Mεταρρύθμιση παντού

Οι «μεταρρυθμιστές» , λένε μεταρρύθμιση παντού. Το ζήτημα ομως είναι το ποιος αποφασίζει και προτείνει τις «μεταρρυθμίσεις». Ποιος βαράει τον ταμπουρά και ποιος χορεύει! Ιδού:
Ολάντ: Η Γαλλία θα προχωρήσει με τις μεταρρυθμίσεις και αυτό όχι «για να ικανοποιήσει» τις Βρυξέλλες αλλά για λόγους εθνικού συμφέροντος.
Σαμαράς :« Η κυβέρνηση θα συνεχίσει να προωθεί διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στην οικονομία, τη δημόσια διοίκηση και το σύστημα δικαιοσύνης της χώρας διότι αυτές αποτελούν το εισιτήριό μας για την βιώσιμη ανάπτυξη».
Να και ο ισχυρός τραπεζίτης, ο ιουδαίος πρόεδρος της Bundesbank Γενς Βάιντμαν .
Η Γερμανία είπε ,"δεν έχει ανάγκη μια πολιτική τόνωσης της ανάπτυξης. Δεν υπάρχει καμιά ανάγκη για μέτρα ανάκαμψης χρηματοδοτούμενα με χρέος αλλά χρειάζεται μια αναπροσαρμογή των δημοσίων δαπανών, των καταναλωτικών δαπανών και των δαπανών για επενδύσεις. Ενόψει των δημογραφικών προκλήσεων με τις οποίες βρισκόμαστε αντιμέτωποι, εάν λαμβάναμε δυσβάστακτα μέτρα τόνωσης της ανάκαμψης, τα ίδια τα μέτρα θα μπορούσαν να έχουν αντιπαραγωγικό αποτέλεσμα, αποσαθρώνοντας την εμπιστοσύνη στη γερμανική οικονομία. Το να ακολουθείται μια πολιτική δημοσιονομικής εξισορρόπησης είναι απόλυτα λογικό για μια χώρα που έχει μεγάλο χρέος και πληθυσμό ο οποίος γηράσκει".
Ο πληθυσμος που γεράσκει δημιουργεί ανησυχίες για το ποιος θα αποπληρώσει τα τοκοχρεολύσια. Για αυτό και η εισαγωγή των λαθραίων ευρωπαίων.