Μηλιός και Δραγασάκης βγήκαν για ψώνια (Δ. Τσαλαπάτης)

Βρήκαν στη…διατίμηση το γάλα και την φραντζόλα του ελληνικού λαού

του Δημήτρη Τσαλαπάτη

Μιλάμε για σκέτη τρέλα. Που σημαίνει ή ότι κάποιοι παρόλο ο,τι τους βγαίνει το χαρτί κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να μην κυβερνήσουν ή οι φρέσκοι, στο καρέ της διακυβέρνησης, έχουν το πιο καλό χαρτί αλλά κάποιος τρίτος έχει σημαδέψει την τράπουλα κι αυτοί απλώς πάνε πάσο. Και για να μη μας δουλεύουν:
Το κυβερνητικό οικονομικό πρόγραμμα της ΝΔ λίγο-πολύ, προβλέψιμο. στηρίζεται σε κλασική συνταγή με παλιά υλικά, συντηρητικό ψήσιμο, σε προθερμασμένο φούρνο, με την οικογένεια να κάνει το σταυρό της, που-κοίτα που μας φτάσανε- θάχει κάτι να την βγάλουμε και σήμερα. Και στις 17, με Σαμαρά και Ντόρα, η Δεξιά απέναντι στο Τσίπρα, φέρνει κάπως σε Καραμανλή του ’74 που πήρε τις εκλογές με το δίλημμα του Θεοδωράκη για τα τανκς. Μόνο πού τώρα οι δίσκοι του Μίκη δεν πουλάνε. Άσε που δεν κουμπώνει το «Άξιον Εστί» με Βορίδη, Άδωνι και Μηταράκη. Κατά τάλλα κεντρική ιδέα στο πρόγραμμα της ΝΔ είναι η επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου, μια τριετία για την εξόφληση της εφορίας, κάτι παραπάνω για τους ανέργους και ΕΣΠΑ από την αρχή για ανάπτυξη.
Το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου, στη μέση, έχει τώρα έξη σημεία που –εντός και εκτός πείθουν κάποιους. Κάτι όμως ο Γιωργάκης χωρίς σταυρό στην Πάτρα, ο ανηψιός του ευπατρίδη από την Κοζάνη εκεί το στο υπόλοιπο Αττικής και ο Γιάννης από την Πάρο, που τραγουδάει όμως Νταλάρα στην Β΄Αθήνας, είναι όλα τα λεφτά, που λείπουν από τη τσέπη μας. Ευτυχώς που -στο ψηφοδέλτιο της Α’ Αθήνας και τα παράθυρα- κάπως σώζει την κατάσταση ο Σκανδαλίδης, έστω κι αν με τις δηλώσεις της, πετάει πεπονόφλουδες στον αρχηγό η Άννα.
Kαπάκι έρχεται το πρόγραμμα που μας διάβασε προχθές ο νεαρός Αλέξης. Κι αμέσως καταλαβαίνεις πώς ο,τι είπε, τις προάλλες, ο παππούς Μανώλης στο MEGA, για εσωτερικό δανεισμό με χαράτσι-κοινωνικής…..δικαιοσύνης- και τον πήραμε από τα μούτρα , δεν ήταν κουβέντα Σύριζα στον αέρα. Στο πενταετές αναπτυξιακό τους-για να μην ξεχνάνε και τι υπογράφτηκε στην οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα- ο Μηλιός με τον Δραγασάκη- έχουνε την κουβέντα του Γλέζου σημαία. Καθιερώνουν, μας λένε, περιουσιολόγιο, (που μάλλον ξεκίνησε στις μέρες Παπακωνσταντίνου, το 2010) για καταγραφή της Ακίνητης και Κινητής Περιουσίας του κάθε πολίτη. Μ’ άλλα λόγια στήνεται η βάση για να μας κάνουν όλους…..πλούσιους στα χαρτιά ή έστω κατέχοντες. Και πάνω εκεί να αρχίσει να μπαίνει, όπως το ‘πε κι ο Γλέζος φόρος κεφαλαίου, χώρια από τον καθιερωμένο, έστω και με μικρότερες κλίμακες, ετήσιο φόρο εισοδήματος. Δηλαδή δυο φορολογίες σε ένα πρόσωπο. Άλλος φόρος για το …..κεφάλαιο (αξία ακινήτου, αποταμίευση, ΙΧ και χωράφι στο χωριό σε σούμα), άλλος για το εισόδημα. Και έτσι και δεν φτάνει ο μισθός ή, η σύνταξη ούτε για την δόση του δανείου, ο καινούργιος δικομματισμός, προβλέπει ακριβώς τα ίδια για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά: Επιμήκυνση δανείου και δόση που να την αντέχει η τσέπη. Δηλαδή ο,τι ακριβώς έκανε και η Κατσέλη, ως υπουργός του ΠΑΣΟΚ το 2010, για να μην χάνουν οι Τράπεζες. Έτσι ο καθένας αποκτά ένα μνημόνιο «πριβέ».
Σε ένα πράγμα πάντως φαίνεται να συμφωνούν κι οι τρείς πρώτοι, με κάτι ψιλά γράμματα, παραπάνω ό ένας από τον άλλο. Δίνουν πίσω στους εργαζόμενους την μετενέργεια των ΣΣΕ, και ξανα-αναβάζουν τον κατώτερο μισθό στα 700 ευρώ και κάτι .
Και δεν ντρέπονται που λένε ψέματα, όσα κόμματα τα λένε .
Ούτε βέβαια η κυρία Λούκα ντρέπεται που χρεώνει το σακάτεμα των μισθών μόνο στο Βενιζέλο και τον Κουτρουμάνη, όταν ξέρει πολύ καλά ότι μεταξύ πρώτου και δεύτερου μνημόνιου εκείνη ήταν που πέρασε την διάταξη για τις ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις, με τις οποίες έφυγε ο πρώτος πόντος κι έτσι αρχίσετε το, ξήλωμα της κάλτσας. Για τις ατομικές συμβάσεις και τις επιχειρησιακές, που έχουν σακατέψει τον κόσμο της εργασίας δεν λένε ούτε κουβέντα. Βλέπετε αυτά ήταν κάπου στο πρώτο μνημόνιο και στο μεσοπρόθεσμο. Και όχι τίποτα άλλο αλλά ποιος εργοδότης θα ξαναγυρίσει τώρα σε κλαδικές; Μόνο μαλάκας το κάνει. Δεν ακούγεται βέβαια κουβέντα για όλες τις συντάξεις παρά μόνο τις πολύ χαμηλές επειδή όλους τους βολεύει η σφαγή των συνταξιούχων από τους αντιπροσώπους της Λαγκάρντ στο υπουργείο Εργασίας. Και μην κάνουν το κορόιδο κάποιοι στο Σύριζα και στο ΠΑΣΟΚ. Στις αρχές του ‘11 ένας κάποιος Μουλόπουλος στη αρχή -και αμέσως μετά ο Λαφαζάνης για να καλύψει την ξεφτίλα- με διαδοχικές ερωτήσεις του τότε ΣΥΝ πίεζαν να εφαρμοσθεί ο νόμος Πέτραλιά που άργησε να εφαρμοσθεί. Και ο Λοβέρδος έσπευσε να τους καθησυχάζει με την απάντηση του. Είναι όμως και το θέμα της αγοράς με την ακρίβεια να θερίζει. Τώρα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δεν τολμάνε να πουν κουβέντα γι αυτό με την πολιτική που ακολουθούν στην αντιμετώπιση των καρτέλ (γάλα, καύσιμα, τρόφιμα κλπ). Άσε που και ο Ανδριανόπουλο έχει αρχίσει να αισθάνεται … αριστερός μπροστά τους. Το πιο εντυπωσιακό μέτρο όμως είναι, για να πέσουν οι τιμές, η πρόταση στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ να ελαχιστοποιηθούν οι συντελεστές ΦΠΑ, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, «στα διατιμημένα τρόφιμα (γάλα, ψωμί)». Μόνο που η διατίμηση στα τρόφιμα καταργήθηκε χρόνια τώρα. Από τότε που η δραχμή παρέδωσε στο ευρώ. Και κάπως έτσι φαίνεται ότι θα το ξαναδώσουν το μάθημα Μηλιός και Δραγασάκης. Εκτός κι αν βγήκαν για ψώνια και τα βρήκαν…..φτηνά.
Το ΚΚΕ με το πρόγραμμα του πάντως επιμένει στις πάγιες θέσεις του απέναντι στην πλουτοκρατία και την κρίση που περνάει ο καπιταλισμός. Η ΔΗΜΑΡ, σε ευρωπαϊκή κατεύθυνση και μέσα στο ευρώ, διατηρεί, όσο μπορεί την φυσιογνωμία της και διεκδικεί την θέση της στο κυβερνητικό καρέ, την επόμενη μέρα.
ΥΓ: Όσο για τους άλλους χάνουν έδαφος μέσα στην πόλωση.