21/7/24

21η Ιουλίου 1974, Αθήνα Ξύπνα η Κύπρος Φλέγεται. Η επιχείρηση «Νίκη», και οι περιπτώσεις των πιλότων , Ευάγγελου Πετρουλάκη Αθανασίου Τζογάνη, του Ταγματάρχη Γεώργιου Αντωνακόπουλου και του Υποπλοίαρχου Ελευθέριου Χανδρινού

Το βράδι της 21ης Ιουλίου και ενώ η Κύπρος πολεμούσε  και οι Προδότες στην Αθήνα "παρακολουθούσαν" , οι Έλληνες φοιτητές από την Κύπρο, απευθύνθηκαν προς τον Αθηναίικό Λαό, Έκαναν πορεία από την φοιτητική Εστία στη Πατησίων προς τη Βουλή με το σύνθημα "Αθήνα Ξύπνα. Η Κύπρος Φλέγεται. Σημαιοφόρος ήταν ο Κυριάκος Ονησιφόρου .Έπεσα πάνω τους στο Πολυτεχνείο, Ήμουν μέσα σε ένα Τρόλεϋ. Κατέβηκα και τους ακολούθησα. Η αστυνομία αμήχανη παρακολουθούσε.
Στις 0700 το  πρωί 21ης Ιουλίου 1974, έγινε στο Πεντάγωνο Πολεμικό Συμβούλιο. Ο Ιωαννίδης ήταν Παρών. Αποφασίστηκε να σταλεί μιά Ίλη Αρμάτων και ενα τάγμα στην Κύπρο και στην συνέχεια άρχισε η φόρτωση. Μια Μοίρα Καταδρομών διατάχθηκε να επιββιβαστεί σε Α/Φ της Ολυμπιακής , στο αεροδρόμιο του Ηρακλείου αλλά οι τεχνικοί ανέφεραν βλάβη και η μεταφορά στη Κύπρο δεν έγινε. Έτσι βρέθηκαν τα «Νοράτλας».
-Στη μάχη, στη Μονή του Αγίου Ιλαρίωνα,  έπεσε μαχόμενος ο αξιωματικός των Ειδικών Δυνάμεων Γεώργιος Κατσάνης, που ήταν και αθλητής στίβου του Ηρακλή Θεσσαλονίκης.
Από τις 20 Ιουλίου οι Βρετανοί μάζευαν Άγγλους υπηκόους και τουρίστες για μα τους εκκενώσουν .Για τον λόγο αυτό οι Τούρκοι στις 21ης Ιουλίου από το Προγεφύρωμα στο Πέντε Μίλι δεν κινήθηκαν προς την Κυρήνεια. Το πρωί της 21ης Ιουλίου στις βάσεις του Ακρωτηρία και της Δεκέλειας ήταν σχεδόν 10.000 Βρετανοί και ξένοι άμαχοι.
Η ΕΛΔΥΚ μαζί με την Εθνοφρουρά εξαπέλυσαν μια ανεπιτυχή επίθεση στο Κιόνελι. Σε αυτή σκοτώθηκε ο Λοχίας (ΠΖ) Τσιπινιάς Βασίλειος του Δημητρίου, από την Αρναία Χαλκιδικής .  Ήταν 22 χρόνων. Επίσης τραυματίστηκε ο Ίλαρχος Αναστάσιος Ζέρβας

Η επιχείρηση «Νίκη» για την μεταφορά της 1ης Μοίρας Καταδρομέων με επικεφαλής τον Ταγματάρχη Γιώργο Παπαμελετίου, να μεταφερθεί στην φλεγόμενη Κύπρο, από τη Σούδα στο βομβαρδισμένο αεροδρόμιο της Λευκωσίας με 20 μεταγωγικά αεροσκάφη «Νοράτλας της 354 Μοίρας Τακτικών Μεταφορών και  
10 Ντακότες αποφασίστηκε το πρωί της 21ης Ιουλίου του 1974, και εκτελέστηκε το ίδιο βράδυ. Οι απογειώσεις από την Σούδα άρχισαν στις 22.35.
Είχε προηγηθεί η σκέψη για μεταφορά της Β΄Μοίρας Καταδρομών με αεροσκάφη της Ολυμπιακής Αεροπορίας, αλλά οι καταδρομείς έμειναν κάτω από τα φτερά των αεροπλάνων στο αεροδρόμιο του Ηρακλείου και μετά της Θεσσαλονίκης. 

 Οι απογειώσεις από την Σούδα άρχισαν στις 22.35. 
Με εντολή του Ταξίαρχου Στεφαδούρου, ορίστηκε η 24.00 ως καταληκτική ώρα απογείωσης, διότι υπήρχε κίνδυνος κατά την επιστροφή να βρει τα Νοράτλας το «πρώτο φως». 

 Μετά την απογείωση του «Νίκη 13», μπήκε στον διάδρομο το Νοράτλας «Νίκη 16», με κυβερνήτη τον επισμηναγό Αθανάσιο Τζογάνη, που ενημέρωσε τον Πύργο ότι ήταν ήδη 24.00 και έσβησε τις μηχανές. 

Πίσω,  στην σειρά, ήταν ο επισμηναγός Ευάγγελος Πετρουλάκης, κυβερνήτης του «ΝΙΚΗ 15» που ήταν φορτωμένος με τα πυρομαχικά της Μοίρας.

 Ο επισμηναγός Ευάγγελος Πετρουλάκης,  που ήξερε καλά τι σήμαινε για τους Καταδρομείς, να μη φθάσουν τα πυρομαχικά στην Κύπρο αποφάσισε να απογειωθεί. 
Μπροστά του ήταν το Νοράτλας «Νίκη 14» με Κυβερνήτη τον Λυμπερόπουλο ,που ,έσβησε και αυτός τους κινητήρες του. 

 Ο Ευάγγελος Πετρουλάκης ωρυόμενος κατά των δειλών που «φάγανε» το χρόνο, κωλυσιεργώντας σκόπιμα…για να μη πετάξουν απογειώθηκε με φική του πρωτοβουλία στις 00.23. 

 Πριν, απογειώθηκε και ο Λυμπερόπουλος με το «Νίκη 14» που δεν προσγειώθηκε ποτέ στην Κύπρο, αν και προηγείτο του «Νίκη 15» του Πετρουλάκη.  
Με ευθύνη του ιδίου του Λυμπερόπουλου, πέταξε σε πολύ μεγάλο και ασφαλές ύψος και επέστρεψε στην Ελλάδα, γιατί όπως ισχυρίστηκε τον βρήκε το πρώτο φως της ημέρας, Το "πρώτο Φως" βρήκε και τον Πετρουλάκη που ακολουθούσε… Αλλά κατά την επιστροφή. Ο Πετρουλάκης απογειώθηκε από τη Λευκωσία στις 04:02 της 22ας Ιουλίου  και επέστρεψε στη Σούδα στις 07:40.
 Μόνο που ο Πετρουλάκης δεν ήταν δειλός  και τόλμησε…
 Τελικά την αποστολή , έφεραν εις πέρας τα πληρώματα των 13 από τα 15 Νοράτλας που απογειώθηκαν από η Σούδα. Το πλήρωμα του "Νίκη 4" σκοτώθηκε από τα "φίλια πυρά". 
Κανένας από τους Αξιωματικούς-κυβερνήτες της αποστολής «ΝΙΚΗ» δεν πέρασε τον βαθμό του υποπτεράρχου. 
Αντίθετα προήχθη αργότερα στο βαθμό του Πτεράρχου και μάλιστα διετέλεσε Α/ΓΕΕΘΑ (1996-1999) ο Αθανάσιος Τζογάνης που δεν απογειώθηκε ποτέ για την Κύπρο!!!     
Ο Τζογάνης ήταν αρχηγός ΓΕΑ (1993 - 1996) και αρχηγος ΓΕΕΘΑ (1996 - 1999). 

Όπως προήχθη και ο (τυπικός) Τζογάνης, έγινε Στρατηγός του Πυροβολικού ο  Γεώργιος Αντωνακόπουλος , που συμπλήρωσε τις σπουδές του σε διάφορα σχολεία επιμόρφωσης του Στρατού των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, και διετέλεσε αρχηγός ΓΕΣ το 2001 - 2002 και αρχηγός ΓΕΕΘΑ  το 2002 - 2005

Ο Γεώργιος Αντωνακόπουλος,  ήταν ο υποδιοικητής της  182 Μοίρας Πεδινού  Πυροβολικού που έδρευε στο στρατόπεδο « Μάκη Γιωργάλλα »  στη περιοχή Βοσπόρου του χωριού Άγιος Επίκτητος στην επαρχία Κερύνειας και διέθετε δώδεκα ( 12 )  πυροβόλα των 25 λιβρών και τέσσερα ( 4 ) αντιαεροπορικά πολυβόλα των 0,50 της ίντσας καθώς και δύο ( 2 ) αντιαεροπορικά πολυβόλα των 14,5 χιλιοστών για την αντιαεροπορική της. Διοικητής της Μοίρας κατά την έναρξη της Τουρκικής Εισβολής ήταν ο Ανχης  ( ΠΒ ) Φωκάς Αναγνωστόπουλος που στις 20 Ιουλίου βρισκόταν στην Λευκωσία.

Ο  Γεώργιος Αντωνακόπουλος , χωρίς εντολή του ΓΕΕΦ, αποφάσισε την έξοδο από το Στρατόπεδο το οποίο βομβαρδίστηκε, σώζοντας τους άνδρες του.

Η Μοίρα,   εγκατέλειψε δύο πυροβόλα εντός του στρατοπέδου στο Βόσπορο και κατά τη Μετακίνηση  η Μοίρα απώλεσε δύο πυροβόλα, το πρώτο λόγω ανατροπής κοντά στο στρατόπεδο της και το δεύτερο λόγω βλάβης του ρυμουλκού οχήματος. 

Η 182 Μοίρα Πεδινού Πυροβολικού  δεν έριξε ούτε μια οβίδα κατά του τουρκικού προγεφυρώματος στις 20 και 21 Ιουλίου. 

Για τον λόγο αυτό προφανώς,  ο Αντωνακόπουλος έγινε Αρχηγός ΓΕΣ και ΓΕΘΑ.
Αντίθετα,  ο Ελευθέριος Χανδρινός, ο κυβερνήτης του Λέσβος που ενεπλάκη στις επιχειρήσεις  έλαβε καμία έκτακτη τιμή για τις ενέργειές του στην Κύπρο, ή δημόσια αναγνώριση, όσο ήταν ζωντανός. Επί Καραμανλή  υπέστη πειθαρχικές διώξεις και προήχθη σε Πλοίαρχο μόλις το 1982
 

 


1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Πράγματι, όσοι πολέμησαν στην Κύπρο, αντί να τιμηθούν και να προαχθούν, παρέμεναν στάσιμοι ή αποστρατεύονταν! Χαρακτηριστική η περίπτωση του καταδρομέα υπολοχαγού Σταύρου Μπένου, που έφτασε μέχρι τον βαθμό του συνταγματάρχη!

Αξίζει να αφιερώσουμε λίγο χρόνο και να δούμε τα ντοκιμαντέρ για την επιχείρηση «Νίκη», στα οποία οι πρωταγωνιστές που έσωσαν την τιμή της Ελλάδας μιλάνε για τα γεγονότα, όσο ήταν ακόμη εν ζωή…

Κοινός παρονομαστής όλων των ντοκιμαντέρ είναι ότι θέλουν να επιρρίψουν τις ευθύνες μόνον στη χούντα. Οι ήρωες Έλληνες αξιωματικοί όμως που πολέμησαν στην Κύπρο, διώχθηκαν μετά την μεταπολίτευση, επί δημοκρατίας(!) και μάλιστα ανεξαρτήτως κυβέρνησης, που σημαίνει ότι υπήρχε κάποιο σκοτεινό κέντρο που συντόνιζε την «εξόντωσή» τους…

https://m.youtube.com/watch?v=9tOvCx4oYDA

https://m.youtube.com/watch?v=NsBVCeN-THg

https://m.youtube.com/watch?v=j7Wdy37WKE4&pp=QAFIAQ%3D%3D