τα ψέματα του Θανάση στη Λαμία

Όταν ο αιμοσταγής πούστης, κλέφτης και λωποδύτης παρίστανε τον πατριώτη .«Νοτίου Ελλάδος» όμως!

Για κάθε τίμιο και ηθικό άνθρωπο, υπάρχει καλό και κακό. Η αλήθεια και το ψεύδος.
Όμως για τον «συνωμότη»,τον μαρξιστή και τον επικοινωνιολόγο, δεν υπάρχουν ούτε αλήθεια και ψεύδος , ούτε καλό και κακό. «Αληθινό» ,είναι ότι του φαίνεται σαν τέτοιο, ή ότι πρέπει να φαίνεται σαν τέτοιο.
Ο μαρξισμός, πολύ πριν γίνει φιλοσοφικό, οικονομικό και πολιτικό σύστημα, ήταν πάνω απ' όλα, ήταν μια επαναστατική συνωμοσία. Και αφού η επανάσταση είναι για τους Μαρξιστές η μόνη απόλυτη πραγματικότητα, τότε, όλα , είναι αληθινά εφόσον οδηγούν στη νίκη της επανάστασης.
Θεμελιώδης αλήθεια δεν υπάρχει. Έτσι ο πούστρος ο Θανάσης, παρίστανε τον πατριώτη είπε στην πλατεία της Λαμίας:

«Όταν έχουμε τη μέρα της εθνικής ανεξαρτησίας μας, πού γιορτάζουμε στις 25 Μάρτη, χαιρόμαστε, τραγουδάμε και κλαίμε από τη συγκίνηση. Μα από δω και πέρα θα έχουμε δυο εθνικές γιορτές: την 25η Μάρτη και την 27η Σεπτέμβρη επέτειο της δημιουργίας του ΕΑΜ, που αποτέλεσε τη βάση της σημερινής μας απελευθέρωσης».

Ο πούστης θα έκλαιγε από συγκίνηση και στην Μικρά Ασία όταν τα κομμούνια έλεγαν οίκαδε και στο Αλή Βεράν όπου οι κομμουνιστές εργάστηκαν για τη Νίκη του Κεμάλ, και όταν μοίραζε προκηρύξεις για την ανεξάρτητη Μακεδονία και όταν υπέγραφαν τα σύμφωνα με τους βουλγάρους.
Πάντως έχει πλάκα η σύγκριση του Θανάση που έλεγε ψευδώς ότι τα κομμούνια γιορτάζουν την 25η του Μάρτη, και «χαίρονται , τραγουδάνε και κλαίνε από τη συγκίνηση»,με τα κομμούνια των ΕΚΟΥΜΟΥ.

Ο λόγος του Θανάση στη Λαμία

Όταν ο αιμοσταγής πούστης, κλέφτης και λωποδύτης συκοφαντούσε τον νεκρό Μεταξά

Για κάθε τίμιο και ηθικό άνθρωπο, υπάρχει καλό και κακό. Η αλήθεια και το ψεύδος. Η Αρετή και η Κακία του Ηρακλέους. Όμως για τον «συνωμότη», τον μαρξιστή και τον επικοινωνιολόγο, δεν υπάρχουν ούτε αλήθεια και ψεύδος , ούτε καλό και κακό. «Αληθινό» ,είναι ότι του φαίνεται σαν τέτοιο, ή ότι πρέπει να φαίνεται σαν τέτοιο. Ο μαρξισμός, πολύ πριν γίνει φιλοσοφικό, οικονομικό και πολιτικό σύστημα, ήταν πάνω απ' όλα, ήταν μια επαναστατική συνωμοσία. Και αφού η επανάσταση είναι για τους Μαρξιστές η μόνη απόλυτη πραγματικότητα, τότε, όλα εφόσον οδηγούν στη νίκη της επανάστασης. Θεμελιώδης αλήθεια δεν υπάρχει. Έτσι ο πούστρος ο Θανάσης, είπε στην πλατεία της Λαμίας ότι
ο Μεταξάς ήταν πράκτορας των Γερμανών.

«Μυρίστηκαν οι έξυπνοι ψητό από τη μοναρχία και βρίσκοντας ότι «έφταιγε» η δημοκρατία για τη δυστυχία του λαού, ξαναφέρανε το βασιλιά. Και τότε άρχισαν πιο ξετσίπωτα ακόμα να ξεζουμίζουν και να καταπιέζουν το λαό. Και για να μπορούν να πνίγουν τις κραυγές του, βάλανε στο κεφάλι μας το Μεταξά, που ήτανε πάντα πράχτορας του ΙΙ γραφείου του γερμανικού επιτελείου, από τον καιρό που σπούδαζε στη στρατιωτική σχολή της Γερμανίας.
Έτσι, ύστερα από 120 χρόνια, ξαναπέσαμε πάλι στη σκλαβιά, γιατί έτσι κακά μας κυβερνήσανε στο διάστημα αυτό. Σ' αυτή την κατάσταση βρεθήκαμε, όταν ξέσπασε η πολεμική λαίλαπα και η σύγκρουση μεταξύ των κολοσσών. Μα κανένας απ' αυτούς δε σκέφτηκε ελληνικά και να δει πώς θα ξέφευγε η χώρα μας τη λαίλαπα αυτή. Με την επίγνωση ότι η χώρα μας θα τραβούσε στην καταστροφή μπήκανε στον πόλεμο. Έχουμε ντοκουμέντα στα χέρια μας, πού μας αποδείχνουν, ότι οι άνθρωποι αυτοί είχανε σκοπό να ρίξουνε μόνο τρεις τουφεκιές στο Αλβανικό μέτωπο κι ύστερα να μας παραδώσουν στους φασίστες. Υπάρχουν ντοκουμέντα που μας πείθουν ότι το Νοέμβρη προς το Δεκέμβρη του 1940 μπορούσαμε να πετάξουμε τους Ιταλούς στη θάλασσα. Μα αυτοί συγκρατούσαν το στρατό μέχρι που να λύσει το στρατιωτικό της πρόβλημα, η Γερμανία στην Ευρώπη κι ύστερα να δικαιολογηθούν ότι δε μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα με δυο κολοσσούς. Δεν πίστευαν στις δόξες του στρατού μας, στο θάρρος, στην τόλμη, στην αυταπάρνηση και τον ηρωισμό του, που πολεμούσε με φλόγα ενάντια στο φασισμό, νηστικός και ξυπόλυτος πάνω στα βουνό της Αλβανίας με τη βοήθεια όλου του ελληνικού λάου. Αυτοί δεν πίστευαν σ' αυτά και περιμένανε πως θα καμφθεί. Γι' αυτό το έπος της Αλβανίας είναι ολοκληρωτικά έργο του λαού. Είναι έργο του λαού που το πραγματοποίησε με το μένος που είχε ενάντια στο φασισμό και το ζυγό του Μεταξά, με θυσίες και ηρωισμούς. Έτσι, μας ξαναδέσανε στη σκλαβιά».

Τα «ντοκουμέντα» που επικαλέστηκε ο Θανάσης, ήταν η έκθεση της Επιτροπής Καθηνιώτη που επεσήμαινε τις ευθύνες του Παπάγου και του Βασιλιά. Αλλά για τον Πούστη Κομμουνιστή σημασία ειχε να συκοφαντίσει τον Μεταξά και μόνον. Για τους πράκτορες των Αγγλων δεν είχε να πει τίποτα γιατί οι Αγγλοι τους τάιζαν και οι Αγγλοι τους κάλεσαν στον Λίβανο

Ο λόγος του Θανάση στη Λαμία και η αποκήρυξη του Καρόλου

Ο ψεύτης και ο κλέφτης μπροστά στο Θανάση, κοκκίνισαν

Για κάθε τίμιο και ηθικό άνθρωπο, υπάρχει καλό και κακό. Η αλήθεια και το ψεύδος. Η Αρετή και η Κακία του Ηρακλέους. Και η 9η εντολή, προς τον Μωυσή ήταν το «ου ψευδομαρτυρήσεις». Όμως για τον «συνωμότη»,τον μαρξιστή και τον επικοινωνιολόγο, δεν υπάρχουν ούτε αλήθεια και ψεύδος , ούτε καλό και κακό. «Αληθινό» ,είναι ότι του φαίνεται σαν τέτοιο, ή ότι πρέπει να φαίνεται σαν τέτοιο. Ο μαρξισμός, πολύ πριν γίνει φιλοσοφικό, οικονομικό και πολιτικό σύστημα, ήταν πάνω απ' όλα, ήταν μια επαναστατική συνωμοσία. Και αφού η επανάσταση είναι για τους Μαρξιστές η μόνη απόλυτη πραγματικότητα, τότε, όλα εφόσον οδηγούν στη νίκη της επανάστασης. Θεμελιώδης αλήθεια δεν υπάρχει. Έτσι ο πούστρος ο Θανάσης, αποκήρυξε στην πλατεία της Λαμίας τον Μαρξ και το Ανατολικό Ζήτημα, για να εξαπατήσει τους Ακροατές του. Να τι είπε ο πούστης: «Στην εποχή της σκλαβιάς πέρασε σκληρά, μαύρα χρόνια και πολλοί «έξυπνοι», αναμεσα στους οποίους και κάποιος Φαλμεράγιερ, ισχυρίστηκαν πως η ελληνική φυλή έσβησε κι ότι αυτή διασταυρώθηκε μ' άλλες φυλές, που δεν έχουν τίποτα το κοινό με την αρχαία ελληνική φυλή. Μα ότι κι αν πούνε, αυτό δεν έχει καμία αξία. Την ελληνικότητα μας την αποδείξαμε. Γεγονός είναι ότι η χώρα μας ξεσηκώθηκε και ξαναγένηκε πάλι λεύτερη. Αυτό κάνεις δεν το ήθελε. Ούτε οι ξένοι βασιλιάδες, ούτε οι ντόπιοι κοτζαμπάσηδες. Οι ξένοι δεν το θέλανε, γιατί φοβισμένοι από τη γαλλική επανάσταση, χτυπούσαν όλες τις εξεγέρσεις και δημιούργησαν γι' αυτό μεταξύ τους την Ιερή Συμμαχία. Οι ντόπιοι κοτζαμπάσηδες γιατί τα είχανε καλά με τους Τούρκους και ξεζουμίζανε το λαό».

Κάποιος Φαλμεράγιερ, αλλά ο Κάποιος ο Κάρολος Μάρξ και το Ανατολικό Ζήτημα πήγαν βόλτα.

Οι ρουφιάνοι των Αγγλων και των Ρότσιλντ Κουκουέδες

Ο χαφιές Θανάσης με τους Συνταγματικούς δολοφόνους του Καποδίστρια της φράξιας Δαβίδ. (Ρουφιανογιάννη, Πολυζωίδη , Μαυροκορδάτο, Τρικούπη και Cia

Ιδού τι είπε στη Λαμία ο πούστης Θανάσης που παρίστανε τον δάσκαλο ιστορίας:

«Μα ο ελληνικός λαός δεν θάτανε αυτός ο λαός, ο λαός δηλαδή της χώρας της λευτεριάς και του πολιτισμού, αλλά λαός ζούγκλας, αν δεν έβγαζε μέσα από τα σπλάχνα του τους αρχηγούς εκείνους, που θα οδηγούσανε στη λευτεριά του. Μέσα στα χρόνια της σκλαβιάς δε σταμάτησαν οι αγώνες. Μικροί ή μεγάλοι. Ένοπλοι ή όχι. Κι ύστερα μέσα απ' αυτό το λαό ξεπήδησε ο μεγάλος βάρδος της επανάστασης, πού ύμνησε με τα τραγούδια του την ιδέα της εξέγερσης του έθνους, ο πρόδρομος της Φιλικής Εταιρίας: ο Ρήγας. Η αντίδραση τον σκότωσε, πριν προλάβει να φέρει σε πέρας τις αρχές του. Μα ο σπόρος που έσπειρε βλάστησε σύντομα. Σε λίγο, η Φιλική Εταιρία έγινε κι αγκάλιασε χιλιάδες Έλληνες. Ας ούρλιαζε η αντίδραση. Ας υπόγραφε άτιμα χαρτιά, σαν αυτό πού υπογράφηκε στη διάσκεψη της Βιέννης στα 1815, κάτω από το όποιο έβαλε την υπογραφή του κι ο πολύς Γιάννης Καποδίστριας και που διαλάμβανε, ότι όχι μόνο δε θα ευνοηθεί και επιτραπεί ένα εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα στην Ελλάδα, μα και θα πνιγεί στο αίμα αν ξεσπάσει. Ο Γιάννης Καποδίστριας, που μας τον παρουσιάζουν στα σχολειά σαν μεγάλο και τρανό, με προτομές και πορτραίτα, είναι ο πρώτος καταστροφέας της Ελλάδας. Μα ότι έκανε, δεν το έκανε σαν Καποδίστριας, μα σαν εκπρόσωπος όλης της ελληνικής αντίδρασης. Ας ούρλιαζε λοιπόν, μαζί με τη διεθνή και η ντόπια αντίδραση. Κι ας υπογράφανε άτιμα χαρτιά. Ο λαός προχωρεί. Τίποτα δεν ήτανε ικανό να συγκρατήσει τη φλόγα για τη λευτεριά, που έκαιγε μέσα στις καρδιές του λαού μας. Έτσι, στα 1821, ύστερα από κόπους και θυσίες και χάρη στον ενθουσιασμό και τη φλόγα του Παπαφλέσσα, που χρησιμοποίησε όλα τα μέσα, ακόμα και την ψευτιά, κηρύσσοντας την εξέγερση, ξεσηκώθηκε πρώτος ο Μοριάς. Από δω, από το Μοριά, άρχισε η επανάσταση του 1821. Στο άκουσμα της εξέγερσης όλοι οι ισχυροί της γης, ξένοι και ντόπιοι, τρόμαξαν. Οι κοτζαμπάσηδες, όμως, βλέποντας ότι δεν τους ήτανε δυνατό να συγκρατήσουν το λαό και φοβούμενοι την οργή του, αναγκάστηκαν να κόψουν τη συνεργασία τους με τους καταχτητές και για να ευνουχίσουν το λαϊκό απελευθερωτικό κίνημα, πήρανε όλοι μέρος στην επανάσταση κι έτσι αυτή πήρε χαραχτήρα πανεθνικό. Οι τρανοί της γης τρόμαξαν και, χρησιμοποιώντας όλα τα τερτίπια, προσπάθησαν να πνίξουν την επανάσταση. Μα γελάστηκαν. Επί 7 ολόκληρα χρόνια πάλεψαν οι προπάτορες μας, παρά το γεγονός ότι η ελληνική αντίδραση, δυο φορές, το 1823 και 1825, οργάνωσε τον εμφύλιο πόλεμο για να σπάσει ακριβώς τους αγώνες αυτούς. Έτσι οι πρόγονοι μας ανάγκασαν όλους τους εχθρούς μας να γλύψουν εκεί που έφτυσαν και ν' αναγνωρίσουν τους αγώνες μας και την ανεξαρτησία μας. Κανείς δεν πίστευε προηγούμενα σ' αυτό το θαύμα, που συντελέστηκε από τις ίδιες τις δυνάμεις και τα μέσα του λαού. Άλλοι περίμεναν να τους έλθει η λευτεριά από τη Ρωσία κι άλλοι από τη μεγαλοψυχία των βασιλιάδων της Ευρώπης. Μα η επανάσταση απόδειξε, ότι αυτή μόνη της χάρισε τη λευτεριά της πατρίδας μας. Τα παραμύθια του φιλελληνισμού, χάρη στον οποίο αποκτήσαμε δήθεν τη λευτεριά μας, εφευρέθηκαν μόνο και μόνο για να γίνει πιστευτό, ότι η πατρίδα μας λευτερώθηκε, όχι από τις ίδιες της τις δυνάμεις, μα από τους ξένους. Υπήρξαν βέβαια φιλέλληνες, που αγωνίστηκαν, πολέμησαν κι έχυσαν το αίμα τους για τη λευτεριά της πατρίδας μας. Τιμή και δόξα σ' αυτούς κι αιώνια ας είναι η ευγνωμοσύνη του έθνους. Μα αυτοί υπήρξαν μεμονωμένα άτομα μονάχα. Η θεωρία του οργανωμένου φιλελληνισμού είναι καθαρό παραμύθι. Με την επικράτηση της επανάστασης αμέσως οι δικοί μας κοτζαμπάσηδες επιβλήθηκαν πάνω στη χώρα μας. Η αντίδραση, ντόπια και ξένη, για να ευνουχίσει το λαϊκό χαραχτήρα του κινήματος και να επιβάλει νέα σκλαβιά, χρησιμοποίησε όλα τα μέσα. Και στο τέλος το πέτυχε. Η αρχή έγινε κολλώντας στο σβέρκο της πατρίδας μας αυτόν που σας είπα πρωτύτερα: Τον Καποδίστρια.
Ο Γιάννης Καποδίστριας από την ανασύσταση του ελληνικού κράτους άρχισε την καταστροφή της χώρας μας, κι ένας άλλος Γιάννης, ο Μεταξάς, έβαλε σ' αυτήν το καπάκι».

Πάνω -κάτω στην ίδια αρτζιμπουρτζι και λουλάς γραμμή επιμένουν οι Κόκκινοι ακόμα και τώρα. Αλλά ο πούστης Θανάσης , ο «ιστοριοφίδης» δεν είχε τίποτα να πεί για τους δανειστές, τους Ρόσιλντ, τα δάνεια της Αγγλίας, την αγγλική πολιτική, και τους πράκτορες της.
Για το Μεταξά και τον Καποδίστρια λύσσαγε ο πούστρος.

Ο λόγος του Θανάση στη Λαμία και οι σφαγές στην Πελοπόννησο (3)

Ο ψεύτης και ο κλέφτης μπροστά στο Θανάση, κοκκίνησαν


Σύμφωνα με το Θανάση, τα Κομμούνια, «ήσαν οι εγγυητές της ασφάλειας της ζωής και της περιουσίας» και όσοι μίλαγαν για τις σφαγές 7000 και πλέον ανθρώπων στο διάστημα Αυγουστος -Σεπτέμβριος 1944 ήσαν δεσποινίδες που έκλαιγαν για τα γατάκια. Ενώ Εκείνος, ήταν «Άντρας», και δεν έκλαιγε.

Ο λόγος του Θανάση στη Λαμία και οι σφαγές στην Πελοπόννησο (2)

Ο λόγος του Θανάση, εκφωνήθηκε σχεδόν ένα μήνα μετά το έργο του, το «Ολοκαύτωμα του Μελιγαλά», δηλαδή τις ανθρωποσφαγές Καλαμάτας, Μελιγαλά, Γαργαλιάνων, στις οποίες πρωταγωνίστησε μαζί με την «Κόκκινη Κομματική ηγεσία» του ΕΑΜ/ΚΚΕ (Μπελογιάννης, Μπλάνας, Κουλαμπάς).

Ο λόγος του Θανάση στη Λαμία αποτελεί την πλήρη και ειλικρινή ομολογία των σφαγών. Είπε, ο Θανάσης Κλάρας που ο Τάκης τον έλεγε Άρη: «Η ζωοκλοπή είχε καταργηθεί στην ύπαιθρο και η ασφάλεια της ζωής και της περιουσίας ποτέ δεν ήτανε σ' αυτό το σημείο. Ήτανε θαύμα αυτό; Όχι. Αλλά για πρώτη φορά το χωριό γνώρισε την εξουσία, η οποία βγήκε για να χτυπήσει την εσχάτη προδοσία, το έγκλημα, τη ζωοκλοπή κλπ. και να εμπεδώσει την ασφάλεια. Κι όταν χτυπήσαμε τα εγκλήματα αυτά και πατάξαμε την προδοσία, αυτοί σαν δεσποινίδες της αριστοκρατίας, που δε βλέπουν γύρω τους τη δυστυχία και την κακομοιριά πού βασιλεύει, αλλά συγκινούνται από ένα άρρωστο γατάκι, έμπηξαν τις φωνές και μας κατηγόρησαν ότι σκοτώνουμε. Επί Μεταξά βιάστηκαν γυναίκες, υπέστησαν μαρτύρια χιλιάδες άνθρωποι, σκοτώθηκαν και γκρεμίστηκαν από τα μπαλκόνια της Ασφάλειας γέροι, έγιναν τόσα εγκλήματα, μα κανείς απ' αυτούς δεν είπε τίποτα. Μα τώρα φωνάζουνε ότι ο Άρης σφάζει. Ναι, σφάξαμε κι είμαστε έτοιμοι να ξανασφάξουμε, αν χρειαστεί».

Ο Θανάσης, και οι Κόκκινοι τρομοκράτες, που έσφαξαν το καλοκαίρι του 44, πάνω από 7000 έλληνες, στο Φενεό, τη Στιμάγκα, στο Αγιονόρι, την Επίδαυρο, το Βαλτέτσι, την Καλαμάτα, στον Πύργο, στο Μελιγαλά, τους Γαργαλιάνους, στην Πύλο, στον Αχλαδόκαμπο και αλλού, ομολόγησαν με θράσος τις σφαγές και προανήγειλαν από το μπαλκόνι στη Λαμία, και τη σφαγή του Κιλκίς και τις σφαγές του «Κόκκινου Δεκέμβρη» στην Αθήνα.


-« Μα τώρα φωνάζουνε ότι ο Άρης σφάζει.  Ναι, σφάξαμε κι είμαστε έτοιμοι να ξανασφάξουμε, αν χρειαστεί», είπε, ο «Αρούλης» του Τάκη, που τον έλεγαν Θανάση.

Βάλτε τώρα που γυρίζει

Οι “His Master's Voice” πρακτορίσκοι της Παραπληροφόρησης




Οι ρουφιάνοι της Cia στην Αθήνα, οι χαφιέδες της παραπληροφόρησης. «ενημερώνουν» τους πελάτες τους για λογαριασμό του αφεντικού από τα….Κεντρικά, ότι, «το προβάδισμα της υποψήφιας των Δημοκρατικών Χίτλερι έναντι του αντιπάλου της των Ντόναλντ Τραμπ διευρύνθηκε στις 6 εκατοστιαίες μονάδες, σύμφωνα με την τακτική δημοσκόπηση των Reuters/Ipsos».

Το έγραψαν και οι μεταφραστές της πατσαβούρας του εργολάβου.

Ωστόσο. άλλο φερέφωνο της Χίτλερι, το ABC News, βρήκε, τη  Χίτλερι στο 48% και τον  Trump στο 44%. Μόνο 4 μονάδες και όχι 6.
Και η κυλιόμενη καθημερινή δημοσκόπηση της LA Times/USC, βρήκε τον Τραμπ μπροστά με 46% και την Χίτλερι στο 44% , και η Rasmussen Reports τους βρήκε ισόπαλους στο 45%. 
Και η Gravis, στη Νεβάδα,  (όπου είχε κερδίσει ο Ομπάμιας με 52,5%), βρήκε ότι η εκλογή είναι στην κόψη του ξυραφιού. Τράμπ και Χίτλερι στο 46%. Το ίδιο και στην Αιόβα, που βγάζει 6  εκλέκτορες, (και όπου το 2012 είχε κερδίσει ο Ομπάμιας με 51,99%), η "Quinnipiac",βρήκε τους δύο αντιπάλους ισόπαλους στο 44%.  
Στη Φλώριδα ο Τραμπ είναι 4 μονάδες μπροστά, στο Μιζούρι 11 μονάδες και στη Λουϊζιάνα 14 μονάδες. 

Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις αυτές,  η Χίτλερι θα εκλεγεί με 273 αντιπροσώπους ενώ ο Τραμπ θα έχει 265.

Στην "κρίσιμη" Πενσυλβάνια, (όπου θα κριθεί τελικά η εκλογή όπως Φαίνεται), σύμφωνα με την έρευνα του Κολεγίου Έμερσον που ολοκληρώθηκε στις 28 Οκτωβρίου, η διαφορά είναι 2% υπέρ της  Χίτλερι, αλλά οι "αναποφάσιστοι" είναι 3%. (Το περιθώριο σφάλματος είναι 4%).

Σημασία δεν έχει το πόσο στημένες είναι οι αμερικανικές εκλογές για να βγει
η υποψήφια του φιλοπόλεμου κατεστημένου, αλλά ο βαθμός και η έκταση της εξάρτησης των υπαλλήλων της Πρεσβείας στην Αθήνα, που παριστάνουν την "Ενημέρωση". 
Αυτό έχει σημασία για εμάς. Τους εν Ελλάδι!

Ο λόγος του Θανάση στη Λαμία (Ι)

Οι κατ΄επάγγελμα Κόκκινοι Ψεύτες γράφουν, στον «Ριζοσπάστη» ότι ο «λόγος (του Θανάση) στη Λαμία», εκφωνήθηκε τάχα την Κυριακή 22α Οκτωβρίου 1944. Και όμως η πλατεία ήταν γεμάτη από …μάρτυρες.
Ο Θανάσης που ήθελε να τον φωνάζουν Αρη, έκανε βόλτα στην πλατεία της Λαμίας, μαζί με τον εκπρόσωπο της κυβέρνησης Σημίτη, και τον νεανικό εραστή του Τάκη Φίτσιο, μιμούμενος την είσοδο στην Αθήνα των Σκόμπυ-Παπανδρέου. Δεν έβγαλε λόγο, όπως ο Παπανδρέου στην πλατεία Συντάγματος, επειδή δεν ήταν έτοιμος.
Η "Συγκέντρωση του Λαού" οργανώθηκε από το ΕΑΜ/ΚΚΕ την επομένη Κυριακή 29 Οκτωβρίου, για να τιμηθεί η «λαϊκή αντίσταση» της 28ης Οκτωβρίου.

ΥΓ. Ο λόγος του Θανάση στη Λαμία εκφωνήθηκε μετά την «παρέλαση».

29 Οκτωβρίου 1944.Ο Λόγος του Θανάση στη Λαμία

Μη χάσετε αύριο την σειρά των αναρτήσεων για το λόγο του Θανάση στη Λαμία!

Έπεσε και άλλος από μπαλκόνι

Χθες το βράδυ στα Χανιά. Ενας 46χρονος.Δεν πρόλαβε να ακούσει τα καλά ΝΕΑ από το Αλαφουζοκάναλο.

Bελτίωση του οικονομικού κλίματος στην Ευρωζώνη

-Βελτίωση εμφάνισε τον Οκτώβριο το οικονομικό κλίμα στην Ευρωζώνη, καθώς ο δείκτης οικονομικής εμπιστοσύνης διαμορφώθηκε στις 106,3 μονάδες έναντι 104,9 ... Πηγή: ΑΜΠΕ

Η 15/28η Οκτωβρίου στην Ιστορία

1η ημέρα του ελληνοιταλικού πολέμου.

Το πλήρες χρονολόγιο θα το βρείτε εδώ...
http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2015/10/28.html

Πρώτη ημερα του Πολέμου.Το πρωτο ανακοινωθέν

Η Ημερήσια Διαταγή του διοικητής της VIII Μεραρχίας Χαράλαμπου Κατσιμήτρου στις 28/10/1940

"Με την πεποίθησιν ακράδαντον υπέρ της νίκης αναφωνώ μεθ’ ημών. Ζήτω, το Έθνος! Ζήτω, η Πατρίς! Ζήτω, ο Στρατός!"

«Αξιωματικοί και οπλίται της Ογδόης Μεραρχίας,
Ο Πρέσβης της Ιταλίας εν Αθήναις εζήτησεν από την Κυβέρνησιν ημών να διέλθη ο Ιταλικός Στρατός δια του εδάφους μας.
Η Κυβέρνησις απέρριψε την αίτησιν ταύτην και διέταξε αντίστασιν μέχρις εσχάτων.

Ήδη διανοίγεται το στάδιον της εκτελέσεως του υπέρτατου προς την πατρίδα καθήκοντος δια αντιστάσεως, μέχρι εσχάτων συμφώνως προς το σχέδιον ενεργείας.

Αξιωματικοί και οπλίται της Ογδόης Μεραρχίας αμυνθήτε του Ιερού Πατρίου εδάφους μετά φανατισμού εναντίον του επιδρωμέως όστις θέλει να προσβάλη ημάς ύπουλως και ανάνδρως.

Αναμνησθήτε των ενδόξων παραδόσεων του Έθνους μας και πολεμήσατε μετά λύσσης κατά του ανάδρου εχθρού όστις τόσον ατίμως και άναδρως θέλει να προσβάλη τούτο.

Δείξατε εις αυτόν ότι είμεθα εις θέσιν να δώσουμεν την δέουσαν απάντησιν όπως έδωσαν οι Πρόγονοί μας εις τους επιδρομείς Πέρσας.   βΚυβέρνησιν ημών….η Κυβέρνησις απέρριψε …..και διέταξε αντίστασιν μέχρις εσχάτων» , και δεν αναφώνησε, «Ζήτω ο βασιλεύς», αλλά Ζήτω, το Έθνος! Ζήτω, η Πατρίς! και Ζήτω, ο Στρατός!

Συζητήσεις εκτός τόπου και χρόνου

Βρέθηκε κάποιος , με «γνώσεις διαδικτύου» να μας πει για τη μάχη των Οχυρών. Εδώ έχουμε αποκαλύψει ότι οι αργυρώνητοι και ανάλγητοι των Αθηνών άφησαν αφύλακτη και ελεύθερη τη διέλευση των Γερμανικών Πάντσερ από την κοιλάδα του Στρυμόνα προς τη Θεσσαλονίκη. Οπότε η συζήτηση είναι περί όνου Σκιάς. Η παράδοση του ΤΣΑΜ ήταν προδιαγεγραμμένη και προαποφασισμένη. Ο αρχιστράτηγος πούλησε τους φαντάρους. Απλά!

Που πήγαιναν οι επίστρατοι;

Στο Μέτωπο!
- Ναι, Αλλά στο μέτωπο δεν πήγαινε τραίνο!
Στο Καλπάκι και την Πίδο πήγαν περπατώντας.
- Οι επίστρατοι πήγαιναν στη Φλώρινα στο Σώμα του Τσολάκογλου. Που αφού επιστρατεύτηκε, τον άφηναν μέχρι τις 18 Νοεμβρίου στο…. Περίμενε!

Όλον το Έθνος ας εγερθή σύσσωμον

Το Διάγγελμα του Ιωάννη Μεταξά
προς τον Ελληνικό Λαό στις 28 Οκτωβρίου 1940

Προς τον ελληνικόν λαόν,
Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν διά την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της.
Μολονότι επεδείξαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην, προς όλους, η Ιταλία μη αναγνωρίζουσα εις ημας το δικαίωμα να ζώμεν ως ελεύθεροι Έλληνες μου εζήτησεν σήμερον την 3ην πρωινήν ώραν, την παράδοσιν τμημάτων του εθνικού εδάφους κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν ότι προς κατάληψιν αυτών η κίνησις των στρατευμάτων της. θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν. Απήντησα εις τον Ιταλόν Πρέσβυν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ' εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος.
Έλληνες,
τώρα θα αποδείξωμεν εάν είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας, την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας.
Όλον το Έθνος ας εγερθή σύσσωμον, αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά σας, και τας ιεράς μας παραδόσεις.
Νυν υπέρ πάντων ο αγών!

Ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως
Ιωάννης Μεταξάς

ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ, ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΨΕΥΔΟΙΣΤΟΡΙΑ

Εορτάζοντες το «ΟΧΙ» του Ελληνικού Λαού διά στόματος του Πρωθυπουργού Ιωάννη Μεταξά θεωρώ άκρως αναγκαίον να καταθέσω το κάτωθι ιστορικόν σημείωμα.
Την 26ην Ιανουαρίου 1936 διενεργήθησαν εκλογαί εν Ελλάδι κατά τάς οποίας έλαβον οι «παλαιοδημοκρατικοί» 142 έδρας και οι «αντιβενιζελικοί» 143. Εις το μέτωπον των αντιβενιζελικών συνυπελογίζετο και το κόμμα του Ιωάννη Μεταξά «Ελευθερόφρονες», το οποίον έλαβεν 3,94% και 7 έδρας. Το δε ΠΑλλαϊκόν ΜΕτωπον των αγροτο-κομμουνιστών 5,76% και 15 έδρας.
Με την δολοφονίαν του αναμενομένου Πρωθυπουργού στρατηγού Γεωργίου Κονδύλη παρέμεινεν ο υπηρεσιακός Πρωθυπουργός, καθ. Αστικού Δικαίου, Κων/νος Δεμερτζής και Υπουργός Στρατιωτικῶν ο Ἀλέξανδρος Παπάγος, ο οποίος όμως καθηρέθη υπό του Βασιλέως Γεωργίου Β’ και εις την θέσιν αυτού την 6ην Μαρτίου ενέκρινεν τον Ιωάννην Μεταξάν, όπερ επεκρότησεν και ο Ελεύθερος Βενιζέλος.
Ο Ι. Μεταξάς ύστερον της δολοφονίας του Κ. Δεμερτζή την 13ην Απριλίου ανέλαβεν να καταθέση εις την Βουλήν το Πρόγραμμα της Κυβερνήσεως.
Την 25ην Απριλίου 1936, 246 βουλευταί ψηφίζουν είτε δίνουν ψήφον ανοχής ενώ 4 εδήλωσαν «Παρών» και 16, η ομάς Γεωργίου Παπανδρέου και το ΠΑΜΕ, κατεψήφισαν.
Ούτως επεκροτήθη κοινοβουλετικώς η Πρωθυπουργία Ιωάννη Μεταξά. Εν συνεχεία ώρα 2 μετά τα μεσάνυκτα της 5ης Αυγούστου 1936 επέλλεξεν ο «εστεμμένος φελλός» Γεώργιος Β’ την είσοδον της Ελλάδος εις την «Κατάστασιν Εθνικής Ανάγκης».
Τοιούτως η Ελλάς ήθελεν κυβερνηθή υπό της Τρισυποστάτου «δικτατορίας» Γεωργίου Β’ – Ι. Μεταξά, Πρωθυπουργού, - και Α. Παπάγου, Αρχηγού του Στρατού, ΓΕΣ. Ο Ι. Μεταξάς τουτέστιν ουδέποτε ήρπαξεν την «εξουσίαν» και ουδέποτε υπήρξεν αυτοκέφαλος «Δικτάτωρ», οπως υποστηρίζουν ο ψευδοιστορικός Νίκος Γιαννόπουλος (Μηχανή Χρόνου) και οι εκπαιδευόμενοι υπό των Τοκογλύφων Αριστεροδεξιοί «επιστήμονες».
Ούτε εδιορίσθη όπως επιχειρούν διά νέων μεθόδων να σπιλώσουν την εκλογήν του υπό της Βουλής των Ελλήνων. Παρομοίως δε εν συνεχεία ωργάνωσεν την Ελλάδαν των 600.000 μαχομένων και όπως ο ίδιος είπεν εις ομιλίαν εκάλεσεν τον Ελληνικόν λαόν να αντισταθή εναντίον του Φασισμού του Μουσολίνι.
Τέλος την 18ην Ιανουαρίου 1941, 11 ημέρας προ της δολοφονίας του, είπεν και το εξής: «Να υποταχθώμεν εις τον Hitler; Καλλίτερα να αποθάνωμεν!» Περισσότερα εις http://platonafhellas.blogspot.gr/2012/05/blog-post_05.html

Γεώργιος Δ. Κανελλόπουλος
Νέα Μανωλάς, Φραουλάνδη.

Η 14/27 Οκτωβρίου στην Ιστορία

27 Οκτωβρίου 1923 . Έληξε το κίνημα των Λεοναρδόπουλου, Γαργαλίδη και Ζήρα, που ξεκίνησε στις 22 Οκτωβρίου. Οι Λεοναρδόπουλος και Γαργαλίδης, με τις στρατιωτικές δυνάμεις που συγκέντρωσαν στην Πελοπόννησο, πέρασαν τον Ισθμό και βάδισαν προς την Αθήνα αλλά κυκλώθηκαν από κυβερνητικά στρατεύματα και αναγκάστηκαν να παραδοθούν, άνευ όρων στις 27 Οκτωβρίου. Στην Βόρεια Ελλάδα ο Συνταγματάρχης Ζήρας κατέφυγε στη Γιουγκοσλαβία. Ο Ιωάννης Μεταξάς, που στη διάρκεια του Κινήματος βρισκόταν στην Κόρινθο, διέφυγε στην Ιταλία.

27 Οκτωβρίου 1943. Εκτελέστηκαν δια τυφεκισμού στην Αγυά Κυδωνίας , οι Αντώνης Μπετεινάκης, Μανόλης Γιακουμάκης, Γιάννης Ζωγραφάκης, Μιχάλης Πατεριανάκης, και Παναγιώτης Μπέρκης, που καταδικάστηκαν από το Γερμανικό στρατοδικείο Χανίων ως υπεύθυνοι για την αντιστασιακή, «Εθνική Οργάνωση Κρήτης» .

27 Οκτωβρίου 1944. Οι Γερμανοί αποσύρθηκαν από τον Λαγκαδά και την Κοζάνη. Κατά την αποχώρηση τους που ήταν ανενόχλητη και μέχρι τότε αναίμακτη, έπεσαν στο λόφο του Αη-Λια, εξω από την πόλη όπου οι Γερμανοί είχαν φυλάκιο 11 Αλεξιπτωτιστές της 2ας Βρετανικής ταξιαρχίας αλεξιπτωτιστών και σκότωσαν τους 8. Μια θυσία εντελώς άσκοπη. Την ίδια ημέρα στη Σλοβακία οι Γερμανοί κατέλαβαν τη Μπάνσκα Μπιστρίτσα, την «πρωτεύουσα» της «ελεύθερης Σλοβακίας», αλλά η ένοπλή «Σλοβακική Εθνική Εξέγερση», που ξεκίνησε στις 29 Αυγούστου 1944 κατά των Γερμανών και του καθεστώτος του Γιόζεφ Τίσο, συνεχίστηκε με ανταρτοπόλεμο, μέχρι που το σοβιετικός στρατός κατέλαβε τη Σλοβακία, το 1945.

27 Οκτωβρίου 1951. Μετά την άρνηση του Αλεξάνδου Παπάγου, αρχηγού του Ελληνικού Συναγερμού που είχε κερδίσει τις εκλογές της 9ης Σεπτεμβρίου να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού, ο Νικόλαος Πλαστήρας έγινε για τρίτη φορά πρωθυπουργός της Ελλάδας. Η Κυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα σχηματίστηκε με τη συνεργασία του δευτέρου κόμματος της ΕΠΕΚ και του τρίτου κόμματος των Φιλελευθέρων του Σοφοκλή Βενιζέλου. Η τελευταία κυβέρνηση Πλαστήρα αποφάσισε τη συμμετοχή στον πόλεμο της Κορέας και την εκτέλεση του Μπελογιάννη.

27 Οκτωβρίου 1962. Η Κουβανική κρίση των πυραύλων έφθασε στο αποκορύφωμά της . Πάνω από την Κούβα, κατατρίφθηκε από σοβιετικό αντιαεροπορικό πύραυλο ένα αναγνωριστικό αεροσκάφος U-2 της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ και ο πιλότος Ρούντολφ Άντερσον σκοτώθηκε. Το «μαύρο Σάββατο», 27 Οκτωβρίου του 1962 ήταν η ημέρα, που ο κόσμος έφτασε πιο κοντινό σε έναν παγκόσμιο πυρηνικό πόλεμο.

27 Οκτωβρίου 1964. Ο Γεώργιος Παπανδρέου σε ομιλία τους σε φοιτητές στη Θεσσαλονίκη, είπε ότι η ένωση Ελλάδας-Κύπρου είναι εξασφαλισμένη, με δεδομένη την ευμενή στάση Αμερικανών και Βρετανών.

Το πλήρες χρονολόγιο των γεγονότων της 14/27 Οκτωβρίου θα το βρείτε εδώ http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2015/10/27.html

ΟΧΙ

Μέγα λάθος να ανοίγεις διάλογο με τον ρουφιανάκο αυγουλουπουργό.

-Ζήτω οι ήρωες του ελληνικού λαού που έπεσαν μαχόμενοι!

-Ανάθεμα στους πρακτορίσκους και προδότες.

Εκλογές στα Κεντρικά. 13 μέρες έμειναν

Με τα τελευταία δημοσκοπικά «ευρήματα» φαίνεται ότι κουτσά- στραβά ο Τραμπ κερδίζει Οχάιο, Φλώριδα και Νεβάδα και είναι στους 259 εκλέκτορες ενώ η Χίτλερι έχει 250. Η μάχη θα δοθεί στο Κολοράντο που είναι (δημοσκοπικά) στο 45% η Χίτλερι και στο 43% ο Ντόναλντ, και στην Πενσυλαβάνια που είναι στο 45%-42% Αν πάρει μόνο το Κολοράντο ο Τραμπ θα χάσει με 270-268. Για να βγει πρόεδρος ο Τραμπ,θα χρειαστεί τις ψήφους της Πενσυλαβάνια.

Οι αργυρώνητοι των Αθηνών και το ΕΠΟΣ του 40

Η Επιστολή Πλαστήρα ως πηγή της ιστορίας


Ο Νικόλαος Πλαστήρας δεν ήταν υποστηρικτής του Άξονα και δεν ήταν φίλος του Μεταξά. Πίστευε όμως, σαν πατριώτης ότι η Ελλάδα δεν έπρεπε σε καμία περίπτωση να εμπλακεί σε πόλεμο με τη Γερμανία, και είχε την άποψη πως η Ελλάδα όφειλε να δεχθεί τις μεσολαβητικές γερμανικές προτάσεις που προέβλεπαν ανακωχή στο μέτωπο της Β. Ηπείρου με προσωρινή ελληνική διοίκηση στις περιοχές που είχε απελευθερώσει ο ελληνικός Στρατός .

Τις απόψεις του αυτές τις διατύπωσε γραπτά στον πρέσβη στην Γαλλία του Βισύ, Πλούταρχο Μεταξά , τον Σεπτέμβριο του 1941, ο οποίος εκπροσωπούσε την «βασιλική» κυβέρνηση Τσουδερού.

Η ουσία είναι ότι μετά τον θάνατο του Μεταξά απέμειναν «οι αργυρώνητοι και ανάλγητοι των Αθηνών», «...οι βλεδυροί συμμορίται που εν γνώσει του αναποφεύκτου της εθνικής συμφοράς, παρέσυραν την πτωχήν Ελλάδα με το μέρος των πλουτοκρατών και του Διεθνούς Εβραιομασσωνισμού...».
Όπως έλεγε και ο Πλαστήρας , «η έπαρσις των ανθρώπων του σεσηπότος καθεστώτος της 4ης Αυγούστου αναζωογονηθέντων υπό την μαχητικήν ορμήν του Έλληνος στρατιώτου, υπερέβη κάθε όριον».

Ο Πλαστήρας έγραψε περί «αστόχου πολιτικής» , περί, «ανυπαρξίας ικανής διευθύνσεως των πολεμικών επιχειρήσεων», και για «τύφλωση» των ανθρώπων του καθεστώτος.
Οι αναφορές του αυτές αφορούν πρωτίστως τον βασιλιά και τον Παπάγο, και τους Παπαγικούς τενεκέδες, που ηθελαν να πετάξουν τους ιταλούς στη θάλασσα και ξόδεψαν το αίμα 8000 ελλήνων στρατιωτών.
Και εξηγούσε ο Πλαστήρας, ότι ζώντος του Μεταξά, «κατά το τέλος του μηνός Νοεμβρίου του 1940», «υπήρξε έδαφος διευθετήσεως της ιταλοελληνικής συρράξεως τη μεσολαβήσει της Γερμανίας», και προσέθετε: «Έκαμα ότι ήταν δυνατόν, ώστε η Ελλάς να επωφεληθεί της ευκαιρίας», «δεν έπαυσα τας ενέργειας μου, όπως ωθήσω προς μιαν απευθείας συννενόησιν της Γερμανίας μετά της Ελληνικής Κυβερνήσεως Μεταξά, ήτις κατά τας πληροφορίας μου, ήρξατο από του Δεκεμβρίου, αλλ΄άνευ αποτελέσματος, χωρίς να γνωρίζω τους λόγους της αποτυχίας των διαπραγματεύσεων εκείνων».
Ούτε ο Μεταξάς στο ημερολόγιο του αναφέρθηκε.
Στη συνέχεια , μετά τον θάνατο του Μεταξά, ο Πλαστήρας λέει:

«Κατά Ιανουάριον και Φεβρουάριον, ο κίνδυνος ήτο οφθαλμοφανής. Ανήσυχος μέχρι απελπισίας ηθέλησα να μεταβώ εις Αίγυπτον. Εσκέφθην να επιχειρήσω, όπως επιτύχω μετάβασιν εις Βηρυττόν, οπόθεν θα μου ήτο εύκολον να επικοινωνήσω μέσω προσώπου τινός της Ελληνικής κυβερνήσεως, δια να της παραστήσω τον κίνδυνον και τας ελπίδας αποφυγής της καταστροφής δια μιας συμφωνίας μεσολαβήσει της Γερμανίας....Δυστυχώς όλαι αι προσπάθειαι μου απέτυχον, οφειλόμεναι εις την εχθρικήν διάθεσιν εναντίον μου της πρεσβείας. Εάν κ. πρεσβευτά κατόρθωνα να μεταβώ εις Βηρυττόν, έτρεφον πολλάς ελπίδας ότι θα έπειθον την κυβέρνησιν Κορυζή τουλάχιστον να επιδιώξη την προτεινόμενην εκ μέρους της Γερμανίας διευθέτησιν της ιταλόελληνικής συρράξεως. Είχα αρκετά σοβαρά πειστήρια προς τούτο. Παρ΄όλα αυτά δεν έπαυσα τας ενέργειας μου, όπως ωθήσω προς μιαν απευθείας συννενόησιν της Γερμανίας μετά της Ελληνικής Κυβερνήσεως».

Άρα ακόμη και τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο υπήρχε έδαφος συνεννοήσεως. Και συνεχίζει ο Πλαστηρας.
«Και το μοιραίον επήλθεν. Η Ελλάς ήχθη προς αυτοκτονίαν παρά μιας βασιλικής κυβερνήσεως δεχθείσης μετ΄απεριγράπτου αφελείας ν΄αντιμετωπίση τας δύο μεγαλυτέρας στρατιωτικάς δυνάμεις της Ευρώπης, καίτοι της υπεδείχθη υπό της συμμάχου Αγγλίας ότι η βοήθεια της θα ήταν αυστηρώς περιορισμένη.
Η ανήκουστος κουφότης της Βασιλικής κυβερνήσεως υπήρξεν η αφορμή μιας τραγικής καταστροφής για της χώρας εντός ολίγων ημερών και ως να μην ήρκει ετούτο ένεκα τελείας αγνοίας των νεότερων πολεμικών μεθόδων, παρέτειναν ασκόπως τον πόλεμον δια να συντελεσθή η πράξις η τελευταία του δράματος δια την μετατροπίν εις ερείπια της ωραίας αλλά ατυχούς νήσου Κρήτης, την ευθύνην της οποίας κατά μέγα μέρος φέρει επί των ώμων του ο κ. Τσουδερός, γέννημα αυτής».

Αυτοί είναι οι αργυρώνητοι και ανάλγητοι των Αθηνών, η βδελυρά βασιλικοί συμμορία που οδήγησαν στην «τραγική καταστροφή για της χώρας εντός ολίγων ημερών» και «ένεκα τελείας αγνοίας των νεότερων πολεμικών μεθόδων», ο Παπάγος και ο Βασιλιάς, «παρέτειναν ασκόπως τον πόλεμον».

Δηλαδή ο Πλαστήρας έλεγε ότι ο Τσολάκογλου δεν ηταν προδότης αλλά Σωτήρας του Έλληνα Στρατιώτη και της Χώρας.
Αλλά οι αργυρώνητοι των Αθηνών, έγραψαν την δική τους πλαστή ιστορία.

του Αγίου Δημητρίου;

Με το «αναθεωρημένο» Ιουλιανό, σήμερα είναι 26 Οκτωβρίου. Με το κανονικό ορθόδοξο ημερολόγιο σήμερα είναι 13 Οκτωβρίου, και ο Άγιος Δημήτριος εορτάζει σε 13 ημέρες. Δηλαδή στις 8 Νοεμβρίου των Καθολικών. Η Θεσσαλονίκη απελευθερώθηκε στις 26 Οκτωβρίου με το παλιό, αλλά το «γιορτάζουν» σήμερα . Τέλος πάντων, χρόνια πολλά σε όσους Δημήτρηδες γιορτάζουν σήμερα. Θα τους τα ξαναπούμε και σε 13 ημέρες.
Σαν σήμερα 13/26 Οκτωβρίου:


26 Οκτωβρίου 1940. Το ιταλικό πρακτορείο Στέφανι μετέδωσε οτι συμμορία Ελλήνων επιτέθηκε με πυροβολισμούς και χειροβομβίδες εναντίον αλβανικών φυλακίων πλησίον της Κορυτσάς, και ότι το προηγούμενο βράδυ, Έλληνες ή Βρετανοί πράκτορες τοποθέτησαν τρείς βόμβες στους Αγίους Σαράντα.

26 Οκτωβρίου 1941. Η Δεύτερη Στρατιά Πάντσερ του Γκουντέριαν έφτασε στα περίχωρα της Τούλα αλλά η πρώτη προσπάθεια να καταληφθεί η πόλη απέτυχε.

26 Οκτωβρίου του 1946. Πέθανε στη φυλακή, από τον καρκίνο του πνεύμονα που έπασχε, ο Πρωθυπουργός της Ελληνικής Πολιτείας ,(7 Απριλίου 1943 – 12 Οκτωβρίου 1944), Ιωάννης Ράλλης. Ήταν 68 ετών.

26 Οκτωβρίου 2002 . Στη Μόσχα έληξε η κατάληψη στο θέατρο της οδού Ντουμπρόβκα, με την διοχέτευση αναισθητικού αερίου στην αίθουσα.Λόγω τηα καθηστέρισης μεταφοράς στα νοσοκομεία πέθαναν από τις παρενέργειες 128 όμηροι. Οι 50 τσετσένοι και οι μαύρες χήρες ήσαν όλοι νεκροί.

Το πλήρες χρονολόγιο της13/ 26ης Οκτωβρίου θα το βρείτε εδώ.....
http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2015/10/26.html

O Βαλόντια για τον ρόλο των ρουφιάνων της Cia σε όλο τον Κόσμο

Ο Πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν σε συνέντευξή του προς ρώσους και τους ξένους ανταποκριτές εξήγησε με απλά λόγια το έργο των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ που προσπαθούν να ελέγξουν και να χειραγωγήσουν την Κοινή Γνώμη σε ολόκληρο τον πλανήτη. Όπως είπε, « Κάνουν υποκλοπές σε ολόκληρο τον πλανήτη. Είτε μέσω της κατασκοπείας στο εσωτερικό των Κρατών είτε υποκλέπτοντας πληροφορίες ακόμα και από τα καλώδια δεδομένων που έχουν τοποθετηθεί στους Ωκεανούς, πράγμα που οδήγησε την κυβέρνηση της Βραζιλίας να σχεδιάζει να εγκαταστήσει δικό τη. Όπως έχω δηλώσει στην αρχή, όλα τα περιμένω από αυτούς λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η κατασκοπεία τους αγγίζει κάθε γωνιά του πλανήτη, και έχουν πληροφορίες για όλα. Συχνά χρησιμοποιούν μισές αλήθειες, ή πληροφορίες καά 30% αληθινες, ή και εντελώς ψεύτικες για να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη σε όποιο Κράτος έχει γίνει στόχος τους », είπε ο Πούτιν.

Απλά προσθέτω ότι οι ελληνικοί σταθμοί που αναμεταδίδουν τα σενάρια της Cia είναι ουσιαστικά Κατάσκοποι των ΗΠΑ. Ειτε λέγονται Αλαφουζ, είτε Αλεφ, είτε κάπως αλλιώς

Καημένη Ελλάς

Ανασχηματισμός ρεφενέ στην Κοινοπραξία

Ο ανασχηματισμός στις κυβερνήσεις παλαιού τύπου ήταν όπως λέγαμε αποκλειστική προνομία του πρωθυπουργού.
Στις κυβερνήσεις στην Κοινοπραξία ΕΚΟΥΜΟΥ πρέπει να συμφωνήσουν και οι συνιστώσες!
Οπότε ο δομικός ανασχηματισμός έμπλεξε και ο «πρωθυπουργός» προσπαθεί να συμφωνήσει με τις «τάσεις», τους 53, τους 52, τους 12, τους 11, για μια καρέκλα και μια θέση στον ήλιο.
Και περιμένουν ο Κυρ Φώτης Κουβέλης και η Μαριλίζ. Και ο Στέργιος Φαταούλα.

Ένας αμερικανός φίλος στα Τίρανα

«Η δουλειά στα Βαλκάνια δεν ολοκληρώθηκε»


Ο Πρόεδρος της Αλβανικής Δημοκρατίας Μπουγιάρ Νισάνι ,απένειμε την 1η Οκτωβρίου το μετάλλιο Σκεντέρμπεη στον τέως Πρέσβη Christopher R. Hill, και πρώην υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ για την Ανατολική Ασία, για το ρόλο του στην προώθηση της πολύπλευρης συνεργασίας μεταξύ της Αλβανίας και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Η απονομή του μεταλλίου έγινε κατά τη διάρκεια επίσημης τελετής για την 25η επέτειο από την επαναλειτουργία της Πρεσβείας των ΗΠΑ στα Τίρανα, το 1991.

Την επομένη, το Πανεπιστήμιο των Τιράνων αναγόρευσε τον κ. Χιλ τον πρώτο πρέσβη των ΗΠΑ στην Αλβανία μετά τον κομμουνισμό και τον άνθρωπο που έφερε την ειρήνη στο Κοσσυφοπέδιο, «επίτιμο διδάκτορα». Ο κ. Χίλ είπαμε είναι τέως. Τώρα είναι Κοσμήτριας της Σχολής Josef Korbel Διεθνών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Ντένβερ , είναι στο διοικητικό συμβούλιο της International Relief and Development Inc, και είναι σύμβουλος της Albright Stonebridge Group.

Ο Χίλ είναι εγνωσμένος φίλος των Αλβανών. Και μιλάει τη γλώσσα τους. Όπως μιλάει και σερβοκροατικά. Ήταν στέλεχος της Ομάδας Ολμπράιτ-Χόλμπρουκ που αναστάτωσε τα Βαλκάνια. Ήταν από τους διαπραγματευτές του Ντέιτον και του Ραμπουγιέ. Υπηρέτησε Πρέσβης στην ΠΓΔΜ το 1996 - 1999, και ήταν «Ειδικός Απεσταλμένος στο Κοσσυφοπέδιο» το 1998 και το 1999, όπου εργάστηκε με επιτυχία για τον πόλεμο.

Στις 3 Οκτωβρίου ο συνταξιούχος έδωσε συνέντευξη στην Αλβανική εκπομπή της Φωνής της Αμερικής όπου είπε ότι «τα Βαλκάνια , είναι μια δουλειά που έμεινε στη μέση, («the Balkans is an unfinished project»), αλλά εξηγώντας το έργο του στην Αλβανία και αργότερα στο Κοσσόβο, είπε ότι «κατάλαβε κάτι καλύτερα από τους άλλους», ότι « η Αλβανία ήθελε να είναι μια χώρα με το Κοσσυφοπέδιο», αλλά, «συνειδητοποίησε ότι υπήρχαν δύο χώρες με το δικό τους μέλλον». Και ο «έμπειρος διπλωμάτης », είπε. «Asnjëherë nuk shqetësohesha si të huajt e tjerë mbi krijimin e Shqipërisë së Madhe», τουτέστιν, ποτέ δεν ανησύχησα όπως άλλοι ξένοι για τη δημιουργία μιας Μεγάλης Αλβανίας .

Από εκεί και μετά τα λόγια του αμερικανού φίλου έχουν τύχει πολλής ανάλυσης καθώς οι αλβανοί θεωρούν εαυτούς περιούσιο λαό της «αμερικανικής» πολιτικής.

Ο συνταξιούχος πάντως ,μπορεί να μιλάει με γνώση για το παρελθόν αλλά για το παρόν και το μέλλον ας κρατάμε μικρό καλάθι.

Τα γεγονότα σαν σήμερα 12/25 Οκτωβρίου

Το πλήρες χρονολόγιο της 12/25ης Οκτωβρίου θα το βρείτε εδώ
http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2015/10/25-o.html

25 Οκτωβρίου 1762. Η Αικατερίνη Β 'υπέγραψε το διάταγμα με το οποίο προσκάλεσε ξένους υπηκόους για να κατοικήσουν στις αραιοκατοικημένες περιοχές της Ρωσίας, συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας.

25 Οκτωβρίου 1924. Μια από τις μεγαλύτερες πολιτικές πλαστογραφίες. Λίγες μέρες πριν τις βρετανικές εκλογές αποκαλύφθηκε από την εφημερίδα «Daily Mail», επιστολή του Πρόεδρου της Κομιντέρν Ζινόβιεφ, με οδηγίες προς το Εργατικό Κόμμα, που προκάλεσε σοκ στην κοινή Γνώμη και οδήγησε στον εκλογικό θρίαμβο των Συντηρητικών.

Στις 25 Οκτωβρίου 1943 στο γερμανικό στρατοδικείο, που συνεδρίαζε στις φυλακές της Αγυιάς Χανίων, έγινε η μεγάλη δίκη των αξιωματικών του Ηρακλείου. Η κατηγορία που αντιμετώπιζαν ήταν σύσταση οργάνωσης (Ε.Ο.Κ.), ένοπλη εξέγερση, και συμμετοχή στα γεγονότα της Βιάννου. Οι κατηγορούμενοι αξιωματικοί ήταν : Αντισυνταγματάρχης Πεζικού Μπετεινάκης Αντώνιος, Αντ/χης Πεζικού Νικόλαος Πλεύρης, Ταγμ/ρχης Πεζικού Γιακουμάκης Εμμανουήλ, Ταγμ/ρχης Χωρ/κής Εμμανουήλ Μαραζάκης, Ταγμ/ρχης Χωρ/κής Νικόλαος Γραμματικάκης, Αντ/χης Πεζικού Ιωάννης Καζαντζάκης, Ταγ/χης Πεζικού Γεώργιος Κατσιρντάκης, Ταγ/χης Πεζικού Μιχάλης Σπαντιδάκης, Ταγμ/χης Μηχανικού Μιχάλης Διακάκης, Λοχαγός Πεζικού Νικόλαος Φείδης, Έφεδρος Υπολ/γός Πυροβολικού Νικόδημος Κριτσωτάκης, Έφεδρος Υπολ/γός Πεζικού Νικόλαος Μανιακουδάκης, Έφεδρος Ανθ/γός Μιχάλης Πατεριανάκης, Έφεδρος Ανθ/γός Πεζικού Γιάννης Ζωγραφάκης, Έφεδρος ανθ/γός Παναγιώτης Μπέρκης, Έφεδρος Ανθ/γός Γεώργιος Μπρουλιδάκης, Ταγμ/χης Κουτσουνάδης Ιωάννης.

25 Οκτωβρίου 1946. Άρχισε η Δίκη της Νυρεμβέργης.

25 Οκτωβρίου 1983. Απόβαση 7600 Αμερικανών πεζοναυτών στη νήσο Γρενάδα των 96.000 κατοίκων για να ανατρέψουν το μαρξιστικό και φιλοκουβανέζικο καθεστώς.