ΛΑΪΚΙΣΜΟΣ: «Καρατζαφέρης: Χρειαζόμαστε μία δυνατή και κραταιά Κεντροδεξιά»

Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα


Πω, πω, πω! Τι φοβερός... ανατροπέας και λαύρος σκαπανέας κατά της διαφθοράς ο Γιώργος!
Έμαθε να κλείνει το ρήμα εξαπατώ σ’ όλους τους χρόνους και σ’ όλους τους τόνους! Και οι... αγωνιστές του ΛΑΟΣ, τί παριστάνουν; Τα δοχεία για ξένο περιεχόμενο;

Και ένα κλασικό και ηχηρό παράδειγμα από τον Α. Παπανδρέου, όπως το περιγράφει ο τ. πρωθυπουργός Γ. Ράλλης

Σχετικοί και άσχετοι – κατά κανόνα – επικαλούνται τον λαϊκισμό για να πλήξουν ή ν’ ακυρώσουν την επιχειρηματολογία και τις πράξεις των πολιτικών τους αντιπάλων.
Εξαπολύουν τον «λαϊκισμό» αγνούντες την ακριβή κοινωνιολογική και επιστημονική του σημασία.
Πρώτοι, ανάμεσα σ’ αυτούς και πλείστοι όσοι... δημοσιογράφοι και ιδιαίτερα της ηλεκτρονικής δημοσιογραφίας.
Ατυχώς το σχετικό μου έργο, το οποίο εκδόθηκε το 2001 και έφερε τον τίτλο: «Ο λαϊκισμός στην Ελλάδα» θάφτηκε από τους όγκους της ασχετοσύνης και της αδιαφορίας των βαστάζων και μπάτλερ του συστήματος. Έτσι, ο «δημόσιος» βίος της χώρας πορεύεται εν μέσω πλήρους αγνοίας του φαινομένου, για το οποίο γίνεται λόγος ολημερίς.
Αρχιτέκτονας και εισαγωγέας του κοινωνιοκτόνου και πατριδοκτόνου φαινομένου στα μεταπολιτευτικά χρόνια ο Α. Παπανδρέου, ο οποίος με τα τόσα και τόσα απατηλά του συνθήματα εξαπάτησε συνειδητά τις λαϊκές μάζες.
Ανάμεσα σ’ αυτά και το περίφημο σύνθημά του για το «ξήλωμα των Αμερικανικών βάσεων».
Για το εθνικό αυτό ζήτημα, ο άλλοτε πρωθυπουργός Γ. Ράλλης, προλογίζοντας το πιο πάνω έργο μου γράφει και τα εξής: «Εξαιτίας των υπερβολικών απαιτήσεων των ΗΠΑ, είχα αρνηθεί να υπογράψω την παράταση της παραμονής των βάσεων και το θέμα έμεινε σε εκκρεμότητα για να ρυθμιστεί μετά τις εκλογές».
Συνεχίζοντας γράφει: «Κατάπληκτος, λίγους μήνες μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία (Οκτώβριος 1981) παρακολούθησα να υπογράφεται συμφωνία πενταετούς παρατάσεως παραμονής των Αμερικανικών Βάσεων, χωρίς μάλιστα να υποχρεωθεί η κυβέρνηση των ΗΠΑ να μας παραχωρήσει τα ανταλλάγματα που είχαν ζητηθεί από την ιδική μου κυβέρνηση».
Όμως, η ασύστολη δημαγωγία και η ασύνορη πολιτική απάτη του πατριάρχη του λαϊκισμού Α. Παπανδρέου δεν σταματά εδώ.
Συνεχίζεται με αδιανόητο θράσος και κορύφωση της απάτης σε βάρος ενός ολόκληρου έθνους, αφού, ο Ράλλης συμπληρώνει: «Η έκπληξή μου, όμως, είχε και συνέχεια, καθώς το ΠΑΣΟΚ ισχυρίσθηκε ότι οι βάσεις φεύγουν (ενώ παρέμειναν άλλα πέντε χρόνια) και κάλεσε τους Αθηναίους να γιορτάσουν το «ξήλωμα» των Αμερικανικών βάσεων, πράγμα που έγινε με μεγαλοπρεπείς φιέστες» (βλ. σελ. 6).
Γνώριζε πολύ καλά ο «χαρισματικός» δημαγωγός ότι απευθύνεται όχι σε πολίτες αλλά σε κομματικούς Αυστραλοπιθήκους!
Τέτοιος «λαός» έφερε την Ελλάδα εδώ που την έφερε, και τι την περιμένει ακόμα.
Το δυστύχημα είναι ότι δεν υπήρξε ούτε μία, έστω, διαφωνία, μία παραίτηση, για να μην πω αυτοκτονία!